1η ιστορία. Ένας σπόρος, η γη, ένα δέντρο, το φως του ήλιου, τα ωδικά πτηνά και ο άνθρωπος

Ένας μικρός σπόρος έπεσε στη γη. Μετά το πέρασμα μιας μεγάλης βροχής, ο σπόρος έβγαλε ένα τρυφερό βλαστάρι και οι ρίζες του απλώθηκαν σιγά-σιγά στο έδαφος από κάτω. Με τον καιρό, το βλαστάρι πήρε ύψος, αντιμετωπίζοντας γενναία τους σκληρούς ανέμους και τις έντονες βροχές, βλέποντας την εναλλαγή των εποχών καθώς το φεγγάρι γέμιζε και άδειαζε. Το καλοκαίρι, η γη παρήγαγε δώρα νερού, ώστε το βλαστάρι να μπορέσει να αντέξει τον καύσωνα. Και χάρη στη γη, το βλαστάρι δεν ένιωσε τη ζέστη, κι έτσι επιβίωσε από την κάψα του καλοκαιριού. Όταν ήλθε ο χειμώνας, η γη περιέκλεισε το βλαστάρι στη ζεστή αγκαλιά της και κράτησαν σφιχτά το ένα το άλλο. Και χάρη στη θερμότητα της γης, το βλαστάρι επέζησε από το τσουχτερό κρύο, βγαίνοντας αλώβητο από τις χειμερινές θύελλες και τις χιονοπτώσεις της εποχής. Με την προστασία της γης, το βλαστάρι έγινε γενναίο και ήταν ευτυχισμένο. Η ανιδιοτελής φροντίδα που του παρείχε η γη, το έκανε ψηλό και υπερήφανο. Το βλαστάρι μεγάλωνε ευτυχισμένα. Τραγουδούσε καθώς έπεφτε η βροχή, και χόρευε και λικνιζόταν καθώς φυσούσε ο άνεμος. Κι έτσι, το βλαστάρι και η γη αλληλοεξαρτώνται…

Τα χρόνια πέρασαν και το βλαστάρι ήταν τώρα ένα πανύψηλο δέντρο. Είχε βγάλει γερά κλαδιά, στις άκρες των οποίων υπήρχαν αναρίθμητα φύλλα, και ορθωνόταν γερό πάνω στη γη. Οι ρίζες του δέντρου εισχωρούσαν στη γη όπως και πριν, αλλά τώρα βυθίζονταν βαθιά στο έδαφος από κάτω. Αυτό που είχε κάποτε προστατεύσει το βλαστάρι, ήταν τώρα η βάση για το επιβλητικό δέντρο.

Μια αχτίδα φωτός έλαμψε πάνω στο δέντρο και ο κορμός σείστηκε. Το δέντρο έτεινε διάπλατα τα κλαδιά του και απορρόφησε βαθιά το φως. Η γη από κάτω ανέπνεε στον ίδιο ρυθμό με το δέντρο, και η γη ένιωθε ανανεωμένη. Εκείνη τη στιγμή, ένα δροσερό αεράκι φύσηξε ανάμεσα στα κλαδιά και το δέντρο ρίγησε από ευχαρίστηση, ξεχειλίζοντας από ενέργεια. Κι έτσι, το δέντρο και το φως του ήλιου αλληλοεξαρτώνται…

Οι άνθρωποι κάθονταν στη δροσερή σκιά του δέντρου και απολάμβαναν τον καθαρό, ευωδιαστό αέρα. Ο αέρας καθάριζε την καρδιά και τους πνεύμονές τους, και καθάριζε το αίμα μέσα τους. Οι άνθρωποι δεν αισθάνονταν πια κούραση ή βάρος. Κι έτσι, οι άνθρωποι και το δέντρο αλληλοεξαρτώνται…

Ένα σμήνος οδικών πτηνών τιτίβισε καθώς προσγειώθηκε στα κλαδιά του δέντρου. Ίσως να διέφευγαν από κάποιον εχθρό ή να αναπαράγονταν και να μεγάλωναν τα μικρά τους ή ίσως να έκαναν απλώς ένα σύντομο διάλειμμα. Κι έτσι, τα πουλιά και το δέντρο αλληλοεξαρτώνται…

Οι ρίζες του δέντρου, μπλεγμένες και μπερδεμένες, έφταναν βαθιά μέσα στη γη. Ο κορμός του προφύλασσε τη γη από τον άνεμο και τη βροχή, κι αυτό άπλωνε τα μεγάλα κλαδιά του και προστάτευε τη γη από κάτω του, και το δέντρο το έκανε αυτό γιατί η γη είναι η μητέρα του. Ζουν μαζί, αλληλοεξαρτώνται και ποτέ δεν θα ζήσουν χώρια…

Όλα αυτά για τα οποία μόλις μίλησα, είναι πράγματα που έχετε ξαναδεί, όπως οι σπόροι· τους γνωρίζετε, σωστά; Ο σπόρος που γίνεται δέντρο, μπορεί να μην είναι μια διαδικασία που βλέπεις με κάθε λεπτομέρεια, αλλά γνωρίζεις πως είναι γεγονός, σωστά; Γνωρίζεις για τη γη και το φως του ήλιου. Η εικόνα των οδικών πτηνών που κουρνιάζουν σ’ ένα δέντρο είναι κάτι που έχουν δει όλοι οι άνθρωποι, σωστά; (Ναι.) Και όλοι σας έχετε δει ανθρώπους να δροσίζονται στη σκιά ενός δέντρου, σωστά; (Το έχουμε δει.) Επομένως, τι συναίσθημα αποκτάτε όταν βλέπετε όλα αυτά τα παραδείγματα σε μια εικόνα; (Αρμονία.) Όλα τα παραδείγματα που υπάρχουν σ’ αυτήν την εικόνα, προέρχονται από τον Θεό; (Ναι.) Καθώς προέρχονται από τον Θεό, ο Θεός γνωρίζει την αξία και τη σημασία αυτών των διαφόρων παραδειγμάτων που συνυπάρχουν στη γη. Όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, είχε σχέδιο για κάθε στοιχείο· καθετί που δημιούργησε δείχνει τις προθέσεις Του κι Αυτός τα εμποτίζει με ζωή. Δημιούργησε το περιβάλλον διαβίωσης για την ανθρωπότητα, κάτι που συζητείται στην ιστορία που μόλις ακούσαμε. Συζήτησε την αλληλεξάρτηση μεταξύ του σπόρου και της γης· η γη τρέφει τον σπόρο και ο σπόρος είναι δεμένος με τη γη. Η σχέση μεταξύ αυτών των δύο προκαθορίστηκε από τον Θεό εξαρχής, σωστά; (Ναι.) Το δέντρο, το φως του ήλιου, τα ωδικά πτηνά και ο άνθρωπος σ’ αυτήν την εικόνα, είναι ένα παράδειγμα του περιβάλλοντος διαβίωσης που δημιούργησε ο Θεός για την ανθρωπότητα; (Ναι.) Καταρχάς, μπορεί το δέντρο να αφήσει τη γη; (Όχι.) Μπορεί το δέντρο να κάνει χωρίς το φως του ήλιου; (Όχι.) Επομένως, για ποιον σκοπό δημιούργησε ο Θεός το δέντρο; Μπορούμε να πούμε πως ήταν μόνο για τη γη; Μπορούμε να πούμε πως ήταν μόνο για τα ωδικά πτηνά; Μπορούμε να πούμε πως ήταν μόνο για τους ανθρώπους; (Όχι.) Ποια είναι η σχέση ανάμεσά τους; Ανάμεσά τους υπάρχει μια σχέση αλληλεξάρτησης, μέσα στην οποία δεν μπορούν να διαχωριστούν. Με άλλα λόγια, η γη, το δέντρο, το φως του ήλιου, τα ωδικά πτηνά και οι άνθρωποι, βασίζονται το ένα στο άλλο για την ύπαρξή τους και φροντίζουν το ένα το άλλο. Το δέντρο προστατεύει τη γη, καθώς η γη φροντίζει το δέντρο· το φως του ήλιου μεριμνά για το δέντρο, ενώ το δέντρο δημιουργεί καθαρό αέρα από το φως του ήλιου και βοηθά να ανακουφίσει τη γη από τη θερμότητα του ηλιακού φωτός. Ποιος επωφελείται απ’ αυτό στο τέλος; Η ανθρωπότητα επωφελείται απ’ αυτό, σωστά; Και αυτό είναι μια από τις αρχές πίσω από τον λόγο για τον οποίο ο Θεός δημιούργησε το περιβάλλον διαβίωσης για την ανθρωπότητα και ένας από τους πρωταρχικούς σκοπούς γι’ αυτό. Παρόλο που αυτή είναι μια απλή εικόνα, μπορούμε να δούμε τη σοφία του Θεού και τις προθέσεις Του. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τη γη ή χωρίς δέντρα ή χωρίς τα ωδικά πτηνά και το φως του ήλιου, σωστά; Παρόλο που ήταν μια ιστορία, είναι ένας μικρόκοσμος της δημιουργίας του σύμπαντος από τον Θεό και η παροχή του περιβάλλοντος διαβίωσης από τον Θεό στον άνθρωπο.

Ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και τα πάντα για την ανθρωπότητα και δημιούργησε, επίσης, το περιβάλλον διαβίωσης. Καταρχάς, το κύριο σημείο που συζητήσαμε στην ιστορία είναι οι αλληλένδετες σχέσεις και η αλληλεξάρτηση των πάντων. Υπό αυτήν την αρχή, το περιβάλλον διαβίωσης για την ανθρωπότητα είναι προστατευμένο, επιβιώνει και συνεχίζει· λόγω της ύπαρξης αυτού του περιβάλλοντος διαβίωσης, η ανθρωπότητα μπορεί να ευδοκιμήσει και να αναπαραχθεί. Στη σκηνή, είδαμε το δέντρο, τη γη, το φως του ήλιου, ωδικά πτηνά και ανθρώπους. Ήταν και ο Θεός εκεί; Οι άνθρωποι μπορεί να μην το βλέπουν, σωστά; Ωστόσο, οι άνθρωποι μπορούν να δουν τους κανόνες των αλληλένδετων σχέσεων μεταξύ των πραγμάτων σ’ αυτή τη σκηνή· είναι μέσω αυτών των κανόνων που οι άνθρωποι μπορούν να δουν πως ο Θεός υπάρχει και πως Αυτός είναι ο Άρχοντας. Ο Θεός χρησιμοποιεί αυτές τις αρχές και τους κανόνες για να διαφυλάξει τη ζωή και την ύπαρξη των πάντων. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μεριμνά για τα πάντα και μεριμνά για την ανθρωπότητα. Αυτή η ιστορία έχει καμία σύνδεση με το θέμα που μόλις συζητήσαμε; Εκ πρώτης όψεως, δεν φαίνεται να υπάρχει σύνδεση, αλλά, στην πραγματικότητα, οι κανόνες που έφτιαξε ο Θεός ως Δημιουργός και το κράτος που έχει πάνω στα πάντα, σχετίζονται στενά με το γεγονός πως Αυτός είναι η πηγή της ζωής για τα πάντα και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Σωστά; (Ναι.) Κάτι μάθατε, σωστά;

Ο Θεός είναι ο Άρχοντας των κανόνων που ελέγχουν το σύμπαν, Αυτός ελέγχει τους κανόνες που διέπουν την επιβίωση των πάντων και ελέγχει επίσης το σύμπαν και τα πάντα, έτσι ώστε να μπορούν να συμβιώσουν· φροντίζει ώστε να μην εκλείψουν ή να εξαφανιστούν, ώστε η ανθρωπότητα να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει, ο άνθρωπος να μπορέσει να ζήσει σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον μέσα από την ηγεσία του Θεού. Ο Θεός έχει υπό το κράτος Του αυτούς τους κανόνες που διέπουν τα πάντα και η ανθρωπότητα δεν μπορεί να επέμβει και δεν μπορεί να τους αλλάξει· μόνο ο Θεός ο ίδιος γνωρίζει αυτούς τους κανόνες και μόνο Αυτός ο ίδιος τους διαχειρίζεται. Πότε θα βλαστήσουν τα δέντρα, πότε θα βρέξει, πόσο νερό και πόσες θρεπτικές ουσίες θα δώσει η γη στα φυτά, ποια εποχή θα πέσουν τα φύλλα, ποια εποχή θα βγάλουν καρπούς τα δέντρα, πόση ενέργεια θα δώσει το φως του ήλιου στα δέντρα, τι θα απελευθερώσουν τα δέντρα από την ενέργεια που παίρνουν από το φως του ήλιου —όλα αυτά είναι πράγματα που ο Θεός είχε ήδη διευθετήσει όταν δημιούργησε το σύμπαν, και είναι νόμοι που δεν μπορούν να παραβιαστούν από τον άνθρωπο. Τα πράγματα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό, είτε είναι έμβια, είτε φαίνονται άβια στους ανθρώπους, βρίσκονται όλα στα χέρια του Θεού και υπό το κράτος Του. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει ή να παραβιάσει αυτόν τον κανόνα. Με άλλα λόγια, όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, διατύπωσε πώς πρέπει να είναι. Το δέντρο δεν θα μπορούσε να ριζώσει, να βλαστήσει και να μεγαλώσει δίχως τη γη. Αν η γη δεν είχε δέντρα, θα ξεραινόταν. Έτσι δεν είναι; Επίσης, το δέντρο είναι το σπίτι των ωδικών πτηνών, είναι ένα μέρος στο οποίο μπορούν να βρουν καταφύγιο από τον άνεμο. Θα ήταν εντάξει αν το δέντρο δεν είχε το φως του ήλιου; (Δεν θα ήταν εντάξει.) Αν το δέντρο είχε μόνο τη γη, αυτό δεν θα πετύχαινε. Όλα αυτά είναι για την ανθρωπότητα και για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος παίρνει καθαρό αέρα από το δέντρο και ζει πάνω στη γη που αυτό προστατεύει. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει δίχως το φως του ήλιου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει δίχως όλα τα διάφορα ζωντανά όντα. Παρόλο που οι σχέσεις ανάμεσα σ’ αυτά τα πράγματα είναι περίπλοκες, πρέπει να θυμάσαι πως ο Θεός δημιούργησε τους κανόνες που διέπουν τα πάντα, ώστε να μπορούν να υφίστανται μ’ έναν αλληλένδετο και αλληλεξαρτώμενο τρόπο· καθετί που Αυτός δημιούργησε έχει αξία και σημασία. Αν ο Θεός δημιουργούσε κάτι άνευ σημασίας, ο Θεός θα το άφηνε να εξαφανιστεί. Αυτή είναι μια από τις μεθόδους που χρησιμοποίησε στην παροχή των πάντων. Σε τι αναφέρεται το «μεριμνώ» σ’ αυτήν την ιστορία; Βγαίνει έξω ο Θεός για να ποτίσει το δέντρο κάθε μέρα; Το δέντρο χρειάζεται τη βοήθεια του Θεού για να αναπνεύσει; (Όχι.) Το «μεριμνώ», σ’ αυτήν την περίπτωση, αναφέρεται στη διαχείριση των πάντων από τον Θεό μετά τη δημιουργία· το μόνο που χρειαζόταν Αυτός ήταν κανόνες, ώστε να συνεχίσουν να κυλούν ομαλά τα πράγματα. Το δέντρο μεγάλωσε από μόνο του, αφού φυτεύτηκε στη γη. Οι συνθήκες για την ανάπτυξή του δημιουργήθηκαν όλες από τον Θεό. Αυτός έφτιαξε το φως του ήλιου, το νερό, το χώμα, τον αέρα και το γύρω περιβάλλον, τον άνεμο, τον παγετό, το χιόνι και τη βροχή, και τις τέσσερις εποχές· αυτές είναι οι συνθήκες που χρειάζεται το δέντρο για να μεγαλώσει· αυτά είναι πράγματα που προετοίμασε ο Θεός. Επομένως, είναι ο Θεός η πηγή αυτού του περιβάλλοντος διαβίωσης; (Ναι.) Χρειάζεται να βγαίνει ο Θεός έξω κάθε μέρα και να μετράει κάθε φύλλο στα δέντρα; Δεν υπάρχει λόγος, σωστά; Επίσης, ο Θεός δεν χρειάζεται να βοηθήσει το δέντρο να αναπνεύσει. Επίσης, ο Θεός δεν χρειάζεται να ξυπνάει το φως του ήλιου κάθε μέρα, λέγοντας «ήρθε η ώρα να ρίξεις το φως σου πάνω στα δέντρα». Δεν χρειάζεται να το κάνει αυτό. Το φως του ήλιου φωτίζει από μόνο του, όπως προβλέπεται από τους κανόνες· όταν χρειάζεται, το δέντρο απορροφά το φως του ήλιου και, όταν δεν χρειάζεται το φως του ήλιου, το δέντρο και πάλι ζει εντός του πλαισίου των κανόνων. Μπορεί να αδυνατείτε να εξηγήσετε αυτό το φαινόμενο με σαφήνεια, αλλά είναι γεγονός που όλοι μπορούν να δουν και να αναγνωρίσουν. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να αναγνωρίσεις πως οι κανόνες για την ύπαρξη των πάντων προέρχονται από τον Θεό και να ξέρεις πως ο Θεός έχει υπό το κράτος Του την ανάπτυξη και την επιβίωσή τους. Καταλαβαίνεις, σωστά;

Σ’ αυτήν την ιστορία, γίνεται χρήση μεταφοράς, όπως θα την αποκαλούσαν οι άνθρωποι; (Όχι.) Είναι ανθρωπομορφική; (Όχι.) Αυτό για το οποίο μίλησα είναι η αλήθεια. Ο Θεός έχει υπό το κράτος Του καθετί ζωντανό, καθετί που έχει ζωή. Η ζωή δόθηκε στα πάντα αφού τα δημιούργησε ο Θεός· είναι ζωή που δίνεται από τον Θεό και ακολουθεί τους νόμους και το μονοπάτι που Αυτός δημιούργησε γι’ αυτήν. Αυτό δεν χρειάζεται να μεταβάλλεται από τον άνθρωπο και δεν χρειάζεται τη βοήθεια του ανθρώπου· αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός μεριμνά για τα πάντα. Καταλαβαίνετε, σωστά; Πιστεύετε πως είναι απαραίτητο να το αναγνωρίζουν αυτό οι άνθρωποι; (Ναι.) Επομένως, αυτή η ιστορία έχει καμία σχέση με τη βιολογία; Έχει καμία σχέση με οποιονδήποτε τομέα της γνώσης ή της επιστήμης; (Όχι.) Εδώ δεν συζητάμε περί βιολογίας και σίγουρα δεν κάνουμε κάποια βιολογική έρευνα. Ποιο είναι το κύριο σημείο για το οποίο μιλάμε εδώ; (Πως ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για τα πάντα.) Αυτό είναι το κύριο σημείο. Τι βλέπετε μέσα σ’ όλα τα πράγματα της κτίσης; Έχετε δει δέντρα; Έχετε δει τη γη; (Ναι.) Έχετε δει το φως του ήλιου, σωστά; Έχετε δει πουλιά να κουρνιάζουν στα δέντρα; (Έχουμε δει.) Η ανθρωπότητα είναι ευτυχής που ζει σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον; (Είναι ευτυχής.) Με άλλα λόγια, ο Θεός χρησιμοποιεί τα πάντα —τα πράγματα που δημιούργησε— για να διατηρήσει το σπίτι της ανθρωπότητας για επιβίωση και να προστατεύσει το σπίτι της ανθρωπότητας, και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μεριμνά για τον άνθρωπο και μεριμνά για τα πάντα.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ζ΄