Τι αποφέρουν στην ανθρωπότητα οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να διαφθείρει τους ανθρώπους; Υπάρχει κάτι το θετικό σ’ αυτό; (Όχι.) Πρώτον, μπορεί ο άνθρωπος να ξεχωρίσει το καλό από το κακό; Βλέπεις, σ’ αυτόν τον κόσμο, είτε πρόκειται για κάποιον σπουδαίο είτε για κάποιο περιοδικό, όλοι λένε ότι το ένα ή το άλλο είναι καλό ή κακό. Δεν είναι αυτό ακριβές; Είναι σωστό αυτό; (Όχι.) Είναι οι αποτιμήσεις τους για τα γεγονότα και τους ανθρώπους δίκαιες; Υπάρχει αλήθεια σ’ αυτό; (Όχι.) Αυτός ο κόσμος ή η ανθρώπινη φύση, αποτιμούν τα θετικά και αρνητικά πράγματα με βάση το πρότυπο της αλήθειας; (Όχι.) Γιατί δεν έχουν αυτήν την ικανότητα οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι έχουν αποκτήσει τόση γνώση και γνωρίζουν τόσα πολλά για την επιστήμη. Δεν είναι αρκετά σπουδαίες οι ικανότητές τους; Γιατί δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα θετικά από τα αρνητικά πράγματα; Γιατί συμβαίνει αυτό; (Επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια· η επιστήμη και η γνώση δεν είναι αλήθεια.) Όλα όσα ο Σατανάς προσδίδει στην ανθρώπινη φύση είναι μοχθηρία και διαφθορά και του λείπει η αλήθεια, η ζωή και η οδός. Με τη μοχθηρία και τη διαφθορά που προσδίδει ο Σατανάς στους ανθρώπους, μπορείς να πει ότι ο Σατανάς έχει αγάπη; Μπορείς να πεις ότι ο άνθρωπος έχει αγάπη; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Κάνεις λάθος, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ανά τον κόσμο που βοηθούν τους φτωχούς ή τους άστεγους. Αυτοί δεν είναι καλοί άνθρωποι; Υπάρχουν, επίσης, φιλανθρωπικές οργανώσεις που κάνουν καλό έργο. Όλο το έργο που κάνουν δεν είναι για καλό;» Τι λέμε λοιπόν γι’ αυτό; Ο Σατανάς χρησιμοποιεί πολλές διαφορετικές μεθόδους και θεωρίες για να διαφθείρει τον άνθρωπο. Αυτή η διαφθορά του ανθρώπου αποτελεί μια αφηρημένη έννοια; Όχι, δεν είναι αφηρημένη. Επίσης, ο Σατανάς κάνει κάποια πρακτικά πράγματα και προάγει μια άποψη ή μια θεωρία σ’ αυτόν τον κόσμο και στην κοινωνία. Σε κάθε δυναστεία και σε κάθε εποχή, προάγει μια θεωρία και ενσταλάζει ορισμένες σκέψεις στους ανθρώπους. Αυτές οι σκέψεις και οι θεωρίες ριζώνουν σταδιακά στην καρδιά των ανθρώπων κι έτσι οι άνθρωποι αρχίζουν να ζουν σύμφωνα με αυτές τις σκέψεις και θεωρίες. Ασυναίσθητα δεν γίνονται Σατανάς; Δεν είναι οι άνθρωποι ένα με τον Σατανά; Όταν οι άνθρωποι έχουν γίνει ένα με τον Σατανά, ποια είναι η στάση τους απέναντι στον Θεό στο τέλος; Δεν είναι η ίδια στάση που έχει ο Σατανάς απέναντι στον Θεό; Κανένας δεν τολμά να το παραδεχτεί αυτό, έτσι; Είναι πολύ τρομακτικό! Γιατί λέω ότι η φύση του Σατανά είναι μοχθηρή; Αυτό καθορίζεται και αναλύεται με βάση τα όσα έχει κάνει και τα όσα έχει αποκαλύψει ο Σατανάς. Δεν λέγεται αδίκως ότι ο Σατανάς είναι μοχθηρός. Αν έλεγα απλώς ότι ο Σατανάς ήταν μοχθηρός, τι θα σκεφτόσασταν; Θα σκεφτόσασταν, «προφανώς είναι μοχθηρός ο Σατανάς». Οπότε, θα σε ρωτήσω: «Ποια πλευρά του Σατανά είναι μοχθηρή;» Αν πεις: «Η αντίσταση του Σατανά απέναντι στον Θεό είναι μοχθηρή», θα εξακολουθείς να μη μιλάς με σαφήνεια. Έχουμε τώρα παρουσιάσει λεπτομερώς αυτόν τον τρόπο. Κατανοείτε κάπως το ειδικό περιεχόμενο της ουσίας της μοχθηρίας του Σατανά; (Ναι.) Τώρα που έχετε αυτήν την κατανόηση για τη μοχθηρή φύση του Σατανά, πόσα καταλαβαίνετε για τον εαυτό σας; Συνδέονται αυτά τα πράγματα μεταξύ τους; (Ναι.) Σας πληγώνει αυτή η σύνδεση; (Όχι.) Σας βοηθάει; (Ναι.) Όταν αναφέρομαι στην ουσία του Θεού μέσω της συναναστροφής, είναι απαραίτητο να αναφερθώ στη μοχθηρή ουσία του Σατανά μέσω της συναναστροφής; Ποια είναι η γνώμη σας; (Ναι, είναι απαραίτητο.) Γιατί; (Η μοχθηρία του Σατανά παρέχει μεγάλη αρωγή στην αγιότητα του Θεού.) Είναι όντως έτσι; Αυτό είναι εν μέρει σωστό, από την άποψη ότι αν δεν υπήρχε η μοχθηρία του Σατανά, οι άνθρωποι δεν θα γνώριζαν την αγιότητα του Θεού. Αυτό είναι σωστό. Ωστόσο, αν έλεγες ότι η αγιότητα του Θεού υπάρχει μόνο λόγω της αντίθεσής της με τη μοχθηρία του Σατανά, θα ήταν σωστό; Αυτό το επιχείρημα είναι εσφαλμένο. Η αγιότητα του Θεού είναι η εγγενής ουσία του Θεού. Παρόλο που ο Θεός την αποκαλύπτει μέσω των πράξεών Του, εξακολουθεί να υπάρχει μια φυσική έκφραση της ουσίας του Θεού, η οποία είναι η εγγενής ουσία του Θεού. Αυτή υπήρχε από πάντα και είναι έμφυτη στον ίδιο τον Θεό, αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί να τη δει. Αυτό οφείλεται στο ότι ο άνθρωπος ζει μέσα στη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά και υπό την επιρροή του Σατανά, οπότε δεν γνωρίζει για την αγιότητα, πόσο μάλλον για το ειδικό περιεχόμενο της αγιότητας του Θεού. Άρα, είναι απαραίτητο να συναναστραφούμε πρώτα σχετικά με τη μοχθηρή ουσία του Σατανά; (Ναι.) Βλέπεις, έχουμε συναναστραφεί σχετικά με διάφορες πλευρές της μοναδικότητας του Θεού, αλλά δεν έχουμε αναφέρει την ουσία του Σατανά, έτσι δεν είναι; Ορισμένοι μπορεί να εκφράσουν κάποιες αμφιβολίες, όπως «η συναναστροφή αφορά τον ίδιο τον Θεό, οπότε γιατί μιλάς συνεχώς για το πώς ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους και για το πόσο μοχθηρή είναι η φύση του Σατανά;» Έχετε καθησυχάσει αυτές τις αμφιβολίες; (Ναι.) Πώς τις καθησυχάσατε; (Μέσω της συναναστροφής με τον Θεό, ξεχωρίσαμε το κακό.) Όταν οι άνθρωποι διακρίνουν τη μοχθηρία και όταν έχουν έναν ακριβή ορισμό για τη μοχθηρία, όταν οι άνθρωποι μπορούν να δουν ξεκάθαρα το ειδικό περιεχόμενο και την εκδήλωση της μοχθηρίας, την πηγή και την ουσία της μοχθηρίας —όταν συζητιέται τώρα η αγιότητα του Θεού— θα τη συνειδητοποιήσουν τότε ξεκάθαρα ή θα την αναγνωρίσουν ξεκάθαρα ως αγιότητα του Θεού, ως αληθινή αγιότητα. Αν δεν μιλήσω για τη μοχθηρία του Σατανά, ορισμένοι θα πιστέψουν λανθασμένα ότι κάτι που κάνουν οι άνθρωποι στην κοινωνία και στους ανθρώπους, ή κάτι που κάνουν σ’ αυτόν τον κόσμο, μπορεί να σχετίζεται με την αγιότητα. Δεν είναι λανθασμένη αυτή η άποψη; (Ναι.)

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ε΄