Κοίτα πίσω στη μέχρι τώρα ζωή σου, όλα όσα έχει πράξει ο Θεός πάνω σου, σε όλα τα χρόνια της πίστης σου. Είτε το νοιώθεις βαθιά μέσα σου είτε όχι, δεν ήταν κάτι απαραίτητο; Αυτό δεν ήταν που χρειαζόσουν περισσότερο να αποκτήσεις; (Ναι.) Δεν είναι αυτό η αλήθεια; Δεν είναι αυτό η ζωή; (Ναι.) Μήπως ο Θεός, αφού σου έδωσε αυτά τα πράγματα, σε διαφώτισε ποτέ να επιστρέψεις ή να ξεπληρώσεις το παραμικρό; (Όχι.) Ποιος είναι, λοιπόν, ο σκοπός του Θεού; Γιατί το κάνει αυτό; Μήπως έχει και ο Θεός στόχο να σε καταλάβει; (Όχι.) Θέλει ο Θεός να ανέλθει στον θρόνο Του μέσα στην καρδιά των ανθρώπων; (Ναι.) Ποια είναι, λοιπόν, η διαφορά μεταξύ του Θεού που ανέρχεται στον θρόνο Του και της ισχυρής κατάληψης του Σατανά; Ο Θεός θέλει να κερδίζει την καρδιά των ανθρώπων, θέλει να καταλαμβάνει την καρδιά τους. Τι σημαίνει αυτό; Μήπως σημαίνει ότι θέλει να καταστήσει τον άνθρωπο μαριονέτα ή μηχάνημά Του; (Όχι.) Ποιος είναι, λοιπόν, ο σκοπός του Θεού; Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην επιθυμία του Θεού να καταλάβει την καρδιά των ανθρώπων και την ισχυρή κατάληψη και την κατοχή του ανθρώπου από τον Σατανά; (Ναι.) Ποια είναι; Μπορείς να Μου το αποσαφηνίσεις; (Ο Σατανάς το κάνει δια της ισχύος, ενώ ο Θεός αφήνει τον άνθρωπο να προσφερθεί εθελοντικά.) Ο Σατανάς το κάνει δια της ισχύος, ενώ ο Θεός σου επιτρέπει να προσφερθείς εθελοντικά. Αυτή είναι η διαφορά; Για ποιον λόγο ο Θεός θέλει την καρδιά σου; Και, εκτός αυτού, για ποιον λόγο θέλει να σε καταλάβει; Πώς κατανοείτε μέσα σας το «ο Θεός καταλαμβάνει τις καρδιές των ανθρώπων»; Εδώ πρέπει να φανούμε δίκαιοι προς τον Θεό, διαφορετικά οι άνθρωποι πάντα θα παρερμηνεύουν και θα σκέπτονται: «Ο Θεός θέλει να με καταλαμβάνει. Για ποιον λόγο θέλει να με καταλαμβάνει; Δεν θέλω να με καταλαμβάνουν, θέλω απλά να είμαι ο εαυτός μου. Λέτε ότι ο Σατανάς καταλαμβάνει ανθρώπους, αλλά και ο Θεός αυτό κάνει: Δεν είναι ίδια αυτά τα δύο; Δεν θέλω να επιτρέψω σε κανέναν να με καταλάβει. Εγώ είμαι εγώ!» Ποια είναι η διαφορά εδώ; Σκεφθείτε το για λίγο. Εγώ σας ρωτώ, η φράση «ο Θεός καταλαμβάνει τον άνθρωπο» είναι κενή; Μήπως η κατάληψη του ανθρώπου από τον Θεό σημαίνει ότι Εκείνος ζει μέσα στην καρδιά σου και κυριαρχεί κάθε σου λέξη και κίνηση; Αν σου πει να καθίσεις, εσύ τολμάς να σταθείς όρθιος; Αν σου πει να πας ανατολικά, εσύ τολμάς να πας δυτικά; Είναι μια κατάληψη που εννοεί κάτι τέτοιο; (Όχι.) Τι εννοεί, λοιπόν; (Εννοεί ότι ο άνθρωπος βιώνει ό,τι έχει και είναι ο Θεός.) Μέσα από τα χρόνια που ο Θεός διαχειρίζεται τον άνθρωπο, και από το μέχρι τώρα έργο Του πάνω στον άνθρωπο ως το τελευταίο αυτό στάδιο, ποια είναι η επιδιωκόμενη επίδραση στον άνθρωπο όλων των λόγων που έχει πει; Είναι να βιώνει ο άνθρωπος αυτό που έχει και είναι ο Θεός; Κοιτάζοντας το κυριολεκτικό νόημα του «ο Θεός καταλαμβάνει την καρδιά των ανθρώπων», φαίνεται λες και ο Θεός παίρνει την καρδιά τους και την καταλαμβάνει, ζει μέσα της και δεν βγαίνει ποτέ ξανά· ζει μέσα σε αυτήν και γίνεται κύριος της καρδιάς του ανθρώπου, προκειμένου να κυριαρχεί πάνω της και να τη διευθετεί κατά βούληση, ώστε ο άνθρωπος να πηγαίνει όπου του λέει ο Θεός. Στο συγκεκριμένο επίπεδο νοήματος, φαίνεται λες και κάθε άνθρωπος είχε γίνει Θεός, κατέχοντας την ουσία και τη διάθεση του Θεού. Έτσι, σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσε και ο άνθρωπος να επιτελεί τις πράξεις και τα έργα του Θεού; Μπορεί η «κατάληψη» να εξηγηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο; (Όχι.) Τότε πώς; Σας ρωτώ το εξής: Είναι όλα τα λόγια και η αλήθεια, με τα οποία εφοδιάζει ο Θεός τον άνθρωπο, μια αποκάλυψη της ουσίας του Θεού και Του τι έχει και είναι; (Ναι.) Αυτό είναι σίγουρο. Αλλά όλα τα λόγια, που ο Θεός εφοδιάζει τον άνθρωπο, ανήκουν σε Εκείνον για να τα κάνει πράξη και να τα κατέχει; Σκεφθείτε το, λιγάκι. Όταν ο Θεός κρίνει τον άνθρωπο, γιατί το κάνει αυτό; Από πού προέρχονται αυτά τα λόγια; Ποιο είναι το περιεχόμενο των λόγων του Θεού, όταν κρίνει τον άνθρωπο; Πού βασίζονται; Μήπως στη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου; (Ναι.) Άρα, ο στόχος που επιτυγχάνεται δια της κρίσης του Θεού προς τον άνθρωπο, βασίζεται στην ουσία του Θεού; (Ναι.) Ώστε η κατάληψη του ανθρώπου από τον Θεό είναι μια κενή φράση; Σίγουρα όχι. Γιατί λοιπόν ο Θεός λέει αυτά τα λόγια; Ποιος είναι ο σκοπός που τα λέει; Μήπως θέλει να τα χρησιμοποιήσει για το καλό της ζωής του ανθρώπου; (Ναι.) Ο Θεός θέλει να χρησιμοποιήσει όλη την αλήθεια που έχει κηρύξει για το καλό της ζωής του ανθρώπου. Όταν ο άνθρωπος παίρνει όλην την αλήθεια και τον λόγο του Θεού και τα μετασχηματίζει στη δική του ζωή, μπορεί τότε ο άνθρωπος να υπακούει στον Θεό; Μπορεί τότε να Τον σέβεται; Μπορεί τότε να αποφεύγει το κακό; Όταν ο άνθρωπος έχει φτάσει στο συγκεκριμένο σημείο, μπορεί τότε να υπακούει στην κυριαρχία και διευθέτηση του Θεού; Είναι τότε σε θέση να υποτάσσεται στην εξουσία του Θεού; Όταν άνθρωποι όπως ο Ιώβ ή ο Πέτρος φτάνουν στο τέλος του δρόμου τους, όταν η ζωή τους μπορεί να θεωρηθεί πλέον ώριμη, όταν έχουν μια πραγματική κατανόηση του Θεού, δύναται ακόμα ο Σατανάς να τους οδηγήσει στο παραστράτημα; Μπορεί ακόμα να τους καταλάβει; Μπορεί ακόμα να τους κατέχει ισχυρά; (Όχι.) Τι άτομο είναι αυτό, λοιπόν; Είναι κάποιος, που έχει κερδηθεί ολοκληρωτικά από τον Θεό; (Ναι.) Σε αυτό το επίπεδο νοήματος, πώς βλέπετε εσείς τον άνθρωπο που έχει κερδηθεί ολοκληρωτικά από τον Θεό; Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Θεός θεωρεί ότι έχει ήδη καταλάβει την καρδιά του εν λόγω ατόμου. Τι αισθάνεται όμως αυτό το άτομο; Μήπως ότι ο λόγος, η εξουσία και η οδός του Θεού γίνονται ζωή μέσα στον άνθρωπο, η οποία κατοικεί ολόκληρο το είναι του, κάνοντας αυτό που βιώνει, καθώς και την ουσία του επαρκή για να ικανοποιηθεί ο Θεός; Ο Θεός πιστεύει ότι, τούτην ακριβώς τη στιγμή, καταλαμβάνει την καρδιά της ανθρωπότητας; (Ναι.) Πώς κατανοείτε τώρα το συγκεκριμένο επίπεδο νοήματος; Καταλαμβάνεσαι από το Πνεύμα του Θεού; (Όχι.) Τότε, τι ακριβώς είναι αυτό που σε καταλαμβάνει; (Ο λόγος του Θεού.) Είναι η οδός και ο λόγος του Θεού. Είναι η αλήθεια και ο λόγος του Θεού που έχουν καταστεί ζωή σου. Τούτη τη στιγμή, ο άνθρωπος διάγει τη ζωή που πηγάζει από τον Θεό, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι η συγκεκριμένη ζωή είναι η ζωή του Θεού. Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να πούμε ότι η ζωή, που ο άνθρωπος πρέπει να αντλεί από τον λόγο του Θεού, είναι και η ζωή του Θεού. Οπότε, ασχέτως πόσον καιρό ο άνθρωπος ακολουθεί τον Θεό ή πόσα λόγια ο άνθρωπος αποκτά από τον Θεό, ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να γίνει Θεός. Σωστά; (Ναι.) Ακόμα κι αν μια μέρα ο Θεός έλεγε: «Έχω καταλάβει την καρδιά σου, και τώρα εσύ κατέχεις τη ζωή Μου», εσύ θα ένοιωθες ότι είσαι Θεός; (Όχι.) Τι θα γινόσουν τότε; Δεν θα είχες απόλυτη υπακοή στον Θεό; Δεν θα είχε γεμίσει το σώμα και η καρδιά σου με τη ζωή που σου έχει παραχωρήσει ο Θεός; Πρόκειται για μια πολύ φυσιολογική εκδήλωση, όταν ο Θεός καταλαμβάνει την καρδιά των ανθρώπων. Αυτό είναι γεγονός. Έτσι, εξετάζοντάς το από τη συγκεκριμένη άποψη, μπορεί ο άνθρωπος να γίνει Θεός; (Όχι.) Όταν ο άνθρωπος έχει αποκτήσει ολόκληρο τον λόγο του Θεού, όταν ο άνθρωπος δύναται να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό, μπορεί τότε να κατέχει την ταυτότητα του Θεού; (Όχι.) Μπορεί τότε ο άνθρωπος να κατέχει την ουσία του Θεού; (Όχι.) Ό,τι και να γίνει, όταν όλα έχουν ειπωθεί και γίνει, ο άνθρωπος είναι πάντα άνθρωπος. Αποτελείς δημιούργημα· όταν έχεις λάβει τον λόγο του Θεού από τον Θεό και έχεις δεχθεί την οδό του Θεού, εσύ απλώς κατέχεις τη ζωή που πηγάζει από τον λόγο Του και δεν μπορείς ποτέ να γίνεις Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Δ΄