I

Πόσο συχνά ήθελα να φωνάξω, μα κανένα μέρος δεν έμοιαζε κατάλληλο.

Πόσο συχνά ήθελα να τραγουδήσω δυνατά, μα δεν έβρισκα ούτε μια μελωδία.

Πόσο συχνά λαχταρούσα να εκφράσω την αγάπη ενός δημιουργήματος.

Έψαχνα παντού, έψαχνα παντού, μα λέξεις δεν έβρισκα.

Παντοδύναμε Θεέ, Παντοδύναμε Θεέ, Εσύ είσαι η αγάπη στην καρδιά μου.

Σκιρτάει η καρδιά μου, χορεύουν τα χέρια μου,

υμνώντας τον ερχομό Σου στον κόσμο αυτόν.

II

Ο άνθρωπος προήλθε απ' το χώμα, χωρίς καμιά ζωή.

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και του 'δωσε πνοή ζωής,

στη γη να επιβιώσει.

Τι θλιβερό που ο Σατανάς διέφθειρε τους ανθρώπους

κι έχασαν τη λογική και τη συνείδηση τους.

Τόσες γενιές, πόσο έχουν εκπέσει από τότε!

Παντοδύναμε Θεέ, Παντοδύναμε Θεέ, Εσύ είσαι η αγάπη στην καρδιά μου.

Χώμα είμαι μα βλέπω το ένδοξο πρόσωπό Σου.

Πώς μπορώ να μην υποκλιθώ και να μη Σε λατρεύω;

III

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και τόσο τον αγαπάει,

που ενσαρκώθηκε ξανά για να τον σώσει.

Έχει υπομείνει ταπείνωση και κάθε μορφής πόνο,

τη γλύκα και την πίκρα της ζωής έχει γευτεί,

για να μπορέσει ο άνθρωπος να οδηγηθεί σ' έναν όμορφο προορισμό.

Πώς να μην Τον ευχαριστούμε αδιάκοπα που μας ήρθε μια τέτοια σωτηρία;

Παντοδύναμε Θεέ, Παντοδύναμε Θεέ, Εσύ είσαι η αγάπη στην καρδιά μου.

Διεφθαρμένος ήμουν κι Εσύ με έσωσες.

Πώς μπορώ να μην υποκλιθώ και να μη Σε λατρεύω;

IV

Σήμερα έχω σωθεί κι έχω εισέλθει στο σωστό μονοπάτι,

κι αυτό οφείλεται μόνο στη χάρη και την ευλογία του Θεού.

Τον λόγο του Θεού απολαμβάνω και την κρίση Του βιώνω,

γνωρίζοντας τη δικαιοσύνη και την αγιότητά Του.

Υπομένοντας διωγμούς, πόνο, κακουχίες,

καταλαβαίνω πως μόνο ο Θεός είναι ο πιο αξιαγάπητος.

Βιώνοντας το έργο του Θεού, έχω εξαγνιστεί και επιτέλους στο φως ζω.

Παντοδύναμε Θεέ, Παντοδύναμε Θεέ, Εσύ είσαι η αγάπη στην καρδιά μου.

Υποτάσσομαι στις διευθετήσεις Σου, ικανοποιώ τις προθέσεις Σου,

κι έτσι δεν επιλέγω πια τίποτα για μένα.

Από το "Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια"