Το ανθρώπινο γένος εξελίχθηκε μέσ’ από δεκάδες χιλιάδες χρόνια ιστορίας για να φτάσουν εκεί που βρίσκονται σήμερα. Ωστόσο, το ανθρώπινο γένος της αρχικής Μου δημιουργίας έχει προ πολλού βυθιστεί στον εκφυλισμό. Έχουν ήδη πάψει να είναι αυτό που θέλω, κι έτσι η ανθρωπότητα, όπως εμφανίζεται στα μάτια Μου, δεν αξίζει πλέον το όνομα του ανθρώπινου γένους. Είναι, μάλλον, το απόβρασμα του ανθρώπινου γένους που έχει αιχμαλωτίσει ο Σατανάς, τα σαπισμένα κινούμενα πτώματα, τα οποία ο Σατανάς έχει ενδυθεί και μέσα στα οποία ζει. Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ούτε κατ’ ελάχιστον την ύπαρξή Μου, ούτε καλωσορίζουν τον ερχομό Μου. Το ανθρώπινο γένος ανταποκρίνεται με βαρυγκώμια στα αιτήματά Μου, ενδίδοντας περιστασιακά σε αυτά, και δεν συμμερίζεται ειλικρινά τις χαρές και τις λύπες της ζωής μαζί Μου. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι με θεωρούν ανεξιχνίαστο, με βαρυγκόμια προσποιούνται πως Μου χαμογελούν, υιοθετώντας τη συμπεριφορά του κόλακα προς κείνον που έχει την εξουσία. Και αυτό επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το έργο Μου, και ακόμα λιγότερο το θέλημά Μου στο παρόν. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας: όταν θα έλθει η ημέρα, ο πόνος οποιουδήποτε Με λατρεύει θα είναι πολύ πιο υποφερτός από τον δικό σας. Ο βαθμός της πίστης σας σ’ Εμένα δεν ξεπερνά, στην πραγματικότητα, εκείνον του Ιώβ —ακόμα και η πίστη των Ιουδαίων Φαρισαίων ξεπερνά τη δική σας— οπότε, όταν θα έρθει η ημέρα της φωτιάς, ο πόνος σας θα είναι πολύ πιο βαρύς από εκείνον των Φαρισαίων όταν δέχθηκαν την επίπληξη του Ιησού, από εκείνον των 250 φυλάρχων που εναντιώθηκαν στον Μωυσή, και από εκείνον των Σοδόμων κάτω από τις πύρινες φλόγες της καταστροφής τους. Όταν ο Μωυσής χτύπησε τον βράχο, και ανάβλυσε το νερό που παραχώρησε ο Ιεχωβά, ήταν λόγω της πίστης του. Όταν ο Δαυίδ έπαιξε τη λύρα για να υμνήσει Εμένα, τον Ιεχωβά —με την καρδιά του γεμάτη αγαλλίαση— ήταν λόγω της πίστης του. Όταν ο Ιώβ έχασε τα ζώα του που γέμιζαν τα βουνά και ανείπωτες ποσότητες πλούτου, και το κορμί του γέμισε με οδυνηρές πληγές, ήταν λόγω της πίστης του. Όταν μπόρεσε να ακούσει τη δική Μου φωνή, του Ιεχωβά, και να δει τη δική Μου δόξα, του Ιεχωβά, ήταν λόγω της πίστης του. Το ότι ο Πέτρος μπόρεσε να ακολουθήσει τον Ιησού Χριστό, ήταν λόγω της πίστης του. Το ότι μπόρεσε να καρφωθεί στον σταυρό για χάρη Μου και να δώσει ένδοξη μαρτυρία, ήταν επίσης λόγω της πίστης του. Όταν ο Ιωάννης είδε την ένδοξη εικόνα του Υιού του ανθρώπου, ήταν λόγω της πίστης του. Όταν είδε το όραμα των εσχάτων ημερών, ήταν ακόμη περισσότερο λόγω της πίστης του. Ο λόγος για τον οποίον τα φερόμενα πλήθη των ειδωλολατρικών εθνών έχουν λάβει την αποκάλυψή Μου και μπόρεσαν να γνωρίσουν ότι έχω επιστρέψει εν σαρκί για να επιτελέσω το έργο Μου ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι επίσης λόγω της πίστης τους. Όλοι εκείνοι που έχουν ραπιστεί από τα σκληρά Μου λόγια κι έχουν, ωστόσο, παρηγορηθεί από αυτά, και οι οποίοι έχουν σωθεί —δεν το έχουν κάνει άραγε λόγω της πίστης τους; Εκείνοι που πιστεύουν σ’ Εμένα, αλλά οι οποίοι, παρόλα αυτά, πλήττονται από τη δυστυχία, δεν έχουν επίσης απορριφθεί από τον κόσμο; Εκείνοι που ζουν έξω από τον λόγο Μου, αποφεύγοντας την οδύνη της δοκιμασίας, δεν παρασύρονται όλοι μέσα στον κόσμο; Είναι όπως τα φθινοπωρινά φύλλα που στροβιλίζονται εδώ κι εκεί, μην έχοντας τόπο να αναπαυθούν και, ακόμη λιγότερο, χωρίς την παρηγοριά των δικών Μου λόγων. Παρόλο που το παίδεμα και το ραφινάρισμά Μου δεν τους ακολουθούν, δεν είναι αυτοί ζητιάνοι που περιφέρονται από μέρος σε μέρος, περιπλανώμενοι στους δρόμους έξω από τη βασιλεία των ουρανών; Είναι ο κόσμος πραγματικά τόπος της ανάπαυσής σου; Μπορείς πραγματικά, αποφεύγοντάς το παίδεμά Μου, να πετύχεις και το ελάχιστο χαμόγελο ικανοποίησης από τον κόσμο; Μπορείς αλήθεια να χρησιμοποιήσεις την φευγαλέα σου απόλαυση για να καλύψεις την ανεξάλειπτη κενότητα στην καρδιά σου; Μπορείς να τους ξεγελάσεις όλους στην οικογένειά σου, αλλά δεν μπορείς να ξεγελάσεις Εμένα. Επειδή η πίστη σου είναι τόσο πενιχρή, είσαι ακόμη αδύναμος μέχρι σήμερα να βρεις οποιαδήποτε από τις χαρές που έχει η ζωή να προσφέρει. Σε συμβουλεύω: καλύτερα να ξοδέψεις ειλικρινά τη μισή από τη ζωή σου για χάρη Μου, παρά ολόκληρη τη ζωή σου στη μετριότητα και στην υπηρεσία της σάρκας, υποφέροντας όλα τα βάσανα που ένας άνθρωπος δύσκολα μπορεί ν’ αντέξει. Ποιον σκοπό υπηρετεί το να θεωρείς τον εαυτό σου τόσο πολύτιμο και να ξεφεύγεις από την παίδεμά Μου; Ποιον σκοπό υπηρετεί το να κρύβεσαι από το στιγμιαίο Μου παίδεμα μόνο για να δρέψεις μια αιωνιότητα ταπείνωσης, μια αιωνιότητα παιδεμού; Στην πραγματικότητα, δεν μεταστρέφω κανέναν στο θέλημά Μου. Αν ένας άνθρωπος είναι αληθινά πρόθυμος να υποταχθεί σε όλα τα σχέδιά Μου, δεν θα του φερθώ άσχημα. Όμως, απαιτώ όλοι οι άνθρωποι να πιστεύουν σ’ Εμένα, όπως ο Ιώβ πίστευε σ’ Εμένα, τον Ιεχωβά. Αν η πίστη σας είναι ανώτερη από του Θωμά, τότε η πίστη σας θα κερδίσει την επιδοκιμασία Μου, στην αφοσίωσή σας θα βρείτε τη μακαριότητά Μου, και οπωσδήποτε θα βρείτε τη δόξα Μου στις ημέρες σας. Ωστόσο, οι άνθρωποι, εκείνοι που πιστεύουν στον κόσμο και πιστεύουν στον διάβολο, έχουν σκληρύνει τις καρδιές τους, όπως ακριβώς οι μάζες στην πόλη των Σοδόμων, με κόκκους άμμου που παρασέρνει ο άνεμος στα μάτια τους και προσφορές από τον διάβολο στο στόμα τους, των οποίων ο συσκοτισμένος νους διακατέχεται προ πολλού από τον πονηρό που έχει σφετεριστεί τον κόσμο. Οι σκέψεις τους έχουν εξ ολοκλήρου σχεδόν αιχμαλωτιστεί από τον διάβολο των αρχαίων ημερών. Και η πίστη του ανθρώπινου γένους έχει εξανεμιστεί και δεν είναι ούτε καν σε θέση ν’ αντιληφθούν το έργο Μου. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι μια άτονη προσπάθεια να ανταπεξέλθουν ή να αναλύσουν πολύ πρόχειρα, επειδή έχουν προ πολλού κυριευθεί από το δηλητήριο του σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι σημαίνει να είσαι αληθινός άνθρωπος