Ποιο είναι το πιο κατάλληλο είδος επιδίωξης, καθώς βαδίζεις στο σημερινό μονοπάτι; Στην επιδίωξή σου, ως τι είδους άνθρωπο θα πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου; Θα πρέπει να γνωρίζεις πώς να προσεγγίζεις το καθετί που σου συμβαίνει σήμερα, είτε πρόκειται για δοκιμασίες και κακουχίες είτε για ανηλεή παίδευση και κατάρες. Θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να το σκέφτεσαι προσεκτικά. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή αυτά που σου συμβαίνουν σήμερα είναι, εν τέλει, σύντομες δοκιμασίες που λαμβάνουν χώρα κατ’ επανάληψιν· ίσως να μην τις θεωρείς ιδιαίτερα απαιτητικές από ψυχική άποψη, κι έτσι να αφήνεις τα πράγματα να κυλούν, δίχως να τις θεωρείς ως πολύτιμο πλεονέκτημα στην επιδίωξη της προόδου. Μα πόσο απερίσκεπτος είσαι! Αποδεικνύεται πως θεωρείς αυτό το πολύτιμο πλεονέκτημα ως ένα σύννεφο που περνά μπρος στα μάτια σου· δεν εκτιμάς σαν θησαυρό αυτά τα σκληρά πλήγματα που πέφτουν επανειλημμένα σαν βροχή —πλήγματα που είναι σύντομα και, για σένα, φαινομενικά ήπια— μα τα κοιτάζεις ατάραχα, δίχως να τα παίρνεις στα σοβαρά, και τα αντιμετωπίζεις απλώς ως περιστασιακά χτυπήματα. Είσαι τόσο αλαζονικός! Το μόνο που εκδηλώνεις απέναντι σε αυτές τις δριμείες επιθέσεις —τις επιθέσεις που μοιάζουν με καταιγίδες που σημειώνονται ξανά και ξανά— είναι ξεγνοιασιά· ενίοτε, μάλιστα, χαμογελάς ψυχρά, αποκαλύπτοντας την αδιαφορία σου —διότι ποτέ σου δεν σκέφτηκες τον λόγο για τον οποίο βιώνεις συνεχώς τέτοιες «ατυχίες». Είμαι πολύ άδικος με τον άνθρωπο; Σε κατακρίνω; Παρόλο που τα προβλήματα που αφορούν τη νοοτροπία σου μπορεί να μην είναι τόσο σοβαρά όσο τα έχω περιγράψει, πάει καιρός που, μέσω της ψυχραιμίας που εκδηλώνεις προς τα έξω, έχεις δημιουργήσει μια τέλεια εικόνα του εσωτερικού σου κόσμου. Δεν έχει νόημα να σου πω πως το μόνο που κρύβεται στα βάθη της καρδιάς σου είναι οι χυδαίες προσβολές, καθώς και η θλίψη που μόλις και μετά βίας εντοπίζεται. Βρίζεις επειδή θεωρείς εξαιρετικά άδικο το γεγονός ότι βίωσες τέτοιες δοκιμασίες· οι δοκιμασίες σε κάνουν να νιώσεις την απόγνωση του κόσμου και, γι’ αυτόν τον λόγο, είσαι μες στη μελαγχολία. Αντί να θεωρείς αυτά τα επαναλαμβανόμενα πλήγματα και την πειθαρχία ως την καλύτερη δυνατή προστασία, εσύ τα βλέπεις ως τους ανούσιους μπελάδες που προκαλεί ο Ουρανός ή, διαφορετικά, ως την κατάλληλη τιμωρία για σένα. Είσαι τόσο αδαής! Περιορίζεις ανηλεώς τις καλές στιγμές στο σκότος· θεωρείς, ξανά και ξανά, τις υπέροχες δοκιμασίες και την πειθαρχία ως επιθέσεις από τους εχθρούς σου. Είσαι ανίκανος να προσαρμοστείς στο περιβάλλον σου, πόσο μάλλον δε, είσαι πρόθυμος να το κάνεις, διότι είσαι απρόθυμος να κερδίσεις οτιδήποτε από αυτήν την επαναλαμβανόμενη —και, κατά τη γνώμη σου, σκληρή— παίδευση. Μήτε ερευνάς μήτε διερευνάς· αφήνεσαι απλώς στη μοίρα σου και αποδέχεσαι το μέρος στο οποίο βρίσκεσαι. Αυτά που στα μάτια σου φαντάζουν σαν βάναυσες συμμορφώσεις, δεν έχουν αλλάξει την καρδιά σου, ούτε την έχουν κυριεύσει· αντιθέτως, σε μαχαιρώνουν στην καρδιά. Θεωρείς αυτήν την «άσπλαχνη παίδευση» ως τίποτα περισσότερο από τον εχθρό σου σε αυτήν τη ζωή, και δεν έχεις κερδίσει τίποτε. Είσαι τόσο αυτάρεσκος! Σπάνια πιστεύεις πως βιώνεις τέτοιες δοκιμασίες επειδή είσαι πολύ αξιοκαταφρόνητος· απεναντίας, θεωρείς πως είσαι πολύ άτυχος και λες πως σε κατακρίνω συνεχώς. Επί του παρόντος, πόση γνώση έχεις πραγματικά σχετικά με τα όσα λέω και κάνω; Μη νομίζεις πως είσαι κάποιο φυσικό ταλέντο —ελάχιστα κατώτερος από τους ουρανούς αλλά εξαιρετικά ανώτερος από τη γη. Δεν είσαι εξυπνότερος από κανέναν άλλον· και θα μπορούσε, μάλιστα, να ειπωθεί πως είσαι αξιολάτρευτα πιο ανόητος από κάθε λογικό άνθρωπο στη γη, διότι έχεις πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και δεν ένιωσες ποτέ σου ένα αίσθημα κατωτερότητας· απ’ ό,τι φαίνεται, αντιλαμβάνεσαι τις ενέργειές Μου μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Στην πραγματικότητα, είσαι κάποιος που στερείται πάσας λογικής, διότι δεν έχεις ιδέα τι θα κάνω, πόσο μάλλον δε, γνωρίζεις τι κάνω επί του παρόντος. Γι’ αυτό και λέω πως δεν είσαι ισάξιος ούτε καν με έναν γερo-αγρότη που δουλεύει σκληρά τη γη, έναν αγρότη που δεν έχει ούτε την παραμικρή αντίληψη περί ανθρώπινης ζωής, κι όμως βασίζεται στις ευλογίες από τον Ουρανό καθώς καλλιεργεί τη γη. Δεν αφιερώνεις ούτε ένα δευτερόλεπτο για να σκεφτείς τη ζωή σου, δεν γνωρίζεις τίποτα το δοξασμένο, πόσο μάλλον δε, έχεις αυτογνωσία. Είσαι τόσο «ανώτερος»!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Δεν είναι θηρία όσοι δεν μαθαίνουν και παραμένουν αδαείς;