Ορισμένοι άνθρωποι, όποιο ζήτημα κι αν αντιμετωπίζουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεν αναζητούν την αλήθεια και ενεργούν πάντοτε σύμφωνα με τις δικές τους σκέψεις, αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και επιθυμίες. Ικανοποιούν διαρκώς τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες, και οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους ελέγχουν πάντοτε τις ενέργειές τους. Παρόλο που μπορεί να ολοκληρώνουν τα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί, δεν κερδίζουν καμία αλήθεια. Σε τι στηρίζονται, άρα, τέτοιου είδους άνθρωποι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους; Δεν στηρίζονται ούτε στην αλήθεια ούτε στον Θεό. Αυτή η λίγη αλήθεια που όντως κατανοούν δεν έχει κυριαρχήσει στις καρδιές τους. Προκειμένου να ολοκληρώσουν αυτά τα καθήκοντα, στηρίζονται στα δικά τους χαρίσματα και στις δικές τους ικανότητες, σε οποιαδήποτε γνώση έχουν αποκτήσει και στα δικά τους ταλέντα, καθώς επίσης και στη δική τους δύναμη της θέλησης ή στις δικές τους καλές προθέσεις. Είναι αυτή καλή τήρηση του καθήκοντός τους; Είναι αυτή ικανοποιητική τήρηση του καθήκοντός τους; Μπορεί μερικές φορές να στηρίζεσαι στη φυσικότητα, στη φαντασία, στις αντιλήψεις, στη γνώση και στη μάθησή σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου, αλλά σε ορισμένα από τα πράγματα που κάνεις δεν προκύπτει κανένα ζήτημα αρχής. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πως δεν έχεις ακολουθήσει το λανθασμένο μονοπάτι, μα υπάρχει ένα πράγμα το οποίο δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει: Κατά τη διαδικασία εκτέλεσης του καθήκοντός σου, αν οι αντιλήψεις, οι φαντασιοκοπίες και οι προσωπικές σου επιθυμίες δεν αλλάζουν ποτέ και δεν αντικαθίστανται ποτέ από την αλήθεια, και αν οι ενέργειες και οι πράξεις σου δεν γίνονται ποτέ σύμφωνα με την αλήθεια-θεμελιώδη αρχή, τότε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Θα γίνεις πάροχος υπηρεσιών. Αυτό ακριβώς γράφτηκε στη Βίβλο: «Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:22-23). Γιατί αποκαλεί ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους που καταβάλλουν προσπάθεια και παρέχουν υπηρεσία «εργαζόμενους την ανομίαν»; Υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι και αυτό είναι το εξής: Ανεξάρτητα από τα καθήκοντα ή το έργο που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, τα κίνητρα, η ώθηση, οι προθέσεις και οι σκέψεις τους προκύπτουν αποκλειστικά από τις εγωιστικές τους επιθυμίες, βασίζονται εξ ολοκλήρου στις δικές τους ιδέες και στα δικά τους προσωπικά συμφέροντα, ενώ όσα σκέφτονται και σχεδιάζουν περιστρέφονται εξ ολοκλήρου γύρω από την υπόληψη, το κύρος, τη ματαιοδοξία και τις μελλοντικές προοπτικές τους. Βαθιά μέσα τους, δεν κατέχουν καμία αλήθεια ούτε ενεργούν σύμφωνα με την αλήθεια-θεμελιώδη αρχή. Συνεπώς, τι είναι καίριας σημασίας να αναζητήσετε τώρα; (Θα πρέπει να αναζητήσουμε την αλήθεια και να εκτελέσουμε τα καθήκοντά μας σύμφωνα με το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού.) Τι ακριβώς θα πρέπει να κάνεις κατά την εκτέλεση των καθηκόντων σου σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού; Αναφορικά με τις προθέσεις και τις ιδέες σου κατά την εκτέλεση ενός πράγματος, πρέπει να μάθεις πώς να διακρίνεις αν αυτό συμφωνεί ή όχι με την αλήθεια, καθώς επίσης και αν οι προθέσεις και οι ιδέες σου είναι προσανατολισμένες προς την εκπλήρωση των δικών σου εγωιστικών επιθυμιών ή των συμφερόντων του οίκου του Θεού. Αν οι προθέσεις και οι ιδέες σου συμφωνούν με την αλήθεια, τότε μπορείς να κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τον τρόπο σκέψης σου. Ωστόσο, αν δεν συμφωνούν με την αλήθεια, τότε πρέπει να αλλάξεις γρήγορα κατεύθυνση και να εγκαταλείψεις αυτό το μονοπάτι. Αυτό το μονοπάτι δεν είναι σωστό και δεν μπορείς να ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο· αν συνεχίσεις να βαδίζεις σε αυτό το μονοπάτι, τότε θα καταλήξεις να διαπράξεις κακό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο