Οι άνθρωποι διαθέτουν μια άκρως ρηχή κατανόηση της δικής τους φύσης, και υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτήν και στα λόγια του Θεού που αφορούν την κρίση και την αποκάλυψη. Αυτό δεν αποτελεί λάθος σε αυτά που αποκαλύπτει ο Θεός, μα αντίθετα πρόκειται για έλλειψη βαθιάς κατανόησης της φύσης των ανθρώπων από τους ίδιους. Οι άνθρωποι δεν διαθέτουν θεμελιώδη ή ουσιώδη κατανόηση του εαυτού τους· αντίθετα επικεντρώνονται και αφιερώνουν την ενέργειά τους στις πράξεις τους και σε εξωτερικές εκφράσεις. Ακόμη κι αν κάποιος περιστασιακά έλεγε κάτι σχετικά με την κατανόηση του εαυτού του, αυτό δεν θα ήταν και πολύ βαθυστόχαστο. Κανείς δεν πίστεψε ποτέ πως είναι αυτού του είδους άνθρωπος ή διαθέτει αυτού του είδους τη φύση επειδή έκανε αυτού του είδους το πράγμα ή αποκάλυψε κάτι. Ο Θεός έχει αποκαλύψει τη φύση και την ουσία της ανθρωπότητας, αλλά οι άνθρωποι κατανοούν ότι ο τρόπος που ενεργούν και ο τρόπος που μιλούν είναι προβληματικοί και ελαττωματικοί· συνεπώς, αποτελεί επίπονο καθήκον για τους ανθρώπους το να κάνουν πράξη την αλήθεια. Οι άνθρωποι σκέφτονται πως τα λάθη τους είναι απλώς στιγμιαίες εκδηλώσεις που αποκαλύπτονται απερίσκεπτα, παρά αποκαλύψεις της δικής τους φύσης. Οι άνθρωποι που σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια, επειδή δεν είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια ως αλήθεια και δεν διψούν για την αλήθεια· επομένως, όταν κάνουν πράξη την αλήθεια, ακολουθούν τους κανόνες μόνο διαδικαστικά. Οι άνθρωποι δεν βλέπουν τη δική τους φύση ως υπερβολικά διεφθαρμένη, και πιστεύουν ότι δεν είναι τόσο κακοί ώστε να πρέπει να καταστραφούν ή να τιμωρηθούν. Θεωρούν ότι δεν είναι μεγάλη υπόθεση να λένε πού και πού ψέματα και θεωρούν ότι έχουν βελτιωθεί πολύ σε σχέση με το παρελθόν· στην πραγματικότητα, ωστόσο, δεν πληρούν ούτε κατά διάνοια τις απαιτήσεις, καθώς οι άνθρωποι κάνουν μόνο ορισμένες ενέργειες που δεν παραβιάζουν φαινομενικά την αλήθεια, ενώ δεν κάνουν πράγματι πράξη την αλήθεια.

Οι αλλαγές στη συμπεριφορά ή τη διαγωγή ενός ανθρώπου δεν υποδηλώνουν αλλαγή στη φύση του. Ο λόγος γι’ αυτό είναι πως η διαγωγή κάποιου δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά την αρχική του εμφάνιση, ούτε μπορεί να αλλάξει τη φύση του. Μόνο αφότου καταφέρει κανείς να γνωρίσει τη φύση του μπορεί η άσκησή του να αποκτήσει βάθος και να καταστεί κάτι πέραν της τήρησης ενός συνόλου κανόνων. Η τωρινή άσκηση της αλήθειας από τον άνθρωπο εξακολουθεί να μην είναι ικανοποιητική και δεν μπορεί να επιτύχει πλήρως όλα όσα απαιτεί η αλήθεια. Οι άνθρωποι κάνουν πράξη μονάχα ένα μέρος της αλήθειας, και μόνο όταν βρίσκονται σε συγκεκριμένες καταστάσεις και υπό συγκεκριμένες συνθήκες· δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και σε οποιεσδήποτε καταστάσεις. Όταν, περιστασιακά, ένας άνθρωπος είναι ευτυχισμένος και η κατάστασή του είναι καλή, ή όταν συναναστρέφεται την ομάδα και νιώθει πιο απελευθερωμένος απ’ ό,τι συνήθως, ενδέχεται να είναι προσωρινά σε θέση να κάνει κάποια πράγματα που συμβαδίζουν με την αλήθεια. Ωστόσο, όταν βρίσκεται με αρνητικούς ανθρώπους και με εκείνους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια, η άσκησή του είναι πιο φτωχή και οι ενέργειές του κάπως ανάρμοστες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι κάνουν πράξη την αλήθεια χωρίς να διατηρούν μια στάση επιμονής· αντ’ αυτού, την κάνουν πράξη καθοδηγούμενοι από την εφήμερη επιρροή των συναισθημάτων ή της περίστασης. Οφείλεται, επίσης, στο γεγονός ότι δεν έχεις κατανοήσει την κατάστασή σου, ούτε έχεις κατανοήσει τη φύση σου, επομένως, κατά καιρούς, εξακολουθείς να είσαι ικανός να κάνεις πράγματα που δεν φαντάζεσαι τον εαυτό σου να κάνει. Γνωρίζεις μόνο μερικές από τις καταστάσεις σου, αλλά, εφόσον δεν έχεις κατανοήσει τη φύση σου, δεν μπορείς να ελέγξεις το τι ενδέχεται να κάνεις στο μέλλον· με άλλα λόγια, δεν είσαι καθόλου βέβαιος για το αν θα παραμείνεις ακλόνητος. Ενίοτε, βρίσκεσαι σε μια κατάσταση, μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και φαίνεται να παρουσιάζεις κάποια αλλαγή, ωστόσο, σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, είσαι ανίκανος να την κάνεις πράξη. Αυτό είναι πέρα από τον έλεγχό σου. Μερικές φορές μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και άλλες φορές δεν μπορείς. Τη μια στιγμή καταλαβαίνεις, την άλλη είσαι μπερδεμένος. Επί του παρόντος, δεν κάνεις κάτι κακό, αλλά ίσως σε λίγο καιρό να κάνεις. Αυτό αποδεικνύει πως μέσα σου εξακολουθούν να υφίστανται διεφθαρμένα πράγματα και, αν αδυνατείς να έχεις πραγματική αυτογνωσία, αυτά δεν θα είναι εύκολο να διορθωθούν. Αν δεν μπορείς να αποκτήσεις εμπεριστατωμένη κατανόηση της διεφθαρμένης διάθεσής σου και είσαι τελικά ικανός για πράγματα που αντιστέκονται στον Θεό, τότε βρίσκεσαι σε κίνδυνο. Αν μπορείς να αποκτήσεις βαθιά γνώση της φύσης σου και τη μισήσεις, τότε θα μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου, να τον απαρνηθείς και να κάνεις πράξη την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο