Ο άνθρωπος ζει μέσα στη σάρκα, που σημαίνει ότι ζει σε μια ανθρώπινη κόλαση και χωρίς την κρίση και την παίδευση του Θεού, ο άνθρωπος είναι τόσο βρόμικος όσο ο Σατανάς. Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι άγιος; Ο Πέτρος πίστευε ότι η παίδευση και η κρίση από τον Θεό ήταν η καλύτερη προστασία του ανθρώπου και η μεγαλύτερη χάρη. Μόνο με την παίδευση και την κρίση του Θεού θα μπορούσε ο άνθρωπος να ξυπνήσει, να μισήσει τη σάρκα και να μισήσει τον Σατανά. Η αυστηρή πειθαρχία του Θεού ελευθερώνει τον άνθρωπο από την επιρροή του Σατανά, τον απελευθερώνει από τον δικό του μικρόκοσμο και του επιτρέπει να ζει υπό το φως της παρουσίας του Θεού. Δεν υπάρχει καλύτερη σωτηρία από την παίδευση και την κρίση! Ο Πέτρος προσευχόταν: «Ω Θεέ! Εφόσον με παιδεύεις και με κρίνεις, θα ξέρω ότι δεν με άφησες. Ακόμα κι αν δεν μου δίνεις χαρά ή γαλήνη και με κάνεις να ζω με πόνο και μου επιβάλλεις ατελείωτη παίδευση, εφόσον δεν με αφήσεις, η καρδιά μου θα νιώθει αναπαυμένη. Σήμερα, το παίδεμα και η κρίση Σου έχουν γίνει η καλύτερή μου προστασία και η μεγαλύτερη ευλογία μου. Η χάρη που μου δίνεις με προστατεύει. Η χάρη που μου προσφέρεις σήμερα είναι μια εκδήλωση της δίκαιης διάθεσής Σου και είναι παίδεμα και κρίση μαζί· επίσης, είναι μια δοκιμασία και, πέρα ​​από αυτό, είναι μια ζωή μαρτυρίου». Ο Πέτρος ήταν σε θέση να βάλει στην άκρη τις απολαύσεις της σάρκας και να αναζητήσει μια βαθύτερη αγάπη αλλά και μεγαλύτερη προστασία, επειδή είχε κερδίσει τόση χάρη από το παίδεμα και την κρίση του Θεού. Στη ζωή του, εάν ο άνθρωπος επιθυμεί να εξαγνιστεί και να επιτύχει αλλαγές στη διάθεσή του, αν θέλει να ζήσει μια ζωή με νόημα και να εκπληρώσει το καθήκον του ως πλάσμα, τότε πρέπει να δεχτεί την παίδευση και την κρίση του Θεού και δεν πρέπει να επιτρέψει την πειθαρχία και τα πλήγματα του Θεού να απομακρυνθούν απ’ αυτόν, ώστε να μπορεί να απελευθερωθεί από τη χειραγώγηση και την επιρροή του Σατανά και να ζήσει υπό το φως του Θεού. Να γνωρίζεις ότι η παίδευση και η κρίση του Θεού είναι το φως, και το φως της σωτηρίας του ανθρώπου και ότι δεν υπάρχει καλύτερη ευλογία, χάρη ή προστασία για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ζει κάτω από την επιρροή του Σατανά και υπάρχει μέσα στη σάρκα. Αν δεν καθαρθεί και δεν λάβει την προστασία του Θεού, τότε ο άνθρωπος θα αλλοτριώνεται όλο και περισσότερο. Αν θέλει να αγαπάει τον Θεό, τότε πρέπει να εξαγνιστεί και να σωθεί. Ο Πέτρος προσευχήθηκε: «Θεέ, όταν με φροντίζεις ευγενικά, χαίρομαι και αισθάνομαι παρηγοριά. Όταν με παιδεύεις, αισθάνομαι ακόμα μεγαλύτερη παρηγοριά και χαρά. Αν και είμαι αδύναμος και υπομένω μια ανείπωτη δυστυχία, αν και υπάρχουν δάκρυα και θλίψη, ξέρεις ότι αυτή η θλίψη οφείλεται στην ανυπακοή μου και στην αδυναμία μου. Κλαίω γιατί δεν μπορώ να ικανοποιήσω τις επιθυμίες Σου, αισθάνομαι θλίψη και λύπη, επειδή δεν είμαι επαρκής για τις απαιτήσεις Σου, αλλά είμαι πρόθυμος να επιτύχω αυτό το βασίλειο, είμαι πρόθυμος να κάνω ό,τι μπορώ για να Σε ικανοποιήσω. Η παίδευσή Σου μου έδωσε προστασία και μου έδωσε την καλύτερη σωτηρία. Η κρίση Σου επισκιάζει την ανοχή και την υπομονή Σου. Χωρίς την παίδευση και την κρίση Σου, δεν θα απολάμβανα το έλεος και την τρυφερότητά Σου. Σήμερα, βλέπω ακόμα περισσότερο ότι η αγάπη Σου έχει ξεπεράσει τους ουρανούς και τα ξεπέρασε όλα. Η αγάπη Σου δεν είναι μόνο έλεος και τρυφερότητα. Είναι κάτι παραπάνω, είναι η παίδευση και η κρίση. Η παίδευση και η κρίση Σου μου έδωσαν τόσο πολλά. Χωρίς την παίδευση και την κρίση Σου, κανένα άτομο δεν θα εξαγνιζόταν και κανένα άτομο δεν θα μπορούσε να βιώσει την αγάπη του Δημιουργού. Αν και υπέμεινα εκατοντάδες ταλαιπωρίες και δοκιμασίες και έφτασα ακόμη και κοντά στον θάνατο, όλα τα βάσανα μου επέτρεψαν να Σε γνωρίσω πραγματικά και να κερδίσω την υπέρτατη σωτηρία. Αν η παίδευση, η κρίση και η πειθαρχία Σου απομακρυνόταν από μένα, τότε θα ζούσα στο σκοτάδι, υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Ποια οφέλη έχει η σάρκα του ανθρώπου; Αν η παίδευση και η κρίση Σου με εγκατέλειπαν, θα ήταν σαν να με εγκατέλειψε το Πνεύμα Σου, σαν να μην είσαι πλέον μαζί μου. Αν ήταν έτσι, πώς θα μπορούσα να συνεχίσω να ζω; Αν μου δώσεις ασθένειες και πάρεις την ελευθερία μου, μπορώ να συνεχίσω να ζω, αλλά αν η παίδευση και η κρίση Σου με εγκατέλειπαν, δεν θα είχα κανένα τρόπο να συνεχίσω να ζω. Εάν ήμουν χωρίς την παίδευση και την κρίση Σου, θα είχα χάσει την αγάπη Σου, μια αγάπη που είναι πολύ βαθιά για μένα για να την περιγράψω με λέξεις. Χωρίς την αγάπη Σου, θα ζούσα υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και δεν θα ήμουν σε θέση να δω το ένδοξό Σου πρόσωπο. Πώς, ας πούμε, θα μπορούσα να συνεχίσω να ζω; Τέτοιο σκοτάδι, μια τέτοια ζωή, δεν θα μπορούσα να τα αντέξω. Το να Σε έχω μαζί μου είναι σαν να Σε βλέπω, έτσι πώς θα μπορούσα να Σε αφήσω; Σε ικετεύω, Σε παρακαλώ να μην μου πάρεις τη μεγαλύτερη αυτή παρηγοριά, έστω κι αν είναι λίγα λόγια καθησυχασμού. Έχω απολαύσει την αγάπη Σου και σήμερα δεν μπορώ να μείνω μακριά από Σένα. Πώς, ας πούμε, θα μπορούσα να μην Σε αγαπήσω; Έχω χύσει πολλά δάκρυα θλίψης εξαιτίας της αγάπης Σου, όμως έχω πάντα την αίσθηση ότι μια ζωή όπως αυτή είναι πιο ουσιαστική, πιο ικανή να με εμπλουτίσει, πιο ικανή να με αλλάξει και πιο ικανή να μου επιτρέψει να φτάσω στην αλήθεια που θα πρέπει να κατέχουν όλα τα πλάσματα».

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση