Πόσο ακριβώς αγαπάς τον Θεό σήμερα; Και πόσα ακριβώς ξέρεις για όλα όσα έχει κάνει μέσα σου ο Θεός; Αυτά είναι τα πράγματα που θα πρέπει να μάθεις. Όταν έρθει ο Θεός στη γη, όλα όσα έχει κάνει στον άνθρωπο και όσα έχει επιτρέψει στον άνθρωπο να δει είναι ώστε ο άνθρωπος να Τον αγαπήσει και να Τον γνωρίσει πραγματικά. Το ότι ο άνθρωπος είναι ικανός να υποφέρει για τον Θεό και ότι κατάφερε να φθάσει μέχρι εδώ είναι, από μια άποψη, χάρη στην αγάπη του Θεού, και από την άλλη, είναι χάρη στη σωτηρία του Θεού· επίσης, είναι χάρη στο έργο της κρίσεως και του παιδέματος που έχει επιτελέσει ο Θεός στον άνθρωπο. Εάν εσείς δεν έχετε κριθεί, παιδευτεί και δοκιμαστεί από τον Θεό, και αν ο Θεός δεν σας έχει κάνει να υποφέρετε, τότε, ειλικρινά, δεν αγαπάτε στ’ αλήθεια τον Θεό. Όσο μεγαλύτερο είναι το έργο του Θεού μέσα στον άνθρωπο και όσο περισσότερο υποφέρει ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο μπορεί να δείξει πόσο σημαντικό είναι το έργο του Θεού, τόσο περισσότερο μπορεί η καρδιά του ανθρώπου να αγαπήσει αληθινά τον Θεό. Πώς μαθαίνεις πώς να αγαπήσεις τον Θεό; Χωρίς βασανιστήρια και ραφινάρισμα, χωρίς επίπονες δοκιμασίες —και αν, επιπλέον, όλα όσα έδινε ο Θεός στον άνθρωπο ήταν χάρη, αγάπη και έλεος— θα ήσουν ικανός να επιτύχεις αληθινή αγάπη για τον Θεό; Από τη μία, κατά τις δοκιμασίες του Θεού, ο άνθρωπος μαθαίνει τις αδυναμίες του και βλέπει ότι είναι ασήμαντος, ποταπός τιποτένιος, ότι δεν έχει τίποτα, δεν είναι τίποτα. Από την άλλη, κατά τις δοκιμασίες Του, ο Θεός δημιουργεί για τον άνθρωπο διαφορετικά περιβάλλοντα, τα οποία τον καθιστούν ικανότερο να βιώσει την ομορφιά του Θεού. Παρόλο που ο πόνος είναι μεγάλος, και πολλές φορές ανυπόφορος —φθάνοντας, μάλιστα, μέχρι το σημείο της συντριπτικής θλίψης— όταν τον βιώσει, ο άνθρωπος βλέπει πόσο όμορφο είναι το έργο του Θεού σ’ αυτόν, και μόνο πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο γεννιέται στον άνθρωπο η αληθινή αγάπη για τον Θεό. Σήμερα, ο άνθρωπος βλέπει ότι μονάχα με τη χάρη, την αγάπη και το έλεος του Θεού, δεν είναι ικανός να γνωρίσει αληθινά τον εαυτό του, πόσο μάλλον να γνωρίσει την ουσία του ανθρώπου. Μόνο μέσα από το ραφινάρισμα και την κρίση του Θεού, μόνο κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου ραφιναρίσματος μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίσει τις αδυναμίες του και να μάθει ότι δεν έχει τίποτα. Επομένως, η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό χτίζεται πάνω στα θεμέλια του ραφιναρίσματος και της κρίσης του Θεού. Εάν απολαμβάνεις μόνο τη χάρη του Θεού, με μια ήσυχη οικογενειακή ζωή ή με υλικές ευλογίες, τότε δεν έχεις κερδίσει τον Θεό και η πίστη σου στον Θεό δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχής. Ο Θεός έχει ήδη φέρει εις πέρας ένα στάδιο από το έργο της χάρης στη σάρκα και έχει ήδη δώσει υλικές ευλογίες στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί να οδηγηθεί στην τελείωση μόνο με τη χάρη, την αγάπη και το έλεος. Στις εμπειρίες του, ο άνθρωπος συναντά μερική από την αγάπη του Θεού, βλέπει την αγάπη και το έλεος του Θεού, αλλά μετά από κάποιο διάστημα εμπειριών, βλέπει ότι η χάρη του Θεού και η αγάπη και το έλεός Του είναι ανίκανα να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση, είναι ανίκανα να αποκαλύψουν τι είναι διεφθαρμένο μέσα στον άνθρωπο, ούτε είναι ικανά να τον απαλλάξουν από τη διεφθαρμένη του διάθεση ή να οδηγήσουν στην τελείωση την αγάπη και την πίστη του. Το έργο της χάρης του Θεού ήταν το έργο μιας περιόδου, και ο άνθρωπος δεν μπορεί να βασίζεται στο να απολαμβάνει τη χάρη του Θεού για να γνωρίσει τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

Μπορείς να αγαπήσεις πραγματικά τον Θεό μόνο μέσα από κακουχίες και δοκιμασίες

Ⅰ

Πόσο αγαπάς σήμερα τον Θεό; Και πόσα, άραγε, ξέρεις για όσα σ’ εσένα έχει κάνει; Μάθε γι’ αυτά. Όταν έρθει στη γη, ό,τι έχει κάνει στον άνθρωπο, ό,τι τον έχει αφήσει να δει είναι για να Τον αγαπήσει ο άνθρωπος, να Τον γνωρίσει πραγματικά. To ότι ο άνθρωπος μπορεί για τον Θεό να υποφέρει και να φτάνει ως εδώ, είναι χάρη στην αγάπη του Θεού, είναι χάρη στη σωτηρία Του. Είναι, επίσης, χάρη στην κρίση και στο έργο της παίδευσης που στον άνθρωπο Αυτός έχει κάνει. Αν δεν έχετε λάβει κρίση απ’ τον Θεό, δοκιμασίες, παίδευση, κι αν δεν σας έχει υποβάλει ο Θεός σε παθήματα, δεν Τον αγαπάτε πραγματικά. Όσο πιο πολύ το έργο Του στον άνθρωπο, κι όσο πιο πολύ ο άνθρωπος πάσχει, τόσο θα βλέπετε πόσο νόημα έχει το έργο Του, τόσο ο άνθρωπος να Τον αγαπά μπορεί. Πώς θα μάθετε πώς ν’ αγαπάτε τον Θεό, δίχως εξευγενισμό κι οδυνηρές δοκιμασίες; Αν έδινε ο Θεός μόνο χάρη, αγάπη, έλεος, άραγε, θα μπορούσατε να αγαπάτε τον Θεό αληθινά;

Ⅱ

Από τη μια, όταν ο Θεός φέρνει δοκιμασίες, ο άνθρωπος μπορεί να δει τις αδυναμίες του· βλέπει πως είναι ασήμαντος, ποταπός και τιποτένιος, ότι τίποτα δεν έχει και τίποτα δεν είναι. Απ’ την άλλη, όταν ο Θεός φέρνει δοκιμασίες, δημιουργεί περιβάλλοντα όπου ο άνθρωπος μπορεί να βιώσει την ομορφιά του Θεού. Κι αν είν’ ο πόνος πολύς, αβάσταχτος κι αν είναι, κι αν ακόμα η θλίψη γίνεται συντριπτική, βλέπετε πόσο όμορφο είναι μέσα σας το έργο Του. Μόνο σ’ αυτή τη βάση γεννιέται μες στον άνθρωπο αγάπη αληθινή για τον Θεό. Αν δεν έχετε λάβει κρίση απ’ τον Θεό, δοκιμασίες, παίδευση, κι αν δεν σας έχει υποβάλει ο Θεός σε παθήματα, δεν Τον αγαπάτε πραγματικά. Όσο πιο πολύ το έργο Του στον άνθρωπο, κι όσο πιο πολύ ο άνθρωπος πάσχει, τόσο θα βλέπετε πόσο νόημα έχει το έργο Του, τόσο ο άνθρωπος να Τον αγαπά μπορεί. Πώς θα μάθετε πώς να αγαπάτε τον Θεό, δίχως εξευγενισμό κι οδυνηρές δοκιμασίες; Αν έδινε ο Θεός μόνο χάρη, αγάπη, έλεος, άραγε, θα μπορούσατε να αγαπάτε τον Θεό αληθινά;

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»