Η ουσία της πίστης των περισσότερων ανθρώπων στον Θεό είναι θρησκευτική πεποίθηση: Είναι ανίκανοι να αγαπήσουν τον Θεό και μπορούν μόνο να ακολουθήσουν τον Θεό σαν ρομπότ, είναι ανίκανοι να λαχταρήσουν πραγματικά τον Θεό ή να Τον λατρέψουν. Απλώς Τον ακολουθούν σιωπηλά. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αλλά είναι πολύ λίγοι εκείνοι που αγαπούν τον Θεό. Έχουν «φόβο Θεού», επειδή φοβούνται την καταστροφή, αλλιώς «θαυμάζουν» τον Θεό, επειδή είναι ύψιστος και παντοδύναμος —αλλά στο σεβασμό και τον θαυμασμό τους δεν υπάρχει αγάπη ή αληθινή λαχτάρα. Στις εμπειρίες τους αναζητούν τις μικρολεπτομέρειες της αλήθειας ή κάποια ασήμαντα μυστήρια. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλώς ακολουθούν, ψαρεύουν σε θολά νερά μόνο για να λάβουν ευλογίες. Δεν αναζητούν την αλήθεια, ούτε υπακούν πραγματικά στον Θεό για να λάβουν τις ευλογίες του Θεού. Η ζωή της πίστης όλων των ανθρώπων στον Θεό δεν έχει νόημα, είναι χωρίς αξία, και σε αυτή υπάρχουν και οι προσωπικές σκέψεις και επιδιώξεις. Δεν πιστεύουν στον Θεό για να αγαπήσουν τον Θεό, αλλά για χάρη της ευλογίας που θα λάβουν. Πολλοί άνθρωποι ενεργούν όπως θέλουν και κάνουν ό,τι θέλουν και ποτέ δεν εξετάζουν τα συμφέροντα του Θεού ή αν αυτό που κάνουν είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να πετύχουν την αληθινή πίστη, πόσο μάλλον δε, την αγάπη για τον Θεό. Την ουσία του Θεού δεν πρέπει μόνο να την πιστέψει ο άνθρωπος. Χρειάζεται και να την αγαπήσει. Αλλά πολλοί από εκείνους που πιστεύουν στον Θεό είναι ανίκανοι να ανακαλύψουν αυτό το «μυστικό». Οι άνθρωποι δεν τολμούν να αγαπήσουν τον Θεό και ούτε προσπαθούν να Τον αγαπήσουν. Δεν ανακάλυψαν ποτέ ότι υπάρχουν τόσα πολλά που είναι αξιαγάπητα σε Εκείνον, ούτε ανακάλυψαν ποτέ ότι ο Θεός αυτός είναι ο Θεός που αγαπά τον άνθρωπο και ότι αυτός είναι ο Θεός που πρέπει ο άνθρωπος να αγαπά. Η ομορφιά του Θεού εκφράζεται στο έργο Του: Μόνο όταν βιώνουν το έργο Του οι άνθρωποι μπορούν να ανακαλύψουν την ομορφιά Του, μόνο με την πραγματική τους εμπειρία μπορούν να εκτιμήσουν την ομορφιά του Θεού και, χωρίς να την προσέξει στην πραγματική ζωή, κανείς δεν μπορεί να ανακαλύψει την ομορφιά του Θεού. Υπάρχουν τόσα πολλά για να αγαπήσει κανείς στον Θεό, αλλά, χωρίς ουσιαστικά να κοινωνούν μαζί Του, οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να την ανακαλύψουν. Δηλαδή, εάν ο Θεός δεν ενσαρκωνόταν, οι άνθρωποι θα ήταν ανίκανοι να κοινωνήσουν πραγματικά μαζί Του, και αν δεν μπορούσαν να κοινωνήσουν πραγματικά μαζί Του, δεν θα μπορούσαν επίσης να βιώσουν το έργο Του —και έτσι, η αγάπη τους για τον Θεό θα ήταν μολυσμένη από πολλά ψεύδη και φαντασίες. Η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό στον ουρανό δεν είναι τόσο αληθινή όσο και η αγάπη για τον Θεό στη γη, αφού η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό στον ουρανό χτίστηκε πάνω στις φαντασίες τους, παρά σ’ αυτά που έχουν δει με τα μάτια τους και σ’ αυτά που έχουν προσωπικά βιώσει. Όταν ο Θεός έρχεται στη γη, οι άνθρωποι είναι ικανοί να δουν τις πραγματικές πράξεις Του και την ομορφιά Του και μπορούν να δουν όλη την πρακτική και κανονική Του διάθεση, όλα αυτά τα οποία είναι χίλιες φορές πιο αληθινά απ’ την γνώση του Θεού στον ουρανό. Ανεξάρτητα από το πόσο πολύ οι άνθρωποι αγαπούν τον Θεό στον ουρανό, δεν υπάρχει τίποτα το αληθινό σχετικά μ’ αυτήν την αγάπη και είναι γεμάτη από ανθρώπινες ιδέες. Όσο λίγη κι αν είναι η αγάπη τους για τον Θεό στη γη, αυτή η αγάπη είναι αληθινή· ακόμα κι αν είναι λίγη, εξακολουθεί να είναι αληθινή. Ο Θεός ωθεί τους ανθρώπους να Τον γνωρίσουν μέσα απ’ το αληθινό έργο Του και μέσα απ’ αυτήν τη γνώση Εκείνος κερδίζει την αγάπη τους. Είναι σαν τον Πέτρο: Εάν δεν είχε ζήσει με τον Ιησού, θα ήταν αδύνατο για κείνον να Τον λατρέψει. Έτσι, και η πίστη του απέναντι στον Ιησού είχε χτιστεί πάνω στην κοινωνία μαζί Του. Για να κάνει τον άνθρωπο να Τον αγαπήσει, ο Θεός ήρθε ανάμεσα στους ανθρώπους και έζησε με τον άνθρωπο, και όλα αυτά κάνουν τον άνθρωπο να δει και να βιώνει την πραγματικότητα του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτοί που αγαπούν τον Θεό θα ζουν για πάντα μέσα στο φως Του