Σήμερα, καθώς επιδιώκετε να αγαπήσετε και να γνωρίσετε τον Θεό, από μία άποψη πρέπει να υπομείνετε κακουχίες και ραφινάρισμα και από την άλλη πρέπει να πληρώσετε ένα τίμημα. Δεν υπάρχει πιο βαθύ μάθημα από το μάθημα της αγάπης για τον Θεό και μπορεί να ειπωθεί ότι το μάθημα που μαθαίνουν οι άνθρωποι ύστερα από μια ζωή πίστης είναι πώς να αγαπούν τον Θεό. Δηλαδή, αν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να αγαπάς τον Θεό. Εάν πιστεύεις μόνο στον Θεό, αλλά δεν Τον αγαπάς, δεν έχεις επιτύχει τη γνώση του Θεού και ποτέ δεν έχεις αγαπήσει τον Θεό με μια πραγματική αγάπη που προέρχεται μέσα από την καρδιά σου, τότε η πίστη σου στον Θεό είναι μάταιη. Αν, στην πίστη σου στον Θεό, δεν αγαπάς τον Θεό, τότε ζεις μάταια και ολόκληρη η ζωή σου είναι η πιο χαμηλή από όλες τις ζωές. Εάν, σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου, ποτέ δεν έχεις αγαπήσει ή ευχαριστήσει τον Θεό, τότε ποιο είναι το νόημα της ζωής σου; Και ποιο είναι το νόημα της πίστης σου στον Θεό; Δεν είναι σπατάλη προσπάθειας; Δηλαδή, αν οι άνθρωποι πρέπει να πιστέψουν και να αγαπήσουν τον Θεό, τότε πρέπει να πληρώσουν ένα τίμημα. Αντί να προσπαθούν να δράσουν με κάποιο τρόπο εξωτερικά, θα έπρεπε να αναζητήσουν την αληθινή ενόραση στα βάθη της καρδιάς τους. Εάν είσαι ενθουσιασμένος με το τραγούδι και τον χορό, αλλά χωρίς την ικανότητα να κάνεις την αλήθεια πράξη, μπορείς να πεις ότι αγαπάς τον Θεό; Η αγάπη για τον Θεό απαιτεί να αναζητάς το θέλημα του Θεού σε όλα τα πράγματα και να εξερευνείς βαθιά μέσα σου όταν σου συμβεί κάτι, προσπαθώντας να κατανοήσεις το θέλημα του Θεού και προσπαθώντας να δεις τι θέλει ο Θεός σε αυτό το θέμα, τι θέλει εσύ να καταφέρεις και πώς πρέπει να προσέχεις το θέλημά Του. Για παράδειγμα: Κάτι συμβαίνει που απαιτεί να υπομείνεις κακουχίες, οπότε πρέπει να καταλάβεις ποιο είναι το θέλημα του Θεού και πώς πρέπει να προσέχεις το θέλημά Του. Δεν πρέπει να ικανοποιήσεις τον εαυτό σου: Πρώτα βάλε τον εαυτό σου στη μία πλευρά. Τίποτα δεν είναι πιο απεχθές από τη σάρκα. Πρέπει να επιδιώξεις να ευχαριστήσεις τον Θεό και να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Με τέτοιες σκέψεις, ο Θεός θα σου φέρει ιδιαίτερη διαφώτιση σε αυτό το θέμα και η καρδιά σου θα βρει επίσης ανακούφιση. Είτε είναι μεγάλο είτε μικρό, όταν σου συμβαίνει κάτι, πρέπει πρώτα να θέσεις τον εαυτό σου στη μία πλευρά και να θεωρήσεις τη σάρκα ως το πιο χαμερπές από όλα τα πράγματα. Όσο περισσότερο ικανοποιείς τη σάρκα, τόσο περισσότερες ελευθερίες παίρνει, αν την ικανοποιήσεις αυτή τη φορά, την επόμενη φορά που θα ζητήσει περισσότερα, και καθώς αυτό συνεχίζεται, καταλήγεις να αγαπάς τη σάρκα ακόμη περισσότερο. Η σάρκα έχει πάντα εξεζητημένες επιθυμίες, πάντα ζητά να την ικανοποιείς και να την ικανοποιείς εκ των έσω, είτε πρόκειται για τα πράγματα που τρως, το τι φοράς, είτε για τις περιπτώσεις που χάνεις την ψυχραιμία σου ή σε κάνει να ενδώσεις στις δικές σου αδυναμίες και την τεμπελιά σου… Όσο περισσότερο ικανοποιείς τη σάρκα, τόσο μεγαλύτερες οι επιθυμίες της γίνονται, και όσο πιο κολασμένη γίνεται η σάρκα, μέχρι του σημείου να υποθάλπει βαθύτερες αντιλήψεις, και να μην υπακούει στον Θεό, και παινεύεται και αμφιβάλλει για τα έργα του Θεού. Όσο περισσότερο ικανοποιείς τη σάρκα, τόσο μεγαλύτερες είναι οι αδυναμίες της σάρκας· πάντα θα νιώθεις ότι κανείς δεν δείχνει συμπόνια για τις αδυναμίες σου, πάντα θα πιστεύεις ότι ο Θεός το έχει παρακάνει και θα πεις: «Πώς μπορεί ο Θεός να είναι τόσο σκληρός; Γιατί Εκείνος δεν αφήνει ήσυχους τους ανθρώπους;» Όταν οι άνθρωποι παραδίδονται στη σάρκα και τη λατρεύουν τόσο πολύ, τότε αυτοί βάζουν τον εαυτό τους ενέχυρο. Εάν αγαπάς αληθινά τον Θεό και δεν ικανοποιείς τη σάρκα, τότε θα δεις ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι τόσο σωστά και τόσο καλά και ότι η κατάρα Του για την επαναστατικότητά σου και η κρίση για την αδικία σου είναι δικαιολογημένες. Θα υπάρξουν στιγμές που ο Θεός σε συμμορφώνει και σε πειθαρχεί και δημιουργεί ένα περιβάλλον για να σε δαμάσει, αναγκάζοντάς σε να έρθεις ενώπιόν Του —και πάντα θα αισθάνεσαι ότι αυτό που κάνει ο Θεός είναι υπέροχο. Έτσι, θα νιώσεις σαν να μην υπάρχει πολύς πόνος και ότι ο Θεός είναι τόσο ωραίος. Αν εσύ ενδώσεις στις αδυναμίες της σάρκας και πεις ότι ο Θεός το παρακάνει, τότε πάντα θα αισθάνεσαι πόνο και πάντα θα είσαι σε κατάθλιψη και δεν θα έχεις σαφή εικόνα για όλο το έργο του Θεού, και θα φανεί σαν να μην δείχνει καθόλου συμπόνια ο Θεός για την αδυναμία του ανθρώπου και να αγνοεί τις δυσκολίες του ανθρώπου. Κι έτσι θα νιώσεις θλιμμένος και μόνος, σαν να έχεις υποστεί μεγάλη αδικία και αυτή τη στιγμή θα αρχίσεις να διαμαρτύρεσαι. Όσο περισσότερο ενδίδεις στις αδυναμίες της σάρκας με αυτόν τον τρόπο, τόσο περισσότερο θα νιώθεις ότι ο Θεός το παρακάνει, μέχρι που τα πράγματα να γίνουν τόσο άσχημα που ν’ αρνείσαι το έργο του Θεού και ν’ αρχίσεις να αντιτάσσεσαι στον Θεό και να γίνεσαι ανυπάκουος. Έτσι, πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και να μην ενδώσεις σ’ αυτή: ο σύζυγός σου, η σύζυγός σου, τα παιδιά, οι προοπτικές, ο γάμος, η οικογένειά σου —κανένα από αυτά δεν έχει σημασία! Πρέπει να έχεις αυτή την αποφασιστικότητα: «Στην καρδιά μου υπάρχει μόνο ο Θεός και πρέπει να προσπαθήσω να ευχαριστήσω τον Θεό και να μην ικανοποιήσω τη σάρκα». Αν διακατέχεσαι πάντα από τέτοια αποφασιστικότητα, τότε όταν κάνεις την αλήθεια πράξη, και βάζεις τον εαυτό σας στην άκρη, θα είσαι σε θέση να το κάνεις με την ελάχιστη προσπάθεια. Λέγεται ότι υπήρξε κάποτε ένας αγρότης που είδε ένα φίδι στον δρόμο που ήταν παγωμένο. Ο αγρότης το πήρε και το κράτησε στο στήθος του, και αφού το φίδι ζωντάνεψε, δάγκωσε τον αγρότη κι αυτός πέθανε. Η σάρκα του ανθρώπου είναι σαν το φίδι: Η ουσία της είναι να βλάπτει τη ζωή του —και όταν του επιβάλλει εντελώς τον δικό της τρόπο, η ζωή σου κατάσχεται. Η σάρκα ανήκει στον Σατανά. Μέσα της υπάρχουν εξωφρενικές επιθυμίες, σκέφτεται μόνο τον εαυτό της, θέλει να απολαύσει την άνεση και να χαρεί τη διασκέδαση, να χαλαρώσει μέσα στη νωθρότητα και την αδράνεια και μόλις ικανοποιηθεί μέχρι ενός σημείου τελικά θα σε καταβροχθίσει. Δηλαδή, αν ικανοποιήσεις τη σάρκα αυτή τη φορά, την επόμενη φορά θα έρθει ζητώντας περισσότερα. Πάντα έχει εξωφρενικές επιθυμίες και νέες απαιτήσεις και εκμεταλλεύεται την εγκατάλειψή σου στη σάρκα για να σε κάνει να την αγαπάς ακόμα περισσότερο και να ζεις ανάμεσα στις ανέσεις της —και αν δεν την ξεπεράσεις, τελικά θα χαθείς. Κατά πόσο μπορείς να κερδίσεις τη ζωή ενώπιον του Θεού, και ποιο θα είναι το απώτερο τέλος σου, εξαρτάται από το πώς εκτελείς την αντίστασή σου ενάντια στη σάρκα. Ο Θεός σε έχει σώσει και σε έχει επιλέξει και σε έχει προορίσει, ωστόσο αν σήμερα είσαι απρόθυμος να Tον ευχαριστήσεις, είσαι απρόθυμος να κάνεις πράξη την αλήθεια, είσαι απρόθυμος να επαναστατήσεις ενάντια στην ίδια σου τη σάρκα με μια καρδιά που αληθινά αγαπά τον Θεό, τελικά εσύ θα καταστραφείς κι έτσι θα υπομείνεις ανείπωτο πόνο. Αν πάντοτε ενδίδεις στη σάρκα, ο Σατανάς θα σε καταβροχθίσει σταδιακά μέσα του και θα σε αφήσει χωρίς ζωή ή χωρίς τη χάρη του Πνεύματος, μέχρι να έρθει η μέρα που θα είσαι κατασκότεινος μέσα σου. Όταν ζεις στο σκοτάδι, θα έχεις καταληφθεί από τον Σατανά, δεν θα έχεις πλέον τον Θεό και τότε θα αρνηθείς την ύπαρξη του Θεού και θα Τον εγκαταλείψεις. Έτσι, αν θέλεις να αγαπάς τον Θεό, πρέπει να πληρώσεις το τίμημα του πόνου και να υπομείνεις τις κακουχίες. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξωτερικό ζήλο και κακουχίες, για περισσότερο διάβασμα ή να τρέχεις για ακόμη περισσότερα· αντίθετα, θα πρέπει να παραμερίσεις ό,τι είναι μέσα σου: εξωφρενικές σκέψεις, προσωπικά ενδιαφέροντα, και τις ίδιες σου τις απόψεις, τις έννοιες, και τα κίνητρα. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό