Από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό, τότε πρέπει να αποθέσεις την πίστη σου στα λόγια και το έργο του Θεού καθ’ ολοκληρίαν. Δηλαδή, από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό, πρέπει και να Τον υπακούς. Εάν είσαι ανίκανος να το πράξεις, τότε δεν έχει σημασία αν πιστεύεις στον Θεό. Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια και, παρόλα αυτά, ποτέ δεν Τον έχεις υπακούσει ή δεχθεί τα λόγια Του καθ’ ολοκληρίαν, αλλά, αντ’ αυτού, ζήτησες από τον Θεό να υποταχθεί Εκείνος σε εσένα και να ενεργήσει σύμφωνα με τις δικές σου έννοιες, τότε είσαι ο πλέον ανυπότακτος των ανθρώπων και είσαι άπιστος. Πώς ένα τέτοιο άτομο είναι ικανό να υπακούσει στο έργο και τα λόγια του Θεού που δεν συμμορφώνονται με τις έννοιες του ανθρώπου; Ο πιο ανυπότακτος άνθρωπος είναι αυτός που σκοπίμως αψηφά τον Θεό και Του αντιστέκεται. Είναι εχθρός του Θεού και ο αντίχριστος. Ένας τέτοιος άνθρωπος διατηρεί μονίμως εχθρική στάση απέναντι στο νέο έργο του Θεού, δεν έχει επιδείξει ποτέ την παραμικρή πρόθεση υποταγής, ούτε ποτέ επέδειξε ευχαρίστως υποταγή ή ταπεινότητα. Εξυψώνει εαυτόν ενώπιον των άλλων και ποτέ δεν δείχνει υποταγή σε κανέναν. Ενώπιον του Θεού, θεωρεί εαυτόν ως τον πλέον ειδήμονα στην κήρυξη του λόγου, καθώς και τον πλέον επιδέξιο στο να διαμορφώνει άλλους. Ποτέ δεν απορρίπτει τους «θησαυρούς» που ήδη κατέχει, αλλά τους αντιμετωπίζει ως οικογενειακά κειμήλια για λατρεία και διδασκαλίας προς άλλους, ενώ τους χρησιμοποιεί για να κηρύττει στους ανόητους εκείνους που τον θαυμάζουν. Πράγματι, υπάρχουν ορισμένοι τέτοιοι άνθρωποι στους κόλπους της εκκλησίας. Δύναται να λεχθεί ότι πρόκειται για «ακατάβλητους ήρωες» που, γενιά τη γενιά, παραμένουν στον οίκο του Θεού. Εκλαμβάνουν την κήρυξη του λόγου (δόγμα) ως το υψηλότερο καθήκον τους. Χρόνο με το χρόνο και γενιά με τη γενιά, τριγυρνούν εδώ κι εκεί, υποστηρίζοντας σθεναρά το «ιερό και απαραβίαστο» καθήκον τους. Κανείς δεν τολμά να τους αγγίξει και ούτε ένας δεν τολμά να τους κατηγορήσει ανοιχτά. Με την πάροδο των ετών, γίνονται «βασιλείς» μέσα στον οίκο του Θεού, επιβάλλοντας ανεξέλεγκτα την τυραννία τους πάνω σε άλλους κάθε εποχή. Η συμμορία αυτή των δαιμόνων επιδιώκει να ενωθεί μαζί και να γκρεμίσει το έργο Μου∙ πώς μπορώ να επιτρέψω σε αυτούς τους ζωντανούς διαβόλους να υπάρχουν ενώπιόν Μου; Ακόμη και εκείνοι που διαθέτουν μόνο τη μισή υπακοή αδυνατούν να περπατήσουν μέχρι το τέλος, πόσο μάλλον αυτοί οι τύραννοι, που δεν έχουν την παραμικρή υπακοή στις καρδιές τους! Το έργο του Θεού δεν κερδίζεται εύκολα από τον άνθρωπο. Ακόμη κι αν ο άνθρωπος χρησιμοποιήσει όλη του τη δύναμη, θα είναι ικανός να κερδίσει μόνο ένα απλό μερίδιο, επιτυγχάνοντας την τελείωση στο τέλος. Τι γίνεται, λοιπόν, με τα παιδιά του αρχαγγέλου, που επιδιώκουν να καταστρέψουν το έργο του Θεού; Δεν έχουν ακόμα λιγότερες ελπίδες να κερδηθούν από τον Θεό; Επιτελώντας το έργο της κατάκτησης, σκοπός Μου δεν είναι μόνο να κατακτήσω προς χάριν της κατάκτησης, αλλά να κατακτήσω έτσι ώστε να αποκαλύψω τη δικαιοσύνη και την αδικία, να αποκτήσω αποδείξεις για την τιμωρία του ανθρώπου, να καταδικάσω τους κακούς και, ακόμα περισσότερο, να κατακτήσω προς χάριν της τελείωσης εκείνων που υπακούν πρόθυμα. Τελικά, όλοι θα χωριστούν ανάλογα με το είδος και όλοι εκείνοι που έχουν τελειωθεί έχουν τις σκέψεις και τις ιδέες τους γεμάτες με υπακοή. Αυτό είναι το έργο που πρέπει να ολοκληρωθεί στο τέλος. Αλλά οι ανυπότακτοι θα τιμωρούνται, θα στέλνονται να καούν στη φωτιά και θα καθίστανται αντικείμενο αιώνιου αναθέματος. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, αυτοί οι «σπουδαίοι και ακατάβλητοι ήρωες» των παλαιότερων χρόνων θα γίνουν οι χαμηλότεροι και οι πλέον απευκταίοι «αδύναμοι και ανίκανοι δειλοί». Μόνον τούτο δύναται να απεικονίσει κάθε πτυχή της δικαιοσύνης του Θεού και να αποκαλύψει τη διάθεσή Του, η οποία δεν ανέχεται καμία προσβολή από τον άνθρωπο. Μόνον τούτο δύναται να κατευνάσει το μίσος μέσα στην καρδιά Μου. Δε συμφωνείτε ότι είναι κάτι απολύτως λογικό;

Δεν δύνανται να κερδίσουν τη ζωή όλοι εκείνοι που βιώνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος∙ αλλά ούτε κι όλοι οι άνθρωποι που ενυπάρχουν σε αυτό το ρεύμα μπορούν να κερδίσουν τη ζωή. Η ζωή δεν αποτελεί κοινή ιδιοκτησία, την οποία μοιράζεται ολόκληρη η ανθρωπότητα, και η μεταμόρφωση της διάθεσης δεν είναι κάτι που εύκολα επιτυγχάνεται από όλους. Η υποταγή στο έργο του Θεού πρέπει να είναι απτή και να βιώνεται. Η υποταγή σε επιφανειακό επίπεδο δεν δύναται να λαμβάνει την επιδοκιμασία του Θεού, ενώ η απλή υπακοή στις επιφανειακές πτυχές του λόγου του Θεού, χωρίς την επιδίωξη μεταμόρφωσης της διάθεσης, θα είναι ανίκανη να ευχαριστήσει την καρδιά του Θεού. Η υπακοή στον Θεό και η υποταγή στο έργο Του είναι ένα και το αυτό. Αυτοί που υποτάσσονται μονάχα στον Θεό αλλά όχι και στο έργο Του δεν μπορούν να θεωρηθούν υπάκουοι, ακόμα δε λιγότερο, εκείνοι που δεν υποτάσσονται αληθινά, αλλά είναι καταφανώς συκοφαντικοί. Όλοι εκείνοι που υποτάσσονται αληθινά στον Θεό, είναι ικανοί να ωφεληθούν από το έργο και να αποκτήσουν κατανόηση της διάθεσης και του έργου του Θεού. Μόνον αυτού του είδους οι άνθρωποι υποτάσσονται αληθινά στον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ικανοί να κερδίσουν νέες γνώσεις από το νέο έργο και να βιώσουν νέες αλλαγές από το ίδιο έργο. Μόνον αυτού του είδους οι άνθρωποι έχουν την επιδοκιμασία του Θεού∙ τελειωθείς, είναι μόνον εκείνος ο άνθρωπος, ο οποίος έχει υποστεί μεταμόρφωση της διάθεσής του. Εκείνοι που λαμβάνουν την επιδοκιμασία του Θεού είναι αυτοί που ευχαρίστως υποτάσσονται, όχι μόνον στον Θεό, αλλά και στον λόγο Του και στο έργο Του. Μόνον αυτό το είδος του ανθρώπου βρίσκεται στον σωστό δρόμο∙ μόνον αυτό το είδος του ανθρώπου επιθυμεί και αναζητά ειλικρινά τον Θεό. Όσο για εκείνους, οι οποίοι μιλούν για την πίστη τους στον Θεό μόνο με το στόμα τους αλλά στην πραγματικότητα τον υβρίζουν, είναι άνθρωποι που φορούν προσωπείο, που φέρουν το δηλητήριο των φιδιών, οι πλέον ύπουλοι των ανθρώπων. Αργά ή γρήγορα, οι απατεώνες αυτοί θα δουν τα άθλια προσωπεία τους εντελώς κατεστραμμένα. Αυτό δεν είναι το έργο που πραγματοποιείται σήμερα; Οι κακοί άνθρωποι θα είναι πάντοτε κακοί και ποτέ δεν θα αποδράσουν από την ημέρα της τιμωρίας. Οι καλοί άνθρωποι θα είναι πάντοτε καλοί και θα αποκαλυφθούν όταν το έργο φθάσει στο τέλος του. Ούτε ένας από τους κακούς δεν πρόκειται να θεωρηθεί δίκαιος, αλλά ούτε και κανείς από τους δίκαιους θα θεωρηθεί κακός. Θα άφηνα Εγώ οποιονδήποτε να κατηγορηθεί άδικα;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό