Από τη διαφορά στις υποστάσεις του Πέτρου και του Παύλου πρέπει να καταλάβεις ότι όλοι εκείνοι που δεν επιδιώκουν τη ζωή εργάζονται μάταια! Πιστεύεις στον Θεό και ακολουθείς τον Θεό και έτσι η καρδιά σου πρέπει να έχει αγάπη για τον Θεό. Πρέπει να παραμερίσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, να προσπαθήσεις να εκπληρώσεις την επιθυμία του Θεού και να εκτελέσεις το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού. Δεδομένου ότι πιστεύεις και ακολουθείς τον Θεό, θα πρέπει να προσφέρεις τα πάντα σε Αυτόν, να μην έχεις προσωπικές επιλογές ή απαιτήσεις και να επιτύχεις την εκπλήρωση της επιθυμίας του Θεού. Εφόσον δημιουργήθηκες, θα πρέπει να υπακούς στον Κύριο που σε δημιούργησε, γιατί εσύ είσαι εγγενώς χωρίς κυριαρχία πάνω στον εαυτό σου και δεν έχεις την ικανότητα να ελέγχεις το πεπρωμένο σου. Αφού είσαι άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, πρέπει να αναζητάς την αγιοσύνη και την αλλαγή. Επειδή είσαι πλάσμα του Θεού, πρέπει να είσαι πιστός στο καθήκον σου, να μην το υπερβαίνεις και να διατηρείς τη θέση σου. Αυτό δεν πρέπει να σε περιορίζει, ούτε να σε καταπνίγει μέσω της διδασκαλίας, αλλά είναι το μονοπάτι μέσω του οποίου μπορείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου και μπορεί να επιτευχθεί —και θα πρέπει να επιτευχθεί— από όλους εκείνους που πράττουν το δίκαιο. Εάν συγκρίνεις τις ουσίες του Πέτρου και του Παύλου, τότε θα ξέρεις πώς θα πρέπει να επιδιώξεις. Από τα μονοπάτια που περπατούσε ο Πέτρος και ο Παύλος, το ένα είναι το μονοπάτι για να οδηγηθεί κανείς στην τελείωση και το άλλο είναι το μονοπάτι της εξάλειψης. Ο Πέτρος και ο Παύλος αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικά μονοπάτια. Αν και ο κάθε ένας από τους δυο τους έλαβε το έργο του Αγίου Πνεύματος, δέχτηκε τη φώτιση και τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και αποδέχτηκε αυτό που του είχε ανατεθεί από τον Κύριο Ιησού, οι καρποί που απέφερε ο καθένας δεν ήταν ίδιοι: Ο ένας απέφερε καρπούς, ο άλλος όχι. Από την υπόστασή τους, από την εργασία που έκαναν, από εκείνη που εξέφρασαν εξωτερικά και από την τελική τους κατάληξη, θα πρέπει να καταλάβεις ποιο μονοπάτι θα πρέπει να ακολουθήσεις, ποιο μονοπάτι θα πρέπει να επιλέξεις να περπατήσεις. Περπατούσαν δύο ξεκάθαρα διαφορετικά μονοπάτια. Ο Παύλος και ο Πέτρος ήταν η πεμπτουσία κάθε μονοπατιού και από την αρχή ξεκίνησαν να αντιπροσωπεύουν αυτά τα δύο μονοπάτια. Ποια είναι τα βασικά σημεία των εμπειριών του Παύλου και γιατί δεν τα κατάφερε; Ποια είναι τα βασικά σημεία των εμπειριών του Πέτρου και πώς βίωσε την τελείωσή του; Εάν συγκρίνεις αυτό που ενδιέφερε τον καθένα, τότε θα ξέρεις ποιο συγκεκριμένο είδος ανθρώπου απαιτεί ο Θεός, ποιο είναι το θέλημα του Θεού, ποια είναι η διάθεση του Θεού, ποιο είδος τελικά θα οδηγηθεί στην τελείωση, καθώς και τι είδους άνθρωπος δεν θα οδηγηθεί στην τελείωση, ποια είναι η διάθεση εκείνων που θα οδηγηθούν στην τελείωση και ποια είναι η διάθεση εκείνων που δεν θα οδηγηθούν στην τελείωση —αυτά τα ζητήματα ουσίας μπορούν να φανούν στις εμπειρίες του Πέτρου και του Παύλου. Ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα και έτσι φέρει όλη τη δημιουργία στο κράτος Του και την υποτάσσει στο κράτος Του· θα ελέγχει όλα τα πράγματα, έτσι ώστε να βρίσκονται στα χέρια Του. Όλη η δημιουργία του Θεού, συμπεριλαμβανομένων των ζώων, των φυτών, της ανθρωπότητας, των βουνών, των ποταμών, και των λιμνών —όλα πρέπει να βρεθούν υπό το κράτος Του. Όλα τα πράγματα στον ουρανό και στο έδαφος πρέπει να βρεθούν υπό το κράτος Του. Δεν μπορούν να έχουν οποιαδήποτε άλλη επιλογή και πρέπει όλα να υποταχθούν στις ενορχηστρώσεις Του. Αυτό είχε οριστεί από τον Θεό και είναι η εξουσία του Θεού. Ο Θεός χειρίζεται τα πάντα και διατάζει και κατατάσσει όλα τα πράγματα, με το καθένα ταξινομημένο ανάλογα με το είδος του και κατανεμημένο στη θέση του, σύμφωνα με το θέλημά Του. Όσο σημαντικό και αν είναι, έγινε για να εξυπηρετήσει την ανθρωπότητα που δημιούργησε ο Θεός και τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει τον Θεό και κανένας δεν τολμά να παρακούσει τον Θεό ή να έχει οποιεσδήποτε απαιτήσεις από τον Θεό. Και έτσι, ο άνθρωπος, ως πλάσμα του Θεού, πρέπει επίσης να εκτελέσει το καθήκον του ανθρώπου. Ανεξάρτητα από το αν είναι ο άρχοντας ή ο κυβερνήτης όλων των πραγμάτων, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλό είναι το κύρος του ανθρώπου μεταξύ όλων των πραγμάτων, δεν παύει να είναι ένα ασήμαντο, ανθρώπινο ον υπό το κράτος του Θεού και τίποτα παραπάνω από ένα ασήμαντο ανθρώπινο ον, ένα δημιούργημα του Θεού, και δεν θα βρεθεί ποτέ πάνω από τον Θεό. Ως πλάσμα του Θεού, ο άνθρωπος πρέπει να επιδιώξει να εκτελέσει το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού και να επιδιώξει να αγαπά τον Θεό χωρίς να κάνει άλλες επιλογές, γιατί ο Θεός είναι άξιος της αγάπης του ανθρώπου. Όσοι επιδιώκουν να αγαπήσουν τον Θεό δεν θα πρέπει να αναζητούν οποιεσδήποτε προσωπικές απολαβές ή αυτό που αυτοί επιθυμούν προσωπικά· αυτό είναι το πιο σωστό μέσο επιδίωξης. Αν αυτό που αναζητάς είναι η αλήθεια, αυτό που κάνεις πράξη είναι η αλήθεια και αυτό που επιτυγχάνεις είναι μια αλλαγή στη διάθεσή σου, τότε το μονοπάτι που ακολουθείς είναι το σωστό. Αν αυτό που αναζητάς είναι οι ευλογίες της σάρκας και αυτό που κάνεις πράξη είναι η αλήθεια των δικών σου αντιλήψεων και αν δεν υπάρχει αλλαγή στη διάθεσή σου, αν δεν είσαι καθόλου υπάκουος στον ενσαρκωμένο Θεό και εξακολουθείς να ζεις με ασάφεια, τότε αυτό που αναζητάς σίγουρα θα σε οδηγήσει στην κόλαση, γιατί το μονοπάτι που περπατάς είναι το μονοπάτι της αποτυχίας. Το αν θα οδηγηθείς στην τελείωση ή θα εξαλειφθείς εξαρτάται από τη δική σου επιδίωξη, που σημαίνει επίσης ότι η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος