Προηγουμένως είχε ειπωθεί ότι το να έχει κανείς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος διαφέρει από το να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν έχει κανείς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, η κανονική κατάστασή του εκδηλώνεται με το να έχει κανονικές σκέψεις, κανονική λογική και κανονική ανθρώπινη φύση. Ο χαρακτήρας ενός ατόμου θα παραμείνει όπως ήταν, αλλά μέσα του θα είναι γαλήνιος και, εξωτερικά, θα έχει την ευπρέπεια ενός αγίου. Έτσι θα είναι όταν είναι μαζί του το Άγιο Πνεύμα. Όταν έχει κανείς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, το σκεπτικό του είναι κανονικό. Όταν πεινάει θέλει να φάει και όταν διψάει θέλει να πιει νερό… Αυτές οι εκδηλώσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν συνιστούν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος· πρόκειται για το κανονικό σκεπτικό των ανθρώπων και την κανονική κατάστασή τους όταν έχουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν εσφαλμένα ότι όσοι έχουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος δεν γνωρίζουν πείνα, δεν νιώθουν κούραση και φαίνεται να μη σκέφτονται καθόλου την οικογένεια, έχοντας διαχωρίσει σχεδόν εξ ολοκλήρου τον εαυτό τους από τη σάρκα. Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο είναι το Άγιο Πνεύμα με τους ανθρώπους, τόσο πιο κανονικοί είναι εκείνοι. Ξέρουν να υποφέρουν και να εγκαταλείπουν πράγματα για τον Θεό, να δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό και να είναι πιστοί στον Θεό· επιπλέον, σκέφτονται την τροφή και την ένδυση. Με άλλα λόγια, δεν έχουν χάσει τίποτα από την κανονική ανθρώπινη φύση που οφείλουν να έχουν οι άνθρωποι και, αντ’ αυτού, διαθέτουν ιδιαίτερη λογική. Μερικές φορές, διαβάζουν τα λόγια του Θεού και συλλογίζονται το έργο του Θεού· υπάρχει πίστη στην καρδιά τους και είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια. Φυσικά, το έργο του Αγίου Πνεύματος βασίζεται σε αυτό το θεμέλιο. Εάν οι άνθρωποι δεν έχουν κανονικό σκεπτικό, τότε δεν διαθέτουν λογική —αυτό δεν συνιστά κανονική κατάσταση. Όταν οι άνθρωποι έχουν κανονικό σκεπτικό και το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί τους, είναι βέβαιο πως κατέχουν τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου και, συνεπώς, η κατάστασή τους είναι κανονική. Όταν βιώνει κανείς το έργο του Θεού, το να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι κάτι που συμβαίνει περιστασιακά, ενώ το να έχει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος είναι κάτι σχεδόν διαρκές. Εφόσον η λογική και το σκεπτικό των ανθρώπων είναι κανονικά, κι εφόσον οι καταστάσεις τους είναι κανονικές, τότε το Άγιο Πνεύμα είναι σίγουρα μαζί τους. Όταν η λογική και το σκεπτικό των ανθρώπων δεν είναι κανονικά, τότε η ανθρώπινη φύση τους δεν είναι κανονική. Εάν, αυτήν τη στιγμή, το έργο του Αγίου Πνεύματος βρίσκεται μέσα σου, τότε το Άγιο Πνεύμα θα είναι σίγουρα κι Αυτό μαζί σου. Αλλά αν το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί σου, δεν συνάγεται ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται απαραιτήτως μέσα σου, διότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται σε ειδικές περιόδους. Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος μπορεί απλώς να διατηρήσει την κανονική ύπαρξη των ανθρώπων, αλλά το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μόνο σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Παραδείγματος χάριν, αν είσαι επικεφαλής ή εργάτης, όταν ποτίζεις και παρέχεις θρέψη για την εκκλησία, το Άγιο Πνεύμα θα σε διαφωτίζει με ορισμένα λόγια που είναι επιμορφωτικά για τους άλλους και μπορούν να επιλύσουν κάποια πρακτικά προβλήματα των αδελφών σου —σε τέτοιες στιγμές εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Μερικές φορές, όταν τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού, το Άγιο Πνεύμα σε διαφωτίζει με ορισμένα λόγια τα οποία σχετίζονται ιδιαίτερα με τις δικές σου εμπειρίες, δίνοντάς σου τη δυνατότητα να αποκτήσεις βαθύτερη γνώση των δικών σου καταστάσεων· κι αυτό αποτελεί έργο του Αγίου Πνεύματος. Μερικές φορές, καθώς μιλάω, εσείς ακούτε και είστε σε θέση να συγκρίνετε τις καταστάσεις σας με τα λόγια Μου και, μερικές φορές, νιώθετε συγκίνηση ή έμπνευση· όλα αυτά αποτελούν έργο του Αγίου Πνεύματος. Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα τους την κάθε στιγμή. Αυτό είναι αδύνατον. Αν έλεγαν ότι το Άγιο Πνεύμα είναι πάντα μαζί τους, αυτό θα ήταν ρεαλιστικό. Αν έλεγαν ότι το σκεπτικό και η σύνεσή τους είναι συνεχώς κανονικά, κι αυτό θα ήταν ρεαλιστικό και θα έδειχνε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί τους. Αν λένε ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται συνεχώς μέσα τους, ότι ο Θεός τούς διαφωτίζει και το Άγιο Πνεύμα τούς αγγίζει κάθε στιγμή και ότι αποκτούν νέες γνώσεις συνεχώς, τότε αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση φυσιολογικό! Είναι ολότελα υπερφυσικό! Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, αυτοί οι άνθρωποι είναι κακά πνεύματα! Ακόμη κι όταν ενσαρκώνεται το Πνεύμα του Θεού, υπάρχουν στιγμές που πρέπει να τραφεί και να αναπαυθεί —για να μη μιλήσουμε για τους ανθρώπους. Εκείνοι που έχουν κυριευτεί από κακά πνεύματα φαίνεται ότι είναι απαλλαγμένοι από την αδυναμία της σάρκας. Είναι σε θέση να απαρνηθούν και να εγκαταλείψουν τα πάντα, είναι απαλλαγμένοι από το συναίσθημα, είναι ικανοί να υπομείνουν μαρτύριο και δεν αισθάνονται την παραμικρή κόπωση, θαρρείς κι έχουν υπερβεί τη σάρκα. Αυτό δεν είναι εξαιρετικά υπερφυσικό; Το έργο των κακών πνευμάτων είναι υπερφυσικό —κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιτύχει τέτοια πράγματα! Όσοι έχουν έλλειψη διάκρισης νιώθουν φθόνο όταν βλέπουν τέτοιους ανθρώπους: Λένε ότι διαθέτουν μεγάλο σθένος στην πίστη τους στον Θεό, ότι έχουν μεγάλη πίστη και ότι δεν δείχνουν ποτέ το παραμικρό σημάδι αδυναμίας! Στην πραγματικότητα, όλα αυτά αποτελούν εκδηλώσεις του έργου ενός κακού πνεύματος. Διότι οι κανονικοί άνθρωποι έχουν, αναπόφευκτα, ανθρώπινες αδυναμίες· αυτή είναι η κανονική κατάσταση όσων έχουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (4)