Αρχικά δεν υπήρχαν οικογένειες μεταξύ της ανθρωπότητας, μόνο άνδρας και γυναίκα, δύο είδη ανθρώπων. Δεν υπήρχαν χώρες, πόσο μάλλον οικογένειες, αλλά λόγω της διαφθοράς του ανθρώπου, όλα τα είδη των ανθρώπων οργανώθηκαν σε μεμονωμένες οικογένειες, που αργότερα εξελίχθηκαν σε χώρες και έθνη. Αυτές οι χώρες και τα έθνη συγκροτήθηκαν από μικρές μεμονωμένες οικογένειες και, με αυτό τον τρόπο, διανεμήθηκαν όλα τα είδη ανθρώπων μεταξύ διαφόρων φυλών ανάλογα με τις διαφορές στη γλώσσα και τη διαίρεση των συνόρων. Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των φυλών που υπάρχουν στον κόσμο, η ανθρωπότητα έχει μόνο έναν πρόγονο. Στην αρχή, υπήρχαν μόνο δύο είδη ανθρώπων, και αυτά τα δύο είδη ήταν ο άντρας και η γυναίκα. Ωστόσο, εξαιτίας της προόδου του έργου του Θεού, του περάσματος της ιστορίας και των γεωγραφικών αλλαγών, σε διαφορετικό βαθμό, αυτά τα δύο είδη ανθρώπων εξελίχθηκαν σε ακόμη περισσότερα είδη ανθρώπων. Όταν καταλήγουμε σε αυτό, ανεξάρτητα από το πόσες φυλές αποτελούν την ανθρωπότητα, όλη η ανθρωπότητα είναι ακόμα δημιουργία του Θεού. Ανεξάρτητα από τη φυλή στην οποία ανήκουν, είναι όλα δημιουργήματά Του· είναι όλοι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας. Παρόλο που δεν κατασκευάζονται από τα χέρια του Θεού, είναι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας, που ο ίδιος ο Θεός δημιούργησε προσωπικά. Σε όποιο είδος ανθρώπων κι αν ανήκουν, είναι όλα δημιουργήματά Του· δεδομένου ότι ανήκουν στην ανθρωπότητα, η οποία δημιουργήθηκε από τον Θεό, ο προορισμός τους είναι αυτός που πρέπει να έχει η ανθρωπότητα και χωρίζονται σύμφωνα με τους κανόνες που οργανώνουν την ανθρωπότητα. Δηλαδή, οι κακοποιοί και οι δίκαιοι είναι, τελικά, όλοι τους δημιουργήματα. Τα πλάσματα που διαπράττουν το κακό, τελικά, θα καταστραφούν και τα πλάσματα που εκτελούν δίκαιες πράξεις θα επιβιώσουν. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη διάταξη για αυτά τα δύο είδη. Οι κακοποιοί δεν μπορούν, λόγω της ανυπακοής τους, να αρνηθούν ότι είναι η δημιουργία του Θεού, αλλά έχουν λεηλατηθεί από τον Σατανά, κι έτσι δεν μπορούν να σωθούν. Τα δημιουργήματα με δίκαιη συμπεριφορά δεν μπορούν να βασίζονται στο γεγονός ότι θα επιβιώσουν, για να αρνηθούν ότι έχουν δημιουργηθεί από τον Θεό, ωστόσο, μετά τη διαφθορά τους από τον Σατανά, έχουν λάβει σωτηρία. Οι κακοποιοί είναι πλάσματα που είναι ανυπάκουα στον Θεό· είναι πλάσματα που δεν μπορούν να σωθούν και έχουν ήδη λεηλατηθεί εντελώς από τον Σατανά. Οι άνθρωποι που διαπράττουν κακό είναι επίσης άνθρωποι· είναι άνθρωποι που έχουν διαφθαρεί σε μέγιστο βαθμό και άνθρωποι που δεν μπορούν να σωθούν. Ακριβώς όμως επειδή είναι και δημιουργήματα, οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά έχουν επίσης διαφθαρεί, αλλά είναι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να απελευθερωθούν από τη διεφθαρμένη τους διάθεση και είναι ικανοί να υπακούσουν τον Θεό. Οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά δεν βρίθουν δικαιοσύνης· αντιθέτως, έλαβαν σωτηρία και απελευθερώθηκαν από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους για να υπακούσουν στον Θεό. Θα μείνουν σταθεροί ώς το τέλος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Αφού τελειώσει το έργο του Θεού, ανάμεσα σε όλα τα πλάσματά Του θα υπάρξουν εκείνα που θα καταστραφούν κι εκείνα που θα επιβιώσουν. Αυτή είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη του έργου διαχείρισης. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί. Οι κακοποιοί δεν μπορούν να επιβιώσουν· όσοι υπακούν και Τον ακολουθούν μέχρι το τέλος, σίγουρα θα επιβιώσουν. Καθώς πρόκειται για το έργο της διαχείρισης της ανθρώπινης φύσης, θα υπάρχουν εκείνοι που παραμένουν κι αυτοί που εξαλείφονται. Αυτά είναι διαφορετικά αποτελέσματα διαφορετικών ειδών ανθρώπων και οι πιο κατάλληλες ρυθμίσεις για τα πλάσματά Του. Η τελική διευθέτηση του Θεού για την ανθρωπότητα είναι να χωρίσει τις οικογένειες, τα έθνη και τα εθνικά σύνορα, σπάζοντας το δεσμό τους. Μια ολότητα χωρίς οικογένειες και εθνικά σύνορα, γιατί ο άνθρωπος, τελικά, κατάγεται από έναν πρόγονο και είναι δημιούργημα του Θεού. Εν ολίγοις, τα πλάσματα που πράττουν το κακό θα καταστραφούν και τα πλάσματα που υπακούουν στον Θεό θα επιβιώσουν. Με τον τρόπο αυτόν, δεν θα υπάρχουν οικογένειες, ούτε χώρες και, κυρίως, κανένα έθνος στην ανάπαυση του μέλλοντος· αυτό το είδος της ανθρωπότητας είναι το πιο ιερό. Ο Αδάμ και η Εύα δημιουργήθηκαν αρχικά, έτσι ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να φροντίζει όλα τα πράγματα στη γη· ο άνθρωπος ήταν αρχικά ο κύριος όλων των πραγμάτων. Η πρόθεση του Ιεχωβά στη δημιουργία του ανθρώπου ήταν να επιτρέψει στον άνθρωπο να υπάρχει πάνω στη γη, κι επίσης να φροντίζει όλα τα πράγματα επάνω σ’ αυτήν, γιατί ο άνθρωπος δεν είχε αρχικά διαφθαρεί και ήταν επίσης ανίκανος να διαπράξει κακό. Ωστόσο, αφού ο άνθρωπος διεφθάρη, δεν ήταν πλέον ο επιστάτης όλων των πραγμάτων. Και ο σκοπός της σωτηρίας του Θεού είναι να αποκατασταθεί αυτή η λειτουργία του ανθρώπου, να αποκατασταθεί ο αρχικός λόγος του ανθρώπου και η αρχική υπακοή του. Η ανθρωπότητα στην ανάπαυση θα είναι το ίδιο το πορτραίτο του αποτελέσματος που το έργο σωτηρίας Του ελπίζει να επιτύχει. Αν και δεν θα είναι πλέον μια ζωή όπως αυτή του Κήπου της Εδέμ, η ουσία της θα είναι η ίδια. Η ανθρωπότητα απλώς δεν θα είναι πια ο παλαιότερος μη διεφθαρμένος εαυτός της, αλλά μάλλον μια ανθρωπότητα που διεφθάρη και στη συνέχεια έλαβε τη σωτηρία. Αυτοί οι άνθρωποι που έλαβαν σωτηρία, τελικά (δηλαδή μετά την ολοκλήρωση του έργου Του) θα εισέλθουν στην ανάπαυση. Ομοίως, η κατάληξη εκείνων που τιμωρήθηκαν τελικά θα αποκαλυφθεί τελείως και θα καταστραφούν μόνο μετά την ολοκλήρωση του έργου Του. Αυτό σημαίνει ότι, μετά την ολοκλήρωση του έργου Του, όλοι όσοι ποιούν το κακό και όσοι έχουν σωθεί θα αποκαλυφθούν, διότι το έργο της αποκάλυψης όλων των ειδών ανθρώπων (ανεξάρτητα από το αν είναι κακοποιοί ή σωσμένοι) θα διεξαχθεί σε όλους τους ανθρώπους ταυτόχρονα. Οι κακοποιοί θα εξαλειφθούν και όσοι μπορούν να παραμείνουν θα αποκαλυφθούν ταυτόχρονα. Επομένως, η κατάληξη όλων των ειδών ανθρώπων θα αποκαλυφθεί ταυτόχρονα. Δεν θα επιτρέψει πρώτα στην ομάδα των ανθρώπων που έχει σωθεί να εισέλθει στην ανάπαυση, αν προηγουμένως δεν παραμερίσει τους κακοποιούς και δεν τους κρίνει ή δεν τους υποβάλλει σε αργή τιμωρία. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Όταν οι κακοποιοί καταστραφούν κι εκείνοι που θα επιβιώσουν εισέλθουν στην ανάπαυση, το έργο Του σε ολόκληρο το σύμπαν θα έχει τελειώσει. Δεν θα υπάρχει σειρά προτεραιότητας μεταξύ εκείνων που λαμβάνουν ευλογίες και όσων υποφέρουν από κακοτυχία· αυτοί που λαμβάνουν ευλογίες θα ζήσουν αιώνια κι όσοι υποφέρουν από κακοτυχία θα χαθούν στην αιωνιότητα. Αυτά τα δύο στάδια του έργου θα ολοκληρωθούν ταυτόχρονα. Ακριβώς επειδή υπάρχουν ανυπάκουοι άνθρωποι, θα αποκαλυφθεί η δικαιοσύνη εκείνων που είναι υπάκουοι, κι ακριβώς επειδή υπάρχουν εκείνοι που έχουν λάβει ευλογίες, θα αποκαλυφθεί η ατυχία που υφίστανται, εξαιτίας της κακής τους συμπεριφοράς, όσοι είναι κακοποιοί. Αν ο Θεός δεν αποκάλυπτε τους κακοποιούς, εκείνοι οι άνθρωποι που υπακούουν ειλικρινά στον Θεό δεν θα έβλεπαν ποτέ τον ήλιο. Αν ο Θεός δεν τοποθετούσε αυτούς που Τον υπακούουν σε έναν κατάλληλο προορισμό, εκείνοι που είναι ανυπάκουοι στον Θεό δεν θα μπορούσαν να λάβουν την τιμωρία που τους αξίζει. Αυτή είναι η διαδικασία του έργου Του. Εάν δεν πραγματοποιούσε αυτό το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, τα πλάσματά Του δεν θα μπορούσαν ποτέ να εισέλθουν στους αντίστοιχους προορισμούς τους. Μόλις η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, οι κακοποιοί θα καταστραφούν, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα εισέλθει στη σωστή κατεύθυνση και κάθε είδος ανθρώπου θα συνυπάρχει με το δικό του είδος, σε πλήρη συμφωνία με τις λειτουργίες που πρέπει να εκτελούν. Μόνο αυτή θα είναι η ημέρα της ανάπαυσης της ανθρωπότητας και η αναπόφευκτη εξέλιξη για την ανάπτυξη της ανθρωπότητας, και μόνο όταν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, το μεγάλο και τελευταίο επίτευγμα του Θεού θα φτάσει στο τέλος του. Αυτό θα είναι το τέλος του έργου Του. Αυτό το έργο θα τελειώσει ολόκληρη την παρακμιακή φυσική ζωή της ανθρωπότητας και θα τελειώσει τη ζωή της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Από εδώ, η ανθρωπότητα θα εισέλθει σε μια νέα σφαίρα. Αν και ο άνθρωπος ζει μια φυσική ζωή, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της ουσίας της ζωής του και της ουσίας της ζωής της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Το νόημα της ύπαρξής του και το νόημα της ύπαρξης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας είναι επίσης διαφορετικά. Αν και αυτό δεν είναι η ζωή ενός νέου είδους ανθρώπου, μπορεί να λεχθεί ότι είναι η ζωή μιας ανθρωπότητας που έχει λάβει σωτηρία και μια ζωή στην οποία η ανθρώπινη φύση και η λογική έχουν ανακτηθεί. Αυτοί είναι άνθρωποι που κάποτε ήταν ανυπάκουοι στον Θεό και οι οποίοι κάποτε κατακτήθηκαν από τον Θεό και έπειτα σώθηκαν από Αυτόν. Αυτοί είναι άνθρωποι που ταπείνωσαν τον Θεό και αργότερα έγιναν μάρτυρές Του. Η ύπαρξή τους, αφού υποβλήθηκαν και επιβίωσαν τις δοκιμές Του, είναι η πιο σημαντική ύπαρξη· είναι άνθρωποι που έγιναν μάρτυρες του Θεού ενώπιον του Σατανά· είναι άνθρωποι που είναι κατάλληλοι για να ζήσουν. Αυτοί που θα καταστραφούν είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία στον Θεό και δεν είναι κατάλληλοι να ζήσουν. Η καταστροφή τους θα οφείλεται στην κακή συμπεριφορά τους και η καταστροφή είναι ο καλύτερος προορισμός τους. Όταν ο άνθρωπος αργότερα εισέλθει στην καλή σφαίρα, δεν θα υπάρξει καμία σχέση μεταξύ του συζύγου και της συζύγου, μεταξύ πατέρα και κόρης ή μεταξύ μητέρας και γιού που ο άνθρωπος φαντάζεται ότι θα βρει. Εκείνη την εποχή, ο άνθρωπος θα ακολουθήσει το δικό του είδος, και η οικογένεια θα έχει ήδη διαλυθεί. Έχοντας αποτύχει τελείως, ο Σατανάς δεν θα ενοχλήσει ποτέ ξανά την ανθρωπότητα και ο άνθρωπος δεν θα έχει πλέον διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Αυτοί οι ανυπάκουοι άνθρωποι θα έχουν ήδη καταστραφεί, και μόνο εκείνοι οι υπάκουοι άνθρωποι θα επιβιώσουν. Κι έτσι, πολύ λίγες οικογένειες θα επιβιώσουν άθικτες· πώς θα εξακολουθήσουν λοιπόν να υπάρχουν φυσικές σχέσεις; Η προηγούμενη φυσική ζωή του ανθρώπου θα απαγορευτεί τελείως· πώς θα μπορούν οι φυσικές σχέσεις να συνεχίσουν να υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων; Χωρίς διεφθαρμένη σατανική διάθεση, η ζωή των ανθρώπων δεν θα είναι πια η παλιά ζωή του παρελθόντος, αλλά μάλλον μια νέα ζωή. Οι γονείς θα χάσουν τα παιδιά και τα παιδιά θα χάσουν τους γονείς τους. Οι σύζυγοι θα χάσουν τις συζύγους και οι σύζυγοι θα χάσουν τους συζύγους τους. Οι άνθρωποι έχουν τώρα φυσικές σχέσεις μεταξύ τους. Όταν όλοι εισέλθουν στην ανάπαυση, δεν θα υπάρξουν άλλες φυσικές σχέσεις. Μόνο μια τέτοια ανθρωπότητα θα έχει τη δικαιοσύνη και την αγιότητα, μόνο μια τέτοια ανθρωπότητα θα είναι εκείνη που λατρεύει τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί