Η συναναστροφή μας θα ξεκινήσει με το πώς φανερώνονται οι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που ξεχωρίζει ιδιαίτερα πάνω τους; Το γεγονός ότι όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό κι όσο κι αν φαίνεται να επιδιώκουν την αλήθεια, η ζωή τους δεν αναπτύσσεται ποτέ και δεν έχουν κανένα απολύτως μονοπάτι άσκησης για τη ζωή-είσοδο. Όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, όποια διεφθαρμένη διάθεση κι αν αποκαλύπτουν, δεν κάνουν αυτοκριτική ούτε προσπαθούν να γνωρίσουν τον εαυτό τους. Για την ακρίβεια, δεν γνωρίζουν καν τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση. Όσο αλαζονική κι αν είναι η διάθεση που φανερώνουν και προβάλλουν, δεν την αντιλαμβάνονται. Όσα ψέματα κι αν λένε κι όσες απάτες κι αν κάνουν, δεν έχουν την παραμικρή αίσθηση ότι το κάνουν. Όσο κι αν επαναστατούν κατά του Θεού και Του αντιστέκονται, δεν έχουν ιδέα πως κάνουν λάθος. Είναι ακριβώς όπως οι άπιστοι· φέρονται όπως τους αρέσει και κάνουν κακό χωρίς καθόλου αναστολές, επειδή πιστεύουν πως έχουν δίκιο. Δεν δέχονται κριτική ούτε παραινέσεις από κανέναν. Ναι μεν συχνά ακούνε τα κηρύγματα και παρευρίσκονται σε συναθροίσεις, δεν έχουν όμως την παραμικρή ιδέα για το τι σημαίνει υποταγή, τι είναι η επανάσταση και η εναντίωση ή τι σημαίνει να απορρίπτουν τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού. Δεν γνωρίζουν ποιο είναι το καλό που προκύπτει από τις ανθρώπινες προθέσεις από τη μία ή τι σημαίνει να ασκείσαι σύμφωνα με την αλήθεια και να υποτάσσεσαι στην κυριαρχία και στις διευθετήσεις του Θεού από την άλλη. Αγνοούν παντελώς αυτές τις λεπτές διαφορές. Δεν γνωρίζουν αν εκτελούν το καθήκον τους πιστά ή επιπόλαια, ούτε ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις έχουν φανερώσει και ποιες είναι οι προθέσεις τους. Δεν γνωρίζουν ούτε αν το μονοπάτι που ακολουθούν είναι το σωστό. Δεν γνωρίζουν αν η οπτική που έχουν κατά την άσκησή τους είναι σωστή, ούτε ποιες συμπεριφορές αγαπά ή απεχθάνεται ο Θεός. Τίποτα από όλα αυτά δεν γνωρίζουν. Όσοι δεν έχουν καθόλου πνευματική κατανόηση δεν κατανοούν τα πνευματικά ζητήματα στη ζωή. Διαβάζουν μόνο τα λόγια του Θεού και ζουν μια κανονική πνευματική ζωή. Όταν εκτελούν το καθήκον τους, δεν τεμπελιάζουν ούτε προκαλούν προβλήματα, δεν κάνουν σκόπιμα πράγματα που προκαλούν διατάραξη ή αναστάτωση. Κάνουν ό,τι τους λένε και τηρούν απλούς κανονισμούς. Αδιαφορούν όμως τελείως για τις λεπτομέρειες, τις καταστάσεις που αφορούν τη ζωή-είσοδο, τις διάφορες οπτικές και στάσεις. Όταν συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω σε αλήθειες για τη διόρθωση των αντιλήψεων, πιστεύουν πως εκείνοι δεν έχουν καθόλου αντιλήψεις, πως όσες τυχόν είχαν παλιότερα έχουν διορθωθεί και πως τα θέματα πάνω στα οποία συναναστρέφεσαι δεν τους αφορούν καθόλου. Δεν γνωρίζουν σε τι αναφέρονται οι αντιλήψεις για τις οποίες μιλάς ή ποια αλήθεια-πραγματικότητα περιέχουν τα λόγια σου. Όταν εσύ μιλάς για αυτογνωσία, εκείνοι λένε: «Ο άνθρωπος είναι επαναστατικός και αλαζόνας, έτσι δεν είναι; Δεν θα αρκούσε απλώς να μην ήταν επαναστατικός; Δεν θα αρκούσε, κάθε φορά που θα αντιμετώπιζε κάποιο ζήτημα, να μην κάνει επίδειξη, να είναι λίγο πιο μετριοπαθής και να μην είναι πομπώδης;» Όταν μιλάς για υποταγή, λένε: «Μα τι έχει πια η υποταγή που είναι τόσο σημαντικό; Απλώς δεν πρέπει να κάνουμε κακό. Δύσκολο είναι;» Όταν εσύ μιλάς για το πώς πρέπει να επαναστατεί κανείς ενάντια στη σάρκα, να πειθαρχεί το σώμα του, να αποβάλλει τη διαφθορά και να κάνει πράξη την αλήθεια, εκείνοι λένε: «Δεν χρειάζεται ούτε να επαναστατήσω ενάντια στη σάρκα ούτε να κάνω πράξη την αλήθεια. Θα είμαι απλώς καλός άνθρωπος». Τόσο απλοϊκή είναι η σκέψη τους. Μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να αποκτήσει τελικά την αλήθεια; (Όχι.) Ποια είναι η στάση αυτών των ανθρώπων απέναντι στην αλήθεια; (Δεν αναγνωρίζουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, οπότε δεν τα αποδέχονται. Πιστεύουν πως οι ίδιοι δεν έχουν τη διεφθαρμένη διάθεση που εκθέτουν τα λόγια του Θεού.) Σωστά. Σκέφτονται: «Δεν έχω και τόσο πολλή από τη διεφθαρμένη διάθεση που εκθέτει ο Θεός. Ακόμη κι αν είχα βέβαια διεφθαρμένη διάθεση, θα ήταν πολύ μικρή· άντε να ήταν μια παροδική σκέψη, τίποτα το σπουδαίο. Αυτό που απαιτείται δεν είναι να είμαστε απλώς υποτακτικοί; Θ’ ακούω ό,τι έχεις να πεις και θα κάνω ό,τι μου λες. Υποταγή δεν είναι αυτό;» Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα; Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται με τόσο απλοϊκό τρόπο που όταν βλέπουν κάποιον που είναι αρνητικός, λένε: «Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι ν’ αγαπάς τον Θεό. Γιατί κλαις, γιατί είσαι αρνητικός;» Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Τι σημαίνει ότι δεν έχουν πνευματική κατανόηση; Σημαίνει πως ό,τι κι αν λέει ο Θεός και όποιες αλήθειες κι αν εκφράζει, αυτοί οι άνθρωποι τα βλέπουν όλα ως θεωρίες και τίποτα παραπάνω. Δεν κατανοούν την ουσία αυτών των ζητημάτων ούτε τα προβλήματα που προσπαθεί να λύσει η συναναστροφή του Θεού πάνω σ’ αυτές τις αλήθειες. Δεν κατανοούν πώς σχετίζονται αυτές οι αλήθειες με τη ζωή-είσοδο των ανθρώπων και τον δρόμο στον οποίο βαδίζουν. Δεν κατανοούν πώς σχετίζονται με τις διεφθαρμένες διαθέσεις που φανερώνουν οι άνθρωποι ή με το πώς βιώνουν την ανθρώπινη ομοιότητα και πετυχαίνουν τη σωτηρία τους. Δεν κατανοούν τίποτα απ’ όλα αυτά τα πράγματα. Δεν τους είναι ξεκάθαρο ούτε και κατανοούν τι σχέση έχουν αυτά τα λόγια του Θεού, αυτές οι αλήθειες με την αποκάλυψη και την έκφραση της διαφθοράς των ανθρώπων, καθώς και με την άσκηση και την είσοδό τους. Το μόνο που ακούν είναι «υποταγή, αφοσίωση» και «μην είσαι επιπόλαιος, μην προκαλείς διαταράξεις και αναστάτωση». Τελικά, τα συνοψίζουν όλα αυτά σε μία πρόταση: «Δεν θυμάμαι κάτι άλλο, ξέρω όμως πως πρέπει να κάνω ό,τι απαιτεί ο Θεός. Είμαι πρόθυμος μέχρι και να δουλέψω. Τι άλλο μένει να πω;» Δεν γνωρίζουν ότι εκτός απ’ το να δουλεύουν απλώς, οι άνθρωποι έχουν πολλά διεφθαρμένα στοιχεία που πρέπει να διορθώσουν, όπως για παράδειγμα, φιλοδοξίες, επιθυμίες, προτιμήσεις, αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, αλλά και εσφαλμένες απόψεις και τη φιλοσοφία του Σατανά για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Ο Θεός απαιτεί με τα λόγια Του να διορθώσουν οι άνθρωποι όλα αυτά τα πράγματα και να τα αντικαταστήσουν με την αλήθεια. Διατυπώνει αυτές τις αλήθειες με σκοπό να σε κάνει να κατανοήσεις την αλήθεια και να την αποδεχθείς μέσα σου, και να τις χρησιμοποιήσεις έπειτα στην πραγματική ζωή για να λύσεις τα προβλήματα και τις δυσκολίες σου. Έτσι θα κάνεις τις αλήθειες αυτές πραγματικότητά σου, θα τις βιώσεις μέσα σου και θα τις αποκαλύψεις. Αντί για αλαζονεία, φιλοδοξίες, επιθυμίες, αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, μαθήματα, φιλοσοφίες ή άλλα διεφθαρμένα στοιχεία, θα αποκαλύπτεις πλέον την πραγματικότητα της αλήθειας. Οι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Έχουν ακούσει ένα σωρό κηρύγματα τόσα χρόνια, και σκέφτονται: «Γιατί κάθε κήρυγμα είναι λίγο-πολύ το ίδιο; Χρόνια ολόκληρα ακούμε κηρύγματα για την αυτογνωσία. Το θέμα δεν είναι να αναγνωρίζεις τις ζωτικές αδυναμίες σου και τη διαφθορά σου και τέλος;» Άλλοι λένε ότι τα σημερινά κηρύγματα είναι βαθύτερα και λεπτομερέστερα σε σχέση με τα παλιότερα, αλλά όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση δεν το αντιλαμβάνονται, κι αυτό αποτελεί ένδειξη πως είναι τέτοιοι άνθρωποι. Υπάρχουν κάποιοι που ενώ έχουν αρκετά υψηλό επίπεδο, δεν επιδιώκουν την αλήθεια, κι επομένως δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν πνευματική κατανόηση. Άλλοι πάλι έχουν υπερβολικά χαμηλό επίπεδο κι έτσι δεν κατανοούν την αλήθεια. Επομένως, όσα περισσότερα ακούν για τις λεπτομέρειες κάθε αλήθειας, τόσο πιο πολύ μπερδεύονται, και δεν ακολουθούν ποτέ ένα σωστό μονοπάτι άσκησης. Όσα χρόνια κι αν παραμένουν πιστοί όσοι έχουν χαμηλό επίπεδο το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τηρούν κανονισμούς ή να καταβάλλουν λίγη προσπάθεια, ενώ όσοι απ’ αυτούς έχουν λίγη συνείδηση και λογική μπορεί να δείχνουν κάποια αφοσίωση όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους. Δεν είναι επιπόλαιοι, εγγυώνται ότι δεν θα διαπράξουν προφανή αμαρτήματα και προετοιμάζουν και μερικές καλές πράξεις. Μπορούν να δείξουν κάποια απλή υποταγή σε ορισμένα πράγματα, κάνουν ό,τι τους ζητηθεί και εγκαταλείπουν τα υπόλοιπα, αποδέχονται λίγη πειθαρχεία και, αν μη τι άλλο, ενεργούν σύμφωνα με τα πρότυπα της συνείδησής τους. Δεν προσβάλλουν άμεσα τον Θεό ούτε κάνουν πράγματα που Του αντιστέκονται ξεκάθαρα. Δεν μπορούν, όμως, να υποταχθούν βαθύτερα. Και φυσικά, δεν είναι ικανοί να καταφέρουν πράγματα όπως τις δοκιμασίες και τις μαρτυρίες του Ιώβ. Δεν κατανοούν τα λόγια και τις μαρτυρίες του Ιώβ. Δεν γνωρίζουν τι σημαίνουν πραγματικά τα λόγια «ο Κύριος έδωκε και ο Κύριος αφήρεσεν» και σίγουρα δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν αποτέλεσμα της αφαίρεσης του Θεού. Αν τύχει να αντιμετωπίσουν μια τέτοια δοκιμασία, επειδή ακριβώς δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια, σίγουρα θα μπουν στη διαδικασία να επιχειρηματολογήσουν στον Θεό και θα παραπονεθούν πολύ. Κάποιος που κατανοεί πραγματικά την αλήθεια μπορεί να δει καθαρά τις διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων τις οποίες εκθέτει ο Θεός. Μπορεί λίγο-πολύ και διακρίνει καθαρά τι έχει κάνει ο Θεός, κατανοεί όποια ζητήματα αντιμετωπίζει σωστά και δεν συζητά, δεν προσδιορίζει ούτε ορίζει έτσι τυχαία πράγματα που δεν καταλαβαίνει. Όσοι κατανοούν πραγματικά την αλήθεια μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα και μπορούν να ξεχωρίσουν εάν η κατάσταση ενός ατόμου είναι κανονική ή όχι. Μπορούν έπειτα και κατανοούν τις προθέσεις και τη διαφθορά που αποκαλύπτουν στο πλαίσιο της πραγματικότητας και στο πλαίσιο της πραγματικής ζωής, και μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια για να διορθώσουν τη δική τους διεφθαρμένη διάθεση. Κατανοούν τις προθέσεις του Θεού στο περιβάλλον που έχει δημιουργήσει Εκείνος και εφαρμόζουν την αλήθεια για να λύνουν πραγματικά προβλήματα, σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Όλα αυτά μπορεί να πετύχει ένας άνθρωπος που έχει πνευματική κατανόηση.

Με τι σχετίζεται ο βαθμός της ζωής-εισόδου ενός ανθρώπου; Με τον βαθμό στον οποίο κατανοεί αυτός την αλήθεια. Σε τι αναφέρεται ο βαθμός στον οποίο κατανοεί κανείς την αλήθεια; Τι σημαίνει να κατανοεί κανείς την αλήθεια; Σημαίνει ότι γνωρίζει σε ποια πτυχή της πραγματικότητας αναφέρονται τα λόγια του Θεού, ποια προβλήματα των ανθρώπων στοχεύουν να λύσουν, σε ποια πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσης των ανθρώπων απευθύνονται, ποιες είναι οι αρχές αυτής της πτυχής της αλήθειας, ποια είναι η σχέση ανάμεσα σε αυτήν και σε άλλες αλήθειες και ποια είναι τα πρότυπα των απαιτήσεων του Θεού για αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Όταν γίνονται κατανοητά όλα αυτά, γίνεται κατανοητή κι η αλήθεια. Για παράδειγμα, για να κατανοήσεις την αλήθεια της υποταγής, πρέπει πρώτα να καταλάβεις τι είναι η υποταγή, πώς να είσαι πραγματικά υποτακτικός και ποιο πρότυπο υποταγής απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους. Αυτή είναι η πραγματικότητα της υποταγής, η αλήθεια της υποταγής. Το θέμα δεν είναι να κατανοήσεις μόνο την έννοια, τον ορισμό και τη θεωρία της υποταγής, αλλά και τις αρχές της άσκησής της. Πρέπει να γνωρίζεις πώς να εφαρμόζεις αυτές τις αρχές και όταν τις εφαρμόζεις, να ξέρεις τι είναι σύμφωνο με τις αλήθεια-αρχές και τι τις παραβιάζει. Πρέπει και να μπορείς να κάνεις διάκριση ανάμεσα στη σωστή άσκηση και στις λανθασμένες ενέργειες. Όλα αυτά μπορούν να αποδείξουν ότι πραγματικά κατανοείς την αλήθεια. Αν είσαι σε θέση να εφαρμόσεις αυτήν την πτυχή της αλήθειας στον εαυτό σου, θα μπορείς να βιώσεις και να εκπληρώσεις αυτές τις αλήθειες και τότε θα μετράς και τους άλλους σύμφωνα με αυτές. Αν πετύχεις αυτά τα αποτελέσματα, θα έχεις αποκτήσει την πραγματικότητα της εισόδου σε αυτήν την πτυχή της αλήθειας και τότε θα έχεις πνευματική κατανόηση. Το αν κάποιος έχει πνευματική κατανόηση δεν προσδιορίζεται από το πόσο γρήγορα αντιλαμβάνεται την αλήθεια. Προσδιορίζεται, αντίθετα, από το κατά πόσο καταλαβαίνει τα λόγια του Θεού. Αν φαίνεται ότι μπορείς να καταλάβεις τα λόγια του Θεού τη στιγμή που τα ακούς, αλλά όταν αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα, αυτό δεν ισχύει, τότε δεν έχεις πνευματική κατανόηση. Ωστόσο, αν νιώθεις ότι τη στιγμή που τα ακούς τα κατανοείς, αλλά όχι απόλυτα, κι έπειτα αποκτήσεις κάποια εμπειρία και όταν βρεθείς αντιμέτωπος με κάποιο πρόβλημα, το διακρίνεις και είσαι σε θέση να καταλάβεις αυτήν την πτυχή της αλήθειας, τότε έχεις όντως πνευματική κατανόηση. Η κατανόηση αυτή δεν αφορά το πόσα καταλαβαίνει ο άνθρωπος σε κυριολεκτικό επίπεδο ή σε σχέση με το δόγμα. Έχει να κάνει με το επίπεδο του ανθρώπου, καθώς και με την επιδίωξη και το μονοπάτι που ακολουθεί. Μπορεί ένας αντίχριστος να φαίνεται πως έχει μυαλό και χαρίσματα και να μιλάει ωραία, αλλά να μη γνωρίζει τίποτα σχετικά με τα πνευματικά ζητήματα της ζωής. Με το που ακούσουν ένα κήρυγμα οι αντίχριστοι μπορεί να αντιγράψουν κάποια από τα πρωτότυπα λόγια του και να συλλάβουν τα βασικά του σημεία κι ο κόσμος να θεωρεί ότι το έχουν καταλάβει. Ωστόσο, όσα λένε δεν συνάδουν με τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν, κι οι ίδιοι δεν μπορούν να τα αφομοιώσουν ούτε να εφαρμόσουν αυτά για τα οποία μιλούν. Για την ακρίβεια, όταν τους ακούς να συναναστρέφονται, φαίνεται να κατανοούν τη σχετική πτυχή της αλήθειας και δείχνουν ότι μπορούν να συλλάβουν τις αρχές. Συμπεραίνεις, λοιπόν, ότι θα ξέρουν και πώς να αντιμετωπίσουν τα πράγματα. Ωστόσο, όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάποιο ζήτημα, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά, αντίθετα, ξεφουρνίζουν άλλη μια θεωρητική δήλωση. Αυτοαναιρούνται έτσι και αποδεικνύεται ότι δεν κατανοούν την αλήθεια και πως όσα κηρύττουν δεν είναι παρά δόγμα και θεωρία. Τους ακούς να κηρύττουν το δόγμα λες και το έχουν καταλάβει πολύ καθαρά, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Δεν κατανοούν την αλήθεια ούτε την επιδιώκουν. Για παράδειγμα, όταν βρεθούν σε μια δύσκολη κατάσταση και γίνουν αρνητικοί κι εσύ συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια, τότε θα σου πουν: «Μη συναναστρέφεσαι μαζί μου, εγώ τα ξέρω όλα». Για την ακρίβεια, δεν ξέρουν τίποτα. Αν ήξεραν πράγματι, τότε δεν θα έδειχναν τέτοια αρνητικότητα και παραλογισμό. Όταν τους ακούς να κηρύττουν την παράλογη και λανθασμένη λογική τους, βλέπεις ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτα σχετικά με την αλήθεια και δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάτι που δεν συμβαδίζει με τις αντιλήψεις τους, παραπονιούνται για τον Θεό, Τον παρερμηνεύουν και σαν να μην έφτανε αυτό, διαδίδουν κιόλας τις αντιλήψεις αυτές. Αν ακούσεις όσα κηρύττουν και διαδίδουν και κοιτάξεις μέσα στις καρδιές τους, καταλαβαίνεις πως δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια. Μέσα τώρα από τη διάκριση του αν οι άνθρωποι έχουν πνευματική κατανόηση ή όχι, αποκαλύπτεται ότι οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια. Τις περισσότερες φορές, μπορούν να κηρύττουν λόγια και δόγματα με μεγάλη επιτυχία. Συγκεκριμένα, όσοι πιστεύουν για χρόνια στον Θεό και τους αρέσει να κηρύττουν λόγια και δόγματα νιώθουν ότι έχουν κάποιο πλεονέκτημα έναντι των άλλων. Ωστόσο, αποκαλύπτεται ότι δεν έχουν καθόλου πνευματική κατανόηση και είναι εντελώς άχρηστοι. Δεν έχουν την παραμικρή χρησιμότητα στον οίκο του Θεού. Πώς μπορεί να καταφέρει να σωθεί ένας τέτοιος άνθρωπος;

Τι ακριβώς σημαίνει να μην έχει κάποιος πνευματική κατανόηση; Με λίγα λόγια, σημαίνει να μην μπορεί να κατανοήσει τα πνευματικά ζητήματα της ζωής και τα πράγματα του πνευματικού βασιλείου και, ως φυσικό επακόλουθο, να μην μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια. Εάν παρατηρήσεις όσους δεν έχουν πνευματική κατανόηση την ώρα που μιλούν και εκφράζουν τις απόψεις τους, θα ανακαλύψεις ότι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια. Είναι κάποιοι που μιλάνε ωραία και φαίνεται ότι πιστεύουν στον Θεό με μεγάλη ζέση και πίστη. Πώς γίνεται, λοιπόν, να μην έχουν πνευματική κατανόηση; Βλέπεις ότι εκτελούν πάντα το καθήκον τους πολύ ενεργητικά. Είναι πάντα ενθουσιώδεις, σπάνια φαίνονται αρνητικοί, ενώ μπορούν κι υποφέρουν και πληρώνουν το τίμημα. Ωστόσο, δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν έχουν αρχές στις πράξεις τους. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Οι άνθρωποι που έχουν πνευματική κατανόηση ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές. Είτε λόγω της συνείδησής τους είτε λόγω της αλήθειας που κατανοούν, όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάποιο ζήτημα, γνωρίζουν πώς να το διαχειριστούν σύμφωνα με τις αρχές. Δεν ενεργούν στα τυφλά και δεν τηρούν απλώς τους κανονισμούς. Αυτά είναι τα προφανή χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν πνευματική κατανόηση. Όσοι όμως δεν έχουν πνευματική κατανόηση, δεν έχουν ούτε τις αλήθεια-αρχές σε όσα κάνουν. Τις περισσότερες φορές, απλώς εφαρμόζουν τυφλά τους κανονισμούς. Μερικές φορές βασίζονται στην εμπειρία τους, άλλες στο χάρισμά τους και κάποιες φορές στη συνείδηση, στον ενθουσιασμό ή στην καλοσύνη που πηγάζει από μέσα τους. Σε όποιο θέμα έχει κάποιος πνευματική κατανόηση, σε αυτό δείχνει εξυπνάδα και σοφία. Γνωρίζει πώς να αναζητά την αλήθεια και ποιος μιλάει σύμφωνα με τις αρχές. Αυτός είναι που έχει τη μεγαλύτερη πνευματική κατανόηση απ’ όλους. Αν κατανοήσει σε κάποιον βαθμό την αλήθεια και μπορεί να την κάνει πράξη, τότε έχει την ελπίδα να λάβει τη σωτηρία του Θεού. Γιατί λέγεται ότι κάποιοι που πιστεύουν πολλά χρόνια στον Θεό εξακολουθούν απλώς να δουλεύουν; Επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια. Υπάρχουν δύο κύριοι λόγοι για τους οποίους δεν κατανοεί κάποιος την αλήθεια. Ο πρώτος είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, γεγονός που δεν τους επιτρέπει να κατανοήσουν την αλήθεια. Ο δεύτερος είναι ότι αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αγαπούν, οπότε δεν μπορούν και να την κατανοήσουν. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και που κάνουν πράγματα λόγω του ενθουσιασμού τους, των καλών τους προθέσεων ή της εμπειρίας τους. Εμμένουν σε αυτά τα πράγματα λες και είναι η αλήθεια, κάνουν πολλές καλές πράξεις και μπορούν να συνεχίσουν να το κάνουν αυτό για όλη τους τη ζωή. Μπορούν, όμως, να φτάσουν σε σημείο να κατανοήσουν τη αλήθεια αν φέρονται με αυτόν τον τρόπο; Όχι βέβαια. Ακόμη κι αν όλη τους τη ζωή κάνουν καλά πράγματα, δεν θα μπορέσουν να κατανοήσουν την αλήθεια. Αν, λοιπόν, ένας άνθρωπος δεν κατανοεί την αλήθεια αλλά μπορεί να κάνει πολλά καλά πράγματα, είναι σίγουρα καλός άνθρωπος. Σωστά; Δεν είναι απαραίτητα έτσι. Το πιο προφανές αποτέλεσμα όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια είναι ότι μπορούν να κάνουν κακό και να αντισταθούν στον Θεό, μπορούν να ακολουθήσουν τον Σατανά και τα κακά πνεύματα και μαζί μ’ αυτά να κρίνουν και να καταδικάζουν τον Θεό, καθώς και να αντιστέκονται στο έργο Του. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Σατανάς παραπλανά και χρησιμοποιεί ευκολότερα όσους δεν κατανοούν την αλήθεια. Κάποιοι που δεν κατανοούν την αλήθεια μπορεί να κάνουν πολλά καλά πράγματα, κι όμως να είναι ικανοί να κάνουν κακό και να αντιστέκονται στον Θεό. Επομένως, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι επειδή κάνεις καλά πράγματα για όλη σου τη ζωή, είσαι πραγματικά καλός άνθρωπος και κάνεις πράξη την αλήθεια. Πρέπει να εξετάζεις τη φύση αυτών των καλών πραγμάτων και να κρίνεις κατά πόσο συμφωνούν με την αλήθεια και ανήκουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αν δεν μπορείς να δεις καθαρά αυτά τα ουσιαστικά ζητήματα κι εξακολουθείς να κάνεις πράγματα λόγω του ενθουσιασμού σου, των καλών σου προθέσεων και της εμπειρίας σου, ακολουθείς με αυτόν τον τρόπο στην οδό του Θεού; Με τίποτα, αφού το πρότυπο στο οποίο βασίζεσαι εξολοκλήρου για να κάνεις όσα κάνεις είναι η συνείδησή σου και οι καλές σου προθέσεις. Κάνεις πράγματα σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν πνευματική κατανόηση ούτε κατανοούν την αλήθεια. Όσοι δεν μπορούν να δουν καθαρά αυτά τα ζητήματα δεν έχουν πνευματική κατανόηση.