Από τον Μο Ζιτζιάν, επαρχία Γκουανγκντόνγκ

Γεννήθηκα σε μια φτωχή, απομακρυσμένη ορεινή περιοχή, όπου θυμιατίζαμε και λατρεύαμε τον Βούδα για πολλές γενιές. Υπάρχουν βουδιστικοί ναοί σε ολόκληρη την περιοχή, όπου όλες οι οικογένειες πήγαιναν να θυμιατίσουν· ποτέ κανείς δεν πίστευε στον Θεό. Το 1995, η σύζυγός μου και εγώ εργαζόμασταν σε άλλο μέρος της χώρας, όπου αρχίσαμε να πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού· μετά την επιστροφή μας, αρχίσαμε να διαδίδουμε το ευαγγέλιο, και ο αριθμός των ανθρώπων που το αποδέχτηκαν, σιγά-σιγά μεγάλωσε σε πάνω από 100 άτομα. Το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι πίστευαν στον Θεό, προκάλεσε ανησυχία στην τοπική κυβέρνηση. Μια μέρα το 1997, η αστυνομία με κάλεσε να πάω στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, όπου ο αρχηγός του Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας του νομού, ο αρχηγός του Γραφείου Ασφαλείας, ο αρχηγός της Θρησκευτικής Υπηρεσίας και ο επικεφαλής του αστυνομικού τμήματος, καθώς και μερικοί αστυνομικοί με περίμεναν. Ο αρχηγός του Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας με ρώτησε: «Γιατί πιστεύετε στον Θεό; Ποιες είναι οι επαφές σας; Από πού προήλθαν οι Βίβλοι; Γιατί δεν πηγαίνετε στην Εκκλησία της Τριπλής Αυτενέργειας για τις συναθροίσεις;» Εγώ είπα: «Οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τον Θεό, ό,τι απολαμβάνουν δημιουργείται από τον Θεό, όπως το φως του ήλιου, ο αέρας και το νερό· είναι ο νόμος των ουρανών και της γης, οι άνθρωποι να πιστεύουν στον Θεό και να Τον λατρεύουν. Επίσης, το εθνικό σύνταγμα ορίζει ρητά ότι οι πολίτες έχουν θρησκευτική ελευθερία· γιατί δεν μας επιτρέπετε να πιστεύουμε ελεύθερα στον Θεό;» Ο αρχηγός της Θρησκευτικής Υπηρεσίας είπε: «Υπάρχουν όρια στη θρησκευτική ελευθερία, όπως ακριβώς συμβαίνει με ένα μικρό πουλί μέσα στο κλουβί· παρ’ όλο που τα φτερά και τα πόδια του δεν είναι δεμένα, μπορεί να κινείται μόνο μέσα στο κλουβί». Όταν τον άκουσα να λέει αυτές τις πλάνες, αγανάκτησα και είπα θυμωμένα: «Άρα, η εθνική κυβέρνηση λέει ψέματα στους ανθρώπους της!» Όταν με άκουσαν να το λέω αυτό, ήξεραν ότι έκαναν λάθος και δεν είχαν να πουν τίποτε, γι’ αυτό με άφησαν να γυρίσω σπίτι. Δεν είχα αντιληφθεί την ουσία της αντίστασης της κυβέρνησης του ΚΚΚ στον Θεό μέχρι το 1999, τότε που αποδέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών. Μόνο διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και βιώνοντας ακόμα πιο σκληρή καταδίωξη από την κυβέρνηση του ΚΚΚ, μπόρεσα να δω ξεκάθαρα ότι το ΚΚΚ ήταν η ενσάρκωση του Σατανά, του κακού πνεύματος· ήταν ο εχθρός του Θεού, όπως λέγεται στη Βίβλο: «Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην» (Αποκ. 12:9).

Λίγο μετά τις 5:00 το πρωί της 28ης Ιουνίου 2002, προετοιμαζόμουν για μια συνάθροιση με αδελφούς και αδελφές, όταν ξαφνικά ακούσαμε δυνατά κτυπήματα στην πόρτα. Κρύψαμε γρήγορα τα βιβλία του λόγου του Θεού και, στη συνέχεια, ανοίξαμε την πόρτα. Με το άνοιγμα της πόρτας, όρμησαν απροσδόκητα μέσα καμιά δωδεκαριά αστυνομικοί. Κρατούσαν ηλεκτρικά κλομπ και όπλα, και μας μάζεψαν μαζί βίαια, υποχρεώνοντάς μας να γονατίσουμε και να βάλουμε τα χέρια μας στα κεφάλια μας. Αφού οι αστυνομικοί μάς ακινητοποίησαν, σαν κλέφτες που μπαίνουν στα χωριά, πήγαν σε κάθε δωμάτιο και ανακάτεψαν τα πάντα· πήραν τα στρωσίδια και τα ρούχα μας και τα πέταξαν σε όλο το πάτωμα. Στο παρελθόν, είχα παρακολουθήσει στην τηλεόραση σκηνές από οργανωμένα εγκλήματα και ληστές που λεηλατούσαν και έκλεβαν, αλλά ποτέ δεν περίμενα ότι η «αστυνομία του λαού» θα ενεργούσε ακριβώς όπως οι κακοί τύραννοι και ληστές της τηλεόρασης. Εκείνη τη στιγμή, φοβήθηκα υπερβολικά και ανησυχούσα μήπως ανακαλύψουν τα βιβλία με τον λόγο του Θεού. Προσευχόμουν συνεχώς μέσα μου, ζητώντας από τον Θεό να μας προσέχει και να μας προστατεύσει. Μετά την προσευχή, είδα τις θαυμάσιες πράξεις του Θεού. Ερεύνησαν ολόκληρο το σπίτι και έψαξαν και κατάσχεσαν τα προσωπικά μας αντικείμενα, αλλά δεν βρήκαν τα βιβλία με τον λόγο του Θεού. Ήξερα ότι αυτή ήταν η παντοδυναμία και η προστασία του Θεού και ότι ο Θεός ήταν μαζί μας, και η πίστη μου σε Αυτόν μεγάλωσε. Στη συνέχεια, μας πήγαν στο αστυνομικό τμήμα και, τη νύχτα, μας μετέφεραν σε ένα κέντρο κράτησης και μας φυλάκισαν. Τρεις μέρες αργότερα, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, η αστυνομία επέβαλε στον καθένα μας πρόστιμο 300 γουάν, που έπρεπε να πληρώσουμε για να μας ελευθερώσουν. Βλέποντας την κυβέρνηση του ΚΚΚ να ενεργεί σαν διεστραμμένο αρπακτικό που ξεγύμνωνε τους ανθρώπους από τη θρησκευτική ελευθερία τους, ένοιωσα βαθιά πίκρα και δεν μπορούσα να μην σκεφτώ τα λόγια του Θεού: «Επί χιλιάδες έτη, αυτή η χώρα είναι η γη του αίσχους. Είναι αφόρητα βρομερή, η μιζέρια βρίθει παντού, φαντάσματα τρέχουν παντού ανεξέλεγκτα, ξεγελούν και εξαπατούν, εγείρουν ανυπόστατες κατηγορίες^[1], αδίστακτα και μοχθηρά ποδοπατούν αυτόν τον στοιχειωμένο τόπο και τον αφήνουν γεμάτο πτώματα. Η δυσωδία από την αποσύνθεση καλύπτει τη γη και διαποτίζει τον αέρα, και φρουρείται αυστηρά^[2]. Ποιος μπορεί να δει τον κόσμο πέρα από τους ουρανούς; […] Θρησκευτική ελευθερία; Τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα των πολιτών; Όλα είναι κόλπα συγκάλυψης της αμαρτίας!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μονοπάτι… (8)). Σε τούτη τη δαιμονική μητρόπολη που είναι η Κίνα, η κυβέρνηση του ΚΚΚ κρεμά πανό που προωθούν τη «θρησκευτική ελευθερία και την ελευθερία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», αλλά, με το έτσι θέλω, συλλαμβάνουν και καταδιώκουν τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό. Δεν επιτρέπουν στους ανθρώπους να πιστεύουν στον Θεό ή να περπατούν στο σωστό μονοπάτι της ζωής· «τρώγονται» να εξοντώσουν όλους τους πιστούς μονομιάς. Μέσα από την πίστη μας στον Θεό, δεν είχαμε παραβεί τον νόμο ούτε είχαμε κάνει κάτι κακό· το μόνο που κάναμε ήταν να διαδίδουμε το ευαγγέλιο, για να επιτρέψουμε στους ανθρώπους να γνωρίσουν και να λατρέψουν τον Θεό, ώστε να μπορέσουν αποκτήσουν την αλήθεια, να ελευθερωθούν από τη συμφορά του Σατανά και να ξεφύγουν από τη ζωή τους μέσα στο σκότος και την οδύνη. Όμως, η κυβέρνηση του ΚΚΚ δεν μας επέτρεπε να κηρύττουμε το ευαγγέλιο και ήθελε να μας συλλάβει, να μας θέσει υπό κράτηση και να μας επιβάλλει πρόστιμο, αντί να κάνει κάτι για τους κακούς ανθρώπους που εμπλέκονται στην πορνεία, σε φόνους και εμπρησμούς, και σε απάτες και κομπίνες· επέτρεψαν στους κακούς ανθρώπους να τη γλιτώσουν, παρά τα εγκλήματά τους. Υπό το φως των γεγονότων, ήμουν σε θέση να δω καθαρά τη μοχθηρή ουσία της κυβέρνησης του ΚΚΚ, που μισεί την αλήθεια, αντιστέκεται στο Θεό, τυφλώνει και εξαπατά τους ανθρώπους· είναι εχθρός του Θεού.

Στις 28 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, μερικοί αδελφοί και αδελφές και εγώ ακούγαμε το ευαγγέλιο μαζί κάποιον θρησκευτικό ηγέτη. Αλλά κάποιος μοχθηρός άνθρωπος μας κατήγγειλε, και καμιά δωδεκαριά αστυνομικοί περικύκλωσαν το κτίριό μας και έσπασαν την πόρτα. Κρατούσαν όπλα και κλομπ, και φώναζαν: «Μην κινηθεί κανείς! Ψηλά τα χέρια!» Στη συνέχεια, μας έκαναν σωματική έρευνα και έκλεψαν τα χρήματα και τα τιμαλφή μας αξίας άνω των 5.000 γουάν. Μας διέταξαν να βάλουμε τα χέρια μας στα κεφάλια μας και να γονατίσουμε κοιτάζοντας προς τον τοίχο. Τη στιγμή εκείνη, δύο νέες αδελφές φοβήθηκαν κι εγώ τους είπα: «Δεν έχουμε κάνει τίποτα κακό, μη φοβάστε». Μόλις το είπα αυτό, αρκετοί αστυνομικοί όρμησαν αμέσως πάνω μου και με χτύπησαν με τις γροθιές και τα πόδια τους, ρίχνοντάς με στο πάτωμα. Έκαναν φύλλο και φτερό όλα τα δωμάτια, και τα έκαναν άνω κάτω, διασκορπίζοντας τα πάντα τριγύρω σε ένα αχούρι. Ήταν πιο βάρβαροι και θηριώδεις από τους ληστές που λεηλατούν χωριά. Μία αδελφή στην αίθουσα δεν βγήκε, και ένας αστυνομικός όρμησε και την άρπαξε σφιχτά, τραβώντας την έξω. Ένας άλλος κακός αστυνομικός είδε ότι ήταν πολύ όμορφη και άρχισε να την παρενοχλεί, πασπατεύοντάς την παντού. Αβοήθητη, η αδελφή έκλαιγε γοερά και, ευτυχώς, ο ιδιοκτήτης έφτασε εγκαίρως για να βάλει ένα τέλος, γεγονός που επέτρεψε στην αδελφή να ξεφύγει από τον εξαναγκασμό. Εκείνην την ώρα, μπορούσα να δω καθαρά ότι όλα τα συνθήματα, όπως «Η λαϊκή αστυνομία είναι για τον λαό» και «Η αστυνομία είναι ο φύλακας του λαού», ήταν όλα ψέματα. Οι κακοί αυτοί αστυνομικοί ήταν ξεκάθαρα μια συμμορία από τοπικούς κακούργους και εγκληματίες! Από τα βάθη της καρδιάς μου αισθάνθηκα ακόμα περισσότερη αηδία και μίσος για αυτά τα κτήνη!

Στη συνέχεια, μας κλείδωσαν στο αστυνομικό όχημα και μας πήγαν στο αστυνομικό τμήμα. Εκεί, μας πέρασαν χειροπέδες και μας άφησαν στον διάδρομο για δύο μέρες και δύο νύχτες, χωρίς φαγητό ή νερό. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να προσεύχομαι συνεχώς μέσα μου και να ζητώ από τον Θεό να μας καθοδηγήσει και να μας δώσει πίστη και δύναμη, ώστε να είμαστε ικανοί να καταθέσουμε μαρτυρία για Αυτόν σε εκείνο το περιβάλλον. Αργότερα, η αστυνομία ανέκρινε έναν αδελφό, και όταν δεν έμειναν ικανοποιημένοι από τις απαντήσεις του, μερικοί αστυνομικοί τον καθήλωσαν στο έδαφος, ενώ ένας κακός αστυνομικός μπούκωνε το στόμα του με περιττώματα σκύλων. Η ψυχική υγεία του αδελφού προκλήθηκε σοβαρά. Βλέποντας την άθλια αυτή κατάσταση, η καρδιά μου εθλίβη υπερβολικά και οργή φούντωσε μέσα μου. Ευχόμουν να μπορούσα να ξεπεράσω τα όριά μου και να τους κόψω κομματάκια, αλλά τα λόγια του Θεού μέσα μου, με καθοδηγούσαν: «Αισθάνομαι μια κάποια συμπόνια για τους αδελφούς και τις αδελφές Μου που έχουν γεννηθεί κι αυτοί σε αυτήν τη γη της βρομιάς, κι έτσι έχω αναπτύξει μέσα Μου μίσος για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. […] Είμαστε όλοι μας θύματά του. Για τον λόγο αυτόν, τον μισώ με κάθε μου κύτταρο και ανυπομονώ να τον καταστρέψω. Ωστόσο, όταν το ξανασκέφτομαι, αυτό θα ήταν εντελώς ανώφελο και μόνο προβλήματα θα δημιουργούσε στον Θεό, οπότε επανέρχομαι σε αυτά τα λόγια: παίρνω την απόφαση να κάνω το θέλημά Του —να αγαπώ τον Θεό. […] έτσι να βιώσω μια φωτεινή και υπέροχη ζωή γεμάτη νόημα. Έτσι, θα είμαι σε θέση να πεθάνω χωρίς τύψεις, με μια καρδιά γεμάτη ικανοποίηση και ανακούφιση. Θα ήθελες κι εσύ να κάνεις το ίδιο; Διαθέτεις την ίδια αποφασιστικότητα;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μονοπάτι… (2)). Τα λόγια του Θεού με ώθησαν να ηρεμήσω και, καθώς τα επεξεργαζόμουν, κατανόησα το θέλημά Του. Ο Θεός απεχθάνεται ήδη υπερβολικά αυτούς τους κακούς διάβολους, θέλει να τους καταστρέψει όλους αμέσως, αλλά προκειμένου να μας καταστήσει ολοκληρωμένους, χρειάζεται να χρησιμοποιήσει τις προσπάθειες του Σατανά. Ο Θεός χρησιμοποιεί την καταδίωξή του για να μας επιτρέψει να το αντιληφθούμε, επιτρέποντάς μας να δούμε λεπτομερώς το απωθητικό πρόσωπο και τη δαιμονική ουσία της κυβέρνησης του ΚΚΚ. Έτσι, μπορούμε να διακόψουμε τις σχέσεις μαζί του και να στρέψουμε ολοκληρωτικά τις ειλικρινείς καρδιές μας στον Θεό. Ο Θεός ανέχεται διαρκώς τη μανιασμένη καταδίωξη της κυβέρνησης του ΚΚΚ, προκειμένου να επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα στο έργο Του, έτσι τι είναι να υπομείνω κι εγώ μερικές δυσκολίες, ώστε να μπορέσω να αποκτήσω τη σωτηρία ως δημιουργημένο ον; Η διαφώτιση και η καθοδήγηση των λόγων του Θεού μού έδωσαν πίστη και δύναμη· θέλω να μιμηθώ τον Χριστό και να είμαι σταθερά αποφασισμένος να ικανοποιώ τον Θεό! Εκείνη την ώρα, το μόνο που ευχόμουν ήταν ο Θεός να μας καθοδηγήσει και να μας διαφυλάξει, ώστε να καταθέσουμε μαρτυρία για Αυτόν μέσα από τους διωγμούς του Σατανά· ευχόμουν να μπορούσαμε να αναλάβουμε πρακτική δράση για να ανταποδώσουμε τα τεχνάσματα του Σατανά, ώστε να αποτύχει με επονείδιστο τρόπο.

Την τρίτη νύχτα, η αστυνομία μάς μετέφερε στο Γραφείο Δημόσιας Ασφάλειας του νομού, και μας ανέκριναν καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Ένας αναπληρωτής διευθυντής χρησιμοποίησε αρχικά κολακευτικά λόγια για να με δελεάσει, λέγοντας: «Μίλα! Έχεις γυναίκα, παιδιά και γονείς στο σπίτι, που χρειάζονται τη φροντίδα σου· αν μιλήσεις τώρα, μπορείς να γυρίσεις σπίτι, εντάξει;» Ακούγοντας τα λόγια αυτά, μπήκα κάπως στον πειρασμό, και σκέφτηκα: «Αν τους πω μερικά ασήμαντα πράγματα, θα μπορώ να φύγω και δεν θα χρειάζεται να μείνω εδώ και να υποφέρω». Εκείνη τη στιγμή, με αφύπνισαν τα λόγια του Θεού: «Δεν θα δώσω περισσότερο έλεος σε όσους δεν έδειξαν την παραμικρή πίστη σ’ Εμένα κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών, γιατί το έλεός Μου φτάνει μόνο μέχρι εκεί. Επιπλέον, δεν Μου αρέσουν εκείνοι που κάποτε Mε πρόδωσαν, πολύ λιγότερο δε, Μ’ αρέσει να συναναστρέφομαι όσους ξεπουλούν τα συμφέροντα των φίλων τους. Αυτή είναι η διάθεσή Μου, ανεξαρτήτως ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου). Μέσα από τα μεγαλοπρεπή λόγια του Θεού, ένοιωσα λες και ο Θεός με κοιτούσε από ψηλά, περιμένοντας την απάντησή μου. Τούτο με έκανε επίσης να συνειδητοποιήσω ότι οι σκέψεις μου πρόδιδαν τον Θεό. Κατά συνέπεια, έσβησα στα γρήγορα τη σκέψη και με αυστηρή δικαιοσύνη, είπα: «Αφού ήρθα, δεν σκοπεύω να φύγω!» Όταν ο αστυνομικός είδε ότι το τέχνασμά του δεν λειτουργούσε, αποκάλυψε το πραγματικό δαιμονικό του πρόσωπο, και ο αναπληρωτής διευθυντής σήκωσε έναν κουβά που περιείχε ζωοτροφή για γουρούνια πάνω από το κεφάλι μου, σαν να επρόκειτο να μου τον πετάξει. Εγώ του είπα: «Αυτά είναι τα βασανιστήρια που χρησιμοποιείτε, προκειμένου να αποσπάσετε εκβιαστικά ομολογία». Όταν με άκουσε να το λέω αυτό, ξαφνικά σταμάτησε, και ακούμπησε τη ζωοτροφή κάτω, χωρίς να τη χύσει πάνω μου. Ένας άλλος κακός αστυνομικός με δερμάτινα παπούτσια, πάτησε πάνω στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού μου με το τακούνι του, και το στριφογύρισε ξανά και ξανά με όσο μεγαλύτερη πίεση μπορούσε. Ο οξύς πόνος μεταδόθηκε σε ολόκληρο το σώμα μου και δεν μπόρεσα να μη φωνάξω από τον πόνο. Τα ρούχα μου είχαν ποτιστεί από τον ιδρώτα, αλλά ο κακός αστυνομικός έβγαζε καπνούς από τον θυμό και συνέχισε να πατά και να στριφογυρίζει πάνω στο μεγάλο μου νύχι, μέχρι που αυτό ξεκόλλησε. Ως τότε, το δάχτυλό μου είχε ήδη ακρωτηριαστεί και αιμορραγούσε. Μέσα στον έντονο πόνο μου, κραύγαζα συνέχεια στον Θεό, ζητώντας Του να προστατεύσει την καρδιά μου, ώστε να μην ενδώσω στον Σατανά και να είμαι ικανός να καταθέσω μαρτυρία για Αυτόν. Δόξα τω Θεώ για την καθοδήγηση και προστασία Του, στο τέλος δεν είπα τίποτα. Η κακή αστυνομία δεν πήρε καμιά από τις πληροφορίες που ήθελαν από εμένα, αλλά δεν ήταν πρόθυμοι να τα παρατήσουν. Αργότερα, με πήραν μαζί με έναν αδερφό και μια αδελφή στις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας της πόλης για περαιτέρω ανάκριση.

Όταν φτάσαμε στις ειδικές δυνάμεις, η κακή αστυνομία μάς ανάγκασε να βγάλουμε όλα μας τα ρούχα, και στη συνέχεια μας πέρασαν χειροπέδες και τοποθέτησαν δεσμά γύρω από τα πόδια μας. Στη συνέχεια, μας ανάγκασαν να κάνουμε τρεις γύρους χοροπηδώντας γύρω από την αυλή, για να μας ταπεινώσουν. Έπειτα, μας χώρισαν σε κελιά. Οι άνθρωποι που ήταν κλειδωμένοι στα κελιά ήταν όλοι δολοφόνοι, έμοιαζαν όλοι τους με δαίμονες και τέρατα. Η κακή αστυνομία διέταξε τους φυλακισμένους να με βασανίσουν, έτσι συνέχισα να προσεύχομαι στον Θεό μέσα μου. Χάρη στην προστασία του Θεού, οι φυλακισμένοι όχι μόνο δεν με εκφόβισαν, αλλά με φρόντισαν κιόλας. Μετά από τέσσερις μέρες, η κακή αστυνομία προσπάθησε να με αναγκάσει να προδώσω τον Θεό και να «πουλήσω» τους αδελφούς και τις αδελφές μου, αλλά εγώ δεν μίλησα. Πήραν εμένα και έναν άλλο αδελφό και μας έσυραν στην αυλή, όπου μας πέρασαν χειροπέδες και έβαλαν δεσμά στα πόδια μας. Μας φόρεσαν μαύρες τσάντες στα κεφάλια μας και μας κρέμασαν από ένα δέντρο στο κέντρο της αυλής. Σε μια τρέλα βάναυσης μεταχείρισης, έβαλαν σε όλο το δέντρο μυρμήγκια, το οποία περπατούσαν συνέχεια στα σώματά μας, τσιμπώντας μας. Το μαρτύριο από τα χιλιάδες τσιμπήματα των μυρμηγκιών έμοιαζε με το μαρτύριο χιλιάδων βελών στην καρδιά, κάτι που έκανε τον θάνατο πιο ελκυστικό από τη ζωή. Ένοιωθα ότι δεν μπορούσα να κρατήσω άλλο, και δεν ήξερα πότε θα τελείωνε αυτός ο πόνος. Σε ένα τόσο φοβερό βασανιστήριο, μπορούσα μόνο να προσεύχομαι με όλες μου τις δυνάμεις στον Θεό να προστατέψει την καρδιά και το πνεύμα μου, ώστε να μου δώσει τη δύναμη και τη θέληση να υπομείνω, και να με αποτρέψει από το να Τον προδώσω. Εκείνη τη στιγμή, εμφανίστηκαν στο μυαλό μου τα εξής λόγια του Θεού: «[…] για να μπορέσει η δόξα Μου να γεμίσει το σύμπαν, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να υποστούν τα έσχατα δεινά για χάρη Μου. Κατανοείτε το θέλημά Μου; Αυτή είναι η τελική απαίτηση που έχω από τον άνθρωπο, τουτέστιν, ελπίζω ότι όλοι οι άνθρωποι θα μπορούν να γίνουν δυνατοί, ηχηροί μάρτυρές Μου ενώπιον του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, θα μπορούν να προσφέρουν τον εαυτό τους για χάρη Μου για τελευταία φορά και θα εκπληρώσουν τις απαιτήσεις Μου για τελευταία φορά. Μπορείτε πράγματι να το κάνετε αυτό; Εσείς αδυνατούσατε να ικανοποιήσετε την καρδιά Μου στο παρελθόν, θα μπορούσατε να αλλάξετε αυτή τη συμπεριφορά την τελευταία στιγμή;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 34). Τα λόγια του Θεού γέμισαν την καρδιά μου με δύναμη. Σκέφτηκα ότι ο Θεός είχε ενσαρκωθεί και είχε έρθει στη γη και είχε υποφέρει από κάθε είδους καταδίωξη εκ μέρους της κυβέρνησης του ΚΚΚ, προκειμένου να μας σώσει. Δεν υπήρχε μέρος που να μπορούσε να αποκαλεί σπίτι. Σήμερα είμαι ικανός να υποφέρω μαζί με τον Χριστό· αυτή είναι η αγάπη του Θεού και η εξύψωσή Του για εμένα. Όσο είμαι ικανός να δοξάζω τον Θεό, θα είμαι ευτυχής και πρόθυμος να πεθάνω. Στηρίχθηκα στον λόγο του Θεού για να περάσω κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο του πόνου. Μείναμε κρεμασμένοι στο δέντρο για δυο μέρες και δυο νύχτες. Την τρίτη ημέρα, πραγματικά δεν μπορούσα να αντέξω άλλο. Ήταν αρχές του Χειμώνα, και έβρεχε, κι εγώ το μόνο που φορούσα ήταν ένα ένδυμα χωρίς φόδρα. Ήμουν κρεμασμένος στο δέντρο από τα γυμνά μου πόδια, ήμουν νηστικός και διψασμένος και πονούσα φρικτά. Το μαρτύριο της ασιτίας και του κρύου, καθώς και ο αφόρητος πόνος με έκαναν να θέλω να πεθάνω· το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να προσεύχομαι στον Θεό με όλη μου τη δύναμη. Βαθιά μέσα μου φοβόμουν ότι, εξαιτίας της αδυναμίας της σάρκας, δεν θα ήμουν ικανός να χειριστώ το μαρτύριο, και θα πρόδιδα τον Θεό όπως ο Ιούδας. Μέσα στον πόνο μου, θυμήθηκα τον απόστολο Στέφανο από την Εποχή της Χάριτος. Είχε λιθοβοληθεί έως θανάτου από το πλήθος, επειδή διέδιδε το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού. Προτού πεθάνει, ζήτησε από τον Θεό να δεχτεί το πνεύμα του. Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, η σάρκα μου είναι υπερβολικά αδύναμη και έχω λάβει περισσότερο πόνο από ό, τι μπορώ να αντέξω. Επιθυμώ να πάρεις το πνεύμα μου, διότι προτιμώ να πεθάνω παρά να Σε προδώσω». Μετά την προσευχή, συνέβη το πλέον απροσδόκητο θαύμα: Βίωσα μια πραγματική εξωσωματική εμπειρία και βρέθηκα σε ένα λιβάδι με γρασίδι. Υπήρχε πυκνό, πράσινο χορτάρι παντού και βοοειδή και πρόβατα τριγύρω. Η ψυχική μου κατάσταση ήταν ιδιαιτέρως χαλαρή και δεν μπορούσα παρά να δοξάσω τον Θεό φωναχτά: «Ο ενσαρκωμένος Θεός έχει εμφανιστεί στην Κίνα, την αλήθεια εκφράζοντας για να κρίνει και να εξαγνίσει τους ανθρώπους. Σαν κοφτερό σπαθί, τα λόγια Του είναι γεμάτα μ’ εξουσία, κρίνοντας, εξαγνίζοντας και φέρνοντας σωτηρία στον λαό Του. Ας δόξασουμε την παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού, που χρησιμοποίησε τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα στην υπηρεσία Του, φτιάχνοντας μια ομάδα νικητών και νικώντας τις δυνάμεις του Σατανά. Ας δοξάσουμε τη δίκαιη διάθεσή Του, που αποκαλύφθηκε ολοκληρωτικά. Ας δοξάσουμε τον Παντοδύναμο Θεό, που είναι ταπεινά κρυμμένος και τόσο αξιαγάπητος! Ας δοξάσουμε τον Παντοδύναμο Θεό! Οι πράξεις Σου είναι πραγματικά υπέροχες! Ας δοξάσουμε τον Παντοδύναμο Θεό για τη δόξα που απέκτησε. Η αστραπή λάμπει απ’ την Ανατολή στη Δύση, και οι φρόνιμες παρθένες έλκονται από το φως. Οι άνθρωποι κάθε έθνους και τόπου μπροστά στον Θεό επιστρέφουν, προσκυνούν για να Τον λατρέψουν και δέχονται την κρίση Του. Ας δοξάσουμε τον Θεό που επέστρεψε στις έσχατες ημέρες για να δώσει στην ανθρωπότητα της αιώνιας ζωής την οδό. Ας δοξάσουμε τη δίκαιη κρίση Του που καθαίρει και φέρνει σωτηρία στο ανθρώπινο γένος. Ας Τον δοξάσουμε που έχει ολοκληρώσει το μέγα έργο Του, που τα λόγια Του έχουν τα πάντα καταφέρει. Όλα τα έθνη κι οι λαοί υμνούν τον αγαπητό Παντοδύναμο Θεό. Κάθε δημιούργημά Του δοξάζει τον Παντοδύναμο Θεό! Δόξα σοι, Παντοδύναμε Θεέ! Όλοι έρχονται να Σε δοξάσουν! Δόξα σοι! Δόξα σοι, Παντοδύναμε Θεέ!» («Όλα τα έθνη και όλοι οι λαοί υμνούν τον Παντοδύναμο Θεό» στο βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»). Ενώ βυθιζόμουν ολοκληρωτικά σε αυτήν την ασύγκριτη χαρά και ζούσα στα όρια της ελευθερίας, ο πόνος, η πείνα και το κρύο που μου προκαλούσε το κρέμασμα από το δέντρο, καθώς και ο πόνος από τα δαγκώματα των μυρμηγκιών εξαφανίστηκαν. Όταν ξύπνησα, ήταν ήδη η τρίτη νύχτα και η κακή αστυνομία με κατέβασε από το δέντρο. Είχα μείνει κρεμασμένος για τρεις μέρες και όχι μόνο δεν πέθανα, αλλά ήμουν και γεμάτος από πνεύμα. Αυτή ήταν πραγματικά η παντοδυναμία και η θαυματουργή προστασία του Θεού! Ευχαριστούσα και εξυμνούσα τον Θεό με όλη μου την καρδιά.

Την τέταρτη μέρα, η κακή αστυνομία με ανέκρινε ξανά και προσπάθησε να με αναγκάσει να «πουλήσω» τους αδελφούς και τις αδελφές μου· με ανάγκασε επίσης να παραδεχτώ ότι πίστευα στον Ξιέ Ζιάο, κάνοντάς με να προδώσω τον Θεό και να εγκαταλείψω την αληθινή οδό. Υπό τη διαφώτισή του Θεού, σκέφτηκα τα λόγια Του: «Όταν οι άνθρωποι υποβάλλονται σε δοκιμασίες, είναι φυσιολογικό να είναι αδύναμοι, ή να έχουν αρνητικότητα μέσα τους, ή να στερούνται διαύγειας όσον αφορά το θέλημα του Θεού ή το μονοπάτι άσκησής τους. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, πρέπει να έχεις πίστη στο έργο του Θεού και να μην Τον αρνείσαι, όπως ακριβώς έκανε κι ο Ιώβ» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση πρέπει να υποβληθούν σε εξευγενισμό). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν το θάρρος να κάνω πράξη την αλήθεια και να καταθέσω για τον Θεό. Ανεξάρτητα από το τι συνέβαινε, εγώ αδυνατούσα να αντισταθώ στον Θεό ή να βλασφημήσω εναντίον Του. Ήμουν ατρόμητος, και μίλησα ήρεμα: «Πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό, ο οποίος είναι ο μόνος αληθινός Θεός που κυβερνά όλα τα πράγματα! Δεν πιστεύω στον Ξιέ Ζιάο, διαστρεβλώνεις την αλήθεια και με παγιδεύεις!» Ακούγοντας αυτό, ένας κακός αστυνομικός έχασε ξαφνικά την ψυχραιμία του και, αρπάζοντας ένα μακρύ ξύλινο σκαμνί, άρχισε να με χτυπά με αυτό φρενιασμένα μέχρι θανάτου. Με χτύπησε μέχρι του σημείου να φτύνω αίμα. Κειτόμουν παράλυτος και αναίσθητος στο πάτωμα. Στη συνέχεια, μου έριξαν κρύο νερό για να με ξυπνήσουν και να συνεχίσουν να με χτυπούν. Κατά τη διάρκεια αυτού του δαιμονικού και απάνθρωπου ξυλοδαρμού, το στήθος και η πλάτη μου ήταν εντελώς μελανιασμένα και είχα υποστεί μεγάλη εσωτερική ζημιά. Μια εβδομάδα αργότερα, τα ούρα μου ήταν κόκκινα από το αίμα και το δεξί μου νεφρό είχε υποστεί σοβαρές βλάβες (ακόμα και σήμερα με πονά πολύ). Έναν μήνα αργότερα, η κακή αστυνομία δεν κατάφερε να βρει αποδείξεις, οπότε κατασκεύασε κάποια ψευδή έγγραφα και με ανάγκασε να τα υπογράψω. Στη συνέχεια, με έκλεισαν στο κέντρο κράτησης της πόλης. Τρεις μήνες αργότερα, με κατηγόρησαν για υπονόμευση της επιβολής του νόμου και με καταδίκασαν σε έναν χρόνο αναμόρφωσης μέσω εργασίας. Στο στρατόπεδο εργασίας έζησα μια απάνθρωπη ζωή. Κάθε μέρα ήμουν πεινασμένος και έπρεπε να δουλεύω πάνω από δώδεκα ώρες την ημέρα. Η αστυνομία της φυλακής με εκφόβιζε και με πρόσβαλλε συχνά· είτε χρησιμοποιούσαν πάνω μου ηλεκτρικά κλομπ, είτε με κλείδωναν σε ένα μικρό, σκοτεινό δωμάτιο. Αν δεν ήταν ο Θεός να προσέχει και να με προστατεύει, η κακή αστυνομία θα με είχε βασανίσει μέχρι θανάτου. Στις 7 Νοεμβρίου του 2003, η ποινή μου ολοκληρώθηκε και με ελευθέρωσαν από την επίγεια κόλαση.

Μετά από τη βίωση αυτού του σκληρού διωγμού, κατάλαβα τελικά ξεκάθαρα ότι οι διακηρύξεις της κυβέρνησης του ΚΚΚ: «Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι μέγα, λαμπρό και σωστό» και «Η Κίνα έχει θρησκευτική ελευθερία» μεταξύ άλλων ρήσεων, αποτελούν πραγματικά εκφράσεις σε μια δόλια πλεκτάνη για να εξαπατήσουν το κοινό και να ξεγελάσουν τους πολίτες. Μιλά με ωραία λόγια και κάνει εξαιρετικά κακά πράγματα. Προκειμένου να απαγορεύσει το έργο του Θεού των εσχάτων ημερών και να καταστήσει την Κίνα έναν αθεϊστικό τόπο, καταδιώκει και βλάπτει τους πιστούς χωρίς φραγμούς. Το επίπεδο της σκληρότητάς της έχει ήδη φτάσει στο απόγειο και έχει κάνει τους ανθρώπους να βράζουν από θυμό! Στ’ αλήθεια μισώ αυτόν τον γερο-διάβολο, από τα βάθη της καρδιάς μου. Αναλογίζομαι το πόσο επανειλημμένα και σκληρά βασανίστηκα και εξαναγκάστηκα σε ομολογία και βασανίστηκα ανελέητα από δαίμονες κατά τη διάρκεια της ανακριτικής διαδικασίας. Με χτύπησαν μέχρις αναισθησίας σε αρκετές περιπτώσεις και αν δεν ήταν η προστασία του Θεού, αυτοί οι δαίμονες θα με είχαν βασανίσει μέχρι θανάτου. Την ώρα της μέγιστης αδυναμίας μου, τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μου πρόσφεραν συνεχή ενθάρρυνση: «Αποδεχθήκατε ποτέ τις ευλογίες που σας δόθηκαν; Γυρέψατε ποτέ τις υποσχέσεις που σας έγιναν; Είναι σίγουρο ότι, υπό την καθοδήγηση του φωτός Μου, θα σπάσετε αυτήν τη θηλιά με την οποία σας στραγγαλίζουν οι δυνάμεις του σκότους. Είναι σίγουρο ότι, εν μέσω του σκότους, δεν θα χάσετε το φως που σας οδηγεί. Θα είστε σίγουρα οι κυρίαρχοι όλης της δημιουργίας. Θα είστε σίγουρα νικητές ενώπιον του Σατανά. Είναι σίγουρο ότι, με την πτώση της βασιλείας του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, θα ξεχωρίσετε ανάμεσα στις ορδές των μυριάδων για να γίνετε μάρτυρες της νίκης Μου. Η στάση σας θα είναι σίγουρα αποφασιστική και ακλόνητη στη γη του Σινείμ. Μέσα από τα δεινά που υπομένετε θα κληρονομήσετε τις ευλογίες που προέρχονται από Εμένα και θα ακτινοβολήσετε σίγουρα τη δόξα Μου σ' ολόκληρο το σύμπαν» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 19). Τα λόγια του Θεού έγιναν ένας σταθερός ώμος για να γείρω πάνω του. Η διαφώτιση και η καθοδήγηση των λόγων του Θεού με βοήθησε να επιβιώσω σε εκείνες τις πλέον σκοτεινές μέρες που τράβηξαν επί μακρόν. Παρόλο που βίωσα πολλές φορές τη σύλληψη και τον διωγμό από την κυβέρνηση του ΚΚΚ, και η σάρκα μου υπέστη ανελέητη σκληρότητα και μαρτύρια, κατανοώ αληθινά πολλές αλήθειες που δεν κατανοούσα στο παρελθόν και βλέπω ξεκάθαρα την αντιδραστική, κακή και δαιμονική ουσία της κυβέρνηση του ΚΚΚ. Βίωσα επίσης την αληθινή αγάπη του Θεού για μένα και γεύτηκα την παντοδυναμία και τη σοφία Του και τις θαυμάσιες πράξεις Του. Επιπλέον, μου εξάπτει την επιθυμία να αναζητώ να αγαπώ και να ικανοποιώ τον Θεό. Σήμερα, εξακολουθώ να εκπληρώνω το καθήκον μου στην εκκλησία, όπως έκανα και στο παρελθόν· ακολουθώ τον Θεό στο σωστό μονοπάτι της ζωής, επιδιώκω την αλήθεια και επιζητώ να ζω μια ουσιαστική ζωή!

Υποσημειώσεις:

1. Η φράση «εγείρουν ανυπόστατες κατηγορίες» αναφέρεται στις μεθόδους με τις οποίες ο διάβολος βλάπτει τους ανθρώπους.

2. «Φρουρείται αυστηρά» σημαίνει ότι οι μέθοδοι με τις οποίες ο διάβολος πλήττει τους ανθρώπους είναι εξαιρετικά υποχθόνιες και ελέγχουν τους ανθρώπους σε τέτοιον βαθμό που δεν έχουν χώρο να κινηθούν.