Αυτήν τη στιγμή, πώς προσεύχεστε στον Θεό; Είναι καθόλου καλύτερος ο τρόπος σας σε σχέση με τις θρησκευτικές προσευχές; Τι κατανοείτε πραγματικά για τη σημασία της προσευχής; Τα έχετε αναλογιστεί αυτά τα ερωτήματα; Όλοι όσοι δεν προσεύχονται είναι απομακρυσμένοι από τον Θεό και κάνουν ό,τι θέλουν αυτοί. Η απουσία της προσευχής υποδηλώνει απόσταση απ’ τον Θεό και προδοσία εις βάρος Του. Ποια είναι η πραγματική σας εμπειρία με την προσευχή; Η σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπων φαίνεται απ’ την προσευχή των τελευταίων. Πώς συμπεριφέρεσαι όταν οι αδελφοί και οι αδελφές σε θαυμάζουν και σε επαινούν για τα αποτελέσματα που σημειώνεις στο έργο σου; Πώς αντιδράς όταν οι άνθρωποι σου κάνουν υποδείξεις; Προσεύχεσαι ενώπιον του Θεού; Όλοι σας, όταν αντιμετωπίζετε προβλήματα ή δυσκολίες, αφιερώνετε χρόνο για να προσευχηθείτε· όμως στρέφεστε άραγε προσευχόμενοι στον Θεό όταν δεν είστε σε καλή κατάσταση; Προσεύχεστε όταν αποκαλύπτετε διαφθορά; Προσεύχεστε αληθινά; Εάν δεν προσεύχεστε αληθινά, τότε δεν πρόκειται να προοδεύσετε. Ειδικά στις συναθροίσεις, θα πρέπει να προσεύχεστε και να επαινείτε. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό πολλά χρόνια, όμως, δυστυχώς, δεν προσεύχονται πολύ συχνά. Κατανοούν μερικά λόγια και δόγματα, και γίνονται αλαζόνες, γιατί νομίζουν ότι έχουν καταλάβει την αλήθεια και ότι έχουν αποκτήσει ανάστημα, ενώ νιώθουν πολύ ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους. Αυτό τους κάνει να βυθίζονται σε μια τέτοια κατάσταση που δεν είναι κανονική, κι όταν προσέρχονται έπειτα να προσευχηθούν, διαπιστώνουν ότι δεν έχουν τίποτα να πουν, ότι δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει την κατάστασή του, ίσως, αφού κάνει λίγη δουλειά, να απολαμβάνει τους καρπούς της εργασίας —ή μπορεί, πάλι, όταν συναντήσει μια μικρή δυσκολία, να πέσει στην αρνητικότητα, να αρχίσει να χαλαρώνει στη δουλειά του και να σταματήσει να κάνει το καθήκον του· αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Έτσι είναι όσοι δεν έχουν συνείδηση ή λογική. Οι περισσότεροι άνθρωποι αφιερώνουν χρόνο για να προσευχηθούν μόνον όταν έχουν δυσκολίες ή όταν δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως κάποιο ζήτημα. Προσεύχονται μόνο όταν τους βασανίζουν οι αμφιβολίες και όταν δεν μπορούν να πάρουν μια απόφαση ή όταν αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση. Προσεύχονται μόνον όταν έχουν ανάγκη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όμως, θα πρέπει να προσεύχεσαι και να απευθύνεις ευχαριστίες στον Θεό και όταν έχεις αποτελέσματα στο έργο σου. Εάν σε νοιάζει μόνο να είσαι χαρούμενος και δεν προσεύχεσαι, εάν είσαι διαρκώς πανευτυχής και απολαμβάνεις συνεχώς αυτά τα συναισθήματα, αλλά ξεχνάς τη χάρη του Θεού, αυτό είναι τελείως παράλογο. Όταν απομακρύνεσαι πάρα πολύ απ’ τον Θεό, μερικές φορές αναγκάζεσαι να υποστείς πειθαρχία, ή ίσως να πέσεις σε αδιέξοδα προσπαθώντας να κάνεις κάποια πράγματα, ή να διαπράξεις κάποιο σφάλμα και να κλαδευτείς, να αναγκαστείς να ακούσεις λόγια που σου τρυπούν την καρδιά και να υπομείνεις πίεση ή δυστυχία, όλα αυτά χωρίς να ξέρεις τι ακριβώς έκανες και προσέβαλες τον Θεό. Στην πραγματικότητα, ο Θεός χρησιμοποιεί συχνά εξωτερικά περιβάλλοντα για να σε πειθαρχήσει, να σου προκαλέσει πόνο και να σε εξευγενίσει, και, όταν τελικά προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς και να στοχαστείς, συνειδητοποιείς ότι είσαι στη λάθος κατάσταση —μια κατάσταση αυτάρεσκη, ψωροπερήφανη και γεμάτη αυτοθαυμασμό, ίσως· τότε, αηδιάζεις με τον εαυτό σου και γεμίζεις τύψεις. Μόλις προσευχηθείς στον Θεό και εξομολογηθείς, αρχίζεις να αηδιάζεις με τον εαυτό σου και θέλεις να μετανοήσεις· εκείνη τη στιγμή η εσφαλμένη κατάστασή σου αρχίζει να διορθώνεται. Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται αληθινά, το Άγιο Πνεύμα κάνει το έργο Του, δίνοντας ένα συγκεκριμένο συναίσθημα ή μια διαφώτιση, που τους επιτρέπει να απαλλαχθούν απ’ τη μη κανονική κατάσταση. Προσευχή δεν σημαίνει απλώς να αναζητάς λίγο, να τηρείς μερικές τυπικές διαδικασίες και μετά ξεμπέρδεψες. Δεν είναι να λες λίγα λόγια προσευχής όταν χρειάζεσαι τον Θεό και μετά καθόλου όταν δεν Τον έχεις ανάγκη. Εάν κάνεις πολύ καιρό να προσευχηθείς, ακόμη κι αν η κατάστασή σου φαίνεται κανονική απ’ έξω, θα εκτελείς το καθήκον σου με βάση το δικό σου θέλημα, θα κάνεις ό,τι θέλεις, και μ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορείς να ενεργήσεις σύμφωνα με αρχές. Εάν κάνεις πολύ καιρό να προσευχηθείς στον Θεό, τότε ποτέ δεν θα σε διαφωτίσει ούτε θα σε φωτίσει το Άγιο Πνεύμα. Ακόμη κι αν κάνεις το καθήκον σου, απλώς ακολουθείς τους κανονισμούς και μια τέτοια εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν πρόκειται να αποφέρει τους καρπούς της μαρτυρίας στον Θεό.

Έχω ξαναπεί ότι πολλοί άνθρωποι ασχολούνται με τις δικές τους δουλειές και με τις δικές τους υποθέσεις την ώρα που εκτελούν τα καθήκοντά τους, κι έτσι παραμένουν οι άνθρωποι σήμερα. Αφού εργαστούν για κάποιο διάστημα, σταματούν να προσεύχονται και δεν έχουν πια τον Θεό στην καρδιά τους. Σκέφτονται: «Θα κάνω απλώς ό,τι μου υπαγορεύουν οι εργασιακές ρυθμίσεις. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχω κάνει λάθη ούτε κι έχω προκαλέσει διαταραχές ή αναστατώσεις…» Όταν πράττεις χωρίς να προσεύχεσαι, και αν δεν ευχαριστείς τον Θεό όταν κάτι γίνεται καλά, τότε κάτι δεν πάει καλά με την κατάστασή σου. Εάν γνωρίζεις ότι η κατάστασή σου είναι λανθασμένη, αλλά δεν μπορείς να την προσαρμόσεις μόνος σου τότε θα ενεργείς συνεχώς με βάση το θέλημά σου και, ακόμη κι όταν κατανοείς την αλήθεια, δεν μπορείς να την κάνεις πράξη. Πιστεύεις συνεχώς ότι ο τρόπος σκέψης σου είναι σωστός και κολλάς όλη την ώρα σ’ αυτόν, κάνεις ό,τι σου αρέσει, αγνοείς πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, χάνεσαι μέσα στις προσπάθειές σου· εξαιτίας όλων αυτών, το Άγιο Πνεύμα σε απαρνείται. Όταν σε απαρνηθεί το Άγιο Πνεύμα, νιώθεις σκοτεινός και μαραμένος. Δεν μπορείς να νιώσεις καθόλου θρέψη ούτε απόλαυση. Πολλοί άνθρωποι δεν προσεύχονται αληθινά ούτε δυο φορές τον χρόνο. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν έχουν πλέον τον Θεό μέσα στην καρδιά τους. Κάποιοι τις πιο πολλές φορές δεν προσεύχονται, και προσεύχονται μόνον όταν βρίσκονται σε κίνδυνο ή περνούν κάποια ταλαιπωρία. Αν και εξακολουθούν να εκτελούν το καθήκον τους, νιώθουν πνευματικό μαρασμό, οπότε αναπόφευκτα έχουν αρνητικές σκέψεις. Μερικές φορές σκέφτονται: «Πότε θα τελειώνω επιτέλους με τα καθήκοντά μου;» Μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και σκέψεις σαν αυτή, μόνο και μόνο επειδή έχουν πολύ καιρό να προσευχηθούν και έχουν αποστασιοποιηθεί απ’ τον Θεό. Εάν αυτό οδηγήσει σε μια άπιστη, πονηρή καρδιά, είναι πολύ επικίνδυνο. Η προσευχή είναι κάτι πολύ σημαντικό! Η ζωή χωρίς προσευχή είναι στεγνή σαν την άμμο της ερήμου και δεν μπορεί να αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ζουν ενώπιον του Θεού, έχουν ήδη πέσει στο σκοτάδι. Επομένως, χρειάζεται να προσεύχεστε συχνά και να συναναστρέφεστε πάνω στα λόγια του Θεού, για να απολαμβάνετε το έργο του Αγίου Πνεύματος και να δοξάζετε τον Θεό μέσα από την καρδιά σας. Μόνον έτσι μπορεί η ζωή σας να γεμίσει γαλήνη και χαρά. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται πολύ εντατικά σε όσους προσεύχονται και επαινούν στα πάντα. Η δύναμη που δίνει το Άγιο Πνεύμα στους ανθρώπους είναι άπειρη· δεν μπορούν ποτέ να την αδειάσουν ή να την εξαντλήσουν. Μπορεί οι άνθρωποι να μιλούν και να κηρύττουν ατελείωτα, μπορεί να κατανοούν πολλά δόγματα, όμως χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, αυτό είναι άχρηστο, δεν αξίζει τίποτα. Σε πολλές περιπτώσεις κάποιοι μπορεί να περνούν τη μισή μέρα τους στην προσευχή, αλλά να προσεύχονται μόνο με δυο-τρία λόγια, όπως: «Θεέ μου, Σε ευχαριστώ και Σε δοξάζω!» Μετά από λίγο, να τοι πάλι με την ίδια πρόταση. Δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτα άλλο να πουν στον Θεό, δεν έχουν εσωτερικές σκέψεις να Του πουν. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο! Εάν όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν μπορούν καν να πουν λόγια για να Τον επαινέσουν, να Τον ευχαριστήσουν και να Τον δοξάσουν, τότε πώς μπορεί να πει κανείς ότι έχουν θέση γι’ Αυτόν στην καρδιά τους; Μπορεί να ισχυρίζεσαι ότι πιστεύεις στον Θεό και στην καρδιά σου Τον αναγνωρίζεις, όμως δεν έρχεσαι ενώπιόν Του, δεν μπορείς να Του πεις όταν προσεύχεσαι τι έχεις στην καρδιά σου και η καρδιά σου είναι πολύ μακριά Του· έτσι, το Άγιο Πνεύμα δεν θα κάνει το έργο Του. Όταν ξυπνάτε κάθε πρωί, πρέπει να ανοίγετε την καρδιά σας ειλικρινά με προσευχή, να διαβάζετε τα λόγια του Θεού και μετά να τα συλλογίζεστε μέχρι να βρείτε φως, και να έχετε μονοπάτι άσκησης. Κάνε το αυτό, και η μέρα θα είναι πάρα πολύ καλή και θα σε γεμίζει, ενώ θα αισθάνεσαι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι διαρκώς μαζί σου και σε προστατεύει.

Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί άνθρωποι έχουν το ίδιο πρόβλημα. Όταν έχουν κάποια ζητήματα, προσέρχονται ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν· όταν όμως τίποτα δεν τους ενοχλεί, Τον αγνοούν. Κολλάνε στις απολαύσεις της σάρκας όπως θέλουν, αλλά ποτέ δεν αφυπνίζονται. Είναι αυτό πίστη στον Θεό; Έχει κανείς έτσι αληθινή πίστη; Όταν λείπει η αληθινή πίστη, είναι σαν να μην έχει κανείς μονοπάτι για να βαδίσει. Χωρίς αληθινή πίστη, δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει ποιες ενέργειες πίστης στον Θεό συνάδουν με τις προθέσεις Του ή με ποιες ενέργειες θα μπορούσε να φτάσει στην αλήθεια ή να αναπτυχθεί στη ζωή. Χωρίς πίστη, είναι τυφλός κάποιος, διακατέχεται από την επιθυμία να επιδιώξει, δεν έχει όμως κατεύθυνση και στόχους. Πώς λοιπόν προκύπτει η πίστη; Η πίστη προκύπτει από την προσευχή και τη συναναστροφή με τον Θεό και, ακόμη περισσότερο, απ’ την ανάγνωση των λόγων Του και απ’ τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο περισσότερο κατανοείτε την αλήθεια, τόσο περισσότερη πίστη θα έχετε. Όσοι δεν έχουν κατανόηση της αλήθειας δεν έχουν καθόλου πίστη, και ακόμη κι αν ανακατεύονται με τα της εκκλησίας, είναι δύσπιστοι. Όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν μπορούν να το κάνουν αυτό χωρίς να προσευχηθούν και να διαβάσουν τα λόγια Του. Αν απλώς συνεχίζουν να πηγαίνουν σε συναθροίσεις, αλλά σπάνια προσεύχονται ειλικρινά, τότε θα βρεθούν όλο και πιο μακριά απ’ τον Θεό. Όλοι σας σπάνια προσεύχεστε ειλικρινά, ενώ μερικοί εξακολουθούν να μη γνωρίζουν πώς να προσευχηθούν. Το γεγονός είναι ότι η προσευχή αφορά πρωτίστως το να μιλάς από καρδιάς. Έτσι ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό και ανοίγεσαι απλά ενώπιόν Του. Εάν κάποιος έχει τη σωστή καρδιά, τότε μπορεί να μιλήσει από καρδιάς και, αν το κάνει αυτό, ο Θεός εισακούει και δέχεται την προσευχή του. Μερικοί, όταν προσεύχονται στον Θεό, ξέρουν μόνο να ζητιανεύουν. Τον παρακαλούν συνεχώς να τους δώσει χάρη, δεν λένε τίποτε άλλο, κι έτσι όσο πιο πολύ προσεύχονται, τόσο πιο πολύ νιώθουν να στερεύουν από λόγια. Όταν προσεύχεσαι, είτε λαχταράς κάτι, είτε αναζητάς κάτι από τον Θεό, είτε Του ζητάς να σου δώσει σοφία και δύναμη σε κάποιο ζήτημα που χειρίζεσαι και το οποίο δεν μπορείς να δεις καθαρά, είτε Του ζητάς διαφώτιση, πρέπει να έχεις τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Χωρίς αυτήν τη λογική, θα πέφτεις στα γόνατα και θα λες: «Θεέ μου, Σε ικετεύω να μου δώσεις πίστη και δύναμη, Σε ικετεύω να με διαφωτίσεις και να μου δώσεις να καταλάβω τη φύση μου, Σε ικετεύω να εργαστείς και να μου δώσεις χάρη και ευλογίες». Η λέξη «ικετεύω» έχει μια υποχρεωτική χροιά. Με αυτόν τον τρόπο ασκείς πίεση στον Θεό, Του λες ότι το τάδε ζήτημα πρέπει να γίνει, σαν να ήταν προκαθορισμένο. Δεν είναι ειλικρινής προσευχή αυτή. Προς το Άγιο Πνεύμα, όταν έχεις ήδη ορίσει τις προϋποθέσεις και έχεις αποφασίσει τι θα κάνεις, τότε άραγε δεν λειτουργείς απλώς διεκπεραιωτικά; Δεν εξαπατάς έτσι τον Θεό; Στην προσευχή, η καρδιά πρέπει να αναζητά, να υποτάσσεται. Όταν σου έχει συμβεί κάτι, για παράδειγμα, και δεν είσαι σίγουρος πώς να το χειριστείς, μπορείς να πεις: «Θεέ μου, δεν ξέρω τι να κάνω γι’ αυτό. Θέλω να Σε ικανοποιήσω σε αυτό το ζήτημα και να αναζητήσω τις προθέσεις Σου. Θέλω να κάνω αυτό που επιθυμείς Εσύ, όχι αυτό που επιθυμώ εγώ. Γνωρίζεις ότι οι επιθυμίες του ανθρώπου είναι εντελώς αντίθετες με τις προθέσεις Σου, Σου αντιτάσσονται πλήρως και δεν συμφωνούν με την αλήθεια. Είθε να με διαφωτίσεις, να με καθοδηγήσεις σ’ αυτό το ζήτημα και να μου επιτρέψεις να μη Σε προσβάλω…» Αυτό είναι το κατάλληλο ύφος για μια προσευχή. Εάν πεις: «Θεέ μου, Σου ζητώ να με βοηθήσεις, να με καθοδηγήσεις, να προετοιμάσεις το κατάλληλο περιβάλλον και τους σωστούς ανθρώπους, και να με αφήσεις να κάνω καλά τη δουλειά μου», τότε μετά την προσευχή σου και πάλι δεν θα κατανοείς τις προθέσεις Του, επειδή Του ζητάς να ενεργήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες σου. Άρα, πρέπει να εξακριβώσεις εάν τα λόγια που χρησιμοποιείς στην προσευχή έχουν λογική και προέρχονται από την καρδιά. Εάν οι προσευχές σου δεν έχουν λογική, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί σ’ εσένα. Επομένως, όταν προσεύχεσαι, πρέπει να μιλάς λογικά και με τον κατάλληλο τόνο. Να λες: «Θεέ μου, Εσύ ξέρεις την αδυναμία και την επαναστατικότητά μου. Ζητώ μόνο να μου δώσεις δύναμη και να με βοηθήσεις να αντέξω αυτά που μου συμβαίνουν, όμως μόνο σύμφωνα με τις επιθυμίες Σου. Δεν ξέρω ποιες είναι οι επιθυμίες Σου, απλώς ζητώ αυτό το πράγμα. Ωστόσο, είθε να πραγματοποιηθούν οι επιθυμίες Σου. Ακόμη κι αν αναγκαστώ να παρέχω υπηρεσία ή απλώς να χρησιμεύω ως αντιθετικό στοιχείο, θα το κάνω πρόθυμα. Σου ζητώ να μου δώσεις δύναμη και σοφία, και να μου επιτρέψεις να Σε ικανοποιήσω σ’ αυτό το ζήτημα. Θέλω μόνο να υποταχθώ στις ρυθμίσεις Σου…» Μετά από μια τέτοια προσευχή, θα νιώσεις την καρδιά σου ανάλαφρη. Εάν το μόνο που κάνεις είναι να εκλιπαρείς, τότε όσα κι αν λες, όλα θα είναι κούφια λόγια. Ο Θεός δεν θα εργαστεί για να ανταποκριθεί στην έκκλησή σου, επειδή εσύ θα έχεις αποφασίσει εκ των προτέρων τι θέλεις. Όταν γονατίζεις να προσευχηθείς, να λες: «Θεέ μου, Εσύ γνωρίζεις την αδυναμία του ανθρώπου, γνωρίζεις τις καταστάσεις του. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις σ’ αυτό το ζήτημα. Κάνε με να κατανοήσω τις επιθυμίες Σου. Θέλω μόνο να υποταχθώ σε όλα όσα διευθετείς, και η καρδιά μου είναι πρόθυμη να υποταχθεί σ’ Εσένα…» Προσευχήσου έτσι, και το Άγιο Πνεύμα θα σε συγκινήσει. Εάν προσεύχεσαι με λανθασμένη πρόθεση και προβάλλεις διαρκώς απαιτήσεις από τον Θεό με βάση το θέλημά σου, τότε οι προσευχές σου θα στερέψουν και θα είναι άγονες, και το Άγιο Πνεύμα δεν θα σε συγκινεί. Εάν απλώς κλείνεις τα μάτια σου και πετάς μερικές κοινοτοπίες για να τα βγάλεις κάπως πέρα με τον Θεό, μήπως θα σε συγκινήσει έτσι το Άγιο Πνεύμα; Όταν οι άνθρωποι έρχονται ενώπιον του Θεού, πρέπει να συμπεριφέρονται υπάκουα και να έχουν ευσεβή στάση. Προσέρχεστε ενώπιον του μοναδικού αληθινού Θεού, μιλάτε με τον Δημιουργό. Δεν θα πρέπει να είστε ευσεβείς; Δεν είναι απλό πράγμα η προσευχή. Όταν οι άνθρωποι προσέρχονται ενώπιον του Θεού, δείχνουν τα δόντια τους και ακονίζουν τα νύχια τους· δεν έχουν καμία ευσέβεια. Όταν στη συνέχεια προσεύχονται, είναι ξαπλωμένοι σπίτι τους και εκφράζουν κάποια απλά, επιφανειακά λόγια, νομίζοντας ότι προσεύχονται και ότι ο Θεός μπορεί να τους ακούσει —δεν είναι αυταπάτη αυτό; Σκοπός Μου που τα λέω αυτά δεν είναι να απαιτήσω απ’ τους ανθρώπους να τηρούν κάποιον συγκεκριμένο κανονισμό. Ωστόσο, το λιγότερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να έχει καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό και να προσέρχεται ενώπιόν Του με ευσεβή στάση. Οι προσευχές σας πολύ συχνά δεν έχουν λογική. Προσεύχεστε διαρκώς μ’ αυτό το ύφος: «Θεέ μου! Εφόσον Εσύ μου ανέθεσες να εκτελέσω αυτό το καθήκον, κάνε να είναι σωστά όσα κάνω, για να μη διαταραχθεί το έργο Σου και να μη ζημιωθούν τα συμφέροντα της οικογένειας του Θεού. Πρέπει να με προστατεύσεις…» Η προσευχή αυτή δεν χαρακτηρίζεται από υπερβολική έλλειψη λογικής; Θα εργαστεί ο Θεός επάνω σου εάν προσέρχεσαι ενώπιόν Του και προσεύχεσαι με τέτοιο τρόπο; Θα σε άκουγα εάν ερχόσουν ενώπιόν Μου και μιλούσες δίχως λογική; Αν Μου προκαλούσες απέχθεια, θα σε πέταγα κατευθείαν έξω! Δεν είσαι ο ίδιος ενώπιον του Πνεύματος όπως και ενώπιον του Χριστού; Όταν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού να προσευχηθείς, πρέπει να εξετάζεις το πώς μπορείς να μιλάς με λογική και πώς μπορείς να προσαρμόζεις την εσωτερική σου κατάσταση ώστε να επιτυγχάνεις ευσέβεια και να είσαι ικανός να υποταχτείς. Μόλις το κάνεις αυτό, η προσευχή θα ξαναγίνει καλή και θα αισθανθείς την παρουσία του Θεού. Πολλές φορές, οι άνθρωποι πέφτουν στα γόνατα για να προσευχηθούν, κλείνουν τα μάτια και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να αναφωνήσουν: «Ω Θεέ μου! Ω Θεέ μου!» Γιατί αναφωνούν έτσι άναρθρα, για πολλή ώρα; Επειδή έχουν λανθασμένη νοοτροπία και η κατάστασή τους δεν είναι κανονική. Όταν κάποιος δεν μπορεί να φτάσει τον Θεό στην καρδιά του, οι προσευχές του είναι άναρθρες. Το κάνετε ποτέ αυτό; Τώρα γνωρίζετε το δικό σας μέτρο, όταν όμως η κατάστασή σας δεν είναι κανονική, τότε δεν κάνετε αυτοκριτική ούτε αναζητάτε την αλήθεια και δεν θέλετε να προσέλθετε ενώπιον του Θεού με προσευχή ή να φάτε και να πιείτε από τα λόγια Του. Αυτό είναι επικίνδυνο. Είτε κάποιος έχει κανονική κατάσταση είτε όχι, και όποια προβλήματα κι αν προκύπτουν, δεν πρέπει να απομακρύνεται απ’ την προσευχή. Εάν δεν προσεύχεστε, ακόμη κι αν η κατάστασή σας είναι κανονική τώρα, μετά από κάποιο διάστημα θα πάψει να είναι. Πρέπει κανείς να προσεύχεται και να διαβάζει τα λόγια του Θεού με κανονικό τρόπο. Η ανάγνωση των λόγων του Θεού προς αναζήτηση της αλήθειας μπορεί να οδηγήσει σε αληθινή προσευχή, με την προσευχή κερδίζει κανείς τη διαφώτιση του Θεού, κι έτσι μπορεί να κατανοήσει τον λόγο Του. Όταν προσεύχεστε στον Θεό, το σημαντικότερο είναι πρώτα να διορθώσετε τη νοοτροπία σας. Αυτή είναι η αρχή της προσευχής. Εάν έχετε λανθασμένη νοοτροπία, τότε δεν θα είστε ευσεβείς, απλώς θα ενεργείτε διεκπεραιωτικά και θα εξαπατάτε τον Θεό. Εάν έχετε μέσα σας φόβο Θεού και υποταγή, και προσεύχεστε σ’ Εκείνον, μόνο τότε θα είναι γαλήνια η καρδιά σας. Επομένως, όταν προσεύχεστε, πρέπει να έχετε τη σωστή νοοτροπία, και έτσι οι προσευχές σας θα καρποφορήσουν. Εάν ασκείστε συχνά κατ’ αυτόν τον τρόπο, και όταν προσεύχεστε λέτε στον Θεό τι υπάρχει αληθινά στην καρδιά σας και αναφέρετε αυτό που θέλει η καρδιά σας να Του πει περισσότερο, τότε, χωρίς καν να το προσέξετε, θα μπορείτε να προσευχηθείτε σ’ Αυτόν και να συναναστραφείτε κανονικά μαζί Του.

Η προσευχή δεν απαιτεί μόρφωση ή καλλιέργεια, δεν είναι σαν να γράφετε δοκίμιο. Απλώς μιλήστε ειλικρινά, με τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου. Σκεφτείτε τις προσευχές του Ιησού. Στον κήπο της Γεθσημανή, προσευχήθηκε: «Εάν ήναι δυνατόν…» Δηλαδή «Εάν μπορεί να γίνει». Αυτό ειπώθηκε στο πλαίσιο μιας συζήτησης. Δεν είπε «Σε ικετεύω». Με υποτακτική καρδιά και σε υποτακτική κατάσταση, προσευχήθηκε: «Εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ’ εμού το ποτήριον τούτο: πλην ουχί ως εγώ επιθυμώ, αλλ’ ως συ». Συνέχισε να προσεύχεται έτσι τη δεύτερη φορά, ενώ την τρίτη προσευχήθηκε: «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Αφού είχε κατανοήσει την επιθυμία του Θεού Πατέρα, είπε: «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Μπορούσε να υποταχθεί ολοκληρωτικά δίχως καμία προσωπική επιλογή. Ο Ιησούς, την ώρα που προσευχόταν, είπε: «Εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ’ εμού το ποτήριον τούτο». Τι σήμαινε αυτό; Προσευχήθηκε μ’ αυτόν τον τρόπο επειδή σκέφτηκε το τεράστιο μαρτύριο της αιμορραγίας πάνω στον σταυρό έως την τελευταία Του πνοή —είχε να κάνει με τον θάνατο— καθώς και επειδή δεν είχε καταλάβει ακόμη πλήρως την επιθυμία του Θεού Πατέρα. Το ότι προσευχήθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο, παρά τη σκέψη ενός τέτοιου μαρτυρίου, δείχνει πόσο βαθιά υποτασσόταν. Προσευχήθηκε με τρόπο κανονικό. Δεν πρότεινε κανέναν όρο στην προσευχή Του ούτε και είπε ότι το ποτήρι έπρεπε να απομακρυνθεί. Αντίθετα, ο σκοπός Του ήταν να αναζητήσει την επιθυμία του Θεού σε μια κατάσταση που δεν κατανοούσε. Την πρώτη φορά που προσευχήθηκε, δεν καταλάβαινε, και είπε: «Εάν ήναι δυνατόν… ουχί ως εγώ επιθυμώ, αλλ’ ως συ». Προσευχήθηκε στον Θεό σε κατάσταση υποταγής. Τη δεύτερη φορά, προσευχήθηκε με τον ίδιο τρόπο. Συνολικά, προσευχήθηκε τρεις φορές και, στην τελευταία Του προσευχή, τελικά κατάλαβε ολοκληρωτικά την επιθυμία του Θεού· μετά απ’ αυτό, δεν ζήτησε τίποτα άλλο. Στις δύο πρώτες προσευχές Του, απλώς αναζητούσε, και αναζήτησε σε κατάσταση υποταγής. Οι άνθρωποι, όμως, πολύ απλά δεν προσεύχονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Στις προσευχές τους, λένε διαρκώς: «Θεέ μου, Σου ζητώ να κάνεις τούτο κι εκείνο, Σου ζητώ να με καθοδηγήσεις πάνω σε τούτο και σ’ εκείνο και Σου ζητώ να προετοιμάσεις τις συνθήκες για μένα…» Ίσως ο Θεός να μην προετοιμάσει κατάλληλες συνθήκες για σένα, και θα σε κάνει να υποστείς αυτές τις κακουχίες και θα σου δώσει ένα μάθημα. Είναι πολύ παράλογο να προσεύχεσαι πάντα έτσι: —«Θεέ μου, Σου ζητώ να κάνεις προετοιμασίες για μένα και να μου δώσεις δύναμη»! Όταν προσεύχεσαι στον Θεό, πρέπει να είσαι λογικός, θα πρέπει να προσεύχεσαι σε Εκείνον με καρδιά υποταγής. Μην προσπαθείς να καθορίσεις τι θα κάνεις. Εάν προσπαθείς να καθορίσεις τι να κάνεις πριν την προσευχή, αυτό δεν είναι υποταγή στον Θεό. Στην προσευχή, η καρδιά σου πρέπει να είναι υπάκουη· οφείλεις πρώτα να αναζητάς μαζί με τον Θεό, κι έτσι η καρδιά σου θα φωτίζεται φυσικά την ώρα που προσεύχεσαι και θα ξέρεις ποιο είναι το σωστό για να πράξεις. Η μετάβαση από το σχέδιό σου πριν από την προσευχή στην αλλαγή που επέρχεται στην καρδιά σου μετά απ’ αυτήν είναι αποτέλεσμα του έργου του Αγίου Πνεύματος. Εάν έχεις ήδη πάρει την απόφασή σου και έχεις καθορίσει τι να κάνεις, και μετά προσεύχεσαι για να ζητήσεις από τον Θεό την άδεια ή για να Του ζητήσεις να κάνει αυτό που θέλεις, μια τέτοιου είδους προσευχή είναι παράλογη. Πολλές φορές, ο Θεός δεν εισακούει τις προσευχές των ανθρώπων ακριβώς επειδή εκείνοι έχουν ήδη αποφασίσει τι να κάνουν και απλώς Του ζητούν την άδεια. Ο Θεός λέει: «Αφού αποφάσισες τι να κάνεις, Εμένα γιατί Με ρωτάς;» Αυτό το είδος προσευχής μοιάζει κάπως σαν να εξαπατούν τον Θεό, κι έτσι οι προσευχές τους στερεύουν.

Μολονότι οι άνθρωποι, όταν γονατίζουν για να προσευχηθούν, μιλούν στον Θεό, πρέπει να συνειδητοποιήσεις σαφώς τα εξής: η προσευχή είναι μια οδός για να ενεργεί το Άγιο Πνεύμα στους ανθρώπους. Το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει, φωτίζει και καθοδηγεί συνεχώς τους ανθρώπους την ώρα που προσεύχονται. Εάν την ώρα που προσεύχονται και αναζητούν βρίσκονται σε σωστή κατάσταση, τότε το Άγιο Πνεύμα ταυτόχρονα κάνει έργο. Αυτό είναι ένα είδος σιωπηρής συμφωνίας μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Θα μπορούσατε επίσης να πείτε ότι έτσι βοηθά ο Θεός τους ανθρώπους να φροντίσουν κάποια θέματα. Η προσευχή είναι ένας τρόπος να προσέλθουν οι άνθρωποι ενώπιον του Θεού και να συνεργαστούν μαζί Του. Είναι επίσης ένας τρόπος ώστε Εκείνος να τους σώσει και να τους εξαγνίσει. Επιπλέον, είναι ένα μονοπάτι προς την ζωή-είσοδο, δεν είναι τελετουργία. Η προσευχή δεν είναι απλώς ένας τρόπος παρακίνησης των ανθρώπων ούτε απλώς ένας τυποποιημένος τρόπος να ικανοποιούν τον Θεό. Τέτοιες σκέψεις είναι λανθασμένες. Η προσευχή έχει βαθύ νόημα! Εάν πιστεύεις στον Θεό, δεν μπορείς να απέχεις απ’ την προσευχή, πόσο μάλλον απ’ την ανάγνωση των λόγων Του. Μέσω της προσευχής, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται στους ανθρώπους, τους διαφωτίζει και τους οδηγεί. Αν εκείνοι δεν προσεύχονται στον Θεό, τότε θα δυσκολευτούν να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Εάν προσεύχεσαι συχνά, αν καταφεύγεις συχνά στην προσευχή και προσεύχεσαι πολλές φορές με καρδιά υποταγής στον Θεό, τότε η εσωτερική σου κατάσταση είναι κανονική. Εάν, όταν προσεύχεσαι, συνήθως λες μερικές μόνο φράσεις δόγματος και δεν ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό ούτε αναζητάς την αλήθεια, ούτε συλλογίζεσαι τις προθέσεις και τις απαιτήσεις Του, τότε δεν προσεύχεσαι αληθινά. Μόνον όσοι συλλογίζονται συχνά την αλήθεια, όσοι έχουν συχνά την καρδιά τους κοντά στον Θεό και όσοι ζουν συχνά με τα λόγια Του προσεύχονται αληθινά, μόνο αυτοί έχουν στην καρδιά τους λόγια να πουν στον Θεό και μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια από Εκείνον. Για να μάθετε πώς να προσεύχεστε, πρέπει να συλλογίζεστε συχνά τα λόγια του Θεού. Εάν καταλαβαίνετε τις προθέσεις Του, τότε θα έχετε στην καρδιά σας πάρα πολλά πράγματα να Του πείτε. Επίσης, θα καταλαβαίνετε ποια λόγια συνιστούν λογικές προσευχές και ποια όχι, ποιες προσευχές συνιστούν αληθινή λατρεία και ποιες όχι, ποιες προσευχές αποτελούν αναζήτηση για να συλλάβει κανείς τις προθέσεις του Θεού και σε ποιες προσευχές έχετε ήδη πάρει την απόφασή σας και απλώς ζητάτε την άδεια του Θεού. Εάν δεν παίρνεις ποτέ στα σοβαρά αυτά τα θέματα, τότε οι προσευχές σου δεν θα πετυχαίνουν ποτέ και η εσωτερική σου κατάσταση δεν θα είναι ποτέ κανονική. Όσο για το τι είναι κοινή λογική, τι αληθινή υποταγή, τι αληθινή λατρεία και ποια θέση θα πρέπει να καταλαμβάνει κάποιος όταν προσεύχεται, όλα αυτά τα διδάγματα αφορούν τις αλήθειες της προσευχής. Όλα αυτά τα θέματα έχουν αναπτυχθεί λεπτομερώς. Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν ουσιαστικά να Με δουν, περιορίζονται στο να προσεύχονται ενώπιον του Πνεύματος. Όταν αρχίσεις να προσεύχεσαι, τίθεται το ερώτημα εάν τα λόγια που λες είναι λογικά, εάν τα λόγια σου είναι όντως ευλαβή, εάν αυτό που ζητάς το εγκρίνει ο Θεός, εάν η προσευχή σου έχει μια χροιά συναλλαγής ή είναι νοθευμένη από ανθρώπινες ακαθαρσίες, εάν οι προσευχές και η ομιλία σου συνάδουν με τις προθέσεις Του, εάν έχεις ιδιαίτερο φόβο, ευλάβεια και υποταγή σ’ Αυτόν και εάν Του φέρεσαι αληθινά όπως αρμόζει στον Θεό. Πρέπει να παίρνεις σοβαρά αυτά που λες στην προσευχή, να καταλαβαίνεις τις προθέσεις του Θεού και να συμβαδίζεις με τις απαιτήσεις Του. Μόνο αν προσεύχεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο θα γνωρίσεις μέσα σου γαλήνη και χαρά. Μόνο έτσι μπορείς να έχεις κανονική λογική όταν προσέρχεσαι ενώπιον του Χριστού. Εάν δεν προσεύχεσαι ή δεν λες όσα έχεις στην καρδιά σου ενώπιον του Πνεύματος, τότε, όταν προσέρχεσαι ενώπιον του Χριστού, είναι πιθανό να εμφανίζεσαι με αντιλήψεις, να επαναστατείς εναντίον Του και να Του αντιστέκεσαι· μπορεί επίσης να μιλάς παράλογα, να μιλάς χωρίς ειλικρίνεια ή να προκαλείς διαρκώς διαταραχή με τον λόγο και τις πράξεις σου, και μετά θα δέχεσαι συνέχεια αποδοκιμασίες. Για ποιον λόγο θα δέχεσαι συνέχεια αποδοκιμασίες; Επειδή γενικά δεν γνωρίζεις ούτε λίγο τις αλήθειες που έχουν σχέση με το πώς να λατρεύεις τον Θεό ή πώς να Του φέρεσαι, κι έτσι, όταν σου τυχαίνει κάποιο ζήτημα, μπερδεύεσαι, δεν ξέρεις πώς να ασκηθείς και κάνεις συνεχώς λάθη. Πώς θα πρέπει να προσέρχονται στην παρουσία του Θεού όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν; Φυσικά, μέσω της προσευχής. Εάν έχεις διορθώσει τη στάση σου όταν προσεύχεσαι και η καρδιά σου είναι γαλήνια, τότε έχεις προσέλθει ενώπιον του Θεού. Αφού προσευχηθείς, πρέπει να εξετάσεις εάν τα λόγια που είπες στην προσευχή ήταν λογικά, εάν είχες τοποθετηθεί στην κατάλληλη θέση, εάν είχες καρδιά υποταγής στον Θεό ή σε διέκρινε η ανθρώπινη ακαθαρσία ή ανειλικρίνεια. Εάν διαπιστώσεις προβλήματα, τότε πρέπει να συνεχίσεις να προσεύχεσαι στον Θεό και να παραδεχτείς τις ακαθαρσίες και τα ελαττώματά σου ενώπιόν Του. Αν λες μ’ αυτόν τον τρόπο στον Θεό ό,τι έχεις μέσα στην καρδιά σου, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και πιο κανονική, θα αποκτάς όλο και πιο πολλή συνείδηση και λογική, και οι εσφαλμένες καταστάσεις σου θα λιγοστεύουν συνεχώς. Αφού ασκηθείς κατ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο, οι προσευχές σου θα συνεχίσουν να βελτιώνονται και τις περισσότερες φορές ο Θεός θα τις εισακούει και θα τις αποδέχεται. Όσοι μπορούν να προσεύχονται συχνά στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι εκείνοι που έχουν καταφέρει να ζουν ενώπιόν Του. Εάν δεν παίρνεις στα σοβαρά την προσευχή ή δεν αλλάζεις τους λανθασμένους τρόπους προσευχής σου, τότε δεν πρόκειται να μάθεις πώς να προσεύχεσαι. Κι αν δεν ξέρεις πώς να προσεύχεσαι, τότε θα δυσκολεύεσαι να ζήσεις ενώπιον του Θεού. Ένα τέτοιο άτομο δεν θα έχει ζωή-είσοδο και θα βρίσκεται έξω από τον λόγο του Θεού. Εάν δεν γνωρίζεις πώς να προσεύχεσαι ή να μιλάς ενώπιον του Θεού, εάν δεν είσαι σοβαρός όταν μιλάς, δηλαδή λες ό,τι θέλεις και δεν θεωρείς ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα όταν λες τα λάθος πράγματα, και εάν είσαι συνεχώς απρόσεκτος και μπερδεμένος, τότε, ως αποτέλεσμα αυτού, όταν έρχεσαι ενώπιον της παρουσίας του Χριστού, θα φοβάσαι μήπως πεις ή κάνεις κάτι λάθος. Όσο περισσότερο φοβάσαι μήπως κάνεις τα πράγματα στραβά, τόσο περισσότερα λάθη θα κάνεις και δεν θα μπορέσεις ποτέ να επανορθώσεις. Και επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι σε συνεχή επαφή με τον Χριστό ή να Τον ακούνε συχνά να τους μιλάει πρόσωπο με πρόσωπο, επειδή κι Εγώ δεν μπορώ να είμαι συχνά μπροστά σας, το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να αναζητάτε και να μιλάτε από καρδιάς ενώπιον του Πνεύματος με συχνή προσευχή. Αυτό αρκεί για να πετύχετε την υποταγή στον Θεό και να αποκτήσετε θεοφοβούμενη καρδιά. Ακόμη κι αν σας μιλάω πρόσωπο με πρόσωπο, και πάλι από εσάς εξαρτάται το να αποδεχτείτε και να επιδιώξετε την αλήθεια, και να βαδίσετε το μονοπάτι που ακολουθεί τον Θεό. Από δω και στο εξής, πρέπει να δίνετε μεγαλύτερη προσοχή στα όσα λέτε όταν προσεύχεστε. Προσευχηθείτε, συλλογιστείτε και αισθανθείτε με την ησυχία σας. Μετά απ’ αυτό, μόλις σας διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα, θα σημειώσετε πρόοδο. Εκείνο που νιώθετε όταν σας διαφωτίζει το Άγιο Πνεύμα είναι πολύ ανεπαίσθητο. Μετά από κάποια τέτοια ανεπαίσθητα συναισθήματα και ανεπαίσθητη γνώση, εάν κάνεις ορισμένα πράγματα ή εάν έχεις επαφή με τον Χριστό για να χειριστείς ορισμένα ζητήματα, τότε θα μπορείς να αναγνωρίσεις ποια λόγια λέγονται λογικά και ποια όχι, ποια πράγματα γίνονται και ποια δεν γίνονται λογικά. Έτσι, θα έχεις πετύχει τους σκοπούς της προσευχής.