Στη συναναστροφή μας μόλις τώρα, εξετάσαμε κυρίως τον λόγο για τον οποίο πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια, από την οπτική του Θεού και σε ό,τι αφορά το σχέδιο διαχείρισής Του. Αν το κοιτάξουμε από την άλλη πλευρά, είναι κάπως πιο απλό. Γιατί πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια, από τη δική του οπτική και σε ό,τι αφορά τον ίδιο τον άνθρωπο; Για να το θέσουμε πιο απλά, αν ο άνθρωπος ζούσε υπό τον νόμο και δεν κατανοούσε την αλήθεια, τι αποτέλεσμα θα είχε τελικά η επιδίωξή του αν περιοριζόταν αποκλειστικά στην τήρηση του νόμου; Η μόνη πιθανή έκβαση θα ήταν τελικά η καταδίκη του ανθρώπου από τον νόμο εξαιτίας της αδυναμίας του να τον τηρεί. Ας περάσουμε τώρα στην Εποχή της Χάριτος. Εκείνη την εποχή, ο άνθρωπος πράγματι καταλάβαινε πολλά και λάμβανε πολλές νέες πληροφορίες για τον άνθρωπο από τον Θεό, όπως οδηγίες και εντολές για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Αν και οι άνθρωποι ωφελήθηκαν πολύ από πλευράς δόγματος, ταυτόχρονα ήλπιζαν πως θα επωφελούνταν περισσότερο και από την προστασία, την εύνοια, τις ευλογίες και τη χάρη του Θεού, χωρίς να έχουν κατανοήσει την αλήθεια. Επειδή εξακολουθούσαν να θέτουν απαιτήσεις στον Θεό, η επιδίωξή τους εξακολουθούσε να στοχεύει και να στρέφεται στη ζωή και τις ανέσεις της σάρκας και σε μια καλύτερη σαρκική ζωή. Ο στόχος της επιδίωξής τους εξακολουθούσε να έρχεται σε αντίθεση με την αλήθεια και να αντιβαίνει σε αυτήν. Ο άνθρωπος συνέχιζε να μην μπορεί να επιδιώξει την αλήθεια ούτε να εισέλθει σε μια πραγματική ζωή όπου η αλήθεια θα λειτουργούσε ως το θεμέλιο της ύπαρξής του. Αυτές είναι οι πραγματικότητες της ζωής του ανθρώπου, όπως τις βιώνει με βάση το ότι κατανοεί όλους τους νόμους ή τις εντολές και τους περιορισμούς της Εποχής της Χάριτος, αλλά δεν κατανοεί ακόμα την αλήθεια. Όταν αυτές είναι οι πραγματικότητες στη ζωή του ανθρώπου, θα χάνει συχνά την κατεύθυνσή του χωρίς να το συνειδητοποιεί. Όπως λένε κι οι άνθρωποι: «Είμαι μπερδεμένος και πελαγωμένος». Σε τέτοιες συνθήκες συνεχούς σύγχυσης, ο άνθρωπος βυθίζεται συχνά σε ένα κενό, δεν ξέρει τι να κάνει, γιατί ζει, τι του επιφυλάσσει το μέλλον ούτε, βέβαια, πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζει τα διάφορα άτομα, γεγονότα και πράγματα που συναντά στην πραγματική του ζωή ή ποιος είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισής τους. Πολλοί, μάλιστα, που ακολουθούν και πιστεύουν στον Θεό, ακόμη και καθώς τηρούν τις εντολές και απολαμβάνουν πολλή χάρη και πολλές ευλογίες από τον Θεό, επιδιώκουν θέση και πλούτη, ένα υποσχόμενο μέλλον, διακρίσεις μεταξύ των ομοίων τους, ρόδινους γάμους, οικογενειακή πληρότητα και τύχη. Στη σημερινή κοινωνία, επιδιώκουν τις απολαύσεις της σάρκας, τη ζωή και τις ανέσεις· επιδιώκουν πολυτελείς επαύλεις και αυτοκίνητα, να ταξιδέψουν σε όλη τη γη και να εξερευνήσουν τα μυστήρια και το μέλλον της ανθρωπότητας. Αν και η ανθρωπότητα έχει αποδεχθεί τους κανονισμούς και τους περιορισμούς πληθώρας νόμων και κριτηρίων συμπεριφοράς, συνεχίζει να μην μπορεί να αποβάλει την τάση της να εξερευνά το μέλλον, τα μυστήρια της ανθρωπότητας και κάθε ζήτημα που υπερβαίνει τις γνώσεις της. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να νιώθουν συχνά κενοί, θλιμμένοι, ταραγμένοι, ενοχλημένοι, αναστατωμένοι και φοβισμένοι, σε τέτοιον βαθμό που ζορίζονται να ελέγξουν την ευερεθιστότητα και τα συναισθήματά τους σε πολλές καταστάσεις που αντιμετωπίζουν. Κάποιοι άνθρωποι αποκαρδιώνονται, πέφτουν σε κατάθλιψη, νιώθουν καταπιεσμένοι ή βιώνουν άλλα παρόμοια συναισθήματα όταν αντιμετωπίζουν καταστάσεις που τους προκαλούν ταραχή, όπως δύσκολες συνθήκες στο εργασιακό τους περιβάλλον, ρήξεις και αναστάτωση στην οικογενειακή τους ζωή και στον γάμο τους ή την προκατάληψη της κοινωνίας. Κάποιοι βυθίζονται ακόμα και σε ακραία συναισθήματα, ενώ άλλοι, πάλι, επιλέγουν να βάλουν τέλος στη ζωή τους με ακραίους τρόπους. Υπάρχουν, φυσικά, και εκείνοι που επιλέγουν την απομόνωση και τη μοναξιά. Πού έχει οδηγήσει αυτό στην κοινωνία; Σε αντικοινωνικούς άντρες και γυναίκες, άτομα με κλινική κατάθλιψη και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. Αυτά τα φαινόμενα παρατηρούνται συχνά και στη ζωή των χριστιανών. Σε τελική ανάλυση, η βασική αιτία γι’ αυτό είναι πως οι άνθρωποι δεν κατανοούν ποια είναι η αλήθεια, από πού προέρχεται ο άνθρωπος, πού πηγαίνει, γιατί είναι ζωντανός και πώς οφείλει να ζει. Όταν αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε από τα ποικίλα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων που συναντούν, δεν ξέρουν πώς να χειριστούν, να διορθώσουν, να αποτινάξουν και να διακρίνουν όλα αυτά τα πράγματα ούτε πώς να διεισδύσουν σε αυτά, έτσι ώστε να ζήσουν μια ευτυχισμένη και άνετη ζωή υπό την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Δημιουργού. Η ανθρωπότητα δεν έχει αυτήν την ικανότητα. Αν ο Θεός δεν εκφράσει την αλήθεια και δεν πει στους ανθρώπους πώς οφείλουν να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, και πώς να συμπεριφέρονται και να ενεργούν, εκείνοι στηρίζονται στις δικές τους προσπάθειες, στις γνώσεις που έχουν αποκτήσει, στις δεξιότητες ζωής που κατέχουν, στους κανόνες του παιχνιδιού που έχουν καταλάβει και σε κανόνες συμπεριφοράς ή φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Στηρίζονται στην εμπειρία που έχουν για την ανθρώπινη ζωή και στην έκθεσή τους σε αυτήν ή ακόμη και σε πράγματα που έχουν μάθει από βιβλία. Παρόλα αυτά, όμως, είναι ανήμποροι όταν αντιμετωπίζουν όλες τις δυσκολίες που προκύπτουν στην πραγματική ζωή. Είναι μάταιο να διαβάζουν τη Βίβλο όσοι ζουν τη ζωή τους υπό τέτοιες συνθήκες. Είναι μάταιο ακόμα και να προσεύχονται στον Κύριο Ιησού, πόσο μάλλον στον Ιεχωβά. Ούτε η ανάγνωση των όσων προανήγγειλαν οι παλιοί προφήτες μπορεί να επιλύσει κανένα πρόβλημά τους. Μερικοί άνθρωποι, λοιπόν, ταξιδεύουν ανά την υφήλιο· πηγαίνουν και εξερευνούν το φεγγάρι και τον Άρη ή ψάχνουν και μιλάνε με προφήτες που μπορούν να προαναγγείλουν το μέλλον. Αφού τα κάνουν, όμως, αυτά, εξακολουθούν να νιώθουν ανήσυχοι, δυστυχισμένοι και απαρηγόρητοι μέσα τους. Η κατεύθυνση και ο στόχος που πρέπει να επιδιώξουν για να σημειώσουν πρόοδο εξακολουθούν να τους φαίνονται πολύ ασύλληπτα και κενά. Η ζωή του ανθρώπου παραμένει, γενικότερα, πολύ κενή. Η ισχύουσα κατάσταση της ζωής των ανθρώπων τούς κάνει να εφευρίσκουν πολλούς τρόπους για να ψυχαγωγούνται, όπως, για παράδειγμα, τα σύγχρονα βιντεοπαιχνίδια και το μπάντζι τζάμπινγκ, το σέρφινγκ, η ορειβασία και η πτώση με αλεξίπτωτο που απολαμβάνουν οι λαοί των δυτικών χωρών, οι διάφορες δραματικές ταινίες, τα τραγούδια και οι χοροί που αρέσουν στους Κινέζους, και τα σόου με τρανσέξουαλ στη Νοτιοανατολική Ασία. Οι άνθρωποι παρακολουθούν, μάλιστα, πράγματα που ικανοποιούν τον πνευματικό τους κόσμο και τους σαρκικούς τους πόθους. Όπως, όμως, κι αν διασκεδάζουν και ό,τι κι αν παρακολουθούν, στα βάθη της καρδιάς τους εξακολουθούν να νιώθουν σύγχυση για το μέλλον. Όσες φορές κι αν έχει γυρίσει κανείς τον κόσμο —ακόμη κι αν έχει πάει στο φεγγάρι και στον Άρη— μόλις επιστρέψει και τακτοποιηθεί λιγάκι, αισθάνεται εντελώς εξαντλημένος, όπως και πριν. Νιώθει, μάλιστα, μεγαλύτερη θλίψη και ανησυχία από όσο θα ένιωθε αν δεν πήγαινε. Οι άνθρωποι πιστεύουν πως ο λόγος που είναι τόσο κενοί, ανίσχυροι, μπερδεμένοι και ταραγμένοι, και επιθυμούν να εξερευνήσουν τα άγνωστα μελλούμενα είναι πως δεν ξέρουν πώς να ψυχαγωγούνται και πώς να ζουν. Θεωρούν πως ευθύνεται το ότι δεν γνωρίζουν πώς να απολαμβάνουν τη ζωή ή τη στιγμή· νομίζουν πως τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους είναι απλοϊκά και όχι αρκετά ποικιλόμορφα. Όσα ενδιαφέροντα κι αν έχουν, όμως, οι άνθρωποι, όσους τρόπους ψυχαγωγίας κι αν έχουν δοκιμάσει και όσα μέρη κι αν έχουν επισκεφτεί ανά τον κόσμο, εξακολουθούν να νιώθουν πως ο τρόπος ζωής και η κατεύθυνση και ο στόχος της ύπαρξής τους δεν είναι αυτά που θα επιθυμούσαν. Με λίγα λόγια, αυτό που νιώθουν γενικότερα οι άνθρωποι είναι κενότητα και πλήξη. Εξαιτίας αυτής της κενότητας και πλήξης, ορισμένοι άνθρωποι θέλουν να γευτούν κάθε εκλεκτή λιχουδιά στον κόσμο και, όπου πάνε, ο νους τους είναι στο φαγητό. Άλλοι έχουν τον νου τους στη διασκέδαση όπου πηγαίνουν, κι έτσι διασκεδάζουν, τρώνε και ψυχαγωγούνται όσο τραβά η όρεξή τους. Όταν, όμως, έχουν φάει, πιει και γλεντήσει, καταλήγουν πιο κενοί από ό,τι ήταν πριν. Πώς μπορεί να διορθωθεί αυτό; Γιατί τους είναι αδύνατο να αποβάλουν αυτό το συναίσθημα; Όταν κάποιοι άνθρωποι βρεθούν σε αδιέξοδο, αρχίζουν να κάνουν χρήση ναρκωτικών, όπως όπιο και έκστασι, και να διεγείρονται με κάθε είδους υλικά αγαθά. Και πού οδηγεί αυτό; Βοηθά καμία από αυτές τις μεθόδους τον άνθρωπο να διορθώσει την κενότητα που νιώθει; Μπορεί κάποια από αυτές να επιλύσει τα προβλήματα στον πυρήνα τους; (Όχι.) Γιατί δεν μπορούν; Επειδή οι άνθρωποι ζουν βάσει των συναισθημάτων τους. Δεν κατανοούν την αλήθεια, δεν γνωρίζουν τι προκαλεί την κενότητα, την ανησυχία, τη σύγχυση και τα άλλα παρόμοια προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα ούτε ξέρουν πώς να τα επιλύσουν. Θεωρούν πως αν φροντίσουν για τις σαρκικές τους απολαύσεις και χορτάσει και γεμίσει ο κόσμος του σαρκικού τους πνεύματος, θα εξαφανιστεί το αίσθημα κενότητας που νιώθουν πνευματικά. Έτσι έχουν τα πράγματα; Όχι, και αυτό είναι γεγονός. Αν ακούς αυτά τα κηρύγματα και τα δέχεσαι ως δόγμα, αλλά δεν τα επιδιώκεις ούτε τα κάνεις καθόλου πράξη και, επιπλέον, δεν εκλαμβάνεις αυτά τα λόγια του Θεού ως τη βάση και το κριτήριο των απόψεών σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, της συμπεριφοράς και των πράξεών σου, τότε ο τρόπος ύπαρξής σου και η άποψή σου για τη ζωή δεν θα αλλάξουν ποτέ. Αν δεν αλλάξουν αυτά τα πράγματα, αυτό σημαίνει πως δεν θα αλλάξει ποτέ ούτε η ζωή σου, ο τρόπος ζωής σου ή η αξία της ύπαρξής της. Και τι σημαίνει αν δεν αλλάξει ποτέ ο τρόπος και η αξία της ύπαρξης της ζωής σου; Πως μια μέρα, αργά ή γρήγορα, τα δόγματα που κατανοείς θα σου φαίνονται σαν πυλώνες του πνεύματος και, αργά ή γρήγορα, θα γίνουν συνθήματα και θεωρίες με τα οποία θα γεμίζεις το κενό στον εσωτερικό σου κόσμο όταν το απαιτεί η κατάσταση. Αν δεν αλλάξει η κατεύθυνση και ο στόχος της επιδίωξής σου, θα είσαι ίδιος με τους ανθρώπους που δεν έχουν ακούσει ούτε λέξη των λόγων του Θεού. Η επιδίωξή σου θα εξακολουθεί να έχει ως κατεύθυνση και στόχο την αναζήτηση διασκέδασης και σαρκικής παρηγοριάς. Θα εξακολουθείς να προσπαθείς να διώξεις την κενότητα και τη σύγχυσή σου ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο και εξερευνώντας μυστήρια. Τότε είναι βέβαιο πως θα βαδίζεις στο ίδιο μονοπάτι με εκείνους τους ανθρώπους. Όπως νιώθουν εκείνοι κενοί αφού έχουν γευτεί τις λιχουδιές του κόσμου και έχουν απολαύσει τις μεγάλες πολυτέλειές του, το ίδιο θα νιώθεις και εσύ. Μπορεί να μένεις πιστός στην αληθινή οδό και στα λόγια του Θεού, αλλά αν δεν τα επιδιώκεις και δεν τα κάνεις πράξη, θα καταλήξεις σαν κι αυτούς και θα νιώθεις συχνά κενός, ταραγμένος, πικραμένος και καταπιεσμένος, χωρίς αληθινή ευτυχία, χαρά, ελευθερία και, ακόμη περισσότερο, χωρίς αληθινή γαλήνη. Στο τέλος, λοιπόν, η έκβασή σου θα είναι ίδια με τη δική τους.

Τι εξετάζει ο Θεός σε ό,τι αφορά την έκβαση του ανθρώπου; Δεν εξετάζει πόσα λόγια Του έχεις διαβάσει ή πόσα κηρύγματα έχεις ακούσει. Ο Θεός δεν εξετάζει αυτά τα πράγματα. Εξετάζει πόσες αλήθειες έχεις αποκτήσει κατά την επιδίωξή σου και πόσες μπορείς να κάνεις πράξη· εξετάζει αν στη ζωή σου εκλαμβάνεις τα λόγια Του ως τη βάση και την αλήθεια ως το κριτήριο των απόψεών σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, της συμπεριφοράς και των πράξεών σου ή, με άλλα λόγια, αν έχεις τέτοια εμπειρία και μαρτυρία. Αν δεν έχεις τέτοια μαρτυρία στην καθημερινή σου ζωή και καθώς ακολουθείς τον Θεό, και αν κανένα από αυτά τα πράγματα δεν είναι καθόλου τεκμηριωμένο, τότε ο Θεός θα σε βλέπει όπως βλέπει τους απίστους. Αν σε βλέπει έτσι, το θέμα θεωρείται λήξαν; Όχι. Δεν ισχύει σε καμία περίπτωση πως, αν σε έβλεπε έτσι ο Θεός, θα το άφηνε έτσι. Αντίθετα, θα αποφασίσει κατ’ αυτόν τον τρόπο την έκβασή σου. Ο Θεός ορίζει την έκβασή σου με βάση το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις, πώς τα πας στην επιδίωξη και τον στόχο σου, τη στάση σου απέναντι στην αλήθεια και αν έχεις αρχίσει να βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Γιατί την ορίζει έτσι; Όταν κάποιος που απλώς δεν επιδιώκει την αλήθεια έχει διαβάσει τα λόγια του Θεού και έχει ακούσει πολλά από αυτά, όμως εξακολουθεί να μην μπορεί να τα εκλάβει ως το κριτήριο των απόψεών του για τους ανθρώπους και τα πράγματα, της συμπεριφοράς και των πράξεών του, τότε αυτό που θα γίνει στο τέλος δεν θα είναι μόνο πως δεν θα καταφέρει να σωθεί. Το σημαντικότερο είναι το εξής: Τι θα μπορούσε να γίνει ένας τέτοιος άνθρωπος αν παρέμενε; Θα μπορούσε να γίνει κύριος των πάντων; Θα μπορούσε να γίνει οικονόμος των πάντων στη θέση του Θεού; Είναι άξιος κάποιας ανάθεσης; Είναι άξιος εμπιστοσύνης; Αν ο Θεός σού παρέδιδε τα πάντα, θα έκανες ό,τι κάνει τώρα η ανθρωπότητα; Θα σκότωνες, δηλαδή, αδιάκριτα τα έμβια όντα που δημιούργησε ο Θεός; Θα ρήμαζες αδιάκριτα τα μυριάδες πράγματα που δημιούργησε ο Θεός; Θα βεβήλωνες αδιάκριτα τα μυριάδες πράγματα που έχει δώσει ο Θεός στην ανθρωπότητα; Φυσικά και θα το έκανες! Αν ο Θεός σού παρέδιδε, λοιπόν, αυτόν τον κόσμο και όλα τα πράγματα, με τι θα έρχονταν τελικά αντιμέτωπα αυτά; Δεν θα είχαν αληθινό οικονόμο, και θα τα βεβήλωνε και θα τα ρήμαζε η διεφθαρμένη από τον Σατανά ανθρωπότητα σε σημείο που θα χάνονταν εντελώς. Στο τέλος, όλα τα πράγματα, τα έμβια όντα μεταξύ των πάντων και η διεφθαρμένη από τον Σατανά ανθρωπότητα θα είχαν την ίδια μοίρα: Θα καταστρέφονταν από τον Θεό. Ο Θεός ελπίζει να μη δει κάτι τέτοιο. Άρα, λοιπόν, αν ένας τέτοιος άνθρωπος έχει ακούσει πολλά λόγια του Θεού και, από αυτά, έχει κατανοήσει μόνο πολλά δόγματα, όμως εξακολουθεί να μην είναι σε θέση να αναλάβει το καθήκον του κυρίου των πάντων ούτε να βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεται και να ενεργεί σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τότε ο Θεός σίγουρα δεν θα του εμπιστευτεί καμία υπόθεση, επειδή είναι ακατάλληλος. Ο Θεός δεν θέλει να δει για δεύτερη φορά όλα τα πράγματα που με κόπο δημιούργησε να ρημάζονται και να βεβηλώνονται από τη διεφθαρμένη από τον Σατανά ανθρωπότητα σε σημείο που να χάνονται εντελώς ούτε θέλει να δει την ανθρωπότητα την οποία διαχειρίζεται επί έξι χιλιάδες χρόνια να καταστρέφεται στα χέρια τέτοιων ανθρώπων. Το μόνο που θέλει να δει είναι να συνεχίσουν να υπάρχουν όλα τα πράγματα που με κόπο δημιούργησε με οικονόμους τους την ομάδα ανθρώπων που κερδίζουν τη σωτηρία Του και υπό τη φροντίδα, την προστασία και την καθοδήγησή Του, να επιβιώνουν σύμφωνα με την τάξη όλων των πραγμάτων και με τους νόμους που προστάζει ο Ίδιος. Τι είδους άνθρωποι μπορούν να επωμιστούν μια τόσο βαριά ευθύνη; Μόνο εκείνοι για τους οποίους μιλάω —εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια και μπορούν να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρονται και να ενεργούν αυστηρά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό τους την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άξιοι εμπιστοσύνης. Ο τρόπος ύπαρξής τους έχει απομακρυνθεί τελείως από τους τρόπους που λειτουργεί η διεφθαρμένη από τον Σατανά ανθρωπότητα. Είναι σε θέση να συμμορφώνονται απόλυτα με τα λόγια του Θεού και να δέχονται ως κριτήριό τους την αλήθεια, τόσο στον στόχο και τον τρόπο της επιδίωξής τους, όσο και στις απόψεις τους για τους ανθρώπους και τα πράγματα, στη συμπεριφορά και τις πράξεις τους. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που είναι πραγματικά κατάλληλοι να συνεχίσουν να ζουν και να παραλάβουν τα πάντα από τον Θεό. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μπορούν να επωμιστούν μια τόσο βαριά ευθύνη όσο η ανάθεση από τον Θεό. Ο Θεός σίγουρα δεν θα παραδώσει τα πάντα σε ανθρώπους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Σίγουρα δεν θα παραδώσει τα πάντα σε ανθρώπους που πολύ απλά δεν ακούν τα λόγια Του ούτε θα εμπιστευτεί καμία εργασία σε τέτοιους ανθρώπους. Αυτοί δεν μπορούν να εκτελέσουν καλά ούτε τα δικά τους καθήκοντα, πόσο μάλλον την ανάθεση από τον Θεό. Αν ο Θεός τούς εμπιστευόταν τα πάντα, δεν θα ήταν καθόλου αφοσιωμένοι ούτε θα ενεργούσαν σύμφωνα με τα λόγια Του. Θα εργάζονταν λιγάκι όταν ήταν ευτυχισμένοι και, όταν δεν ήταν, θα πήγαιναν να φάνε, να πιούνε και να γλεντήσουν. Κατά βάθος, θα ένιωθαν συχνά κενοί, ανήσυχοι, δεν θα ήξεραν τι να κάνουν και δεν θα ήταν αληθινά αφοσιωμένοι στην ανάθεση από τον Θεό. Είναι βέβαιο πως ο Θεός δεν θέλει τέτοιους ανθρώπους. Αν κατανοείς, λοιπόν, τις προθέσεις του Θεού και γνωρίζεις ποιες ελλείψεις έχει η διεφθαρμένη ανθρωπότητα και ποιο μονοπάτι θα πρέπει να ακολουθήσει, θα πρέπει πρώτα να επιδιώξεις την αλήθεια. Άκου τα λόγια του Θεού και ξεκίνα θέτοντας ως στόχο σου να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό σου την αλήθεια. Αν προσανατολιστείς σε αυτόν τον στόχο και σε αυτήν την κατεύθυνση, αργά ή γρήγορα θα έρθει η μέρα που ο Θεός θα θυμηθεί και θα δεχθεί όσα δαπάνησες και πλήρωσες. Τότε θα έχει αξία το γεγονός πως είσαι ζωντανός· ο Θεός θα σε εγκρίνει και δεν θα είσαι πια ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν σου ζητείται να επιμείνεις όσο καιρό επέμεινε ο Νώε ενώ κατασκεύαζε την κιβωτό, αλλά πρέπει να επιμείνεις τουλάχιστον για όσο ζεις. Θα φτάσεις στην ηλικία των εκατόν είκοσι; Κανείς δεν ξέρει· αρκεί, όμως, να πούμε πως ο άνθρωπος σήμερα δεν ζει τόσα χρόνια. Η επιδίωξη της αλήθειας τώρα είναι πολύ πιο εύκολη απ’ ό,τι ήταν η κατασκευή της κιβωτού. Εκείνο το έργο ήταν εξαιρετικά δύσκολο, αφού δεν υπήρχαν σύγχρονα εργαλεία· όλα έγιναν αποκλειστικά με τη δύναμη του ανθρώπου και, επιπλέον, σε δυσμενές περιβάλλον. Χρειάστηκε πολύ καιρό, αφού δεν υπήρχαν πολλά χέρια να βοηθήσουν. Είναι πολύ πιο εύκολο για εσάς να επιδιώξετε την αλήθεια τώρα απ’ ό,τι ήταν να κατασκευαστεί η κιβωτός. Το μεγάλης κλίμακας περιβάλλον σας και οι μικρής κλίμακας συνθήκες της ζωής σας σας δίνουν μεγάλο πλεονέκτημα και το καθιστούν πολύ πιο εύκολο να επιδιώξετε την αλήθεια.

Η σημερινή συναναστροφή πάνω στο θέμα «Γιατί πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια» έχει καλύψει κυρίως δύο πτυχές του. Η μία ήταν απλή συναναστροφή από την οπτική του Θεού και αφορούσε το σχέδιο διαχείρισής Του, τις επιθυμίες και τη λαχτάρα Του. Η άλλη ήταν μια ανάλυση των προβλημάτων που υπάρχουν στους ίδιους τους ανθρώπους, από τη δική τους οπτική, μέσω της οποίας διευκρινίστηκε γιατί είναι αναγκαίο και σημαντικό να επιδιώκει κανείς την αλήθεια. Από όποια σκοπιά κι αν το δούμε, η επιδίωξη της αλήθειας είναι υψίστης σημασίας και κάτι εξαιρετικά επιτακτικό για τον άνθρωπο. Όπως κι αν το δει κανείς, η επιδίωξη της αλήθειας είναι το μονοπάτι και ο στόχος ζωής που θα πρέπει να επιλέξουν όσοι ακολουθούν τον Θεό και όσοι έχουν ακούσει τα λόγια Του. Δεν θα πρέπει να θεωρείται ως ιδανικό ή επιθυμία ούτε θα πρέπει οι δηλώσεις που διατυπώνονται γι’ αυτή να εκλαμβάνονται ως κάποια μορφή πνευματικής παρηγοριάς. Αντίθετα, πρέπει κανείς να παίρνει τα λόγια που λέει ο Θεός και τις απαιτήσεις που θέτει στον άνθρωπο και, με πολύ πρακτικό τρόπο, να τα μετατρέπει στις αρχές και τη βάση της άσκησής του στην πραγματική ζωή, έτσι ώστε να αλλάξει ο στόχος της ζωής του και ο τρόπος της ύπαρξής του, γεγονός που θα έχει ως φυσική συνέπεια να γίνει και η ζωή του πιο αξιόλογη. Έτσι, καθώς επιδιώκεις την αλήθεια, σε μικρότερη κλίμακα, θα βαδίζεις στον σωστό δρόμο και θα έχεις κάνει τη σωστή επιλογή και, σε μεγάλη κλίμακα, το γεγονός πως επιδιώκεις την αλήθεια θα σε κάνει να απαλλαγείς τελικά από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και να σωθείς. Κατά την άποψη του Θεού, εκείνοι που θα σωθούν δεν είναι απλώς η κόρη οφθαλμού Του ή θησαυροί στο χέρι Του ούτε είναι, βέβαια, μόνο οι απλοί στυλοβάτες της βασιλείας Του. Η ευλογία που θα λάβεις εσύ —ένα μέλος της μελλοντικής ανθρωπότητας— είναι πράγματι πολύ μεγάλη και όμοιά της ούτε είχε ξαναδεί στο παρελθόν ο άνθρωπος ούτε και θα ξαναδεί στο μέλλον. Θα σου συμβούν αλλεπάλληλα καλά πράγματα, με τρόπο που δεν μπορεί να συλλάβει ο νους σου. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει να γίνει πρώτα είναι να καθοριστεί ο στόχος της επιδίωξης της αλήθειας. Ο καθορισμός αυτού του στόχου δεν αποσκοπεί να διορθώσει την κενότητα του πνευματικού σου κόσμου ούτε την καταπίεση, την αγανάκτηση, την αβεβαιότητα και τη σύγχυση που υπάρχουν στα βάθη της καρδιάς σου. Δεν προορίζεται για κάτι τέτοιο. Σκοπός του είναι, αντίθετα, να αποτελέσει έναν πραγματικό και αληθινό στόχο που θα επιδιώκει κανείς στη συμπεριφορά και τις πράξεις του. Τόσο απλό είναι το θέμα. Συμφωνείτε πως είναι απλό; Αν και δεν τολμάτε να το πείτε, είναι πολύ απλό, και αυτό είναι γεγονός· στην ουσία, έχει να κάνει με το αν είναι κανείς αποφασισμένος να επιδιώξει την αλήθεια. Αν είσαι πραγματικά αποφασισμένος, υπάρχει αλήθεια που δεν έχει συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης; Όλες έχουν το μονοπάτι τους, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όσοι είναι στ’ αλήθεια αποφασισμένοι θα καταφέρουν να έχουν συγκεκριμένη βάση για την άσκηση οποιασδήποτε πτυχής της αλήθειας και συγκεκριμένες αρχές άσκησης για κάθε επιμέρους εργασία του έργου. Κάποιοι μπορεί να πουν το εξής: «Ακόμη δεν ξέρω πώς να ασκούμαι όταν αντιμετωπίζω προβλήματα». Αυτό συμβαίνει επειδή δεν αναζητάς. Αν αναζητούσες, θα είχες μονοπάτι. Υπάρχει ένα ρητό που λέει: «Ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή» (Κατά Ματθαίον 7:7). Έχεις αναζητήσει; Έχεις κρούσει; Έχεις συλλογιστεί την αλήθεια καθώς διαβάζεις τα λόγια του Θεού; Αν κάνεις προσπάθεια καθώς συλλογίζεσαι, θα καταφέρεις να καταλάβεις τα πάντα. Όλη η αλήθεια βρίσκεται στα λόγια του Θεού· εσύ πρέπει απλώς να τη διαβάσεις και να τη συλλογιστείς. Μη μένεις αδρανής, αλλά να δίνεις μεγάλη προσοχή. Όταν αντιμετωπίζεις προβλήματα που δεν μπορείς να λύσεις ο ίδιος, πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό, να αναζητάς για κάποιο διάστημα την αλήθεια και, μερικές φορές, να κάνεις υπομονή και να περιμένεις τον Θεό στον καιρό Του. Αν ο Θεός κανονίσει για σένα ένα περιβάλλον και, μέσα σε αυτό, αποκαλύψει τα πάντα και σε διαφωτίσει με ένα χωρίο των λόγων Του, με αποτέλεσμα να αποκτήσεις εσωτερική διαύγεια και συγκεκριμένες αρχές άσκησης, δεν θα έχεις καταλάβει; Η επιδίωξη της αλήθειας, επομένως, δεν είναι ούτε τόσο αόριστη ούτε δύσκολη. Από όποια σκοπιά κι αν το δεις, είτε από την καθημερινή σου ζωή, είτε από το καθήκον σου, είτε από το έργο της εκκλησίας, είτε από τις αλληλεπιδράσεις σου με τους άλλους, μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να προσδιορίσεις την κατεύθυνση και τα κριτήρια της άσκησης. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Σήμερα είναι πολύ πιο εύκολο να πιστεύει ο άνθρωπος στον Θεό από ό,τι ήταν στο παρελθόν, επειδή υπάρχουν πάρα πολλά λόγια του Θεού και επειδή ακούτε πάρα πολλά κηρύγματα και υπάρχουν πολλές συναναστροφές πάνω σε κάθε πτυχή της αλήθειας. Όποιος έχει πνευματική κατανόηση και επίπεδο, θα έχει ήδη καταλάβει. Μόνο όσοι έχουν πολύ κακό επίπεδο και έλλειψη πνευματικής κατανόησης λένε συνεχώς πως δεν κατανοούν διάφορα ζητήματα και δεν μπορούν ποτέ να διακρίνουν τα πράγματα. Μόλις τους συμβεί κάτι, βυθίζονται σε σύγχυση. Η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια ξεδιαλύνει τη σύγχυσή τους, αλλά, λίγο αργότερα, βυθίζονται ξανά σε αυτήν. Όλα αυτά οφείλονται στο ότι περνούν άσκοπα τις μέρες τους χωρίς την παραμικρή σκοτούρα. Πολύ απλά είναι υπερβολικά τεμπέληδες και δεν αναζητούν. Θα σου είναι εύκολο να καταλάβεις τα πράγματα αν αναζητήσεις και διαβάσεις περισσότερα από τα σχετικά λόγια του Θεού, αφού όλα τους είναι διατυπωμένα σε απλή γλώσσα που είναι εύκολα κατανοητή. Μπορεί να τα καταλάβει κάθε κανονικός άνθρωπος, με εξαίρεση τα άτομα με νοητική υστέρηση. Αυτά τα λόγια διατυπώνουν ξεκάθαρα πολλά ζητήματα και σου λένε τα πάντα. Αν λαχταράς πραγματικά μέσα στην καρδιά σου να αποκτήσεις την αλήθεια και εκλαμβάνεις την επιδίωξή της ως το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή, τότε τίποτα δεν μπορεί να σε καθυστερήσει ή να σε εμποδίσει να την κατανοήσεις και να την κάνεις πράξη —εκτός κι αν δεν θεωρείς την επιδίωξη της αλήθειας ως κάτι σημαντικό.

Ο πιο απλός κανόνας της επιδίωξης της αλήθειας είναι πως, από τη μία, πρέπει να αποδέχεσαι τα πάντα από τον Θεό και να υποτάσσεσαι στα πάντα. Από την άλλη, στο καθήκον σου, σε ό,τι είναι δική σου δουλειά και, κυρίως, στην ανάθεση που σου δίνει ο Θεός, στην υποχρέωσή σου, σε σημαντικά έργα που ναι μεν δεν εμπίπτουν στο καθήκον σου αλλά πρέπει να κάνεις και σε δουλειές που κανονίζονται για σένα και καλείσαι ονομαστικά να επιτελέσεις, θα πρέπει να πληρώσεις το τίμημα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Ακόμη κι αν χρειαστεί να δοθείς ολόψυχα, ακόμη κι αν έρχονται διωγμοί και κινδυνεύει η ζωή σου, εσύ δεν πρέπει να δυσανασχετήσεις για το κόστος, αλλά να προσφέρεις την αφοσίωσή σου και να υποταχθείς ως τον θάνατο. Έτσι εκδηλώνεται στην πραγματικότητα η επιδίωξη της αλήθειας και έτσι δαπανά κανείς τον εαυτό του και κάνει την αλήθεια πράξη πραγματικά. Είναι κάτι δύσκολο; (Όχι.) Μου αρέσουν οι άνθρωποι που λένε ότι δεν είναι δύσκολο, επειδή μες στην καρδιά τους λαχταρούν να επιδιώξουν την αλήθεια, είναι αποφασισμένοι, πιστοί και έχουν εσωτερική δύναμη, οπότε τίποτε από όσα τους συμβαίνουν δεν είναι δύσκολο. Αν, όμως, οι άνθρωποι δεν έχουν αυτοπεποίθηση και αμφιβάλλουν για τον εαυτό τους, τότε —όπως λένε συχνά και οι ίδιοι— όλα τελείωσαν γι’ αυτούς. Αν ένας άνθρωπος είναι παντελώς άχρηστος και δεν έχει κίνητρο να κάνει τίποτε το παραγωγικό, αλλά ζωηρεύει όταν έρχεται η ώρα για γλέντια και φαγοπότια, ενώ γίνεται αρνητικός όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες και δεν έχει ενθουσιασμό ούτε το παραμικρό κίνητρο όταν έρχεται η ώρα να συναναστραφεί σχετικά με την αλήθεια, τότε τι είδους άνθρωπος είναι; Είναι κάποιος που δεν αγαπάει την αλήθεια. Αν υπήρχε η απαίτηση να επιδιώκει ο άνθρωπος την αλήθεια την Εποχή της Χάριτος ή την Εποχή του Νόμου, θα δυσκολευόταν να το κάνει. Δεν θα ήταν εύκολο, γιατί τόσο οι συνθήκες της ανθρωπότητας όσο και τα πρότυπα των απαιτήσεων που είχε από αυτήν ο Θεός ήταν διαφορετικά. Σε παλαιότερες εποχές, λοιπόν, πέρα από κάποιους εξέχοντες ανθρώπους όπως ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Ιώβ και ο Πέτρος, λίγοι ήταν εκείνοι που μπορούσαν να δώσουν προσοχή στα λόγια του Θεού και να υποταχθούν σε Αυτόν. Ο Θεός, όμως, δεν κατηγόρησε τους ανθρώπους εκείνων των δύο εποχών, αφού δεν τους είχε πει πώς να ανταποκριθούν στα πρότυπα της σωτηρίας. Σε αυτό το στάδιο του έργου την έσχατη εποχή, ο Θεός λέει ξεκάθαρα στους ανθρώπους κάθε πτυχή των αληθειών που πρέπει να κάνουν πράξη. Δεν φταίει ο Θεός αν εκείνοι εξακολουθούν να μην τις κάνουν πράξη και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις Του. Το πρόβλημα είναι πως ο άνθρωπος δεν αγαπάει την αλήθεια και την αποστρέφεται. Άρα, λοιπόν, δεν αποτελεί πρόκληση το να επιδιώξουν οι άνθρωποι την αλήθεια όταν πρέπει να την επιδιώξουν· είναι κάτι που μπορούν να επιτύχουν. Αυτό συμβαίνει, αφενός, επειδή τα πάντα την ευνοούν και, αφετέρου, επειδή οι συνθήκες και οι βάσεις των ανθρώπων επαρκούν για να επιδιώξουν εκείνοι την αλήθεια. Αν κάποιος δεν καταφέρει να αποκτήσει τελικά την αλήθεια, αυτό πάει να πει πως τα προβλήματά του είναι πάρα πολύ σοβαρά. Όποια κι αν είναι η τιμωρία και η έκβαση ενός τέτοιου ανθρώπου και με όποιον τρόπο κι αν πεθάνει, θα του αξίζει. Δεν του αξίζει οίκτος. Για τον Θεό, δεν υπάρχουν όροι όπως οίκτος ή συμπόνια για τους ανθρώπους. Καθορίζει την έκβαση που θα πρέπει να έχει κανείς βάσει των απαιτήσεών Του από τον άνθρωπο, των διαθέσεών Του και της τάξης και των κανόνων που έχει θέσει· όπως μια συγκεκριμένη απόδοση αποφέρει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, έτσι καθορίζεται και πώς θα είναι αυτή η ζωή και ο επόμενος κόσμος για έναν άνθρωπο. Τόσο απλό είναι το θέμα. Δεν έχει σημασία πόσοι θα επιζήσουν στο τέλος ή πόσοι θα τιμωρηθούν. Ο Θεός δεν νοιάζεται γι’ αυτό. Τι καταλάβατε από αυτά τα λόγια; Ποιες πληροφορίες σάς μεταφέρουν; Γνωρίζετε; Για να δω αν είστε αρκετά έξυπνοι και επινοητικοί να απαντήσετε. Αν δεν μπορείτε, θα σας αξιολογούσα με μία μόνο λέξη: ανόητοι. Γιατί λέω πως είστε ανόητοι; Θα σας πω. Είπα πως τον Θεό δεν Τον νοιάζει πόσοι άνθρωποι θα επιζήσουν ή πόσοι θα αντιμετωπίσουν τελικά καταστροφές και τιμωρία. Τι σας λέει αυτό; Πως ο Θεός δεν έχει ορίσει έναν συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων. Μπορείς να αγωνιστείς για να το πετύχεις, αλλά το ποιος θα επιζήσει και ποιος θα τιμωρηθεί τελικά —είτε είσαι εσύ, είτε κάποιος άλλος, είτε οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων— δεν εξαρτάται από έναν αριθμό ανθρώπων που έχει ήδη καθορίσει ο Θεός. Ο Θεός εργάζεται και μιλάει όπως κάνει τώρα. Φέρεται δίκαια σε κάθε άνθρωπο και δίνει σε κάθε άνθρωπο άφθονες ευκαιρίες. Σου προσφέρει άφθονες ευκαιρίες και χάρη, καθώς και αφθονία των λόγων, του έργου, του ελέους και της ανοχής Του. Είναι δίκαιος με κάθε άνθρωπο. Αν μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια, αν βρίσκεσαι στο μονοπάτι όπου ακολουθείς τον Θεό, αν μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια και καθαρθεί η διεφθαρμένη διάθεσή σου, τότε όσες δυσκολίες κι αν υπομείνεις ή όσες προκλήσεις κι αν αντιμετωπίσεις, θα σωθείς. Αν μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό και γίνεις ένα άξιο δημιουργημένο ον και ένας άξιος κύριος των πάντων, θα επιβιώσεις. Αν επιβιώσεις, δεν θα οφείλεται στο ότι έχεις καλή μοίρα, αλλά στα όσα δαπάνησες, στην προσπάθεια που κατέβαλες και στην επιδίωξή σου. Θα είναι αυτό που αξίζεις και δικαιούσαι. Δεν θα έχεις ανάγκη να σου δώσει κάτι επιπλέον ο Θεός. Ο Θεός δεν σου δίνει πρόσθετη καθοδήγηση και εκπαίδευση, δεν σου λέει επιπλέον λόγια ούτε σου κάνει ειδικές χάρες. Δεν κάνει τέτοια πράγματα. Πρόκειται για την επιβίωση του ισχυρότερου, όπως είναι και στη φύση. Κάθε ζώο γεννά έναν αριθμό απογόνων και πεθαίνουν κι αυτοί σύμφωνα με την τάξη και τους κανόνες που έχει θέσει ο Θεός. Όσα μπορούν να επιβιώσουν, επιβιώνουν· όσα δεν μπορούν, πεθαίνουν, και έπειτα γεννιούνται άλλα. Όσα επιβιώνουν συνεχίζουν να υπάρχουν. Σε κακές χρονιές, δεν επιβιώνει ούτε ένα· σε καλές, επιβιώνουν περισσότερα. Τα πάντα διατηρούν στο τέλος μια ισορροπία. Πώς φέρεται, λοιπόν, ο Θεός στην ανθρωπότητα που ο Ίδιος δημιούργησε; Η στάση του Θεού είναι η ίδια. Δίνει δίκαια σε κάθε άνθρωπο την ευκαιρία του και μιλάει σε κάθε άνθρωπο, ανοιχτά και χωρίς να ζητάει τίποτα. Είναι ευγενικός με όλους τους ανθρώπους και τους εξυψώνει, τους καθοδηγεί, τους προσέχει και τους φυλάει. Αν, στο τέλος, επιβιώσεις επιδιώκοντας την αλήθεια και ανταποκριθείς στα πρότυπα των απαιτήσεων του Θεού, θα τα έχεις καταφέρει. Αν, όμως, σπαταλάς διαρκώς άσκοπα τις μέρες σου ενώ είσαι μπερδεμένος, θεωρείς πως έχεις κακή μοίρα, έχεις πάντα την τάση να θέτεις υπερβολικούς στόχους, δεν ξέρεις τι να κάνεις και ζεις μονίμως βάσει των συναισθημάτων σου, χωρίς να επιδιώκεις την αλήθεια ούτε να βαδίζεις στη σωστή οδό, τότε στο τέλος δεν θα κερδίσεις τίποτα. Αν θέλεις να περνάς διαρκώς όπως όπως τις μέρες σου, να αγνοείς το έργο που κάνει ο Θεός μέσα σου και μη νοιάζεσαι καθόλου για το γεγονός πως σε καθοδηγεί ή σου δίνει ευκαιρίες, πειθαρχία, διαφώτιση και στήριξη, τότε ο Θεός θα δει πως είσαι ένας απαθής ανόητος και θα σε αγνοήσει. Θα κάνει έργο πάνω σου τη μέρα που θα επιδιώξεις την αλήθεια. Δεν θυμάται τις παραβάσεις σου. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, ο Θεός ούτε θα σε αναγκάσει ούτε θα σε σύρει με το ζόρι. Αν επιδιώκεις, θα κερδίσεις· αν δεν επιδιώκεις, δεν θα κερδίσεις. Οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν αν θα επιδιώκουν την αλήθεια ή όχι. Η απόφαση είναι δική τους. Όταν φτάσει στο τέλος του το έργο του Θεού, Εκείνος θα ζητήσει το «φύλλο απαντήσεών» σου και θα σε μετρήσει σύμφωνα με τα πρότυπα της αλήθειας. Αν δεν έχεις καμία απολύτως μαρτυρία, πρέπει να αποκλειστείς και δεν θα καταφέρεις να επιβιώσεις. Εσύ θα πεις: «Έχω εκτελέσει χίλια δυο καθήκοντα και έχω δουλέψει πάρα πολύ. Δαπάνησα και πλήρωσα πολλά!» Ο Θεός θα σου πει: «Επιδίωξες, όμως, την αλήθεια;» Θα το ξανασκεφτείς και θα διαπιστώσεις πως δεν επιδίωκες την αλήθεια κατά τα είκοσι, τριάντα, σαράντα ή πενήντα χρόνια της πίστης σου στον Θεό. Ο Θεός θα πει: «Εσύ ο ίδιος λες πως δεν έχεις επιδιώξει την αλήθεια. Δρόμο, λοιπόν. Πήγαινε όπου θέλεις». Εσύ θα πεις: «Δεν το θεωρεί κρίμα ο Θεός να σώσει έναν λιγότερο άνθρωπο από όσους θα έπρεπε και να του λείπει ένας κύριος των πάντων;» Σ’ αυτό το σημείο, ο Θεός θα συνέχιζε να θεωρεί ότι είναι κρίμα; Ο Θεός έχει κάνει υπομονή και έχει περιμένει αρκετό καιρό. Οι προσδοκίες που είχε για σένα θα έχουν κάνει τον κύκλο τους, θα έχει χάσει την ελπίδα Του για σένα και δεν θα σου δίνει πια σημασία. Δεν θα χύσει ούτε ένα δάκρυ για σένα ούτε θα υποφέρει και θα νιώσει άλλη οδύνη για λογαριασμό σου. Γιατί αυτό; Επειδή η έκβαση όλων των πραγμάτων θα έχει κάνει τον κύκλο της, το έργο του Θεού θα φτάσει στο τέλος του, το σχέδιο διαχείρισής Του θα φτάσει στη λήξη του και Εκείνος θα αναπαυτεί. Ο Θεός δεν θα χαρεί για κανέναν άνθρωπο ούτε θα νιώσει οδύνη, θα θρηνήσει ή θα κλάψει για κανέναν. Ούτε θα νιώσει, φυσικά, αγαλλίαση και ευχαρίστηση επειδή θα επιβιώσει κάποιος άνθρωπος ή θα καταφέρει να γίνει κύριος των πάντων. Γιατί αυτό; Ο Θεός έχει δαπανήσει πάρα πολλά, για πάρα πολύ καιρό για αυτήν την ανθρωπότητα, και χρειάζεται ανάπαυση. Πρέπει να ολοκληρώσει τα έξι χιλιάδες χρόνια του σχεδίου διαχείρισής Του· δεν θα δίνει πια καμία σημασία σε αυτό, δεν θα κάνει σχέδια, δεν θα λέει λόγια, ούτε θα επιτελεί οποιοδήποτε έργο πάνω στον άνθρωπο. Θα παραδώσει το μελλοντικό έργο και τις μέρες που θα ’ρθουν στους κύριους της επόμενης εποχής. Τι σας λέω, λοιπόν; Το εξής: Τώρα που γνωρίζετε πλέον πόσοι άνθρωποι θα παραμείνουν στο τέλος και ποιοι θα τα καταφέρουν, κάθε ένας από εσάς μπορεί να αγωνιστεί ώστε να το πετύχει, και το μόνο μονοπάτι για να το κάνετε είναι η επιδίωξη της αλήθειας. Μη σπαταλάτε άσκοπα τις μέρες σας· δεν θα καταφέρετε τίποτα αν είστε μπερδεμένοι. Αν έρθει η μέρα που ο Θεός δεν θα θυμάται πλέον τίποτα από όσα πλήρωσες και δεν θα νοιάζεται πια σε τι μονοπάτι βαδίζεις ούτε ποια θα είναι η έκβασή σου, τότε, τη μέρα εκείνη θα έχει οριστεί πραγματικά η έκβασή σου. Τι πρέπει να κάνετε τώρα; Πρέπει να εκμεταλλευτείτε το παρόν όσο η καρδιά του Θεού εξακολουθεί να μοχθεί για την ανθρωπότητα, όσο Εκείνος κάνει ακόμα σχέδια για αυτήν και όσο στενοχωριέται και αγχώνεται για την κάθε κίνηση και χειρονομία του ανθρώπου. Οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν την επιλογή τους το συντομότερο δυνατό. Προσδιόρισε τον στόχο και την κατεύθυνση της επιδίωξής σου και μην περιμένεις να έρθουν οι μέρες της ανάπαυσης του Θεού για να κάνεις τα σχέδιά σου. Αν δεν έχεις νιώσει αληθινή μεταμέλεια, τύψεις, θλίψη και λύπη μέχρι τότε, θα είναι πολύ αργά. Κανείς δεν θα μπορεί να σε σώσει, ούτε καν ο Θεός. Κι αυτό επειδή, όταν έρθει ο καιρός και η στιγμή που θα τελειώσει πραγματικά το σχέδιο του Θεού και ο Θεός βάλει την τελευταία πινελιά και ολοκληρώσει το σχέδιό Του, δεν θα εργάζεται άλλο πια. Ο Θεός χρειάζεται ανάπαυση. Πρέπει να γευτεί τους καρπούς που απέφερε το έξι χιλιάδων ετών σχέδιο διαχείρισής Του και να απολαύσει το γεγονός ότι οι άνθρωποι που παραμένουν είναι οικονόμοι των πάντων για λογαριασμό Του. Ο Θεός θέλει να απολαύσει το θέαμα των ανθρώπων που παραμένουν και διαχειρίζονται τα πάντα με βάση τους κανόνες και τους κανονισμούς που έχει θέσει ο Ίδιος, σε απόλυτη συμφωνία και με την τάξη που δημιούργησε όσον αφορά τις εποχές, όλα τα πράγματα και την ανθρωπότητα, χωρίς να παραβιάζουν το θέλημα ή τις επιθυμίες Του. Ο Θεός θέλει να απολαύσει την ανάπαυσή Του· θέλει να απολαύσει την άνεσή Του, χωρίς να ανησυχεί πια για την ανθρωπότητα ούτε να εργάζεται πια για χάρη της. Το καταλαβαίνετε αυτό; (Ναι.) Αυτή η μέρα θα έρθει σύντομα. Αν μιλούσαμε για τη μακροζωία του ανθρώπου κατά τον καιρό του Αδάμ και της Εύας, οι άνθρωποι μπορεί να είχαν αιώνες μπροστά τους και ο χρόνος που απέμενε θα ήταν πολύς. Κοιτάξτε πόσο χρόνο χρειάστηκε ο Νώε για να φτιάξει την κιβωτό. Νομίζω πως υπάρχουν μόνο ελάχιστοι άνθρωποι σήμερα που θα ζήσουν πάνω από εκατό χρόνια· ακόμη κι αν όντως ζήσεις μέχρι τα ενενήντα ή τα εκατό, πόσες δεκαετίες σού απομένουν; Όχι πολλές. Ακόμη κι αν είσαι τώρα είκοσι χρόνων και ζήσεις μέχρι τα ενενήντα, θα ζήσεις για άλλα εβδομήντα χρόνια· αυτός ο χρόνος είναι πάλι λιγότερος από εκείνον που χρειάστηκε ο Νώε για να φτιάξει την κιβωτό. Για τον Θεό, τα έξι χιλιάδες χρόνια περνούν στο άψε σβήσε, και ό,τι είναι για τον άνθρωπο τα εξήντα, τα ογδόντα ή τα εκατό χρόνια, για τον Θεό είναι λίγα δευτερόλεπτα, το πολύ λίγα λεπτά, και περνούν εν ριπή οφθαλμού. Ακόμη και οι άνθρωποι που δεν βαδίζουν στη σωστή οδό και δεν επιδιώκουν την αλήθεια, λένε συχνά: «Η ζωή είναι μικρή. Εν ριπή οφθαλμού έχουμε μεγαλώσει, το σπίτι έχει γεμίσει παιδιά και εγγόνια, και η ζωή μας έχει κάνει τον κύκλο της». Τι γίνεται αν όντως επιδιώκεις την αλήθεια; Για εσένα, ο χρόνος πιέζει ακόμη περισσότερο. Οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια και ζουν σε έναν κόσμο κενότητας, σπαταλούν άσκοπα τις μέρες τους και όλοι νιώθουν πως ο χρόνος περνά πολύ γρήγορα. Τι γίνεται αν όντως επιδιώκεις την αλήθεια; Για ένα διάστημα, μπορείς να βιώσεις αρκετά κάθε περιβάλλον, άτομο, γεγονός ή πράγμα που έχει διευθετήσει ο Θεός· θα χρειαστεί πολύς καιρός μέχρι να αποκομίσεις λιγοστή μόνο γνώση, ενόραση και εμπειρία. Δεν είναι εύκολο. Όταν έχεις πράγματι αυτήν τη γνώση και εμπειρία, θα καταλάβεις το εξής: «Αμάν! Ο άνθρωπος δεν αποκομίζει πολλά επιδιώκοντας μια ζωή την αλήθεια!» Πολλοί άνθρωποι γράφουν τώρα εκθέσεις για τη βιωματική τους μαρτυρία, και βλέπω πως κάποιοι που πιστεύουν στον Θεό εδώ και είκοσι ή τριάντα χρόνια, γράφουν απλώς για τις αποτυχίες ή τα ολισθήματα που είχαν πριν από δέκα ή είκοσι χρόνια. Αν και θέλουν να γράψουν για κάτι πρόσφατο και για την τωρινή ζωή-είσοδό τους, δεν υπάρχει τίποτα. Η εμπειρία τους είναι θλιβερά πενιχρή. Όταν γράφουν εκθέσεις για τη βιωματική τους μαρτυρία, κάποιοι άνθρωποι πρέπει να ανατρέξουν στις παρελθοντικές αποτυχίες και τα παρελθοντικά ολισθήματά τους, ενώ όσοι έχουν κακή μνήμη χρειάζονται τη βοήθεια των άλλων για να τα θυμηθούν. Μόνο αυτά τα λίγα έχουν αποκτήσει στα δέκα, είκοσι ή ακόμη και τριάντα χρόνια της πίστης τους στον Θεό, και είναι σκληρή δουλειά να τα καταγράψουν. Κάποιες εκθέσεις, μάλιστα, δεν έχουν συνοχή, και τα ασυνάρτητα κομμάτια τους έχουν συνενωθεί όπως όπως, με τρόπο ευφάνταστο. Στην πραγματικότητα, αυτές δεν μετρούν καν ως εμπειρία ζωής και δεν έχουν καμία σχέση με τη ζωή. Τόσο αξιοθρήνητος είναι ο άνθρωπος όταν δεν επιδιώκει την αλήθεια. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Έτσι είναι. Ελπίζω να μην έρθει για κανέναν η μέρα που θα έχει τελειώσει το έργο του Θεού και εσύ, μεταμελημένος απέναντί Του, πέσεις στα γόνατα και πεις: «Τώρα γνωρίζω τον εαυτό μου! Τώρα ξέρω πώς να επιδιώξω την αλήθεια!» Πολύ αργά! Ο Θεός δεν θα σου δώσει σημασία. Δεν θα Τον νοιάζει πλέον αν είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια, τι είδους διεφθαρμένη διάθεση έχεις, ποια στάση τηρείς απέναντί Του, πόσο βαθιά έχεις διαφθαρεί από τον Σατανά ή τι είδους άνθρωπος είσαι. Όταν συμβεί αυτό, δεν θα παγώσεις μέχρι το μεδούλι; (Ναι.) Φαντάσου το εξής τώρα: Αν ερχόταν πραγματικά εκείνη η ώρα, θα ένιωθες λυπημένος; (Ναι.) Γιατί θα ένιωθες λυπημένος; Η επίπτωση θα ήταν πως δεν θα είχες ποτέ ξανά άλλη ευκαιρία, δεν θα άκουγες ποτέ ξανά τα λόγια του Θεού, ο Θεός δεν θα αγχωνόταν ποτέ ξανά για σένα, δεν θα ενδιαφερόταν ποτέ ξανά για σένα ούτε θα ήσουν πια δημιούργημά Του. Δεν θα είχες καμία απολύτως σχέση μαζί Του. Τρομακτική σκέψη. Αν ναι μεν μπορείς να το κάνεις τώρα εικόνα, αλλά έρθει όντως η μέρα που φτάσεις σε αυτό το σημείο, δεν θα μείνεις εμβρόντητος; Θα είναι όπως ακριβώς λέει η Βίβλος: Όταν έρθει εκείνος ο καιρός, οι άνθρωποι θα χτυπούν τα στήθια και την πλάτη τους, θα θρηνούν, θα τρίζουν τα δόντια και θα κλαίνε τόσο γοερά, που μπορεί και να πεθάνουν. Ακόμη κι αν κλάψουν μέχρι θανάτου θα είναι ανώφελο· θα είναι πολύ αργά! Ο Θεός δεν θα είναι πια ο Θεός σου και εσύ δεν θα είσαι πια δημιούργημά Του. Δεν θα έχεις καμία σχέση μαζί Του και Εκείνος δεν θα σε θέλει. Το πώς είσαι δεν θα αφορά πια καθόλου τον Θεό. Δεν θα σε έχει πια μέσα στην καρδιά Του ούτε θα ανησυχεί πια για σένα. Τότε δεν θα έχεις φτάσει στο τέλος του μονοπατιού της πίστης σου στον Θεό; (Ναι.) Γι’ αυτό, αν μπορείς να κάνεις εικόνα πως ίσως έρθει ο καιρός που ο Θεός θα σε αποστρέφεται και θα σε απορρίψει, θα πρέπει να εκτιμάς το παρόν. Ο Θεός μπορεί να σε παιδεύσει, να σε κρίνει ή να σε κλαδέψει· μπορεί, μάλιστα, να σε καταραστεί και να σε επιπλήξει δριμύτατα. Αξίζει να τα εκτιμάς όλα αυτά γιατί τουλάχιστον ο Θεός σε αναγνωρίζει ακόμα ως δημιούργημά Του, έχει ακόμα προσδοκίες για εσένα, παραμένεις τουλάχιστον μέσα στην καρδιά Του και Εκείνος είναι ακόμα πρόθυμος να σε επιπλήξει και να σε καταραστεί, πράγμα που σημαίνει πως εξακολουθεί να ανησυχεί για σένα μέσα Του. Αυτή η ανησυχία δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί κανείς να λάβει με αντάλλαγμα τη ζωή του. Μην είστε ανόητοι, λοιπόν! Καταλάβατε; (Ναι.) Αν καταλάβατε, τότε δεν είστε στ’ αλήθεια ανόητοι. Προσποιείστε, έτσι δεν είναι; Στ’ αλήθεια ελπίζω να μην είστε πραγματικά ανόητοι. Αν τα καταλάβατε αυτά, μη σπαταλάτε άσκοπα τις μέρες σας. Η επιδίωξη της αλήθειας είναι σπουδαίο ζήτημα στην ανθρώπινη ζωή. Δεν υπάρχει άλλο ζήτημα εξίσου σημαντικό με την επιδίωξη της αλήθειας ούτε άλλο ζήτημα που να ξεπερνά σε αξία την απόκτησή της. Ήταν εύκολο να ακολουθήσεις τον Θεό μέχρι σήμερα; Πρέπει να βιαστείς και να θεωρήσεις την επιδίωξη της αλήθειας ως ζήτημα μεγάλης σημασίας! Αυτό το στάδιο του έργου τις έσχατες ημέρες είναι το σημαντικότερο στάδιο έργου που κάνει ο Θεός πάνω στους ανθρώπους κατά το έξι χιλιάδων ετών σχέδιο διαχείρισής Του. Η επιδίωξη της αλήθειας είναι η μεγαλύτερη προσδοκία που εναποθέτει ο Θεός στον εκλεκτό Του λαό. Ελπίζει πως οι άνθρωποι θα βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι, το οποίο είναι η επιδίωξη της αλήθειας. Μη δυσαρεστήσεις τον Θεό, μην Τον απογοητεύσεις και μην Τον αναγκάσεις να σε βγάλει από την καρδιά Του όταν έρθει η τελική στιγμή και πάψει να ανησυχεί για σένα, ενώ δεν θα νιώθει ούτε καν μίσος πια για σένα. Μην αφήσεις τα πράγματα να φτάσουν σε αυτό το σημείο. Κατάλαβες; (Ναι.)

Ποιο ήταν το θέμα της σημερινής μας συναναστροφής; (Γιατί πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια.) Είναι κάπως βαρύ θέμα, έτσι δεν είναι; Γιατί είναι βαρύ; Επειδή είναι σημαντικό. Είναι υψίστης σημασίας για το μέλλον και τη ζωή κάθε ανθρώπου, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο θα υπάρχει κάθε άνθρωπος στην επόμενη εποχή. Ελπίζω, λοιπόν, πως θα ακούσετε λίγες φορές ακόμα τη σημερινή συζήτηση πάνω στο θέμα, έτσι ώστε να εντυπωθεί πιο βαθιά μέσα σας. Ανεξάρτητα από το αν επιδίωκες την αλήθεια στο παρελθόν και ανεξάρτητα από το αν είσαι διατεθειμένος να την επιδιώξεις, προσπάθησε μετά τη σημερινή συναναστροφή πάνω στο θέμα «Γιατί πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια» να αποκτήσεις την αποφασιστικότητα και να έχεις την ατσάλινη θέληση να επιδιώκεις την αλήθεια. Είναι η καλύτερη επιλογή. Μπορείς να το κάνεις αυτό; (Ναι.) Τέλεια. Σήμερα συναναστραφήκαμε σχετικά με το γιατί πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια. Το επόμενο θέμα συναναστροφής μας είναι το πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια. Τώρα που σας έχω αποκαλύψει το θέμα, συλλογιστείτε το λιγάκι και δείτε τι γνωρίζετε γι’ αυτό μέσα σας. Πάρτε μια πρώτη γεύση του. Σε αυτό το σημείο ολοκληρώνεται η σημερινή συναναστροφή.

3 Σεπτεμβρίου 2022