Το να αποκτήσει κανείς αυτογνωσία δεν είναι εύκολο πράγμα. Επιτυγχάνεται με την αποδοχή της αλήθειας, καθώς και με την άσκηση και τη βίωση των λόγων του Θεού, και η αληθινή αυτογνωσία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την αποδοχή της κρίσης και της παίδευσης του Θεού. Όσοι δεν έχουν βιώσει την κρίση και την παίδευση μπορούν, στην καλύτερη περίπτωση, να παραδεχτούν τα λάθη που έχουν κάνει και τα πράγματα στα οποία έχουν σφάλει. Θα τους είναι πολύ δύσκολο να δουν καθαρά τη φύση-ουσία τους. Γιατί, παρόλο που οι πιστοί στην Εποχή της Χάριτος σταμάτησαν να διαπράττουν ορισμένες αμαρτίες και άλλαξαν τη συμπεριφορά τους προς το καλύτερο, δεν πέτυχαν ποτέ μεταμόρφωση της ζωής-διάθεσής τους; Γιατί, παρόλο που πίστευαν στον Θεό, Του αντιστάθηκαν και μάλιστα Τον πρόδωσαν; Είναι δύσκολο για τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα να αναγνωρίσει την πηγή αυτού του ζητήματος. Γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν σατανικές διαθέσεις; Αυτό οφείλεται στο ότι ο Σατανάς έχει διαφθείρει την ανθρωπότητα και οι άνθρωποι έχουν αποδεχτεί τα ψέματα και τις φιλοσοφίες του. Αυτό ήταν που πυροδότησε τις διεφθαρμένες διαθέσεις, και με αυτόν τον τρόπο η διάθεση του Σατανά έγινε η πηγή της αντίστασης του ανθρώπου ενάντια στον Θεό. Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα να αναγνωρίσουν οι άνθρωποι. Ο Θεός κάνει το έργο της κρίσης Του τις έσχατες ημέρες για να σώσει την ανθρωπότητα από την επιρροή του Σατανά και να εξαλείψει την πηγή της αμαρτίας της ανθρωπότητας και της αντίστασής της ενάντια στον Θεό. Ο Σατανάς διαφθείρει την ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια και η φύση του έχει ριζώσει στις καρδιές των ανθρώπων. Ως εκ τούτου, κανένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης δεν μπορεί να διορθωθεί και να αποτιναχθεί με μία ή δύο μόνο προσπάθειες αυτοκριτικής και αυτογνωσίας. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις αναβλύζουν συνεχώς και επανειλημμένα, γι’ αυτό οι άνθρωποι πρέπει να αποδεχτούν την αλήθεια και να δώσουν μια μακρά μάχη με τις σατανικές τους διαθέσεις μέχρι να νικήσουν τον Σατανά. Μόνο τότε μπορούν να αποτινάξουν πλήρως τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Έτσι, οι άνθρωποι πρέπει αδιάκοπα να προσεύχονται στον Θεό, να αναζητούν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική, να γνωρίζουν τον εαυτό τους και να κάνουν πράξη την αλήθεια, έως ότου η διαφθορά πάψει να αναβλύζει από αυτούς, η ζωή-διάθεσή τους αλλάξει και οι ίδιοι επιτύχουν υποταγή στον Θεό. Μόνο τότε θα κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Τα αποτελέσματα κάθε μάχης μπορεί να μην είναι άμεσα εμφανή, και μπορεί κανείς να εξακολουθεί να αποκαλύπτει διεφθαρμένες διαθέσεις έπειτα. Ίσως νιώθεις λίγο αρνητικός και αποθαρρυμένος, αλλά δεν θέλεις να τα παρατήσεις, και μπορείς ακόμα να συνεχίσεις να προσπαθείς σκληρά, στρεφόμενος στον Θεό και στηριζόμενος σ’ Αυτόν. Αν επιμείνεις με αυτόν τον τρόπο για δύο ή τρία χρόνια, θα είσαι πραγματικά σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, και θα υπάρχει γαλήνη και χαρά στην καρδιά σου. Τότε θα δεις ξεκάθαρα ότι κάθε αποτυχία, κάθε προσπάθεια και κάθε κέρδος που είχες ήταν ένα καλό σημάδι ότι προχωρούσες προς τη μεταμόρφωση της διάθεσής σου και προς το να κάνεις τον Θεό να αλλάξει γνώμη για σένα. Αν και κάθε αλλαγή είναι ανεπαίσθητη στην ανθρώπινη συνείδηση, η μεταμόρφωση της διάθεσης που έρχεται με κάθε μεταστροφή δεν μπορεί να επιτευχθεί με καμία άλλη ενέργεια ή πράγμα. Αυτό είναι το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει κανείς για να αλλάξει τη διάθεσή του και να εισέλθει στη ζωή. Με αυτόν τον τρόπο πρέπει να γίνεται πράξη η επιδίωξη της αλλαγής της διάθεσης. Φυσικά, οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν ακριβή κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λαμβάνει χώρα η αλλαγή διάθεσης: Δεν είναι μια ξαφνική, συνταρακτική αλλαγή που εκπλήσσει και τέρπει, όπως φαντάζονται. Δεν λαμβάνει χώρα έτσι. Είναι μια αλλαγή που γίνεται ασυνείδητα, αργά, σιγά-σιγά. Όταν κάποιος είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια, θα δει τους καρπούς των κόπων του. Όταν ανατρέξεις στο παρελθόν, αφού έχεις βαδίσει σε αυτό το μονοπάτι για τρία, πέντε ή δέκα χρόνια, θα εκπλαγείς όταν διαπιστώσεις ότι η διάθεσή σου έχει αλλάξει πάρα πολύ σε αυτά τα δέκα χρόνια, ότι είσαι τελείως διαφορετικός. Μπορεί η προσωπικότητα και η ιδιοσυγκρασία σου να μην έχουν αλλάξει, ούτε ο τρόπος ζωής σου και άλλα παρόμοια, αλλά οι διαθέσεις, οι καταστάσεις και οι συμπεριφορές που αναβλύζουν από σένα θα διαφέρουν πολύ, σαν να έχεις γίνει πραγματικά ένα διαφορετικό άτομο. Γιατί θα συμβεί μια τέτοια αλλαγή; Επειδή σε αυτά τα δέκα χρόνια, θα έχεις κριθεί και παιδευτεί, θα έχεις κλαδευτεί και αντιμετωπιστεί, θα έχεις δοκιμαστεί και εξευγενιστεί από τα λόγια του Θεού πολλές φορές, και θα έχεις κατανοήσει πολλές αλήθειες. Θα ξεκινήσει με μια αλλαγή στις απόψεις σου για τα πράγματα, μια αλλαγή στην οπτική σου για τη ζωή και τις αξίες σου, την οποία θα ακολουθήσει μια αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σου, μια αλλαγή στα θεμέλια στα οποία στηρίζεσαι για να επιβιώσεις —και καθώς συμβαίνουν αυτές οι αλλαγές, θα γίνεις σταδιακά ένα άλλο άτομο, ένας νέος άνθρωπος. Αν και η προσωπικότητα, η ιδιοσυγκρασία, ο τρόπος ζωής, ακόμα και η ομιλία και η στάση σου μπορεί να παραμείνουν αμετάβλητα, θα έχεις μεταμορφώσει τη ζωή-διάθεσή σου, και αυτό από μόνο του είναι μια θεμελιώδης, ουσιώδης αλλαγή. Ποια είναι τα σημάδια της αλλαγής της διάθεσης; Πώς εκδηλώνεται συγκεκριμένα; Ξεκινά με μια αλλαγή των απόψεων ενός ατόμου για τα πράγματα —τότε που οι πολυάριθμες απόψεις που τρέφει ένα άτομο για ό,τι αφορά στους άπιστους αλλάζουν καθώς αυτό αποκτά κατανόηση της αλήθειας, και οι απόψεις αυτές πλησιάζουν περισσότερο στην αλήθεια των λόγων του Θεού. Αυτό είναι το πρώτο στάδιο της αλλαγής της διάθεσης. Πέρα από αυτό, μέσω της αυτοκριτικής και της αυτογνωσίας, οι άνθρωποι μπορούν να επικεντρωθούν στην άσκηση της αλήθειας. Αναλογιζόμενοι τις διάφορες προθέσεις, τα κίνητρα, τις σκέψεις και ιδέες, τις αντιλήψεις, τις απόψεις και τις στάσεις που προκύπτουν μέσα τους, μπορούν να εντοπίσουν τα προβλήματά τους και να αρχίσουν να νιώθουν μεταμέλεια γι’ αυτά. Στη συνέχεια, μπορούν να απαρνηθούν τη σάρκα και να κάνουν πράξη την αλήθεια. Και καθώς το κάνουν, θα αρχίσουν να εκτιμούν ακόμη περισσότερο τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, και να αναγνωρίζουν ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Θα είναι πιο πρόθυμοι να ακολουθήσουν τον Χριστό και να υποταχθούν σ’ Αυτόν, και θα αισθάνονται ότι ο Θεός εκφράζει αλήθειες για να εκθέσει, να κρίνει και να παιδεύσει τον άνθρωπο, καθώς και να αλλάξει τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, και ότι με τον τρόπο αυτό ο Θεός σώζει και οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση με έναν πραγματικά πρακτικό τρόπο. Θα αισθανθούν ότι χωρίς την κρίση και την παίδευση του Θεού ή την παροχή και την καθοδήγηση των λόγων Του, οι άνθρωποι δεν θα είχαν τρόπο να κερδίσουν τη σωτηρία ούτε θα μπορούσαν να αποκομίσουν τέτοιες ανταμοιβές. Θα αρχίσουν να αγαπούν τα λόγια του Θεού και θα νιώσουν ότι εξαρτώνται από αυτά στην πραγματική τους ζωή, ότι χρειάζονται τα λόγια Του ως παροχή, ως καθοδήγηση και για να ανοίξουν τον δρόμο γι’ αυτούς. Οι καρδιές τους θα γεμίσουν γαλήνη, και όταν τους συμβαίνει κάτι, θα αναζητούν ασυνείδητα τα λόγια του Θεού για να λειτουργούν ως βάση τους, και θα αναζητούν μέσα σε αυτά τις αρχές και το μονοπάτι άσκησης. Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται μέσω της αυτογνωσίας. Υπάρχει και ένα άλλο: Οι άνθρωποι δεν θα αντιμετωπίζουν πλέον τις εκδηλώσεις των διεφθαρμένων διαθέσεών τους όπως έκαναν κάποτε, με στάση αδιαλλαξίας. Αντίθετα, θα είναι σε θέση να γαληνέψουν τις καρδιές τους και να ακούσουν τα λόγια του Θεού με μια στάση ειλικρίνειας, και θα είναι σε θέση να δεχτούν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Αυτό σημαίνει ότι, όταν εκδηλώνουν μια διεφθαρμένη διάθεση, δεν θα είναι πλέον όπως ήταν πριν —αδιάλλακτοι, ατίθασοι, σφοδρά επιθετικοί, αλαζόνες, αυθάδεις και θηριώδεις— αντίθετα, θα κάνουν ενεργά αυτοκριτική και θα γνωρίσουν τα πραγματικά τους προβλήματα. Μπορεί να μη γνωρίζουν ποια είναι η ουσία της διεφθαρμένης τους διάθεσης, αλλά θα είναι σε θέση να γαληνέψουν, να προσευχηθούν στον Θεό και να αναζητήσουν την αλήθεια, και μετά θα παραδεχτούν τα προβλήματά τους και τη διεφθαρμένη τους διάθεση, θα μετανοήσουν στον Θεό και θα αποφασίσουν να συμπεριφερθούν διαφορετικά στο μέλλον. Αυτή είναι εξ ολοκλήρου μια στάση υποταγής. Με αυτόν τον τρόπο, θα αποκτήσουν καρδιά υποταγής στον Θεό. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός, ό,τι κι αν απαιτεί από αυτούς, ό,τι έργο κι αν κάνει ή ό,τι περιβάλλον κι αν κανονίζει γι’ αυτούς, θα είναι εύκολο για τους ανθρώπους να υποταχθούν σ’ αυτό. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους δεν θα αποτελούν τόσο μεγάλο εμπόδιο γι’ αυτούς, θα είναι εύκολο να διορθωθούν και να ξεπεραστούν. Στο σημείο αυτό, θα μπορούν να ασκούν την αλήθεια χωρίς κόπο, καθώς και να επιτύχουν υποταγή στον Θεό. Αυτά είναι τα σημάδια της αλλαγής της διάθεσης. Όταν κάποιος μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια και να υποταχθεί πραγματικά στον Θεό, είναι δίκαιο να πούμε ότι η ζωή-διάθεσή του έχει ήδη υποβληθεί σε μια αλλαγή —μια αληθινή αλλαγή, η οποία επιτυγχάνεται εξ ολοκλήρου μέσω της επιδίωξης της αλήθειας. Και όλες οι συμπεριφορές που εκδηλώνονται στους ανθρώπους κατά τη διαδικασία αυτή, είτε πρόκειται για θετικές συμπεριφορές είτε για φυσιολογική αρνητικότητα και αδυναμία, είναι απαραίτητες και αναπόφευκτες. Εφόσον υπάρχουν θετικές συμπεριφορές, πρέπει να υπάρχουν και συμπεριφορές αρνητικότητας και αδυναμίας —αλλά η αρνητικότητα και η αδυναμία είναι προσωρινές. Μόλις ένα άτομο αποκτήσει ένα ορισμένο ανάστημα, θα έχει όλο και λιγότερες καταστάσεις αρνητικότητας και αδυναμίας, και όλο και περισσότερες θετικές συμπεριφορές και είσοδο, και οι πράξεις του θα συμφωνούν όλο και περισσότερο με τις αρχές. Ένα τέτοιο άτομο είναι κάποιος που υπακούει στον Θεό και κάποιος του οποίου η ζωή-διάθεση άλλαξε μετά την κάθαρση των διεφθαρμένων διαθέσεών του. Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτά είναι τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουν όσοι επιδιώκουν την αλήθεια βιώνοντας την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, καθώς και με το να κλαδεύονται, να αντιμετωπίζονται, να δοκιμάζονται και να εξευγενίζονται επανειλημμένα.

Εφόσον όλοι οι άνθρωποι έχουν πλέον ακούσει και κατανοήσει τις συγκεκριμένες, κανονικές διαδικασίες επιδίωξης της αλήθειας, δεν θα πρέπει πια να επινοούν διάφορες δικαιολογίες ή προφάσεις για τους λόγους για τους οποίους βαριούνται την αλήθεια, ή αντιστέκονται σε αυτήν, ή δεν την επιδιώκουν. Έχοντας κατανοήσει αυτές τις αλήθειες και βλέποντας καθαρά αυτό το ζήτημα, έχεις πλέον διάκριση για τις δικαιολογίες και τις προφάσεις που προβάλλουν οι άνθρωποι για το ότι δεν επιδιώκουν την αλήθεια; Αν ένα ηλικιωμένο άτομο λέει: «Είμαι ηλικιωμένος. Δεν έχω το ίδιο κίνητρο ή τον ίδιο ενθουσιασμό που έχει ένας νέος άνθρωπος. Με τα χρόνια χάνω τη δυναμικότητα και τη φιλοδοξία της νιότης, και δεν γίνομαι πια αλαζόνας. Έτσι, το να λες ότι είμαι αλαζόνας είναι ανόητο —δεν είμαι!» Έχει δίκιο; (Όχι.) Προφανώς όχι. Όλοι σας μπορείτε πλέον να διακρίνετε τέτοια λόγια. Θα μπορούσες να αποκαλύψεις αυτό το άτομο και να πεις: «Παρόλο που είσαι ηλικιωμένος, εξακολουθείς να έχεις αλαζονική διάθεση. Ήσουν αλαζόνας για όλη σου τη ζωή χωρίς ποτέ να το διορθώσεις. Θέλεις να συνεχίσεις να είσαι αλαζόνας;» Κάποιοι νεότεροι άνθρωποι λένε: «Είμαι τόσο νέος, δεν έχω βιώσει το χάος της κοινωνίας ούτε έχω ταλαιπωρηθεί και παρασυρθεί μέσα σε διάφορες ομάδες. Δεν έχω τις εμπειρίες που έχουν οι άνθρωποι που έχουν γυρίσει τον κόσμο —και το πιο σημαντικό, φυσικά, δεν είμαι τόσο πανούργος ή ύπουλος όσο αυτοί οι πονηροί γέροντες. Ως νέος άνθρωπος, είναι φυσιολογικό να έχω κάπως αλαζονική διάθεση· τουλάχιστον δεν είμαι τόσο υπολογιστικός, δόλιος και κακός όσο ένας ηλικιωμένος». Είναι σωστό να το λένε αυτό; (Όχι.) Κάθε άνθρωπος έχει διεφθαρμένη διάθεση. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την ηλικία ή το φύλο. Εσύ έχεις ό,τι έχουν οι άλλοι, και αυτοί έχουν ό,τι έχεις εσύ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κατηγορεί κανείς τους άλλους. Φυσικά, δεν αρκεί να αναγνωρίζουμε απλώς ότι όλοι έχουν διεφθαρμένη διάθεση. Εφόσον έχεις αναγνωρίσει ότι έχεις διεφθαρμένη διάθεση, πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια για να τη διορθώσεις —δεν θα έχεις πετύχει τον στόχο σου μέχρι να αποκτήσεις την αλήθεια και να αλλάξει η διάθεσή σου. Η διόρθωση μιας διεφθαρμένης διάθεσης εξαρτάται τελικά από το κατά πόσον θα αποδεχθείς την αλήθεια, θα αφήσεις τις δικαιολογίες και τις προφάσεις σου και θα μπορέσεις να χειριστείς σωστά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Δεν πρέπει να το αποφεύγεις ή να το παραμελείς με δικαιολογίες, και σίγουρα δεν πρέπει να το απορρίπτεις. Αυτά τα πράγματα είναι εύκολο να επιτευχθούν. Ποιο είναι το δυσκολότερο που πρέπει να γίνει; Κάτι μπορώ να σκεφτώ. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Πες ότι επιδιώκω την αλήθεια ή ότι δεν την επιδιώκω, πες ότι δεν αγαπώ την αλήθεια ή ότι την έχω βαρεθεί, αποκάλυψε ότι έχω οποιαδήποτε διεφθαρμένη διάθεση —απλώς θα σε αγνοήσω. Κάνω ό,τι μου ζητάει ο οίκος του Θεού και όποιο έργο χρειάζεται να κάνω. Ακούω κατά τη διάρκεια κηρυγμάτων και συναθροίσεων, διαβάζω κι εγώ μαζί τους όταν όλοι τρώνε και πίνουν τον λόγο του Θεού, κάθομαι και παρακολουθώ βίντεο με βιωματικές μαρτυρίες μαζί σας, και τρώω όταν τρώτε. Είμαι σε απόλυτη σύμπνοια μαζί σας. Ποιος από εσάς θα μπορούσε να πει ότι δεν επιδιώκω την αλήθεια; Εγώ έτσι πιστεύω, οπότε μπορείτε να κάνετε και να λέτε ό,τι θέλετε, δεν με νοιάζει!» Τέτοιοι άνθρωποι παριστάνουν ότι δεν προβάλλουν δικαιολογίες ή προφάσεις, αλλά ούτε και έχουν την πρόθεση να επιδιώξουν την αλήθεια. Είναι λες και το έργο του Θεού για τη σωτηρία δεν τους αφορά, λες και δεν το έχουν ανάγκη. Οι άνθρωποι αυτού του είδους δεν λένε ρητά: «Η ανθρώπινη φύση μου είναι καλή, πιστεύω αληθινά στον Θεό, είμαι πρόθυμος να απαρνηθώ πράγματα, είμαι σε θέση να υποφέρω και να πληρώσω ένα τίμημα. Σαν να μην έφταναν αυτά, χρειάζεται να δεχτώ και την κρίση και την παίδευση του Θεού;» Δεν το λένε ρητά, δεν έχουν ξεκάθαρη στάση απέναντι στην αλήθεια, και εξωτερικά δεν καταδικάζουν το έργο του Θεού. Ωστόσο, πώς μεταχειρίζεται ο Θεός τέτοιους ανθρώπους; Αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αν είναι πολύ αδιάφοροι για τα λόγια του Θεού και τα αγνοούν, τότε η στάση του Θεού απέναντί τους είναι πολύ σαφής. Είναι ακριβώς όπως αναφέρεται στη φράση της Βίβλου: «ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου» (Αποκάλυψη 3:16). Ο Θεός δεν τους θέλει, και αυτό συνεπάγεται προβλήματα. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην εκκλησία; (Ναι.) Οπότε, πώς πρέπει να ταξινομηθούν; Πού θα πρέπει να ταξινομηθούν; Δεν υπάρχει λόγος να τους ταξινομήσουμε. Εν συντομία, τέτοιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Δεν αποδέχονται την αλήθεια ούτε κάνουν αυτοκριτική και δεν έχουν αυτογνωσία ούτε μετάνοια στην καρδιά τους —αντ’ αυτού έχουν μια μπερδεμένη και συγκεχυμένη πίστη στον Θεό. Κάνουν ό,τι τους ζητάει ο οίκος του Θεού, χωρίς να προκαλούν αναστάτωση ή διαταράξεις. Ρώτα τους: «Έχεις καμιά αντίληψη;» «Όχι». «Έχεις καμιά διεφθαρμένη διάθεση;» «Όχι». «Επιθυμείς να αποκτήσεις σωτηρία;» «Δεν ξέρω». «Αναγνωρίζεις ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια;» «Δεν ξέρω». Ό,τι κι αν τους ρωτήσεις, θα σου πουν ότι δεν ξέρουν. Υπάρχει πρόβλημα με αυτούς τους ανθρώπους; (Ναι.) Υπάρχει, αλλά εκείνοι αισθάνονται ότι δεν είναι πρόβλημα και ότι δεν χρειάζεται επίλυση. Η Βίβλος λέει: «ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου». Αυτή η φράση —«μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου»— είναι η αρχή για τη μεταχείριση τέτοιων ανθρώπων· είναι η έκβασή τους. Το να μην είναι ούτε ψυχροί ούτε ζεστοί σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία άποψη· σημαίνει ότι, ανεξάρτητα από το πώς συναναστρέφεσαι μαζί τους σε θέματα αλλαγής της διάθεσης ή σωτηρίας, αυτοί παραμένουν αδιάφοροι. Τι σημαίνει «αδιάφοροι» εδώ; Σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρονται για τέτοια θέματα και δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν γι’ αυτά. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Τι πειράζει να μην έχουμε απόψεις ή να έχουμε εκδηλώσεις διαφθοράς;» Πόσο μεγάλη ανοησία! Είναι άψυχοι, νεκροί άνθρωποι, ούτε ψυχροί ούτε ζεστοί, και ο Θεός δεν μπορεί να εργαστεί πάνω τους. Όταν πρόκειται για ανθρώπους που δεν μπορούν να σωθούν, ο Θεός απλώς τους εξεμεί και τελειώνει μαζί τους. Δεν εργάζεται πάνω τους, και εμείς δεν θα κάνουμε κανενός είδους αξιολόγηση τέτοιων ανθρώπων, απλώς θα τους αγνοήσουμε. Αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην εκκλησία, μπορούν να παραμείνουν εφόσον δεν προκαλούν αναστάτωση —αν προκαλούν, πρέπει να εκκαθαριστούν. Αυτό είναι εύκολο να επιλυθεί. Τα λόγια Μου απευθύνονται σε εκείνους που μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, που επιθυμούν να την επιδιώξουν και έχουν ξεκάθαρη στάση γι’ αυτήν, που αναγνωρίζουν ότι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και μπορούν να σωθούν· απευθύνονται σε όσους μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού και να ακούσουν τη φωνή Του, απευθύνονται στα πρόβατα του Θεού —σε αυτούς τους ανθρώπους απευθύνονται τα λόγια του Θεού. Τα λόγια του Θεού δεν απευθύνονται σε όσους δεν είναι ούτε ψυχροί ούτε ζεστοί απέναντί Του. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια και δεν είναι ούτε ψυχροί ούτε ζεστοί για τα λόγια και το έργο του Θεού. Ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να χειρίζεσαι τέτοιους ανθρώπους είναι να λες: «Φύγε. Δεν Με αφορά καθόλου το πώς είσαι» —να τους αγνοείς και να μη σπαταλάς καμία προσπάθεια γι’ αυτούς.

Μόλις συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποια αρνητικά παραδείγματα σχετικά με το θέμα της επιδίωξης της αλήθειας. Οι άνθρωποι συχνά επινοούν ασυνείδητα διάφορες δικαιολογίες, προφάσεις και προσχήματα με τις οποίες αρνούνται τις εκδηλώσεις των διεφθαρμένων διαθέσεών τους —βέβαια, συχνά κρύβουν επίσης την ύπαρξη των διεφθαρμένων διαθέσεών τους, εξαπατώντας τον εαυτό τους και τους άλλους. Αυτοί είναι οι ανόητοι και κουτοί τρόποι των ανθρώπων. Από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι όλα τα λόγια του Θεού που κρίνουν τον άνθρωπο είναι η αλήθεια· από την άλλη, αρνούνται την ύπαρξη των διεφθαρμένων διαθέσεών τους, καθώς και τις λανθασμένες συμπεριφορές τους που παραβιάζουν την αλήθεια. Αυτό είναι ένα σαφές σημάδι ότι δεν αποδέχονται την αλήθεια. Ανεξάρτητα από το αν αρνείσαι ή αναγνωρίζεις ότι έχεις διεφθαρμένη διάθεση ή αν προβάλλεις δικαιολογίες, προφάσεις ή αληθοφανή επιχειρήματα για τις εκδηλώσεις της διεφθαρμένης συμπεριφοράς σου —εν συντομία, αν δεν αποδεχθείς την αλήθεια, δεν μπορείς να κερδίσεις τη σωτηρία του Θεού. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Όποιος δεν επιδιώκει καθόλου την αλήθεια, τελικά θα εκτεθεί και θα αποκλειστεί, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια είναι πιστός. Αυτή η έκβαση είναι τρομακτική. Σύντομα, θα επέλθουν οι καταστροφές και θα αποκαλυφθείς, και όταν έρθουν οι καταστροφές, θα νιώσεις φόβο. Μπορεί να έχεις πολλές δικαιολογίες και άφθονες προφάσεις, ή μπορεί να είσαι καλά μεταμφιεσμένος και καλά καλυμμένος, αλλά υπάρχει ένα γεγονός που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς: Η διεφθαρμένη σου διάθεση είναι άθικτη, δεν έχει αλλάξει καθόλου. Δεν είσαι σε θέση να γνωρίσεις πραγματικά τον εαυτό σου, είσαι ανίκανος για αληθινή μετάνοια και, στο τέλος, δεν θα είσαι σε θέση να μεταστραφείς πραγματικά ή να υποταχθείς στον Θεό, και ο Θεός δεν θα αλλάξει γνώμη για σένα. Δεν θα έχεις τότε μεγάλο πρόβλημα; Θα κινδυνεύεις να αποκλειστείς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένας έξυπνος άνθρωπος θα εγκατέλειπε αυτές τις ασύνετες προφάσεις και αυτές τις ανόητες δικαιολογίες, και θα αποτίνασσε τις μεταμφιέσεις και τα «περιτυλίγματά» του. Θα χειριζόταν σωστά τις διεφθαρμένες διαθέσεις που εκδηλώνει και θα χρησιμοποιούσε τις σωστές μεθόδους για να τις διαχειριστεί και να τις διορθώσει, προσπαθώντας όλα όσα κάνει και εκτελεί να είναι καλές πράξεις, ώστε ο Θεός να αλλάξει γνώμη γι’ αυτόν. Αν ο Θεός αλλάξει γνώμη για σένα, αυτό αποδεικνύει ότι πραγματικά σε έχει απαλλάξει από την παρελθούσα παρακοή και αντίστασή σου. Θα νιώσεις γαλήνη και χαρά, και δεν θα νιώθεις πλέον καταπιεσμένος, σαν να έχει φύγει ένα βάρος από πάνω σου. Αυτό το συναίσθημα είναι η επιβεβαίωση του πνεύματός σου· έχεις πλέον ελπίδα σωτηρίας. Αυτή η ελπίδα είναι αυτό για το οποίο αντάλλαξες το τίμημα που πλήρωσες κατά την επιδίωξη της αλήθειας και τις καλές σου πράξεις. Είναι το αποτέλεσμα που πέτυχες επιδιώκοντας την αλήθεια και προετοιμάζοντας καλές πράξεις. Από την άλλη, μπορεί να θεωρείς τον εαυτό σου ήδη αρκετά έξυπνο και μπορεί να είσαι σε θέση να βρίσκεις άφθονες δικαιολογίες με τις οποίες να υπερασπίζεσαι και να απαλλάσσεις τον εαυτό σου κάθε φορά που εκδηλώνεις διαφθορά. Μπορεί να συγκαλύπτεις και να αποκρύπτεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, και έτσι να αποφεύγεις έξυπνα να την αναλογιστείς και να τη γνωρίσεις, λες και δεν εκδήλωσες καμία διαφθορά. Μπορεί να θεωρείς τον εαυτό σου αρκετά έξυπνο, αποφεύγοντας, ξανά και ξανά, να εκτεθείς από τα διάφορα περιβάλλοντα που έχει διαμορφώσει ο Θεός. Δεν θα έχεις κάνει αυτοκριτική ούτε θα έχεις γνωρίσει τον εαυτό σου, δεν θα έχεις αποκτήσει την αλήθεια και θα έχεις χάσει πολλές ευκαιρίες να οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό. Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτού; Ας αφήσουμε στην άκρη το αν είσαι ικανός να μετανοήσεις ή να αποκτήσεις τη σωτηρία προς το παρόν, και ας πούμε απλώς ότι αν ο Θεός σού δίνει ευκαιρίες να μετανοήσεις ξανά και ξανά, και καμία από αυτές δεν σε αναγκάζει ποτέ να αλλάξεις γνώμη, τότε θα έχεις μεγάλο πρόβλημα. Τι σημασία έχει πόσο καλά υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου, πόσο καλά παρουσιάζεσαι, πόσο καλά μεταμφιέζεσαι και πόσο καλά δικαιολογείσαι; Αν ο Θεός σού έχει δώσει ευκαιρίες ξανά και ξανά, και αυτό δεν σε έχει καν αναγκάσει να αλλάξεις γνώμη, τότε κινδυνεύεις. Ξέρεις σε τι κίνδυνο βρίσκεσαι; Συνεχίζεις πεισματικά να βρίσκεις δικαιολογίες για τη διεφθαρμένη σου διάθεση, να προβάλλεις δικαιολογίες και προφάσεις για το ότι δεν επιδιώκεις την αλήθεια, για το ότι αντιστέκεσαι και απορρίπτεις την κρίση του Θεού και το έργο Του, κι όμως, νομίζεις ότι είσαι μια χαρά και πιστεύεις ότι η συνείδησή σου είναι καθαρή. Αρνείσαι να δεχτείς να σε επιβλέπει, να σε κλαδεύει και να σε αντιμετωπίζει ο οίκος του Θεού, αποφεύγοντας ξανά και ξανά την κρίση, την παίδευση και τη σωτηρία του Θεού, με μια καρδιά γεμάτη ανυπακοή εναντίον Του —ο Θεός ήδη σε αποστρέφεται και σε έχει ήδη εγκαταλείψει, και παρόλα αυτά, εσύ νομίζεις ότι μπορεί ακόμη να σωθείς. Δεν ξέρεις ότι βαδίζεις ήδη όλο και περισσότερο στο λάθος μονοπάτι και ότι ήδη δεν μπορείς να λυτρωθείς; Ο Θεός βασιλεύει στον οίκο του Θεού. Νομίζεις ότι είσαι υπεράνω της εξουσίας του Θεού όταν Του αντιστέκεσαι και κάνεις κάθε λογής κακά; Δεν αποδέχεσαι την κρίση και την παίδευση του Θεού, δεν έχεις αποκτήσει την αλήθεια και ζωή, και δεν έχεις καθόλου βιωματική μαρτυρία. Γι’ αυτό, ο Θεός σε καταδικάζει. Επιφέρεις καταστροφή στον εαυτό σου. Αυτό δεν είναι καθόλου έξυπνο —είναι ανοησία, ακραία ανοησία! Είναι καταστροφικό! Το έχουμε αναλύσει αυτό εδώ —αν δεν το πιστεύεις, περίμενε και θα δεις. Μη νομίζεις ότι αν έχεις τις δικαιολογίες σου για το ότι δεν επιδιώκεις την αλήθεια, αν έχεις την ευγλωττία και τις ραδιουργίες σου, αν κανείς δεν μπορεί να σε αντικρούσει και οι αδελφοί και οι αδελφές δεν μπορούν να σε εκθέσουν, και αν η εκκλησία δεν έχει καμία δικαιολογία για να σε αποπέμψει, τότε ο οίκος του Θεού δεν μπορεί να σου κάνει τίποτα. Κάνεις λάθος ως προς αυτό. Συνεχίζεις να διαγκωνίζεσαι με τον Θεό· θα δω πόσο καιρό μπορείς να Τον ανταγωνιστείς! Θα μπορείς να Τον ανταγωνίζεσαι μέχρι την ημέρα που ο Θεός θα ανταμείψει τους καλούς και θα τιμωρήσει τους κακούς, αφού τελειώσει το έργο Του; Μπορείς να διασφαλίσεις ότι δεν θα πεθάνεις στις καταστροφές —ότι θα επιβιώσεις; Είσαι πράγματι κυρίαρχος της μοίρας σου; Οι δικαιολογίες και οι προφάσεις σου μπορεί να σου επιτρέψουν να ξεφύγεις για λίγο από τη διερεύνηση του οίκου του Θεού· μπορεί να σου επιτρέψουν να παρατείνεις για λίγο την άθλια ύπαρξή σου. Μπορεί να είσαι σε θέση να τυφλώνεις προσωρινά τους ανθρώπους και να συνεχίζεις να μεταμφιέζεσαι και να εξαπατάς τους άλλους στην εκκλησία και να καταλαμβάνεις μια θέση εκεί —αλλά δεν μπορείς να ξεφύγεις από την επιθεώρηση ή τη σχολαστική εξέταση του Θεού. Ο Θεός αποφασίζει για την έκβαση ενός ατόμου βάσει του αν αυτό κατέχει ή όχι την αλήθεια· Εκείνος κάνει το δικό Του έργο και αλώνισμα. Ανεξάρτητα από το τι είδους άνθρωπος ή διάβολος είσαι, δεν μπορείς να ξεφύγεις από την κρίση και την καταδίκη του Θεού. Μόλις ο εκλεκτός λαός του Θεού κατανοήσει την αλήθεια και αποκτήσει διάκριση, κανείς δεν θα μπορέσει να ξεφύγει και τότε είναι που θα αποπεμφθείς από την εκκλησία. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην έχουν πειστεί και να διαμαρτυρηθούν: «Έχω τρέξει τόσο πολύ για τον Θεό, έχω κάνει τόσο πολύ έργο γι’ Αυτόν και έχω πληρώσει τόσο μεγάλο τίμημα. Εγκατέλειψα την οικογένειά μου και τον γάμο μου· αφιέρωσα τα νιάτα μου στον Θεό και στο έργο Του. Εγκατέλειψα την καριέρα μου και ξόδεψα τη μισή ενέργεια της ζωής μου νομίζοντας ότι θα κέρδιζα σίγουρα τις ευλογίες που χαρίζει Εκείνος. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα με απέκλειαν επειδή δεν επιδίωξα την αλήθεια και δεν την άσκησα ποτέ!» Δεν ξέρεις ότι η αλήθεια βασιλεύει στον οίκο του Θεού; Δεν σου είναι ξεκάθαρο ποιον επιβραβεύει και ποιον ευλογεί ο Θεός; Αν όσα απαρνήθηκες και δαπάνησες έχουν οδηγήσει σε αληθινή βιωματική μαρτυρία και μαρτυρούν, επίσης, περί του έργου του Θεού, τότε ο Θεός θα σε ανταμείψει και θα σε ευλογήσει. Αν όσα απαρνήθηκες και δαπάνησες δεν αποτελούν αληθινή βιωματική μαρτυρία, πόσο μάλλον μαρτυρία για το έργο του Θεού, αν αντίθετα αποτελούν μαρτυρία για τον εαυτό σου, ένα αίτημα προς τον Θεό να αναγνωρίσει τα επιτεύγματά σου, τότε βαδίζεις στο ίδιο μονοπάτι με τον Παύλο. Αυτό που κάνεις είναι κακό και αντιστέκεσαι στον Θεό, και ο Θεός θα σου πει: «Φύγε μακριά Μου, κακοποιέ!» Και τι θα σημαίνει αυτό; Θα είναι απόδειξη ότι είσαι καταραμένος, ότι είσαι καταδικασμένος να πέσεις στις συμφορές και να τιμωρηθείς. Θα καταστραφείς. Ο Παύλος ήταν ανώτερος από τον μέσο άνθρωπο της εποχής του όσον αφορά τη θέση του, το έργο που έκανε, τις ικανότητές του και τα χαρίσματά του —αλλά τι προέκυψε από αυτό; Από την αρχή μέχρι το τέλος της πίστης του στον Θεό, ο Παύλος προσπαθούσε να συνάψει συμφωνία με τον Θεό, να θέσει όρους· επιζητούσε ανταμοιβή και στεφάνι από τον Θεό. Στο τέλος, δεν μετανόησε πραγματικά ούτε έκανε πολλές καλές πράξεις —και φυσικά, δεν διέθετε ούτε κατά διάνοια πολλή αληθινή βιωματική μαρτυρία. Θα μπορούσε να είχε κερδίσει τη συγχώρεση του Θεού χωρίς καν να είχε μετανοήσει αληθινά; Θα μπορούσε να είχε πείσει τον Θεό να αλλάξει γνώμη γι’ αυτόν; Αυτό θα ήταν αδύνατο. Ο Παύλος ξόδεψε ολόκληρη τη ζωή του για τον Κύριο, αλλά επειδή βάδιζε στο μονοπάτι του αντίχριστου και αρνήθηκε ρητά να μετανοήσει, όχι μόνο δεν ανταμείφθηκε, αλλά τιμωρήθηκε από τον Θεό. Είναι αυτονόητο ότι οι συνέπειες που υπέστη ήταν καταστροφικές. Έτσι, σου λέω τώρα ξεκάθαρα ότι αν δεν είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια, τότε θα πρέπει, τουλάχιστον, να έχεις λίγη σύνεση και να μη διαφωνείς με τον Θεό ούτε να ποντάρεις την έκβαση και τον προορισμό σου λες και είναι στοίχημα, λες και τζογάρεις. Αυτό σημαίνει ότι προσπαθείς να συνάψεις συμφωνία με τον Θεό και είναι ένας τρόπος αντίστασης σ’ Αυτόν. Ποιο καλό τέλος μπορεί να έχουν όσοι πιστεύουν στον Θεό αλλά Του αντιστέκονται; Οι άνθρωποι γίνονται φρόνιμοι μπροστά στον θάνατο· εκείνοι που δεν παίρνουν από λογική δεν θα εγκαταλείψουν τους τρόπους τους μέχρι να βρεθούν στο κατώφλι του θανάτου. Για να σωθείς, η καλύτερη, απλούστερη και σοφότερη μέθοδος είναι να αφήσεις όλες τις δικαιολογίες, τις προφάσεις και τους όρους σου, και να αποδεχτείς και να επιδιώξεις την αλήθεια πατώντας γερά στο έδαφος, κάνοντας έτσι τον Θεό να αλλάξει γνώμη για σένα. Όταν ο Θεός αλλάξει γνώμη για σένα, έχεις ελπίδα να σωθείς. Η ελπίδα του ανθρώπου για σωτηρία δίνεται από τον Θεό, και η προϋπόθεση για να σου δώσει ο Θεός αυτήν την ελπίδα είναι να αφήσεις όλα όσα εκτιμάς και να απαρνηθείς τα πάντα για να Τον ακολουθήσεις και να επιδιώξεις την αλήθεια, χωρίς να προσπαθήσεις να συνάψεις συμφωνία μαζί Του. Δεν έχει σημασία αν είσαι ηλικιωμένος ή νέος, άνδρας ή γυναίκα, μορφωμένος ή αμόρφωτος, ούτε έχει σημασία πού γεννήθηκες. Ο Θεός δεν εξετάζει κανένα από αυτά τα πράγματα. Μπορεί να πεις: «Έχω καλή ιδιοσυγκρασία. Είμαι υπομονετικός, ανεκτικός και συμπονετικός. Αν συνεχίσω να είμαι υπομονετικός μέχρι τέλους, αυτό θα κάνει τον Θεό να αλλάξει γνώμη για μένα». Αυτά τα πράγματα είναι άχρηστα. Ο Θεός δεν κοιτάζει την ιδιοσυγκρασία ή την προσωπικότητά σου ούτε τη μόρφωση ή την ηλικία σου, ούτε έχει σημασία πόσο έχεις υποφέρει ή πόσο έχεις εργαστεί. Ο Θεός θα σε ρωτήσει: «Σε όλα τα χρόνια της πίστης σου, έχει αλλάξει η διάθεσή σου; Τι είναι αυτό με βάση το οποίο ζεις; Έχεις επιδιώξει την αλήθεια; Έχεις αποδεχτεί τα λόγια του Θεού;» Μπορεί να πεις: «Τα άκουσα και τα αποδέχτηκα». Τότε ο Θεός θα σε ρωτήσει: «Από τη στιγμή που τα άκουσες και τα αποδέχτηκες, έχει διορθωθεί η διεφθαρμένη σου διάθεση; Έχεις μετανοήσει πραγματικά; Έχεις υποταχθεί πραγματικά στα λόγια του Θεού; Τα έχεις αποδεχτεί πραγματικά;» Θα πεις: «Υπέφερα και πλήρωσα ένα τίμημα· δαπάνησα εαυτόν και απαρνήθηκα πράγματα, και έκανα προσφορές —προσέφερα και τα παιδιά μου στον Θεό». Όλες οι προσφορές σου είναι άχρηστες. Τέτοια πράγματα δεν μπορούν να ανταλλαχθούν με τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών ή να χρησιμοποιηθούν για να κάνουν τον Θεό να αλλάξει γνώμη για σένα. Ο μόνος τρόπος να κάνεις τον Θεό να αλλάξει γνώμη για σένα είναι να εισέλθεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι καιροσκόπος ούτε πανούργος όσον αφορά τη σωτηρία, και δεν υπάρχει «πίσω πόρτα». Καταλαβαίνεις; Πρέπει να σου είναι σαφές αυτό. Μην μπερδεύεσαι σχετικά με αυτό —ακόμη κι αν εσύ μπερδεύεσαι, ο Θεός δεν πρόκειται να μπερδευτεί. Άρα, τι θα πρέπει να κάνεις από εδώ και πέρα; Να αλλάξεις τη στάση σου και την άποψή σου, και να αφήσεις τα λόγια του Θεού να είναι το θεμέλιό σου, ό,τι κι αν κάνεις. Καμία ανθρωπογενής «καλοσύνη», καμία ανθρώπινη δικαιολογία, καμία ανθρώπινη φιλοσοφία, γνώση, ηθική, δεοντολογία ή ακόμη και συνείδηση, ούτε η λεγόμενη ακεραιότητα και αξιοπρέπεια του ανθρώπου, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Βάλε αυτά τα πράγματα στην άκρη, κάνε την καρδιά σου να σωπάσει και βρες τα θεμέλια για όλη τη συμπεριφορά και τη δράση σου μέσα στα λόγια του Θεού. Και καθώς το κάνεις αυτό, βρες την αποκάλυψη του Θεού για τις διάφορες πτυχές της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου μέσα στα λόγια Του. Σύγκρινε τον εαυτό σου με αυτά και διόρθωσε τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Πάσχισε να γνωρίσεις τον εαυτό σου το συντομότερο δυνατόν, αποτίναξε τη διαφθορά και σπεύσε να μετανοήσεις και να αλλάξεις. Παράτα το κακό σου και αναζήτησε τις αλήθεια-αρχές στη συμπεριφορά και τις πράξεις σου, βασίζοντας τα όλα στα λόγια του Θεού —δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τα βασίζεις αυτά σε ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να προσπαθείς να συνάψεις συμφωνία με τον Θεό· δεν πρέπει να προσπαθείς να ανταλλάξεις τα ασήμαντα βάσανα και τις θυσίες σου με τις ανταμοιβές και τις ευλογίες του Θεού. Σταμάτα να κάνεις τέτοια ανόητα πράγματα, για να μη θυμώσει ο Θεός μαζί σου, σε καταραστεί και σε εξαλείψει. Είναι σαφές αυτό; Το καταλάβατε; (Ναι.) Τότε, λοιπόν, να το αναλογίζεστε προσεκτικά στο εξής.

Όλα όσα μόλις συναναστραφήκαμε είχαν σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας, και παρόλο που δεν δώσαμε συγκεκριμένη απάντηση στο εννοιολογικό ερώτημα του τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, κάναμε κάποια συναναστροφή που στόχευε στις διάφορες λανθασμένες αντιλήψεις του ανθρώπου και στις εσφαλμένες γνώσεις του σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας, καθώς και στις διάφορες δυσκολίες και τα προβλήματα που υπάρχουν όταν κάποιος επιδιώκει την αλήθεια. Κλείνοντας, θα ήθελα να συνοψίσω τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, τους τρόπους με τους οποίους εκδηλώνεται η επιδίωξη της αλήθειας και ποιο ακριβώς είναι το μονοπάτι άσκησης για την επιδίωξη της αλήθειας. Τι σημαίνει, λοιπόν, να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Το να επιδιώκει κανείς την αλήθεια σημαίνει να αρχίσει να κάνει πράξη και να βιώνει τα λόγια του Θεού, και στη συνέχεια να επιτύχει την κατανόηση της αλήθειας και να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα μέσω της βίωσης των λόγων του Θεού, και να γίνει κάποιος που πραγματικά γνωρίζει και υπακούει τον Θεό. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται με την επιδίωξη της αλήθειας. Φυσικά, η επιδίωξη της αλήθειας είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει συγκεκριμένα βήματα και χωρίζεται σε διάφορα στάδια. Όταν διαβάσεις τα λόγια του Θεού και διαπιστώσεις ότι αυτά είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα, θα αρχίσεις να κάνεις αυτοκριτική μέσα από τα λόγια του Θεού και να αποκτάς αυτογνωσία. Θα δεις ότι είσαι πάρα πολύ επαναστατικός και ότι εκδηλώνεις πάρα πολλή διαφθορά. Θα λαχταρήσεις να μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια και να επιτύχεις την υποταγή στον Θεό, και θα αρχίσεις να πασχίζεις προς την αλήθεια. Αυτό ακριβώς είναι το αποτέλεσμα που προκύπτει από την αυτοκριτική και την αυτογνωσία. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει η εμπειρία της ζωής σου. Όταν αρχίσεις να ερευνάς και να εξετάζεις τις καταστάσεις και τα προβλήματα που προκύπτουν από τη διεφθαρμένη σου διάθεση, αυτό αποδεικνύει ότι έχεις αρχίσει να επιδιώκεις την αλήθεια. Θα είσαι σε θέση να σκέφτεσαι και να εξετάζεις ενεργά κάθε πρόβλημα που προκύπτει ή κάθε διαφθορά που εκδηλώνεις. Και όταν συνειδητοποιήσεις ότι είναι πράγματι εκφάνσεις διαφθοράς και διεφθαρμένης διάθεσης, θα αναζητήσεις φυσικά την αλήθεια και θα αρχίσεις να επιλύεις αυτά τα προβλήματα. Η είσοδος στη ζωή αρχίζει με την αυτοκριτική· αυτό είναι το πρώτο βήμα για την επιδίωξη της αλήθειας. Αμέσως μετά, μέσω της αυτοκριτικής και της αυτογνωσίας, θα δεις ότι όλα τα λόγια έκθεσης του Θεού συμφωνούν με τα γεγονότα. Τότε θα είσαι σε θέση να υποταχθείς σε αυτά μέσα απ’ την καρδιά σου, και να αποδεχτείς την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού. Αυτό είναι το δεύτερο βήμα της επιδίωξης της αλήθειας. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σε θέση να δεχτούν τα λόγια του Θεού που αποκαλύπτουν τις διεφθαρμένες συμπεριφορές του ανθρώπου, αλλά δεν μπορούν να δεχτούν εύκολα τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τη διεφθαρμένη ουσία του ανθρώπου. Αφότου διαβάσουν τα λόγια του Θεού, δεν αναγνωρίζουν το μεγάλο εύρος της δικής τους διαφθοράς· αναγνωρίζουν μόνο τα λόγια του Θεού που αποκαλύπτουν τις διεφθαρμένες συμπεριφορές του ανθρώπου. Εξαιτίας αυτού, δεν μπορούν να δεχτούν την κρίση και την παίδευση του Θεού μέσα από την καρδιά τους. Αντιθέτως, την αγνοούν. Κάποιοι λένε: «Έχω απλώς μερικές διεφθαρμένες συμπεριφορές, αλλά μπορώ να κάνω κάποια καλά πράγματα. Είμαι καλός άνθρωπος, δεν είμαι του Σατανά. Πιστεύω στον Θεό, άρα πρέπει να ανήκω στον Θεό». Αυτό δεν είναι ανοησία; Γεννήθηκες στον ανθρώπινο κόσμο, έζησες κάτω από τη δύναμη του Σατανά και έλαβες την εκπαίδευση της παραδοσιακής κουλτούρας. Η εγγενής κληρονομιά σου και η γνώση που απέκτησες προέρχονται από τον Σατανά. Όλοι οι σπουδαίοι και διάσημοι άνθρωποι που τιμάς είναι του Σατανά. Το να λες ότι δεν είσαι του Σατανά θα σου επιτρέψει να ξεφύγεις από τη διαφθορά του; Είναι ακριβώς όπως το γεγονός ότι τα μικρά παιδιά μπορούν να λένε ψέματα και να προσβάλλουν τους άλλους από τη στιγμή που ανοίγουν το στόμα τους. Ποιος τα διδάσκει να το κάνουν αυτό; Κανείς. Τι θα μπορούσε να είναι αυτό, εκτός από συνέπεια της διαφθοράς του Σατανά; Αυτά είναι τα γεγονότα. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν τον Σατανά και τα κακά πνεύματα του πνευματικού κόσμου, αλλά οι ζωντανοί δαίμονες και οι βασιλείς των διαβόλων βρίσκονται ολόγυρα στον ανθρώπινο κόσμο. Όλοι τους είναι ενσαρκώσεις του Σατανά. Αυτό είναι ένα γεγονός που οφείλουν να αναγνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι. Όσοι κατανοούν την αλήθεια μπορούν να διακρίνουν αυτά τα πράγματα και μπορούν να αναγνωρίσουν ότι όλα τα λόγια έκθεσης του Θεού είναι πραγματικά γεγονότα. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μιλούν για αυτογνωσία, αλλά ποτέ δεν αναγνωρίζουν ότι οι διαφθορές που αποκαλύπτουν τα λόγια του Θεού είναι πραγματικά γεγονότα ή ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια. Αυτό ισοδυναμεί με αδυναμία αποδοχής της αλήθειας. Αν κάποιος δεν αναγνωρίζει το γεγονός ότι έχει διεφθαρμένη διάθεση, δεν θα μπορέσει να μετανοήσει πραγματικά. Φυσικά, πρέπει να βιώσει κανείς το έργο του Θεού για κάποιο χρονικό διάστημα προκειμένου να αναγνωρίσει και να αποδεχθεί το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Αφού εκδηλώσει πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις, θα σκύψει φυσικά το κεφάλι υποτασσόμενος μπροστά σ’ αυτό το γεγονός. Δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να αναγνωρίσει ότι όλα τα λόγια του Θεού που αποκαλύπτουν, κρίνουν και καταδικάζουν τον άνθρωπο είναι πραγματικά γεγονότα και είναι η αλήθεια, και να τα αποδεχτεί πλήρως. Αυτό σημαίνει να κατακτάται κανείς από τα λόγια του Θεού. Όταν οι άνθρωποι είναι σε θέση να γνωρίσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και τη διεφθαρμένη ουσία τους βάσει των λόγων του Θεού, και να παραδεχτούν ότι έχουν σατανική διάθεση και ότι η διαφθορά τους είναι βαθιά, τότε μπορούν να αποδεχτούν πλήρως την κρίση και την παίδευση του Θεού, και να υποταχθούν σ’ αυτές. Θα είναι πρόθυμοι να υποταχθούν στα λόγια του Θεού που αποκαλύπτουν και κρίνουν την ανθρωπότητα, όσο σκληρά ή δριμέα κι αν είναι αυτά. Όταν έχεις κατανοήσει και γνωρίζεις λίγο σχετικά με το ότι τα λόγια του Θεού ορίζουν, ταξινομούν και καταδικάζουν τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, καθώς και ότι κρίνουν και αποκαλύπτουν τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, όταν έχεις αποδεχτεί πραγματικά την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού και έχεις αρχίσει να γνωρίζεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση και τη δική σου διεφθαρμένη ουσία, όταν έχεις αρχίσει να μισείς τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τον Σατανά και τη σάρκα σου —και όταν λαχταράς να κερδίσεις την αλήθεια, να ζήσεις όπως πρέπει να ζει ένας άνθρωπος και να γίνεις κάποιος που υποτάσσεται πραγματικά στον Θεό— τότε είναι που θα αρχίσεις να εστιάζεις στην επιδίωξη της αλλαγής της διάθεσής σου. Αυτό είναι το τρίτο βήμα της επιδίωξης της αλήθειας.

Το να έχει κανείς αληθινή αυτογνωσία σημαίνει να προβληματίζεται για τη διεφθαρμένη του διάθεση και να τη γνωρίζει με βάση τα λόγια του Θεού, επιτυγχάνοντας έτσι τη γνώση της διεφθαρμένης του ουσίας και του γεγονότος της διαφθοράς του. Όταν το κάνει κανείς αυτό, θα διαπιστώσει το μεγάλο εύρος της διαφθοράς της ανθρωπότητας με απόλυτη διαύγεια —θα διαπιστώσει ότι η ανθρωπότητα δεν ζει όπως πρέπει να ζουν οι άνθρωποι, ότι η ανθρωπότητα βιώνει μόνο διεφθαρμένες διαθέσεις και ότι η ανθρωπότητα στερείται έστω και το παραμικρό ίχνος συνείδησης ή λογικής. Θα διαπιστώσει ότι όλες οι απόψεις των ανθρώπων για τα πράγματα είναι του Σατανά και ότι καμία από αυτές δεν είναι σωστή ή σύμφωνη με την αλήθεια, και ότι οι προτιμήσεις των ανθρώπων, οι επιδιώξεις και τα μονοπάτια που επιλέγουν είναι όλα νοθευμένα με τα δηλητήρια του Σατανά, και ότι όλα αυτά περιέχουν τις εξωφρενικές επιθυμίες και την πρόθεση του ανθρώπου να κερδίσει ευλογίες. Θα διαπιστώσει ότι οι διαθέσεις που εκδηλώνει ο άνθρωπος είναι ακριβώς η διάθεση και η φύση-ουσία του Σατανά. Η αυτογνωσία σε τέτοιον βαθμό δεν είναι απλή υπόθεση· μπορεί να επιτευχθεί μόνο με βάση τα λόγια του Θεού. Αν γίνει με βάση τις ηθικές θεωρίες, δηλώσεις και σκέψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, θα μπορέσει κανείς να επιτύχει αληθινή αυτογνωσία; Με τίποτα. Η διεφθαρμένη διάθεσή σου προήλθε από αυτές τις σατανικές φιλοσοφίες και θεωρίες. Δεν θα ήταν παράλογο να βασίσεις την αυτογνωσία σου σε αυτά τα πράγματα που ανήκουν στον Σατανά; Δεν θα ήταν σκέτη ανοησία; Επομένως, η αυτογνωσία πρέπει να βασίζεται στα λόγια του Θεού. Μόνο τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, και μόνο τα λόγια του Θεού είναι το κριτήριο με το οποίο μετρούνται όλοι οι άνθρωποι, τα ζητήματα και τα πράγματα. Αν πραγματικά βλέπεις ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και ότι είναι η μόνη σωστή βάση με την οποία μετριούνται όλοι οι άνθρωποι, τα ζητήματα και τα πράγματα, τότε έχεις έναν δρόμο προς τα εμπρός. Μπορείς τότε να ζήσεις στο φως, που σημαίνει να ζήσεις ενώπιον του Θεού. Όταν οι άνθρωποι αποκτήσουν αληθινή γνώση της δικής τους διεφθαρμένης ουσίας μέσα από τα λόγια του Θεού, πώς θα συμπεριφέρονται και θα ασκούνται στη συνέχεια; (Θα μετανοήσουν.) Σωστά. Όταν κάποιος έχει αποκτήσει γνώση της φύσης-ουσίας του, οι τύψεις θα εμφανιστούν φυσικά στην καρδιά του και θα αρχίσει να μετανοεί. Αυτό σημαίνει ότι θα επιδιώξει να απαλλαγεί από τις διεφθαρμένες διαθέσεις του και δεν θα ζει πλέον με σατανικές διαθέσεις. Αντιθέτως, θα ζει και θα συμπεριφέρεται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, και θα είναι ικανός να υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού. Αυτή είναι η αληθινή μετάνοια. Αυτό είναι το τέταρτο βήμα της επιδίωξης της αλήθειας. Όλοι σας γνωρίζετε πλέον ξεκάθαρα τι είναι η αληθινή μετάνοια, οπότε πώς θα πρέπει να την κάνετε πράξη; Ασκηθείτε στο να αλλάζετε. Αυτό σημαίνει να εγκαταλείψετε τα πράγματα στα οποία προσκολλάστε και τα οποία θεωρείτε σωστά, να μη ζείτε με σατανική διάθεση και να είστε πρόθυμοι να κάνετε πράξη την αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Αυτό σημαίνει να αλλάξετε. Συγκεκριμένα, πρέπει πρώτα να αρνηθείς τον εαυτό σου και να προσδιορίσεις, με βάση τα λόγια του Θεού, αν οι σκέψεις, οι ιδέες, οι πράξεις και τα έργα σου είναι εναρμονισμένα με την αλήθεια, καθώς και πώς αυτά προέκυψαν. Αν διαπιστώσεις ότι αυτά τα πράγματα προέρχονται από διεφθαρμένη διάθεση και γεννήθηκαν από σατανικές φιλοσοφίες, τότε θα πρέπει να υιοθετήσεις μια στάση καταδίκης και κατάρας απέναντί τους. Κάτι τέτοιο συμβάλλει στην εγκατάλειψη της σάρκας και του Σατανά. Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Δεν είναι άρνηση, εγκατάλειψη, αποκήρυξη και απάρνηση της διεφθαρμένης σου διάθεσης; Η άρνηση των πραγμάτων που θεωρείς σωστά, η εγκατάλειψη των συμφερόντων σου, η απάρνηση των λανθασμένων προθέσεών σου και η επίτευξη έτσι της αντιστροφής της πορείας σου δεν είναι τόσο απλή υπόθεση και περιλαμβάνει πολλές συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Αν είσαι πρόθυμος να μετανοήσεις, αλλά απλώς το λες αυτό και δεν αρνείσαι, δεν εγκαταλείπεις, δεν αποκηρύττεις ούτε απαρνιέσαι τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τότε αυτό δεν αποτελεί εκδήλωση μετάνοιας, και δεν έχεις ακόμη εισέλθει πρακτικά στη μετάνοια. Πώς εκδηλώνεται η αληθινή μετάνοια; Πρώτον, αρνείσαι εκείνα τα πράγματα που πιστεύεις ότι είναι σωστά, όπως για παράδειγμα τις αντιλήψεις σου για τον Θεό και τις απαιτήσεις σου από Αυτόν, καθώς και διάφορα άλλα, όπως τις απόψεις σου για τα πράγματα, τις μεθόδους και τους τρόπους που χειρίζεσαι τα προβλήματα, την ανθρώπινη εμπειρία σου κ.ο.κ. Το να αρνηθείς όλα αυτά τα πράγματα είναι μια συγκεκριμένη άσκηση μετάνοιας στην καρδιά και στροφής προς τον Θεό. Μπορείς να αφήσεις τα λανθασμένα πράγματα μόνο όταν τα έχεις διακρίνει και τα έχεις αρνηθεί. Αν δεν αρνηθείς αυτά τα πράγματα και εξακολουθείς να τα θεωρείς καλά και σωστά, τότε δεν θα μπορέσεις να τα εγκαταλείψεις, ακόμη κι αν άλλοι σου πουν να το κάνεις. Θα πεις: «Είμαι πολύ μορφωμένος και έχω τεράστια εμπειρία. Πιστεύω ότι αυτά τα πράγματα είναι σωστά, γιατί να τα εγκαταλείψω;» Αν προσκολληθείς στους τρόπους σου και επιμείνεις σ’ αυτούς, θα μπορέσεις να αποδεχτείς την αλήθεια; Δεν θα ήταν καθόλου εύκολο. Αν θέλεις να κερδίσεις την αλήθεια, πρέπει πρώτα να αρνηθείς αυτά τα πράγματα που νομίζεις ότι είναι σωστά και θετικά, μετά να δεις καθαρά ότι είναι αρνητικά στην ουσία τους, ότι προέρχονται από τον Σατανά, ότι είναι όλα παραπειστικές πλάνες —και ότι το να εμμένεις σε σατανικά πράγματα θα σε οδηγήσει μόνο στο να κάνεις κακό, να αντισταθείς στον Θεό, και τελικά να τιμωρηθείς και να καταστραφείς. Αν μπορέσεις να δεις καθαρά ότι οι σκέψεις και τα δηλητήρια με τα οποία ο Σατανάς διαφθείρει τον άνθρωπο είναι ικανά να οδηγήσουν στην καταστροφή του ανθρώπου, θα μπορέσεις να τα εγκαταλείψεις ολοκληρωτικά. Φυσικά, η άρνηση, η εγκατάλειψη, η αποκήρυξη, η απάρνηση κ.ο.κ. είναι όλα προσεγγίσεις και μέθοδοι που υιοθετεί κανείς ενάντια στις δυνάμεις και τη φύση του Σατανά, καθώς και ενάντια στις φιλοσοφίες, τη λογική, τις σκέψεις και τις απόψεις που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να παραπλανήσει τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, το να εγκαταλείψει κανείς τα συμφέροντα της σάρκας του· το να εγκαταλείψει τις προτιμήσεις και τις επιδιώξεις της σάρκας του· το να αποκηρύξει τις φιλοσοφίες, τις σκέψεις, τις αιρέσεις και τις πλάνες του Σατανά· το να απαρνηθεί την επιρροή του Σατανά και τις μοχθηρές δυνάμεις του. Όλη αυτή η σειρά ασκήσεων είναι μέθοδοι και μονοπάτια με τα οποία οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πράξη τη μετάνοια. Για να εισέλθει κανείς στην αληθινή μετάνοια, πρέπει να κατανοήσει πολλές αλήθειες, και μόνο τότε μπορεί να αρνηθεί πλήρως τον εαυτό του και να απαρνηθεί τη σάρκα του. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι πιστεύεις ότι έχεις γνώσεις και μεγάλη εμπειρία, και ότι θα έπρεπε να είσαι πολύ χρήσιμος για τον οίκο του Θεού. Και όμως, έχοντας ακούσει για αρκετά χρόνια κηρύγματα για την αλήθεια και έχοντας κατανοήσει κάποιες αλήθειες, θεωρείς ότι οι γνώσεις σου και όσα έμαθες είναι άχρηστα και δεν έχουν την παραμικρή χρησιμότητα για τον οίκο του Θεού. Συνειδητοποιείς ότι η αλήθεια και τα λόγια του Θεού είναι αυτά που μπορούν να σώσουν τους ανθρώπους, και ότι η αλήθεια είναι αυτή που μπορεί να γίνει η ζωή ενός ανθρώπου. Συνειδητοποιείς ότι, όση γνώση ή εμπειρία κι αν έχει ένα άτομο, αυτό δεν σημαίνει ότι κατέχει την αλήθεια, και ότι, όσο κι αν τα ανθρώπινα πράγματα συμμορφώνονται με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, δεν είναι η αλήθεια. Συνειδητοποιείς ότι όλα αυτά προέρχονται από τον Σατανά και ότι είναι όλα αρνητικά πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Όσο μορφωμένος κι αν είσαι, όσες γνώσεις και όση εμπειρία κι αν έχεις, δεν έχει μεγάλη αξία αν δεν κατανοείς τα πνευματικά ζητήματα και δεν μπορείς να καταλάβεις την αλήθεια. Αν υπηρετούσες ως επικεφαλής, δεν θα είχες την αλήθεια-πραγματικότητα και θα ήσουν ανίκανος να επιλύσεις προβλήματα. Αν ήταν να γράψεις μια βιωματική μαρτυρία, δεν θα ήσουν σε θέση να διατυπώσεις τις λέξεις. Αν ήταν να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό, δεν θα είχες γνώση γι’ Αυτόν. Αν ήταν να διαδώσεις το ευαγγέλιο, δεν θα ήσουν σε θέση να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια για να επιλύσεις τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Αν ήταν να ποτίσεις τους νεοφώτιστους, δεν θα είχες σαφή εικόνα για την αλήθεια των οραμάτων, και θα ήσουν σε θέση να κηρύξεις μόνο τα λόγια και τις φράσεις του δόγματος. Αν δεν μπορείς να επιλύσεις τις δικές σου αντιλήψεις, πώς μπορείς να επιλύσεις τις αντιλήψεις των νεοφώτιστων; Δεν μπορείς να κάνεις κανένα από αυτά τα έργα —τι μπορείς, λοιπόν, να κάνεις; Αν σου ζητούσαν να εργαστείς, θα το θεωρούσες σπατάλη του ταλέντου σου. Λες ότι έχεις ταλέντο, αλλά δεν μπορείς να χειριστείς καμία εργασία ούτε να εκτελέσεις καλά κανένα καθήκον —οπότε τι ακριβώς μπορείς να κάνεις; Δεν είναι ότι ο οίκος του Θεού δεν επιθυμεί να σε χρησιμοποιήσει, είναι ότι εσύ δεν έχεις εκπληρώσει το καθήκον που έπρεπε να εκπληρώσεις. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις την εκκλησία γι’ αυτό. Κι όμως, μπορεί να σκεφτείς: «Δεν περιμένει ο Θεός πάρα πολλά από τον άνθρωπο; Αυτές οι απαιτήσεις με ξεπερνούν. Γιατί απαιτεί τόσα από μένα;» Αν κάποιος τρέφει μια τόσο μεγάλη παρανόηση για τον Θεό, αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχει καμία γνώση γι’ Αυτόν και ότι δεν καταλαβαίνει το παραμικρό μέρος της αλήθειας. Αν θεωρείς ότι οι απόψεις σου είναι σωστές και δεν χρειάζεται να αναστραφούν, και αν αναγνωρίζεις ότι τα λόγια του Θεού είναι θεωρητικά η αλήθεια, αλλά δεν μπορείς να αφήσεις τα σκουπίδια στα οποία προσκολλάσαι, αυτό αποδεικνύει ότι δεν καταλαβαίνεις ακόμη την αλήθεια. Θα πρέπει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να αναζητήσεις περισσότερο την αλήθεια, και θα πρέπει να διαβάσεις περισσότερα από τα λόγια Του και να ακούσεις περισσότερα κηρύγματα και συναναστροφές· τότε σιγά-σιγά θα καταλάβεις ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Ως άνθρωπος, ο πρώτος τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να μεταχειρίζεσαι την αλήθεια και τον Θεό είναι με υπακοή. Αυτό είναι το δεσμευτικό καθήκον του ανθρώπου. Αν είσαι σε θέση να κατανοήσεις αυτά τα πράγματα, σημαίνει ότι αντιστρέφεις την πορεία σου. Η αντιστροφή της πορείας σου είναι το μονοπάτι της άσκησης της μετάνοιας· σημαίνει να εγκαταλείψεις εντελώς εκείνα τα πράγματα που κάποτε θεωρούσες σωστά, τα οποία προέρχονται από τον Σατανά, και να επιλέξεις εκ νέου τον δρόμο που θα ακολουθήσεις. Σημαίνει να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του και τις αλήθεια-αρχές, και να βαδίσεις στον δρόμο της επιδίωξης της αλήθειας. Αυτό είναι το νόημα της αντιστροφής πορείας. Σημαίνει να έχεις έρθει πραγματικά ενώπιον του Θεού και να έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα της μετάνοιας. Όταν κάποιος μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια, είναι αυτονόητο ότι έχει αρχίσει να εισέρχεται στην αλήθεια-πραγματικότητα και έχει μετανοήσει πραγματικά. Μόνο όταν ο άνθρωπος έχει μετανοήσει πραγματικά, μπορεί να ειπωθεί ότι έχει ξεκινήσει την πορεία προς τη σωτηρία. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι έχει προχωρήσει στο τέταρτο βήμα της επιδίωξης της αλήθειας.

Όταν ένα άτομο έχει μετανοήσει αληθινά, θα έχει ξεκινήσει την πορεία του προς την επιδίωξη της αλήθειας, δεν θα έχει ουσιαστικά καμία αντίληψη ή παρανόηση για το έργο του Θεού, θα είναι πρόθυμο να υποταχθεί στην κρίση και την παίδευση του Θεού, και θα αρχίσει να βιώνει επίσημα το έργο του Θεού. Υπάρχει μια μακρά μεταβατική περίοδος από τη στιγμή που κάποιος αρχίζει να πιστεύει στον Θεό μέχρι την επίσημη βίωση της κρίσης και της παίδευσης του Θεού. Αυτή η μεταβατική περίοδος είναι η φάση που περνάει από το σημείο που ένα άτομο αρχίζει να πιστεύει στον Θεό, μέχρι να μετανοήσει πραγματικά. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, δεν θα δεχτεί ούτε το παραμικρό μέρος της κρίσης και της παίδευσης του Θεού ούτε το παραμικρό μέρος της αλήθειας, και δεν θα είναι ποτέ ικανός να γνωρίσει τον εαυτό του. Τέτοιοι άνθρωποι θα αποκλειστούν. Αν κάποιος όντως αγαπάει την αλήθεια, τότε, διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και ακούγοντας κηρύγματα, θα είναι σε θέση να κερδίσει πραγματικά κάτι, και θα γνωρίσει ότι το έργο του Θεού είναι αυτό της σωτηρίας του ανθρώπου, και θα κάνει αυτοκριτική και θα γνωρίσει τον εαυτό του μέσα από τις αλήθειες που κατανοεί· θα μισεί όλο και περισσότερο τις διεφθαρμένες διαθέσεις του και θα αρχίσει να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για την αλήθεια, θα αποκτήσει ασυναίσθητα αληθινή αυτογνωσία, και θα έχει αληθινές τύψεις και μετάνοια. Όταν οι άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια διαβάζουν τα λόγια του Θεού ή ακούνε κηρύγματα, επιτυγχάνουν φυσικά τέτοια αποτελέσματα. Γνωρίζουν σταδιακά τον εαυτό τους και επιτυγχάνουν την πραγματική μετάνοια. Όταν κάποιος έχει μετανοήσει αληθινά, πώς θα πρέπει να ασκείται; Θα πρέπει να αναζητά την αλήθεια σε όλα τα πράγματα· ό,τι κι αν του συμβεί, θα πρέπει να είναι σε θέση να βρει τις αρχές και τα μονοπάτια άσκησης που βασίζονται στα λόγια του Θεού, και στη συνέχεια να αρχίσει να κάνει πράξη την αλήθεια. Αυτό είναι το πέμπτο βήμα της επιδίωξης της αλήθειας. Ποιος είναι ο σκοπός της αναζήτησης της αλήθειας; Η άσκηση της αλήθειας και η επίτευξη υποταγής στον Θεό. Αλλά για να κάνει κανείς πράξη την αλήθεια, πρέπει να το κάνει σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αυτό και μόνο αποτελεί ακριβή άσκηση της αλήθειας· αυτό και μόνο επιτρέπει σε κάποιον να κερδίσει την έγκριση του Θεού. Έτσι, η επιδίωξη της αλήθειας αποσκοπεί στο να είναι κανείς σε θέση να ενεργεί σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Η επίτευξη αυτού του βήματος σημαίνει ότι κάποιος έχει εισέλθει στην πραγματικότητα της άσκησης της αλήθειας. Η αναζήτηση της αλήθειας γίνεται προκειμένου να διορθωθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου. Όταν ένα άτομο είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια, οι διεφθαρμένες διαθέσεις του θα υποχωρήσουν φυσικά και η άσκηση της αλήθειας από μέρους του επιτυγχάνει το αποτέλεσμα που απαιτεί ο Θεός. Τέτοια είναι η διαδικασία που οδηγεί από την αληθινή μετάνοια στην άσκηση της αλήθειας. Το να έχει ζήσει κάποιος μέσα σε διεφθαρμένες διαθέσεις σημαίνει ότι ζούσε υπό την εξουσία του Σατανά, ότι ο Θεός καταδίκαζε και απεχθανόταν όλες τις πράξεις και συμπεριφορές του· τώρα, το να μπορεί κανείς να δεχτεί την αλήθεια, το να έχει μετανοήσει πραγματικά, το να μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια και να υποτάσσεται στον Θεό, και να ζει σύμφωνα με τα λόγια Του —αυτό, φυσικά, τυγχάνει της έγκρισης του Θεού. Εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια θα πρέπει να κάνουν συχνά αυτοκριτική. Θα πρέπει να αναγνωρίσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να αποδεχθούν την κρίση και την παίδευση του Θεού, θα πρέπει να αποκτήσουν αληθινή γνώση της διεφθαρμένης ουσίας τους και να αναπτύξουν μια καρδιά γεμάτη μετάνοια· θα πρέπει, αφότου μετανοήσουν, να αρχίσουν να αναζητούν την αλήθεια σε όλα τα πράγματα, να ασκούνται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και να επιτύχουν την υποταγή στον Θεό. Αυτό μπορεί να επιτύχει η επιδίωξη της αλήθειας και η σταδιακή εμβάθυνση της εισόδου κάποιου στη ζωή. Αν κάποιος δεν γνωρίζει αληθινά τον εαυτό του, είναι αδύνατον να υποταχθεί στην κρίση και την παίδευση του Θεού ή να μετανοήσει αληθινά. Και αν κάποιος δεν μετανοήσει αληθινά, το άτομο αυτό θα συνεχίσει να ζει με σατανική διάθεση. Δεν πρόκειται να επέλθει σ’ αυτόν αληθινή αλλαγή, όσα χρόνια κι αν πιστεύει στον Θεό. Θα αλλάξει λίγο η συμπεριφορά του· αυτό είναι όλο. Είναι αδύνατο για όσους δεν επιδιώκουν την αλήθεια να δεχτούν την αλήθεια ως τη ζωή τους, οπότε είναι βέβαιο ότι οι πράξεις και οι συμπεριφορές τους θα εξακολουθήσουν να είναι εκφάνσεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης, ότι αυτά τα πράγματα θα είναι ασύμβατα με την αλήθεια και θα αντιστέκονται στον Θεό. Εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια ως τη ζωή τους, μπορούν να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, να κάνουν πράξη την αλήθεια και να επιτύχουν την αληθινή υποταγή στον Θεό. Εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια θα την αναζητούν όποτε συμβαίνουν πράγματα που τους είναι ασαφή. Δεν θα συνωμοτούν πλέον για το δικό τους συμφέρον και θα αποφεύγουν κάθε κακό, με μια καρδιά που είναι συμβατή με τον Θεό. Εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια υποτάσσονται όλο και περισσότερο στον Θεό και μπορούν να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, ζώντας όλο και περισσότερο όπως πρέπει να ζει ο άνθρωπος. Τέτοιες αλλαγές είναι αδύνατον να συμβούν σ’ εκείνους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Τι επιδιώκουν όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια; Επιδιώκουν το γόητρο, το κέρδος και το κύρος· επιδιώκουν ευλογίες και ανταμοιβές. Οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους γίνονται όλο και μεγαλύτερες, και δεν έχουν τον σωστό στόχο στη ζωή. Ό,τι κι αν είναι αυτό που τους αρέσει να επιδιώκουν, δεν τα παρατούν αν δεν καταφέρουν να πετύχουν τον στόχο τους, πόσο μάλλον αλλάζουν γνώμη. Μόλις το επιτρέψουν οι περιστάσεις και το περιβάλλον είναι κατάλληλο, θα είναι ικανοί να κάνουν το κακό και να αντισταθούν στον Θεό, και μπορεί να προσπαθήσουν να εγκαθιδρύσουν ένα ανεξάρτητο βασίλειο. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχουν καρδιά που να σέβεται τον Θεό ή να υποτάσσεται σ’ Αυτόν, και στο τέλος, δεν μπορούν παρά να αφανιστούν απ’ τον Θεό εξαιτίας της διάπραξης πολυποίκιλων κακών και της προδοσίας τους προς Αυτόν. Όλοι όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια είναι άνθρωποι που έχουν κουραστεί από την αλήθεια, και όλοι όσοι έχουν κουραστεί από την αλήθεια αγαπούν το κακό. Στο πνεύμα, στο αίμα και μέχρι το κόκαλο, το μόνο που σέβονται είναι το γόητρο, το κέρδος, το κύρος και η επιρροή· είναι ευχαριστημένοι με το να ζουν με σατανικές διαθέσεις και να πολεμούν τον Ουρανό, τη γη και τον άνθρωπο, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους. Νομίζουν ότι μια τέτοια ζωή είναι χαρούμενη· επιθυμούν να ζήσουν ως εξέχοντα άτομα και να πεθάνουν ως ήρωες. Προφανώς, βαδίζουν στον σατανικό δρόμο της καταστροφής. Όσο περισσότερο καταλαβαίνουν την αλήθεια όσοι την επιδιώκουν, τόσο περισσότερο αγαπούν τον Θεό και αντιλαμβάνονται πόσο πολύτιμη είναι η αλήθεια. Είναι πρόθυμοι να δεχτούν την κρίση και την παίδευση του Θεού, και όσες δυσχέρειες κι αν υποστούν, είναι αποφασισμένοι να επιδιώξουν την αλήθεια και να την κερδίσουν. Αυτό σημαίνει ότι έχουν πάρει το μονοπάτι της σωτηρίας και της τελείωσης, και ότι είναι ικανοί να αποκτήσουν συμβατότητα με τον Θεό. Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι σε θέση να υποταχθούν στον Θεό, έχουν επιστρέψει στην αρχική τους θέση ως δημιουργημένα όντα και έχουν καρδιά που σέβεται τον Θεό. Μπορούν να κερδίσουν δικαιωματικά την ηγεσία, την καθοδήγηση και τις ευλογίες του Θεού, και ο Θεός δεν τους απεχθάνεται πλέον ούτε τους απορρίπτει. Τι υπέροχο πράγμα! Εκείνοι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν μπορούν να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, οπότε η καρδιά τους απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τον Θεό, και κουράζονται από την αλήθεια και την απορρίπτουν. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσουν όλο και μεγαλύτερη αντίσταση προς τον Θεό και ξεκινούν μια πορεία αντίθετη προς Αυτόν. Είναι ακριβώς όπως ο Παύλος —ζητούν ανοιχτά την ανταμοιβή τους απ’ τον Θεό. Αν δεν τη λάβουν, θα προσπαθήσουν να διαφωνήσουν με τον Θεό και να Του εναντιωθούν, και στο τέλος, θα γίνουν αντίχριστοι, εκθέτοντας πλήρως την αποτρόπαια όψη του Σατανά, και κατόπιν ο Θεός θα τους καταραστεί και θα τους καταστρέψει. Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που βαδίζουν στον δρόμο της επιδίωξης της αλήθειας μπορούν να δεχτούν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν. Μπορούν να αποβάλουν τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά, είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τα πάντα για να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους και να ανταποδώσουν την αγάπη του Θεού, και είναι ικανοί να γίνουν άνθρωποι που υπακούν και λατρεύουν τον Θεό. Ένα άτομο που είναι πρόθυμο να υποταχθεί στον Θεό και το κάνει ολοκληρωτικά έχει επιστρέψει πλήρως στην αρχική θέση ενός δημιουργημένου όντος, και είναι ικανό να υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού στα πάντα. Αυτό σημαίνει ότι διαθέτει θεμελιώδη ανθρώπινη ομοιότητα. Τι σημαίνει πραγματική ανθρώπινη ομοιότητα; Είναι όταν ένα άτομο υπακούει και σέβεται τον Δημιουργό, όπως έκαναν ο Ιώβ και ο Πέτρος. Τέτοιοι είναι εκείνοι που ο Θεός ευλογεί πραγματικά.

Τόσο απλά είναι τα κύρια βήματα της επιδίωξης της αλήθειας για την οποία μιλήσαμε σήμερα. Επαναλάβετέ Μου τα βήματα: (Πρώτον, κάνε αυτοκριτική σύμφωνα με τα λόγια του Θεού· δεύτερον, αναγνώρισε και αποδέξου τα γεγονότα που αποκαλύπτουν τα λόγια του Θεού· τρίτον, γνώρισε τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση και ουσία, και άρχισε να μισείς τη διεφθαρμένη σου διάθεση και τον Σατανά· τέταρτον, κάνε πράξη τη μετάνοια και παραμέρισε όλες τις κακές σου πράξεις· πέμπτον, αναζήτησε τις αλήθεια-αρχές και κάνε πράξη την αλήθεια). Αυτά είναι τα πέντε βήματα. Το να κάνεις πράξη κάθε ένα από αυτά τα βήματα είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους που ζουν εν μέσω διεφθαρμένων διαθέσεων· το καθένα απ’ αυτά ενέχει πολλά εμπόδια και δυσκολίες, και όλα απαιτούν επίπονη προσπάθεια για να γίνουν πράξη και να επιτευχθούν, και φυσικά, δεν μπορεί κανείς να αποφύγει να βιώσει κάποιες αποτυχίες και αναποδιές στην πορεία —αλλά αυτό που θα σας έλεγα είναι το εξής: Μη χάνετε το κουράγιο σας. Αν και οι άλλοι μπορεί να σε καταδικάσουν, λέγοντας: «Είσαι τελειωμένος», «Δεν αξίζεις τίποτα», «Έτσι είσαι —δεν μπορείς να το αλλάξεις» —όσο δυσάρεστα κι αν είναι τα λόγια τους, εσύ πρέπει να έχεις σαφή διάκριση. Μη χάνεις το κουράγιο σου και μην το βάζεις κάτω, γιατί μόνο το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, μόνο η είσοδος και η άσκηση αυτών των βημάτων θα σου επιτρέψουν πραγματικά να αποφύγεις την καταστροφή σου. Οι έξυπνοι άνθρωποι θα επιλέξουν να αφήσουν στην άκρη όλες τις δυσκολίες τους· δεν θα αποφύγουν τις αποτυχίες και τις αναποδιές, και θα συνεχίσουν, όσο δύσκολο κι αν είναι. Ακόμα κι αν παραμείνεις στο βήμα της εξέτασης και της γνώσης του εαυτού σου για τρία ή και πέντε χρόνια, ή ακόμα κι αν μετά από οκτώ ή δέκα χρόνια γνωρίζεις μόνο ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις έχεις, αλλά παραμένεις ανίκανος να καταλάβεις την αλήθεια ή να ξεφύγεις από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, θα σου έλεγα το ίδιο πράγμα: Μη χάνεις το κουράγιο σου. Αν και δεν είσαι ακόμη σε θέση να επιτύχεις πραγματική μεταστροφή, έχεις ήδη εισέλθει στα τρία πρώτα βήματα, οπότε γιατί να ανησυχείς για το ότι δεν είσαι σε θέση να εισέλθεις στα υπόλοιπα δύο; Μην ανησυχείς· δούλεψε πιο σκληρά, πίεσέ το πιο πολύ, και θα τα καταφέρεις. Μπορεί επίσης να υπάρχουν κάποιοι που φτάνουν στο τέταρτο βήμα της μετάνοιας, αλλά υπολείπονται στο να αναζητούν τις αλήθεια-αρχές και δεν μπορούν να εισέλθουν στο βήμα αυτό. Τι πρέπει να γίνει τότε; Ούτε κι εσύ πρέπει να χάνεις το κουράγιο σου. Εφόσον έχεις τη θέληση να το κάνεις, θα πρέπει να επιμείνεις στην επιδίωξή σου, δηλαδή στην αναζήτηση της αλήθειας σε όλα τα πράγματα, και να προσεύχεσαι περισσότερο στον Θεό —αυτό συχνά αποδίδει καρπούς. Επιδίωξε όσο καλύτερα μπορείς, με βάση το επίπεδό σου και τις περιστάσεις σου, και δούλεψε σκληρά για να πετύχεις ό,τι μπορείς. Εφόσον κάνεις ό,τι μπορείς, η συνείδησή σου είναι καθαρή, και σίγουρα θα μπορέσεις να αποκομίσεις μεγαλύτερα κέρδη. Ακόμη και η κατανόηση μίας ακόμη αλήθειας είναι κάτι καλό —θα κάνει τη ζωή σου λίγο πιο ευτυχισμένη και λίγο πιο χαρούμενη. Εν κατακλείδι, η επιδίωξη της αλήθειας δεν είναι κάτι κενό· υπάρχει ένα συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης για κάθε ένα από τα βήματά της, και απαιτεί από τους ανθρώπους να υποστούν κάποιον πόνο και να πληρώσουν ένα συγκεκριμένο τίμημα. Η αλήθεια δεν είναι πεδίο ακαδημαϊκής μελέτης, ούτε θεωρία, ούτε σύνθημα, ούτε επιχείρημα· δεν είναι κούφια. Κάθε αλήθεια απαιτεί οι άνθρωποι να τη βιώσουν και να την κάνουν πράξη για αρκετά χρόνια προτού μπορέσουν να την κατανοήσουν και να τη γνωρίσουν. Αλλά ό,τι τίμημα κι αν πληρώσεις ή ό,τι προσπάθειες κι αν καταβάλεις, εφόσον η προσέγγιση, η μέθοδος, η πορεία και η κατεύθυνσή σου είναι σωστές, τότε αργά ή γρήγορα θα έρθει η μέρα που θα αποκομίσεις μεγάλη ανταμοιβή, θα κερδίσεις την αλήθεια, και θα μπορέσεις να γνωρίσεις τον Θεό και να υποταχθείς σ’ Αυτόν —και με αυτό θα είσαι απόλυτα ικανοποιημένος.

8 Ιανουαρίου 2022