Θα πρέπει να γνωρίζετε την ιστορία πίσω από τη Βίβλο και τη δημιουργία της. Αυτή η γνώση δεν ανήκει σε όσους δεν έχουν αποδεχθεί το νέο έργο του Θεού. Εκείνοι δεν γνωρίζουν. Εάν τους μιλούσες ξεκάθαρα γι’ αυτά τα ζητήματα ουσίας, δεν θα ψείριζαν πια τη Βίβλο μαζί σου. Συνεχώς ανασκαλεύουν αυτά που έχουν προφητευτεί: Έχει πραγματοποιηθεί η τάδε δήλωση; Έχει πραγματοποιηθεί η δείνα δήλωση; Αποδέχονται το ευαγγέλιο βάσει της Βίβλου και κηρύττουν το ευαγγέλιο βάσει της Βίβλου. Η πίστη τους στον Θεό βασίζεται στα λόγια της Βίβλου· χωρίς τη Βίβλο, δεν πιστεύουν στον Θεό. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ζουν, περνώντας τη Βίβλο από ανούσια εξέταση. Όταν ψειρίσουν και πάλι τη Βίβλο και σου ζητήσουν εξηγήσεις, εσύ πες: «Πρώτον, ας μην επαληθεύσουμε την κάθε δήλωση. Αντ’ αυτού, ας δούμε πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Ας πάρουμε το μονοπάτι στο οποίο πορευόμαστε κι ας το συγκρίνουμε με την αλήθεια για να δούμε αν το μονοπάτι αυτό είναι πράγματι το έργο του Αγίου Πνεύματος, και ας χρησιμοποιήσουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος για να ελέγξουμε κατά πόσον το μονοπάτι αυτό είναι ορθό. Όσο για το αν έχει πραγματοποιηθεί η τάδε ή η δείνα δήλωση όπως έχει προλεχθεί, εμείς οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να χώνουμε τη μύτη μας σε αυτό. Αντ’ αυτού, είναι προτιμότερο να μιλήσουμε για το έργο του Αγίου Πνεύματος και για το πιο πρόσφατο έργο που επιτελεί ο Θεός». Οι προφητείες στη Βίβλο είναι λόγια του Θεού που μεταδόθηκαν εκείνον τον καιρό από τους προφήτες, καθώς και λόγια που γράφτηκαν από ανθρώπους που χρησιμοποίησε ο Θεός και είχαν αποκτήσει έμπνευση· μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να εξηγήσει εκείνα τα λόγια, μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να γνωστοποιήσει το νόημα εκείνων των λόγων και μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να λύσει τις επτά σφραγίδες και να ανοίξει την περγαμηνή. Εσύ πες: «Ούτε εσύ είσαι ο Θεός ούτε κι Εγώ, οπότε ποιος τολμά να επεξηγήσει αψήφιστα τα λόγια του Θεού; Τολμάς να εξηγήσεις αυτά τα λόγια; Ακόμη κι αν έρχονταν οι προφήτες Ιερεμίας, Ιωάννης και Ηλίας, δεν θα τολμούσαν να προσπαθήσουν να επεξηγήσουν αυτά τα λόγια, διότι εκείνοι δεν είναι το Αρνίο. Μόνο το Αρνίο μπορεί να λύσει τις επτά σφραγίδες και να ανοίξει την περγαμηνή, και κανένας άλλος δεν μπορεί να εξηγήσει τα λόγια Του. Δεν τολμώ να σφετεριστώ το όνομα του Θεού, πόσο μάλλον δε, να επιχειρήσω να εξηγήσω τα λόγια του Θεού. Μπορώ να είμαι μόνο κάποιος που υπακούει στον Θεό. Μήπως είσαι εσύ ο Θεός; Κανένα από τα πλάσματα του Θεού δεν τολμά να ανοίξει την περγαμηνή ή να εξηγήσει αυτά τα λόγια, οπότε δεν τολμώ να τα επεξηγήσω ούτε εγώ. Καλύτερα να μην επιχειρήσεις να τα εξηγήσεις. Κανείς δεν θα πρέπει να προσπαθήσει να τα εξηγήσει. Ας μιλήσουμε για το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό μπορεί να το κάνει ο άνθρωπος. Γνωρίζω κάποια πράγματα για το έργο του Ιεχωβά και του Ιησού, αλλά εφόσον δεν έχω προσωπική εμπειρία από αυτό το έργο, μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό μόνο σε περιορισμένο βαθμό. Όσο για το νόημα των λόγων που εκφέρθηκαν εκείνον τον καιρό από τον Ησαΐα ή τον Ιησού, δεν θα προβώ σε επεξήγηση. Δεν μελετώ τη Βίβλο· αντ’ αυτού, ακολουθώ το παρόν έργο του Θεού. Στ’ αλήθεια θεωρείς τη Βίβλο ως τη μικρή περγαμηνή, αλλά δεν είναι κάτι που μπορεί να ανοίξει μόνο το Αρνίο; Εκτός από το Αρνίο, ποιος άλλος μπορεί να την ανοίξει; Δεν είσαι εσύ το Αρνίο και, πολύ λιγότερο δε, τολμώ να ισχυριστώ ότι εγώ είμαι ο ίδιος ο Θεός, γι’ αυτό ας μην αναλύουμε τη Βίβλο κι ας μην την περνάμε από ανούσια εξέταση. Είναι πολύ προτιμότερο να συζητάμε το έργο που επιτελεί το Άγιο Πνεύμα, δηλαδή το τωρινό έργο που επιτελεί ο ίδιος ο Θεός. Ας δούμε ποιες είναι οι αρχές σύμφωνα με τις οποίες εργάζεται ο Θεός και ποια η ουσία του έργου Του, κι ας τα χρησιμοποιήσουμε αυτά για να εξακριβώσουμε αν το μονοπάτι στο οποίο πορευόμαστε σήμερα είναι σωστό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να βεβαιωθούμε γι’ αυτό». Εάν επιθυμείτε να κηρύξετε το ευαγγέλιο, ιδίως σε όσους ανήκουν στον θρησκευτικό κόσμο, πρέπει να κατανοείτε τη Βίβλο και να κατέχετε άρτια γνώση της πραγματικής της ιστορίας· διαφορετικά, δεν υπάρχει τρόπος να κηρύξεις το ευαγγέλιο. Όταν θα κατέχεις άριστα το γενικότερο πλαίσιο και θα πάψεις να εξετάζεις εξονυχιστικά τα νεκρά λόγια της Βίβλου με μικροπρεπή τρόπο και, αντ’ αυτού, θα μιλάς μόνο για το έργο του Θεού και την αλήθεια της ζωής, τότε θα είσαι σε θέση να κερδίσεις όσους αναζητούν έχοντας αληθινή καρδιά.

Θα πρέπει να κατανοείτε το έργο του Ιεχωβά, τους νόμους που θέσπισε, τις αρχές με τις οποίες καθοδήγησε τους ανθρώπους στο να ζουν τη ζωή τους, το περιεχόμενο του έργου που επιτέλεσε κατά την Εποχή του Νόμου, τη σημασία της θέσπισης των νόμων από Εκείνον, τη σημασία που είχε το έργο Του για την Εποχή της Χάριτος και το έργο που επιτελεί ο Θεός σε αυτό το τελικό στάδιο. Το πρώτο στάδιο είναι το έργο της Εποχής του Νόμου, το δεύτερο είναι το έργο της Εποχής της Χάριτος και το τρίτο είναι το έργο των εσχάτων ημερών. Πρέπει να κατανοείτε ξεκάθαρα αυτά τα στάδια του έργου του Θεού. Από την αρχή ως το τέλος, υπάρχουν συνολικά τρία στάδια. Ποια είναι η ουσία κάθε σταδίου του έργου; Πόσα στάδια επιτελούνται στο έργο του σχεδίου διαχείρισης που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη; Πώς επιτελούνται αυτά τα στάδια και γιατί το καθένα τους επιτελείται με συγκεκριμένο τρόπο; Όλα αυτά είναι κρίσιμα ερωτήματα. Το έργο κάθε εποχής έχει αντιπροσωπευτική αξία. Ποιο έργο επιτέλεσε ο Ιεχωβά; Γιατί το επιτέλεσε με τον συγκεκριμένο τρόπο; Γιατί ονομαζόταν Ιεχωβά; Παρομοίως, ποιο έργο επιτέλεσε ο Ιησούς την Εποχή της Χάριτος και με ποιον τρόπο το επιτέλεσε; Ποιες πτυχές της διάθεσης του Θεού αντιπροσωπεύει κάθε στάδιο του έργου και κάθε εποχή; Ποιες πτυχές της διάθεσής Του εκφράστηκαν κατά την Εποχή του Νόμου; Και ποιες κατά την Εποχή της Χάριτος; Και ποιες κατά την τελική εποχή; Πρόκειται για ουσιώδη ερωτήματα τα οποία πρέπει να γνωρίζετε ξεκάθαρα. Ολόκληρη η διάθεση του Θεού έχει αποκαλυφθεί κατά τη διάρκεια του σχεδίου διαχείρισης που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη. Δεν αποκαλύπτεται μόνο κατά την Εποχή της Χάριτος, ούτε μόνο κατά την Εποχή του Νόμου, πόσο μάλλον δε, μόνο κατά την παρούσα περίοδο των εσχάτων ημερών. Το έργο που επιτελείται κατά τις έσχατες ημέρες αντιπροσωπεύει την κρίση, την οργή και την παίδευση. Το έργο που επιτελείται κατά τις έσχατες ημέρες δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο της Εποχής του Νόμου ή το έργο της Εποχής της Χάριτος. Ωστόσο, τα τρία στάδια είναι αλληλένδετα, σχηματίζουν μία οντότητα και αποτελούν όλα το έργο ενός Θεού. Φυσικά, η εκτέλεση αυτού του έργου χωρίζεται σε ξεχωριστές εποχές. Το έργο που επιτελείται κατά τις έσχατες ημέρες φέρνει τα πάντα στο τέλος τους, εκείνο που επιτελέστηκε κατά την Εποχή του Νόμου ήταν το έργο της έναρξης και εκείνο που επιτελέστηκε κατά την Εποχή της Χάριτος ήταν το έργο της λύτρωσης. Όσο για τα οράματα του έργου σε όλο αυτό το σχέδιο διαχείρισης που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη, κανείς δεν μπορεί να αποκτήσει γνώση ή κατανόησή τους, και αυτά τα οράματα παραμένουν γρίφοι. Κατά τις έσχατες ημέρες, μόνο το έργο του λόγου επιτελείται για να αναγγείλει την Εποχή της Βασιλείας, αλλά δεν αντιπροσωπεύει όλες τις εποχές. Οι έσχατες ημέρες δεν είναι τίποτα περισσότερο από τις έσχατες ημέρες, τίποτα περισσότερο από την Εποχή της Βασιλείας, και δεν αντιπροσωπεύουν ούτε την Εποχή της Χάριτος ούτε την Εποχή του Νόμου. Το θέμα είναι απλώς ότι, κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, σας αποκαλύπτεται όλο το έργο στο σχέδιο διαχείρισης που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη. Αυτή είναι η αποκάλυψη του μυστηρίου. Αυτού του είδους το μυστήριο είναι κάτι που δεν μπορεί να αποκαλυφθεί από κανέναν άνθρωπο. Όσο καλά κι αν κατανοεί ο άνθρωπος τη Βίβλο, δεν είναι τίποτα παραπάνω από λόγια, διότι ο άνθρωπος δεν κατανοεί την ουσία της Βίβλου. Όταν ο άνθρωπος διαβάζει τη Βίβλο, ενδέχεται να κατανοεί κάποιες αλήθειες, να εξηγεί κάποια λόγια ή να περνάει κάποια πολύ γνωστά εδάφια και κεφάλαια από την ανούσια εξέτασή του, αλλά δεν θα είναι ποτέ σε θέση να αποσπάσει το νόημα που περιέχεται σε αυτά τα λόγια, διότι ο άνθρωπος βλέπει μόνο νεκρά λόγια, και όχι τις σκηνές του έργου του Ιεχωβά και του Ιησού, και ο άνθρωπος δεν έχει τον τρόπο να ξεδιαλύνει το μυστήριο αυτού του έργου. Ως εκ τούτου, το μυστήριο του σχεδίου διαχείρισης που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη είναι το μεγαλύτερο μυστήριο —εκείνο που είναι πιο καλά κρυμμένο και τελείως ακατάληπτο για τον άνθρωπο. Κανείς δεν μπορεί να συλλάβει άμεσα το θέλημα του Θεού, εκτός κι αν ο ίδιος ο Θεός το εξηγήσει και το αποκαλύψει στον άνθρωπο. Σε διαφορετική περίπτωση, τα πράγματα αυτά θα παραμείνουν για πάντα γρίφοι για τον άνθρωπο· θα παραμείνουν για πάντα σφραγισμένα μυστήρια. Δεν θα αναφερθώ καν σε όσους ανήκουν στον θρησκευτικό κόσμο —αν δεν σας το είχα πει σήμερα, ούτε εσείς θα το κατανοούσατε. Αυτό το έργο των έξι χιλιάδων ετών είναι πιο μυστηριώδες από όλες τις προφητείες των προφητών. Είναι το μεγαλύτερο μυστήριο από τον καιρό της δημιουργίας έως και σήμερα, και κανείς από τους προφήτες καθ’ όλη τη διάρκεια των αιώνων δεν κατάφερε ποτέ να το συλλάβει, διότι αυτό το μυστήριο ξεσκεπάζεται μόνο κατά την τελική εποχή και δεν έχει αποκαλυφθεί ποτέ άλλοτε. Εάν μπορέσετε να κατανοήσετε αυτό το μυστήριο και είστε σε θέση να το δεχθείτε στην ολότητά του, τότε όλοι αυτοί οι θρησκευόμενοι θα κατατροπωθούν από αυτό το μυστήριο. Μόνο αυτό είναι το μεγαλύτερο των οραμάτων· αυτό λαχταρά να κατανοήσει περισσότερο ο άνθρωπος και, συνάμα, αυτό του είναι περισσότερο ασαφές. Όταν ήσασταν στην Εποχή της Χάριτος, δεν γνωρίζατε τι αφορούσε το έργο που επιτελείτο από τον Ιησού ούτε τι αφορούσε το έργο που επιτελείτο από τον Ιεχωβά. Οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν τον λόγο για τον οποίο ο Ιεχωβά θέσπισε νόμους, τον λόγο για τον οποίο ζητούσε από τα πλήθη να τηρούν τους νόμους ή τον λόγο για τον οποίο έπρεπε να χτιστεί ο ναός, πόσο μάλλον δε, κατανοούσαν τον λόγο για τον οποίο οι Ισραηλίτες οδηγήθηκαν από την Αίγυπτο στην έρημο και έπειτα στη Χαναάν. Μόλις σήμερα αποκαλύφθηκαν αυτά τα ζητήματα.

Το έργο κατά τις έσχατες ημέρες αποτελεί το τελικό από τα τρία στάδια. Είναι το έργο μίας ακόμη νέας εποχής και δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο του έργου διαχείρισης. Το σχέδιο διαχείρισης που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη χωρίζεται σε τρία στάδια έργου. Κανένα στάδιο από μόνο του δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει το έργο των τριών εποχών, κι αντιπροσωπεύει μόνο ένα μέρος του συνόλου. Το όνομα Ιεχωβά δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει ολόκληρη τη διάθεση του Θεού. Το γεγονός ότι επιτέλεσε το έργο Του κατά την Εποχή του Νόμου δεν αποδεικνύει ότι ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός υπό τον νόμο. Ο Ιεχωβά θέσπισε νόμους για τον άνθρωπο και του μεταβίβασε εντολές, ζητώντας από τον άνθρωπο να χτίσει τον ναό και τα θυσιαστήρια. Το έργο που επιτέλεσε αντιπροσωπεύει μόνο την Εποχή του Νόμου. Αυτό το έργο που επιτέλεσε δεν αποδεικνύει ότι ο Θεός είναι μόνο ένας Θεός που ζητά από τον άνθρωπο να τηρεί τον νόμο, ούτε ότι είναι ο Θεός στον ναό, ούτε ότι είναι ο Θεός ενώπιον του θυσιαστηρίου. Αυτό θα ήταν αναληθές. Το έργο που επιτελέστηκε υπό τον νόμο μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο μία εποχή. Επομένως, αν ο Θεός επιτελούσε μόνο το έργο της Εποχής του Νόμου, ο άνθρωπος θα περιόριζε τον Θεό στον εξής ορισμό: «Ο Θεός είναι ο Θεός στον ναό και, προκειμένου να υπηρετήσουμε τον Θεό, πρέπει να φορέσουμε άμφια και να εισέλθουμε στον ναό». Εάν το έργο της Εποχής της Χάριτος δεν είχε επιτελεστεί ποτέ και η Εποχή του Νόμου είχε συνεχιστεί μέχρι σήμερα, ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε ότι ο Θεός είναι, επίσης, ελεήμων και στοργικός. Εάν δεν είχε επιτελεστεί το έργο της Εποχής του Νόμου και είχε επιτελεστεί μόνο το έργο της Εποχής της Χάριτος, τότε το μόνο που θα γνώριζε ο άνθρωπος θα ήταν ότι ο Θεός μπορεί απλώς να λυτρώσει τον άνθρωπο και να συγχωρήσει τις αμαρτίες του ανθρώπου. Ο άνθρωπος θα γνώριζε μόνο ότι Εκείνος είναι άγιος και αθώος, και ότι μπορεί να θυσιάσει τον εαυτό Του και να σταυρωθεί για χάρη του ανθρώπου. Ο άνθρωπος θα γνώριζε μόνο αυτά τα πράγματα και δεν θα κατανοούσε τίποτε άλλο. Έτσι, κάθε εποχή αντιπροσωπεύει ένα μέρος της διάθεσης του Θεού. Όσο για το ποιες πτυχές της διάθεσης του Θεού αντιπροσωπεύονται στην Εποχή του Νόμου, ποιες στην Εποχή της Χάριτος και ποιες στην παρούσα εποχή, μόνο όταν συγχωνευτούν και τα τρία στάδια σε μία ολότητα μπορούν να αποκαλύψουν ολόκληρη τη διάθεση του Θεού. Μόνο όταν ο άνθρωπος καταφέρει να γνωρίσει και τα τρία στάδια μπορεί να την κατανοήσει απόλυτα. Κανένα από τα τρία στάδια δεν μπορεί να παραλειφθεί. Θα δεις ολόκληρη τη διάθεση του Θεού μόνο αφότου καταφέρεις να γνωρίσεις αυτά τα τρία στάδια του έργου. Το γεγονός ότι ο Θεός ολοκλήρωσε το έργο Του την Εποχή του Νόμου δεν αποδεικνύει ότι είναι μόνο ο Θεός υπό τον νόμο, και το γεγονός ότι ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης δεν σημαίνει ότι ο Θεός θα λυτρώνει για πάντα την ανθρωπότητα. Όλα αυτά είναι συμπεράσματα που συνήγαγε ο άνθρωπος. Εφόσον η Εποχή της Χάριτος έχει τελειώσει, δεν μπορείς να πεις ότι ο Θεός ανήκει μόνο στον σταυρό και ότι ο σταυρός και μόνο αντιπροσωπεύει τη σωτηρία του Θεού. Εάν το έκανες αυτό, θα όριζες τον Θεό. Στο παρόν στάδιο, ο Θεός επιτελεί κυρίως το έργο του λόγου, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι ο Θεός δεν υπήρξε ποτέ ελεήμων στον άνθρωπο και ότι το μόνο που έχει φέρει είναι παίδευση και κρίση. Το έργο κατά τις έσχατες ημέρες αποκαλύπτει το έργο του Ιεχωβά και του Ιησού και όλα τα μυστήρια που δεν κατανοεί ο άνθρωπος, προκειμένου να αποκαλύψει τον προορισμό και το τέλος της ανθρωπότητας και να φέρει στο τέλος του το συνολικό έργο της σωτηρίας μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό το στάδιο του έργου κατά τις έσχατες ημέρες ολοκληρώνει τα πάντα. Όλα τα μυστήρια που δεν κατανοεί ο άνθρωπος πρέπει να ξεδιπλωθούν ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να τα εξετάσει εις βάθος και να τα κατανοήσει ξεκάθαρα μες στην καρδιά του. Τότε μόνο μπορεί να ταξινομηθεί η ανθρώπινη φυλή κατά είδος. Μόνο μετά την ολοκλήρωση του σχεδίου διαχείρισης που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη, θα κατορθώσει ο άνθρωπος να κατανοήσει τη διάθεση του Θεού στην ολότητά της, διότι η διαχείρισή Του θα έχει φτάσει τότε στο τέλος της. Τώρα που έχετε βιώσει το έργο του Θεού στην τελική εποχή, ποια είναι η διάθεση του Θεού; Τολμάς άραγε να πεις ότι ο Θεός είναι ο Θεός που εκφέρει μόνο λόγια και τίποτε άλλο; Δεν θα τολμούσες να καταλήξεις σε αυτό το συμπέρασμα. Κάποιοι θα έλεγαν ότι ο Θεός είναι ο Θεός που αποκαλύπτει μυστήρια, ότι ο Θεός είναι το Αρνίο και Αυτός που λύνει τις επτά σφραγίδες. Κανείς, όμως, δεν τολμά να καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα. Άλλοι μπορεί να πουν ότι ο Θεός είναι η ενσαρκωμένη σάρκα, αλλά κι αυτό δεν θα ήταν σωστό. Άλλοι πάλι μπορεί να πουν ότι ο ενσαρκωμένος Θεός εκφέρει μόνο λόγια και δεν πραγματοποιεί σημεία και τέρατα, αλλά με τίποτα δεν θα τολμούσες να μιλήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, διότι ο Ιησούς ενσαρκώθηκε και επιτέλεσε σημεία και τέρατα, οπότε δεν θα τολμούσες να ορίσεις τον Θεό με τέτοια ελαφρότητα. Όλο το έργο που επιτελείται καθ’ όλη τη διάρκεια των έξι χιλιάδων ετών του σχεδίου διαχείρισης έχει μόλις ολοκληρωθεί. Μόνο αφότου όλο αυτό το έργο αποκαλυφθεί στον άνθρωπο και επιτελεστεί μεταξύ των ανθρώπων θα γνωρίζει η ανθρωπότητα όλη τη διάθεση του Θεού και αυτό που Εκείνος έχει και είναι. Όταν το έργο αυτού του σταδίου ολοκληρωθεί τελείως, όλα τα μυστήρια που δεν έχει κατανοήσει ο άνθρωπος θα έχουν αποκαλυφθεί, όλες οι αλήθειες που δεν είχαν κατανοηθεί προηγουμένως θα έχουν αποσαφηνιστεί και η ανθρώπινη φυλή θα έχει μάθει το μελλοντικό της μονοπάτι και τον μελλοντικό της προορισμό. Αυτό είναι όλο το έργο που πρόκειται να επιτελεστεί στο παρόν στάδιο. Παρόλο που το μονοπάτι στο οποίο πορεύεται ο άνθρωπος σήμερα είναι επίσης το μονοπάτι του σταυρού και το μονοπάτι των βασάνων, αυτά που κάνει πράξη, που τρώει, πίνει και απολαμβάνει ο άνθρωπος σήμερα διαφέρουν κατά πολύ από αυτά που έτυχαν στον άνθρωπο υπό τον νόμο και κατά την Εποχή της Χάριτος. Αυτό που ζητείται από τον άνθρωπο σήμερα διαφέρει από αυτό που του ζητήθηκε στο παρελθόν και διαφέρει ακόμη περισσότερο από αυτό που ζητήθηκε από τον άνθρωπο την Εποχή του Νόμου. Και τι ζητήθηκε από τον άνθρωπο υπό τον νόμο όταν ο Θεός επιτελούσε το έργο Του στο Ισραήλ; Του ζητήθηκε απλώς να τηρεί το Σάββατο και τους νόμους του Ιεχωβά. Κανείς δεν επιτρεπόταν να εργάζεται το Σάββατο ή να παραβαίνει τους νόμους του Ιεχωβά. Αλλά αυτό δεν ισχύει τώρα. Το Σάββατο, ο άνθρωπος εργάζεται, συναθροίζεται και προσεύχεται ως συνήθως, και δεν του επιβάλλεται κανένας περιορισμός. Οι άνθρωποι της Εποχής της Χάριτος έπρεπε να βαφτιστούν και επιπλέον, καλούνταν να νηστεύουν, να κόβουν τον άρτο, να πίνουν κρασί, να καλύπτουν την κεφαλή τους και να πλένουν τα πόδια των άλλων. Τώρα, αυτοί οι κανόνες έχουν μεν καταργηθεί, αλλά έχουν τεθεί μεγαλύτερες απαιτήσεις στον άνθρωπο, διότι το έργο του Θεού βαθαίνει συνεχώς και η είσοδος του ανθρώπου φτάνει σε όλο και υψηλότερα επίπεδα. Στο παρελθόν, ο Ιησούς επέθετε τα χέρια Του πάνω στον άνθρωπο και προσευχόταν, αλλά τώρα που έχουν ειπωθεί τα πάντα, τι νόημα έχει η χειροθεσία; Τα λόγια από μόνα τους μπορούν να επιτύχουν αποτελέσματα. Όταν επέθετε τα χέρια Του πάνω στον άνθρωπο στο παρελθόν, το έκανε για να ευλογήσει τον άνθρωπο και να τον θεραπεύσει από τις ασθένειές του. Έτσι εργαζόταν το Άγιο Πνεύμα εκείνη την εποχή, αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον. Τώρα, το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί λόγια για να εργαστεί και να επιτύχει αποτελέσματα. Τα λόγια Του σας έχουν διατυπωθεί ξεκάθαρα, κι εσείς θα πρέπει να τα κάνετε πράξη όπως ακριβώς σας έχουν πει. Τα λόγια Του είναι το θέλημά Του· αποτελούν το έργο που Εκείνος επιθυμεί να επιτελέσει. Μέσω των λόγων Του, θα κατανοήσεις το θέλημά Του και αυτό που σου ζητά να επιτύχεις, και μπορείς να κάνεις τα λόγια Του πράξη απευθείας, χωρίς να χρειάζεται η χειροθεσία. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Επίθεσε τα χέρια Σου επάνω μου! Επίθεσε τα χέρια Σου επάνω μου, ώστε να μπορέσω να λάβω την ευλογία Σου και να Σε μεταλάβω». Όλα αυτά αποτελούν παρωχημένες πρακτικές του παρελθόντος, οι οποίες είναι πλέον απαρχαιωμένες, διότι η εποχή έχει αλλάξει. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται σύμφωνα με την εποχή· δεν εργάζεται ούτε τυχαία ούτε σύμφωνα με καθορισμένους κανόνες. Η εποχή έχει αλλάξει, και μια νέα εποχή φέρνει, απαραιτήτως, και νέο έργο. Αυτό ισχύει για κάθε στάδιο του έργου, οπότε το έργο Του δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς επιτέλεσε εύλογο έργο αυτού του είδους· για παράδειγμα, θεράπευε ασθένειες, εξέβαλλε τα δαιμόνια, επέθετε τα χέρια Του πάνω στον άνθρωπο για να προσευχηθεί γι’ αυτόν και ευλογούσε τον άνθρωπο. Ωστόσο, θα ήταν ανώφελο αν τα ξαναέκανε αυτά τη σήμερον ημέρα. Έτσι εργαζόταν το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό, διότι τότε ήταν η Εποχή της Χάριτος, και υπήρχε επαρκής χάρη για να απολαύσει ο άνθρωπος. Δεν του ζητήθηκε να πληρώσει κανενός είδους τίμημα και, εφόσον είχε πίστη, θα λάμβανε χάρη. Όλοι τύγχαναν μεγάλης χάρης. Τώρα η εποχή έχει αλλάξει και το έργο του Θεού έχει προχωρήσει περαιτέρω· η παρακοή του ανθρώπου και τα ακάθαρτα στοιχεία που υπάρχουν μέσα του θα απομακρυνθούν μέσω της παίδευσης και της κρίσης. Εφόσον εκείνο το στάδιο ήταν το στάδιο της λύτρωσης, ήταν αναγκαίο να εργαστεί ο Θεός κατ’ αυτόν τον τρόπο, δείχνοντας αρκετή χάρη ώστε να την απολαύσει ο άνθρωπος, προκειμένου να μπορέσει ο άνθρωπος να λυτρωθεί από την αμαρτία και, μέσω της χάρης, να συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του. Αυτό το τρέχον στάδιο έχει σκοπό να εκθέσει την αδικία που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο μέσω της παίδευσης, της κρίσης, της πάταξης των λόγων, καθώς και της πειθαρχίας και της αποκάλυψης των λόγων, έτσι ώστε η ανθρωπότητα να μπορέσει στη συνέχεια να σωθεί. Πρόκειται για έργο που είναι πιο εμπεριστατωμένο από τη λύτρωση. Η χάρη κατά την Εποχή της Χάριτος επαρκούσε για την ευχαρίστηση του ανθρώπου· τώρα που ο άνθρωπος έχει ήδη βιώσει αυτήν τη χάρη, δεν πρέπει πλέον να την απολαμβάνει. Αυτό το έργο ανήκει πλέον στο παρελθόν και δεν πρέπει να επιτελείται άλλο πια. Τώρα ο άνθρωπος θα σώζεται μέσω της κρίσης του λόγου. Αφότου ο άνθρωπος κριθεί, παιδευτεί και εξευγενιστεί, η διάθεσή του αλλάζει. Δεν οφείλεται όλο αυτό στα λόγια που εξέφερα; Κάθε στάδιο του έργου επιτελείται σύμφωνα με την ανάπτυξη ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής και σύμφωνα με την εποχή. Όλο το έργο είναι σημαντικό και όλο επιτελείται για χάρη της τελικής σωτηρίας, ώστε να έχει η ανθρωπότητα έναν καλό προορισμό στο μέλλον και ώστε, στο τέλος, να ταξινομηθεί η ανθρωπότητα κατά είδος.

Το έργο των εσχάτων ημερών είναι η εκφορά λόγων. Στον άνθρωπο μπορούν να λάβουν χώρα μεγάλες αλλαγές μέσω των λόγων. Οι αλλαγές που συμβαίνουν τώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν αυτά τα λόγια είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που έλαβαν χώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν τα σημεία και τέρατα της Εποχής της Χάριτος. Διότι, την Εποχή της Χάριτος, τα δαιμόνια εκβάλλονταν από τον άνθρωπο μέσω της χειροθεσίας και της προσευχής, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις παρέμεναν ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θεραπευόταν από την ασθένειά του και οι αμαρτίες του συγχωρούνταν, αλλά όσο για το πώς θα αποβάλλονταν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο, αυτό το έργο δεν είχε επιτελεστεί ακόμα. Ο άνθρωπος σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μόνο λόγω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος δεν είχε πλέον την αμαρτία μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά όσο για το πώς ακριβώς μπορεί να μην αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά και να μεταμορφωθεί η αμαρτωλή του φύση, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία. Τον καιρό που επιτελούσε ο Ιησούς το έργο Του, η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν ήταν ακόμα ασαφής και αόριστη. Ο άνθρωπος πίστευε ανέκαθεν ότι ήταν ο υιός του Δαβίδ και διακήρυττε πως ήταν μεγάλος προφήτης και ο φιλάνθρωπος Κύριος που λύτρωσε τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του. Ορισμένοι, με βάση την πίστη τους, θεραπεύτηκαν αγγίζοντας μόνο την άκρη του ενδύματός Του. Οι τυφλοί βρήκαν το φως τους και ακόμη και οι νεκροί επανήλθαν στη ζωή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να ανακαλύψει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση που ήταν βαθιά ριζωμένη μέσα του, ούτε ήξερε πώς να την αποβάλει. Ο άνθρωπος έλαβε πολλή χάρη, όπως τη γαλήνη και την ευτυχία της σάρκας, την ευλογία ολόκληρης της οικογένειας μέσω της πίστης ενός μέλους της, τη θεραπεία ασθενειών και ούτω καθεξής. Τα υπόλοιπα ήταν οι καλές πράξεις του ανθρώπου και η ευσεβής εμφάνισή του. Εάν κάποιος μπορούσε να ζήσει βάσει αυτών, τότε θεωρείτο αποδεκτός πιστός. Μόνο τέτοιου είδους πιστοί μπορούσαν να εισέλθουν στον ουρανό μετά θάνατον, πράγμα που σήμαινε ότι είχαν σωθεί. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν διόλου την οδό της ζωής. Το μόνο που έκαναν ήταν να διαπράττουν αμαρτίες κι έπειτα να εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, σε έναν συνεχή κύκλο, χωρίς να έχουν κάποιο μονοπάτι για να αλλάξουν τη διάθεσή τους: Αυτή ήταν η κατάσταση του ανθρώπου την Εποχή της Χάριτος. Έχει λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία; Όχι! Επομένως, αφότου τελείωσε εκείνο το στάδιο του έργου, παρέμενε ακόμα το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Αυτό το στάδιο έχει σκοπό να κάνει τον άνθρωπο αγνό μέσω του λόγου, δίνοντάς του, έτσι, ένα μονοπάτι να ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν αποδοτικό ή ουσιαστικό εάν συνέχιζε την εκβολή των δαιμονίων, διότι δεν θα κατόρθωνε να εξαλείψει την αμαρτωλή φύση του ανθρώπου και ο άνθρωπος θα έμενε στάσιμος στη συγχώρεση των αμαρτιών του. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας, ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη φτάσει στο τέλος του και ο Θεός έχει επικρατήσει του Σατανά. Ωστόσο, εφόσον η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του, ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό, και ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε αυτό το στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να εκθέσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, κάνοντάς τον να ασκείται σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο ουσιαστικό από το προηγούμενο, καθώς και πιο αποδοτικό, διότι τώρα ο λόγος προμηθεύει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Πρόκειται για ένα πολύ πιο εμπεριστατωμένο στάδιο του έργου. Επομένως, η ενσάρκωση κατά τις έσχατες ημέρες έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει περατώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.