Διάλογος μεταξύ του Σατανά και του Ιεχωβά Θεού (Επιλεγμένα εδάφια)

Ιώβ 1:6-11 Ημέραν δε τινά ήλθον οι υιοί του Θεού διά να παρασταθώσιν ενώπιον του Ιεχωβά, και μεταξύ αυτών ήλθε και ο Σατανάς. Και είπεν ο Ιεχωβά προς τον Σατανάν, Πόθεν έρχεσαι; Και ο Σατανάς απεκρίθη προς τον Ιεχωβά και είπε, Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι. Και είπεν ο Ιεχωβά προς τον Σατανάν, Έβαλες τον νούν σου επί τον δούλον μου Ιώβ, ότι δεν υπάρχει όμοιος αυτού εν τη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού; Και απεκρίθη ο Σατανάς προς τον Ιεχωβά και είπε, Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεόν; δεν περιέφραξας κυκλόθεν αυτόν και την οικίαν αυτού και πάντα όσα έχει; τα έργα των χειρών αυτού ευλόγησας, και τα κτήνη αυτού επληθύνθησαν επί της γής· πλην τώρα έκτεινον την χείρα σου και έγγισον πάντα όσα έχει, διά να ίδης εάν δεν σε βλασφημήση κατά πρόσωπον.

Ιώβ 2:1-5 Ημέραν δε τινά ήλθον οι υιοί του Θεού διά να παρασταθώσιν ενώπιον του Ιεχωβά· και μεταξύ αυτών ήλθε και ο Σατανάς, διά να παρασταθή ενώπιον του Ιεχωβά. Και είπεν ο Ιεχωβά προς τον Σατανάν, Πόθεν έρχεσαι; Και ο Σατανάς απεκρίθη προς τον Ιεχωβά και είπε, Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι. Και είπεν ο Ιεχωβά προς τον Σατανάν, Έβαλες τον νούν σου επί τον δούλον μου Ιώβ, ότι δεν υπάρχει όμοιος αυτού εν τη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού; και έτι κρατεί την ακεραιότητα αυτού, αν και με παρώξυνας κατ’ αυτού, διά να εξολοθρεύσω αυτόν άνευ αιτίας. Και απεκρίθη ο Σατανάς προς τον Ιεχωβά και είπε, Δέρμα υπέρ δέρματος, και πάντα όσα έχει ο άνθρωπος θέλει δώσει υπέρ της ζωής αυτού· πλην τώρα έκτεινον την χείρα σου και έγγισον τα οστά αυτού και την σάρκα αυτού, διά να ίδης εάν δεν σε βλασφημήση κατά πρόσωπον.

Αυτά τα δύο εδάφια αποτελούν έναν διάλογο μεταξύ Θεού και Σατανά και καταγράφουν τα λόγια αμφοτέρων. Ο Θεός είπε πολλά; (Όχι.) Δεν μίλησε πολύ και ο λόγος του ήταν απλός. Μπορούμε να διακρίνουμε την αγιότητα του Θεού μέσα από τα απλά λόγια Του; Κάποιοι θα πουν ότι αυτό δεν είναι εύκολο. Μπορούμε, λοιπόν, να δούμε την ασχήμια του Σατανά μέσα από τις απαντήσεις του; (Ναι.) Ας δούμε πρώτα τι ερώτηση έθεσε ο Ιεχωβά Θεός στον Σατανά. («Πόθεν έρχεσαι;») Είναι απλή αυτή η ερώτηση; (Ναι.) Μήπως υπάρχει κάποιο κρυφό νόημα; (Όχι.) Είναι απλά μια ερώτηση, καθαρή, χωρίς άλλον σκοπό. Αν ήθελα να σας ρωτήσω: «Από πού έρχεσαι;» εσείς τι θα μου απαντούσατε; Είναι δύσκολη ερώτηση; Θα λέγατε: «Από το πέρα-δώθε και από το πάνω-κάτω»; (Όχι.) Δεν θα απαντούσατε με αυτόν τον τρόπο. Τι νοιώθετε, λοιπόν, βλέποντας τον Σατανά να αποκρίνεται έτσι; (Νοιώθουμε ότι ο Σατανάς είναι παράλογος και πονηρός.) Έτσι νιώθετε; Μήπως μπορείς να μαντέψεις τι νιώθω Εγώ; Λοιπόν, κάθε φορά που βλέπω αυτά τα λόγια νιώθω αηδία. Εσείς νιώθετε αηδία; (Ναι.) Γιατί, όμως; Επειδή μιλάει χωρίς να λέει τίποτα! Απάντησε στην ερώτηση του Θεού; (Όχι.) Γιατί; Τα λόγια του δεν αποτελούσαν απάντηση, δεν υπήρχε εξαγόμενο. Δεν ήταν απάντηση στην ερώτηση του Θεού. «Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι». Καταλαβαίνεις τούτα τα λόγια; Τα καταλαβαίνεις; Από ποιο μέρος της γης έρχεται ο Σατανάς; Πήρατε απάντηση; (Όχι.) Τούτη είναι η «εξυπνάδα» της πανουργίας του Σατανά: να μην αφήνει κανέναν να ανακαλύψει τι πραγματικά λέει. Ακόμα και μετά την ακρόαση των λόγων αυτών, εσύ εξακολουθείς να μην μπορείς να διακρίνεις τι είπε· κι όμως, αυτός έχει τελειώσει την απάντησή του. Πιστεύει ότι η απάντησή του είναι τέλεια. Τι νιώθεις, λοιπόν; (Αηδία.) Αηδία· μόλις τώρα αρχίζεις να αηδιάζεις με τα λόγια αυτά. Ο Σατανάς δεν μιλά ευθέως, αφήνοντάς σε σαστισμένο, ανίκανο να αντιληφθείς την πηγή των λόγων του. Μιλά εσκεμμένως και με πανουργία, και κυριαρχείται από τη δική του ουσία και φύση. Τα λόγια αυτά εξήλθαν απευθείας από το στόμα του Σατανά. Ο Σατανάς δεν συλλογίστηκε επί μακρόν τα λόγια αυτά και μετά τα είπε, πιστεύοντας τον εαυτόν του για έξυπνο· τα εξέφρασε φυσικά. «Από πού στο καλό έρχεται;» Μη μπορώντας να μάθεις από πού έρχεται, νοιώθεις πολύ μπερδεμένος. Υπάρχει κάποιος από εσάς που μιλάει έτσι; (Ναι.) Τι τρόπος ομιλίας είναι αυτός; (Είναι διφορούμενος και δεν δίνει συγκεκριμένη απάντηση.) Τι είδους λέξεις πρέπει να χρησιμοποιήσουμε, για να περιγράψουμε αυτόν τον τρόπο ομιλίας; Είναι αποπροσανατολιστικός και παραπλανητικός, έτσι δεν είναι; Ας υποθέσουμε ότι κάποιος δεν επιθυμεί να πει στους άλλους πού είχε πάει την προηγουμένη. Εσύ τον ρωτάς: «Σε είδα χθες. Πού πήγαινες;» Δεν σου απαντά ευθέως για το πού πήγαινε την προηγούμενη μέρα. Λέει: «Τι μέρα κι η χθεσινή! Κουράστηκα πολύ!» Σου απάντησε; Σου απάντησε, αλλά δεν ήταν αυτή η απάντηση που ήθελες. Τούτη είναι η «εξυπνάδα» του τεχνάσματος του ανθρώπου. Είναι αδύνατον να ανακαλύψεις τι εννοεί ή να αντιληφθείς την πηγή ή την πρόθεση πίσω από τα λόγια του. Δεν γνωρίζεις τι προσπαθεί να αποφύγει, επειδή μέσα στην καρδιά του έχει τη δική του ιστορία —αυτό σημαίνει πανουργία. Μιλάτε κι εσείς συχνά με αυτόν τον τρόπο; (Ναι.) Με ποιον σκοπό; Μερικές φορές για να προστατεύσετε τα προσωπικά σας συμφέροντα, κάποιες άλλες για να διατηρήσετε τη θέση, την εικόνα σας, να κρατήσετε τα μυστικά της ιδιωτικής σας ζωής, να περισώσετε τη φήμη σας; Όποιος κι αν είναι ο σκοπός, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τα συμφέροντά σας και σχετίζεται με τα συμφέροντά σας. Αυτή δεν είναι η φύση του ανθρώπου; Όλοι όσοι διαθέτουν τη συγκεκριμένη φύση, δεν είναι παρόμοιοι με τον Σατανά; Μπορούμε να το πούμε αυτό, έτσι δεν είναι; Σε γενικές γραμμές, η εν λόγω εκδήλωση είναι απεχθής και αποκρουστική. Τώρα νιώθετε και πάλι αηδία, σωστά; (Ναι.)

Διαβάζοντας και πάλι το πρώτο εδάφιο, ο Σατανάς αποκρίνεται εκ νέου στον Ιεχωβά Θεό, λέγοντας: «Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεόν;» Αρχίζει να επιτίθεται στην αποτίμηση του Ιεχωβά Θεού για τον Ιώβ και η επίθεση αυτή χρωματίζεται από εχθρότητα: «Δεν περιέφραξας κυκλόθεν αυτόν και την οικίαν αυτού και πάντα όσα έχει;» Έτσι κατανοεί και αποτιμά ο Σατανάς το έργο του Ιεχωβά Θεού επί του Ιώβ. Ο Σατανάς το αποτιμά έτσι, λέγοντας: «Τα έργα των χειρών αυτού ευλόγησας, και τα κτήνη αυτού επληθύνθησαν επί της γής· πλην τώρα έκτεινον την χείρα σου και έγγισον πάντα όσα έχει, διά να ίδης εάν δεν σε βλασφημήση κατά πρόσωπον». Τα λόγια του Σατανά είναι πάντα διφορούμενα, εδώ όμως μιλά με βεβαιότητα. Παρ’ όλα αυτά, τούτα τα λόγια, που εκφέρονται με βεβαιότητα, αποτελούν επίθεση, βλασφημία και ανταγωνιστικότητα προς τον Ιεχωβά Θεό, τον Θεό τον ίδιο. Τι νιώθετε ακούγοντάς τα; Νοιώθετε αποστροφή; Είστε ικανοί να διακρίνετε τις προθέσεις του; Πρώτα απ’ όλα, απορρίπτει την αποτίμηση του Ιεχωβά Θεού για τον Ιώβ —ο οποίος σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό. Εν συνεχεία, αποκηρύσσει ό,τι λέει και κάνει ο Ιώβ λόγω του σεβασμού του για τον Ιεχωβά Θεό. Είναι κατηγορητικός; Ο Σατανάς κατηγορεί, αποκηρύσσει και αμφισβητεί όλα τα λόγια και τα έργα του Ιεχωβά Θεού. Δεν πιστεύει, λέγοντας: «Εάν Εσύ λες ότι τα πράγματα είναι έτσι, πώς γίνεται και δεν το έχω δει εγώ; Πώς είναι δυνατόν να μην Σε σέβεται, αφού του έχεις δώσει τόσες ευλογίες;» Δεν αποτελεί τούτο αποκήρυξη των όλων όσων κάνει ο Θεός; Κατηγορία, αποκήρυξη, βλασφημία —δεν είναι τα λόγια του επιθετικά; Δεν συνιστούν μια πραγματική έκφραση του τι σκέφτεται ο Σατανάς μέσα του; Σίγουρα τα λόγια αυτά δεν είναι ίδια με εκείνα που διαβάζουμε τώρα: «Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι». Είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους. Δια των λόγων του, ο Σατανάς ξεγυμνώνει εντελώς τη συμπεριφορά απέναντι στον Θεό, καθώς και την απέχθεια για τον σεβασμό του Ιώβ προς τον Θεό, τα οποία κρατά κρυμμένα μέσα στην καρδιά του. Κι όταν συμβαίνει αυτό, η κακεντρέχεια και η κακή φύση του βρίσκονται εντελώς εκτεθειμένες. Απεχθάνεται εκείνους που σέβονται τον Θεό, απεχθάνεται εκείνους που αποφεύγουν το κακό και, ακόμη περισσότερο, απεχθάνεται τον Ιεχωβά Θεό για τις ευλογίες που δίνει στον άνθρωπο. Θέλει να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να καταστρέψει τον Ιώβ, που ο Θεός ανύψωσε με το ίδιο Του το χέρι, να τον αφανίσει, λέγοντας: «Εσύ λες ότι ο Ιώβ Σε σέβεται και αποφεύγει το κακό. Εγώ το βλέπω αλλιώς». Χρησιμοποιεί διάφορους τρόπους για να προκαλέσει και να δελεάσει τον Ιεχωβά Θεό, και χρησιμοποιεί διάφορους τρόπους ώστε ο Ιεχωβά Θεός να παραδώσει τον Ιώβ στον Σατανά για να τον χειραγωγεί ασύστολα, να τον βλάπτει και να τον χειρίζεται. Θέλει να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία, ώστε να εξοντώσει αυτόν τον άνθρωπο που είναι δίκαιος και τέλειος στα μάτια του Θεού. Μήπως η συμπεριφορά του αποτελεί στιγμιαία παρόρμηση; Φυσικά όχι. Έχει περάσει πολύν καιρό οικοδομώντας την. Ο Θεός εργάζεται, προνοεί για κάποιον άνθρωπο, τον προσέχει, και ο Σατανάς Τον κατατρέχει σε κάθε βήμα Του. Όποιον ευνοεί ο Θεός, ο Σατανάς τον παρακολουθεί επίσης, ακολουθώντας τον κατά πόδας. Εάν ο Θεός επιθυμεί αυτόν τον άνθρωπο, ο Σατανάς θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να Τον εμποδίσει, χρησιμοποιώντας διάφορους κακούς τρόπους για να δελεάσει, να παρενοχλήσει και να καταστρέψει το έργο που επιτελεί ο Θεός, προκειμένου να επιτύχει τον κρυφό του στόχο. Και ποιος είναι ο στόχος του; Δεν θέλει να έχει ο Θεός κανέναν· θέλει όλους εκείνους που επιθυμεί ο Θεός να τους καταλάβει, να τους ελέγχει, να τους εξουσιάζει, προκειμένου να λατρεύουν αυτόν, έτσι ώστε να διαπράττουν κακές πράξεις μαζί του. Τούτο δεν είναι το μοχθηρό κίνητρο του Σατανά; Κανονικά, λέτε συχνά ότι ο Σατανάς είναι τόσο κακός και τόσο ανήθικος, αλλά τον έχετε δει; Μπορείτε μόνον να δείτε πόσο κακός είναι ο άνθρωπος, αλλά δεν έχετε δει στ’ αλήθεια πόσο πραγματικά κακός είναι ο Σατανάς. Το είδατε, όμως, στο ζήτημα που αφορούσε τον Ιώβ; (Ναι.) Το εν λόγω ζήτημα φανέρωσε ξεκάθαρα το βδελυρό πρόσωπο του Σατανά, καθώς και την ουσία του. Ο Σατανάς βρίσκεται σε πόλεμο με τον Θεό, ακολουθώντας Τον κατά πόδας. Στόχος του είναι να γκρεμίσει όλο το έργο που θέλει να επιτελέσει ο Θεός, να κατέχει και να ελέγχει εκείνους που θέλει ο Θεός, να τους αφανίσει απόλυτα. Εάν δεν αφανιστούν, τότε περιέρχονται στην κατοχή του Σατανά για να καταστούν εργαλεία του —τούτος είναι ο στόχος του. Και τι κάνει ο Θεός; Στο εν λόγω εδάφιο, ο Θεός λέει μόνον μια απλή πρόταση· δεν υπάρχει καμία αναφορά σε τίποτα άλλο από όσα πράττει ο Θεός, αλλά παρατηρούμε ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες καταγραφές για το τι κάνει και λέει ο Σατανάς. Στο παρακάτω εδάφιο από τις γραφές, ο Ιεχωβά Θεός ρώτησε τον Σατανά: «Πόθεν έρχεσαι;» Ποια είναι η απάντηση του Σατανά; (Είναι πάντα «Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι».) Είναι ακόμα αυτή η πρόταση. Πώς και κατέστη το σύνθημα του Σατανά, το αριστούργημά του; Δεν είναι μισητός ο Σατανάς; Και μόνο που πρόφερε μία φορά τούτην την απεχθή πρόταση είναι αρκετό. Γιατί επανέρχεται πάντοτε σε αυτήν την πρόταση; Τούτο αποδεικνύει ένα πράγμα: η φύση του Σατανά είναι αμετάβλητη. Δεν δύναται να κρατήσει κρυμμένο για πολύ το αποκρουστικό του πρόσωπο. Ο Θεός τού θέτει μια ερώτηση, κι αυτός απαντά με τέτοιον τρόπο, για να μην αναφέρουμε το πώς μεταχειρίζεται τους ανθρώπους! Δεν φοβάται τον Θεό, δεν σέβεται τον Θεό ούτε υπακούει σ’ Εκείνον. Έτσι, τολμά να είναι αδίστακτα θρασύς ενώπιον του Θεού, να χρησιμοποιεί τα ίδια αυτά λόγια για να καταρρίψει την ερώτηση του Θεού και την ίδια αυτήν απάντηση για να αποκριθεί στην ερώτησή Του, να επιχειρεί να χρησιμοποιήσει αυτή την απάντηση για να μπερδέψει τον Θεό —τούτο είναι το άσχημο πρόσωπο του Σατανά. Δεν πιστεύει στην παντοδυναμία του Θεού ούτε στην εξουσία Του, και οπωσδήποτε δεν είναι πρόθυμος να υπακούει υπό το κράτος του Θεού. Βρίσκεται σε συνεχή αντίθεση με τον Θεό, κάνοντας συνεχείς επιθέσεις σε ό,τι πράττει Εκείνος, επιχειρώντας να καταστρέψει όλο το έργο Του —τούτος είναι ο κακόβουλος στόχος του.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Δ΄