Όσον αφορά την αποχή από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας, πέρα από τις κάθε λογής δυνάμεις που συναντούν οι άνθρωποι στη ζωή τους, πρέπει να αποφεύγουν επίσης και τις δυνάμεις που εμφανίζονται συχνά στην κοινωνία. Δεν πρέπει να έχεις καμία σχέση ή επαφή με αυτές, είτε τις συναντάς στη ζωή σου είτε στη δουλειά σου. Εσύ να ασχολείσαι με τη ζωή και τη δουλειά σου και παράλληλα να μη σε τρομάζει η επιβλητική εμφάνιση των δυνάμεων αυτών. Ναι μεν πρέπει να τις απορρίπτεις και να μένεις μακριά τους στην καρδιά σου, αλλά πρέπει ταυτόχρονα να δείχνεις σοφία καθώς χειρίζεσαι τη σχέση σας και κρατάς τις αποστάσεις σου απ’ αυτές. Αυτό πρέπει να κάνεις. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο μέσα σου πως ο μόνος λόγος για τον οποίο κάνεις αυτήν τη δουλειά είναι να έχεις ένα πιάτο φαΐ, να βγάλεις τα προς το ζην. Ο σκοπός που επιδιώκεις είναι απλός: να έχεις φαγητό και ρούχα. Δεν είναι να πολεμάς τις δυνάμεις αυτές για να πετύχεις κάποιο ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τις ανέχεσαι είτε σου λένε διάφορα και σου μιλάνε σκληρά, είτε ζεις σε μια χώρα όπου οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και ο χριστιανισμός διώκονται, με αποτέλεσμα ορισμένοι να κοροϊδεύουν την πίστη σου και να κάνουν σαρκαστικά σχόλια ή να διαδίδουν φήμες γι’ αυτήν. Εσύ πρέπει να προστατεύεις τον εαυτό σου, να διατηρείς την ηρεμία σου ενώπιον του Θεού, να προσεύχεσαι σ’ Αυτόν συχνά, να έρχεσαι τακτικά παρουσία Του και να μη σε τρομάζουν το μεγάλο μέγεθος και η αγριότητα που μοιάζουν εξωτερικά να έχουν αυτές οι δυνάμεις. Πέρα απ’ το να τις διακρίνεις μέσα στα βάθη της καρδιάς σου, πρέπει να απέχεις κιόλας απ’ αυτές. Να φυλάγεσαι στα λόγια σου, να είσαι προσεκτικός στα βήματά σου, να συμβιώνεις αρμονικά μαζί τους και να δείχνεις σοφία στις μεταξύ σας επαφές. Αυτές τις αρχές άσκησης δεν πρέπει να τηρείς; (Ναι.) Μπορεί να θες να μείνεις μακριά τους και να τις απορρίψεις ή μπορεί ακόμη και να τις σιχαίνεσαι μέσα απ’ την καρδιά σου. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είσαι συνετός στο πώς φαίνεσαι εξωτερικά. Δεν πρέπει, δηλαδή, να τις αφήσεις να το αντιληφθούν αυτό και να το δούνε. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο μέσα σου ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο δουλεύεις είναι να βγάλεις το ψωμί σου, και η συμβίωση μαζί τους είναι η έσχατη λύση σου. Πρώτα απ’ όλα, προσπάθησε να μείνεις μακριά τους. Όταν κάνουν από κοινού κάτι παράνομο, εσύ πρέπει να απέχεις απ’ αυτές και να τις αποφεύγεις. Δεν πρέπει να έχεις καμία συμμετοχή στα εγκλήματά τους. Προστάτεψε ταυτόχρονα τον εαυτό σου και φρόντισε να μη βρεθείς στη δύσκολη θέση να σου επιτεθούν από κοινού ή να σε παγιδέψουν. Μπορείς εύκολα να το πετύχεις αυτό; Κάποιοι νεαροί και αφελείς μπορεί να δυσκολευτούν όταν μπαίνουν για πρώτη φορά σ’ αυτό το σύνθετο κοινωνικό περιβάλλον. Είναι και κάποιοι που μπορεί να υστερούν σε επίπεδο ή ικανότητα προσαρμογής και να μην τα καταφέρνουν πολύ καλά με τις διαπροσωπικές σχέσεις. Αυτό θα τους δυσκολέψει λίγο περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση όμως, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: Αρκεί να φέρνεις εις πέρας το έργο που σου έχουν αναθέσει αξιοποιώντας τις προσωπικές σου ικανότητες. Μην προσβάλλεις κανέναν και μην έχεις μεγάλες απαιτήσεις από ανθρώπους που δεν έχουν πίστη, ηθικούς φραγμούς, συνείδηση και λογική. Μην πιάνεσαι από μια τους λέξη ή ένα μεμονωμένο περιστατικό για να αρχίσεις να τους κηρύττεις υψηλές αρχές ή να τους μιλάς για θέματα πίστης στον Θεό, συμπεριφοράς, συνείδησης και ανθρώπινης φύσης. Δεν είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο. Κράτα τις καλές σου συμβουλές για κάποιον που θα τις καταλάβει. Μην μπαίνεις καν στη διαδικασία να τους μιλάς με ανθρώπινους όρους, πόσο μάλλον για πράγματα που αφορούν την αλήθεια, γιατί δεν είναι καλύτεροι απ’ τα θηρία. Είναι ανόητο να μπεις σ’ αυτήν τη διαδικασία. Αν πρόκειται για ισχυρές δυνάμεις, τότε, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο τις προσεγγίζεις, πρέπει εξωτερικά να φαίνεσαι φιλικός απέναντί τους και να ζείτε αρμονικά, παρόλο που στην καρδιά σου κρατάς τις αποστάσεις σου και τις απορρίπτεις. Το αποτέλεσμα για το οποίο πρέπει να αγωνίζεσαι είναι να βγάζεις αρκετά χρήματα για να καλύπτεις το φαγητό και τα ρούχα σου. Αυτό και μόνο αρκεί. Όταν ζεις σ’ ένα τόσο σύνθετο περιβάλλον, στο οποίο μπλέκονται διάφορες δυνάμεις, ο Θεός δεν σου ζητά να συμμετέχεις στο οτιδήποτε για να αποδείξεις πως Τον ακολουθείς, πως επιδιώκεις την αλήθεια ή πως είσαι καλός και ειλικρινής άνθρωπος. Αυτό που θέλει, αντίθετα, είναι να είσαι απλός σαν περιστέρι και φρόνιμος σαν φίδι. Θέλει να προσέρχεσαι σ’ Αυτόν ανά πάσα στιγμή, να γαληνεύεις ενώπιόν Του και να προσεύχεσαι, να Τον αφήνεις να σε προστατεύσει και να καταφέρνεις να προστατεύσεις κι εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου. Ποιο αποτέλεσμα πρέπει συγκεκριμένα να πετύχεις; Να μην εξαπατηθείς από τους κακούς ανθρώπους, να μην παγιδευτείς από τις διάφορες δυνάμεις και να μην γίνεις ο σάκος του μποξ τους· να μη θυσιαστείς στον βωμό τους, να μη γίνεις ο αποδιοπομπαίος τράγος και ο περίγελός τους. Αν μάθουν πως είσαι πιστός στον Θεό, θα σε κοροϊδέψουν και θα πουν: «Κοίτα τον, είναι πιστός αυτός» ή «Κοίτα εκείνον εκεί τον πιστό· ο θεός στον οποίο πιστεύει είναι έτσι κι αλλιώς. Πάλι στον θεό του προσεύχεται και λέει πως αυτός τού δίνει τα χρήματα που βγάζει». Μην κάνεις, λοιπόν, μαζί τους συζητήσεις που σχετίζονται με την πίστη. Μην τους δίνεις όπλα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν εναντίον σου. Δεν χρειάζεται να ξοδεύεις ενέργεια σε κοινωνικότητες ή σχέσεις μαζί τους, ώστε να αναγνωρίσουν την αξία σου και να πουν πόσο καλός άνθρωπος είσαι ή να κερδίσεις την έγκρισή τους. Όλα αυτά είναι περιττά. Ακολούθησε τις αρχές για να κάνεις τη δουλειά που πρέπει να κάνεις· δεν είσαι παρά ένας συνηθισμένος υπάλληλος, ένα ακόμη γρανάζι στον κλάδο σου. Ο Θεός δεν απαιτεί να τους διαδώσεις τα λόγια Του ή να συναναστραφείς μαζί τους για την αλήθεια Του. Αυτό που σου ζητά είναι να μείνεις μακριά τους, να προστατεύσεις τον εαυτό σου και να μην παγιδευτείς στον βούρκο ή στους πειρασμούς τους. Σου ζητάει ιδιαίτερα να μην ανακατεύεσαι στις διάφορες διαμάχες, στο χάος που δημιουργούν, στις δολοπλοκίες και τις παγίδες που στήνουν ή σε οποιαδήποτε σύνθετη κατάσταση. Θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να γνωρίζεις τον σκοπό σου όταν κάνεις ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, ο οποίος δεν είναι να ανελιχθείς, να φτάσεις στην κορυφή, να πλουτίσεις ή να προβάλεις την αξία σου στην κοινωνία. Ούτε είναι να εντυπωσιάσεις τους επικεφαλής και τους ανωτέρους σου με οποιονδήποτε τρόπο. Σκοπός σου είναι να βγάζεις το ψωμί σου καθημερινά, να βγάζεις τα προς το ζην και να μπορείς να επιβιώσεις στον κόσμο και την κοινωνία. Από κει και πέρα πρέπει να έχεις τον χρόνο και τις συνθήκες που θα σου επιτρέπουν να εκτελείς το καθήκον σου, να επιδιώκεις την αλήθεια και να καταφέρεις να σωθείς. Όπου κι αν δουλεύεις, λοιπόν, δεν χρειάζεται να αγωνίζεσαι ώστε να κερδίσεις ευκαιρίες για να ανελιχθείς, να μορφωθείς κι άλλο, να κάνεις σπουδές στο εξωτερικό, να κερδίσεις την εκτίμηση των ανωτέρων σου ή την προσοχή των ανώτερων επικεφαλής. Δεν τα χρειάζεσαι όλα αυτά. Αν στη ζωή σου προσπαθείς μόνο να επιβιώσεις και να βγάλεις το ψωμί σου, μπορείς τότε να παραιτηθείς απ’ όλα αυτά τα πράγματα. Αρκεί μόνο να μπορείς να προστατέψεις τον εαυτό σου μέσα στο επάγγελμα που κάνεις. Ο Θεός δεν σου ζητά να κάνεις πολλά. Πρέπει να τηρείς την εξής αρχή: Να κρατάς τις αποστάσεις σου από τις διάφορες δυνάμεις, να μην μπαίνεις μόνος σου στην κρεατομηχανή και να μην οδηγείς τον εαυτό σου στην καταστροφή, ενώ βρίσκεσαι σ’ ένα σχετικά απλό περιβάλλον όπου είσαι σε θέση να βγάλεις το ψωμί σου. Είναι ανόητο να το κάνεις αυτό. Ενώ μπορείς ξεκάθαρα να βγάλεις το ψωμί σου δουλεύοντας με τον πιο απλό τρόπο, συχνά είσαι διατεθειμένος να πάρεις μέρος σε διαμάχες και να εμπλακείς και να συμμετάσχεις σε θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με το επάγγελμα και τον βιοπορισμό σου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπλέκεσαι κι εσύ σε σύνθετες ανθρώπινες υποθέσεις, στα περίπλοκα μπλεξίματα και τις συγκρούσεις των διαφόρων δυνάμεων της κοινωνίας. Δεν μπορείς, λοιπόν, να κατηγορείς τον Θεό που κανόνισε αυτές τις περιστάσεις. Μόνο με τον εαυτό σου πρέπει να τα βάζεις, εφόσον την κατρακύλα σου την προκάλεσες εσύ ο ίδιος. Κάθεσαι συχνά και λες πως έχεις πολλή δουλειά κι είσαι εξουθενωμένος, οπότε δεν έχεις χρόνο για να πας σε συναθροίσεις ή να εκτελέσεις το καθήκον σου. Αν βρεθείς σε τέτοιες συνθήκες, όποιος λόγος κι αν κρύβεται πίσω απ’ αυτό, θα αποκλειστείς σύντομα από τον οίκο του Θεού και κάθε ελπίδα σου για σωτηρία θα εξανεμιστεί. Αυτό το μονοπάτι ακολούθησες και μόνος σου το διάλεξες, επομένως αυτή θα είναι η έκβασή σου στο τέλος. Αν στο περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι ασκείσαι σύμφωνα με τις αρχές για τις οποίες έχει συναναστραφεί ο Θεός, προστατεύεις τον εαυτό σου καλά και μπορείς να προσέλθεις ενώπιον του Θεού με ήρεμη καρδιά, τότε θα εξακολουθείς να έχεις ελπίδες να σωθείς, ακόμη κι αν στο μεταξύ προσπαθείς να βρεις μια ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά και την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Προϋπόθεση, όμως, γι’ αυτό είναι να κρατάς αποστάσεις από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας, να έχεις ήρεμη καρδιά, και να μπορείς, παράλληλα, να εκτελέσεις το καθήκον σου και να βαδίσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, στα πλαίσια πάντα των δυνατοτήτων σου και των περιορισμένων μέσων που έχεις στη διάθεσή σου. Έτσι, όσο απαιτητικό κι αν είναι το οικογενειακό σου περιβάλλον και όσο περιορισμένα κι αν είναι τα μέσα που διαθέτεις, εφόσον έχεις την προστασία, τις ευλογίες και την καθοδήγηση του Θεού, θα προχωρήσεις τελικά βήμα-βήμα στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, και τότε θα αυξάνονται όλο και περισσότερο οι ελπίδες σου για σωτηρία. Χάρη στην προσωπική σου επιδίωξη, τις προσπάθειές σου και επειδή πληρώνεις ένα τίμημα, ίσως τελικά να πετύχεις τη σωτηρία. Μπορεί όμως κάποιοι να τα παρατήσουν στα μισά της διαδρομής. Επειδή διαπιστώνουν πως η ζωή αυτή είναι υπερβολικά μονότονη, επειδή βλέπουν πως έχουν απομονωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο και πως ζουν μοναχικά και τους τρώει η μοναξιά, κι επειδή νιώθουν πως, εφόσον δεν εμπλέκονται στις διάφορες διαμάχες, δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν κι αδυνατούν να βρουν ή να δουν την αξία τους και να οραματιστούν το μέλλον τους, εγκαταλείπουν τελικά τις αρχές που απαιτεί ο Θεός να τηρούν. Επιλέγουν να μην είναι πια μόνοι και σιωπηλοί, αλλά να ενταχθούν σε διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας. Τρώγονται για την παραμικρή λεπτομέρεια, μπλέκονται σε καυγάδες και μπερδέματα, μαλώνουν και τσακώνονται με τους άλλους. Μπλέκονται σε κάθε λογής διαμάχες και νιώθουν πως ζουν πλέον μια γεμάτη και πολύτιμη ζωή, πως είναι ευτυχισμένοι· δεν νιώθουν πια μόνοι. Τι ακριβώς έχουν επιλέξει αυτοί οι άνθρωποι; Έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν ένα μονοπάτι κατά το οποίο αμελούν τα καθήκοντά τους και δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Αυτό είναι το τέλος· όταν φτάσουν σ’ αυτό το σημείο της διαδρομής, δεν υπάρχει ελπίδα να σωθούν. Έτσι δεν είναι; Ακόμη και αφού ακούσουν τα συγκεκριμένα λόγια, πολλοί άνθρωποι νιώθουν καλά και δεν θεωρούν πως θα δυσκολευτούν ιδιαίτερα να τα κάνουν πράξη. Αφού όμως τα κάνουν πράξη για ένα διάστημα, σκέφτονται το εξής: «Δεν είναι εξαντλητικό να ζούμε έτσι; Οι άλλοι με θεωρούν συχνά αντισυμβατικό. Δεν έχω καθόλου φίλους ούτε σύντροφο. Νιώθω τόσο μόνος, τόσο απομονωμένος και η καθημερινότητά μου είναι μουντή. Μου φαίνεται πως η ζωή που ζω δεν είναι καλή και χαρούμενη». Επιστρέφουν τότε και πάλι στην προηγούμενη ζωή τους και έτσι αποκλείονται και χάνουν κάθε ελπίδα σωτηρίας. Δεν αντέχουν τη μοναξιά ούτε μπορούν να υπομείνουν το μαρτύριο της γελοιοποίησης και της απομόνωσης που υφίστανται μέσα στη συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων μόνο και μόνο επειδή ζουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Τους αρέσει, αντίθετα, να ζουν ανάμεσα σε διάφορες δυνάμεις που μάχονται η μία την άλλη, και εντάσσονται σ’ αυτές, εμπλέκονται σ’ αυτές, τσακώνονται μαζί τους και πολεμούν εναντίον τους. Μπορεί να πει κανείς πως αυτοί οι άνθρωποι δεν ανήκουν στους εκλεκτούς του Θεού. Παρόλο που νιώθουν καλά όταν ακούνε κηρύγματα, αντί να απομακρυνθούν από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας, επιλέγουν και πάλι να ενταχθούν σ’ αυτές. Είναι, λοιπόν, αυτονόητο πως η σωτηρία δεν προορίζεται σε καμία περίπτωση γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Αν, ωστόσο, επιλέξεις να ακολουθήσεις ένα μονοπάτι κατά το οποίο θα απέχεις από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας και θα εκτελέσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον, με τον όρο βέβαια να βγάζεις τα προς το ζην, τότε, αν μη τι άλλο, έχεις ελπίδες να σωθείς, καθώς μ’ αυτήν σου την επιλογή πληροίς τις βασικές προϋποθέσεις. Υπάρχουν, επομένως, ελπίδες να σωθείς.

Ήταν κάποτε ένας στην εκκλησία που με κάποιον τρόπο γνωρίστηκε μ’ έναν λευκό άντρα, ο πατέρας του οποίου ήταν βουλευτής. Ενώ ουσιαστικά δεν είναι και τόσο σπουδαίο αξίωμα αυτό του βουλευτή, ο άντρας αυτός ένιωθε πως είναι τεράστια τιμή να μιλάει με τον γιο ενός βουλευτή από το εξωτερικό και τον θεωρούσε άνθρωπο με κύρος. Άρχισε, λοιπόν, να τον παρουσιάζει σε όλον τον κόσμο και να τον συστήνει σε όποιον συναντούσε ως εξής: «Αυτός είναι ο γιος του βουλευτή». Τον ρωτάω, λοιπόν: «Ο γιος του βουλευτή; Τι βαθμού βουλευτής είναι ο πατέρας του; Τι μπορεί να κάνει για σένα»; Απαντάει τότε: «Ο πατέρας του είναι βουλευτής». Του ξαναλέω: «Σε αφορά εσένα προσωπικά το γεγονός ότι ο πατέρας του είναι βουλευτής; Εσύ δεν είσαι βουλευτής, γιατί, λοιπόν, κοκορεύεσαι τόσο;» Ήταν τόσο περήφανος για τον εαυτό του ο συγκεκριμένος άντρας. Μόνο και μόνο επειδή είχε σχέση με τον γιο του βουλευτή, όπου κι αν πήγαινε είχε επηρμένη στάση και όποτε έβλεπε γνωστό στον δρόμο, γύριζε το κεφάλι του απ’ την άλλη. Τον ρωτούσαν, λοιπόν, οι άνθρωποι: «Γιατί δεν μας χαιρετάς;» Κι εκείνος απαντούσε: «Περπατάω δίπλα στον γιο του βουλευτή!» Είναι απίστευτο για τι ματαιοδοξία μιλάμε! Είναι δύσπιστος ή όχι; (Είναι.) Ποια είναι η τελική έκβαση τέτοιων ανθρώπων στον οίκο του Θεού; (Θα αποκλειστούν.) Ο συγκεκριμένος άνθρωπος πρέπει να αποπεμφθεί από την εκκλησία, διότι είναι δύσπιστος και καιροσκόπος. Αν δει κάποιον να έχει έναν βαθμό ή κάποια δύναμη, προσκολλάται πάνω του, και το ίδιο κάνει αν δει ότι ο οίκος του Θεού έχει τη δύναμη· προσκολλάται σ’ αυτόν. Ως αποτέλεσμα, μένει για ένα διάστημα στον οίκο του Θεού, αλλά με το που συνειδητοποιήσει πως δεν μπορεί με τίποτα να βγάλει χρήματα εδώ μέσα, βρίσκει μια δουλειά ως διανομέας. Δεν νιώθει, όμως, πως είναι ένα αρκετά αξιοπρεπές επάγγελμα. Έτσι, καλοπιάνει τον γιο του βουλευτή και θεωρεί πως έχει κύρος τώρα, οπότε δεν χρειάζεται να κάνει πια ντελίβερι. Πείτε Μου, δεν είναι ανόητο όλο αυτό; Δεν υπάρχουν κάμποσοι τέτοιοι άνθρωποι στην εκκλησία; (Ναι.) Ορισμένοι νιώθουν περήφανοι μόνο και μόνο επειδή γνωρίζουν κάποιον που έχει έναν βαθμό ή κάποια δύναμη, και θεωρούν τον εαυτό τους πολύτιμο και διαφορετικό απ’ τους υπόλοιπους. Άλλοι πάλι νομίζουν πως διαφέρουν απ’ τους άλλους στην εκκλησία και πρέπει να έχουν τον τελευταίο λόγο, επειδή έχουν οι ίδιοι ένα μικρό αξίωμα ή λίγη δύναμη. Δεν είναι δύσπιστοι όλοι αυτοί; (Ναι.) Είναι κι αυτοί που δεν έχουν καμία πραγματική επιρροή, αλλά καυχιούνται όλη την ώρα και λένε: «Ξέρω τον πρόεδρο!» ή «Ξέρω τον φίλο του ξάδερφου της γραμματέα του προέδρου!» Δεν φτάνει που κάνουν τόσο περίπλοκους συσχετισμούς, έχουν και το θράσος να λένε τέτοια πράγματα. Γιατί είναι τόσο χοντρόπετσοι; Είναι τόσο μπερδεμένη η ιστορία τους που κανείς δεν ξέρει για τι πράγμα μιλάνε. Επειδή κανείς δεν νοιάζεται γι’ αυτά τα πράγματα, δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να τους ακούσουν. Μόνο οι ίδιοι τα θεωρούν αυτά τα πράγματα τόσο σημαντικά, ουσιώδη και εντυπωσιακά. Κάποιοι άνθρωποι λένε συχνά πως γνωρίζονται με υπουργούς, διευθυντές και υψηλόβαθμους αξιωματούχους, ενώ κάποιοι το παρακάνουν και λένε μέχρι και το εξής: «Ξέρω κόσμο και στις δύο πλευρές: και στη νομοταγή κοινωνία και στον υπόκοσμο. Βαδίζω με ιδιαίτερη ευκολία και στα δύο αυτά μονοπάτια». Κάποιοι άλλοι μπορεί να πουν: «Ξέρω την κουνιάδα του επικεφαλής της κομητείας». Και είναι και κάποιοι που ισχυρίζονται: «Ξέρω τη φίλη της μητέρας του δημάρχου από την εκκλησία». Θεωρούν πως όλα αυτά τούς δίνουν το δικαίωμα να καυχιούνται. Σε τι χρησιμεύει το να γνωρίζεις τέτοιους ανθρώπους; Μπορείς να πετύχεις κάτι με τη βοήθειά τους; Και δήμαρχος να είσαι, και διευθυντής, και κυβερνήτης μιας επαρχίας, ή ακόμα και η μητέρα ή ο πατέρας του κυβερνήτη, έχει η θέση σου κάποια πρακτική χρησιμότητα για την εκκλησία; (Όχι.) Δεν ανήκουν στην ανθρώπινη φυλή οι δήμαρχοι, οι κυβερνήτες και όσοι έχουν συναφή αξιώματα; Μπορούν να γίνουν πιο σπουδαίοι από τον Θεό; Οι δύσπιστοι δίνουν τόση αξία στις δυνάμεις αυτές. Δεν είναι αηδιαστικό αυτό; (Είναι αηδιαστικό.) Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται πως ξέρουν τον αρχηγό της αστυνομίας, ενώ άλλοι λένε: «Δούλευα στη δημοτική αστυνομία και ήμουν αρχηγός στο τοπικό τμήμα». Άλλοι λένε: «Ήμουν διοικητής του τμήματος της περιοχής και φορούσα το κόκκινο περιβραχιόνιο». Πώς νιώθετε όταν τους ακούτε να μιλάνε για όλες αυτές τις δήθεν δυνάμεις; Κάποιοι δύσπιστοι, οι οποίοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και πιστεύουν μόνο στα λόγια και όχι στην πράξη, είναι τόσο ηλίθιοι που δεν μπορούν να καταλάβουν αν όσα λένε αυτοί οι άνθρωποι είναι αλήθεια ή όχι. Τα θεωρούν έτσι αληθινά και τα εκτιμούν ιδιαίτερα. Τι σκέφτονται όμως μέσα τους όταν ακούνε αυτά τα λόγια όσοι επιδιώκουν την αλήθεια; Πώς αξιολογούν τους ανθρώπους που τα λένε; Καταλαβαίνουν με μια μόνο ματιά πως είναι δύσπιστοι, πως το μόνο για το οποίο μιλάνε είναι οι διάφορες κοσμικές δυνάμεις και τα κοσμικά ζητήματα, και πως ήρθαν στον οίκο του Θεού για να επιδείξουν αυτά τα πράγματα. Μην μπαίνετε καν στη διαδικασία να μιλάτε για τις γνωριμίες τους με μακρινούς συγγενείς αξιωματούχων ή διάσημων. Και οι ίδιοι να είναι κάτι απ’ αυτά, δεν έχουν καμία αξία στον οίκο του Θεού ούτε αυτοί ούτε ο τίτλος και η θέση τους. Γιατί, λοιπόν, κάνουν επίδειξη; Κατέχουν την αλήθεια; Κάνουν το καθήκον τους σύμφωνα με τις αρχές; Ένα τίποτα είναι που όμως έχουν το θράσος να κάνουν επίδειξη! Δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; Δεν είναι σιχαμερό; (Είναι.) Πόσο σιχαμερό είναι; Καυχιούνται που έχουν επαφές με ανθρώπους και στις δυο πλευρές του νόμου. Ε, δεν είναι ηλίθιοι που το κάνουν αυτό; Δεν είναι ανόητοι; (Ναι.) Δεν φοβούνται καν μην μπλέξουν μ’ αυτά που λένε. Έχουν επαφές και με τις δύο πλευρές του νόμου, δεν είναι άρα κατά κάποιον τρόπο κακοποιά στοιχεία; Ο οίκος του Θεού δεν δίνει καμία αξία στα κακοποιά στοιχεία και στους επιτήδειους. Οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στους δύσπιστους και πρέπει να αποβάλλονται. Παρ’ όλ’ αυτά, θεωρούν πως αυτή η ιδιότητα τους δίνει το δικαίωμα να καυχιούνται. Δεν είναι χαζό αυτό; Είναι κάτι που μπορεί να σε κάνει περήφανο; Έλα όμως που καυχιούνται γι’ αυτό! Είναι και κάποιοι που φοράνε χρυσή αλυσίδα στον καρπό τους, και όταν πίνουν και μεθάνε τη δείχνουν με καμάρι στους άλλους και λένε: «Κατάγομαι από προγόνους τυμβωρύχους, οι οποίοι κληροδοτούν τις δεξιότητές τους στην οικογένειά μου εδώ και γενιές. Κοιτάξτε εδώ πόσο μεγάλη αλυσίδα φοράω στον καρπό μου. Τη βρήκα αργά τη νύχτα σ’ ένα μεγάλο τάφο που άνοιξα την τάδε ημερομηνία και την πήρα για να τη φοράω. Τι λέτε; Φοβερή, έτσι;» Κάποιοι, λοιπόν, το ακούνε αυτό και τους καταγγέλλουν, κι έτσι καταλήγουν στη φυλακή χωρίς καν να γνωρίζουν για ποια παράβαση κατηγορούνται. Και τους ρωτάνε τότε: «Η χρυσή αλυσίδα που φοράς στον καρπό σου είναι από εκείνη την εποχή; Είναι κειμήλιο!» Είναι τόσο χαζοί που ενοχοποιούν οι ίδιοι τον εαυτό τους. Μην καυχιέσαι για πράγματα που δεν συνέβησαν ποτέ και φρόντισε να μη γίνεις στόχος της αστυνομίας και μπλέξεις. Αν καυχιέσαι για τέτοια πράγματα, είναι εύκολο να μπλέξεις. Αν παίζεις με τη φωτιά, είναι πολύ πιθανό να καείς και να οδηγηθείς τελικά στην αυτοκαταστροφή· εσύ και μόνο εσύ θα φταις γι’ αυτό. Δεν είναι χαζό που δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για το τι να πεις, που δεν ξέρεις πού πάνε τα τέσσερα; (Είναι.) Δεν πειράζει να καυχιέσαι που μπορείς να φας είκοσι ψωμάκια στην καθισιά σου· δεν είναι ένα ζήτημα που παραβιάζει κάποια αρχή. Άντε το πολύ-πολύ να σε θεωρήσουν οι άλλοι ανόητο και να μη σε πάρουν στα σοβαρά· δεν παραβιάζεις όμως τον νόμο. Η αρχή που σου ζητά να «απέχεις από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας» έχει στην ουσία να κάνει με το γεγονός ότι πρέπει, σε κάθε γωνιά της κοινωνίας και σε όποια ομάδα κι αν βρίσκεσαι, να φέρεσαι με σοφία. Είναι σαν αυτό που είπε ο Θεός κατά την εποχή της Χάριτος: «Γίνεσθε λοιπόν φρόνιμοι ως οι όφεις και απλοί ως αι περιστεραί» (Κατά Ματθαίον 10:16). Προστάτευσε καλά τον εαυτό σου. Αρκεί να μπορείς να βγάζεις τα προς το ζην σου. Μην καταβάλλεις προσπάθειες και μην τρέφεις αυταπάτες πως θα εδραιώσεις τη θέση σου στην κοινωνία αν εκμεταλλευτείς τις δυνάμεις που βρίσκονται σ’ αυτήν, και θα γίνεις μέλος τους και θα κερδίσεις την αναγνώριση και την αποδοχή τους. Όλα αυτά δεν είναι παρά ανόητες ιδέες και εξαχρειωμένες σκέψεις. Πρέπει, λοιπόν, να διορθωθεί η οπτική των ανθρώπων. Αν ακολουθήσουν την οδό του Θεού, άσχετα με το κοινωνικό περιβάλλον ή την κοινότητα στην οποία βρίσκονται, θα καταλήξουν να απορριφθούν από την κοινωνία και την ανθρωπότητα. Εφόσον, όμως, ο Θεός είναι Αυτός που σου δίνει πνοή, δεν πρόκειται να σε αφήσει χωρίς τρόπο να επιβιώσεις, και αυτήν την πίστη πρέπει να έχεις. Καθώς ζουν οι άνθρωποι δεν βασίζονται στις διάφορες δυνάμεις για να τους εγγυηθούν την ασφάλειά τους, τον βιοπορισμό τους, το μέλλον ή τα υπάρχοντά τους. Στηρίζονται σε μια και μόνο λέξη που θα πει ο Θεός, στο διάταγμα, την καθοδήγηση και την προστασία Του. Πρέπει οπωσδήποτε να έχεις αυτού του είδους την πίστη. Προκειμένου, λοιπόν, να επιβιώσεις στην κοινωνία, αντί να βασίζεσαι σε κάθε λογής δυνάμεις, η θεμελιώδης μέθοδος επιβίωσης που πρέπει να ακολουθείς είναι η επιλογή ενός επαγγέλματος που θα σου εξασφαλίσει τα προς το ζην. Να στηρίζεσαι σε ένα επάγγελμα που θα σου επιτρέψει να συντηρείσαι. Σύμφωνα με αυτήν την αρχή, οι άνθρωποι, ακολουθώντας την καθοδήγηση και το διάταγμα του Θεού, απολαμβάνουν όλα όσα τους έχει δώσει Εκείνος, συμπεριλαμβανομένων των υλικών αγαθών και των χρημάτων, χωρίς να βασίζονται για να καλύψουν τα προς το ζην τους σε ελεημοσύνες ή στο τι θα τους μοιράσουν οι διάφορες κοινωνικές δυνάμεις. Όλα τα υλικά αγαθά και τα χρήματα στα οποία βασίζεσαι καθημερινά για να επιβιώσεις προέρχονται, όπως ακριβώς και η πνοή σου, από τον Θεό. Εκείνος σού τα δίνει και κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει όσα σου έχει δώσει ο Θεός. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με την πνοή σου, κανένας άλλος δεν σου δίνει ως ελεημοσύνη τα υλικά αγαθά ή οτιδήποτε υπάρχει έξω από το σώμα σου, και κανείς δεν μπορεί να σου τα στερήσει. Δεν μπορεί να σου τα στερήσει κανείς εφόσον σου τα έχει δώσει ο Θεός. Το βλέπουμε αυτό στις εμπειρίες του Ιώβ και αυτήν την πίστη πρέπει να έχεις. Αν έχεις όντως αυτήν την ειλικρινή πίστη, θα έχεις και τη θεμελιώδη βάση και το κίνητρο να τηρείς την αρχή του να απέχεις από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας. Πάνω σε αυτήν τη βάση, το σώμα και το μυαλό σου θα μπορούν τότε να γαληνεύσουν ενώπιον του Θεού κι εσύ θα μπορείς να προσέρχεσαι ενώπιόν Του και να Του προσφέρεις το σώμα, το μυαλό και το πνεύμα σου, θα μπορείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου, να επιδιώξεις την αλήθεια και να πετύχεις το όμορφο αποτέλεσμα της σωτηρίας. Αυτά τα πράγματα θα πρέπει να γνωρίζεις και αυτές τις αλήθειες θα πρέπει να κατανοείς. Ενώ, λοιπόν, μπορεί να σου ακούγεται εύκολη η φράση «να απέχεις από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας», όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάποιο ζήτημα, πρέπει να ζυγίζεις τις αποφάσεις που παίρνεις με βάση τις διάφορες αρχές και τις πραγματικές καταστάσεις. Με δυο λόγια, ο απώτερος στόχος δεν είναι απλώς να κρατήσεις τις αποστάσεις σου και να ξεκόψεις από αυτές. Είναι, αντίθετα, να απέχεις από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας σύμφωνα με την αντίστοιχη μέθοδο και το αντίστοιχο μονοπάτι άσκησης. Έτσι θα καταφέρεις να είσαι ήρεμος ενώπιον του Θεού, να Του προσφέρεις το σώμα και το μυαλό σου και να προσέλθεις ενώπιον Του, να εισέλθεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και τελικά να κερδίσεις ελπίδες να σωθείς και να πραγματοποιηθούν οι επιθυμίες σου. Επομένως, αν θες να πετύχεις την τελική σωτηρία, πρέπει να ακολουθήσεις την αρχή του να απέχεις από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας. Πρόκειται για ένα απαραίτητο μονοπάτι, ένα από τα σημαντικότατα μονοπάτια που οδηγούν στην επίτευξη της σωτηρίας. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Συναναστραφήκαμε ξεκάθαρα πάνω στην αρχή κατά την οποία πρέπει να απέχετε από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας. Υπάρχει κάτι σχετικά με αυτήν που δεν σας είναι ακόμη ξεκάθαρο; Ξέρετε πώς να προσεγγίζετε ορισμένες ιδιαίτερες καταστάσεις με τις οποίες έρχεστε αντιμέτωποι; Αν ακολουθήσετε μια ορισμένη δύναμη επειδή είναι απλώς κάτι τυπικό ή αναγκαίο σε ένα ορισμένο επάγγελμα, αυτό παραβιάζει την αρχή που σας ζητά να απέχετε από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας; Αν είναι απλώς κάτι αναγκαίο ή τυπικό στα πλαίσια της δουλειάς σας, μπορείτε να το κάνετε. Οι δυνάμεις για τις οποίες μιλάμε δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτό, με επιφανειακές, δηλαδή, οργανώσεις ή ομάδες. Μιλάμε για δυνάμεις. Και σε τι αναφέρεται ο όρος «δυνάμεις»; Στην εξουσία, στην ισχύ που έχουν κάποιες ομάδες και στη δύναμη με την οποία λειτουργούν όλα αυτά τα πράγματα ή δρουν ανεξέλεγκτα στην κοινωνία. Σ’ αυτά δεν αναφέρεται; (Ναι.) Τώρα που καταλάβατε αυτήν την αρχή άσκησης, πάμε να συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας με την επόμενη.

Η τέταρτη αρχή είναι να απέχετε από την πολιτική, καθώς το συγκεκριμένο θέμα είναι ευαίσθητο. Αν συζητούσες πριν τριάντα χρόνια για τον τάδε πολιτικό ηγέτη, για την τάδε πολιτική ή για τα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα, ακόμα και μέσα στην εκκλησία, πολλοί άνθρωποι θα σου ασκούσαν κριτική. Με το που γινόταν τότε κάποια αναφορά στην πολιτική, πολλοί έβρισκαν δικαιολογίες για να φύγουν και δεν τολμούσαν να συζητήσουν τέτοια θέματα. Έλεγαν, λοιπόν: «Οποιαδήποτε αναφορά στην πολιτική σημαίνει πως εναντιώνεσαι στο κόμμα και το έθνος· είσαι αντεπαναστάτης και θα σε συλλάβουν. Θα πήγαινα να σε καταγγείλω αν δεν ήταν οι αδελφοί και οι αδελφές μας». Παλιά, λοιπόν, οι άνθρωποι ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητοι με τα πολιτικά θέματα. Ισχύει το ίδιο και σήμερα; Διατηρούν την ίδια στάση οι άνθρωποι αν τύχει να συζητηθούν ή να εκτεθούν πολιτικά θέματα, αν αποκαλυφθούν ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας και ο Σατανάς, αν αναφερθούν κάποια θέματα που φαίνονται να σχετίζονται με την πολιτική; Δεν έχουν αλλάξει λίγο τα πράγματα; (Ναι.) Όταν παλιά στις συναθροίσεις τύχαινε να συζητήσουμε πράγματα όπως ποιος δαίμονας εναντιωνόταν στον Θεό ή δίωκε τους χριστιανούς, κάποιοι άρχιζαν να βήχουν λες και κάτι τους έκατσε στον λαιμό, κι έβγαιναν έξω για να τον καθαρίσουν. Άκουγαν για λίγη ώρα απ’ έξω και σκέφτονταν κάποια στιγμή: «Α, θα σταμάτησαν να μιλάνε για αντεπαναστατικά θέματα» και τότε επέστρεφαν. Αν μόλις επέστρεφαν, όμως, έβλεπαν πως εξακολουθείς να μιλάς για τα πράγματα αυτά, άρχιζαν ξανά να βήχουν και έφευγαν. Αναρωτιόμουν γιατί βήχουν όλη την ώρα. Συζητούσαμε πώς να διακρίνουμε τον Σατανά και αποκαλύπταμε την ουσία και το άθλιο πρόσωπό του. Έχουν αυτά σχέση με την πολιτική; (Όχι.) Κάποιοι ανόητοι άνθρωποι, όμως, οι λεγόμενοι πνευματικοί άνθρωποι, οι οποίοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, αντιστέκονταν σθεναρά σ’ αυτά τα θέματα. Δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν την αλήθεια από την πραγματική πολιτική ανάμειξη, ούτε καταλάβαιναν τι εννοούσε το Κομμουνιστικό Κόμμα με τον όρο «αντεπαναστάτες». Είχαν άγνοια, τους είχε κάνει πλύση εγκεφάλου το Κομμουνιστικό Κόμμα και φοβόντουσαν μη θεωρηθούν και οι ίδιοι αντεπαναστάτες. Ούτε που τολμούσαν να συζητήσουν ή να θίξουν το θέμα της έκθεσης του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Αν εκθέτεις τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, σημαίνει ότι συμμετέχεις στην πολιτική; Αν επαναστατείς εναντίον του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, θεωρείσαι αντεπαναστάτης; (Όχι.) Τολμάτε και λέτε όχι αυτήν τη στιγμή. Αν όμως βρισκόμασταν στην ηπειρωτική Κίνα, θα τολμούσατε να πείτε το ίδιο; Όσοι ακολουθούν τον Θεό είναι πολιτικοί εγκληματίες που εναντιώνονται στο κόμμα και το κράτος; (Όχι.) Γιατί λέτε όχι; Ποιος θεωρείται πολιτικός εγκληματίας; Έχεις ασχοληθεί ποτέ σου με την πολιτική; (Δεν το έχουμε κάνει, όχι.) Εφόσον δεν το έχεις κάνει, πώς κατέληξες να γίνεις πολιτικός εγκληματίας; (Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας μας βάζει αυτήν την ταμπέλα.) Αν διαπράξεις κλοπές, είσαι κλέφτης. Αν διαπράξεις φόνο, είσαι φονιάς. Αν διαπράξεις ληστεία, είσαι ληστής. Πάνω σε ποια βάση στοιχειοθετούνται οι κατηγορίες αυτές; Όταν εμπλέκεσαι σε μια εγκληματική δραστηριότητα, στοιχειοθετούνται και οι αντίστοιχες κατηγορίες και θεωρείσαι ο αυτουργός της συγκεκριμένης εγκληματικής συμπεριφοράς. Αν, όμως, δεν έχεις εμπλακεί σε κάτι τέτοιο, αυτό το έγκλημα και οι κατηγορίες δεν σε αφορούν καθόλου. Ασχολείσαι με την πολιτική, επειδή δεν ακολουθείς τον Σατανά ή το κόμμα, επειδή εναντιώνεσαι στο Κομμουνιστικό Κόμμα και στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, τον οποίο μισείς, κι επειδή ακολουθείς τον Θεό; (Όχι.) Αν, λοιπόν, καταδικαστείς ως αντεπαναστάτης ή πολιτικός εγκληματίας, στέκει η συγκεκριμένη κατηγορία; (Όχι.) Δεν στέκει· είναι παράλογη. Είναι μια αντίστοιχη περίπτωση με κάποιον αγρότη που δεν είναι επαγγελματίας. Ο αγρότης αυτός καλλιεργεί ένα μικρό κομμάτι γης και πάει να πουλήσει τη συγκομιδή από τα σιτηρά του στην αγορά. Τον βλέπει εκεί ένας απ’ αυτούς με τα κόκκινα περιβραχιόνια και του λέει: «E, εσύ, έχεις άδεια εργασίας; Έχεις πιστοποιητικό υγείας;» Ο αγρότης απαντά: «Πού να τη βρω την άδεια εργασίας; Δεν είμαι επαγγελματίας, δεν είμαι εργαζόμενος. Τι να την κάνω την άδεια εργασίας;» Παρόλο που δεν έχει κάποια θέση εργασίας και δεν είναι επαγγελματίας, του ζητάνε να έχει άδεια εργασίας μόνο και μόνο για να πουλήσει κάτι. Δεν είναι παράλογο αυτό; Επειδή πιστεύεις στον Θεό και Τον ακολουθείς, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας σε κατηγορεί ότι ασχολείσαι με την πολιτική. Ποιο άρθρο του συντάγματος της χώρας βοήθησες να συνταχθεί; Σε ποιανού πολιτικού κινήματος τον σχεδιασμό συνέβαλες; Τι βαθμό κυβερνητικού αξιώματος έχεις; Συμμετείχες μήπως σε εσωτερικές διαμάχες σε οποιοδήποτε κυβερνητικό επίπεδο; Σε ποιες από τις συνεδριάσεις της κυβέρνησης συμμετείχες; Σε ποιες εθνικές διασκέψεις; (Σε καμία.) Δεν έχεις καν πρόσβαση σε πληροφορίες, πόσο μάλλον εμπλέκεσαι στην πολιτική. Παρ’ όλα αυτά, καταλήγεις να καταδικαστείς ως πολιτικός εγκληματίας. Δεν είναι χαλκευμένες οι κατηγορίες αυτές; Πείτε μου, λοιπόν, δεν είναι παράλογη αυτή η χώρα; (Είναι, ναι.) Μερικοί άνθρωποι εξακολουθούν να είναι ανόητοι και σκέφτονται το εξής: «Ωχ όχι, είναι μεγάλη ατίμωση για τους πιστούς στον Θεό να καταδικάζονται ως πολιτικοί εγκληματίες και αντεπαναστάτες». Δεν είναι χαζό αυτό; Εδώ υπάρχουν και κάποιοι που έχουν καταδικαστεί οι ίδιοι σε δεκαπέντε ή είκοσι χρόνια κάθειρξη ως αντεπαναστάτες ή πολιτικοί εγκληματίες εξαιτίας της πίστης τους στον Θεό, και μόλις βγουν απ’ τη φυλακή, το θεωρούν αυτό ατίμωση. Νιώθουν ότι δεν έχουν μούτρα να αντικρίσουν κανέναν, ούτε τους συμμαθητές, ούτε τους φίλους, ούτε τους συγγενείς τους. Ειδικά όταν τους δείχνουν με το δάχτυλο και ψιθυρίζουν πίσω απ’ την πλάτη τους, νιώθουν πως έκαναν κάτι ντροπιαστικό. Δεν είναι ανόητο αυτό; (Ναι.) Η σημερινή εποχή σε απορρίπτει και ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας σε καταδιώκει. Είναι δίκαια όλα αυτά; Αν, δηλαδή, ολόκληρη η ανθρωπότητα ξεσηκωθεί για να σε καταδιώξει, πάει να πει πως η αλήθεια παύει να είναι αλήθεια; Η αλήθεια είναι πάντα αλήθεια, όσοι άνθρωποι κι αν της αντιτίθενται. Η ουσία της αλήθειας παραμένει αμετάβλητη, όπως ακριβώς και η μοχθηρή ουσία του Σατανά. Ακόμα κι αν δεν την αναγνωρίζει και δεν την αποδέχεται κανείς, εξακολουθεί να είναι η αλήθεια και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Αν τυχόν ξεσηκωνόταν ολόκληρη η ανθρωπότητα ενάντια στον Θεό και αρνιόταν να αποδεχτεί τα λόγια Του, αυτό θα σήμαινε πως οι άνθρωποι παραμένουν κακοί. Μόνο και μόνο επειδή πολλοί άνθρωποι και μεγάλες δυνάμεις υποστηρίζουν τη μοχθηρή δύναμη του Σατανά, αυτό δεν σημαίνει πως θα γίνει ποτέ δίκαιη. Η ιδέα πως αν ένα ψέμα επαναληφθεί δέκα χιλιάδες φορές θα γίνει αλήθεια είναι μια πλάνη του Σατανά, η λογική του Σατανά· δεν είναι η αλήθεια. Θα πρέπει να ντρέπονται οι πιστοί στον Θεό επειδή τους απέρριψε ο κόσμος όλος και τους καταδίωξε και τους συκοφάντησε ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας; (Όχι.) Δεν θα πρέπει να ντρέπονται. Το γεγονός ότι διώκεσαι για χάρη της δικαιοσύνης αποδεικνύει πως ο κόσμος αυτός είναι πραγματικά κακός, και επιβεβαιώνει αυτό που είπε ο Θεός: Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στα χέρια του πονηρού. Κανείς δεν πρόκειται να σηκωθεί και να σε χειροκροτήσει όταν διώκεσαι για χάρη της δικαιοσύνης, όσο σωστό κι αν είναι το μονοπάτι που ακολουθείς και όσο δίκαιες κι αν είναι οι πράξεις σου. Αντίθετα, όταν οι άνθρωποι κάνουν βρόμικες συμφωνίες, αν τις καλύπτουν και τις διαφημίζουν καθώς τις παρουσιάζουν στους άλλους, αυτές θεωρούνται πλέον θετικά πράγματα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι οι πονηροί· με κάθε τους πράξη παίζουν ένα βρόμικο παιχνίδι.

Ας συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας πάνω στο θέμα της αποχής από την πολιτική. Τι είναι η πολιτική; Για να μπορέσεις να καταλάβεις πώς να απομακρυνθείς από την πολιτική, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις τι είναι. Τι είναι λοιπόν; Στην πιο βασική έννοια της, είναι η επιθυμία να έχεις κάποιο αξίωμα και μια καριέρα ως αξιωματούχος. Αυτή είναι μια πτυχή της πολιτικής: να έχεις κάποιο αξίωμα και μια καριέρα ως αξιωματούχος. Είτε πρόκειται για υψηλόβαθμο είτε για χαμηλόβαθμο αξιωματικό, είτε για επικεφαλής ενός μικρού τμήματος είτε για τμηματάρχη μιας κυβερνητικής υπηρεσίας, είτε για γραμματέα ενός κομματικού παραρτήματος είτε μιας κομματικής επιτροπής, είτε ακόμη και για διευθυντές, προϊσταμένους γραφείων, υπουργούς και στελέχη διαφόρων βαθμίδων, όλα αυτά υπάγονται στον όρο της πολιτικής. Σε τι αναφέρεται ο όρος «πολιτική»; Για να το θέσουμε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, είναι μια δύναμη και μια εξουσία, ένα σύμβολο μιας μορφής εξουσίας στην κοινωνία. Αυτή είναι η μία όψη της πολιτικής. Σε τι άλλο αναφέρεται ο όρος αυτός; (Θεέ μου, δεν έχει να κάνει η πολιτική και με τον αγώνα για την κατάληψη, την επιβολή και την εδραίωση της πολιτικής εξουσίας σε ένα κράτος;) Τόσο οι συνδικαλιστικές διαμάχες όσο και οι αγώνες για εξουσία αποτελούν μέρος της πολιτικής. Τι άλλο; Οι δολοπλοκίες, οι στρατηγικές και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τους αγώνες αυτούς, καθώς και οι εκλογές, οι εκστρατείες και κάθε είδους προσπάθειες δημοσιότητας που αφορούν την πολιτική και την εξουσία. Όλα αυτά αναφέρονται στην πολιτική. Έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε την πολιτική με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Για τους συνηθισμένους ανθρώπους τώρα, πολιτική δεν είναι να προσεγγίζουν όλο και περισσότερο την οργάνωση και το κόμμα και να πασχίζουν να σημειώσουν πρόοδο; Είναι αυτό που λένε «Ένας μικρός άνθρωπος που βλέπει τη μεγάλη εικόνα». Παρόλο, βλέπεις, που έχουν χαμηλή θέση, βλέπουν τα πράγματα σφαιρικά. Προσεγγίζουν έτσι την οργάνωση και το κόμμα και πασχίζουν να πετύχουν κάποια πρόοδο. Αρχικά γράφονται στην Κομμουνιστική Ένωση Νεολαίας και μετά στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Με τον καιρό, έρχονται όλο και πιο κοντά στο κόμμα, ακούνε τις οδηγίες του και ακολουθούν τις κατευθυντήριες πολιτικές του και τον προσανατολισμό του. Τηρούν απαρέγκλιτα τις κατευθυντήρες γραμμές που δίνει το κόμμα, τις εφαρμόζουν και αντιπροσωπεύουν απόλυτα τις ιδιότητες ενός μέλους του κόμματος. Μιλούν και ενεργούν για χάρη του κόμματος, διασφαλίζουν τα συμφέροντά του, τη διακυβέρνησή του, το κύρος του και την εικόνα που έχουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι γι’ αυτό. Διασφαλίζουν κάθε τι που αφορά το κόμμα. Όλα αυτά δεν είναι μέρος της πολιτικής; (Ναι.) Διασφαλίζεις την οργάνωση, η οποία οργάνωση είναι το κόμμα. Με το που συμμετέχεις σε οποιαδήποτε πολιτική παράταξη ή οργάνωση που σχηματίζεται από το κόμμα, εμπλέκεσαι αυτόματα στην πολιτική. Έχει εμπλακεί κάποιος από σας; (Όχι.) Μείνε ήσυχος, λοιπόν. Δεν είσαι ούτε έχεις τα φόντα για να χαρακτηριστείς ως πολιτικός εγκληματίας. Αν μη τι άλλο, για να θεωρηθεί κάποιος πολιτικός εγκληματίας, θα πρέπει να πάει στο εξωτερικό και να ιδρύσει μια οργάνωση ή μια ομάδα για ανθρώπινα δικαιώματα, να δραστηριοποιηθεί στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να εναντιωθεί στις τρέχουσες κυβερνητικές πολιτικές και τη διακυβέρνηση, καθώς και σε διάφορα κυβερνητικά μέτρα. Πρέπει, επιπλέον, να θεσπίσει κάποιους κανονισμούς, συστήματα, κανόνες αλλά κι ένα καταστατικό, και μαζί μ’ αυτά διάφορα άρθρα που θα πρέπει να τηρούν τα μέλη της οργάνωσης. Μιλάμε για μια ολοκληρωμένη και συστηματική οργανωτική δομή από την κορυφή ως τη βάση της, η οποία πρέπει να είναι οργανωμένη και πειθαρχημένη, να έχει, δηλαδή, επικεφαλής στην κορυφή και εργάτες στη βάση της. Μόνο έτσι μπορεί να θεωρηθεί πολιτική ομάδα και μόνο οι δραστηριότητες που γίνονται εντός μιας πολιτικής ομάδας μπορούν να θεωρηθούν συμμετοχή στην πολιτική. Έχει συμμετάσχει κανείς σας σε κάτι τέτοιο; Αν όχι, σκοπεύετε μήπως να το κάνετε; Ή μήπως σκοπεύετε να ενταχθείτε σε κάποια πολιτική παράταξη και να έχετε έστω τη θέση του νομοθέτη ή του συμβούλου; Σκοπεύει κανείς σας να κάνει αυτά που περιέγραψα; Αν έχεις τέτοια σχέδια, τότε εμπλέκεσαι ήδη στην πολιτική. Ακόμη κι αν δεν έχεις συμμετάσχει ακόμη, έχεις ήδη την πρόθεση να το κάνεις. Αν πάλι δεν την έχεις, είναι καλό αυτό. Το να ψηφίζει κανείς στην εκλογές ως πολίτης σημαίνει επίσης πως συμμετέχει στην πολιτική; Εάν το σύστημα μιας χώρας βασίζεται στην ελευθερία και τη δημοκρατία και οι πολίτες έχουν δικαίωμα ψήφου και ψηφίσουν τον τάδε υποψήφιο, μπορεί να θεωρηθεί ότι συμμετέχουν στην πολιτική; (Όχι.) Όχι, καθώς έτσι είναι η πολιτική και το σύστημα της χώρας όπου οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα ψήφου. Δεν θεωρείται συμμετοχή στην πολιτική αυτό. Το μόνο που κάνεις με την επιλογή ενός εκπροσώπου είναι να εκφράζεις την προσωπική σου προτίμηση. Δεν εμπλέκεσαι, όμως, στον αγώνα του για πολιτική δύναμη. Δεν σε αφορούν καθόλου οι πολιτικές δραστηριότητες, απλώς ψηφίζεις τον τάδε ως πολίτης της συγκεκριμένης χώρας. Με τη συγκεκριμένη πράξη το μόνο που κάνεις είναι να ασκείς άμεσα τα δικαιώματά σου ως πολίτης· δεν πρόκειται για πολιτική δραστηριότητα ή συμπεριφορά.