Το διάστημα αυτό, το θέμα της συναναστροφής μας είναι αρκετά ευρύ. Πόσα από αυτά που είπαμε θυμάστε; Πόσα είστε σε θέση να κατανοήσετε; (Μετά το τέλος της συναναστροφής Σου, Θεέ μου, όλο και κάποια πραγματάκια θυμόμαστε. Κάποια μέρη της συναναστροφής μπορούμε να τα φέρουμε κάπως στο μυαλό μας, επειδή αυτήν την περίοδο βιώνουμε παρόμοιες καταστάσεις. Κάποια άλλα μέρη, όμως, δεν τα πολυθυμόμαστε, επειδή δεν έχουμε βιώσει ποτέ παρόμοιες καταστάσεις.) Όταν έρχεστε αντιμέτωποι με κάποιες καταστάσεις, σας έρχονται καθόλου στο μυαλό τα πράγματα για τα οποία συναναστραφήκαμε; (Λιγάκι. Όταν βρίσκομαι αντιμέτωπος με παρόμοιες καταστάσεις, θυμάμαι την πτυχή της αλήθειας για την οποία συναναστράφηκες ή μια-δυο σχετικές προτάσεις από τα λόγια Σου, Θεέ μου. Ψάχνω, λοιπόν, τότε να βρω αυτά τα λόγια του Θεού για να τα φάω και να τα πιω, και νιώθω ότι έχω μια ορισμένη κατεύθυνση.) Κατανοείτε τις αρχές; (Υστερώ αρκετά σε αυτό το κομμάτι. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ ακόμη να κατανοήσω τις αρχές· το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ταυτίζομαι με τα λόγια του Θεού και να τα κατανοώ λιγάκι.) Τι σημαίνει αρχικά να κατανοείτε την αλήθεια και να έχετε την ικανότητα να την αντιληφθείτε; Ξέρετε; Όταν κάποιος δεν έχει την ικανότητα να αντιληφθεί την αλήθεια, δεν λένε συχνά ότι «Αυτό το άτομο δεν καταλαβαίνει την αλήθεια» ή ότι «Δεν έχει κατανοήσει τις αλήθεια-αρχές σε αυτό το θέμα»; Κι εσείς δεν το λέτε συχνά αυτό; (Ναι.) Τι εννοείτε όταν λέτε ότι κάποιος καταλαβαίνει την αλήθεια και έχει την ικανότητα να την αντιληφθεί; Εννοείτε ότι κατανοεί το δόγμα που αφορά την αλήθεια; (Όχι. Αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι πως αν αυτό το άτομο ακούσει τη συναναστροφή του Θεού και έχει την ικανότητα να αντιληφθεί την αλήθεια, μπορεί τότε να ταυτιστεί μ’ αυτή, να αποκτήσει αυτογνωσία και να βρει τις αρχές για την άσκηση της αλήθειας.) Αν κάποιος κατανοεί την αλήθεια και έχει την ικανότητα να την αντιληφθεί, σημαίνει καταρχήν ότι είναι σε θέση να κατανοήσει τις αλήθεια-αρχές. Με άλλα λόγια, κάθε φορά που συναναστρεφόμαστε σχετικά με μια συγκεκριμένη αλήθεια, πάντα κρύβεται μέσα σ’ αυτήν μια αλήθεια-αρχή, άσχετα με τις εκάστοτε λεπτομέρειες και το περιεχόμενο της συναναστροφής μας, με το πόσα παραδείγματα δίνουμε ή πόσα ζητήματα και καταστάσεις συζητάμε. Εάν μπορείς να κατανοήσεις και να αντιληφθείς τη συγκεκριμένη αλήθεια-αρχή, τότε έχεις και την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια. Τι εννοώ όταν λέω πως έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια; Εννοώ πως είσαι σε θέση να κατανοείς τις αλήθεια-αρχές και πως, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με διάφορα ζητήματα, είσαι σε θέση να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς με βάση αυτές. Αυτό σημαίνει να έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια. Είναι όμως και κάποιοι που, όπως κι αν συναναστραφείς μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, όσα παραδείγματα και αν τους δώσεις, όσες καταστάσεις κι αν συζητήσεις και όσο συγκεκριμένη κι αν είναι η συζήτηση, και πάλι δεν ξέρουν ποια αλήθεια αναλύεται ούτε είναι σε θέση να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρονται και να ενεργούν με βάση τις αλήθεια-αρχές. Δεν μπορούν, δηλαδή, να ταυτιστούν με την αλήθεια αυτήν ή να την εφαρμόσουν. Ναι μεν είναι σε θέση να μιλούν για κάποια λόγια και δόγματα για κάμποσες ώρες, να τα συζητούν ξεκάθαρα και λογικά, δυστυχώς όμως δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές για να αντιμετωπίσουν ή να χειριστούν τυχόν προβλήματα. Αυτό σημαίνει ότι δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές ούτε έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν την αλήθεια. Για όσα δόγματα και να μιλάνε, είναι μάταιο. Οι αλήθεια-αρχές είναι τα συγκεκριμένα κριτήρια άσκησης για κάθε θέμα και κάθε κατηγορία πραγμάτων που σχετίζονται με την αλήθεια. Εφόσον, λοιπόν, αυτές είναι τα συγκεκριμένα κριτήρια άσκησης, εννοείται πως είναι και οι προθέσεις του Θεού. Επιπλέον, είναι τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός να πληροίς σε συγκεκριμένα θέματα και το συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης που πρέπει να ακολουθήσεις. Αυτές είναι οι αλήθεια-αρχές. Δεν είναι μόνο οι προθέσεις του Θεού, αλλά και τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός να πληρούν οι άνθρωποι. Αν υποθέσουμε ότι κατανοείς τις αλήθεια-αρχές, αυτό σημαίνει πως έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια. Αν τώρα έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια, τότε, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με διάφορα ζητήματα, θα ασκείσαι με βάση τις αλήθεια-αρχές, θα μπορείς να πορεύεσαι σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού, αλλά και να ανταποκρίνεσαι στις απαιτήσεις Του. Αν, όμως, δεν κατανοείς τις αλήθεια-αρχές, αν, δηλαδή, δεν έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια, τότε τίποτα από όσα κάνεις δεν θα βασίζεται στις αλήθεια-αρχές ή στα λόγια του Θεού. Οι πράξεις σου δεν θα έχουν καμία βάση ούτε θα πληρούν κάποια κριτήρια. Με άλλα λόγια, δεν θα έχεις σαφή πρότυπα κι έτσι δεν θα μπορείς να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του Θεού. Για να αξιολογήσεις κατά πόσο είναι κάποιος ικανός να κάνει αληθινό έργο, προσπάθησε να δεις αν έχει την ικανότητα να αντιληφθεί την αλήθεια. Εάν την έχει, μπορεί να λύσει αληθινά προβλήματα. Αν όμως όχι, όσο δόγμα κι αν ξεστομίζει, δεν έχει κανένα νόημα. Αν σε κάποιον αρέσει να συζητάει λόγια και δόγματα, αλλά δεν λύνει κανένα αληθινό πρόβλημα, αυτός ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένας κλασικός Φαρισαίος. Και αμέτρητα χωρία από τα λόγια του Θεού να μπορείς να απομνημονεύσεις, αυτό δεν σου χρησιμεύει σε τίποτα. Κι οι Φαρισαίοι μπορούσαν να απαγγέλλουν άπταιστα τις γραφές, και μάλιστα πήγαιναν και προσεύχονταν σε κάθε γωνιά του δρόμου. Ό,τι έκαναν, όμως, το έκαναν για το θεαθήναι, για να κάνουν φιγούρα, όχι για να λύσουν αληθινά προβλήματα. Αυτό στο οποίο εστιάζουν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι να συγκεντρώνουν και να διακηρύσσουν παντού κάθε λογής πνευματικά, βαθυστόχαστα και εσωτεριστικά πράγματα, όπως γνώσεις, δόγματα, λόγια και συνθήματα, τα οποία επαινεί και αποδέχεται όλος ο κόσμος. Εξωτερικά μάλιστα προβάλλουν μια καλή συμπεριφορά, με την οποία καταφέρνουν να παραπλανήσουν τους άλλους, επιδιώκοντας τον θαυμασμό και τη λατρεία τους. Όταν όμως τίθενται αληθινά προβλήματα, δεν μπορούν με τίποτα να τα λύσουν, και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τηρούν τους τύπους και να παραθέτουν κάποια λόγια και δόγματα. Αδυνατούν να καταλάβουν το παραμικρό και να κατανοήσουν οποιαδήποτε αλήθεια όσον αφορά την εσωτερική κατάσταση ή ουσία των ανθρώπων και το πώς να αντιμετωπίσουν και να χειριστούν αυτά τα ζητήματα. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να κηρύττουν κενά λόγια και δόγματα. Είναι αυτό που λέμε κλασικοί Φαρισαίοι. Οι Φαρισαίοι μπορούν μονάχα να συζητούν λόγια και δόγματα και αδυνατούν να αντιμετωπίσουν οποιοδήποτε αληθινό θέμα, επειδή ακριβώς δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν είναι σε θέση να διακρίνουν την ουσία του θέματος από την αρχή ως το τέλος. Η λύση στην οποία καταφεύγουν, λοιπόν, όταν έρχεται η ώρα να λύσουν ένα πρόβλημα, είναι να λένε ψέματα και να διαδίδουν γελοίες απόψεις. Εφόσον αδυνατούν να διακρίνουν τον οποιονδήποτε άνθρωπο και την ουσία οποιουδήποτε θέματος, δεν είναι σε θέση να επιλύσουν κανένα πρόβλημα. Δεν έχουν την παραμικρή ικανότητα κατανόησης. Όσα κηρύγματα κι αν έχουν ακούσει και όσα δόγματα κι αν έχουν συζητήσει, δεν καταλαβαίνουν τις αλήθεια-αρχές ούτε τις προθέσεις του Θεού. Είναι φτωχοί και αξιολύπητοι, αλλά παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν να πιστεύουν ότι κατανοούν την αλήθεια και καμαρώνουν πως είναι πνευματικοί άνθρωποι. Δεν είναι για λύπηση όλο αυτό; (Είναι.) Είναι αξιολύπητο και αηδιαστικό. Παρόλο που μπορούν και συζητούν τόσα λόγια και δόγματα και ακολουθούν μάλιστα και ορισμένους κανόνες, δεν μπορούν να λύσουν κανένα χειροπιαστό ζήτημα. Η μόνη τους λύση είναι να μιμούνται τον τρόπο με τον οποίο μιλάνε οι άλλοι, και να λένε: «Ωπ, κάτι έγινε εδώ. Κοίτα να δεις πόσο περίπλοκη, παράξενη και ασυνήθιστη κατέληξε να γίνει αυτή η υπόθεση. Α, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει συνείδηση και λογική, έχει κακή ανθρώπινη φύση και δεν έχει ίχνος αυτογνωσίας. Η συμπεριφορά του κάθε φορά που του συμβαίνει κάτι είναι τελείως απερίσκεπτη». Τους ρωτάς, λοιπόν: «Δεδομένης αυτής της συμπεριφοράς, πώς θα του φερόσουν και πώς θα τον αντιμετώπιζες; Σε ποιες αρχές θα βασιζόσουν για να τον μεταχειριστείς; Ποια είναι η ουσία της συμπεριφοράς του; Μιλάμε για έναν αντίχριστο ή για κάποιον που ακολουθεί το μονοπάτι ενός αντίχριστου; Είναι ψευδοεπικεφαλής ή έχει απλώς κακή ανθρώπινη φύση; Μήπως δεν έχει γερά θεμέλια στην πίστη του;» Απαντάνε, όμως, ως εξής: «Είναι δύσκολο να βγάλω συμπεράσματα». Δεν ξέρουν πώς να λύσουν κάτι τέτοιο, και όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα ζητήματα, το μόνο που κάνουν είναι να εξετάζουν τα εξωτερικά φαινόμενα και καταστάσεις. Σε ό,τι αφορά συγκεκριμένες ατομικές συμπεριφορές, εκδηλώσεις, λόγια και πράξεις, το µόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τα περιγράψουν ή να τα απαριθμήσουν, ή το πολύ-πολύ να τα προσδιορίσουν µε τρόπο απλό και στοιχειώδη. Δεν μπορούν όμως να κατανοήσουν την ουσία του ζητήματος. Δεν ξέρουν πώς να φερθούν στους ανθρώπους αυτούς ούτε πώς να τους μεταχειριστούν. Δεν ξέρουν πώς να συναναστραφούν σχετικά με την αλήθεια, ώστε να τους οδηγήσουν στο να κάνουν αυτοκριτική, να αποκτήσουν αυτογνωσία και να ταυτιστούν με τα λόγια του Θεού. Δεν ξέρουν πώς να τους βοηθήσουν με τη ζωή-είσοδό τους ούτε πού να τους τοποθετήσουν στη σωστή θέση όσον αφορά τη διοίκηση και το προσωπικό. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να μιλούν για τις διάφορες συμπεριφορές και καταστάσεις που παρουσιάζουν οι διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων. Τους ρωτάς: «Τους έχεις μεταχειριστεί αυτούς τους ανθρώπους;» κι εκείνοι απαντούν: «Όχι ακόμα, προς το παρόν τούς παρατηρώ». Αυτό είναι το αποτέλεσμα. Δεν δείχνει αυτό πως είναι ανίκανοι να λύνουν προβλήματα; (Ναι.) Και το ότι είναι ανίκανοι να λύνουν προβλήματα δεν δείχνει ότι δεν είναι ικανοί να αντιληφθούν την αλήθεια; (Ναι.) Εφόσον δεν έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν την αλήθεια, δεν είναι ανίκανοι να κατανοήσουν τις αλήθεια-αρχές; Το ότι δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές δεν οφείλεται στο ότι δεν έχουν ακούσει αρκετά κηρύγματα. Οφείλεται καθαρά στο ότι δεν έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν την αλήθεια —δεν διαθέτουν αυτό το επίπεδο. Γιατί, τότε, συνήθως μιλάνε και συζητούν με τέτοια ευφράδεια; Έχουν ακούσει και βιώσει πολλά κι έχουν μάθει απ’ έξω όλα αυτά τα δόγματα, οπότε είναι φυσικό να μπορούν να συζητούν κάποια λόγια και δόγματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όσοι έχουν υπηρετήσει ως επικεφαλής ή εργάτες για κάμποσα χρόνια. Αυτοί, λοιπόν, μέσα από τη συστηματική άσκηση, έχουν τελειοποιηθεί, μπορούν να συζητούν και να μιλούν για ένα σωρό λόγια και δόγματα και εκφράζονται με ιδιαίτερη άνεση, λες και βγάζουν ομιλίες και διαβάζουν δοκίμια. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι έχουν ανάστημα ή πραγματικότητα, ούτε ότι κατανοούν τις αλήθεια-αρχές. Πρέπει να είστε καλοί στο να διακρίνετε τέτοιους ανθρώπους και να μην τους αφήνετε να σας παραπλανούν. Στις συναθροίσεις, βλέπετε κάποιον που είναι σε θέση να μιλάει συνεχόμενα για μια-δυο μέρες χωρίς να επαναλαμβάνεται καθόλου, και εντυπωσιάζεστε τόσο πολύ που σας πιάνει δέος. Δεν δείχνει αυτό ότι δεν έχετε διάκριση; Δεν δείχνει ότι δεν καταλαβαίνετε την αλήθεια; (Ναι.) Δείχνει πράγματι ότι δεν καταλαβαίνετε την αλήθεια. Αν την καταλάβαινες, θα ήσουν σε θέση να διακρίνεις αν κάτι απ’ αυτά που λέει περιέχει συγκεκριμένες αρχές άσκησης για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων καταστάσεων ή προβλημάτων. Έστω ότι ακούς προσεκτικά και διαπιστώνεις ότι ούτε μία πρόταση απ’ αυτά που λέει δεν αναφέρεται στις πραγματικές καταστάσεις ή τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων. Όσα λέει δεν είναι παρά ένα μάτσο συνθήματα, ένα μάτσο λόγια, ένα μάτσο δόγματα που δεν περιλαμβάνουν καμία αρχή, καμία συγκεκριμένη λύση και κανένα χειροπιαστό μονοπάτι άσκησης. Μπορεί να μιλά για δύο και τρεις μέρες, αλλά όλα όσα λέει είναι κούφια δόγματα. Και έστω ότι τη στιγμή που τον ακούς σου φαίνεται πως όσα λέει είναι ωφέλιμα και εποικοδομητικά, αλλά όταν τα συλλογίζεσαι λίγο, σκέφτεσαι: «Πώς μπορώ να λύσω το συγκεκριμένο ζήτημα; Δεν νομίζω ότι το έλυσε μ’ αυτά που είπε τώρα». Τον ξαναρωτάς, λοιπόν, και απλώς σου ξεφουρνίζει ένα σωρό δόγματα. Και πάλι, όμως, δεν ξέρεις πώς να κινηθείς. Δεν σε εξαπατά και δεν σε ξεγελάει με αυτόν τον τρόπο; (Ναι.) Παρόλο που εξακολουθείς να μην ξέρεις πώς να κινηθείς, συνεχίζεις να τον θαυμάζεις και να τον εκτιμάς: Αυτό σημαίνει ότι σε εξαπατά και σε ξεγελά. Σας εξαπατούν συχνά με αυτόν τον τρόπο, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ως επικεφαλής και εργάτες, δεν εξαπατάτε άραγε κι εσείς συχνά τους άλλους με τον ίδιο τρόπο; (Ναι.) Καταλαβαίνετε τώρα λίγο καλύτερα τι σημαίνει να έχετε την ικανότητα να αντιληφθείτε την αλήθεια και ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές; (Τα καταλαβαίνω λίγο καλύτερα, ναι.) Ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές; (Οι αλήθεια-αρχές είναι ορισμένα κριτήρια άσκησης που τα εφαρμόζουμε όταν ερχόμαστε πράγματι αντιμέτωποι με διάφορα ζητήματα· περιέχουν τις προθέσεις του Θεού, καθώς και ορισμένα πρότυπα και μονοπάτια που πρέπει να κάνουμε πράξη. Κάποιος που κατανοεί τις αλήθεια-αρχές έχει την ικανότητα να αντιληφθεί την αλήθεια.) Όταν κάποιος έχει την ικανότητα να αντιληφθεί την αλήθεια, μπορεί να κατανοήσει τις αλήθεια-αρχές. Έτσι σχετίζονται τα δύο αυτά πράγματα. Δεν ισχύει ότι όταν κατανοείς τις αλήθεια-αρχές, έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια. Το αντίθετο ισχύει· όταν έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια, μπορείς να κατανοήσεις τις αλήθεια-αρχές. Έτσι δεν πάει; (Ναι.) Έχετε, λοιπόν, οι περισσότεροι από εσάς την ικανότητα να αντιληφθείτε την αλήθεια; Κάθε φορά που συναναστρέφομαι για κάποιο θέμα, είστε σε θέση να κατανοήσετε τις αλήθεια-αρχές που εμπεριέχει; Αν ναι, τότε έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια και διαθέτεις πνευματική κατανόηση. Αν ακούσεις τη συναναστροφή, αλλά μετά θυμάσαι μόνο συγκεκριμένα πράγματα, συμπεριφορές ή τρόπους δράσης που αφορούν συγκεκριμένους ανθρώπους ή κατηγορίες ανθρώπων που συζητήθηκαν, και δεν καταλαβαίνεις ποιες πραγματικά είναι οι αλήθεια-αρχές για τις οποίες συναναστραφήκαμε· και αν, όταν αντιμετωπίζεις διάφορα θέματα, δεν ξέρεις πώς να τα συνδέεις με τα συγκεκριμένα γεγονότα για τα οποία συναναστραφήκαμε ή πώς να ενεργείς με βάση τις αλήθεια-αρχές, τότε δεν έχεις πνευματική κατανόηση. Αν δεν έχεις πνευματική κατανόηση, τότε δεν έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια. Όσα κηρύγματα κι αν ακούσεις, δεν καταλαβαίνεις τις αλήθεια-αρχές, οπότε νιώθεις μπερδεμένος κάθε φορά που προκύπτει ένα θέμα. Το μόνο που μπορείς να δεις είναι κάποιες επιφανειακές καταστάσεις, εκδηλώσεις και άλλα παρόμοια πράγματα. Δεν βλέπεις την ουσία του προβλήματος ούτε μπορείς να βρεις κάποιο μονοπάτι άσκησης ή λύσεις για τα εκάστοτε θέματα που προκύπτουν. Αυτό δείχνει ότι δεν κατανοείς τις αληθινές αρχές και ότι είσαι ανίκανος να αντιληφθείς την αλήθεια. Όσοι άνθρωποι είναι έτσι δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Αφιερώστε χρόνο για να συλλογιστείτε και να μελετήσετε σε βάθος αυτά τα ζητήματα, και θα βγάλετε τα συμπεράσματά σας. Αν δεν τα συλλογίζεσαι ποτέ, αν το μυαλό σου είναι θολωμένο, τότε δεν τα κατανοείς αληθινά.

Ας συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας πάνω στο ίδιο θέμα για το οποίο συναναστρεφόμαστε διαρκώς όλο αυτό το διάστημα. Στην προηγούμενη συνάθροιση, συζητήσαμε το τέταρτο στοιχείο της εγκατάλειψης των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων· εστιάσαμε, δηλαδή, συγκεκριμένα στο θέμα της «καριέρας». Παραθέσαμε τέσσερα στοιχεία όσον αφορά το περιεχόμενο της «καριέρας», το πώς πρέπει να την κατανοούν σωστά οι άνθρωποι και τα συγκεκριμένα μονοπάτια και τα κριτήρια άσκησης που απαιτεί ο Θεός να ακολουθούν οι άνθρωποι αναφορικά με την καριέρα. Ποια είναι αυτά τα τέσσερα στοιχεία; (1. Να μην κάνουν αγαθοεργίες 2. Να αρκούνται στο φαγητό και τα ρούχα 3. Να απέχουν από τις διάφορες δυνάμεις της κοινωνίας 4. Να απέχουν από την πολιτική.) Έχουμε ως τώρα συζητήσει τα δύο από αυτά τα τέσσερα στοιχεία. Το πρώτο είναι να μην κάνουν αγαθοεργίες και το δεύτερο να αρκούνται στο φαγητό και τα ρούχα. Ο τρόπος με τον οποίο έχει διατυπωθεί το καθένα από αυτά τα τέσσερα στοιχεία δεν τα καθιστά τις συγκεκριμένες αρχές άσκησης για την εγκατάλειψη της καριέρας; (Ναι.) Αυτές οι τέσσερις συγκεκριμένες αρχές άσκησης αποτελούν τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός να πληρούν οι άνθρωποι όσον αφορά την εγκατάλειψη της καριέρας. Φυσικά, τα πρότυπα αυτά είναι οι αλήθεια-αρχές που αφορούν την εγκατάλειψη της καριέρας, καθώς και τα συγκεκριμένα μονοπάτια άσκησης που πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι όταν αντιμετωπίζουν τέτοια ζητήματα. Αν, δηλαδή, κάνεις ό,τι πρέπει στα πλαίσια των όσων αναφέραμε, εκπληρώνεις τις απαιτήσεις του Θεού. Αν, όμως, ξεπεράσεις τα πλαίσια αυτά, τότε εναντιώνεσαι στις αρχές, στην αλήθεια και στις απαιτήσεις του Θεού. Όσον αφορά το θέμα της καριέρας, έχουμε συναναστραφεί σχετικά με δύο αρχές άσκησης. Η πρώτη είναι να μην κάνετε αγαθοεργίες και η δεύτερη να αρκείστε στο φαγητό και τα ρούχα. Έχουμε δώσει μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα και έχουμε συζητήσει κάποιες ειδικές περιπτώσεις όσον αφορά το πρώτο στοιχείο, δηλαδή το να μην κάνετε αγαθοεργίες. Με ποια ζητήματα σχετίζεται κυρίως το συγκεκριμένο θέμα; Με το τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι σε ό,τι αφορά την καριέρα τους ή όταν επιλέγουν ένα επάγγελμα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι, αν μη τι άλλο, να μην ασχολείστε με θέματα που σχετίζονται με αγαθοεργίες. Αρκεί να ασχολείστε με καριέρες που αφορούν μόνο τη δική σας ζωή και τον βιοπορισμό σας και τίποτα παραπάνω. Εάν τυχαίνει να απασχολείσαι και να εργάζεσαι σε μια φιλανθρωπική οργάνωση μόνο και μόνο επειδή έκανες αίτηση για μια θέση εργασίας εκεί, αυτό δεν σημαίνει ότι κάνεις αγαθοεργίες. Μιλάμε για μια ειδική περίπτωση εδώ. Μπορεί να εργάζεσαι εκεί και να παίρνεις τον μισθό σου, αλλά δεν είσαι παρά ένας απλός εργαζόμενος, τίποτα περισσότερο από έναν μισθωτό υπάλληλο. Μπορεί τώρα η εν λόγω οργάνωση να ασχολείται με ιδρύματα, με την κοινωνική πρόνοια, με την υιοθεσία ορφανών παιδιών ή ζώων, με την παροχή βοήθειας σε ανθρώπους που ζουν σε φτωχές περιοχές ή σε περιοχές που έχουν πληγεί από καταστροφές, με την υποδοχή προσφύγων και ούτω καθεξής. Κανένα, όμως, από αυτά τα κύρια εγχειρήματα δεν σε αφορά. Δεν είσαι εσύ ο βασικός υπεύθυνος ούτε πρέπει να αφιερώνεις τον χρόνο και την ενέργειά σου σε αυτόν τον φιλανθρωπικό σκοπό. Αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Δεν κάνεις αγαθοεργίες· εργάζεσαι απλώς σε μια φιλανθρωπική οργάνωση. Δεν διαφέρουν ως προς τη φύση τους αυτά τα δύο πράγματα; (Ναι.) Έχουν διαφορετική φύση, επομένως αυτή η ειδική περίσταση δεν παραβιάζει την αρχή. Πέρα απ’ αυτό, είτε πρόκειται για μια μεγάλη είτε για μια μικρή φιλανθρωπική οργάνωση, και όποιο κι αν είναι το πεδίο της δραστηριότητάς της, εσένα δεν σε αφορά καθόλου. Δεν είναι κάτι που απαιτεί ο Θεός να κάνεις. Αν δεν το κάνεις, δεν παραβιάζεις την αλήθεια, αλλά ακόμη και αν το κάνεις, δεν πρόκειται να το μνημονεύσει ο Θεός. Εφόσον ο δικός σου στόχος είναι να επιδιώξεις την αλήθεια και τη σωτηρία, δεν θα πρέπει να επενδύεις χρόνο και ενέργεια σε θέματα που καμία σχέση δεν έχουν με τη σωτηρία, την επιδίωξη της αλήθειας ή την υποταγή στον Θεό, κι αυτό γιατί η αγαθοεργία δεν έχει καμία αξία και κανένα νόημα. Γιατί κάτι τέτοιο δεν έχει καμία αξία και κανένα νόημα; Όποιον και να σώσεις, όποιον και να βοηθήσεις, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Δεν μπορεί ούτε να αλλάξει τη μοίρα ούτε να λύσει τα προβλήματα της μοίρας κάποιου. Με το να βοηθάς κάποιον περιστασιακά, δεν τον σώζεις στ’ αλήθεια. Στο τέλος, λοιπόν, προσπάθειες σαν κι αυτές αποβαίνουν μάταιες, δεν έχουν καμία αξία και κανένα νόημα. Ορισμένοι άνθρωποι, για παράδειγμα, υιοθετούν λύκους. Ξεκινούν με κάνα-δυο και καταλήγουν να μεγαλώνουν εκατοντάδες ή μη σας πω και χιλιάδες λύκους. Το κάνουν καριέρα, οπότε επενδύουν όλες τους τις οικονομίες σ’ αυτό, και βάζουν μάλιστα και όλη τους την οικογένεια να ασχοληθεί, ενώ οι ίδιοι αφιερώνουν όλη τους την ενέργεια εκεί για το υπόλοιπο της ζωής τους. Όλη τους η ενέργεια και η ζωή περιστρέφονται γύρω από αυτό το πράγμα και τίποτα άλλο. Και ποιο είναι τελικά το αποτέλεσμα; Παρόλο που σώζουν και προστατεύουν τόσους λύκους, έχουν σπαταλήσει τόσο πολύ χρόνο, χρόνια ολόκληρα, σε αυτό το θέμα, που δεν τους περισσεύει ούτε χρόνος ούτε και ενέργεια για να επιδιώξουν την αλήθεια και να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Επομένως, σε σύγκριση με το να εκτελεί κανείς τα καθήκοντά του και να λάβει τη σωτηρία, κανένα απολύτως εγχείρημα, ακόμη και αν είναι κάτι που το αναγνωρίζουν πολλοί άνθρωποι και το επαινεί η κοινωνία, δεν είναι τόσο σημαντικό όσο το να επιδιώκουν οι άνθρωποι τη σωτηρία και την αλήθεια και να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Τίποτα δεν έχει τόση σημασία και αξία όσο η επιδίωξη αυτών των πραγμάτων. Υπάρχει κι ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα· εάν σε έχει επιλέξει ο Θεός και ανήκεις στον εκλεκτό λαό Του, δεν πρόκειται ποτέ να σου εμπιστευτεί να χτίσεις μια καριέρα στον χώρο της αγαθοεργίας, την οποία μπορεί να αναγνωρίσει ο κόσμος ή η κοινωνία. Δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να σου εμπιστευτεί ο Θεός κάτι τέτοιο. Εάν είσαι ένας από τους εκλεκτούς Του, ποια είναι η μεγαλύτερη ελπίδα που έχει ο Θεός για σένα; Να εκτελείς το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον, να είσαι σε θέση να επιδιώκεις την αλήθεια και να επιστρέψεις ενώπιον του Θεού, καθώς και να είσαι σε θέση να λάβεις τη σωτηρία και να επιβιώσεις. Έτσι ικανοποιείς τις προθέσεις του Θεού με τον πιο αποτελεσματικό και καλύτερο δυνατό τρόπο· όχι με το να κάνεις πράγματα που θεωρούν σημαντικά, ουσιαστικά ή φανταχτερά οι άνθρωποι αυτού του κόσμου και η κοινωνία. Εάν είσαι εκλεκτός του Θεού, αυτό που σου εμπιστεύεται είναι το καθήκον που πρέπει να κάνεις και που έχει να κάνει καθαρά με το έργο του Θεού και το έργο της εκκλησίας. Οτιδήποτε ξεφεύγει από το έργο της εκκλησίας και τη διαχείριση του Θεού δεν σε αφορά καθόλου. Ό,τι κι αν κάνεις, ακόμη κι αν το θεωρείς καλό και είσαι πρόθυμος να το κάνεις, δεν έχει καμία αξία, δεν αξίζει να μνημονεύεται, και δεν το μνημονεύει ο Θεός. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία το αν θα εξελιχθεί σε διαχρονική κληρονομιά, αν θα μείνει για πάντα στην ιστορία ή αν θα εισπράξει τον έπαινο των σύγχρονων ανθρώπων. Όσοι άνθρωποι και να αναγνωρίζουν το έργο σου, αυτό δεν σημαίνει ότι το εγκρίνει ή το μνημονεύει ο Θεός. Δεν σημαίνει ότι αυτό που κάνεις έχει κάποιο νόημα και αξία. Η γνώμη και η αξιολόγηση που λαμβάνεις από τον κόσμο και την κοινωνία δεν αντιπροσωπεύει το πώς σε αξιολογεί ο Θεός. Δεν πρέπει, λοιπόν, όσον αφορά την καριέρα, να σπαταλάς τον λίγο χρόνο που έχεις στη διάθεσή σου και την πολύτιμη ενέργειά σου σε ανούσια εγχειρήματα. Πρέπει, αντίθετα, να εστιάζεις την ενέργεια και τον χρόνο σου στο καθήκον που σου έχει αναθέσει ο Θεός και σε θέματα που αφορούν την επιδίωξη της αλήθειας και της σωτηρίας, διότι μόνο αυτό έχει πραγματικά αξία και νόημα. Αν το κάνεις αυτό, θα ζεις μια ζωή πολύτιμη και γεμάτη νόημα. Κάποιοι υιοθετούν χιλιάδες σκυλιά και αφιερώνουν την κάθε μέρα τους στη φροντίδα αυτών των ζώων, ζώντας ουσιαστικά γι’ αυτά. Ίσα που προλαβαίνουν να φάνε και να κοιμηθούν, πόσο μάλλον να βάλουν πλυντήριο ή να μιλήσουν με άλλους ανθρώπους. Έχουν αναλάβει καθήκοντα που ξεπερνούν τις δυνατότητές τους και ζουν μια εξαντλητική και θλιβερή ζωή. Δεν είναι ανόητο αυτό; (Ναι.) Δεν είσαι σωτήρας, οπότε μην επιχειρείς να γίνεις. Είναι ανόητη κάθε ιδέα που έχεις να σώσεις ή να αλλάξεις τον κόσμο, να αλλάξεις τις συνθήκες που επικρατούν σ’ αυτόν με τις δυνάμεις σου. Ακόμα πιο ανόητες βέβαια είναι οι προσπάθειες που κάνεις για να το πετύχεις αυτό, και στο τέλος, το μόνο που θα καταφέρεις ως συνέπεια είναι να βρεθείς σε μια τρομερή κατάσταση, να εξαντληθείς, να νιώσεις ανείπωτη δυστυχία, και δεν θα ξέρεις τότε αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις. Δεν έχουν τόση ενέργεια οι άνθρωποι, ούτε έχουν τόσο μεγάλες αντοχές και ικανότητες ώστε να αλλάξουν οτιδήποτε. Τη λίγη ενέργεια και τον λίγο χρόνο που έχεις στη διάθεσή σου θα πρέπει να τα αφιερώνεις και να τα ξοδεύεις για να κάνεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον. Το πιο σημαντικό, βέβαια, είναι να τα ξοδεύεις και να τα αφιερώνεις στην επιδίωξη της αλήθειας προκειμένου να καταφέρεις να σωθείς και να υποταχθείς στον Θεό. Οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια, πέρα από αυτά που ανέφερα, δεν έχει κανένα νόημα. Η καριέρα αποτελεί μέρος της υλικής ζωής ενός ανθρώπου και πρέπει να την κάνεις με αυτό ως δεδομένο. Δεν θεωρείται κάτι ουσιαστικό· είναι απλώς κάτι αναγκαίο για την υλική ζωή και την επιβίωση. Αν θες να ζήσεις και να επιβιώσεις, πρέπει να κάνεις κάποιο επάγγελμα, το οποίο δεν είναι παρά μια δουλειά που σου δίνει τη δυνατότητα να συντηρήσεις τον εαυτό σου. Καμία σημασία δεν έχει αν το επάγγελμα αυτό συγκαταλέγεται στον πάτο ή στην κορυφή της κοινωνίας. Είναι απλώς ένας τρόπος να βγάλεις το ψωμί σου· δεν τίθεται θέμα ανωτερότητας και σπουδαιότητας ενός επαγγέλματος. Εξάλλου, όσο σημαντικό κι αν είναι ένα επάγγελμα, αυτό που απαιτεί από την ανθρωπότητα ο Θεός είναι το εξής: Αν θες να επιδιώξεις την αλήθεια και να βαδίσεις στο μονοπάτι της σωτηρίας, τότε το πρότυπο για να επιλέξεις ένα επάγγελμα με το οποίο θα βγάλεις τα προς το ζην είναι να αρκείσαι στο φαγητό και τα ρούχα. Μη σπαταλάς υπερβολική ενέργεια και χρόνο με το να τρέχεις και να ασχολείσαι όλη την ώρα με το φαγητό, τα ρούχα, τη στέγαση και τη μεταφορά σου —αρκεί να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες. Αν η κοιλιά σου είναι γεμάτη και το σώμα σου ζεστό και καλυμμένο, αν εξασφαλίσεις αυτές τις βασικές προϋποθέσεις για την επιβίωσή σου, τότε οφείλεις να κάνεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον, να αφιερώσεις την πολύτιμη ενέργεια και τον πολύτιμο χρόνο σου στο καθήκον σου, σε ό,τι σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός, και να δώσεις και την καρδιά σου ακόμα. Το βασικότερο ενώ εκτελείς το καθήκον σου είναι να πασχίζεις για την αλήθεια, να την επιδιώκεις και να βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας —μην περιπλανιέσαι άσκοπα. Αυτή είναι μια από τις αρχές. Ο Θεός δεν απαιτεί να βάλεις τα δυνατά σου μόνο και μόνο για να επιβιώσεις και να συνεχίσεις να ζεις. Δεν σου ζητά να ζήσεις μια εντυπωσιακή ζωή και να Τον δοξάζεις μέσω αυτής. Δεν απαιτεί να κάνεις μεγάλα έργα στον κόσμο αυτόν, να κάνεις θαύματα, να συμβάλεις στην ανθρωπότητα με οποιονδήποτε τρόπο, να βοηθήσεις κάμποσους ανθρώπους ή να λύσεις τα εργασιακά προβλήματα κανενός. Δεν χρειάζεται να χτίσεις μια σπουδαία καριέρα, να γίνεις γνωστός στον κόσμο όλο και να τα χρησιμοποιήσεις όλα αυτά για να δοξάσεις το όνομα του Θεού, διακηρύσσοντας παντού: «Είμαι χριστιανός και πιστεύω στον Παντοδύναμου Θεό». Το μόνο που ελπίζει ο Θεός είναι να είσαι ένας συνηθισμένος και κοινός άνθρωπος στον κόσμο αυτόν. Δεν χρειάζεται να κάνεις θαύματα, να διαπρέψεις σε διάφορα επαγγέλματα και τομείς. Δεν χρειάζεται να γίνεις διάσημος ή μεγάλη προσωπικότητα ούτε να κερδίζεις τον θαυμασμό και τον σεβασμό των άλλων. Δεν χρειάζεται να έχεις επιτυχίες και βραβεία σε διάφορους τομείς ούτε προφανώς να συνεισφέρεις σε διάφορα επαγγέλματα για να δοξάσεις τον Θεό. Το μόνο που απαιτεί από σένα ο Θεός είναι να ζεις καλά τη ζωή σου, να καλύπτεις τις βασικές σου ανάγκες, να μην πεινάς, να ντύνεσαι ζεστά τον χειμώνα και με τα κατάλληλα ρούχα το καλοκαίρι. Αρκεί να ζεις μια κανονική ζωή και να είσαι ικανός να επιβιώσεις· αυτό απαιτεί από σένα ο Θεός. Όποια κι αν είναι τα χαρίσματά σου, τα ταλέντα σου και όποιες ιδιαίτερες ικανότητες κι αν έχεις, ο Θεός δεν θέλει να τα χρησιμοποιήσεις για να επιτύχεις στα εγκόσμια. Θέλει, αντίθετα, να χρησιμοποιήσεις ό,τι χαρίσματα και όποιο επίπεδο έχεις για να κάνεις το καθήκον σου, αυτό που σου έχει εμπιστευτεί, καθώς και για να επιδιώξεις την αλήθεια και στο τέλος να σωθείς. Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο απ’ αυτό ούτε έχει άλλες απαιτήσεις από σένα ο Θεός. Δεν θα πει ο Θεός πως Τον δοξάζεις επειδή ζεις μια καλή ζωή. Εάν πάλι η ζωή σου είναι συνηθισμένη και ανήκεις στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας, δεν προσβάλλεις έτσι τον Θεό. Ούτε Τον προσβάλλεις αν η οικογένειά σου είναι σχετικά φτωχή, αλλά ανταποκρίνεστε στο πρότυπο που έχει θέσει ο Θεός, να αρκείστε, δηλαδή, στο φαγητό και τα ρούχα. Όσο ζεις κι επιβιώνεις, ο στόχος που πρέπει να επιδιώκεις είναι να αρκείσαι στο φαγητό και τα ρούχα, να καλύπτεις τις βασικές σου ανάγκες και να ζεις μια κανονική ζωή, να μπορείς να τρως τα γεύματα της ημέρας και να καλύπτεις τα καθημερινά σου έξοδα. Αυτό είναι υπεραρκετό. Ο Θεός ικανοποιείται όταν είσαι ευχαριστημένος εσύ —αυτό ακριβώς ζητά από τους ανθρώπους. Δεν σου ζητά να αποκτήσεις πλούτη, φήμη ή να γίνεις ευγενής, ούτε σε αφήνει και να γίνεις ζητιάνος. Οι ζητιάνοι δεν δουλεύουν καθόλου· ζητιανεύουν όλη μέρα φαγητό, δείχνουν αξιολύπητοι, τρώνε τα αποφάγια των άλλων, φοράνε κουρέλια, τα ρούχα τους έχουν μπαλώματα και καμιά φορά τυλίγονται μέχρι και με τσουβάλια. Έχουν πολύ χαμηλή ποιότητα ζωής. Ο Θεός δεν απαιτεί να ζεις σαν ζητιάνος. Σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την υλική ζωή, ο Θεός δεν απαιτεί να Τον δοξάζεις ούτε ορίζει ορισμένες καταστάσεις ως ατιμωτικές για Εκείνον. Δεν πρόκειται να κρίνει κάποιον βάσει του αν ζορίζεται να τα βγάλει πέρα ή αν ζει πλουσιοπάροχα. Σε αξιολογεί, αντίθετα, με βάση το πώς ασκείσαι και κατά πόσο ικανοποιείς τις απαιτήσεις Του όσον αφορά την επιδίωξη της αλήθειας και τις αρχές που απαιτεί ο Θεός να τηρείς. Αυτό είναι όλο. Έχετε κατανοήσει και αντιληφθεί αυτές τις δύο αρχές άσκησης που αφορούν την καριέρα; Η πρώτη αρχή είναι να μην κάνετε αγαθοεργίες και η δεύτερη να αρκείστε στο φαγητό και τα ρούχα. Είναι εύκολο να τις κατανοήσετε και τις δύο.

Υπάρχουν στην εκκλησία κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν ακράδαντα πως είναι καλό να κάνεις αγαθοεργίες, και σκέφτονται: «Όποτε υπάρχει ανάγκη, πρέπει να δίνουμε ένα χέρι βοηθείας. Εγώ προσωπικά έχω δωρίσει ρούχα και χρήματα και μάλιστα έχω πάει και σε πληγείσες περιοχές ως εθελοντής». Πώς το αξιολογείτε αυτό; Πρέπει να το σταματήσετε ή να παρέμβετε; (Δεν πρέπει να παρέμβουμε.) Είναι και κάποιοι που λένε: «Όταν βλέπω ανθρώπους να ζητιανεύουν κι ειδικά μικρά παιδιά που πεινάνε, τους λυπάμαι». Σπεύδουν να τους βάλουν μες στο σπίτι τους, να τους φτιάξουν ωραίο φαγητό κι έπειτα τους ξεπροβοδίζουν με ρούχα και ωραία πράγματα και μάλιστα τους επισκέπτονται πού και πού. Ο λόγος για τον οποίο είναι πρόθυμοι να κάνουν όλες αυτές τις καλές πράξεις και να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο είναι ότι πιστεύουν πως η συμπεριφορά αυτή προασπίζει τη δικαιοσύνη και πως έτσι θα τους μνημονεύσει ο Θεός και θα γίνουν οι πιο αξιαγάπητοι άνθρωποι στον κόσμο. Τι κάνει η εκκλησία με τους ανθρώπους αυτούς; Τους σταματά; Παρεμβαίνει; (Δεν παρεμβαίνει.) Αυτό που κάνουμε είναι να μοιραζόμαστε μαζί τους τα κηρύγματα που πρέπει και να τους εξηγούμε τις προθέσεις του Θεού και τις αλήθεια-αρχές. Αν κατανοούν και γνωρίζουν τα πάντα, αλλά επιμένουν να ενεργούν με τον δικό τους τρόπο και με γνώμονα τα δικά τους θέλω, δεν παρεμβαίνουμε. Ο καθένας πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη για τα λόγια και τις πράξεις του. Οι ίδιοι οι άνθρωποι ευθύνονται για την τελική έκβαση και το πώς θα τους χαρακτηρίσει ο Θεός. Δεν φέρει κανένας άλλος ευθύνη ούτε χρειάζεται να πληρώσει τον λογαριασμό για χάρη τους. Αν, λοιπόν, συναντήσουμε ανθρώπους που καταλαβαίνουν τα πάντα, αλλά επιμένουν να κάνουν αγαθοεργίες, δεν πρόκειται να διορθώσουμε τις σκέψεις και τις απόψεις τους, ούτε να παρέμβουμε, και σε καμία περίπτωση δεν θα τους καταδικάσουμε. Εξακολουθούν να υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που, αφού πιστέψουν στον Θεό, επιδιώκουν εγκόσμια πράγματα, πλούτη, θέση στην κυβέρνηση ή μια καριέρα. Παρεμβαίνουμε σε αυτούς; (Όχι, δεν το κάνουμε.) Συναναστραφείτε μαζί τους για τις σχετικές αλήθειες μήπως και καταλάβουν, και όταν τελειώσετε, αφήστε τους να επιλέξουν μόνοι τους· απ’ αυτούς εξαρτάται τι θα κάνουν τελικά. Εμείς δεν παρεμβαίνουμε ούτε στην επιλογή τους, ούτε σ’ αυτό που θέλουν να κάνουν, ούτε στον τρόπο με τον οποίο θα το κάνουν. Η δική μας ευθύνη είναι να συναναστραφούμε μαζί τους για τις προθέσεις του Θεού και τις αλήθεια-αρχές. Αν δείχνουν να καταλαβαίνουν και να αντιλαμβάνονται όσα λες, μπορεί να τους ρωτήσεις: «Ποιο θα είναι, λοιπόν, το επόμενο βήμα σου; Πότε λες να αρχίσεις να διαδίδεις το ευαγγέλιο;» Λένε τότε: «Κάτσε λίγο, έχω να μεταφέρω ένα φορτίο με εμπορεύματα, έχω κάτι δουλειές και ένα πρότζεκτ που πρέπει να αναλάβω. Θα βγάλω πολλά λεφτά από αυτό μόλις ολοκληρωθεί. Να τα πούμε αργότερα για τη διάδοση του ευαγγελίου;» Κι εσύ λες: «Πόσο πρέπει να περιμένω;» Σου απαντούν: «Ένα-δυο χρονάκια χοντρικά». Άντε γεια, τότε. Δεν χρειάζεται να ασχολείσαι άλλο με τέτοιους ανθρώπους. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζετε το συγκεκριμένο θέμα. Εύκολο δεν είναι; (Εύκολο ναι.) Είναι αυτό που λέμε πως ενώ κάποιος ξέρει ποια είναι η αληθινή οδός, αμαρτάνει εσκεμμένα. Δεν πρόκειται να λάβουν προσφορά περί αμαρτίας οι άνθρωποι αυτοί. Ο Θεός ούτε σταματά τους ανθρώπους αυτούς ούτε επεμβαίνει. Ακόμα και τη στιγμή που το κάνουν, δεν τους αξιολογεί με κανέναν τρόπο. Τους δίνει το ελεύθερο της επιλογής. Πρέπει κι εσείς να μάθετε αυτήν την αρχή. Με δυο λόγια, όσα και να κατανοήσουν, η δική μας ευθύνη είναι να τους μεταφέρουμε ξεκάθαρα τις προθέσεις του Θεού. Το τι θα διαλέξουν στη συνέχεια και ποιο θα είναι το επόμενο βήμα τους είναι καθαρά δική τους δουλειά κι έχουν το ελεύθερο να αποφασίσουν οι ίδιοι. Δεν πρέπει να παρέμβει κανείς ούτε χρειάζεται να τους εξηγήσει τα υπέρ και τα κατά για να τους ασκήσει πίεση. Είναι σωστή αυτή η προσέγγιση; (Είναι σωστή, ναι.) Αν είναι όντως σωστή, τότε έτσι πρέπει να γίνεται. Μην παραβιάζετε τις αρχές και μην τους αναγκάζετε να κάνουν κάτι που δεν θέλουν. Αυτές είναι οι πρώτες δύο αρχές της εγκατάλειψης της καριέρας, τις οποίες είναι σχετικά εύκολο και απλό να κατανοήσετε.