Σ’ αυτό το στάδιο, συναναστρεφόμαστε σχετικά με την εγκατάλειψη των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων. Στην τελευταία μας συνάθροιση, συναναστραφήκαμε σχετικά με την εγκατάλειψη ορισμένων φορτίων που προέρχονται από την οικογένεια. Όσον αφορά, λοιπόν, το θέμα των φορτίων αυτών, συναναστραφήκαμε πρώτα σχετικά με τις προσδοκίες που τρέφουν οι ίδιοι οι γονείς και στη συνέχεια σχετικά με τις προσδοκίες που έχουν από τα παιδιά τους. Δεν θα πρέπει να τα εγκαταλείψουν όλα αυτά οι άνθρωποι καθώς επιδιώκουν την αλήθεια; (Ναι.) Συνολικά απαριθμήσαμε τέσσερα στοιχεία σχετικά με την εγκατάλειψη των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων. Το πρώτο είναι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι, το δεύτερο είναι ο γάμος και το τρίτο η οικογένεια —έχουμε ήδη συναναστραφεί σχετικά με αυτά τα τρία. Ποιο στοιχείο μάς μένει για το τέλος; (Η καριέρα.) Το τέταρτο στοιχείο είναι η καριέρα και ήρθε η ώρα να συναναστραφούμε και σχετικά μ’ αυτό. Έχει κανείς σας αναλογιστεί ποτέ του αυτό το θέμα; Αν ναι, ας πάρει πρώτος τον λόγο. (Κάποτε πίστευα ότι το αν κάποιος είναι επιτυχημένος ή αποτυχημένος εξαρτάται από την επιτυχία ή την αποτυχία της καριέρας του. Πίστευα ότι κάποιος που δεν είναι αρκετά αφοσιωμένος στην καριέρα του ή τα έχει κάνει θάλασσα σ’ αυτόν τον τομέα έχει αποτύχει ως άνθρωπος.) Όσον αφορά τώρα το θέμα της εγκατάλειψης της καριέρας, τι θα πρέπει να εγκαταλείψει κανείς; (Θα πρέπει να εγκαταλείψει ό,τι φιλοδοξίες και επιθυμίες έχει και αφορούν την καριέρα του.) Αυτή είναι η μία σκοπιά. Όσον αφορά την «καριέρα», μπορείτε να σκεφτείτε ποια πράγματα πρέπει να εγκαταλείψετε στα πλαίσια του θέματος της εγκατάλειψης των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων; Κατά την επιδίωξη της αλήθειας, δεν θα πρέπει να επιλύσετε τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν λόγω της καριέρας; (Παλιότερα που ζούσα στα εγκόσμια, πίστευα ότι έπρεπε να είμαι επιτυχημένος στην καριέρα μου, να λάβω μια κάποια αναγνώριση. Έτσι, λοιπόν, κυνηγούσα απεγνωσμένα την καριέρα μου, γιατί ήθελα να διακριθώ. Ακόμα και όταν άρχισα να πιστεύω στον Θεό, ήθελα και πάλι να ξεχωρίζω στον οίκο Του και να με θαυμάζουν οι άλλοι, κι αυτό εμπόδιζε σημαντικά τη ζωή-είσοδό μου.) Ουσιαστικά, κατανοείτε τον όρο καριέρα ως μια ατομική επιδίωξη κι ως κάτι που έχει να κάνει και με το μονοπάτι που ακολουθεί ο καθένας. Έτσι, όσο συναναστρεφόμαστε σχετικά με την «καριέρα» στα πλαίσια του θέματος της εγκατάλειψης των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων, δεν θα αναφέρω προς το παρόν τίποτα που να θίγει τις επιδιώξεις των ανθρώπων. Θα μιλήσουμε κυρίως για την κυριολεκτική σημασία του όρου «καριέρα». Σε τι αναφέρεται, λοιπόν, ο όρος αυτός; Στην εργασία, χειρωνακτική ή μη, που κάνει κάποιος για να συντηρεί την οικογένειά του όσο ζει στον κόσμο αυτό. Αυτή η πτυχή εμπεριέχεται στον όρο «καριέρα» στα πλαίσια του θέματος της εγκατάλειψης των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων, πάνω στο οποίο θέλουμε να συναναστραφούμε. Πρόκειται για το πεδίο και τις αρχές που τηρεί κάποιος που πιστεύει στον Θεό και επιδιώκει την αλήθεια όταν απασχολείται σε μια εργασία προκειμένου να συντηρήσει την οικογένειά του, καθώς και όταν επιλέγει ένα επάγγελμα στην κοινωνία. Όπως είναι φυσικό, αυτό σχετίζεται εν μέρει και με το περιεχόμενο που αφορά τις επιδιώξεις των ανθρώπων, καθώς και τις απαιτήσεις του Θεού για την εργασία που κάνει ένας πιστός. Θα έλεγε κανείς ότι σχετίζεται και με τις σκέψεις και τις απόψεις που πρέπει να έχει ένας πιστός για τις διάφορες δουλειές και καριέρες που υπάρχουν στον κόσμο. Επειδή τα θέματα που αφορούν την καριέρα είναι αρκετά εκτενή, θα τα ταξινομήσουμε σε κατηγορίες. Αυτό θα βοηθήσει τους ανθρώπους να κατανοήσουν τα πρότυπα και τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός όσον αφορά τις καριέρες που ακολουθούν οι πιστοί και όσοι επιδιώκουν την αλήθεια, καθώς και ποιες σκέψεις και απόψεις απαιτεί να έχουν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι καθώς ασκούν ή προσεγγίζουν τα διάφορα επαγγέλματα. Οι άνθρωποι αυτοί θα μπορέσουν έτσι να εγκαταλείψουν όσες επιδιώξεις και επιθυμίες σχετικά με την καριέρα πηγάζουν από τις αντιλήψεις και τα θέλω τους. Θα διορθώσουν παράλληλα και τις λανθασμένες απόψεις που έχουν σχετικά με τα επαγγέλματα που ασκούν ή τις καριέρες που επιδιώκουν στον κόσμο αυτόν. Θα διαχωρίσουμε το περιεχόμενο σχετικά με τις καριέρες που πρέπει να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι σε τέσσερα βασικά στοιχεία: Το πρώτο στοιχείο που πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι είναι πως δεν πρέπει να κάνουν αγαθοεργίες· το δεύτερο είναι πως πρέπει να αρκούνται απλώς στο φαγητό και τα ρούχα· το τρίτο είναι να απέχουν από κάθε είδους κοινωνικές δυνάμεις· και το τέταρτο να απέχουν από την πολιτική. Βάσει, λοιπόν, των τεσσάρων αυτών στοιχείων, θα συναναστραφούμε σχετικά με θέματα που αφορούν την εγκατάλειψη της καριέρας. Για σκεφτείτε λιγάκι, έχει καμία σχέση το περιεχόμενο αυτών των τεσσάρων στοιχείων με τη συναναστροφή σας; (Καμία.) Σχετικά με τι συναναστρέφεστε; (Σχετικά με τις προσωπικές επιδιώξεις.) Η συναναστροφή σας δεν αφορά τις αλήθεια-αρχές. Σχετίζεται απλώς με ορισμένες μικρές, προσωπικές επιδιώξεις. Τα τέσσερα αυτά στοιχεία για τα οποία συναναστρεφόμαστε αφορούν διάφορες αρχές στα πλαίσια του θέματος της καριέρας. Αν οι άνθρωποι κατανοήσουν τις αρχές αυτές, δεν θα δυσκολευτούν να εγκαταλείψουν όσα πρέπει να εγκαταλείψουν σε σχέση με την καριέρα κατά την επιδίωξη της αλήθειας. Εφόσον κατανοήσουν αυτές τις πτυχές της αλήθειας, θα τους είναι εύκολο να εγκαταλείψουν αυτά τα πράγματα. Αν, όμως, δεν κατανοείς αυτές τις αλήθειες, θα δυσκολευτείς πολύ να τα εγκαταλείψεις. Ας συναναστραφούμε, μία προς μία, πάνω στις τέσσερις αρχές που αναφέραμε για την εγκατάλειψη της καριέρας.

Πρώτον, μην κάνετε αγαθοεργίες. Τι σημαίνει να μην κάνετε αγαθοεργίες; Δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε την κυριολεκτική σημασία της φράσης. Όλοι λίγο-πολύ δεν έχετε κάποια ιδέα για το τι είναι αγαθοεργία; Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τα ορφανοτροφεία, τα καταφύγια και άλλες αντίστοιχες φιλανθρωπικές οργανώσεις που βλέπουμε στην κοινωνία. Όλα αυτά είναι οργανώσεις και επωνυμίες που σχετίζονται με αγαθοεργίες. Όσον αφορά, λοιπόν, την καριέρα που ακολουθούν οι άνθρωποι, η πρώτη απαίτηση του Θεού είναι να μην κάνουν αγαθοεργίες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να κάνουν οτιδήποτε σχετίζεται με αγαθοεργίες ούτε και να δραστηριοποιούνται σε οποιονδήποτε κλάδο αφορά αγαθοεργίες. Δεν είναι πολύ ξεκάθαρο αυτό; Εφόσον είσαι πιστός στον Θεό, ένας πιστός με σάρκα και οστά, που έχει τη δική του οικογένεια και ζωή και χρειάζεται χρήματα για να συντηρηθεί ο ίδιος και η οικογένεια αυτή, πρέπει αναγκαστικά να ασκείς κάποιο επάγγελμα. Ό,τι επάγγελμα κι αν είναι αυτό, η πρώτη απαίτηση του Θεού είναι να μην κάνεις αγαθοεργίες. Είτε κάνεις κάποια αγαθοεργία επειδή πιστεύεις στον Θεό είτε για βιοποριστικούς λόγους, σίγουρα η αγαθοεργία αυτή δεν είναι το επάγγελμα που πρέπει να ασκείς. Δεν είναι ούτε επάγγελμα ούτε, βεβαίως, καθήκον που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Πράγματα όπως η αγαθοεργία δεν έχουν σχέση με τους πιστούς στον Θεό ούτε με όσους επιδιώκουν την αλήθεια. Αντίθετα, θα έλεγε κανείς ότι ο Θεός δεν πρόκειται να μνημονεύσει τις αγαθοεργίες που κάνεις. Και καλά να τις κάνεις, και ικανοποιητικά, κι ακόμη κι αν κερδίσεις την αναγνώριση της κοινωνίας ή των ίδιων των αδελφών, ο Θεός δεν θα τις αναγνωρίσει ούτε θα τις μνημονεύσει. Δεν θα σε μνημονεύσει ο Θεός ούτε θα σε ευλογήσει στο τέλος. Δεν θα κάνει κάποια εξαίρεση για να σου επιτρέψει να σωθείς ούτε θα σου δώσει έναν υπέροχο προορισμό επειδή κάποτε έκανες αγαθοεργίες, επειδή ήσουν μεγάλος φιλάνθρωπος και βοήθησες πολλούς ανθρώπους, και επειδή έκανες πολλές καλές πράξεις, ωφέλησες πολύ κόσμο ή έσωσες ένα σωρό ζωές. Με άλλα λόγια, προκειμένου να σωθείς, δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση το να κάνεις αγαθοεργίες. Τι είναι, όμως, οι αγαθοεργίες; Ουσιαστικά, όλοι έχετε λίγο-πολύ στο μυαλό σας ένα-δυο πράγματα που θεωρούνται ξεκάθαρα αγαθοεργίες. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την υιοθεσία αδέσποτων σκύλων. Σε ορισμένες χώρες δεν υπάρχει αυστηρός έλεγχος για τα κατοικίδια και σε κάποιες άλλες επικρατούν κακές οικονομικές συνθήκες, με αποτέλεσμα να βλέπεις συχνά αδέσποτα σκυλιά στους δρόμους ή σε συγκεκριμένες περιοχές. Τι εννοούμε «αδέσποτα σκυλιά»; Επειδή κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να κρατήσουν τα σκυλιά τους ή επειδή δεν θέλουν τέλος πάντων να τα κρατήσουν, τα εγκαταλείπουν. Ίσως, πάλι, τα σκυλιά να χάθηκαν για κάποιο λόγο και να περιπλανιούνται τώρα στους δρόμους. Πιθανόν να σκεφτείς το εξής: «Εφόσον πιστεύω στον Θεό, πρέπει να τα υιοθετήσω αυτά τα ζώα, διότι το να κάνεις καλές πράξεις είναι η πρόθεση του Θεού, είναι κάτι που φέρνει δόξα στο όνομά Του και μια ευθύνη που κάθε πιστός σ’ Αυτόν οφείλει να αναλάβει. Δεν πρέπει να αποφύγω τούτη την υποχρέωση». Όταν, λοιπόν, βλέπεις αδέσποτα σκυλιά ή γάτες, τα παίρνεις σπίτι σου και τα υιοθετείς, ακόμη κι αν χρειάζεται να στερηθείς εσύ ο ίδιος πράγματα για να τους αγοράζεις τροφή. Κάποιοι ξοδεύουν ακόμη και τον μισθό τους και θυσιάζουν όλα τα έξοδα διαβίωσής τους για τον σκοπό αυτό, με αποτέλεσμα να υιοθετούν όλο και περισσότερα σκυλιά και γάτες και στο τέλος να χρειάζεται να νοικιάσουν ένα σπίτι για να μείνουν τα ζώα αυτά. Όπως είναι φυσικό, τα χρήματα που βγάζουν δεν φτάνουν πλέον για τα έξοδα διαβίωσης τους, ο μισθός τους δεν τα καλύπτει πια, κι έτσι δεν έχουν άλλη επιλογή απ’ το να δανειστούν χρήματα. Όσο δύσκολα κι αν είναι, όμως, τα πράγματα, το νιώθουν αυτό σαν υποχρέωση που δεν μπορούν να αποφύγουν, σαν ευθύνη που δεν μπορούν να αγνοήσουν. Νιώθουν, μάλιστα, ότι οφείλουν να το βλέπουν ως καλή πράξη και να πράττουν αναλόγως. Νομίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο κάνουν πράξη την αλήθεια και τηρούν τις αρχές. Σπαταλούν πολλά χρήματα, ενέργεια και χρόνο για να υιοθετήσουν αυτές τις αδέσποτες γάτες και τα σκυλιά, κι όλα αυτά προκειμένου να κάνουν αγαθοεργίες. Νιώθουν μέσα τους πολύ ήρεμοι και ολοκληρωμένοι, αισθάνονται πολύ καλά με τον εαυτό τους, και μερικοί άνθρωποι σκέφτονται μάλιστα το εξής: «Με αυτόν τον τρόπο δοξάζω τον Θεό· υιοθετώ πλάσματα που έχει δημιουργήσει Εκείνος —κάνω μια ανυπολόγιστα καλή πράξη και ο Θεός θα τη μνημονεύσει σίγουρα». Είναι σωστές οι σκέψεις τους; (Δεν είναι σωστές.) Αυτό το έργο δεν σου το έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Δεν είναι ούτε υποχρέωση ούτε ευθύνη σου. Δεν πειράζει να υιοθετήσεις ένα-δύο ζώα αν, για παράδειγμα, βρεις κάποιες αδέσποτες γάτες ή σκυλιά και τα συμπαθήσεις. Κάνεις μεγάλο λάθος, όμως, αν θεωρείς πως το να υιοθετείς αδέσποτα είναι μια μορφή αγαθοεργίας και αν νομίζεις πως ένας πιστός στον Θεό οφείλει να κάνει αγαθοεργίες. Πρόκειται για στρεβλή κατανόηση και αντίληψη.

Κάποιοι άλλοι, επειδή πιστεύουν ότι οι ίδιοι μπορούν να επιβιώσουν, χρησιμοποιούν τα λίγα επιπλέον χρήματα που διαθέτουν για να βοηθήσουν τους φτωχούς που υπάρχουν γύρω τους. Τους προσφέρουν ρούχα, φαγητό, είδη καθημερινής ανάγκης, ακόμα και χρήματα, θεωρώντας ότι αυτή είναι μια υποχρέωση που οφείλουν να εκπληρώσουν. Μπορεί, μάλιστα, να φέρουν κάποιους φτωχούς ανθρώπους στο σπίτι τους, να τους κηρύξουν το ευαγγέλιο και να τους προσφέρουν κάποια χρήματα για να καλύψουν τα έξοδά τους. Όταν οι φτωχοί αυτοί άνθρωποι συμφωνήσουν να πιστέψουν στον Θεό, τους παρέχουν τροφή και στέγη, θεωρώντας πως έτσι εκπληρώνουν το καθήκον και την υποχρέωσή τους. Άλλοι βλέπουν ότι υπάρχουν στην κοινωνία ορφανά παιδιά που δεν τα έχει υιοθετήσει ακόμη κανείς. Επειδή τους περισσεύουν λίγα επιπλέον χρήματα, σπεύδουν να τα βοηθήσουν, ιδρύοντας κέντρα πρόνοιας και ορφανοτροφεία ή υιοθετώντας τα οι ίδιοι. Αφού τα υιοθετήσουν, φροντίζουν για τη σίτιση, τη στέγαση και την εκπαίδευσή τους, και μάλιστα τα ανατρέφουν μέχρι να ενηλικιωθούν. Και δεν φτάνει που το κάνουν αυτό οι ίδιοι· το μεταβιβάζουν και στην επόμενη γενιά. Θεωρούν πως κάνουν μια ανυπολόγιστα καλή πράξη, κάτι που πρέπει να ευλογηθεί και αξίζει να το μνημονεύσει ο Θεός. Ακόμη και σε περιόδους διάδοσης του ευαγγελίου, είναι και ορισμένοι που μόλις δουν μερικούς δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου από φτωχές περιοχές να έχουν κάποιες θρησκευτικές πεποιθήσεις, αισθάνονται υποχρεωμένοι να τους βοηθήσουν και να τους δώσουν ελεημοσύνη. Η διάδοση του ευαγγελίου, όμως, είναι διάδοση του ευαγγελίου· δεν είναι αγαθοεργία ούτε παροχή βοήθειας. Το ευαγγέλιο διαδίδεται ώστε όσοι μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού και να αποδεχθούν την αλήθεια, δηλαδή τα πρόβατα του Θεού, να προσέλθουν στον οίκο Του, στην παρουσία Του, και να λάβουν έτσι την ευκαιρία να σωθούν. Η διάδοση του ευαγγελίου δεν έχει ως στόχο να βοηθήσει τους εξαθλιωμένους ανθρώπους να έχουν φαγητό και ρούχα, ώστε να ζήσουν σαν κανονικοί άνθρωποι και να μη λιμοκτονήσουν. Επομένως, από όποια οπτική και άποψη κι αν το δούμε, είτε μιλάμε για παροχή βοήθειας σε κατοικίδια ή άλλα ζώα, είτε σε εξαθλιωμένους ανθρώπους ή σε όποιον δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, οι αγαθοεργίες δεν είναι το καθήκον, η ευθύνη ή η υποχρέωση που απαιτεί ο Θεός να εκπληρώσουν οι άνθρωποι. Δεν σχετίζονται με την πίστη του ανθρώπου στον Θεό ούτε με την άσκηση της αλήθειας. Αν ένας άνθρωπος έχει καλή καρδιά και είναι πρόθυμος να βοηθήσει, ή αν συναντά πού και πού ορισμένους ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια και είναι σε θέση να τους βοηθήσει, μπορεί να το κάνει. Δεν θα πρέπει, όμως, να το βλέπεις ως καθήκον που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Αν έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις και οι συνθήκες το επιτρέπουν, μπορείς να βοηθάς περιστασιακά. Αυτό, βέβαια, αντιπροσωπεύει καθαρά εσένα τον ίδιο· όχι τον οίκο του Θεού, πόσο μάλλον τις απαιτήσεις του Θεού. Εννοείται ότι, αν το κάνεις, αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις ικανοποιήσει την πρόθεση του Θεού ούτε βέβαια ότι κάνεις πράξη την αλήθεια. Αντιπροσωπεύει καθαρά και μόνο την προσωπική σου διαγωγή. Αν το κάνεις περιστασιακά, ο Θεός δεν θα σε καταδικάσει γι’ αυτό, αλλά δεν θα το μνημονεύσει κιόλας —έτσι έχουν τα πράγματα. Αν το δεις σαν καριέρα, αν ανοίξεις γηροκομεία, κέντρα πρόνοιας, ορφανοτροφεία, καταφύγια ζώων ή αν μάλιστα σε περιόδους καταστροφών προσφερθείς να συγκεντρώσεις χρήματα από τους αδελφούς και τις αδελφές της εκκλησίας ή από την κοινότητα για να τα δωρίσεις σε περιοχές ή ανθρώπους που έχουν πληγεί από τις καταστροφές, πόσο καλό θεωρείς πως είναι αυτό; Όταν γίνονται κάπου σεισμοί, πλημμύρες ή άλλες φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, ορισμένοι προσεγγίζουν την εκκλησία και ζητούν δωρεές από τους αδελφούς και τις αδελφές. Ακόμη χειρότερο είναι που κάποιοι χρησιμοποιούν μέχρι και τις προσφορές για να βοηθήσουν τις περιοχές και τους ανθρώπους που έχουν πληγεί από καταστροφές. Το θεωρούν υποχρέωση που πρέπει να εκπληρώσει ο κάθε πιστός, αλλά και η ίδια η εκκλησία ως κοινωνική οργάνωση. Επειδή πιστεύουν ότι πρόκειται για έναν δίκαιο σκοπό, δεν απαιτούν απλώς τη συνεισφορά των αδελφών, αλλά παροτρύνουν και την εκκλησία να διαθέσει προσφορές για την ενίσχυση των περιοχών που έχουν πληγεί. Τι γνώμη έχετε γι’ αυτό; (Είναι κακό.) Μόνο κακό; Συζητήστε τη φύση αυτού του θέματος. (Οι προσφορές προορίζονται για τη διάδοση του ευαγγελίου, για την επέκταση του έργου του ευαγγελίου. Δεν προορίζονται για αρωγή σε περιόδους καταστροφών ή για παροχή βοήθειας στους φτωχούς.) (Η αρωγή για την αντιμετώπιση των καταστροφών δεν έχει να κάνει με την αλήθεια· αν κάποιος προσφέρει αρωγή, αυτό δεν σημαίνει ότι κάνει πράξη την αλήθεια ούτε βέβαια αποτελεί κάτι τέτοιο μαρτυρία για αλλαγή της διάθεσής του.) Κάποιοι πιστεύουν ότι, εφόσον όλοι οι άνθρωποι ζουν στον ίδιο πλανήτη, οι κάτοικοι της γης είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Όταν, λοιπόν, ένα μέλος της έχει πρόβλημα, τα υπόλοιπα πρέπει να ενωθούν για να του προσφέρουν τη στήριξή τους. Νιώθουν ότι οφείλουν να κάνουν ό,τι περνά απ’ το χέρι τους ώστε οι άνθρωποι που βρίσκονται σε μια πληγείσα περιοχή να νιώσουν τη θαλπωρή των συνανθρώπων τους, καθώς και τη θαλπωρή και τη βοήθεια της εκκλησίας. Το βλέπουν αυτό ως μια ανυπολόγιστα καλή πράξη, μια πράξη που τιμά τον Θεό και μια θαυμάσια ευκαιρία να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Όταν ζητάς από κάποιους ανθρώπους να τηρούν τις αρχές όταν κάνουν τα καθήκοντά τους και η άσκησή τους να συμφωνεί με τα λόγια του Θεού και τις εργασιακές ρυθμίσεις, είναι πολύ χλιαροί και δεν έχουν κανένα κίνητρο ούτε τα αναλογίζονται αυτά τα πράγματα μέσα τους. Όταν, όμως, είναι να αφιερώσουν προσφορές για να βοηθήσουν ανθρώπους που ζουν σε φτωχά ή υπανάπτυκτα έθνη, να τους αγοράσουν εξοπλισμό για να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους και να τους βοηθήσουν να ζήσουν έχοντας επαρκή τροφή και ρουχισμό, ενθουσιάζονται ιδιαίτερα και ανυπομονούν να πιάσουν δουλειά. Θέλουν, μάλιστα, να κάνουν όλο και περισσότερα πράγματα. Γιατί ενθουσιάζονται τόσο πολύ; Επειδή θέλουν να γίνουν μεγάλοι φιλάνθρωποι. Με το που αναφερθεί ο όρος μεγάλος φιλάνθρωπος, αρχίζουν να νιώθουν ιδιαίτερα ευγενείς. Νιώθουν ιδιαίτερη τιμή που αφιερώνουν τις προσπάθειές τους για τη ζωή αυτών των φτωχών ανθρώπων και που προσφέρουν το δικό τους φως και τη δική τους θαλπωρή. Νιώθουν ιδιαίτερο ενθουσιασμό κι έτσι είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να συμμετάσχουν σ’ αυτές τις δραστηριότητες. Τι κρύβεται, όμως, πίσω από την αξιοσημείωτη προθυμία τους να κάνουν αυτά τα πράγματα; Το κάνουν όντως για να τιμήσουν τον Θεό; Χρειάζεται ο Θεός αυτού του είδους την τιμή; Χρειάζεται αυτού του είδους τη μαρτυρία; Είναι δυνατόν να ταπεινωθεί το όνομα του Θεού αν δεν δώσεις χρήματα ή αν δεν προσφέρεις βοήθεια; Θα χάσει ο Θεός τη δόξα Του; Είναι δυνατόν να δοξαστεί ο Θεός όταν το κάνεις αυτό; Θα ικανοποιηθεί; Ισχύουν αυτά τα πράγματα; (Όχι, δεν ισχύουν.) Τι ισχύει τότε; Γιατί είναι τόσο πρόθυμοι να κάνουν τέτοια πράγματα οι άνθρωποι; Μήπως το κάνουν για να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία τους; (Ναι.) Το κάνουν για να ακούσουν ένα μπράβο από τους ανθρώπους που βοήθησαν, για να επαινεθούν για τη γενναιοδωρία, τη μεγαλοψυχία και τον πλούτο τους. Ορισμένοι διατηρούν πάντα ένα ηρωικό φρόνημα: Θέλουν να γίνουν σωτήρες. Γιατί δεν σώζεις τον εαυτό σου; Ξέρεις τι σόι πράγμα είσαι; Αφού μπορείς να σώσεις τους άλλους, πώς γίνεται να μη μπορείς να σώσεις τον εαυτό σου; Αφού είσαι τόσο γενναιόδωρος, γιατί δεν πουλάς τον εαυτό σου για να βοηθήσεις τους ανθρώπους αυτούς με τα χρήματα που θα πιάσεις; Γιατί να χρησιμοποιείς τις προσφορές; Αν μπορείς, σταμάτα να τρως και να πίνεις ή τρώγε μόνο ένα γεύμα την ημέρα και χρησιμοποίησε τα χρήματα που εξοικονομείς για να βοηθήσεις αυτούς τους ανθρώπους, για να μπορέσουν να τρώνε καλά και να ντύνονται ζεστά. Γιατί καταχράσαι τις προσφορές του Θεού; Αυτή σου η γενναιοδωρία δεν είναι εις βάρος του οίκου του Θεού; (Ναι.) Δεν είναι ξεδιάντροπο να είσαι γενναιόδωρος εις βάρος του οίκου του Θεού; Δεν είναι ξεδιάντροπο οι άλλοι να σου απονέμουν τον τίτλο του «μεγάλου φιλάνθρωπου» κι εσύ να ικανοποιείς τη δική σου ματαιόδοξη επιθυμία να τους είσαι απαραίτητος; (Ναι.) Αφού είναι ξεδιάντροπο, θα πρέπει να το κάνεις ή όχι; (Όχι.) Η φύση της διάδοσης του ευαγγελίου από τον οίκο του Θεού δεν είναι να κάνει αγαθοεργίες, αλλά να αναζητά τα πρόβατα που μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού και να επαναφέρει αυτούς τους ανθρώπους στην παρουσία Του, ώστε να δεχθούν την παίδευση και την κρίση Του και να λάβουν τη σωτηρία Του. Μόνο έτσι συνεργάζεστε με το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας· όχι με το να κάνετε αγαθοεργίες, να προσφέρετε βοήθεια ή να κηρύττετε το ευαγγέλιο στις φτωχές γωνιές του κόσμου. Σε αυτήν την περίπτωση, κάνετε αγαθοεργίες με το πρόσχημα της διάδοσης του ευαγγελίου, προκειμένου να βεβαιωθείτε ότι αυτοί οι άνθρωποι τρέφονται και ντύνονται καλά, ότι χρησιμοποιούν σύγχρονη τεχνολογία και απολαμβάνουν μια μοντέρνα ζωή. Μπορείτε, όμως, με αυτές τις ενέργειες να σώσετε τους ανθρώπους; Δεν καταφέρνετε έτσι να διαδώσετε το ευαγγέλιο και να σώσετε τους ανθρώπους. Η διάδοση του ευαγγελίου δεν έχει να κάνει με τις αγαθοεργίες. Έχει να κάνει με το να κερδίζει κανείς τις καρδιές των ανθρώπων, να τους φέρνει ενώπιον του Θεού και να τους δίνει την ευκαιρία να αποδεχτούν την αλήθεια και τη σωτηρία του Θεού —δεν έχει να κάνει με την παροχή αρωγής. Λόγω των αναγκών του έργου της εκκλησίας, κάποιοι εγκαταλείπουν τη δουλειά και την οικογένειά τους για να αφοσιωθούν στα καθήκοντά τους με πλήρες ωράριο, και γι’ αυτό ο οίκος του Θεού τούς εξασφαλίζει τα προς το ζην. Εδώ, βέβαια, δεν μιλάμε για αρωγή ούτε για αγαθοεργία. Ο οίκος του Θεού δεν διαδίδει το ευαγγέλιο ούτε ιδρύει την εκκλησία για να ανοίξει ιδρύματα πρόνοιας ή καταφύγια. Δεν χρησιμοποιεί τα προνόμια ή τα κονδύλιά του για να εξαγοράσει ανθρώπους ή να τους αφήσει να εισέλθουν στον οίκο του Θεού για να ζητιανέψουν να φάνε και να πιουν. Ο οίκος του Θεού δεν συντηρεί παράσιτα και ζητιάνους, δεν φιλοξενεί άστεγους και ορφανά ούτε παρέχει αρωγή σε ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε. Αν κάποιος δεν έχει χρήματα για φαγητό, αυτό συμβαίνει επειδή είναι τεμπέλης ή ανίκανος. Είναι αποκλειστικά δικό του λάθος και δεν έχει καμία σχέση με τη διάδοση του ευαγγελίου από εμάς. Διαδίδουμε το ευαγγέλιο για να κερδίσουμε ανθρώπους, να κερδίσουμε όσους μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού και να δεχτούν την αλήθεια, όχι για να φιλοξενήσουμε ή να βοηθήσουμε όποιον είναι φτωχός, όποιον αξίζει τη λύπησή μας, όποιον καταπιέζεται ή δεν έχει πού αλλού να στραφεί. Η διάδοση του ευαγγελίου έχει τις δικές της αρχές και πρότυπα και υπάρχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις και πρότυπα για τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου. Δεν έχει καμία σχέση με την αναζήτηση ζητιάνων. Κάνεις λάθος, λοιπόν, αν θεωρείς τη διάδοση του ευαγγελίου φιλανθρωπική αποστολή. Ακόμα μεγαλύτερο λάθος κάνεις αν πιστεύεις ότι, όταν εκτελείς το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου και της άσκησης αυτού του έργου, κάνεις αγαθοεργίες. Τόσο η κατεύθυνση αυτή όσο και αυτό το σημείο εκκίνησης είναι λανθασμένα από τη φύση τους. Αν έχει κανείς μια τέτοια άποψη ή ενεργεί προς μια τέτοια κατεύθυνση, θα πρέπει να διορθώσει και να αλλάξει άμεσα την οπτική του. Ο Θεός δεν λυπάται ποτέ τους φτωχούς ή τους καταπιεσμένους στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Ποιον συμπονά ο Θεός; Αν μη τι άλλο, πρέπει να είναι κάποιος που πιστεύει στον Θεό, κάποιος που μπορεί να δεχτεί την αλήθεια. Θα σε συμπονέσει ο Θεός αν δεν Τον ακολουθείς, αν αντιστέκεσαι σ’ Αυτόν και Τον βλασφημείς; Δεν υπάρχει περίπτωση. Επομένως, δεν θα πρέπει να κάνει κάποιος το λάθος να σκέφτεται ότι «Ο Θεός είναι ένας συμπονετικός Θεός. Λυπάται αυτούς που καταπιέζονται, που δεν είναι δημοφιλείς, που έχουν ταπεινωθεί, που ζουν στο περιθώριο και δεν έχουν πού να στραφούν μέσα στην κοινωνία. Ο Θεός τούς λυπάται όλους αυτούς και τους αφήνει να εισέλθουν στον οίκο Του». Αυτό είναι λάθος! Είναι δική σου αντίληψη και φαντασιοκοπία. Ούτε έχει πει ούτε έχει κάνει ποτέ τέτοια πράγματα ο Θεός. Πρόκειται απλώς για δικό σου ευσεβή πόθο, για δικές σου ιδέες σχετικά με την ανθρώπινη καλοσύνη, για πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Κοίτα τους ανθρώπους που επέλεξε και έφερε στον οίκο Του ο Θεός. Άσχετα με την κοινωνική τους τάξη, πόσους από αυτούς λυπήθηκε ή συμπόνεσε επειδή δεν είχαν να φάνε; Πόσους έφερε στον οίκο Του γι’ αυτόν τον λόγο; Ούτε έναν. Αντίθετα, ανάμεσα στους ανθρώπους που επέλεξε ο Θεός, άσχετα με την κοινωνική τους τάξη —ακόμα και αν ήταν απλοί αγρότες— δεν υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που δεν είχαν να φάνε ή που ήταν ζητιάνοι. Αυτό μαρτυρά τις ευλογίες του Θεού. Αν σε έχει επιλέξει ο Θεός και είσαι ένας από τους εκλεκτούς Του, δεν πρόκειται να σε αφήσει να καταντήσεις τόσο φτωχός που να μην έχεις να φας ή που να φτάσεις σε σημείο να ζητιανεύεις για φαγητό. Αντίθετα, θα σου παρέχει άφθονα ρούχα και τρόφιμα. Κάποιοι πιστοί στον Θεό παρερμηνεύουν μονίμως κάποια πράγματα. Τι πιστεύουν; «Οι περισσότεροι πιστοί στον Θεό προέρχονται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και κάποιοι μπορεί, μάλιστα, να είναι ζητιάνοι». Ισχύει αυτό; (Όχι, δεν ισχύει.) Υπάρχουν, μάλιστα, άνθρωποι που διαδίδουν φήμες ότι κάποτε ήμουν κι Εγώ ζητιάνος. Είπα, λοιπόν: «Έχω φορέσει ποτέ Μου λινάτσα; Κράτησα ποτέ Μου μπαστούνι; Αν ήμουν κάποτε ζητιάνος, όπως λέτε, πώς και δεν το ξέρω;» Μιλάμε για Μένα, αλλά Εγώ ο ίδιος δεν το γνωρίζω· αυτό δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα! Τι εννοούσε ο Θεός όταν είπε: «Αι αλώπεκες έχουσι φωλεάς και τα πετεινά του ουρανού κατοικίας, ο δε Υιός του ανθρώπου δεν έχει που να κλίνη την κεφαλήν»; Λέει ο Θεός ότι έγινε ζητιάνος; Λέει ότι δεν τον συντηρούσε κανείς κι ότι δεν είχε χρήματα να φάει; (Όχι, δεν λέει αυτό.) Δεν το λέει. Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτή η δήλωση; Σημαίνει ότι ο κόσμος και η ανθρωπότητα είχαν εγκαταλείψει τον Θεό· δείχνει ότι δεν υπήρχε καμία θέση για τον Θεό και ότι, ενώ Εκείνος ήρθε για να σώσει την ανθρωπότητα, αυτή δεν Τον δέχτηκε. Κανείς δεν ήταν πρόθυμος να δεχτεί τον Θεό. Αυτή η δήλωση δείχνει την άσχημη πλευρά της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και αντικατοπτρίζει τα βάσανα που υπέστη ο ενσαρκωμένος Θεός στον ανθρώπινο κόσμο. Όταν το είπε αυτό ο Θεός, κάποιοι σκέφτηκαν: «Ο Θεός συμπαθεί τους ζητιάνους. Αφού, λοιπόν, εμείς είμαστε σε πολύ καλύτερη μοίρα από τους ζητιάνους, η θέση μας είναι υψηλότερη στα μάτια του Θεού». Γι’ αυτό και είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τους ζητιάνους. Εδώ έχουμε μια ξεκάθαρη παρανόηση εκ μέρους των ανθρώπων· μία από τις παράλογες σκέψεις και απόψεις τους. Κάτι που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ουσία του Θεού, τη διάθεσή Του ή τη συμπόνια και την αγάπη Του.

Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Μιλάς για την εγκατάλειψη της “καριέρας” στα πλαίσια του θέματος της εγκατάλειψης των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών των ανθρώπων και μας λες να μην κάνουμε αγαθοεργίες. Γιατί, τότε, μας τονίζεις πάντα να φερόμαστε καλά στα ζώα και να μην τα βλάπτουμε; Τι νόημα έχει αυτό; Εδώ ακόμη κι ο οίκος του Θεού έχει σκυλιά και γάτες, τα οποία μάλιστα δεν επιτρέπεται να βλάψουν οι άνθρωποι». Πείτε Μου, διαφέρει αυτό σε κάτι από την αγαθοεργία; Είναι το ίδιο πράγμα; (Όχι, δεν είναι το ίδιο.) Τι συμβαίνει εδώ; (Το να μη βλάπτουμε τα διάφορα είδη ζώων αποτελεί έκφραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης.) Αποτελεί έκφραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να ασκεί και να εκδηλώνει κανείς την κανονική ανθρώπινη φύση; (Εφόσον κάποιος επιλέξει να κρατήσει τα ζώα αυτά, πρέπει να εκπληρώσει την ευθύνη του.) Να εκπληρώσει την ευθύνη του. Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένοι; (Πρέπει να τα φροντίζει.) Να μια συγκεκριμένη ενέργεια. Ποιες αρχές θα πρέπει να τηρούνται; Αυτό αφορά την αλήθεια. Καθίστε να σας εξηγήσω και θα δείτε αν αφορά όντως την αλήθεια. Το να φροντίζετε τα πλάσματα που δημιούργησε ο Θεός αποτελεί έκφραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Πιο συγκεκριμένα, σημαίνει ότι εκπληρώνετε την ευθύνη σας απέναντί τους και τα φροντίζετε όπως πρέπει. Εφόσον έχεις επιλέξει να τα κρατήσεις, πρέπει να εκπληρώσεις την ευθύνη σου. Προορισμός ενός κατοικίδιου είναι να το φυλάνε και να το φροντίζουν οι άνθρωποι. Δεν είναι όπως ένα άγριο ζώο, που δεν χρειάζεται τη φροντίδα σου. Ο μεγαλύτερος σεβασμός και η μεγαλύτερη φροντίδα που μπορείς να δείξεις στα άγρια ζώα είναι να μην καταστρέφεις σκόπιμα το περιβάλλον τους, να μην τα κυνηγάς και να μην τα σκοτώνεις. Εφόσον, όμως, επιλέγεις να έχεις στο σπίτι σου πουλερικά, ζωντανά ή κατοικίδια, θα πρέπει να εκπληρώσεις την ευθύνη σου. Τι σημαίνει αυτό; Ανάλογα με τις συνθήκες στις οποίες βρίσκεσαι, πρέπει, αν σου περισσεύει χρόνος, να περνάς κάμποση ώρα μαζί τους. Αν είσαι πολύ απασχολημένος, φρόντισε έστω να σιτίζονται και να είναι άνετα. Στην ουσία, θα πρέπει να τα αγαπάς. Τι σημαίνει να τα αγαπάς; Να σέβεσαι τη ζωή που δημιούργησε ο Θεός και να φροντίζεις τα πλάσματα που δημιούργησε. Δεν είναι αγαθοεργία το να αγαπάς τα ζώα και να τα φροντίζεις· αυτή είναι η μεταχείριση που τους αρμόζει. Είναι αρχή αυτό; (Ναι.) Δεν είναι αγαθοεργία. Σε τι αναφέρεται ο όρος «αγαθοεργία»; Δεν έχει να κάνει με το να εκπληρώνεις μια ευθύνη ή να αγαπάς τη ζωή. Όταν κάνεις μια αγαθοεργία, ξεπερνάς κατά πολύ τις δυνατότητές σου και την ενέργεια που διαθέτεις, και αντιμετωπίζεις την αγαθοεργία αυτή ως καριέρα. Αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το να έχεις κατοικίδια. Τι είδους άνθρωπος είναι κάποιος που δεν μπορεί να δείξει ούτε τη στοιχειώδη αγάπη ή υπευθυνότητα στα κατοικίδιά του; Διαθέτει ανθρώπινη φύση; (Δεν διαθέτει ανθρώπινη φύση.) Αν μη τι άλλο, αυτός ο άνθρωπος δεν διαθέτει ανθρώπινη φύση. Τα σκυλιά και οι γάτες δεν έχουν ουσιαστικά πολύ υψηλές απαιτήσεις από τους ανθρώπους. Όσο κι αν τα αγαπάς και άσχετα με το αν τα συμπαθείς ή όχι, θα πρέπει, τουλάχιστον, να είσαι υπεύθυνος για τη φροντίδα τους, να τα ταΐζεις στην ώρα τους και να μην τα κακομεταχειρίζεσαι· αυτό αρκεί. Ανάλογα με την οικονομική σου κατάσταση, θα πρέπει να τους παρέχεις ό,τι φαγητό ή όποιες συνθήκες διαβίωσης μπορείς να τους εξασφαλίσεις. Αυτό είναι όλο. Δεν είναι πολύ απαιτητικές οι συνθήκες επιβίωσής τους· αρκεί απλώς να μην τα κακομεταχειρίζεσαι. Αν κάποιος δεν μπορεί να δείξει ούτε καν αυτό το ίχνος αγάπης, αντιλαμβάνεστε πόσο υστερεί ως προς την ανθρώπινη φύση του. Τι εννοούμε όταν μιλάμε για κακομεταχείριση; Να τα χτυπάς και να τα μαλώνεις χωρίς λόγο, να μην τα ταΐζεις όταν πεινάνε, να μην τα βγάζεις βόλτα όταν έχουν ανάγκη να βγουν και να μην τα φροντίζεις όταν είναι άρρωστα. Να ξεσπάς τον θυμό σου πάνω τους, χτυπώντας τα και μαλώνοντάς τα όταν στεναχωριέσαι ή είσαι κακόκεφος. Να τους φέρεσαι με απάνθρωπο τρόπο. Αυτό είναι κακομεταχείριση. Αρκεί να μην τα κακομεταχειρίζεσαι και να μπορείς απλώς να εκπληρώσεις την ευθύνη σου. Αν δεν διαθέτεις καν την ελάχιστη συμπόνια ώστε να εκπληρώσεις την ευθύνη σου, τότε δεν θα πρέπει να έχεις κατοικίδιο. Αν έχεις, πρέπει να το αφήσεις ελεύθερο, να βρεις κάποιον που να το συμπαθεί και να τον αφήσεις να το φροντίσει εκείνος· να του δώσεις μια ευκαιρία να ζήσει. Κάποιοι έχουν σκυλιά, μα δεν μπορούν καν να μην τα κακομεταχειρίζονται. Τα έχουν μόνο και μόνο για να ξεσπούν τα νεύρα τους. Τα βλέπουν ως διέξοδο όταν είναι κακόκεφοι ή πεσμένοι ψυχολογικά και πρέπει να εκτονωθούν με κάποιον τρόπο. Δεν τολμούν να χτυπήσουν ή να μαλώσουν κάποιον άλλον άνθρωπο, γιατί φοβούνται τις συνέπειες και τις ευθύνες που θα πρέπει να επωμιστούν. Τυχαίνει να έχουν ένα κατοικίδιο στο σπίτι, ένα σκυλί για παράδειγμα, και έτσι ξεσπούν τα νεύρα τους σ’ αυτό, γιατί στο κάτω κάτω αυτό δεν καταλαβαίνει και δεν θα τολμήσει να αντισταθεί. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Άλλοι έχουν σκυλιά και γάτες, αλλά δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους. Μην πάρεις κατοικίδιο αν δεν σου αρέσει. Αν, όμως, επιλέξεις να το κρατήσεις, πρέπει να εκπληρώσεις την ευθύνη σου. Έχει κι αυτό ζωή και συναισθηματικές ανάγκες. Θέλει νερό όταν διψάει και τροφή όταν πεινάει. Έχει, επίσης, ανάγκη τη συντροφιά και την παρηγοριά των ανθρώπων. Δεν φέρεσαι σωστά στο κατοικίδιό σου αν είσαι πεσμένος ψυχολογικά και του λες: «Δεν έχω χρόνο για σένα, φύγε!» Είναι ευσυνείδητο αυτό; Είναι λογικό; (Όχι.) Κάποιοι λένε: «Πόσος καιρός πάει απ’ την τελευταία φορά που έκανες μπάνιο τον σκύλο και τη γάτα σου; Είναι πολύ βρώμικα!» «Έλεος, να τα κάνω μπάνιο; Εδώ δεν ξέρω ποιος θα κάνει μπάνιο εμένα. Έχω να κάνω μπάνιο πόσες μέρες, αλλά κανείς δεν νοιάζεται για μένα!» Είναι φιλοζωία αυτό; Δείχνει την παραμικρή ανθρώπινη ευαισθησία; (Όχι.) Έχουν δεν έχουν όρεξη, όταν τρίβεται πάνω τους μια γάτα ή ένας σκύλος και τους δείχνει στοργή, κλωτσάνε το ζώο με το πόδι τους και λένε: «Δρόμο, τσιμπούρι! Ούτε εισπράκτορας να ήσουν· όλο μπελάδες φέρνεις με το που έρχεσαι. Μόνο να φας και να πιεις θέλεις. Δεν έχω όρεξη να παίξουμε!» Δεν πρέπει να έχεις κατοικίδια αν δεν διαθέτεις ίχνος συμπόνιας. Θα πρέπει να τα ελευθερώσεις ευθύς αμέσως. Η γάτα ή ο σκύλος σου υποφέρουν εξαιτίας σου! Είσαι πολύ εγωιστής και δεν σου αξίζει να έχεις κατοικίδια. Η γάτα ή ο σκύλος εξαρτώνται από τη δική σου φροντίδα για να φάνε και να πιούνε. Θα πρέπει να την κατανοήσεις αυτήν την αρχή. Γιατί ανταγωνίζεσαι τα ζώα; Λες: «Δεν έχω κανέναν να με κάνει μπάνιο, ποιος θα με κάνει μπάνιο;» Ποιος θα σε κάνει μπάνιο; Άνθρωπος είσαι. Πρέπει να κάνεις μπάνιο μόνος σου. Εσύ μπορείς να φροντίσεις τον εαυτό σου, αλλά οι γάτες και τα σκυλιά χρειάζονται τη δική σου φροντίδα, επειδή εσύ τα μεγαλώνεις· και επειδή ακριβώς τα μεγαλώνεις εσύ, έχεις υποχρέωση να τα φροντίσεις. Δεν σου αξίζει να τα έχεις αν δεν μπορείς να εκπληρώσεις ούτε καν αυτήν την υποχρέωση. Ποιος ο λόγος να τα ανταγωνίζεσαι; Μάλιστα λες: «Εγώ φροντίζω εσένα, εμένα όμως ποιος με φροντίζει; Όταν δεν έχεις όρεξη, έρχεσαι σ’ εμένα να σε παρηγορήσω. Εμένα ποιος με παρηγορεί όταν νιώθω πεσμένος;» Δεν είσαι άνθρωπος; Οι άνθρωποι πρέπει να ελέγχουν τον εαυτό τους και να προσαρμόζονται από μόνοι τους στις εκάστοτε συνθήκες. Οι γάτες και τα σκυλιά είναι πολύ πιο απλά: δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους, οπότε χρειάζονται να τα παρηγορήσει ο άνθρωπος. Ιδού η διάκριση μεταξύ του πώς να φέρεστε στα ζώα και του να κάνετε αγαθοεργίες. Ποια είναι η αρχή για το πώς να φέρεστε στα ζώα; Να αγαπάτε τη ζωή, να τη σέβεστε και να μην τα κακομεταχειρίζεστε. Όταν αντιμετωπίζετε κάποιο δημιούργημα του Θεού, να τηρείτε τους νόμους της φύσης, να φέρεστε σωστά στα διάφορα πλάσματα που δημιούργησε ο Θεός σύμφωνα με τους νόμους που έχει ορίσει Εκείνος, να διατηρείτε καλή σχέση με όλα τα πλάσματα και να μην καταστρέφετε ούτε να σπαταλάτε το φυσικό τους περιβάλλον. Αυτές είναι οι αρχές του σεβασμού και της αγάπης για τη ζωή —οι οποίες, όμως, δεν σχετίζονται με τις αγαθοεργίες. Πρόκειται για μια αρχή από τους οικουμενικούς νόμους που έχει θεσπίσει ο Θεός την οποία θα πρέπει να τηρεί κάθε δημιουργημένο ον. Η τήρηση, όμως, αυτής της αρχής δεν ισοδυναμεί με την εκτέλεση αγαθοεργιών.

Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι άνθρωποι που ρωτάνε: «Όσον αφορά την καριέρα, γιατί δεν μας αφήνει ο Θεός να κάνουμε αγαθοεργίες; Κι αφού δεν μας αφήνει να κάνουμε αγαθοεργίες, τι θα απογίνουνε οι άνθρωποι και τα πλάσματα της κοινωνίας που χρειάζονται βοήθεια; Ποιος θα τρέξει να τα βοηθήσει;» Σε αφορά καθόλου εσένα προσωπικά το ποιος θα τρέξει να τα βοηθήσει; (Δεν μας αφορά καθόλου.) Δεν είσαι κι εσύ ένας από όλους τους ανθρώπους; Σε αφορά καθόλου εσένα αυτό το πράγμα; (Όχι. Δεν είναι αποστολή των ανθρώπων.) Ακριβώς, δεν είναι δική σου αποστολή, ούτε σου το έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Ποια είναι η δική σου αποστολή; Να εκπληρώνεις το καθήκον ενός δημιουργήματος, να ακούς τα λόγια του Θεού, να υποτάσσεσαι σ’ αυτά, να αποδέχεσαι την αλήθεια για να καταφέρεις να σωθείς, να κάνεις ό,τι σου λέει ο Θεός να κάνεις και να απέχεις από όσα σου λέει να μην κάνεις. Ποιος θα φροντίσει για τα θέματα που έχουν να κάνουν με τις αγαθοεργίες; Μη σε απασχολεί εσένα αυτό. Όπως και να ’χει, εσύ προσωπικά δεν χρειάζεται ούτε να φροντίζεις ούτε να ανησυχείς γι’ αυτά. Δεν μας απασχολεί καθόλου εμάς αν τα θέματα αγαθοεργίας τα χειρίζεται η κυβέρνηση ή διάφορες κοινοτικές οργανώσεις. Με δυο λόγια, το κριτήριο, ο στόχος άσκησης και η κατεύθυνση όσων πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια πρέπει να είναι το να ακολουθούν την οδό του Θεού και το θέλημά Του. Πρέπει όλοι να το καταλάβουν αυτό· είναι μια αιώνια αλήθεια που δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Αν, βέβαια, βοηθάς μια στο τόσο τους άλλους με κάποιον τρόπο, δεν μιλάμε για καριέρα σ’ αυτήν την περίπτωση· μιλάμε για μια περιστασιακή ενέργεια και ο Θεός δεν θα σου το χρεώσει. Ορισμένοι άνθρωποι κάνουν την εξής ερώτηση: «Δεν θεωρεί αξιομνημόνευτες ο Θεός τέτοιου είδους πράξεις;» Δεν τις θεωρεί αξιομνημόνευτες ο Θεός, όχι. Μπορεί κάποτε να έδωσες χρήματα σ’ έναν ζητιάνο, να βοήθησες κάποιον να αγοράσει εισιτήριο για να γυρίσει σπίτι του ή να βοήθησες έναν άστεγο. Έστω πως μια στο τόσο έκανες τέτοιες κινήσεις ή έχεις, τέλος πάντων, κάνει κάτι αντίστοιχο μερικές φορές στη ζωή σου. Για τον Θεό είναι, άραγε, αξιομνημόνευτα τέτοιου είδους πράγματα; Όχι, δεν είναι. Πώς αξιολογεί, τότε, ο Θεός αυτές τις πράξεις; Δεν τις θεωρεί αξιομνημόνευτες, αλλά ούτε και τις καταδικάζει. Βασικά, δεν τις αξιολογεί. Γιατί έτσι; Γιατί δεν έχουν καμία σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας. Είναι καθαρά προσωπικές πράξεις που δεν έχουν καμία σχέση με το αν ακολουθεί κανείς την οδό του Θεού ή εκτελεί το θέλημά Του. Αν εσύ προσωπικά θέλεις να κάνεις καλές πράξεις, αν σου έρθει ξαφνικά να κάνεις κάτι τέτοιο από την καλή σου την καρδιά, επειδή ενθουσιάστηκες ή ένιωσες μια παρόρμηση ή επειδή σε σπρώχνει η συνείδησή σου, άσχετα με το αν θα το μετανιώσεις αργότερα και αν θα λάβεις κάποια ανταμοιβή ή όχι, αυτό δεν έχει καμία σχέση με το αν ακολουθείς την οδό του Θεού ή αν εκτελείς το θέλημά Του. Ο Θεός δεν το θεωρεί ούτε το αξιομνημόνευτο ούτε καταδικαστέο. Τι πάει να πει πως ο Θεός δεν το θεωρεί αξιομνημόνευτο; Καθώς βαδίζεις προς τη σωτηρία σου, δεν πρόκειται να σε απαλλάξει ο Θεός από την παίδευση και την κρίση Του επειδή έκανες κάποτε μια καλή πράξη· δεν πρόκειται να κάνει κάποια εξαίρεση και να σου επιτρέψει να σωθείς επειδή έκανες κάποιες καλές πράξεις και αγαθοεργίες. Και τι πάει να πει πως ο Θεός δεν το θεωρεί αυτό καταδικαστέο; Οι καλές πράξεις που έκανες δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, αντιπροσωπεύουν καθαρά και μόνο την καλή σου συμπεριφορά, δεν πάνε κόντρα στα διοικητικά διατάγματα του Θεού ούτε θίγουν τα συμφέροντα κανενός. Εννοείται δε, πως δεν ντροπιάζουν το όνομα του Θεού, αλλά ούτε και το δοξάζουν. Δεν παραβιάζουν τις απαιτήσεις του Θεού, ούτε σημαίνουν πως εναντιώνεσαι στις προθέσεις Του, πόσο μάλλον πως επαναστατείς εναντίον του Θεού. Ο Θεός, λοιπόν, δεν τις θεωρεί καταδικαστέες· είναι απλά οι προσωπικές καλές σου πράξεις. Μπορεί ο κόσμος να επαινεί τις καλές πράξεις αυτού του είδους και η κοινωνία να τις αναγνωρίζει· στα μάτια του Θεού, όμως, δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Ο Θεός δεν τις θεωρεί ούτε αξιομνημόνευτες ούτε καταδικαστέες, πράγμα που σημαίνει ότι ενώπιον του Θεού δεν έχουν ιδιαίτερη αξία. Υπάρχει, όμως, μια άλλη πιθανότητα: Αν σώσεις κάποιον και του προσφέρεις οικονομική, υλική ή ακόμη και συναισθηματική βοήθεια, μπορεί να πρόκειται για έναν κακό άνθρωπο που έτσι θα πετύχει τον στόχο του, θα διαπράξει περισσότερα εγκλήματα, απειλώντας την κοινωνία και την ανθρωπότητα και προκαλώντας απώλειες. Αυτή θα ήταν μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Για τον Θεό, μια συνηθισμένη αγαθοεργία δεν είναι ούτε αξιομνημόνευτη ούτε καταδικαστέα. Το γεγονός αυτό, όμως, δεν σημαίνει κιόλας ότι ο Θεός σε υποστηρίζει ή σε ενθαρρύνει να κάνεις αγαθοεργίες. Όπως και να ’χει, υπάρχει η ελπίδα ότι δεν θα επενδύσεις την ενέργεια, τον χρόνο και τα χρήματά σου σε θέματα που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τη σωτηρία ή την άσκηση της αλήθειας και την εκτέλεση του καθήκοντός σου, κι αυτό γιατί έχεις σημαντικότερα πράγματα να κάνεις. Ο χρόνος, η ενέργεια και η ζωή σου δεν προορίζονται για να κάνεις αγαθοεργίες ούτε για να αναδείξεις τον προσωπικό σου χαρακτήρα και το χάρισμά σου ακολουθώντας μια καριέρα που βασίζεται σε αγαθοεργίες. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν άνθρωποι που ανοίγουν εργοστάσια ή διευθύνουν σχολεία και επιχειρήσεις με σκοπό να καλύψουν τις βασικές ανάγκες ανθρώπων στα όρια της εξαθλίωσης ή να τους βοηθήσουν να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά τους. Όλα αυτά τα κάνουν με σκοπό να βοηθήσουν τους φτωχούς. Αν επιλέξεις να βοηθήσεις τους φτωχούς με αντίστοιχες μεθόδους, σίγουρα θα αφιερώσεις σε αυτό μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς σου. Θα καταλήξεις, λοιπόν, να δαπανάς ένα σημαντικό μέρος του χρόνου και της ενέργειας της ζωής σου για τον σκοπό αυτόν, με αποτέλεσμα να σου μένει ελάχιστος ή και καθόλου χρόνος για να επιδιώξεις την αλήθεια, ενώ σίγουρα δεν θα προλαβαίνεις να κάνεις το καθήκον σου. Αντ’ αυτού, θα σπαταλάς την ενέργειά σου σε ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την αλήθεια και το έργο της εκκλησίας. Είναι ανόητο να συμπεριφέρεσαι έτσι. Και η ουσία αυτής της ανόητης συμπεριφοράς είναι ότι ορισμένοι άνθρωποι θέλουν μονίμως, με τις καλές προθέσεις και τις περιορισμένες ικανότητές τους, να αλλάξουν τη μοίρα των ανθρώπων και τον κόσμο. Θέλουν, με τις δικές τους προσπάθειες και την καλή τους θέληση, να αλλάξουν τη μοίρα των ανθρώπων. Είναι ανόητο να επιχειρήσει κανείς κάτι τέτοιο. Εφόσον, λοιπόν, είναι ανόητο, μην το επιχειρήσεις. Και δεν θα το επιχειρήσεις, βέβαια, με το σκεπτικό ότι εσύ επιδιώκεις την αλήθεια, ότι θέλεις να επιδιώξεις την αλήθεια και τη σωτηρία. Αν, όμως, λες: «Δεν μ’ ενδιαφέρει η σωτηρία, ούτε θεωρώ τόσο σημαντική την επιδίωξη της αλήθειας», έχεις το ελεύθερο να κάνεις ό,τι θέλεις. Αν, τώρα, το να κάνεις αγαθοεργίες είναι το ιδανικό και η επιδίωξή σου, αν πιστεύεις ότι μ’ αυτόν τον τρόπο δείχνεις την αξία σου κι ότι μόνο αυτό αντανακλά την αξία της ζωής σου, είσαι ελεύθερος να το κάνεις. Χρησιμοποίησε ελεύθερα όποιες δεξιότητες και ικανότητες διαθέτεις, κανείς δεν σ’ εμποδίζει. Η προϋπόθεση για να μην κάνει κανείς αγαθοεργίες, που είναι το αντικείμενο της τωρινής μας συναναστροφής, είναι η εξής: Εφόσον επιθυμείς να επιδιώξεις την αλήθεια και τη σωτηρία, πρέπει να εγκαταλείψεις το ιδανικό και την επιθυμία σου να κάνεις αγαθοεργίες. Μην έχεις αυτήν την επιδίωξη ως ιδανικό και επιθυμία σ’ αυτήν τη ζωή. Μην μπλέκεσαι προσωπικά σ’ αυτές τις υποθέσεις, και δεν θα το κάνει ούτε ο οίκος του Θεού. Υπάρχει, βέβαια, η περίπτωση κατά την οποία ο οίκος του Θεού αναλαμβάνει τη φροντίδα της προσωπικής ζωής ορισμένων άπορων αδελφών. Εδώ ισχύει το εξής σκεπτικό, το οποίο νομίζω γνωρίζετε όλοι σας: Δεν πρόκειται για αγαθοεργία, αλλά για εργασιακή διευθέτηση εντός του οίκου του Θεού που αφορά τις ζωές των αδελφών. Δεν έχει καμία σχέση με αγαθοεργίες. Πέρα από το ότι ο οίκος του Θεού δεν κάνει αγαθοεργίες, δεν πρέπει ούτε και να εμπλέκεται σε καμία από τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες της κοινωνίας· για παράδειγμα, ο οίκος του Θεού δεν χτίζει σχολεία, δεν ανοίγει εργοστάσια, ούτε διευθύνει επιχειρήσεις. Αν τυχόν ανοίξει κανείς ένα εργοστάσιο, χτίσει ένα σχολείο, διευθύνει μια επιχείρηση ή συμμετάσχει σε οποιαδήποτε εμπορική δραστηριότητα με σκοπό να εξασφαλίσει χρήματα για την κανονική λειτουργία του εκκλησιαστικού έργου, όλα αυτά αντιβαίνουν στα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού και πρέπει να λάβουν τέλος. Από ποια, λοιπόν, πηγή αντλούνται χρήματα για τη λειτουργία του έργου του οίκου του Θεού; Έχετε ιδέα; Προέρχονται από αυτά που προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές, οι προσφορές που γίνονται προκειμένου να διατηρηθεί η κανονική λειτουργία του έργου. Τι σημαίνει αυτό; Τα χρήματα που δίνουν στον Θεό οι αδελφοί και οι αδελφές, όλα όσα προσφέρουν στον Θεό, αποτελούν προσφορά. Και σε τι χρησιμεύει μια προσφορά; Στο να διασφαλιστεί η κανονική λειτουργία του έργου της εκκλησίας. Υπάρχουν, βέβαια, διάφορα έξοδα που χρειάζεται να καλυφθούν για να διασφαλιστεί αυτή η κανονική λειτουργία, και η διαχείρισή τους θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις αρχές, τις οποίες δεν πρέπει να παραβιάζει κανείς. Όταν, λοιπόν, το έργο της εκκλησίας αφορά οικονομικά ζητήματα και κάποιοι επικεφαλής και εργάτες σπαταλάνε τις προσφορές και προκαλούν σημαντικές απώλειες σ’ αυτές, ο οίκος του Θεού θα τους τιμωρήσει αυστηρά. Γιατί θα τους τιμωρήσει αυστηρά; Γιατί, αν κάποιος σπαταλά προσφορές, δεν πρόκειται να τη γλιτώσει; (Επειδή τις προσφορές του Θεού τις δίνουν οι αδελφοί και οι αδελφές στον Θεό και μόνο Εκείνος μπορεί να τις απολαύσει. Εξάλλου, οι προσφορές αυτές προορίζονται για τη διατήρηση της εύρυθμης λειτουργίας του έργου του οίκου του Θεού. Αν οι επικεφαλής ή οι εργάτες τις σπαταλάνε, αυτό θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα το έργο του οίκου του Θεού να επηρεαστεί και να ζημιωθεί. Έτσι, το έργο αυτό θα διαταραχθεί και θα αναστατωθεί, οπότε ο οίκος του Θεού πρέπει να επιβάλει αυστηρή τιμωρία.) Πείτε Μου, λοιπόν, πρέπει ο οίκος του Θεού να επιβάλει αυστηρή τιμωρία; (Ναι.) Γιατί πρέπει να το κάνει; Γιατί πρέπει να επιβάλει αυστηρή τιμωρία; (Η κατασπατάληση των προσφορών είναι συμπεριφορά που χαρακτηρίζει τους αντίχριστους, ενώ η στάση κάποιου απέναντι στις προσφορές αντανακλά τη στάση του απέναντι στον Θεό. Αν αυτός ο άνθρωπος είναι ικανός να σπαταλά προσφορές, αυτό δείχνει ότι δεν έχει σε καμία περίπτωση θεοφοβούμενη καρδιά.) Έχετε καλύψει μία μόνο πτυχή του ζητήματος. Υπάρχουν σ’ αυτό κι άλλες σημαντικές αρχές πάνω στις οποίες πρέπει να συναναστραφούμε.