Ό,τι κι αν κάνεις, θα πρέπει να καταλάβεις πρώτα γιατί το κάνεις, ποια είναι η πρόθεση που σε ωθεί να το κάνεις, ποια είναι η σημασία του να το κάνεις, ποια είναι η φύση του ζητήματος, και αν αυτό που κάνεις είναι θετικό ή αρνητικό. Πρέπει να κατανοείς με σαφήνεια όλα αυτά τα θέματα. Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για να μπορεί κανείς να ενεργεί βάσει αρχών. Εάν κάνεις κάτι προκειμένου να εκπληρώσεις το καθήκον σου, τότε οφείλεις να αναλογιστείς: Πώς θα πρέπει να το κάνω; Πώς θα πρέπει να εκπληρώνω το καθήκον μου καλά, ώστε να μην το επιτελώ μηχανικά; Θα πρέπει να πλησιάσεις τον Θεό σε αυτό το θέμα. Το να πλησιάζει κανείς τον Θεό σημαίνει να αναζητά την αλήθεια επ’ αυτού του θέματος, να αναζητά τον τρόπο να ασκείται, να αναζητά το θέλημα του Θεού και να αναζητά πώς να ικανοποιεί τον Θεό. Έτσι πλησιάζεις τον Θεό σε οτιδήποτε κάνεις. Δεν αφορά τη διεξαγωγή θρησκευτικής τελετής ή εξωτερικής δράσης. Γίνεται με σκοπό να ασκείται κανείς σύμφωνα με την αλήθεια αφού αναζητήσει το θέλημα του Θεού. Αν λες συνεχώς «Ευχαριστώ τον Θεό» όταν εσύ δεν έχεις κάνει τίποτα, και όταν κάνεις κάτι, συνεχίζεις να το κάνεις όπως θέλεις εσύ, τότε αυτό το είδος ευχαριστιών είναι απλώς μια εξωτερική δράση. Όταν εκπληρώνεις το καθήκον σου ή εργάζεσαι πάνω σε κάτι, θα πρέπει να σκέφτεσαι διαρκώς: Πώς θα πρέπει να εκπληρώσω αυτό το καθήκον; Ποιο είναι το θέλημα του Θεού; Είναι να πλησιάσεις τον Θεό μέσω αυτού που κάνεις, και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να αναζητήσεις τις αρχές και την αλήθεια πίσω από τις ενέργειές σου, καθώς και το θέλημα του Θεού, και να μην απομακρυνθείς από τον Θεό οτιδήποτε κι αν κάνεις. Μόνο ένα τέτοιο άτομο πιστεύει αληθινά στον Θεό. Τη σήμερον ημέρα, όποτε οι άνθρωποι συναντούν κάποια πράγματα, όποια κι αν είναι η πραγματική τους κατάσταση, νομίζουν πως μπορούν να κάνουν τούτο ή εκείνο, οπότε δεν έχουν τον Θεό μες στην καρδιά τους και το κάνουν σύμφωνα με το δικό τους θέλημα. Ανεξάρτητα από το αν η σειρά των ενεργειών τους είναι κατάλληλη ή όχι, ή από το αν είναι σύμφωνη με την αλήθεια ή όχι, συνεχίζουν απλώς πεισματικά και δρουν σύμφωνα με τις προσωπικές τους προθέσεις. Μπορεί συνήθως να φαίνεται πως έχουν τον Θεό στην καρδιά τους, αλλά όταν ενεργούν, δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους. Ορισμένοι λένε: «Δεν μπορώ να πλησιάσω τον Θεό στα πράγματα που κάνω. Στο παρελθόν, συνήθιζα να εκτελώ θρησκευτικές τελετές, και προσπαθούσα να πλησιάσω τον Θεό, μα αυτό δεν είχε αποτέλεσμα. Δεν μπορούσα να Τον πλησιάσω». Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους· στην καρδιά τους έχουν μόνο τον εαυτό τους και απλώς δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια σε οτιδήποτε κάνουν. Το να μην ενεργεί κανείς σύμφωνα με την αλήθεια σημαίνει ότι κάνει πράγματα σύμφωνα με τη δική του βούληση, και το να κάνει κανείς πράγματα σύμφωνα με τη δική του βούληση σημαίνει ότι εγκαταλείπει τον Θεό· δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους. Οι ανθρώπινες ιδέες συνήθως φαίνονται καλές και σωστές στους ανθρώπους και μοιάζουν σαν να μην παραβιάζουν την αλήθεια πολύ· οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ενεργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο κάνουν πράξη την αλήθεια· αισθάνονται ότι ενεργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο υποτάσσονται στον Θεό. Στην πραγματικότητα, δεν αναζητούν στ’ αλήθεια τον Θεό, ούτε προσεύχονται στον Θεό γι’ αυτό, και δεν μοχθούν να το κάνουν καλά σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, για να ικανοποιήσουν το θέλημά Του. Δεν κατέχουν αυτήν την αληθινή κατάσταση, ούτε έχουν τέτοια επιθυμία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι στην άσκησή τους. Πιστεύεις στον Θεό, μα δεν έχεις τον Θεό στην καρδιά σου. Πώς να μην αποτελεί αυτό αμαρτία; Δεν εξαπατάς τον εαυτό σου; Τι είδους αποτελέσματα μπορείς να αποκομίσεις αν συνεχίσεις να πιστεύεις κατ’ αυτόν τον τρόπο; Επιπλέον, πώς μπορεί να εκδηλωθεί η σημασία της πίστης;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο