Καθημερινά λόγια του Θεού: Εκθέτοντας τις θρησκευτικές αντιλήψεις | Απόσπασμα 287
Η αφοσίωσή σας είναι μόνο στα λόγια, η γνώση σας είναι απλώς διανοητική και εννοιολογική, οι μόχθοι σας είναι για να κερδίσετε τις ευλογίες...
Καλωσορίζουμε όλους όσοι αναζητούν με λαχτάρα την εμφάνιση του Θεού!
Για να γνωρίσεις τον εαυτό σου, πρέπει να μάθεις τις δικές σου εκφράσεις διαφθοράς, τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τις δικές σου ζωτικές αδυναμίες, καθώς και τη φύση-ουσία σου. Πρέπει, επίσης, να γνωρίζεις, μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας, εκείνα τα πράγματα που αποκαλύπτονται στην καθημερινή σου ζωή —τα κίνητρά σου, οι προοπτικές σου και η στάση σου για το καθετί— είτε είσαι στο σπίτι είτε έξω, όταν βρίσκεσαι σε συναθροίσεις, όταν τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού ή σε κάθε θέμα που αντιμετωπίζεις. Μέσα από αυτές τις πτυχές πρέπει να καταφέρεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Φυσικά, για να γνωρίσεις τον εαυτό σου σε βαθύτερο επίπεδο, πρέπει να ενσωματώσεις τα λόγια του Θεού· μόνο όταν γνωρίσεις τον εαυτό σου με βάση τα λόγια Του μπορείς να επιτύχεις αποτελέσματα. Κατά την αποδοχή της κρίσης των λόγων του Θεού, μη φοβάστε την ταλαιπωρία ή τον πόνο, και επιπλέον, μη φοβάστε ότι τα λόγια του Θεού θα διαπεράσουν την καρδιά σας και θα εκθέσουν τις άσχημες καταστάσεις σας. Είναι πολύ ωφέλιμο να υποστείτε αυτά τα πράγματα. Αν πιστεύετε στον Θεό, θα πρέπει να διαβάζετε περισσότερα από τα λόγια του Θεού που κρίνουν και παιδεύουν τους ανθρώπους, ειδικά εκείνα που αποκαλύπτουν την ουσία της διαφθοράς της ανθρωπότητας. Θα πρέπει να τα συγκρίνετε περισσότερο με την πρακτική σας κατάσταση και θα πρέπει να τα συνδέετε περισσότερο με τον εαυτό σας και λιγότερο με τους άλλους. Τα είδη των καταστάσεων που αποκαλύπτει ο Θεός υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο, και όλα μπορούν να βρεθούν σ’ εσένα. Αν δεν το πιστεύεις αυτό, δοκίμασε να το βιώσεις. Όσο περισσότερο βιώνεις, τόσο περισσότερο θα γνωρίζεις τον εαυτό σου και τόσο περισσότερο θα αισθάνεσαι ότι τα λόγια του Θεού είναι πολύ ακριβή. Αφού διαβάσουν τα λόγια του Θεού, κάποιοι άνθρωποι είναι ανίκανοι να τα συνδέσουν με τον εαυτό τους. Νομίζουν πως μέρος των λόγων αυτών δεν τους αφορά, και αφορά αντιθέτως άλλους ανθρώπους. Για παράδειγμα, όταν ο Θεός εκθέτει τους ανθρώπους ως μοιχούς και πόρνους, κάποιες αδελφές πιστεύουν πως επειδή είναι απόλυτα πιστές στους συζύγους τους, τέτοια λόγια δεν πρέπει να έχουν σχέση με αυτές. Κάποιες αδελφές πιστεύουν πως εφόσον είναι ανύπαντρες και δεν έχουν έρθει ποτέ σε συνουσία, τέτοια λόγια δεν πρέπει να έχουν σχέση ούτε με αυτές. Κάποιοι αδελφοί πιστεύουν πως τα λόγια αυτά στοχεύουν μόνο στις γυναίκες και δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως τα λόγια αποκάλυψης του Θεού είναι υπερβολικά αυστηρά, ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, οπότε αρνούνται να τα αποδεχθούν. Υπάρχουν, μάλιστα, άνθρωποι που λένε πως σε κάποιες περιπτώσεις τα λόγια του Θεού είναι ανακριβή. Είναι αυτή η σωστή στάση να διατηρεί κανείς απέναντι στα λόγια του Θεού; Προφανώς είναι εσφαλμένη. Οι άνθρωποι βλέπουν όλοι τον εαυτό τους βάσει της εξωτερικής συμπεριφοράς τους. Είναι ανίκανοι να κάνουν ενδοσκόπηση και να καταφέρουν να γνωρίσουν τη διεφθαρμένη ουσία τους, εν μέσω των λόγων του Θεού. Εδώ, οι «μοιχοί» και οι «πόρνοι» αναφέρονται στην ουσία της διαφθοράς, της χυδαιότητας και της ανηθικότητας των ανθρώπων. Είτε κάποιος είναι άνδρας είτε είναι γυναίκα, είτε είναι παντρεμένος είτε είναι ανύπαντρος, όλοι έχουν διεφθαρμένες σκέψεις ανηθικότητας —επομένως, πώς θα μπορούσε να μην έχει καμία σχέση μ’ εσένα; Τα λόγια του Θεού εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων· είτε κάποιος είναι άνδρας είτε είναι γυναίκα, το επίπεδο της διαφθοράς του είναι το ίδιο. Δεν είναι γεγονός αυτό; Πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι όλα όσα λέει ο Θεός είναι η αλήθεια, και συνάδουν με τα γεγονότα, και ότι όσο αυστηρά και αν είναι τα λόγια Του που κρίνουν και εκθέτουν τους ανθρώπους, ή όσο ήπια κι αν είναι τα λόγια της συναναστροφής Του για την αλήθεια ή της προτροπής των ανθρώπων, είτε τα λόγια Του είναι κρίση είτε ευλογίες είτε είναι καταδίκη είτε κατάρες, είτε προσφέρουν στους ανθρώπους πικρή αίσθηση είτε γλυκιά, οι άνθρωποι πρέπει να τα αποδέχονται στο σύνολό τους. Αυτή είναι η στάση που θα πρέπει να διατηρούν οι άνθρωποι απέναντι στα λόγια του Θεού. Τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι μια ευσεβής στάση, μια ευλαβής στάση, μια υπομονετική στάση ή μια στάση αποδοχής των δεινών; Είστε κάπως μπερδεμένοι. Σας λέω ότι δεν είναι καμία απ’ αυτές. Στην πίστη τους, οι άνθρωποι πρέπει να υποστηρίζουν σθεναρά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Εφόσον είναι πράγματι η αλήθεια, οι άνθρωποι θα πρέπει να τα αποδέχονται με τρόπο ορθολογικό. Είτε μπορούν είτε δεν μπορούν να τα αναγνωρίσουν ή να τα παραδεχτούν, η πρώτη τους στάση προς τα λόγια του Θεού θα πρέπει να είναι αυτή της απόλυτης αποδοχής. Αν δεν εκθέτει εσάς ο λόγος του Θεού, ποιον εκθέτει; Και αν δεν είναι για να σας εκθέσει, γιατί σας ζητείται να τον αποδεχτείτε; Δεν είναι αυτό αντίφαση; Ο Θεός μιλάει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, κάθε φράση που εκφέρει ο Θεός εκθέτει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα και κανείς δεν εξαιρείται —συμπεριλαμβανομένων, φυσικά, και εσάς. Ούτε ένας από τους στίχους των ομιλιών του Θεού δεν αφορά εξωτερικές εμφανίσεις ή κάποιου είδους κατάσταση, πόσω μάλλον έναν εξωτερικό κανόνα ή μια απλή μορφή συμπεριφοράς στους ανθρώπους. Δεν είναι έτσι. Εάν νομίζεις πως κάθε στίχος που εκφέρεται από τον Θεό αποκαλύπτει απλώς ένα είδος ανθρώπινης συμπεριφοράς ή εξωτερικής εμφάνισης, τότε δεν διαθέτεις πνευματική κατανόηση και δεν κατανοείς τι είναι η αλήθεια. Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν το πόσο βαρυσήμαντα είναι τα λόγια του Θεού. Με ποιον τρόπο είναι βαρυσήμαντα; Κάθε λέξη του Θεού εκθέτει τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και τα ουσιώδη και βαθιά ριζωμένα πράγματα μέσα στη ζωή τους. Είναι ουσιώδη πράγματα, δεν είναι εξωτερικές εμφανίσεις και κυρίως δεν είναι εξωτερικές συμπεριφορές. Αν δει κανείς τους ανθρώπους από την εξωτερική τους εμφάνιση, μπορεί όλοι να φαίνονται καλοί άνθρωποι. Μα γιατί, λοιπόν, λέει ο Θεός ότι κάποιοι άνθρωποι είναι κακά πνεύματα και κάποιοι είναι ακάθαρτα πνεύματα; Αυτό είναι ένα θέμα που δεν είναι ορατό σ’ εσένα. Έτσι, δεν πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς τα λόγια του Θεού υπό το πρίσμα ανθρώπινων αντιλήψεων ή φαντασιοκοπιών ή υπό το πρίσμα ανθρώπινων φημολογιών, και σίγουρα όχι υπό το πρίσμα των δηλώσεων του κυβερνώντος κόμματος. Μόνο τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια· όλα τα λόγια του ανθρώπου αποτελούν πλάνη. Αφού δεχθήκατε αυτήν τη συναναστροφή, έχετε βιώσει κάποια αλλαγή στη στάση σας απέναντι στα λόγια του Θεού; Όσο μεγάλη ή μικρή κι αν είναι η αλλαγή, την επόμενη φορά που θα διαβάσετε τα λόγια του Θεού που κρίνουν και αποκαλύπτουν τους ανθρώπους, τουλάχιστον δεν θα πρέπει να προσπαθήσετε να λογικέψετε τον Θεό. Θα πρέπει να σταματήσετε να παραπονιέστε για τον Θεό, λέγοντας: «Τα λόγια αποκάλυψης και κρίσης του Θεού είναι πολύ αυστηρά· δεν θα τη διαβάσω αυτήν τη σελίδα. Απλώς θα την προσπεράσω. Ας ψάξω κάτι να διαβάσω περί ευλογιών και υποσχέσεων, ούτως ώστε να βρω κάποια παρηγοριά». Δεν θα πρέπει πλέον να διαβάζετε τον λόγο του Θεού ξεχωρίζοντας και επιλέγοντας σύμφωνα με τις δικές σας κλίσεις. Πρέπει να αποδεχτείτε την αλήθεια, και την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, και μόνο τότε μπορεί να καθαρθεί η διεφθαρμένη σας διάθεση, μόνο τότε μπορείτε να επιτύχετε τη σωτηρία.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η σημασία της επιδίωξης της αλήθειας και το μονοπάτι της επιδίωξής της
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.
Η αφοσίωσή σας είναι μόνο στα λόγια, η γνώση σας είναι απλώς διανοητική και εννοιολογική, οι μόχθοι σας είναι για να κερδίσετε τις ευλογίες...
1η ιστορία. Ένας σπόρος, η γη, ένα δέντρο, το φως του ήλιου, τα ωδικά πτηνά και ο άνθρωπος Ένας μικρός σπόρος έπεσε στη γη. Μετά το πέρασμα...
Ο Κύριος Ιησούς ταΐζει τους πέντε χιλιάδες Ιωάν. 6:8-13 Λέγει προς αυτόν εις εκ των μαθητών αυτού, Ανδρέας ο αδελφός Σίμωνος Πέτρου· Εδώ...
Παρόλο που ο Ιησούς στην ενσάρκωσή Του ήταν εντελώς χωρίς συναίσθημα, πάντοτε παρηγορούσε τους μαθητές Του, προνοούσε για εκείνους, τους...