Ονομασίες και ταυτότητα (Μέρος δεύτερο)

Στην αρχή, όταν ο Ιησούς έπρεπε να επιτελεί επίσημα τη διακονία Του, όπως και οι μαθητές που Τον ακολουθούσαν, μερικές φορές συμμετείχε και σε συναθροίσεις και έψαλλε ύμνους, εξυμνούσε και διάβαζε την Παλαιά Διαθήκη στον ναό. Αφού βαφτίστηκε και ανυψώθηκε, το Πνεύμα κατήλθε επισήμως επάνω Του και άρχισε να εργάζεται, αποκαλύπτοντας την ταυτότητά Του και το ποιμαντικό έργο που έπρεπε να αναλάβει. Πριν από αυτό, κανείς δεν γνώριζε την ταυτότητά Του και εκτός από τη Μαρία, ούτε καν ο Ιωάννης. Ο Ιησούς ήταν 29 ετών όταν βαφτίστηκε. Αφού ολοκληρώθηκε η βάπτισή Του, άνοιξαν οι ουρανοί και μια φωνή είπε: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην». Μόλις ο Ιησούς βαπτίστηκε, άρχισε να γίνεται μάρτυρας του Αγίου Πνεύματος κατ’ αυτόν τον τρόπο. Πριν βαπτιστεί στην ηλικία των 29 ετών, είχε ζήσει τη ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου: έτρωγε όταν έπρεπε να φάει, κοιμόταν και ντυνόταν φυσιολογικά και δεν διέφερε σε τίποτα από τους άλλους ανθρώπους. Φυσικά, έτσι το αντιλαμβάνονταν απλώς τα ανθρώπινα μάτια. Μερικές φορές κι ο ίδιος ήταν αδύναμος και μερικές φορές κι ο ίδιος δεν μπορούσε να διακρίνει τα πράγματα, όπως αναφέρεται στη Βίβλο: Και ο Ιησούς προέκοπτεν εις σοφίαν και ηλικίαν. Αυτά τα λόγια δείχνουν απλώς ότι ήταν συνηθισμένος και φυσιολογικός άνθρωπος και δεν ήταν ιδιαίτερα διαφορετικός από τους άλλους απλούς ανθρώπους. Είχε, επίσης, ανατραφεί ως φυσιολογικός άνθρωπος και δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο πάνω Του. Ωστόσο, ήταν υπό τη φροντίδα και την προστασία του Θεού. Αφού βαπτίστηκε, ξεκίνησαν οι πειρασμοί, μετά τους οποίους άρχισε να επιτελεί το ποιμαντικό έργο Του, ενώ κατείχε δύναμη, σοφία και εξουσία. Αυτό δεν σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν εργαζόταν μέσα Του ή ότι δεν βρισκόταν μέσα Του πριν από τη βάπτισή Του. Και πριν από τη βάπτισή Του, το Άγιο Πνεύμα κατοικούσε μέσα Του, αλλά δεν είχε αρχίσει να εργάζεται επίσημα, γιατί υπάρχουν όρια όταν ο Θεός επιτελεί το έργο Του και, άλλωστε, οι φυσιολογικοί άνθρωποι ακολουθούν μια φυσιολογική διαδικασία ανάπτυξης. Το Άγιο Πνεύμα ανέκαθεν ζούσε μέσα Του. Όταν ο Ιησούς ήλθε στον κόσμο, διαφορετικός από τους υπόλοιπους, και εμφανίστηκε ένα άστρο της αυγής. Πριν από τη γέννησή Του, ένας άγγελος εμφανίστηκε στον Ιωσήφ σε ένα όνειρο και του είπε ότι η Μαρία θα έφερνε στον κόσμο βρέφος αρσενικού γένους κι ότι το παιδί είχε συλληφθεί από το Άγιο Πνεύμα. Δεν ισχύει ότι μόλις βαπτίστηκε ο Ιησούς, οπότε και το Άγιο Πνεύμα ξεκίνησε επίσημα το έργο Του, το Άγιο Πνεύμα κατήλθε επάνω Του. Η έκφραση ότι το Άγιο Πνεύμα κατήλθε σαν περιστέρι επάνω Του αναφέρεται στην επίσημη έναρξη της διακονίας Του. Το Πνεύμα του Θεού ήταν μέσα Του από πριν, αλλά δεν είχε αρχίσει να εργάζεται, γιατί δεν είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ενώ το Πνεύμα δεν ξεκίνησε να εργάζεται με βιάση. Το Πνεύμα έγινε μάρτυράς Του μέσω της βάπτισης. Όταν ο Ιησούς ανυψώθηκε από το νερό, το Πνεύμα άρχισε να εργάζεται επισήμως μέσα Του, πράγμα που σήμαινε ότι η ενσάρκωση του Θεού είχε αρχίσει να εκπληρώνει το ποιμαντικό έργο Του και είχε αρχίσει το έργο της λύτρωσης, δηλαδή η Εποχή της Χάριτος είχε ξεκινήσει και επίσημα. Κι έτσι, υπάρχει χρονοδιάγραμμα στο έργο του Θεού, ανεξάρτητα από το τι έργο επιτελεί. Μετά τη βάπτισή Του, δεν υπήρξαν ιδιαίτερες αλλαγές στον Ιησού. Ήταν ακόμα στην αρχική Του σάρκα. Απλώς ξεκίνησε το έργο Του και αποκάλυψε την ταυτότητά Του ενώ κατείχε μεγάλη εξουσία και δύναμη. Από αυτή την άποψη ήταν διαφορετικός από πριν. Η ταυτότητά Του ήταν διαφορετική, δηλαδή υπήρξε μια σημαντική αλλαγή στην κατάστασή Του. Αυτή ήταν η μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος και όχι έργο ανθρώπου. Στην αρχή, οι άνθρωποι δεν γνώριζαν, ενώ έμαθαν κάποια πράγματα μόλις το Άγιο Πνεύμα έγινε μάρτυρας του Ιησού κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εάν ο Ιησούς είχε κάνει σπουδαίο έργο πριν γίνει μάρτυράς Του το Άγιο Πνεύμα, αλλά χωρίς τη μαρτυρία του ίδιου του Θεού, τότε ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίο θα ήταν το έργο Του, οι άνθρωποι δεν θα γνώριζαν ποτέ την ταυτότητά Του, διότι το ανθρώπινο μάτι θα αδυνατούσε να την αντιληφθεί. Χωρίς το στάδιο της μαρτυρίας του Αγίου Πνεύματος, κανείς δεν θα μπορούσε να Τον αναγνωρίσει ως ενσάρκωση του Θεού. Αν, αφού το Άγιο Πνεύμα είχε γίνει μάρτυράς Του, ο Ιησούς συνέχιζε να εργάζεται με τον ίδιο τρόπο, χωρίς καμία διαφορά, τότε δεν θα είχε αυτό το αποτέλεσμα. Και αυτό καταδεικνύει κυρίως το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αφού το Άγιο Πνεύμα έγινε μάρτυρας Του, το Άγιο Πνεύμα έπρεπε να φανερωθεί, έτσι ώστε να αντιληφθείς ξεκάθαρα ότι επρόκειτο για τον Θεό, ότι υπήρχε το Πνεύμα του Θεού μέσα Του. Η μαρτυρία του Θεού δεν ήταν εσφαλμένη και αυτό θα μπορούσε να αποδείξει ότι η μαρτυρία Του ήταν ορθή. Εάν το έργο πριν και μετά παρέμενε ίδιο, τότε η ενσαρκωμένη Του διακονία και το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν θα είχαν επισημανθεί και έτσι ο άνθρωπος δεν θα ήταν σε θέση να αναγνωρίσει το έργο του Αγίου Πνεύματος, διότι δεν θα υπήρχε σαφής διαφορά. Μετά την μαρτυρία το Άγιο Πνεύμα έπρεπε να επικυρώσει αυτή τη μαρτυρία, οπότε έπρεπε να εκδηλώσει τη σοφία και την εξουσία Του στον Ιησού, κάτι που διέφερε σε σύγκριση με το παρελθόν. Φυσικά, αυτό δεν ήταν συνέπεια της βάπτισης. Η βάπτιση είναι απλώς μια τελετή, αλλά αποτέλεσε τον τρόπο με τον οποίο έδειξε ότι ήρθε η ώρα να επιτελέσει τη διακονία Του. Αυτό το έργο ήταν απαραίτητο προκειμένου να καταστεί σαφής η μεγάλη δύναμη του Θεού, να καταστεί σαφής η μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος, ενώ το Άγιο Πνεύμα θα αναλάμβανε την ευθύνη γι’ αυτή τη μαρτυρία μέχρι τέλους. Πριν επιτελέσει τη διακονία Του, ο Ιησούς επίσης άκουγε κηρύγματα, κήρυττε και διέδιδε το ευαγγέλιο σε διάφορα μέρη. Δεν επιτελούσε υψηλό έργο επειδή δεν είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να επιτελέσει το ποιμαντικό έργο Του, ενώ επειδή ο Θεός ο ίδιος κρυβόταν ταπεινά εντός της σάρκας Του, δεν επιτελούσε κανένα έργο μέχρι που ήρθε η ώρα. Δεν επιτέλεσε έργο πριν από τη βάπτιση για δύο λόγους: Πρώτον, επειδή το Άγιο Πνεύμα δεν είχε κατέλθει επισήμως επάνω Του προκειμένου να επιτελέσει έργο (δηλαδή το Άγιο Πνεύμα δεν είχε δώσει στον Ιησού τη δύναμη και την εξουσία να επιτελέσει τέτοιο έργο), ενώ ακόμα κι αν γνώριζε την ταυτότητά Του, ο Ιησούς δεν θα ήταν σε θέση να επιτελέσει το έργο που σκόπευε να επιτελέσει αργότερα και θα έπρεπε να περιμένει μέχρι την ημέρα της βάπτισής Του. Αυτή ήταν η ώρα του Θεού και κανείς δεν ήταν σε θέση να αντιταχθεί, ούτε κι ο ίδιος ο Ιησούς. Ο ίδιος ο Ιησούς δεν μπορούσε να διακόψει το δικό Του έργο. Φυσικά, αυτή ήταν η ταπεινότητα του Θεού, αλλά κι ο νόμος του έργου του Θεού. Αν το Πνεύμα του Θεού δεν εργαζόταν, κανείς δεν θα μπορούσε να επιτελέσει το έργο Του. Δεύτερον, πριν βαπτιστεί, ήταν ουσιαστικά ένας πολύ συνηθισμένος και απλός άνθρωπος, ενώ δεν διέφερε από τους άλλους φυσιολογικούς και απλούς ανθρώπους. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η ενσάρκωση του Θεού δεν ήταν υπερφυσική. Ο ενσαρκωμένος Θεός δεν αντιτάχθηκε στα σχέδια του Πνεύματος του Θεού. Εργάστηκε με μεθοδικό και πολύ φυσιολογικό τρόπο. Μόνο μετά τη βάπτιση το έργο Του απέκτησε εξουσία και δύναμη. Δηλαδή, μολονότι ήταν η ενσάρκωση του Θεού, δεν πραγματοποίησε οποιεσδήποτε υπερφυσικές πράξεις, ενώ μεγάλωσε με τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλοι φυσιολογικοί άνθρωποι. Αν ο Ιησούς γνώριζε ήδη την ταυτότητά Του, είχε επιτελέσει μεγάλο έργο σε όλη τη χώρα πριν από τη βάπτισή Του και διέφερε από τους φυσιολογικούς ανθρώπους, καταδεικνύοντας ότι ήταν ξεχωριστός, τότε όχι μόνο θα ήταν αδύνατο ο Ιωάννης να επιτελέσει το έργο του, αλλά δεν θα υπήρχε τρόπος να ξεκινήσει ο Θεός το επόμενο στάδιο του έργου Του. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα αποδεικνυόταν ότι ό,τι έπραξε ο Θεός είχε αποτύχει, ενώ ο άνθρωπος θα νόμιζε ότι το Πνεύμα του Θεού και η ενσάρκωση του Θεού δεν προέρχονταν από την ίδια πηγή. Έτσι, το έργο του Ιησού που καταγράφηκε στη Βίβλο είναι έργο που πραγματοποιήθηκε μετά την βάπτισή Του, έργο που επιτελέστηκε σε διάστημα τριών ετών. Η Βίβλος δεν καταγράφει όσα έκανε πριν από τη βάπτισή Του, επειδή δεν έκανε αυτό το έργο πριν βαπτιστεί. Ήταν απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος και αντιπροσώπευε έναν συνηθισμένο άνθρωπο. Πριν ο Ιησούς αρχίσει να επιτελεί το ποιμαντικό έργο Του δεν διέφερε από τους απλούς ανθρώπους και οι άλλοι δεν μπορούσαν να δουν καμιά διαφορά σε Αυτόν. Μόνο όταν έγινε 29 ετών ο Ιησούς έμαθε ότι είχε έρθει να ολοκληρώσει ένα στάδιο του έργου του Θεού. Πιο πριν, ο ίδιος δεν το γνώριζε, γιατί το έργο που επιτελούσε ο Θεός δεν ήταν υπερφυσικό. Όταν παρακολούθησε μια συνάθροιση στη συναγωγή σε ηλικία δώδεκα ετών, η Μαρία Τον αναζητούσε, ενώ Αυτός είπε απλώς μια φράση, όπως θα έλεγε και κάθε άλλο παιδί: «Μητέρα! Δεν γνωρίζεις ότι πρέπει να βάλω το θέλημα του Πατέρα μου πάνω από όλα;» Βέβαια, εφόσον συλλήφθηκε από το Άγιο Πνεύμα, θα μπορούσε ο Ιησούς να μην είναι ιδιαίτερος κατά κάποιο τρόπο; Ωστόσο, η ιδιαιτερότητά Του δεν σήμαινε ότι ήταν υπερφυσικός, αλλά απλώς ότι αγαπούσε τον Θεό περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μικρό παιδί. Παρόλο που ήταν άνθρωπος στην εμφάνιση, η ουσία Του ήταν ιδιαίτερη και διαφορετική από των άλλων. Ωστόσο, μόλις βαπτίστηκε αισθάνθηκε πραγματικά το Άγιο Πνεύμα που εργαζόταν μέσα Του, αισθάνθηκε ότι ήταν ο ίδιος ο Θεός. Μόνο όταν έφθασε στην ηλικία των 33 ετών συνειδητοποίησε πράγματι ότι το Άγιο Πνεύμα σκόπευε να πραγματοποιήσει το έργο της σταύρωσης μέσω Αυτού. Στην ηλικία των 32 ετών, συνειδητοποίησε κάποιες εσωτερικές αλήθειες, όπως αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου: «Και αποκριθείς ο Σίμων Πέτρος είπε, Συ είσαι ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος. […] Από τότε ήρχισεν ο Ιησούς να δεικνύη εις τους μαθητάς αυτού ότι πρέπει να υπάγη εις Ιεροσόλυμα και να πάθη πολλά από των πρεσβυτέρων και αρχιερέων και γραμματέων, και να θανατωθή, και την τρίτην ημέραν να αναστηθή». Δεν γνώριζε εκ των προτέρων τι έπρεπε να πράξει, αλλά σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Δεν γνώριζε πλήρως μόλις γεννήθηκε. Το Άγιο Πνεύμα εργαζόταν σταδιακά μέσα Του, ενώ υπήρχε μια διαδικασία κατά την εκτέλεση του έργου. Εάν, εξαρχής γνώριζε ότι ήταν Θεός, Χριστός και ο ενσαρκωμένος Υιός του ανθρώπου, ότι έπρεπε να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης, τότε γιατί δεν είχε εργαστεί νωρίτερα; Γιατί μόνο αφότου μίλησε στους μαθητές Του για το ποιμαντικό έργο Του, ο Ιησούς αισθάνθηκε θλίψη και προσευχήθηκε με ζήλο γι’ αυτό; Γιατί ο Ιωάννης εγκαινίασε την οδό Του και Τον βάπτισε πριν Εκείνος κατανοήσει όλα όσα δεν είχε κατανοήσει; Αυτό αποδεικνύει ότι ήταν το έργο του ενσαρκωμένου Θεού και προκειμένου να κατανοήσει και να επιτύχει, υπήρχε μια διαδικασία, γιατί ήταν η ενσάρκωση του Θεού, του οποίου το έργο ήταν διαφορετικό από εκείνο που επιτελούσε απευθείας το Πνεύμα.

Κάθε στάδιο του έργου του Θεού ακολουθεί το ένα και το αυτό ρεύμα, οπότε στο σχέδιο διαχείρισης του Θεού διάρκειας έξι χιλιάδων ετών, κάθε στάδιο ακολουθείται στενά από το επόμενο, από τη γένεση του κόσμου έως σήμερα. Αν δεν χάρασσε κανείς την οδό, τότε δεν θα ακολουθούσε κανείς. Εφόσον υπάρχουν εκείνοι που ακολουθούν, υπάρχουν κι εκείνοι που χάραξαν την οδό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το έργο περνάει από γενιά σε γενιά, σε στάδια. Το ένα στάδιο ακολουθεί το άλλο, και αν δεν εγκαινίαζε κανείς την οδό, θα ήταν αδύνατο να ξεκινήσει το έργο και ο Θεός δεν θα είχε κανένα μέσο να προωθήσει το έργο Του. Κανένα στάδιο δεν έρχεται σε αντίθεση με το άλλο, ενώ το κάθε στάδιο διαδέχεται το άλλο σε μια αλληλουχία, προκειμένου να σχηματίσει ένα ρεύμα. Όλα αυτά γίνονται από το ίδιο Πνεύμα. Εντούτοις, ανεξάρτητα από το ποιος εγκαινιάζει την οδό ή επιτελεί το έργο άλλου, αυτό δεν καθορίζει την ταυτότητά του. Δεν είναι άραγε σωστό αυτό; Εφόσον ο Ιωάννης εγκαινίασε την οδό και ο Ιησούς συνέχισε το έργο Του, αποδεικνύεται κατ’ αυτόν τον τρόπο ότι η ταυτότητα του Ιησού είναι υποδεέστερη από αυτή του Ιωάννη; Αφού ο Ιεχωβά πραγματοποίησε το έργο Του πριν από τον Ιησού, μπορείς να πεις ότι ο Ιεχωβά είναι ανώτερος από τον Ιησού; Το γεγονός ότι εγκαινίασαν την οδό ή πραγματοποίησαν το έργο άλλων δεν είναι σημαντικό. Αυτό που είναι σημαντικότερο είναι η ουσία του έργου τους και η ταυτότητα που αντιπροσωπεύει. Δεν είναι άραγε σωστό αυτό; Δεδομένου ότι ο Θεός σκόπευε να εργαστεί μεταξύ των ανθρώπων, έπρεπε να εξυψώσει εκείνους που θα μπορούσαν να επιτελέσουν το έργο εγκαινιάζοντας την οδό. Όταν ο Ιωάννης ξεκίνησε να κηρύττει, είπε: «Ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου, ευθείας κάμετε τας τρίβους αυτού». «Μετανοείτε, διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». Έτσι μίλησε εξαρχής, αλλά γιατί ήταν σε θέση να πει αυτά τα λόγια; Όσον αφορά τη σειρά με την οποία ειπώθηκαν αυτά τα λόγια, ο Ιωάννης εξέφρασε για πρώτη φορά το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών και μετέπειτα ο Ιησούς. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, ο Ιωάννης εγκαινίασε το νέο μονοπάτι και φυσικά ο Ιωάννης ήταν ανώτερος από τον Ιησού. Ωστόσο, ο Ιωάννης δεν είπε ότι ήταν ο Χριστός, ενώ δεν έγινε μάρτυρας του Θεού ως ο αγαπημένος Υιός του Θεού. Ο Θεός απλώς τον χρησιμοποίησε για να εγκαινιάσει την οδό και να την προετοιμάσει για τον Κύριο. Εγκαινίασε την οδό για τον Ιησού, αλλά δεν μπορούσε να εργαστεί εκ μέρους του Ιησού. Το Άγιο Πνεύμα διατήρησε επίσης το συνολικό έργο του ανθρώπου.

Την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ιεχωβά ηγείτο της οδού, ενώ το έργο του Ιεχωβά αντιπροσώπευε ολόκληρη την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης και όλο το έργο που επιτελέστηκε στο Ισραήλ. Ο Μωυσής απλώς υποστήριξε αυτό το έργο επί της γης και ο μόχθος του θεωρείται ως η συνεργασία που παρέχει ο άνθρωπος. Εκείνη την εποχή, ο Ιεχωβά μίλησε και κάλεσε τον Μωυσή και τον εξύψωσε από τον λαό του Ισραήλ και υποχρέωσε τον Μωυσή να τον οδηγήσει μέσα από την έρημο στη Χαναάν. Αυτό δεν ήταν το έργο του ίδιου του Μωυσή, αλλά το έργο που κατεύθυνε προσωπικά ο Ιεχωβά, οπότε ο Μωυσής δεν μπορεί να αποκαλεστεί Θεός. Ο Μωυσής θεμελίωσε επίσης τον νόμο, αλλά ο νόμος αυτός ορίστηκε προσωπικά από τον Ιεχωβά, ο οποίος τον εξέφρασε μέσω του Μωυσή. Ο Ιησούς επίσης δημιούργησε εντολές, ενώ κατάργησε τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και θεμελίωσε τις εντολές της νέας εποχής. Γιατί ο Ιησούς είναι ο ίδιος ο Θεός; Γιατί αυτά τα δύο δεν ταυτίζονται. Εκείνη την εποχή, το έργο του Μωυσή δεν αντιπροσώπευε την εποχή ούτε εγκαινίασε μια νέα οδό. Καθοδηγήθηκε από τον Ιεχωβά, ήταν απλώς κάποιος που χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό. Όταν ήλθε ο Ιησούς, ο Ιωάννης είχε πραγματοποιήσει ένα στάδιο του έργου εγκαινιάζοντας την οδό, ενώ είχε ξεκινήσει να διαδίδει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών (το Άγιο Πνεύμα το είχε ξεκινήσει αυτό). Όταν εμφανίστηκε ο Ιησούς, έκανε απευθείας το δικό Του έργο αλλά το έργο Του ήταν πολύ διαφορετικό από το έργο και τις δηλώσεις του Μωυσή. Ο Ησαΐας επίσης είπε πολλές προφητείες, όμως γιατί δεν ήταν ο ίδιος ο Θεός; Ο Ιησούς δεν είπε τόσες πολλές προφητείες, αλλά γιατί ήταν ο ίδιος ο Θεός; Κανείς δεν τολμά να πει ότι όλο το έργο του Ιησού εκείνη την εποχή προερχόταν από το Άγιο Πνεύμα, ούτε τολμά να πει ότι όλα προέρχονταν από τη βούληση του ανθρώπου ή ότι αποτελούσε όλο έργο του ίδιου του Θεού. Ο άνθρωπος αδυνατεί να τα αναλύσει αυτά. Μπορεί να ειπωθεί ότι ο Ησαΐας έκανε έργο και είπε προφητείες και ότι όλα προήλθαν από το Άγιο Πνεύμα. Δεν προήλθαν απευθείας από τον ίδιο τον Ησαΐα, αλλά ήταν αποκαλύψεις του Ιεχωβά. Ο Ιησούς δεν επιτέλεσε μεγάλο έργο και δεν είπε πολλά, ούτε είπε πολλές προφητείες. Το κήρυγμά Του δεν φαινόταν ιδιαίτερα υψηλό στους ανθρώπους, όμως ήταν ο ίδιος ο Θεός και αυτό είναι ανεξήγητο για τον άνθρωπο. Κανείς δεν πίστεψε ποτέ στον Ιωάννη, στον Ησαΐα ή στον Δαβίδ ούτε τους έχει αποκαλέσει ποτέ Θεό, δηλαδή Δαβίδ ο Θεός ή Ιωάννης ο Θεός. Κανένας δεν έχει εκφράσει ποτέ κάτι τέτοιο, και μόνο ο Ιησούς έχει αποκαλεστεί Χριστός. Η κατάταξη αυτή γίνεται σύμφωνα με τη μαρτυρία του Θεού, το έργο που Αυτός ανέλαβε και τη διακονία που επιτέλεσε. Όσον αφορά τις μεγάλες μορφές της Βίβλου, τον Αβραάμ, τον Δαβίδ, τον Ιησού του Ναυή, τον Δανιήλ, τον Ησαΐα, τον Ιωάννη και τον Ιησού Χριστό, βάσει του έργου που επιτέλεσαν, μπορείς να διακρίνεις ποιος είναι ο ίδιος ο Θεός και ποιοι άνθρωποι είναι προφήτες και ποιοι είναι απόστολοι. Το ποιος χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό και το ποιος ήταν ο ίδιος ο Θεός διαφοροποιείται και καθορίζεται από την ουσία και το είδος του έργου που επιτέλεσαν. Εάν αδυνατείς να διακρίνεις τη διαφορά, τότε αυτό αποδεικνύει ότι δεν ξέρεις τι σημαίνει να πιστεύεις στον Θεό. Ο Ιησούς είναι ο Θεός επειδή είπε τόσα πολλά και έκανε τόσα πολλά, ιδιαίτερα δε, πραγματοποίησε πολλά θαύματα. Ομοίως, και ο Ιωάννης επιτέλεσε μεγάλο έργο και έκανε πολύ κήρυγμα, όπως κι ο Μωυσής. Γιατί δεν αποκαλέστηκαν Θεός; Ο Αδάμ δημιουργήθηκε απευθείας από τον Θεό. Γιατί δεν αποκαλέστηκε Θεός, αντιθέτως αποκαλείται πλάσμα; Αν κάποιος σου πει: «Σήμερα, ο Θεός έχει κάνει τόσα πολλά και έχει πει τόσα πολλά. Είναι ο ίδιος ο Θεός. Αφού ο Μωυσής είπε τόσα πολλά, τότε κι αυτός πρέπει να είναι ο ίδιος ο Θεός!» θα πρέπει να του απαντήσεις ρωτώντας: «Εκείνη την εποχή, γιατί ο Ιησούς, και όχι ο Ιωάννης έφερε τη μαρτυρία του Θεού ως ο ίδιος ο Θεός; Ο Ιωάννης δεν προηγήθηκε του Ιησού; Ποιο ήταν μεγαλύτερο, το έργο του Ιωάννη ή του Ιησού; Ο άνθρωπος θεωρεί τον Ιωάννη ανώτερο από τον Ιησού, αλλά γιατί ο Ιησούς φέρει τη μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος, και όχι ο Ιωάννης;» Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα! Στην αρχή, όταν ο Μωυσής οδήγησε τον λαό του Ισραήλ, ο Ιεχωβά τού μίλησε ανάμεσα από τα σύννεφα. Ο Μωυσής δεν μίλησε άμεσα, αλλά αντ’ αυτού καθοδηγήθηκε άμεσα από τον Ιεχωβά. Αυτό ήταν το έργο του Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης. Μέσα στον Μωυσή δεν υπήρχε το Πνεύμα ή το Είναι του Θεού. Δεν μπορούσε να κάνει αυτό το έργο, οπότε υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτό που έκανε εκείνος και ο Ιησούς. Και αυτό συμβαίνει γιατί το έργο που επιτέλεσαν ήταν διαφορετικό! Το αν χρησιμοποιείται κάποιος από τον Θεό ή είναι προφήτης, απόστολος ή ο ίδιος ο Θεός διακρίνεται από τη φύση του έργου του και αυτό θα θέσει τέλος στις αμφιβολίες σου. Στη Βίβλο αναφέρεται ότι μόνο ο Αμνός μπορεί να ανοίξει τις επτά σφραγίδες. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, υπήρξαν πολλοί ερμηνευτές των γραφών μεταξύ αυτών των μεγάλων μορφών, οπότε μπορείς να πεις ότι όλοι είναι ο Αμνός; Μπορείς να πεις ότι όλες οι ερμηνείες τους προέρχονται από τον Θεό; Είναι απλώς ερμηνευτές. Δεν έχουν την ταυτότητα του Αμνού. Πώς θα μπορούσαν να είναι άξιοι να λύσουν τις επτά σφραγίδες; Είναι αλήθεια ότι «Μόνο ο Αμνός μπορεί να ανοίξει τις επτά σφραγίδες», αλλά δεν έρχεται μόνο για να λύσει τις επτά σφραγίδες. Δεν υπάρχει ανάγκη να επιτελεστεί αυτό το έργο, πραγματοποιείται έτσι κι αλλιώς. Είναι απόλυτα σαφής για το δικό Του έργο. Είναι αναγκαίο να δαπανά χρόνο για να ερμηνεύσει τις γραφές; Πρέπει να προστεθεί «η εποχή του Αμνού που ερμηνεύει τις γραφές» σε έργο έξι χιλιάδων ετών; Έρχεται να επιτελέσει νέο έργο αλλά παρέχει επίσης κάποιες αποκαλύψεις για το έργο του παρελθόντος, βοηθώντας τους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια του έργου των έξι χιλιάδων ετών. Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε πάρα πολλά αποσπάσματα από τη Βίβλο. Το σημερινό έργο είναι βασικό, αυτό είναι σημαντικό. Πρέπει να ξέρεις ότι ο Θεός δεν έρχεται ειδικά για να λύσει τις επτά σφραγίδες, αλλά για να επιτελέσει το έργο της σωτηρίας.

Ξέρεις μόνο ότι ο Ιησούς θα κατέλθει τις έσχατες ημέρες, αλλά πώς ακριβώς θα κατέλθει; Ένας αμαρτωλός όπως εσύ, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να σε επιθυμεί η καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να αποκτήσεις αγιότητα αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου, κυριεύεσαι από ακαθαρσίες, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —τι τύχη θα ήταν αυτή! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορέσεις να διεκδικήσεις την καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, δεν θα μπορέσεις να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελειοποίησης. Και έτσι εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, δεν μπορείς να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού.

Χωρίς την έναρξη αυτού του νέου σταδίου του έργου, ποιος ξέρει μέχρι πού θα φθάνατε εσείς οι ευαγγελιστές, οι κήρυκες, οι ερμηνευτές και οι αποκαλούμενοι μεγάλοι πνευματικοί άνθρωποι! Χωρίς την έναρξη αυτού του νέου σταδίου του έργου, ό,τι λέτε είναι παρωχημένο! Αφορά την ανύψωση στον θρόνο ή την προετοιμασία της στέψης του βασιλιά. Είτε την αυταπάρνηση είτε την υποταγή του σώματος. Είτε την επίδειξη υπομονής είτε την άντληση μάθησης από παντού. Είτε την ταπεινότητα είτε την αγάπη. Δεν λέμε άραγε τα ίδια και τα ίδια; Είναι απλά μια από εκείνες τις περιπτώσεις όπου δίνουμε στο ίδιο πράγμα διαφορετικό όνομα! Είτε καλύπτει κανείς το κεφάλι του και τρώει σε κοινή τράπεζα είτε απλώνει τα χέρια και προσεύχεται, είτε θεραπεύει τους άρρωστους και εξοβελίζει τους δαίμονες. Θα μπορούσε να υπάρξει νέο έργο; Θα μπορούσε να υπάρξει οποιαδήποτε προοπτική εξέλιξης; Αν συνεχίσεις να πορεύεσαι σε αυτήν την οδό, θα ακολουθείς τυφλά το δόγμα ή θα τηρείς τους κανόνες. Εσείς πιστεύετε ότι το έργο σας είναι πολύ υψηλό, αλλά δεν ξέρετε ότι όλα αυτά μεταλαμπαδεύτηκαν και διδάχθηκαν από εκείνους τους «γέροντες» των αρχαίων χρόνων; Δεν είναι όλα όσα λέτε και πράττετε τα τελευταία λόγια αυτών των γερόντων; Δεν ήταν το χρέος αυτών των γερόντων πριν πεθάνουν; Νομίζετε ότι οι πράξεις σας υπερβαίνουν εκείνες των αποστόλων και των προφητών των προηγούμενων γενεών, και υπερβαίνουν τα πάντα; Η έναρξη αυτού του σταδίου του έργου έχει τερματίσει τη λατρεία που επιδεικνύετε στο έργο του Μάρτυρα Λι με το οποίο επιδιώκετε να γίνετε βασιλιάς και να ανέλθετε στον θρόνο και έβαλε τέλος στην αλαζονεία και την κομπορρημοσύνη σας, έτσι ώστε να μην μπορείτε να συμμετάσχετε σε αυτό το στάδιο του έργου. Χωρίς αυτό το στάδιο του έργου θα βυθίζεστε όλο και πιο βαθιά σε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση. Υπάρχουν πάρα πολλά παλιά στοιχεία ανάμεσά σας! Ευτυχώς, το έργο του σήμερα σας έχει φέρει πίσω. Διαφορετικά, ποιος ξέρει ποια κατεύθυνση θα παίρνατε! Δεδομένου ότι ο Θεός είναι Θεός που είναι πάντα νέος και ποτέ παλαιός, γιατί δεν αναζητάς νέα πράγματα; Γιατί μένεις προσκολλημένος πάντα στα παλιά; Συνεπώς, η γνώση του έργου του Αγίου Πνεύματος σήμερα είναι υψίστης σημασίας!

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.