Λόγια σχετικά με την εκτέλεση ενός καθήκοντος (Απόσπασμα 31)

Εφόσον οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, είναι συχνά επιπόλαιοι όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους. Αυτό είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα. Για να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους οι άνθρωποι, πρέπει πρώτα να ασχοληθούν με αυτό το πρόβλημα της επιπολαιότητας. Όσο έχουν μια τέτοια επιπόλαιη στάση, δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους, πράγμα που σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά σημαντική η επίλυση του προβλήματος της επιπολαιότητας. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να ασκούνται; Πρώτον, πρέπει να λύσουν το πρόβλημα της ψυχικής τους κατάστασης· πρέπει να προσεγγίζουν σωστά τα καθήκοντά τους και να ενεργούν με σοβαρότητα και αίσθημα ευθύνης. Δεν πρέπει να έχουν πρόθεση να είναι δόλιοι ή επιπόλαιοι. Το καθήκον εκτελείται για τον Θεό, όχι για κάποιο άτομο· αν οι άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχτούν την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, θα έχουν τη σωστή ψυχική κατάσταση. Επιπλέον, αφού κάνουν κάτι, οι άνθρωποι πρέπει να το εξετάσουν, να το αναλογιστούν και, αν νιώθουν κάπως ανήσυχοι μέσα τους και, μετά από λεπτομερή έλεγχο, ανακαλύψουν ότι όντως υπάρχει κάποιο πρόβλημα, τότε πρέπει να κάνουν αλλαγές· μόλις γίνουν αυτές οι αλλαγές, θα ησυχάσουν μέσα τους. Όταν οι άνθρωποι νιώθουν ανήσυχοι, αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να εξετάσουν επιμελώς αυτό που έχουν κάνει, ειδικά σε καίρια στάδια. Αυτή είναι η υπεύθυνη στάση απέναντι στην εκτέλεση του καθήκοντος. Όταν κάποιος μπορεί να είναι σοβαρός, να αναλαμβάνει ευθύνες και να το κάνει με την καρδιά του και όλη του τη δύναμη, το έργο θα γίνει σωστά. Μερικές φορές, βρίσκεσαι σε λανθασμένη ψυχική κατάσταση και δεν μπορείς να βρεις ούτε να ανακαλύψεις ένα λάθος το οποίο είναι πασιφανές. Αν ήσουν στη σωστή ψυχική κατάσταση, τότε, με τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, θα ήσουν σε θέση να αναγνωρίσεις το ζήτημα. Αν σε καθοδηγούσε και σου έδινε επίγνωση το Άγιο Πνεύμα, επιτρέποντάς σου να νιώσεις διαύγεια στην καρδιά σου και να καταλάβεις πού βρίσκεται το λάθος, τότε θα ήσουν σε θέση να διορθώσεις την παρέκκλιση και να αγωνιστείς για τις αλήθεια-αρχές. Αν βρισκόσουν σε λανθασμένη ψυχική κατάσταση και ήσουν αφηρημένος και απρόσεκτος, θα ήσουν σε θέση να αντιληφθείς το λάθος; Δεν θα ήσουν. Τι διαπιστώνεται από αυτό; Αυτό δείχνει ότι για να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους οι άνθρωποι, είναι πολύ σημαντικό να συνεργάζονται· είναι επίσης σημαντική η ψυχική τους κατάσταση, ενώ πολύ σημαντικό είναι και το πού κατευθύνουν τις σκέψεις και τις ιδέες τους. Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά και βλέπει την ψυχική κατάσταση των ανθρώπων, καθώς και πόση προσπάθεια καταβάλλουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Είναι καίριας σημασίας οι άνθρωποι να βάζουν όλη την καρδιά και τη δύναμή τους σε αυτό που κάνουν. Η συνεργασία τους είναι παράγοντας ζωτικής σημασίας. Να προσπαθεί να μη μετανιώνει για τα καθήκοντα που έχει ολοκληρώσει ούτε για προηγούμενες ενέργειές του και να μην οφείλει τίποτα στον Θεό· τούτο σημαίνει να δίνει κάποιος όλη του την καρδιά και τη δύναμη. Αν αποτυγχάνεις συστηματικά να εκτελέσεις το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά και τη δύναμη, αν είσαι μονίμως επιπόλαιος και προκαλείς τεράστια ζημιά στο έργο, αλλά και υπολείπεσαι κατά πολύ από τα αποτελέσματα που απαιτεί ο Θεός, τότε μόνο ένα πράγμα μπορεί να σου συμβεί: Θα αποκλειστείς. Και θα υπάρχει τότε ακόμα χρόνος για μεταμέλεια; Δεν θα υπάρχει. Αυτές οι ενέργειες θα γίνουν αιώνια μεταμέλεια, στίγμα! Το να είσαι μονίμως επιπόλαιος αποτελεί στίγμα, αποτελεί σοβαρή παράβαση —ναι ή όχι; (Ναι.) Πρέπει να πασχίζεις να εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις σου και όλα όσα οφείλεις να κάνεις με όλη σου την καρδιά και τη δύναμη, δεν πρέπει να είσαι επιπόλαιος ούτε να νιώθεις στο τέλος μετανιωμένος. Αν μπορέσεις να το κάνεις αυτό, ο Θεός θα τιμήσει το καθήκον που εκτελείς. Όσα πράγματα τιμά ο Θεός είναι καλές πράξεις. Και ποια είναι τα πράγματα που δεν τιμά ο Θεός; (Οι παραβάσεις και οι κακές πράξεις.) Αν κάποιος σου πει τώρα ότι είναι κακές πράξεις μπορεί να μην το δεχθείς, αλλά αν έρθει μια μέρα που θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες εξαιτίας αυτών των πραγμάτων, που θα γεννήσουν κακές επιρροές, τότε θα αισθανθείς ότι δεν πρόκειται απλώς για παραβατική συμπεριφορά, αλλά για κακές πράξεις. Και όταν το συνειδητοποιήσεις, θα μετανιώσεις και θα πεις μέσα σου: «Έπρεπε να το είχα προλάβει· με λίγο περισσότερη σκέψη και προσπάθεια στην αρχή, αυτή η συνέπεια θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί». Τίποτα δεν πρόκειται να σβήσει την αιώνια αυτή κηλίδα από την καρδιά σου. Αν προκαλέσει αιώνιο χρέος, τότε θα μπεις σε μπελάδες. Έτσι, σήμερα πρέπει να προσπαθήσεις να βάλεις όλη σου την καρδιά και τη δύναμη στην ανάθεση που σου έδωσε ο Θεός, να εκτελείς κάθε καθήκον με καθαρή συνείδηση, χωρίς τύψεις και με τρόπο που να τιμά ο Θεός. Ό,τι κι αν κάνεις, μην είσαι επιπόλαιος. Αν κάνεις ένα λάθος από παρόρμηση και είναι σοβαρή παράβαση, αυτό θα γίνει αιώνιο στίγμα. Μόλις γεννηθούν μέσα σου τύψεις, δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτές και θα τις κουβαλάς για πάντα. Και τα δύο αυτά μονοπάτια θα πρέπει να τα δεις καθαρά. Ποιο είναι αυτό που θα πρέπει να επιλέξεις προκειμένου να λάβεις την έγκριση του Θεού; Η εκτέλεση του καθήκοντός σου με όλη σου τη δύναμη και την καρδιά και η προετοιμασία και η συσσώρευση καλών πράξεων χωρίς καθόλου τύψεις. Σε κάθε περίπτωση, μην κάνεις κάτι κακό που θα αναστατώσει την εκτέλεση των καθηκόντων των άλλων, μην κάνεις κάτι που αντιτίθεται στην αλήθεια και αντιστέκεται στον Θεό, και μην υποστείς ισόβιες τύψεις. Τι γίνεται όταν κάποιος έχει διαπράξει υπερβολικά πολλές παραβάσεις; Επιτείνει τον θυμό του Θεού απέναντί του κατά την παρουσία Του! Αν κάνεις ακόμα μεγαλύτερη παράβαση και η οργή του Θεού απέναντί σου μεγαλώνει όλο και περισσότερο, τότε τελικά θα τιμωρηθείς.

Επιφανειακά, ορισμένοι άνθρωποι δεν φαίνεται να έχουν σοβαρά προβλήματα κατά τον καιρό που εκτελούν τα καθήκοντά τους. Δεν κάνουν τίποτε απροκάλυπτα κακό, δεν προκαλούν διαταραχές ή αναστάτωση ούτε βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων. Κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεν προκύπτει κανένα σημαντικό λάθος ή πρόβλημα αρχής, όμως, χωρίς να το καταλάβουν, μέσα σε ελάχιστα χρόνια αποκαλύπτονται ως κάποιοι που δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια, ως δύσπιστοι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Οι άλλοι δεν μπορούν να διακρίνουν κάποιο θέμα, αλλά ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα ενδόμυχα της καρδιάς αυτών των ανθρώπων και βλέπει το πρόβλημα. Ήταν πάντα επιπόλαιοι και αμετανόητοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Καθώς περνάει ο καιρός, φυσικό κι επόμενο είναι να αποκαλυφθούν. Τι σημαίνει το να παραμένουν αμετανόητοι; Σημαίνει πως, αν και εκτελούσαν τα καθήκοντά τους καθ’ όλη τη διάρκεια, είχαν πάντα λανθασμένη στάση απέναντι σ’ αυτά, μια στάση επιπολαιότητας, μια πρόχειρη στάση, ενώ δεν είναι ποτέ ευσυνείδητοι ούτε, βέβαια, εκτελούν τα καθήκοντά τους με όλη τους την καρδιά. Μπορεί να καταβάλουν μια μικρή προσπάθεια, αλλά ενεργούν απλώς μηχανικά. Δεν δίνουν όλο τους το είναι στα καθήκοντά τους και οι παραβάσεις τους δεν έχουν τέλος. Στα μάτια του Θεού, δεν έχουν μετανοήσει ποτέ· πάντα ήταν επιπόλαιοι, και δεν έχει υπάρξει ποτέ καμία αλλαγή σ’ αυτούς —δηλαδή, δεν εγκαταλείπουν το κακό από τα χέρια τους ούτε μετανοούν σ’ Αυτόν. Ο Θεός δεν βλέπει σ’ αυτούς μια στάση μετάνοιας και δεν βλέπει αλλαγή στη στάση τους. Επιμένουν να αντιμετωπίζουν τα καθήκοντά τους και τις αναθέσεις από τον Θεό με τέτοια στάση και μέθοδο. Καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια, δεν υπάρχει καμία αλλαγή σε αυτήν την πεισματική, αδιάλλακτη διάθεση και επιπλέον δεν έχουν αισθανθεί ποτέ υπόχρεοι στον Θεό, δεν έχουν αισθανθεί ποτέ πως η επιπολαιότητά τους αποτελεί παράβαση, κακή πράξη. Στην καρδιά τους δεν υπάρχει ίχνος χρέους, ενοχής, αυτομομφής, πόσο μάλλον αυτοκατηγορίας. Και όσο περνάει ο καιρός, ο Θεός βλέπει πως ένα τέτοιο άτομο δεν επιδέχεται διόρθωση. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός και όσα κηρύγματα κι αν ακούσει ή όση αλήθεια κι αν κατανοήσει, η καρδιά του δεν συγκινείται και η στάση του δεν αλλάζει ούτε μεταβάλλεται. Ο Θεός το βλέπει αυτό και λέει: «Δεν υπάρχει ελπίδα γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Τίποτα από αυτά που λέω δεν αγγίζει την καρδιά του και τίποτα από αυτά που λέω δεν αλλάζει τη στάση του. Δεν υπάρχει τρόπος να τον αλλάξω. Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι κατάλληλος να εκτελεί το καθήκον του, δεν είναι κατάλληλος ούτε απλώς να δουλεύει στον οίκο Μου». Γιατί το λέει αυτό ο Θεός; Επειδή όταν εκτελεί το καθήκον του και πραγματοποιεί έργο, είναι συστηματικά επιπόλαιος. Όσο κι αν κλαδεύεται και όση μακροθυμία και υπομονή κι αν επιδεικνύεται σ’ αυτόν, δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα και δεν μπορεί να τον κάνει να μετανοήσει αληθινά και να αλλάξει αληθινά. Δεν μπορεί να τον κάνει να κάνει καλά το καθήκον του, δεν μπορεί να του επιτρέψει να εισέλθει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Άρα, αυτό το άτομο δεν επιδέχεται διόρθωση. Όταν ο Θεός καθορίζει πως κάποιος δεν επιδέχεται διόρθωση, θα συνεχίσει να τον κρατά υπό τον αυστηρό Του έλεγχο; Όχι. Ο Θεός θα τον αφήσει ελεύθερο. Ορισμένοι άνθρωποι ικετεύουν μονίμως, «Θεέ μου, να είσαι επιεικής μαζί μου, μη με κάνεις να υποφέρω, μη με πειθαρχήσεις. Δώσε μου λίγη ελευθερία! Επίτρεψέ μου να ενεργώ λίγο επιπόλαια! Επίτρεψέ μου να είμαι λίγο ακόλαστος! Άσε με να είμαι το αφεντικό του εαυτού μου!» Δεν θέλουν να περιορίζονται. Ο Θεός λέει, «Εφόσον δεν επιθυμείς να βαδίσεις στο σωστό μονοπάτι, τότε θα σε αφήσω ελεύθερο. Θα σου δώσω ελευθερία κινήσεων. Πήγαινε και κάνε ό,τι θες. Δεν θα σε σώσω γιατί δεν επιδέχεσαι διόρθωση». Όσοι δεν επιδέχονται διόρθωση διαθέτουν καθόλου αίσθημα συνείδησης; Διαθέτουν καθόλου αίσθημα χρέους; Διαθέτουν καθόλου αίσθημα κατηγορίας; Είναι σε θέση να διαισθανθούν την επίπληξη, την πειθαρχία, το πλήγμα και την κρίση από τον Θεό; Δεν μπορούν να τα νιώσουν. Έχουν άγνοια όλων αυτών των πραγμάτων· αυτά τα πράγματα είναι ανεπαίσθητα στην καρδιά τους ή ακόμη και ανύπαρκτα. Όταν έχει φτάσει κάποιος σε αυτό το στάδιο, κατά το οποίο ο Θεός δεν βρίσκεται πια στην καρδιά του, εξακολουθεί να είναι σε θέση να επιτύχει σωτηρία; Δύσκολο να απαντήσει κανείς. Όταν η πίστη κάποιου έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, τότε κινδυνεύει. Γνωρίζετε πώς θα πρέπει να επιδιώκετε, πώς θα πρέπει ασκείστε και ποιο μονοπάτι θα πρέπει να επιλέξετε προκειμένου να αποφύγετε αυτή τη συνέπεια και να εξασφαλίσετε πως δεν θα προκύψει μια τέτοια κατάσταση; Το σημαντικότερο είναι να επιλέξετε πρώτα το σωστό μονοπάτι κι ύστερα να επικεντρωθείτε στο να εκτελέσετε καλά το καθήκον που οφείλετε να εκτελέσετε αυτήν τη στιγμή. Αυτό είναι το ελάχιστο πρότυπο, το βασικότερο πρότυπο. Με αυτό ως γνώμονα πρέπει να αναζητάς την αλήθεια και να αγωνίζεσαι για τα πρότυπα της ικανοποιητικής εκτέλεσης του καθήκοντός σου. Ο λόγος είναι ότι αυτό που αντανακλά πιο αισθητά τον δεσμό που σε συνδέει με τον Θεό είναι το πώς χειρίζεσαι τα ζητήματα που σου εμπιστεύεται ο Θεός και το καθήκον που σου αναθέτει, καθώς και η στάση σου. Αυτό το ζήτημα είναι το πιο αισθητό και το πιο πρακτικό. Ο Θεός περιμένει. Θέλει να δει τη στάση σου. Σε αυτήν την κρίσιμη καμπή, πρέπει να σπεύσεις να κάνεις τη θέση σου γνωστή στον Θεό, να αποδεχτείς την ανάθεσή Του και να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου. Όταν έχεις αντιληφθεί αυτό το καίριο σημείο και εκπληρώσει την αποστολή που σου έχει αναθέσει ο Θεός, η σχέση σου με τον Θεό θα είναι κανονική. Αν, όταν ο Θεός σού εμπιστεύεται μια αποστολή ή σου λέει να εκτελέσεις ένα ορισμένο καθήκον, η στάση σου είναι πρόχειρη και αδιάφορη και δεν το παίρνεις στα σοβαρά, αυτό δεν είναι το ακριβώς αντίθετο από το να δίνεις όλη σου τη δύναμη και την καρδιά; Μπορείς να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου με αυτόν τον τρόπο; Σίγουρα όχι. Δεν θα εκτελέσεις ικανοποιητικά το καθήκον σου. Επομένως, η στάση σου όταν εκτελείς το καθήκον σου είναι καίριας σημασίας, όπως και η μέθοδος και το μονοπάτι που επιλέγεις. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, εκείνοι που αποτυγχάνουν να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους θα αποκλειστούν.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.