Υπάρχει ένας στίχος σε έναν εκκλησιαστικό ύμνο που λέει το εξής: «Όλοι οι άνθρωποι που αγαπάνε την αλήθεια είναι αδελφοί και αδελφές». Αυτή η δήλωση είναι σωστή. Μόνον αυτοί που αγαπούν την αλήθεια ανήκουν στον οίκο του Θεού· μόνον αυτοί είναι πραγματικοί αδελφοί και αδελφές. Νομίζεις ότι όλοι όσοι παρευρίσκονται συχνά στη συνέλευση στον οίκο του Θεού είναι αδελφοί και αδελφές; Όχι απαραίτητα. Ποιοι άνθρωποι δεν είναι αδελφοί και αδελφές; (Όσοι αποστρέφονται την αλήθεια, όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια.) Όλοι αυτοί που δεν αποδέχονται την αλήθεια και την αποστρέφονται είναι κακοί άνθρωποι. Είναι όλοι άνθρωποι χωρίς συνείδηση ή λογική. Κανένας από αυτούς δεν ανήκει σ’ εκείνους που σώζει ο Θεός. Αυτοί οι άνθρωποι στερούνται ανθρώπινης φύσης, δεν φροντίζουν το έργο που πρέπει, και δρουν αχαλίνωτοι κάνοντας κακά πράγματα. Ζουν με σατανικές φιλοσοφίες και επιστρατεύουν πονηρούς ελιγμούς, ενώ χρησιμοποιούν, καλοπιάνουν και εξαπατούν τους άλλους. Δεν δέχονται ούτε το παραμικρό ίχνος της αλήθειας και έχουν παρεισφρήσει στον οίκο του Θεού αποκλειστικά και μόνο για να κερδίσουν ευλογίες. Γιατί τους αποκαλούμε δύσπιστους; Επειδή αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αποδέχονται. Μόλις κάποιος συναναστραφεί την αλήθεια, χάνουν το ενδιαφέρον τους, την αποστρέφονται, δεν αντέχουν να ακούν γι’ αυτήν, νιώθουν ότι είναι βαρετή και δεν μπορούν να μείνουν καθισμένοι. Είναι ξεκάθαρα δύσπιστοι και άπιστοι. Δεν πρέπει να τους θεωρείς αδελφούς και αδελφές. Είναι πιθανό να θελήσουν να σε πλησιάσουν για να προσφέρουν κάποια οφέλη και να προσπαθήσουν να χτίσουν μια σχέση μαζί σου χρησιμοποιώντας μικρές χάρες. Παρ’ όλα αυτά, όταν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια μαζί τους, αλλάζουν τη συζήτηση σε επουσιώδη θέματα και συζητάνε για ζητήματα της σάρκας, για δουλειά, για εγκόσμιες υποθέσεις, για τάσεις των άπιστων, για αισθήματα, για οικογενειακά ζητήματα και για τέτοιου είδους εξωτερικά πράγματα. Τίποτα από όσα λένε δεν σχετίζεται με την αλήθεια, με την πίστη στον Θεό ή με την άσκηση της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Δεν διαβάζουν ποτέ τα λόγια του Θεού, δεν συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, δεν προσεύχονται ούτε εκτελούν ποτέ πνευματικές ασκήσεις. Είναι αυτοί οι άνθρωποι αδελφοί και αδελφές; Δεν είναι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Αποστρέφονται την αλήθεια. Αφού διεισδύσουν στον οίκο του Θεού και δουν ότι οι συναθροίσεις περιλαμβάνουν πάντα ανάγνωση των λόγων του Θεού, συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, συζήτηση για την αυτογνωσία και συναναστροφή πάνω σε προβλήματα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων, νιώθουν αποστροφή στην καρδιά τους. Δεν έχουν καθόλου κατανόηση ή εμπειρίες ούτε έχουν κάτι να πουν, γι’ αυτό και βαριούνται την εκκλησιαστική ζωή. Αναρωτιούνται διαρκώς τα εξής: «Γιατί συναναστρεφόμαστε πάντα πάνω στα λόγια του Θεού; Γιατί συζητάμε πάντα για την αυτογνωσία; Γιατί δεν υπάρχει καθόλου διασκέδαση και απόλαυση στην εκκλησιαστική ζωή; Πότε θα τελειώσει αυτό το είδος εκκλησιαστικής ζωής; Πότε θα εισέλθουμε στη βασιλεία και θα λάβουμε ευλογίες;» Βρίσκουν τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια ανιαρή και δεν θέλουν να την ακούνε. Όταν συμβαίνουν πράγματα σε αυτούς τους ανθρώπους, θα λέγατε ότι αναζητούν την αλήθεια; Μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια; (Δεν μπορούν.) Αν δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια, πώς μπορούν να την κάνουν πράξη; Σύμφωνα με τι ζουν, λοιπόν; Χωρίς αμφιβολία, ζουν σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά, είναι διαρκώς πονηροί και πανούργοι, δεν ζουν σύμφωνα με την κανονική ανθρώπινη φύση. Ποτέ δεν προσεύχονται στον Θεό ούτε αναζητούν την αλήθεια, αλλά διεκπεραιώνουν τα πάντα χρησιμοποιώντας ανθρώπινα τεχνάσματα, τακτικές και φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις —κάτι που κάνει εξαντλητική και επίπονη την ύπαρξη. Αλληλεπιδρούν με τους αδελφούς και τις αδελφές όπως αλληλεπιδρούν με τους άπιστους, ακολουθούν σατανικές φιλοσοφίες, λένε ψέματα και εξαπατούν. Τους αρέσει να κουτσομπολεύουν και να διυλίζουν τον κώνωπα. Σε όποια ομάδα κι αν ζουν, ψάχνουν πάντα ποιος συμφωνεί με ποιον και ποιος συνεργάζεται με ποιον. Όταν μιλάνε, παρατηρούν προσεκτικά τις αντιδράσεις των άλλων και είναι πάντα σε επιφυλακή, προσπαθώντας να μην προσβάλουν κανέναν. Ακολουθούν πάντα τις φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις προκειμένου να χειρίζονται τα πράγματα γύρω τους και τις σχέσεις τους με τους άλλους. Αυτό κάνει την ύπαρξή τους πολύ εξουθενωτική. Μπορεί μεν να φαίνονται ενεργοί σε σχέση με άλλους ανθρώπους, αλλά, στην πραγματικότητα, μόνο αυτοί ξέρουν τι αγώνα κάνουν. Αν παρατηρήσεις προσεκτικά τις ζωές τους, θα σου φανούν εξουθενωτικές. Για ένα ζήτημα που αφορά τη φήμη, το κέρδος ή την υπόληψη, επιμένουν να διευκρινίζουν ποιος είναι σωστός και ποιος είναι λάθος, ποιος είναι ανώτερος και ποιος είναι κατώτερος, και επιχειρηματολογούν για να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο. Οι άλλοι δεν θέλουν να ακούσουν. Λένε τα εξής: «Δεν μπορείς να τα πεις πιο απλά; Δεν μπορείς να είσαι πιο ευθύς; Γιατί πρέπει να είσαι τόσο επουσιώδης;» Οι σκέψεις τους είναι πολύ περίπλοκες και δαιδαλώδεις. Ζουν εξουθενωτική ζωή χωρίς να συνειδητοποιούν τα υποκείμενα προβλήματα. Γιατί δεν μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια και να είναι ειλικρινείς; Επειδή αποστρέφονται την αλήθεια και δεν θέλουν να είναι ειλικρινείς. Επομένως, σε τι βασίζονται στη ζωή; (Σε φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και σε ανθρώπινες μεθόδους.) Όταν βασίζει κανείς τις ενέργειές του σε ανθρώπινες μεθόδους, καταλήγει είτε να τον περιγελούν είτε να αποκαλύπτει μια άσχημη πλευρά του εαυτού του. Κι έτσι, μετά από προσεκτικότερη εξέταση, οι πράξεις τους, τα πράγματα με τα οποία περνούν όλη τη μέρα τους —όλα σχετίζονται με τη δική τους υπόληψη, τη φήμη, το κέρδος και τη ματαιοδοξία τους. Είναι σαν να ζουν σε έναν ιστό, πρέπει να επιχειρηματολογούν ή να βρίσκουν δικαιολογίες για τα πάντα και μιλούν συνεχώς για τον εαυτό τους. Το σκεπτικό τους είναι πολύπλοκο, λένε πάρα πολλές ανοησίες, τα λόγια τους είναι πολύ μπερδεμένα. Διαρκώς φιλονικούν ως προς το τι είναι σωστό και τι λάθος, δεν έχει τέλος αυτό. Όταν δεν προσπαθούν να αποκτήσουν γόητρο, ανταγωνίζονται για τη φήμη και τη θέση, και δεν περνά στιγμή που να μην ζουν για αυτά τα πράγματα. Και ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Μπορεί να έχουν αποκτήσει γόητρο, όμως όλοι τούς έχουν σιχαθεί και έχουν κουραστεί μαζί τους. Οι άνθρωποι τους έχουν καταλάβει κι έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα, ότι δεν είναι από αυτούς που πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό. Όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες ή άλλοι αδελφοί και αδελφές χρησιμοποιούν λίγα λόγια για να τους κλαδέψουν, αρνούνται πεισματικά να τα δεχτούν, επιμένουν να προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν ή να βρουν δικαιολογίες, και προσπαθούν να τα ρίξουν αλλού. Κατά τη διάρκεια των συνελεύσεων, υπερασπίζονται τον εαυτό τους, κουτσομπολεύουν και προκαλούν προβλήματα μεταξύ των εκλεκτών του Θεού. Μέσα τους, σκέφτονται: «Δεν μπορώ όντως πουθενά να υποστηρίξω την άποψή μου;» Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Είναι κάποιος που αγαπά την αλήθεια; Είναι κάποιος που πιστεύει στον Θεό; Όταν ακούει κάποιον να λέει κάτι που δεν συνάδει με τις προθέσεις του, θέλει πάντα να επιχειρηματολογεί και απαιτεί εξηγήσεις· μπλέκεται στο ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, δεν αναζητά την αλήθεια ούτε τη μεταχειρίζεται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Όσο απλό κι αν είναι ένα θέμα, πρέπει να το κάνει τόσο περίπλοκο —απλώς ψάχνει για μπελάδες, του αξίζει να εξαντληθεί εντελώς! Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι προκαλούνται από τους ίδιους. Ψάχνουν μπελάδες χωρίς λόγο. Για να το θέσουμε πιο απλά, δεν ασχολούνται με τα σωστά πράγματα. Αυτός είναι ο τρόπος ζωής των παράλογων ανθρώπων. Κάποιοι μπερδεμένοι άνθρωποι, αν και δεν μπλέκονται με το σωστό και το λάθος, έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα. Ζουν σαν γουρούνια, μέσα σε μια παραζάλη. Αυτά τα δύο είδη ανθρώπων είναι εντελώς διαφορετικά. Οι μεν γέρνουν αριστερά και οι δε γέρνουν δεξιά, αλλά όλοι είναι άπιστοι. Αυτοί οι άνθρωποι, όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό και όσα κηρύγματα κι αν έχουν ακούσει, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν την αλήθεια, πόσο μάλλον να μάθουν τι σημαίνει άσκηση της αλήθειας. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με οποιεσδήποτε συνθήκες, δεν αναζητούν ποτέ την αλήθεια. Ακολουθούν, αντίθετα, ανθρώπινες μεθόδους και φιλοσοφίες του Σατανά, ζώντας εξουθενωτικές και αξιολύπητες ζωές. Είναι ειλικρινείς πιστοί στον Θεό; Σε καμία περίπτωση. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια δεν πιστεύουν πραγματικά στον Θεό. Αυτοί που δεν μπορούν να αποδεχτούν καθόλου την αλήθεια δεν μπορούν να αποκαλούνται αδελφοί και αδελφές. Μόνο όσοι αγαπούν και μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια είναι αδελφοί και αδελφές. Ποιοι είναι, λοιπόν, εκείνοι που δεν αγαπούν την αλήθεια; Είναι όλοι άπιστοι. Όσοι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια αποστρέφονται την αλήθεια και την έχουν απορρίψει. Πιο συγκεκριμένα, είναι όλοι τους άπιστοι που έχουν παρεισφρήσει στην εκκλησία. Αν είναι ικανοί να κάνουν κάθε λογής κακό και να διακόπτουν και να διαταράσσουν το έργο της εκκλησίας, είναι τσιράκια του Σατανά. Πρέπει να αποπεμφθούν και να αποκλειστούν. Δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται σε καμία περίπτωση ως αδελφοί και αδελφές. Όλοι όσοι τους δείχνουν αγάπη είναι εξαιρετικά ανόητοι και αδαείς.