Ο άνθρωπος είναι ο μεγαλύτερος δικαιούχος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού (Μέρος τρίτο)
Τι κερδίζουν οι άνθρωποι όταν ακολουθούν τον Θεό τόσα χρόνια; Οι περισσότεροι θα έλεγαν ότι η συγκομιδή τους έως τώρα είναι σπουδαία. Για την ώρα δεν θα συζητήσουμε πόσο σπουδαία είναι η συγκομιδή όσων έχουν καλό επίπεδο και επιδιώκουν την αλήθεια· ακόμη κι εκείνοι που έχουν συνηθισμένο επίπεδο έχουν πολύ καλή συγκομιδή. Κατ’ αρχάς, διακρίνουν οι άνθρωποι κάποια πράγματα γι’ αυτόν τον κακό, διεφθαρμένο κόσμο; (Ναι.) Όταν ήσουν ανάμεσα στους απίστους, πώς ένιωθες; Ένιωθες κάθε μέρα κούραση, εκνευρισμό, θυμό, θλίψη και καταπίεση· δεν τόλμαγες να εκτονωθείς, γιατί φοβόσουν μήπως έπεφτες πάνω σε κανέναν κακό άνθρωπο που θα σε εκφόβιζε και δεν θα μπορούσες να τον νικήσεις, οπότε αναγκαζόσουν να καταπιείς τον εγωισμό σου. Όταν, δηλαδή, ζούσες μέσα στον κόσμο των απίστων, σ’ αυτόν τον κακό κόσμο, μόνο με διαβόλους ερχόσουν σε επαφή· όλοι κακοποιούσαν ο ένας τον άλλον, πράγμα που σ’ έκανε να πονάς βαθιά. Αυτό το συναίσθημα είναι πολύ προφανές. Και σε τι μετατράπηκε, λοιπόν, αυτό το προφανές συναίσθημα μόλις πίστεψες στον Θεό; Τι έγινε εκείνη η αποσπασματική συνείδηση και η ηθική αντίληψη που είχες; Μετατράπηκε σε αληθινή διάκριση και γνώση γι’ αυτήν τη μοχθηρή εποχή. Υποφέροντας τόσες διώξεις, βλέπεις την αποκρουστική όψη των διαβόλων βασιλιάδων, το σκοτάδι και τη μοχθηρία αυτής της εποχής. Δεν είναι συγκομιδή αυτό; Θα την είχες χωρίς να πιστέψεις στον Θεό και να αποδεχτείς την αλήθεια; Το μόνο που ένιωθες παλιά είναι το εξής: «Πώς είναι δυνατόν να γίνονται οι άνθρωποι όλο και χειρότεροι; Δεν το χωράει ο νους μου». Θα έλεγες το ίδιο και τώρα; Γνωρίζεις πια κάποια πράγματα και μπορείς να διακρίνεις τους κακούς ανθρώπους, τους μοχθηρούς και κοσμικούς διαβόλους. Θα ήσουν ακόμα διατεθειμένος να έρθεις σε επαφή και να αλληλεπιδράσεις μαζί τους; (Όχι.) Φυσικά και δεν θα ήθελες κάτι τέτοιο. Αν σου ζητούσε κανείς να σχετιστείς και να ανακατευτείς μαζί τους, θα σου κοβόταν η ανάσα και θα έλεγες: «Φοβάμαι. Δεν μπορώ να τους νικήσω. Όλοι αυτοί ανήκουν στον Σατανά, είναι πάρα πολύ κακοί!» Τι ήταν αυτό που σε έκανε να αλλάξεις τόσο πολύ; Τα αποτελέσματα του λόγου του Θεού, έτσι δεν είναι; Επειδή μιλάμε συνέχεια για το πώς να διακρίνεις τους κακούς ανθρώπους, τη μοχθηρή εποχή και τις μοχθηρές τάσεις, γνώρισες αυτήν την εποχή και την ανθρωπότητα, σωστά; Εφόσον γνωρίζεις αυτά τα πράγματα, δεν θες να έχεις καμία σχέση μαζί τους· η ηθική και η συνείδησή σου αηδιάζουν με δαύτους και αρχίζεις να έχεις διάκριση. Κατανοείς σιγά σιγά τη φύση-ουσία τους· νιώθεις μέσα σου ότι είναι διάβολοι. Η παραμικρή επαφή μαζί τους σου προκαλεί βαθύ πόνο και σε αναστατώνει τόσο πολύ που δεν αντέχεις άλλο να ζεις έτσι· το μόνο που θες είναι να φύγεις μακριά τους. Κάποιοι άνθρωποι, την πρώτη φορά που εντάσσονται στην εκκλησία και συναντούν τους αδελφούς και τις αδελφές, σκέφτονται: «Τι το διαφορετικό έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Όλοι τους λένε ανοιχτά και απλά τα εσώψυχά τους, λες και είναι οικογένεια. Πώς είναι δυνατόν να μην προστατεύουν καθόλου τον εαυτό από τους άλλους; Χαζοί είναι; Εγώ, όμως, είμαι έξυπνος. Προστατεύω πάντα τον εαυτό μου και δεν λέω σε κανέναν τα εσώψυχά μου». Με τον καιρό, καταλαβαίνουν ένα μικρό μέρος της αλήθειας. Κατανοούν ότι, αν δεν αρχίσουν να επιδιώκουν να γίνουν ειλικρινείς, αν δεν πάψουν να κρύβονται, να λένε ψέματα και να εξαπατούν, τότε είναι διάβολοι και ο Σατανάς. Σίγουρα θα αποκλειστούν. «Πρέπει να αποδεχτώ την αλήθεια και να είμαι ειλικρινής». Έπειτα, προσπαθούν να ανοίξουν την καρδιά τους στους αδελφούς και τις αδελφές και να πουν τα εσώψυχά τους. Όταν καμιά φορά λένε ψέματα, προσεύχονται στον Θεό, εγκαταλείπουν τα ψέματα και συμπεριφέρονται με ειλικρίνεια. Ασκούνται συνέχεια με αυτόν τον τρόπο και έρχεται μια μέρα που καταλαβαίνουν πως είναι καλό να ζεις έτσι· δεν νιώθουν ούτε κούραση ούτε καταπίεση και δεν πονάνε καθόλου. Η καρδιά τους είναι ελεύθερη και απελευθερωμένη και νιώθουν μέσα τους πραγματική γαλήνη και χαρά. Από κει κι έπειτα, μπορούν να συναναστρέφονται ανοιχτά με τους αδελφούς και τις αδελφές τους για όλες τις σκέψεις και τις ιδέες τους. «Μόνο στον οίκο του Θεού υπάρχει το περιβάλλον της αλήθειας, μόνο εκεί επικρατεί ο λόγος του Θεού και μόνο εκεί η γη είναι αγνή. Μόνο στον οίκο του Θεού μπορούν να αποκτήσουν περισσότερο οι άνθρωποι την ανθρώπινη ομοιότητα στη διάρκεια της ζωής τους!» Αν όντως νιώθεις έτσι, τότε δεν θα εγκαταλείψεις τον Θεό, αφού βλέπεις ότι ο Θεός είναι αγάπη και αυτήν την αγάπη την απολαμβάνεις. Όταν οι άπιστοι βλέπουν τους ανθρώπους να πιστεύουν στον Θεό και να Τον ακολουθούν έτσι, δεν μπορούν να το καταλάβουν. Είναι ακατανόητο γι’ αυτούς το τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, γιατί πιστεύουν τόσο πολύ στον Θεό ή γιατί συνεχίζουν να συναθροίζονται παρά τις τόσο δύσκολες συνθήκες. Ακόμη κι όταν τους αποπέμπουν και τους αποβάλλουν, ούτε και τότε εγκαταλείπουν τον Θεό, αλλά συνεχίζουν την απλή δουλειά του να διαδίδουν το ευαγγέλιο, αλλά και να προετοιμάζουν καλές πράξεις. Κάποιοι απ’ αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να φοβούνται να εγκαταλείψουν τον Θεό· φοβούνται ότι, αν φύγουν, θα τους τιμωρήσει ο Θεός. Αλήθεια σου λέω: Είσαι ελεύθερος να φύγεις, μην ανησυχείς, δεν θα σε τιμωρήσει ο Θεός. Ο Θεός δίνει ελευθερία στους ανθρώπους, η πόρτα του οίκου Του είναι πάντα ανοιχτή· όποιος θέλει να φύγει είναι ελεύθερος όπου και όποτε θέλει, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Όμως, αν κάποιος φύγει και μετά θελήσει να επανέλθει, δεν είναι τόσο απλό, αφού έχει διαπράξει προδοσία κατά του Θεού. Για να γίνει ξανά δεκτός στην εκκλησία, πρέπει να εξεταστεί αυστηρά για να διαπιστωθεί αν έχει μετανοήσει πραγματικά και αν είναι ή δεν είναι καλός άνθρωπος. Για όσους, όμως, θέλουν να εγκαταλείψουν τον Θεό και να επιστρέψουν στον κόσμο, δεν υπήρξε ποτέ κανένας περιορισμός στον οίκο του Θεού. Μήπως υπάρχουν διοικητικά διατάγματα στην εκκλησία που να λένε ότι κάποιοι άνθρωποι δεν επιτρέπεται να φύγουν; (Όχι.) Ποτέ δεν είχε κάτι τέτοιο η εκκλησία. Ο οίκος του Θεού δεν απαγορεύει σε κανέναν να εγκαταλείψει την εκκλησία· μάλιστα, αν την εγκαταλείψει ένας κακός άνθρωπος, όλοι θα χαρούν γι’ αυτό. Όμως, είναι κάποιοι που θέλουν να δηλώνουν πάντα τις καλές τους προθέσεις σ’ εκείνους που θέλουν να φύγουν και τους λένε: «Δεν γίνεται να φύγεις, έχεις κάποια χαρίσματα και κάποιο επίπεδο. Έχεις ακόμα μέλλον στην εκκλησία, μπορείς να κερδίσεις πολλές ευλογίες». Κάποιοι καλοπροαίρετοι άνθρωποι προσπαθούν να πείσουν με αυτόν τον τρόπο τους άλλους, νομίζοντας ότι αυτό αποτελεί ένδειξη αγάπης. Έχει καμία ουσία να τους ζητάς έτσι να παραμείνουν; Μπορείς να πείσεις τον άνθρωπο να μείνει, αλλά δεν μπορείς να πείσεις την καρδιά του. Όποιος δεν αγαπάει την αλήθεια δεν μπορεί να παραμείνει σταθερός στον οίκο του Θεού· ακόμη κι αν τον αναγκάσεις να μείνει, δεν πρόκειται να αποκτήσει καθόλου ευλογίες, αφού δεν επιδιώκει την αλήθεια. Αν κάποιος είναι αφοσιωμένος απλός δουλευτής, τότε είναι σημαντική η ευλογία τού ότι θα μπορέσει να επιβιώσει· είναι, όμως, πρόθυμοι απλώς να δουλεύουν αυτοί που δεν αγαπούν την αλήθεια, που τους κουράζει η πίστη στον Θεό; Αν, λοιπόν, θες να πείσεις κάποιον καλοπροαίρετα, αυτό θα έχει κάποια αποτελέσματα όταν είναι καλός άνθρωπος. Είναι, όμως, λίγο ανόητο να προσπαθείς να πείσεις έναν κακό άνθρωπο. Υπάρχουν αρχές για το πώς να παροτρύνουμε τους άλλους. Έχεις αποτέλεσμα όταν παροτρύνεις ανθρώπους που μπορούν να μετανοήσουν, αλλά είναι μάταιο να παροτρύνεις κακούς ανθρώπους. Όσο προσπαθείς να τους πείσεις τόσο αηδιάζουν μαζί σου και, από εκεί που ντρέπονταν, μετά θυμώνουν κιόλας. Κάτι τέτοιο δείχνει ότι είσαι ανόητος· είναι ανοησία να παροτρύνεις έναν κακό άνθρωπο. Κάποιοι, αν και πιστεύουν λίγο καιρό μόνο στον Θεό, ξέρουν βαθιά μέσα τους ότι, διαβάζοντας τα τελευταία χρόνια τα λόγια του Θεού, έχουν αντιληφθεί με απλό τρόπο πολλές αλήθειες. Επίσης, ξέρουν ότι, ναι μεν δεν έχουν ακόμη αποκτήσει ολόκληρη την αλήθεια, αλλά έχουν αλλάξει ως ένα βαθμό και έχουν αποκτήσει πολλά πράγματα από τον Θεό. Όταν σου το ζητήσουν, ακόμα δεν μπορείς να μιλήσεις ξεκάθαρα για τη βιωματική γνώση και μαρτυρία σου. Ωστόσο, νιώθεις ότι προχωράς μπροστά προς μια κατεύθυνση καλή και θετική, ότι δεν προχωράς προς τα πίσω προς μια κατεύθυνση κακή ή αρνητική και όλο λες μέσα σου: «Πρέπει να είμαι καλός άνθρωπος, πρέπει να είμαι ειλικρινής. Δεν γίνεται σε καμία περίπτωση να είμαι δόλιος, ούτε, βέβαια, να είμαι αλαζόνας και οπαδός της μοχθηρίας, με αποτέλεσμα να με απεχθάνεται ο Θεός. Πρέπει να είμαι ένας άνθρωπος που ευχαριστεί τον Θεό». Επιπλήττεις και συγκρατείς τον εαυτό σου συχνά με αυτόν τον τρόπο και, μετά από κάποια χρόνια, πιστεύεις τελικά ότι μπορείς να βιώσεις λίγη ανθρώπινη ομοιότητα. Με βάση τα πιο αληθινά συναισθήματα, τις εμπειρίες και τις αντιλήψεις των ανθρώπων, αυτός που ωφελείται περισσότερο από το έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Τι έχετε χάσει που πιστεύετε έως και σήμερα στον Θεό; Εγώ θα σας πω: Έχετε χάσει την ευκαιρία για κραιπάλες, το να κάνετε ό,τι θέλετε, να ζείτε άκαρδα, να πηγαίνετε για χορό, τραγούδι και πάρτι σε νυχτερινά κέντρα και μπαρ, και να τρωγοπίνετε μέχρι σκασμού, παρασυρμένοι από τη μοχθηρία. Έχετε χάσει αυτές τις μέρες. Το πιο σημαντικό, όμως είναι αυτό που έχετε κερδίσει. Οι άνθρωποι πιστεύουν πολλές φορές ότι με την πίστη στον Θεό είναι τρισευτυχισμένοι και ανέμελοι. Θα ήταν πολύ καλό να ζήσεις έτσι μια ολόκληρη ζωή. Κυρίως αποκτάς ευτυχία, χαρά και γαλήνη. Δεν είναι πραγματικά οφέλη αυτά; (Είναι.) Κάποιοι ίσως πουν: «Με έχει κουράσει μεν λίγο το καθήκον που κάνω εδώ και δύο χρόνια, αλλά νιώθω πολύ χαλαρός». Αυτή η χαλαρότητα και η γαλήνη δεν αγοράζονται με λεφτά ούτε ανταλλάσσονται με καμία θέση, καμία φήμη, κανένα κέρδος και κανένα πτυχίο.
Όταν ένας πιστός στον Θεό αποκτά την αλήθεια, τότε αποκτά τη ζωή και, όταν αποκτά τη ζωή, αποκομίζει αληθινά οφέλη. Τι κερδίζει ο Θεός από τον άνθρωπο τη στιγμή που αυτός αποκομίζει αληθινά οφέλη; Τι απαιτήσεις έχει ο Θεός από τον άνθρωπο; Τι χρειάζεται να αποκτήσει ο Θεός από τον άνθρωπο; Κάνει συναλλαγές ο Θεός; (Όχι.) Έχει πει ποτέ ο Θεός με τα λόγια και τις πράξεις του: «Μου χρωστάτε τόσα χρήματα για τα λόγια που είπα»; Σας έχει ζητήσει ποτέ έστω και ένα σεντ; (Όχι.) Κάποιοι καχύποπτοι δεν πιστεύουν ότι ο Θεός θα έδινε στην ανθρωπότητα απλόχερα και αφιλοκερδώς τόσες αλήθειες που μπορούν να γίνουν η ζωή του ανθρώπου· δεν το πιστεύουν αυτό. Πιστεύουν ότι καθετί πάνω στη γη αποτελεί αντικείμενο συναλλαγής, ότι τίποτε δεν είναι τζάμπα σ’ αυτόν τον κόσμο, οπότε δεν πιστεύουν ότι ο Θεός προσφέρει στους ανθρώπους όλα τα λόγια και τις πράξεις του απλόχερα και χωρίς κάποιο αντίτιμο. Πιστεύουν ότι, ακόμη κι έτσι να είναι, σίγουρα πρόκειται για παγίδα. Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι αμφισβητούν έτσι τον Θεό, αφού δεν ξέρουν ποιους σώζει και οδηγεί στην τελείωση ο Θεός, πόσο μάλλον σε ποιους παραχωρεί την αλήθεια. Όμως, δωρεάν τα κάνει πράγματι όλα αυτά ο Θεός. Όταν οι άνθρωποι κάνουν αυτά που απαιτεί από κείνους ο Θεός, Αυτός είναι ευχαριστημένος και θα τους εγκρίνει. Το αποτέλεσμα που περιμένει ο Θεός και αυτό που θέλει από τους ανθρώπους όταν τους σώζει είναι να αποδεχτούν τις αλήθειες που εκφράζει και να μπορέσουν να ζήσουν σύμφωνα με τα λόγια Του. Αυτό το μικρό πραγματάκι θέλει ο Θεός. Μπορούν, όμως, οι άνθρωποι να Του το δώσουν; Πόσοι είναι εκείνοι που μπορούν να αντιληφθούν ότι αυτή η απαίτηση του Θεού είναι η πιο πολύτιμη ανταπόδοση προς Εκείνον; Ποιος μπορεί να καταλάβει την καρδιά του Θεού; Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί, κανείς απ’ αυτούς δεν ξέρει ότι έχουν αποκτήσει ό,τι πιο πολύτιμο. Γιατί λέω ότι έχουν αποκτήσει ό,τι πιο πολύτιμο; Ο Θεός έχει προσφέρει στους ανθρώπους τη ζωή Του, όλα αυτά που είναι και όλα αυτά που έχει, ώστε οι άνθρωποι να τα βιώσουν και, μαζί με τις αλήθειες που τους έχει προσφέρει, να τα χρησιμοποιήσουν ως κατεύθυνση και στόχο στη ζωή τους, να ζήσουν σύμφωνα με τα λόγια Του και να τα μετατρέψουν σε ζωή τους. Άρα, δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Θεός πρόσφερε απλόχερα τη ζωή Του στους ανθρώπους ώστε να γίνει Εκείνος η ζωή τους; (Θα μπορούσε.) Τι παίρνουν, λοιπόν, οι άνθρωποι από τον Θεό; Τις προσδοκίες Του; Τις υποσχέσεις Του; Τι πράγμα; Δεν παίρνουν κενά λόγια οι άνθρωποι από τον Θεό, αλλά παίρνουν τη ζωή του Θεού! Ο Θεός χαρίζει στους ανθρώπους ζωή και, ταυτόχρονα, η μόνη Του απαίτηση από αυτούς είναι να βιώσουν τη ζωή Του ως δική τους. Όταν ο Θεός σε βλέπει να βιώνεις αυτήν τη ζωή, ευχαριστιέται· μόνο αυτό απαιτεί. Οι άνθρωποι, επομένως, αποκτούν από τον Θεό κάτι ανεκτίμητο, αλλά ο Θεός δεν παίρνει τίποτα τη στιγμή που τους δίνει αυτό το ανεκτίμητο πράγμα. Αυτός που ωφελείται περισσότερο είναι ο άνθρωπος· αυτός θερίζει τη μεγαλύτερη συγκομιδή και είναι αυτός που ωφελείται περισσότερο. Ταυτόχρονα με την αποδοχή των λόγων του Θεού ως τη ζωή τους, οι άνθρωποι αποκτούν και κατανόηση της αλήθειας, καθώς και κάποιες αρχές και ένα θεμέλιο για τη συμπεριφορά τους. Έτσι, έχουν μια κατεύθυνση για το μονοπάτι της ζωής τους. Δεν τους παραπλανά και δεν τους δεσμεύει πια ο Σατανάς, ούτε τους παραπλανούν και τους εκμεταλλεύονται πια οι κακοί άνθρωποι· οι πονηρές τάσεις δεν τους μολύνουν και δεν τους παρασύρουν πια. Ζουν με ελευθερία και απελευθέρωση μεταξύ ουρανού και γης. Μπορούν να ζήσουν αληθινά υπό το κράτος του Θεού και δεν τους κακοποιεί ποτέ ξανά καμία πονηρή ή σκοτεινή δύναμη. Αυτό σημαίνει ότι, όταν κάποιος βιώνει μια τέτοια ζωή, δεν πονάει πια και δεν έχει καμία δυσκολία. Ζει ευτυχισμένος, ελεύθερος και χαλαρός. Έχει μια κανονική σχέση με τον Θεό, δεν επαναστατεί εναντίον Του και δεν Του αντιστέκεται. Εφόσον ζει πραγματικά υπό την κυριαρχία Του, ο τρόπος ζωής του, εσωτερικά και εξωτερικά, είναι απόλυτα δικαιολογημένος. Έχει αποκτήσει την αλήθεια, έχει ανθρώπινη φύση και αξίζει πλέον να λέγεται άνθρωπος. Πείτε Μου, ποιο είναι καλύτερο; Αυτό το σπουδαίο όφελος ή όσα φαντάζονται οι άνθρωποι ότι έχει υποσχεθεί ο Θεός και οι ευλογίες που θέλουν να αποκτήσουν; Ποιο απ’ τα δυο χρειάζονται περισσότερο οι άνθρωποι; Ποιο απ’ τα δυο μπορεί να τους κάνει να υποταχθούν στον Θεό και να Τον λατρεύουν, να τους κάνει να ζήσουν για πάντα, χωρίς να τους καταστρέψει ή να τους τιμωρήσει ο Θεός; Πιο σημαντικό είναι το ότι θες να ευλογηθείς ή το να βιώσεις αληθινά τη ζωή που σου έχει δώσει ο Θεός; Ποιο απ’ τα δυο μπορεί να σε βοηθήσει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού, χωρίς να Του προκαλέσεις απέχθεια και χωρίς να σε εγκαταλείψει ή να σε τιμωρήσει; Ποιο απ’ τα δυο μπορεί να προστατέψει τη ζωή σου; Την αιώνια ζωή μπορείς να την αποκτήσεις μόνο αν αποδεχτείς την αλήθεια που προέρχεται από τον Θεό. Όταν θα έχεις αυτήν τη ζωή, τότε τη ζωή σου δεν θα την περιορίζει ο χρόνος· αυτή είναι η αιώνια ζωή. Γίνεται κατανοητό μέσα απ’ αυτά ότι όποιος δεν αποκτήσει τη ζωή που προέρχεται από τον Θεό θα πεθάνει· η ανθρώπινη ζωή περιορίζεται από τον χρόνο. Είναι αιώνια ζωή αυτή η ζωή που περιορίζεται από τον χρόνο; Δεν είναι. Μπορεί η επιθυμία σου για ευλογίες να πάρει τη θέση της αιώνιας ζωής που θα λάβεις από τον Θεό; Μπορεί η επιθυμία κάποιου να ευλογηθεί να αποτρέψει τον θάνατό του; Όχι, σε καμία περίπτωση.
Ο Θεός ήρθε για να εκφράσει πάρα πολλές αλήθειες. Οι άνθρωποι αποκτούν από τον Θεό τη ζωή, την αιώνια ζωή η οποία πηγάζει από Αυτόν, μια ζωή που θα διαρκέσει παντοτινά. Έχει αλλάξει καθόλου ο Θεός; (Όχι.) Από θεωρητική άποψη, χάρη στο σπουδαίο έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, οι άνθρωποι πληρούν πλέον τις προδιαγραφές για να κερδίσουν την αιώνια ζωή και να μην πεθάνουν ποτέ· σ’ αυτό το κομμάτι, ο Θεός έχει εκπληρώσει τις επιθυμίες Του, έχει εκπληρώσει το σχέδιο της διαχείρισής Του που διαρκεί έξι χιλιάδες χρόνια, δηλαδή το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Με την ολοκλήρωση του σπουδαίου έργου του Θεού, μοιάζει σαν Εκείνος να έχει κερδίσει κάποιο όφελος. Ποιος, όμως, είναι εκείνος που θα ζήσει για πάντα; Ποιος αποκτά τις μεγαλύτερες ευλογίες; (Ο άνθρωπος.) Το ανθρώπινο γένος. Μήπως θα αλλάξει η θέση του Θεού στην περίπτωση που δεν αποκτήσει αυτούς τους ανθρώπους; (Όχι.) Δεν θα αλλάξει ούτε η θέση Του ούτε η ουσία Του ούτε τίποτε άλλο. Από τη μεριά του ανθρώπου, αντίθετα, θα άλλαζε πολύ η μοίρα του· δεν μιλάμε για μικρή αλλαγή, θα ήταν η μέρα με τη νύχτα! Στη μία περίπτωση, θα πεθάνει αιώνια, ενώ στην άλλη θα ζήσει αιώνια. Τι πρέπει να διαλέξουν οι άνθρωποι; (Να ζήσουν αιώνια.) Τι θέλει να δει ο Θεός; Τι περιμένει πάνω απ’ όλα από τον άνθρωπο; Γιατί είναι πρόθυμος να πληρώσει τόσο μεγάλο τίμημα; Έδωσε τη ζωή Του στον άνθρωπο απλόχερα, χωρίς να ζητήσει τίποτα, χωρίς καμία συναλλαγή και χωρίς πρόσθετες προϋποθέσεις. Απλώς ζητάει από τους ανθρώπους να δεχτούν στην καρδιά τους τα λόγια Του και να βιώσουν την ανθρώπινη ομοιότητα σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του. Τότε είναι που το έργο Του θα αποφέρει αποτελέσματα και θα ικανοποιηθούν οι επιθυμίες Του. Οι άνθρωποι, όμως, είναι στενόμυαλοι· πιστεύουν ότι ο Θεός έχει κάποιο μεγάλο κέρδος όταν λέει όλα αυτά τα λόγια ώστε οι άνθρωποι να τα φάνε, να τα πιουν και να εισέλθουν σ’ αυτά, όταν τους ζητά να αποβάλουν διάφορα πράγματα και να δαπανήσουν τον εαυτό τους, να επαναστατήσουν εναντίον του και να τον παραμερίσουν και να λατρεύουν τον Θεό συνέχεια. Ισχύει κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα; (Όχι, ο Θεός είναι ανιδιοτελής. Χαρίζει την αλήθεια στον άνθρωπο χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς απαιτήσεις και χωρίς να ζητά ανταπόδοση.) Αν το σκεφτούμε καλά, είναι αλήθεια αυτό που είπα, ότι δηλαδή «ο Θεός είναι ανιδιοτελής»; (Ναι.) Ο Θεός είναι ανιδιοτελής. Τίποτε από όσα κάνει ο Θεός δεν είναι ιδιοτελές. Έκανε ποτέ τίποτα ο Θεός αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό Του και όχι για τον άνθρωπο; Ποτέ. Μέχρι σήμερα, ο Θεός δεν έχει κάνει ποτέ κάτι τέτοιο, πράγμα που μπορούν να διαπιστώσουν οι άνθρωποι μέσα από τις εμπειρίες τους. Ο Θεός δίνει στους ανθρώπους την ευκαιρία να καταλάβουν την αλήθεια και να αποκτήσουν τη ζωή που πηγάζει απ’ Αυτόν και ταυτόχρονα διευθετεί πάρα πολλές περιστάσεις, ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, δίνοντας στους ανθρώπους τις κατάλληλες ευκαιρίες να κάνουν το καθήκον τους. Έτσι, δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες και περιστάσεις ώστε οι άνθρωποι να βιώσουν και να καταλάβουν καλά το πόσο αληθινά είναι τα λόγια Του, πόση αλήθεια περιέχουν. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί είναι ποικίλες: κλαδεύει, πειθαρχεί, δοκιμάζει, εξευγενίζει, παρακινεί και παροτρύνει τους ανθρώπους. Χρησιμοποιεί, επίσης, την εκκλησιαστική ζωή και την αμοιβαία συναναστροφή, υποστήριξη και βοήθεια μεταξύ των αδελφών, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να κατανοήσουν τις προθέσεις Του, να αποφύγουν τις παρανοήσεις σχετικά με το τι έχει στην καρδιά Του και να οδηγηθούν στη σωστή οδό. Μήπως, καθώς τα κάνει όλα αυτά ο Θεός, έχει από τους ανθρώπους κι άλλες απαιτήσεις; Τους ζητά να κάνουν κάτι το ιδιαίτερο; (Όχι.) Άρα ο Θεός, ταυτόχρονα με το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων, τους δίνει και αρκετές ευκαιρίες και αρκετό χώρο και διαμορφώνει κατάλληλες συνθήκες και περιστάσεις για να αναπτυχθεί καθένας απ’ αυτούς. Ταυτόχρονα, τους καθαίρει και, τέλος, οδηγεί στην τελείωση όσους γίνεται να οδηγηθούν στην τελείωση, δηλαδή εκείνους που αγαπούν και επιδιώκουν την αλήθεια. Με λίγα λόγια, όλα όσα κάνει ο Θεός, δηλαδή τα λόγια που λέει στους ανθρώπους, το έργο Του και το τίμημα που πληρώνει, τα κάνει χωρίς αντάλλαγμα.
Εδώ που τα λέμε, όσα χρόνια κι αν εργάζεται ο Θεός, όσα από τα λόγια Του κι αν είναι σε θέση οι άνθρωποι να καταλάβουν, όσο μεγάλο κομμάτι της αλήθειας κι αν κάνουν πράξη και όση ζωή κι αν τους παρέχει ο Θεός, υπάρχει κανένας άνθρωπος που μπορεί να συνομιλήσει στ’ αλήθεια μαζί Του; Ας αφήσουμε κατά μέρος τη συνομιλία με τον Θεό προς το παρόν, μια που αυτή η απαίτηση είναι υπερβολική για σας αυτήν τη στιγμή. Μήπως, τουλάχιστον, μπορεί κανείς να κατανοήσει στ’ αλήθεια την καρδιά του Θεού; Ας μην πούμε για το αν Τον ικανοποιείς ή όχι. Μπορείς να καταλάβεις την καρδιά Του; Κανείς δεν μπορεί. Κάποιοι λένε: «Ο Θεός είναι πολύ μεγάλος κι εμείς οι άνθρωποι πολύ μικροί. Εκείνος βρίσκεται στον ουρανό κι εμείς στη γη. Μία και μόνο σκέψη του Θεού εμείς χρειαζόμαστε χρόνια για να τη συλλογιστούμε. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να Τον καταλάβουμε; Δύσκολο είναι να Τον κατανοήσεις και σχεδόν ανέφικτο να συνομιλήσεις μαζί Του». Είναι, λοιπόν, δύσκολο αυτό; Υπάρχει κάποιο επίπεδο δυσκολίας; Πού εντοπίζεται η δυσκολία αυτή; Οι σκέψεις του Θεού είναι μέσα σε όλα τα λόγια Του, στην αλήθεια που έχει εκφράσει και στη διάθεσή Του. Όποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, όποιος δεν την καταλαβαίνει, όποιος δεν μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια και ζωή που έχει δώσει ο Θεός, δεν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει τον ίδιο τον Θεό. Χωρίς να καταλαβαίνει κάποιος τον Θεό, δεν γίνεται να προσέλθει ενώπιόν Του και να συνομιλήσει μαζί Του, δεν θα μπορέσει να το κάνει ποτέ. Τι εννοώ «να συνομιλήσει»; Εννοώ να αποκαλύψει τι έχει μέσα στην καρδιά του, να μιλήσει από καρδιάς. Ξέρετε πώς να το κάνετε αυτό; Με τους γονείς σου, με τα αδέλφια σου και με τους κολλητούς σου ξέρεις πώς να μιλάς από καρδιάς, αλλά με τον Θεό δεν ξέρεις καθόλου πώς να το κάνεις. Ποια είναι η πηγή του προβλήματος; (Το ότι δεν καταλαβαίνουμε την καρδιά του Θεού.) Γιατί δεν καταλαβαίνεις την καρδιά του Θεού; (Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν αληθινά τον Θεό.) Ένας από τους βασικούς λόγους είναι αυτός. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την καρδιά του Θεού· δεν γνωρίζουν την καρδιά Του, δεν ξέρουν τις σκέψεις Του, τι αγαπάει, τι μισεί, τι Τον θλίβει και τι Τον λυπεί. Το γεγονός ότι δεν εκτιμάς αυτά τα πράγματα δείχνει ότι δεν έχεις αποκτήσει την αλήθεια ή τη ζωή μέσα από τα λόγια του Θεού και ότι η καρδιά σου δεν έχει πλησιάσει κοντά Του. Και τι θα πει να μην έχει πλησιάσει η καρδιά κάποιου ανθρώπου κοντά στον Θεό; Κατ’ αρχάς, θα πει ότι ο Θεός δεν έχει καμία θέση στην καρδιά του· ο άνθρωπος θέλει να είναι κύριος του εαυτού του. Αυτή η νοοτροπία τον κάνει να επαναστατεί και να αντιστέκεται στον Θεό πάντα και παντού· κάποιοι φτάνουν μέχρι και στο σημείο να απαρνηθούν τον Θεό και να Τον εγκαταλείψουν. Κάποιοι, όταν τους βρίσκουν καταστροφές και συμφορές, παρεξηγούν τον Θεό και διαμαρτύρονται εναντίον Του, Τον κρίνουν και Τον αρνούνται με τα λόγια τους. Τέτοιοι άνθρωποι ήδη αντιστέκονται στον Θεό και Τον προδίδουν. Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Τι λέει ο Θεός, είναι καλό ή κακό να ζουν οι άνθρωποι σε τέτοια κατάσταση; (Κακό.) Γιατί είναι κακό; (Γιατί ο Θεός δεν το θέλει αυτό, δεν είναι αυτό που επιθυμεί να δει.) Μια πτυχή του ζητήματος είναι αυτή. Πράγματι, ο Θεός δεν θέλει να βλέπει τέτοια πράγματα, οπότε τι θα ένιωθε αν τα έβλεπε; (Θα πληγωνόταν και θα μετάνιωνε.) Πρώτα απ’ όλα, θα πληγωνόταν. Σκέψου να είχες μεγάλες προσδοκίες από κάποιον, να περίμενες να σου ανοίξει την καρδιά του, αλλά τελικά εκείνος να ήταν αποξενωμένος από σένα και να σε παρεξηγούσε, να σου κρυβόταν και να σε απέφευγε. Πώς θα σου φαινόταν; Ή, ακόμα και να σου άνοιγε τελικά την καρδιά του και να σου μιλούσε, αν σου έλεγε άλλα πράγματα από κείνα που ήθελες να ακούσεις, πώς θα το έπαιρνες; Δεν θα ένιωθες μόνος; (Ναι.) Το πρώτο πράγμα που θα ένιωθες είναι μοναξιά και απομόνωση, σαν να μην έχεις κανέναν δικό σου άνθρωπο να εμπιστευθείς, κανέναν να μιλήσεις από καρδιάς, κανέναν να πιστέψεις και να βασιστείς πάνω του. Εκτός από τη μοναξιά, τι άλλο θα ένιωθες και θα σκεφτόσουν; Δεν θα πονούσες βαθιά μέσα σου; (Ναι.) Θα πονούσες. Περνάει εύκολα τέτοιος πόνος; Τι θα μπορούσε να τον διώξει; Πώς θα μπορούσες να αλλάξεις μια τέτοια κατάσταση; Μήπως εγκαταλείποντας αυτήν την επιθυμία και κάνοντας τα στραβά μάτια; (Όχι.) Τι θα χρειαζόταν, λοιπόν, να κάνεις τελικά; Τι θα έπρεπε να επιλέξεις; Με ποιον τρόπο αλλάζει αυτή η κατάσταση; Δύο πράγματα θα μπορούσε να κάνει ο Θεός. Ίσως ο άνθρωπος να έχει άλλες μεθόδους, αλλά οι επιλογές της διεφθαρμένης ανθρωπότητας οπωσδήποτε διαφέρουν από τους τρόπους με τους οποίους ενεργεί ο Θεός. Ο άνθρωπος θα επέλεγε το εξής: «Αν δεν κάνεις ό,τι θέλω, δεν σου δίνω σημασία. Αν δεν μου κάνει ο τάδε, θα διαλέξω τον δείνα. Αν ο πρώτος είναι κακός, θα διαλέξω τον δεύτερο». Υπήρχε περίπτωση να κάνει κάτι τέτοιο ο Θεός; Φυσικά και όχι. Ο Θεός δεν τα παρατάει ποτέ. Τι θα έκανε, λοιπόν, Εκείνος; Αυτό το ζήτημα φανερώνει την ανιδιοτελή ουσία του Θεού. Κατ’ αρχάς, ο Θεός θα συνέχιζε να παρέχει απλόχερα όσα χρειάζεται ο άνθρωπος, συμπεριλαμβανομένων των αναγκών της ζωής και του πνεύματός του, καθώς και των αναγκών που προκύπτουν από τις εκάστοτε συνθήκες, αλλά και των διάφορων άλλων αναγκών. Το δεύτερο που θα έκανε είναι το ίδιο που κάνει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Φαντάζεστε ποιο εννοώ; (Να περιμένει.) Τι άλλο; (Θα συνέχιζε να περιμένει και να τους καθοδηγεί.) Απ’ ό,τι φαίνεται, κάτι καταλαβαίνετε, έχετε σωστή νοοτροπία. Δίκιο έχετε, θα περίμενε. Δεν θα επέλεγε διαφορετική μέθοδο, όπως το να φύγει μακριά, να τα παρατήσει ή να βρει τρόπο να ανακουφίσει τη θλίψη Του. Την ώρα που δίνει στους ανθρώπους παροχή ζωής χωρίς αντάλλαγμα, κάνει και υπομονή χωρίς αντάλλαγμα. Αυτό κάνει ο Θεός. Και πόσο καλά το κάνει; Όπως λένε οι άνθρωποι, δεν είναι ο Θεός το κάτι άλλο; (Ο Θεός κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι πρέπει.) Τα κάνει όλα αυτά χωρίς να ζητήσει ανταλλάγματα, έτσι ώστε να αποκτήσουν οι άνθρωποι την αιώνια ζωή. Καμία άλλη απαίτηση δεν έχει. Ή, τουλάχιστον, δεν μπορεί κανείς να πει ότι απαιτεί παράλογα πράγματα από τους ανθρώπους. Την ώρα που προσφέρει όλα αυτά στον άνθρωπο, του δίνει κιόλας, λίγο λίγο και χωρίς κανένα αντάλλαγμα, το πιο πολύτιμο πράγμα που έχει. Αυτό πρέπει να εκτιμάει και να αγαπάει περισσότερο απ’ όλα ο άνθρωπος. Και καθώς τα αποκτούν όλα αυτά, οι άνθρωποι κερδίζουν την ευτυχία, τη γαλήνη, αλλά και τη βάση για την επιβίωση και την ανθρώπινη συμπεριφορά, καθώς και τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη. Την ίδια στιγμή, όμως, σκέφτεται κανείς τους τον Θεό; Σκέφτονται οι άνθρωποι τις πράξεις και τις σκέψεις Του; Δεν νομίζω να τους απασχολούν αυτά. Μήπως αναρωτιέται κανένας απ’ αυτούς: «Ο Θεός μάς έδωσε τόσα, αλλά εμείς τι Του προσφέραμε ως αντάλλαγμα; Εισπράττει τίποτα από μας ο Θεός; Την ώρα που εμείς είμαστε χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, χαίρεται, άραγε, ο Θεός;» —τα σκέφτονται αυτά οι άνθρωποι την ώρα που αποκτούν όλα τα παραπάνω; Ίσως να μην τα σκέφτονται και να μην αναρωτιούνται γι’ αυτά οι άνθρωποι. Όταν οι άνθρωποι συναναστρέφονται μεταξύ τους σχετικά με τα λόγια του Θεού και είναι πανευτυχείς και εύθυμοι, άραγε σκέφτεται κανείς τους τον Θεό; Όχι· ούτε έχουν σκεφτεί ποτέ ούτε ξέρουν πώς να σκεφτούν τέτοια πράγματα. Δεν τα έχουν μέσα στην καρδιά τους. Την ώρα που αποκτούν τόσα πράγματα από τον Θεό, σκέφτονται ως εξής: «Τι τυχερός που είμαι! Είναι καταπληκτικό το ότι αποκτώ τόσα πράγματα, είμαι πολύ ευλογημένος! Είμαι ο πιο ευλογημένος απ’ όλους και ευχαριστώ τον Θεό γι’ αυτό!» Μόνο μια λέξη λένε οι άνθρωποι για ευχαριστώ· μόνο κομματάκι ευγνώμονες είναι και τίποτ’ άλλο. Όσο ειλικρινείς κι αν είναι οι άνθρωποι, όσο ζήλο κι αν έχουν στην καρδιά τους, όσο μεγάλο κι αν είναι το φορτίο που νομίζουν ότι μπορούν να επωμιστούν, όσο μεγάλο μέρος της αλήθειας κι αν νομίζουν ότι έχουν καταλάβει κιόλας, ό,τι κι αν μπορούν να κάνουν για τον Θεό, ακόμη και όταν ο Θεός βρίσκεται στο πλευρό τους, ακόμα νιώθει μόνος Του! Γιατί λέω ότι νιώθει μόνος Του; Γιατί, από την αρχή μέχρι το τέλος, ό,τι κι αν προσφέρει ο Θεός στους ανθρώπους, ό,τι κι αν κάνει και με όποια μορφή κι αν εμφανίζεται σε αυτούς, με όποιον τρόπο κι αν εργάζεται πάνω τους, ο Θεός είναι απομονωμένος από αυτούς. Έτσι δεν είναι; (Έτσι.) Πότε, λοιπόν, θα αλλάξει αυτή η κατάσταση ώστε ο Θεός να μην χρειάζεται να περιμένει άλλο και να μη νιώθει πια μόνος; Τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι και πόσο ψηλά πρέπει να φτάσει το ανάστημά τους για να αλλάξει αυτή η συνθήκη και αυτή η κατάσταση; Από τι εξαρτάται κάτι τέτοιο; (Από την επιδίωξη των ανθρώπων.) Τελικά, το ζήτημα εξαρτάται και πάλι από τον άνθρωπο, όχι από τον Θεό. Όπως είπα, ο Θεός θα πάψει να είναι μόνος Του μόνο όταν ο άνθρωπος θα μπορεί να μιλάει από καρδιάς μαζί Του ενώπιος ενωπίω και οι καρδιές τους δεν θα είναι πια αποξενωμένες· όταν θα μπορεί να συνομιλεί με τον Θεό και να καταλαβαίνει την καρδιά Του· όταν θα ξέρει τι σκέφτεται και τι θέλει να κάνει Εκείνος, τι Του αρέσει και τι απεχθάνεται, γιατί στεναχωριέται και γιατί χαίρεται. Όταν μπορέσουν οι άνθρωποι να κάνουν όλα αυτά, τότε θα κερδηθούν αληθινά από τον Θεό. Αυτήν την αληθινή σχέση θέλει να αναπτύξει ο Θεός με τον άνθρωπο. Το καταλαβαίνετε αυτό; (Λιγάκι.) Μπορεί κανείς να καταλάβει εύκολα την καρδιά του Θεού; Για να εισέλθεις σταδιακά στην καρδιά του Θεού και να την καταλάβεις, πρέπει να διαβάζεις τον λόγο Του με σοβαρότητα και να συλλογίζεσαι και να βιώνεις προσεκτικά την κάθε λέξη και αλήθεια που έχει εκφράσει Εκείνος. Και μόλις κατανοήσεις την καρδιά του Θεού, θα ξέρεις και πώς να την ικανοποιήσεις. Γίνεται να ικανοποιήσει κανείς τον Θεό αν δεν μπορεί να καταλάβει την καρδιά του; Δεν γίνεται. Ποια είναι η προϋπόθεση για να ικανοποιηθεί ο Θεός; (Να κατανοήσουμε.) Πρώτα πρέπει να καταλάβετε και να κατανοήσετε και μετά μπορείτε να μιλήσετε για ικανοποίηση. Σας δυσκολεύει αυτό το ζήτημα; (Αν κοπιάσουμε και μελετήσουμε προσεκτικά, δεν είναι δύσκολο.) Πράγματι, δεν είναι δα και τόσο δύσκολο ζήτημα. Οι άνθρωποι ακούνε τα λόγια Του Θεού και βλέπουν το έργο Του· μέσα τους αναγνωρίζουν αυτά τα λόγια, δεν τα αμφισβητεί κανένας. Από την καρδιά τους εξαρτάται· εφόσον έχουν καρδιά, θα το καταφέρουν εύκολα. Αν δεν έχεις καρδιά, τότε υπάρχει πρόβλημα· όσα λόγια κι αν σου πουν, είναι όλα μάταια.
Στη συναναστροφή αυτή είπα πως ο άνθρωπος είναι αυτός που επωφελείται περισσότερο από ολόκληρο το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Δεν ισχύει αυτό; Το έχετε δει το γεγονός αυτό; (Το έχουμε δει.) Κάποιοι άκουσαν και κατάλαβαν, και τώρα σκέφτονται το εξής: «Μπορώ, λοιπόν, να αποκομίσω πραγματικά οφέλη. Δεν είναι παραμυθάκι για παιδιά· μπορώ όντως να κερδίσω την αιώνια ζωή!» Πώς θα λάβεις την αιώνια ζωή; (Αν ασκούμαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού.) Κατά τη γνώμη σας, ποιος χρειάζεται περισσότερο αυτές τις αλήθειες που έχει εκφράσει ο Θεός; Μήπως τις χρειάζεται ο ίδιος; (Δεν τις χρειάζεται ο Θεός, ο άνθρωπος τις χρειάζεται.) Ναι, ο άνθρωπος είναι αυτός που τις έχει μεγαλύτερη ανάγκη· δεν τις χρειάζεται ο Θεός. Αυτός έχει δώσει στους ανθρώπους ό,τι χρειάζονται περισσότερο. Οι άνθρωποι δεν είναι που κερδίζουν τις μεγαλύτερες ευλογίες; (Ναι.) Τι θα διάλεγες αν σου έδιναν τώρα την επιλογή μεταξύ του κόσμου όλου και της αιώνιας ζωής; Κάποιοι ανόητοι θα έλεγαν: «Τι να την κάνω την αιώνια ζωή; Ούτε τη βλέπω ούτε την αισθάνομαι. Η επιδίωξή της μοιάζει πολύ κουραστική. Αυτό που θέλω είναι πολλά λεφτά, μεγάλο σπίτι και ακριβό αμάξι —αυτά τα οφέλη είναι χειροπιαστά!» Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Δεν μπορείς να πεις ότι δεν υπάρχουν, τόσοι ανόητοι κυκλοφορούν εκεί έξω. Ό,τι και να τους πω, δεν το καταλαβαίνουν, γι’ αυτό παράτα τους. Δεν έχουν λάβει αυτήν την ευλογία. Έκαναν την επιλογή τους και, σε τελική ανάλυση, ό,τι διάλεξες θα πάρεις. Να είσαι υπεύθυνος για τις επιλογές σου, πρέπει να πληρώσεις γι’ αυτές. Απ’ το μονοπάτι που διάλεξες εξαρτάται αν θα ζήσεις ή αν θα πεθάνεις. Αν θέλεις να αντισταθείς μέχρι τέλους στον Θεό, τότε βαδίζεις προς τον θάνατο. Αν, όμως, πεις: «Θα ζήσω ακολουθώντας το μονοπάτι που μου έδειξε ο Θεός», τότε θα ζήσεις αιώνια· θα γίνει αυτό. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι κάθε λέξη του Θεού θα εκπληρωθεί και θα γίνει πραγματικότητα. Κάποιοι λένε: «Πώς και δεν το ξέρω αυτό;» Αν δεν το ξέρεις, αλλά σου το πω Εγώ, τότε εξακολουθείς να μην το ξέρεις; Κάποιοι άλλοι λένε: «Μπορεί να το έχω ακούσει, αλλά δεν το έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια, οπότε συνεχίζω να μην το πιστεύω». Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει λύση. Όποιος δεν πιστεύει δεν πρόκειται να πιστέψει ούτε κι αν το δει με τα ίδια του τα μάτια. Όσοι δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση, ακόμη και να το δουν με τα μάτια τους, εξακολουθούν να μην ξέρουν· ακόμη κι αν το ακούσουν με τα αυτιά τους, δεν καταλαβαίνουν. Μόνο όσοι διαθέτουν πνευματική κατανόηση και κατανοούν την αλήθεια βλέπουν κάθε μέρα τον λόγο του Θεού να πραγματοποιείται και να εκπληρώνεται. Αν πιστεύεις ότι τα λόγια του Θεού μπορούν να καταφέρουν τα πάντα, ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος, ότι όλα τα λόγια Του θα γίνουν πραγματικότητα, τότε να επιδιώκεις την αλήθεια. Αν δεις ότι τα λόγια Του εκπληρώνονται και πραγματοποιούνται σε σένα, τότε θα έχεις πίστη σ’ Αυτόν. Μην έχεις την παραμικρή αμφιβολία, οι υποσχέσεις και οι ευλογίες Του προς εσένα θα ξεπεράσουν σίγουρα οτιδήποτε θα μπορούσες να ζητήσεις ή να φανταστείς!
11 Δεκεμβρίου 2016
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.