Λόγια σχετικά με το να γνωρίζει κανείς το έργο και τη διάθεση του Θεού (Απόσπασμα 23)

Πες Μου, είναι αλήθεια ότι ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο και έχει έλεος γι’ αυτόν; (Ναι, είναι αλήθεια.) Τότε, είναι αλήθεια ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο και μάλιστα τον καταριέται και τον καταδικάζει; (Ναι, κι αυτό αλήθεια είναι.) Για την ακρίβεια, και οι δύο αυτές προτάσεις είναι η αλήθεια και είναι απολύτως σωστές. Δεν είναι όμως απλό ζήτημα το να πει κανείς: «Είναι αλήθεια και ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο» και είναι δύσκολο να πουν οι άνθρωποι τέτοια λόγια· μπορεί να τα πει κανείς μόνο αφότου γνωρίσει τη διάθεση του Θεού. Όταν βλέπεις ότι ο Θεός έκανε μια πράξη αγάπης, τότε λες: «ο Θεός αγαπάει πολύ τον άνθρωπο. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή είναι πράξη του Θεού». Όμως, όταν βλέπεις ότι ο Θεός έχει κάνει κάτι που δεν συμβαδίζει με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, όπως όταν θύμωσε με τους υποκριτές Φαρισαίους ή τους αντίχριστους και τους αναθεμάτισε, τότε σκέφτεσαι: «ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο· τον μισεί». Έχεις, λοιπόν, αντιλήψεις για τον Θεό και Τον απαρνιέσαι. Ποιο, λοιπόν, από αυτά τα δύο σενάρια είναι η αλήθεια; Κάποιοι δεν μπορούν να το εξηγήσουν με σαφήνεια. Τι νομίζουν οι άνθρωποι; Είναι καλύτερο ο Θεός να αγαπάει τον άνθρωπο ή να μην τον αγαπάει; Αναμφισβήτητα, σε όλους τους ανθρώπους αρέσει που ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο και λένε ότι η αγάπη Του αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά δεν τους αρέσει το γεγονός ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο, κι έτσι λένε ότι αυτό δεν είναι η αλήθεια και αρνούνται το ρητό «είναι αλήθεια και ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο». Σε τι βασίζεται ο άνθρωπος για να προσδιορίσει αν αυτό που κάνει ο Θεός είναι ή δεν είναι η αλήθεια; Βασίζεται εξ ολοκλήρου στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Θεός θα πρέπει να ενεργεί όπως εκείνοι θέλουν και ότι εάν οι πράξεις Του δεν συμμορφώνονται με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, τότε δεν είναι η αλήθεια· αν όσα κάνει ο Θεός δεν αρέσουν στον άνθρωπο, τότε δεν είναι η αλήθεια. Αυτοί όμως που προσδιορίζουν την αλήθεια με αυτόν τον τρόπο έχουν γνώση της αλήθειας; (Δεν έχουν.) Ποιες είναι οι συνέπειες όταν ορίζει κανείς πάντα τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Κάτι τέτοιο οδηγεί σε υποταγή ή σε αντίσταση στον Θεό; Σίγουρα δεν οδηγεί σε υποταγή σ’ Αυτόν, παρά μόνο σε αντίσταση. Τότε λοιπόν, αυτοί που φέρονται πάντα στον Θεό με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, είναι άνθρωποι που υποτάσσονται στον Θεό; Ή είναι άνθρωποι Του αντιστέκονται; (Είναι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό.) Είναι σίγουρο αυτό και πρέπει να το καταλάβει κανείς. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο θα πρέπει να μοιάζει με αυτήν ενός βοσκού που χαϊδεύει ένα πρόβατο, δηλαδή ότι θα πρέπει να τους προσφέρει ζεστασιά και απόλαυση, και ότι θα πρέπει να καλύπτει τις συναισθηματικές και τις σωματικές τους ανάγκες. Αυτό δεν πιστεύουν οι άνθρωποι ότι είναι η αγάπη του Θεού; (Αυτό πιστεύουν, αλλά στην πραγματικότητα, η κρίση, η παίδευση και το κλάδεμα του Θεού είναι πολύ πιο ωφέλιμα για τη ζωή των ανθρώπων.) Και αυτά αποτελούν ένδειξη της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο! Ακόμα και μετά από όλα όσα έχουν ειπωθεί, εσείς πιστεύετε ακόμη ότι είναι αλήθεια πως ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο και ότι δεν είναι αλήθεια πως δεν Τον αγαπάει. Έτσι δεν είναι; (Είναι αλήθεια και ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο.) Πώς γίνεται, λοιπόν, ο Θεός να μην αγαπάει τον άνθρωπο; Τι πάει να πει ότι δεν τον αγαπάει; Όλοι ξέρουμε ότι ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο: η δίκαιη διάθεσή Του, η κρίση και η παίδευσή του, η συμμόρφωση και η πειθαρχία Του, όλα αυτά εμπίπτουν στο εύρος της αγάπης. Οπότε, αν ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο, γιατί να υπήρχαν όλα αυτά; (Λόγω της δίκαιης διάθεσής Του.) Αυτή η δίκαιη διάθεση περιλαμβάνει την κρίση και την παίδευση; (Ναι, τις περιλαμβάνει.) Εάν αυτή η δίκαιη διάθεση του Θεού περιλαμβάνει την κρίση και την παίδευση, τότε η δίκαιη διάθεσή Του προς τον άνθρωπο έχει ή δεν έχει αγάπη; (Είναι διάθεση αγάπης.) Έχετε καταλάβει ότι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο περιλαμβάνεται στη δίκαιη διάθεσή Του. Όμως, δεν περιλαμβάνεται σε αυτήν τη διάθεση και η έλλειψη αγάπης για τον άνθρωπο; (Περιλαμβάνεται.) Πώς μπορεί ο Θεός να περιλαμβάνεται στη δίκαιη διάθεση του Θεού και το ότι δεν αγαπάει τον άνθρωπο; Θα σας θέσω ένα ακόμη ερώτημα: Πιστεύετε ότι είναι πιθανό ο Θεός να μην αγαπάει τον άνθρωπο; Μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; (Όταν ο άνθρωπος διαπράττει κάθε λογής κακές πράξεις και ραγίζει την καρδιά του Θεού, ο Θεός δεν τον αγαπάει.) Αναφέρεσαι σε μια κατάσταση που βασίζεται σε συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις, Εγώ θέλω να Μου απαντήσεις γενικά. Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο είναι σίγουρα η αλήθεια και όλοι το καταλαβαίνουν αυτό. Όμως, οι άνθρωποι έχουν αμφιβολίες σχετικά με το εάν είναι αλήθεια και η έλλειψη αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Αν ξεπεράσεις αυτό το ζήτημα, θα ξεπεράσεις πολλές από τις ενέργειες που κάνει ο Θεός και δεν θα αναπτύξεις αντιλήψεις. Όσον αφορά τον Θεό, ποια είναι μερικά από τα σημάδια της έλλειψης αγάπης Του για τον άνθρωπο; (Δεν γνωρίζουμε ακόμη αυτήν την πτυχή.) Δεν την έχετε αισθανθεί και δεν την έχετε βιώσει. Ποια λόγια γνωρίζουμε ως τώρα που μπορούν να εξηγήσουν την έλλειψη αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο; Σιχασιά, αποστροφή, μίσος και αηδία. Αλλά και εγκατάλειψη, και αποστροφή κι απόρριψη. Αυτά είναι βασικά τα λόγια. Εφόσον όλοι καταλαβαίνουν αυτά τα λόγια, ισοδυναμούν με έλλειψη αγάπης; (Ναι, ισοδυναμούν.) Αφού εμπεριέχονται στην εκδήλωση της έλλειψης αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, πιστεύετε ότι είναι η αλήθεια; (Ναι, είναι η αλήθεια.) Νομίζετε ότι η έλλειψη της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο απαιτεί μια συνθήκη: να κάνει ο Θεός πράγματα που δείχνουν έλλειψη αγάπης για τον άνθρωπο στο πλαίσιο της αγάπης Του γι’ αυτόν· αλήθεια είναι αυτό. Ας υποθέσουμε ότι αυτή η συνθήκη ούτε περιλαμβάνει καθόλου αγάπη ούτε αποτελεί βάση γι’ αυτήν και ότι οι ενέργειες που κάνει ο Θεός και δείχνουν έλλειψη αγάπης για τον άνθρωπο εκδηλώνουν αυτήν την έλλειψη αγάπης. Τότε δεν θα μπορείτε να εξακριβώσετε εάν είναι η αλήθεια ότι ο Θεός δεν αγαπά τον άνθρωπο ούτε να καταλάβετε πλήρως αυτά τα πράγματα. Αυτό είναι και το ζητούμενο του θέματος και επομένως θα πρέπει να συναναστραφούμε πάνω σε αυτό.

Πιστεύετε ότι ο Θεός, ως Κύριος όλων των δημιουργημάτων, δημιούργησε την ανθρωπότητα κι αφού το έκανε αυτό, οφείλει να φροντίζει τους ανθρώπους, να κανονίζει τι τρώνε και τι πίνουν και να ελέγχει ολόκληρη τη ζωή και τη μοίρα τους; (Όχι, δεν οφείλει.) Δηλαδή, έγκειται στη δύναμη του Θεού να σε φροντίζει αν το επιθυμεί, και αν δεν θέλει να σε φροντίσει, να σε πετάξει στα πλήθη ή σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, όπου δεν νοιάζεται θα επιβιώσεις ή δεν θα επιβιώσεις; (Ναι, έγκειται.) Αφού λοιπόν αυτό έγκειται στη δύναμη του Θεού, δεν είναι αλήθεια ότι ο Θεός δεν νοιάζεται για τον άνθρωπο; (Ναι, είναι.) Όλα αυτά είναι σύμφωνα με την αλήθεια. Πώς μπορεί όμως να ειπωθεί ότι αυτό είναι η αλήθεια; (Ο Θεός είναι ο Κύριος όλης της δημιουργίας.) Όσον αφορά την ταυτότητα και τη θέση του Θεού, και όσον αφορά τη διαφορά ανάμεσα στον Θεό και την ανθρωπότητα, ο Θεός θα σε φροντίσει αν το επιθυμεί και δεν θα το πράξει αν δεν το επιθυμεί. Δηλαδή, είναι σωστό ο Θεός να σε φροντίσει αν το επιθυμεί και είναι εύλογο και να μην το πράξει. Από τι εξαρτάται αυτό; Εξαρτάται από το εάν ο Θεός θέλει ή δεν θέλει να το πράξει· και αυτό είναι η αλήθεια. Κάποιοι λένε: «Όχι, αφού Εσύ με δημιούργησες, Εσύ πρέπει να μεριμνάς για το τι θα φάω και τι θα πιω. Εσύ πρέπει να με φροντίζεις για όλη μου τη ζωή». Αυτό είναι σύμφωνο με την αλήθεια; Όχι, είναι παράλογο και δεν είναι σύμφωνο με την αλήθεια. Θα ήταν στοιχείο της δύναμης του Θεού ακόμα και το να έλεγε: «Αφού σε δημιούργησα, σε αφήνω στην άκρη και δεν θα σε φροντίσω άλλο». Επειδή ο Θεός μπόρεσε να σε δημιουργήσει, έχει και τη δύναμη να σε παρατήσει, είτε σε ένα καλό μέρος είτε σε ένα κακό. Αυτή είναι η δύναμη του Θεού. Πού βασίζεται δύναμη του Θεού; Στην ταυτότητα και τη θέση του Θεού. Οπότε, μπορεί είτε να σε φροντίσει είτε όχι, και ό,τι κι αν κάνει είναι η αλήθεια. Γιατί λέω ότι είναι η αλήθεια; Να τι πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι. Αφού το καταλάβεις, θα γνωρίζεις ποιος είσαι, ποιος είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις και ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα σ’ εσένα και τον Θεό. Ας επιστρέψουμε στο θέμα που αφορά την έλλειψη της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Οφείλει ο Θεός να αγαπάει τον άνθρωπο; (Όχι, δεν οφείλει.) Αφού δεν οφείλει να το κάνει, είναι η αλήθεια ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο; (Ναι, είναι η αλήθεια.) Δεν έγιναν τώρα σαφέστερα τα πράγματα; Ας μιλήσουμε τώρα και για το εξής: καθώς ο Σατανάς έχει διαφθείρει την ανθρωπότητα και αυτή έχει μια σατανική, διεφθαρμένη διάθεση, αν ο Θεός δεν σώσει την ανθρωπότητα και δεν τη φέρει προς Αυτόν, τότε ποια είναι η σχέση ανάμεσα σε άνθρωπο και Θεό; (Δεν υπάρχει σχέση.) Αυτό δεν είναι αλήθεια. Υπάρχει σχέση. Τι είδους σχέση είναι αυτή, λοιπόν; Είναι μια εχθρική σχέση. Εσύ φέρεσαι εχθρικά στον Θεό και η φύση-ουσία σου είναι εχθρική απέναντι στην ουσία του Θεού. Είναι λοιπόν εύλογο να μη σε αγαπάει ο Θεός; Είναι εύλογο να σε αποστρέφεται, να σε μισεί, να αηδιάζει μαζί σου; (Είναι εύλογο.) Γιατί είναι εύλογο; (Επειδή δεν έχουμε τίποτα μέσα μας που να αξίζει την αγάπη του Θεού και οι διαθέσεις μας είναι πολύ διεφθαρμένες.) Ο Θεός είναι ο Δημιουργός και εσύ είσαι ένα δημιούργημα, αλλά ως δημιούργημα, δεν ακολούθησες τον Θεό ούτε άκουσες τα λόγια Του. Αντίθετα, ακολούθησες τον Σατανά, αντιτέθηκες στον Θεό και έγινες εχθρός Του. Ο Θεός σε αγαπάει επειδή έχει την ουσία του ελέους: σε λυπάται και σε σώζει. Ο Θεός έχει αυτήν την ουσία. Συμπονά και νοιάζεται την ανθρωπότητα που δημιούργησε. Η αγάπη Του για σένα είναι μια αποκάλυψη της ουσίας Του, και αυτό είναι μία πτυχή της αλήθειας. Από την άλλη πλευρά, η ανθρωπότητα δεν είναι άξια της αγάπης του Θεού. Είναι αλαζονική, σιχαίνεται τα θετικά πράγματα, είναι μοχθηρή, φαύλη, ενώ μισεί τον Θεό και Του αντιστέκεται. Με δεδομένη λοιπόν την ουσία του Θεού, την αγιοσύνη Του, τη δικαιοσύνη Του, την πίστη Του και πάνω απ’ όλα την εξουσία Του, πώς μπορεί να αγαπάει μια τέτοια ανθρωπότητα; Μπορεί να είναι ο Θεός συμβατός με μια τέτοια ανθρωπότητα; Μπορεί να την αγαπά; (Δεν μπορεί.) Αφού δεν μπορεί, τότε τι καταδεικνύει όταν έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους και θέλει να τους σώσει; Αμέσως μόλις έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους, ο Θεός καταδεικνύει αηδία, σιχασιά και μίσος, ενώ αποστρέφεται και απορρίπτει εκείνους που κάνουν σοβαρό κακό. Αυτό δεν είναι αγάπη. Είναι, λοιπόν, αλήθεια ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο; (Ναι, είναι.) Είναι αλήθεια ότι ο Θεός δεν αγαπά τον άνθρωπο. Είναι σωστό που ο Θεός δεν αγαπάει εκείνους που Του αντιστέκονται; (Ναι, είναι σωστό.) Είναι δίκαιο και εύλογο, και το καθορίζει η δίκαιη διάθεση του Θεού. Οπότε, κι εδώ, είναι αλήθεια ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο. Τι είναι αυτό που το προσδιορίζει ως αλήθεια; Το προσδιορίζει η ουσία του Θεού.

Στο κάτω-κάτω της γραφής, λοιπόν: αγαπάει ο Θεός τον άνθρωπο; (Τον αγαπάει.) Για την ακρίβεια, ο άνθρωπος, σύμφωνα με την ουσία και την εκδήλωσή του, δεν αξίζει την αγάπη του Θεού· κι όμως, ο Θεός μπορεί να τον αγαπήσει πάρα πολύ. Εσείς τι πιστεύετε, είναι ο Θεός η αλήθεια; Είναι άγια η ουσία Του; (Είναι.) Από την άλλη πλευρά, αφού ο άνθρωπος είναι τόσο σιχαμένος και τόσο διεφθαρμένος, μπορεί να τον αγαπάει ο Θεός χωρίς να τον μισεί λίγο; Αν δεν υπήρχε έστω και λίγο μίσος, λίγη βδελυγμία ή αηδία, τότε αυτό δεν θα συμφωνούσε με την ουσία του Θεού. Ο Θεός μισεί, σιχαίνεται, αηδιάζει και αποστρέφεται την ανθρωπότητα, την αποστρέφεται και την απεχθάνεται, αλλά παρ’ όλα αυτά μπορεί και σώζει τους ανθρώπους, κι αυτή είναι η αληθινή αγάπη του Θεού —η ουσία Του! Το ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον άνθρωπο οφείλεται στην ουσία Του αλλά σ’ αυτήν οφείλεται και η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο. Τώρα, λοιπόν, που έγινε σαφές, ποια είναι η αλήθεια; Ότι ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο ή ότι δεν τον αγαπάει; (Και τα δύο είναι η αλήθεια.) Τώρα, λοιπόν, το λύσαμε. Μπορεί, άραγε, κι ο άνθρωπος να το κάνει αυτό; Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μπορεί να το κάνει αυτό, ούτε καν και προς τα ίδια του τα παιδιά. Αν το παιδί σου σε νευριάζει συνέχεια και σου ραγίζει την καρδιά, στην αρχή θα θυμώσεις. Με τον καιρό όμως, η καρδιά σου θα γεμίσει αηδία. Όταν θα έχεις αηδιάσει πια πολύ, θα τα παρατήσεις τελείως και στο τέλος θα διακόψεις τις σχέσεις σου μαζί του. Τι είναι η ανθρώπινη αγάπη; Προέρχεται από τα τρυφερά συναισθήματα και τις σχέσεις αίματος, οπότε δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια. Είναι η αγάπη που προκύπτει από τις ανάγκες της σάρκας και τα τρυφερά συναισθήματα του ανθρώπου. Πού βασίζεται, λοιπόν, αυτή η αγάπη; Βασίζεται στη στοργή, στις σχέσεις αίματος και τα συμφέροντα, και δεν έχει ούτε μία ικμάδα αλήθειας. Γιατί, λοιπόν, δεν αγαπά ο άνθρωπος; Όταν έχει μισήσει, έχει σιχαθεί κι έχει αηδιάσει με κάποιον που του ράγισε την καρδιά, τότε δεν αγαπάει πια· δεν μπορεί πλέον να αγαπήσει. Πόσο πιστεύετε ότι έχει ραγίσει την καρδιά του Θεού αυτή η ανθρωπότητα; (Είναι απερίγραπτο.) Ναι, απερίγραπτο είναι. Όμως, εξακολουθεί ο Θεός να αγαπάει τον άνθρωπο; Δεν ξέρεις αν τον αγαπάει, αλλά ακόμη και αυτήν τη στιγμή σε σώζει, εργάζεται συνεχώς, μιλάει για να σε καθοδηγήσει και να σε φροντίσει. Δεν τα παρατάει μαζί σου μέχρι και την τελευταία στιγμή, μέχρι να ολοκληρώσει το έργο. Αυτό δεν είναι αγάπη; (Είναι.) Έχει μια τέτοια αγάπη η ανθρωπότητα; (Δεν έχει.) Όταν υποχωρούν οι συναισθηματικές ανάγκες των ανθρώπων, όταν διακόπτονται οι σχέσεις αίματός τους και δεν τους συνδέει πλέον το συμφέρον, τότε παύουν να αγαπούν. Η αγάπη τους χάνεται και επιλέγουν να τα παρατήσουν, να πάψουν να «επενδύουν», και τα παρατάνε εντελώς. Ποια είναι η ουσιαστική έκφραση της αγάπης; Είναι να κάνεις πρακτικά πράγματα και να πετυχαίνεις αποτελέσματα. Αν δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, τα σχετικά με την αγάπη, τότε δεν υφίσταται και αγάπη. Κάποιοι λένε ότι ο Θεός μισεί τον άνθρωπο, αλλά αυτό δεν είναι απολύτως σωστό. Ναι μεν σε μισεί ο Θεός, αλλά μήπως σου μιλάει λιγότερο; Σου δίνει λιγότερη αλήθεια; Έχει εργαστεί λιγότερο σ’ εσένα; (Όχι, δεν το έκανε.) Όταν, λοιπόν, λες πως ο Θεός σε αποστρέφεται, δεν έχεις συνείδηση, μιλάς χωρίς συνείδηση. Δεν είναι ψέμα ότι ο Θεός σε μισεί. Όμως, εξακολουθεί να σε αγαπάει και έχει κάνει τόσο πολύ έργο σ’ εσένα. Είναι αλήθεια ότι ο Θεός σε μισεί. Γιατί όμως; Αν Τον υπάκουες σε όλα και γινόσουν σαν τον Ιώβ, θα εξακολουθούσε να σε σιχαίνεται; Όχι, δεν θα σε σιχαινόταν πλέον. Μόνο αγάπη θα ένιωθε για σένα. Πώς εκδηλώνεται η αγάπη του Θεού; Δεν θυμίζει σε τίποτα την αγάπη του ανθρώπου, που είναι σαν να βάζεις κάποιον σ’ ένα κουκούλι. Ο Θεός δεν αγαπάει τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο: σου επιτρέπει να ζήσεις την κανονική ζωή της δημιουργημένης ανθρωπότητας. Σου επιτρέπει να αντιλαμβάνεσαι πώς να ζεις, πώς να επιβιώνεις και πώς να Τον λατρεύεις· πώς να είσαι κύριος σε όλα τα πράγματα και πώς να ζεις μια ουσιαστική ζωή· και πώς να μην κάνεις ανούσια πράγματα και να μην ακολουθείς τον Σατανά. Δεν είναι ανθεκτική και με μεγάλες προεκτάσεις η σημασία της αγάπης του Θεού; Έχει πολύ μεγάλες προεκτάσεις και οι συνέπειες αυτών των ενεργειών του Θεού έχουν μνημειώδη σημασία και τη μεγαλύτερη αξία για όλη την ανθρωπότητα. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να κάνει κανένας άνθρωπος. Έχει ανεκτίμητη αξία και ο άνθρωπος δεν μπορεί να το ανταλλάξει με χρήματα ή με υλικά αποκτήματα. Βλέπεις, οι άνθρωποι στις μέρες μας κατανοούν κάποιες αλήθειες και γνωρίζουν πώς να λατρεύουν τον Θεό. Όμως, τα ήξεραν όλα αυτά 20 ή 30 χρόνια πριν; (Δεν τα ήξεραν.) Δεν ήξεραν πώς δημιουργήθηκε η Βίβλος. Δεν ήξεραν ποιο ήταν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού. Δεν ήξεραν πώς να λατρεύουν τον Θεό και πώς να ζουν σαν σωστά δημιουργήματα. Τίποτα από όλα αυτά δεν ήξεραν. Αν λοιπόν ταξιδεύατε είκοσι χρόνια στο μέλλον, η ανθρωπότητα εκείνη την εποχή δεν θα είναι πολύ καλύτερη από το σημείο που βρίσκεστε εσείς τώρα; (Ναι, θα είναι.) Και πού θα οφείλεται αυτό; Θα οφείλεται στη σωτηρία του Θεού και στην άπειρη αγάπη Του για τον άνθρωπο. Οφείλεται στην τόση υπομονή, στην ανοχή και στο έλεός Του για τον άνθρωπο. Γι’ αυτό απέκτησε τόσα πράγματα ο άνθρωπος. Χωρίς την σπουδαία αγάπη του Θεού, δεν θα είχε αποκτήσει τίποτα.

Πιστεύετε ότι ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο; (Τον αγαπάει.) Μισεί τον άνθρωπο; (Τον μισεί.) Με ποιον τρόπο; Ο Θεός αηδιάζει μέσα Του από τον άνθρωπο και σιχαίνεται τη φύση-ουσία του. Εφόσον αηδιάζει από κάθε άνθρωπο, πώς μπορεί ακόμη να εργάζεται γι’ αυτούς; Επειδή έχει αγάπη και θέλει να σώσει τους ανθρώπους. Δεν μισεί τους ανθρώπους όταν τους σώζει; Τους μισεί. Και τα δύο συνυπάρχουν ταυτόχρονα. Την ίδια στιγμή που μισεί, σιχαίνεται και αηδιάζει, εργάζεται για τη σωτηρία του ανθρώπου. Ποιος πιστεύετε ότι μπορεί να το κάνει αυτό; Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί. Όταν οι άνθρωποι βλέπουν κάποιον που τους αηδιάζει και τον σιχαίνονται, δεν θέλουν πλέον ούτε να τον κοιτάνε. Δεν αντέχουν να ανταλλάξουν ούτε λέξη μαζί του ή, όπως λένε οι άπιστοι: «Αν δεν υπάρχει κοινό έδαφος, τσάμπα κόπος είναι ακόμη και η παραμικρή κουβέντα». Πόσα λόγια έχει απευθύνει ο Θεός στον άνθρωπο; Πάρα πολλά. Μπορείς να πεις ότι δεν αγαπάει τον άνθρωπο; Ή ότι δεν τον μισεί; (Δεν μπορούμε.) Και τα δύο ισχύουν, και τον αποστρέφεται και τον αγαπά. Έστω ότι λες: «Ο Θεός μάς μισεί· ας μην Τον πλησιάσουμε. Ας μην Τον αφήσουμε να μας σώσει, μην Τον ενοχλούμε συνεχώς». Είναι σωστό αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Δεν σε νοιάζει η καρδιά του Θεού και ούτε Τον καταλαβαίνεις ούτε Τον γνωρίζεις. Αντίθετα, όταν λες κάτι τέτοιο, επαναστατείς κατά του Θεού και Του ραγίζεις την καρδιά. Πρέπει να καταλάβεις γιατί ο Θεός μισεί και γιατί αγαπάει τον άνθρωπο. Τον αγαπά και τον μισεί για συγκεκριμένους λόγους. Το καθένα από τα δύο συναισθήματα έχει το δικό του πλαίσιο και τις δικές του αρχές. Αν πεις: «Αφού ο Θεός με σώζει, πάει να πει ότι με αγαπάει. Δεν μπορεί να με μισεί», αυτό δεν είναι μια παράλογη απαίτηση; (Είναι.) Ακόμη κι αν ο Θεός σε μισεί, δεν καθυστερεί να σε σώσει και εξακολουθεί να σου προσφέρει την ευκαιρία να μετανοήσεις. Αυτό δεν έχει επιπτώσεις στο πώς τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού ούτε στο αν εκπληρώνεις το καθήκον σου, ενώ συνεχίζεις να απολαμβάνεις τη χάρη Του. Οπότε, γιατί μιλάς ακόμη; Σε μισεί γιατί έτσι πρέπει. Αυτό το προσδιορίζει η ουσία του Θεού, όμως Εκείνος δεν καθυστερεί τη σωτηρία σου. Δεν θα έπρεπε να το ξέρει αυτό ο κόσμος; (Θα έπρεπε.) Τι θα έπρεπε να ξέρει; Πρέπει να ξέρει για τη δίκαιη διάθεση και την αγιοσύνη του Θεού. Πώς μπορεί κάποιος να τα γνωρίσει αυτά; Πώς ονομάζουμε το γεγονός ότι, παρόλο που ο Θεός μισεί τόσο πολύ αυτήν την ανθρωπότητα, μπορεί να τη σώσει; Άφθονο έλεος. Αυτό έγκειται στη δίκαιη διάθεση του Θεού και μόνο ο Θεός μπορεί να το κάνει. Ο Σατανάς δεν το κάνει. Δεν σε μισεί, αλλά σε ισοπεδώνει. Αν σε μισούσε, τότε θα σε τυραννούσε όλη μέρα, θα σου στερούσε ακόμη μόνιμα και τη μετενσάρκωση και θα σε άφηνε να κατέλθεις στον δέκατο όγδοο κύκλο της κόλασης. Αυτό δεν κάνει ο Σατανάς; (Αυτό κάνει.) Ο Θεός, όμως, φέρεται έτσι στους ανθρώπους; Όχι βέβαια. Ο Θεός τούς δίνει άφθονες ευκαιρίες να μετανοήσουν. Μη φοβάσαι, λοιπόν, που ο Θεός σε μισεί. Αυτό το καθορίζει την ουσία Του. Μη στρέφεσαι μακριά Του επειδή σε μισεί και μην Τον απαρνηθείς με τη σκέψη: «Αφού δεν μου αξίζει η σωτηρία του Θεού, δεν χρειάζεται να με σώσει. Ας με αφήσει εμένα». Αν το κάνεις αυτό, θα σε αποστραφεί ακόμη περισσότερο, επειδή τότε θα Τον έχεις προδώσει, θα Τον έχεις ταπεινώσει και θα έχεις επιτρέψει στον Σατανά να σε κοροϊδέψει. Δεν πιστεύετε ότι ισχύει αυτό; (Κάποιες φορές, όταν με απορρίπτουν, ή όταν αντιμετωπίζω κάποια αναποδιά ή αποτυχία, νιώθω ότι έχω ραγίσει την καρδιά του Θεού και ότι θα πάψει να με σώζει. Η καρδιά μου αποφεύγει τον Θεό.) Όταν ραγίζεις την καρδιά του Θεού, αυτό δεν είναι κάτι στιγμιαίο. Τη ράγισες την καρδιά Του πολύ καιρό πριν! Κι όχι μόνο μία φορά! Αν όμως τα παρατήσεις, είναι σαν Του λες να σε παρατήσει κι Αυτός και να πάψει να σε σώζει. Τότε είναι που θα ραγίσει στ’ αλήθεια η καρδιά Του. Ο Θεός δεν καταδικάζει τους ανθρώπους σε θάνατο ούτε βγάζει συμπεράσματα γι’ αυτούς λόγω της συμπεριφοράς τους, ούτε παροδικά ούτε για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Δεν το κάνει αυτό. Τότε πώς θα γνωρίσεις τη διάθεση του Θεού; Πώς μπορούν να διορθωθούν οι αντιλήψεις και οι παρανοήσεις του ανθρώπου; Δεν ξέρεις τι γνώμη έχει ο Θεός για πολλά πράγματα ούτε πώς να τα ταιριάξεις με τη δίκαιη διάθεση και την άγια ουσία Του. Αν και δεν καταλαβαίνεις, να θυμάσαι ένα πράγμα: ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, ο άνθρωπος πρέπει να υποτάσσεται. Ο άνθρωπος είναι πλάσμα της δημιουργίας, φτιαγμένος από χώμα και θα πρέπει να υποτάσσεται στον Θεό. Αυτό είναι το καθήκον, η υποχρέωση και η ευθύνη του, τέτοια στάση πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Και πώς θα πρέπει να μεταχειρίζονται τον Θεό και τις ενέργειες που κάνει μόλις αποκτήσουν αυτήν τη στάση; Να μην καταδικάζεις ποτέ, για να μην προσβάλεις τη διάθεση του Θεού. Αν έχεις αντιλήψεις, διόρθωσέ τες, αλλά μην καταδικάζεις τον Θεό ή τις ενέργειές Του. Αν τις καταδικάσεις, τελείωσες· είναι σαν να στέκεσαι κόντρα στον Θεό, και δεν έχεις καμία ελπίδα να σωθείς. Μπορεί να πεις: «Δεν είμαι κόντρα στον Θεό τώρα, αλλά έχω παρανοήσει κάπως τον Θεό» ή «Έχω κάποιες αμφιβολίες μέσα μου για τον Θεό. Η πίστη μου είναι μικρή, κι έχω αδυναμίες και αρνητικότητα». Όλα αυτά είναι διαχειρίσιμα πράγματα. Μπορούν να διορθωθούν με αναζήτηση της αλήθειας. Αλλά μην καταδικάζεις τον Θεό. Υπάρχει πρόβλημα αν πεις: «Δεν είναι σωστό αυτό που έκανε ο θεός. Δεν συμβαδίζει με την αλήθεια, οπότε έχω λόγο να αμφιβάλω, να αμφισβητήσω και να κατηγορήσω. Θα το διαδώσω παντού αυτό και θα ενώσω τους ανθρώπους για να τον αμφισβητήσουμε μαζί». Ο Θεός θα αλλάξει στάση απέναντί σου, κι αν Τον καταδικάσεις, θα ξοφλήσεις. Ο Θεός μπορεί να σε εκδικηθεί με πολλούς τρόπους, και γι’ αυτό, δεν θα πρέπει οι άνθρωποι να Του εναντιώνονται σκόπιμα. Αν κάνεις χωρίς να το θες κάτι που Του αντιστέκεται, δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα, γιατί αυτό δεν θα έχει γίνει επίτηδες και ο Θεός θα σου δώσει την ευκαιρία να μετανοήσεις. Αν όμως καταδικάσεις κάτι σκόπιμα παρότι γνωρίζεις πως είναι ενέργεια του Θεού και προκαλέσεις και τους άλλους να εξεγερθούν ομαδικά, τότε αυτό δημιουργεί πρόβλημα. Και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Θα καταλήξεις σαν τους διακόσιους πενήντα αρχηγούς που αντιστάθηκαν στον Μωυσή. Γνωρίζεις πως πρόκειται για τον Θεό, κι όμως τολμάς να Του αντιπαρατεθείς. Ο Θεός δεν κάνει διάλογο μαζί σου: Αυτός είναι η εξουσία. Κάνει τη γη να ανοίξει στα δύο και να σε καταπιεί στη στιγμή, κι αυτό είναι όλο. Ούτε θα σε δει ποτέ ούτε θ’ ακούσει τη λογική σου. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού. Τι εκδηλώνει η διάθεση του Θεού αυτήν τη στιγμή; Την οργή! Δεν πρέπει, λοιπόν, με τίποτα οι άνθρωποι να εναντιώνονται στον Θεό ούτε να προκαλούν την οργή Του. Εάν κάποιος υβρίσει τον Θεό, το αποτέλεσμα θα είναι η αιώνια απώλεια.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.