Στον διεφθαρμένο άνθρωπο αρέσει πολύ να επιδιώκει τη θέση και να απολαμβάνει τα οφέλη της. Αυτό ισχύει για κάθε άνθρωπο, είτε έχεις θέση αυτήν τη στιγμή είτε δεν έχεις. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να εγκαταλείψεις τη θέση και να ξεφύγεις απ’ τους πειρασμούς της. Για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτείται η συνεργασία του ανθρώπου σε πολλές πτυχές. Ποιες είναι αυτές; Κυρίως η αναζήτηση της αλήθειας, η αποδοχή της αλήθειας, η κατανόηση των προθέσεων του Θεού και το να εμβαθύνει κανείς ξεκάθαρα στην ουσία των προβλημάτων. Αν τα κάνει κάποιος όλα αυτά, θα έχει την πίστη που χρειάζεται για να ξεπεράσει τον πειρασμό της θέσης. Επιπλέον, πρέπει να σκεφτείς αποτελεσματικούς τρόπους για να απαλλαγείς απ’ τον πειρασμό και να ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού. Πρέπει να διαθέτεις μονοπάτια άσκησης, πράγμα που θα σε κρατήσει στο ορθό μονοπάτι. Αν δεν έχεις μονοπάτια άσκησης, θα υποκύπτεις συχνά στους πειρασμούς. Θα θέλεις να ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι, αλλά τελικά, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσεις, οι προσπάθειές σου θα αποδειχθούν μάταιες. Και ποιοι είναι οι πειρασμοί που αντιμετωπίζεις συχνά; (Όταν σημειώνω κάποια επιτυχία καθώς εκτελώ το καθήκον μου και με εκτιμούν οι αδελφοί και οι αδελφές, νιώθω αυταρέσκεια και απολαμβάνω αυτό το συναίσθημα σε μεγάλο βαθμό. Κάποιες φορές δεν το συνειδητοποιώ· άλλες φορές συνειδητοποιώ ότι αυτή η κατάσταση είναι λανθασμένη, αλλά και πάλι δεν μπορώ να επαναστατήσω ενάντια σ’ αυτήν.) Αυτό είναι πειρασμός. Ποιος άλλος θα μιλήσει; (Επειδή είμαι επικεφαλής, οι αδελφοί και οι αδελφές μας μερικές φορές μου επιφυλάσσουν ειδική μεταχείριση.) Και αυτό πειρασμός είναι. Αν δεν έχεις επίγνωση των πειρασμών που αντιμετωπίζεις, αλλά τους χειρίζεσαι άσχημα και δεν μπορείς να κάνεις τις σωστές επιλογές, τότε αυτοί οι πειρασμοί θα σου φέρουν θλίψη και δυστυχία. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι η ειδική μεταχείριση που σου επιφυλάσσουν οι αδελφοί και οι αδελφές περιλαμβάνει τα υλικά προνόμια του φαγητού, του ντυσίματος, της στέγασης και της εξασφάλισης των καθημερινών σου αναγκών. Αν αυτά που απολαμβάνεις είναι πιο ωραία από όσα σου δίνουν, θα τα περιφρονείς και μπορεί να αποστρέφεσαι και να απορρίπτεις τα δώρα τους. Αν, όμως, συναντούσες έναν πλούσιο και σου έδινε μερικά ωραία ρούχα και σου έλεγε ότι δεν τα φοράει, θα μπορούσες να παραμείνεις σταθερός μπροστά σε έναν τέτοιο πειρασμό; Ίσως να σκεφτόσουν την κατάσταση και να μονολογούσες: «Είναι πλούσιος και αυτά τα ρούχα δεν σημαίνουν τίποτα γι’ αυτόν. Ούτως ή άλλως δεν τα φοράει. Αν δεν τα δώσει σ’ εμένα, απλώς θα τα καταχωνιάσει κάπου. Οπότε, θα τα κρατήσω». Πώς σου φαίνεται αυτή απόφαση; (Αυτός ο άνθρωπος ήδη απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης.) Για ποιον λόγο είναι αυτό απόλαυση των οφελών της θέσης; (Επειδή αποδέχτηκε ωραία πράγματα.) Το να απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης περιλαμβάνει μόνο το να αποδέχεσαι τα ωραία πράγματα που σου προσφέρονται; Αν σου προσφέρουν κάτι συνηθισμένο, αλλά είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, οπότε το αποδέχεσαι, τότε μετράει κι αυτό ως απόλαυση των οφελών της θέσης; (Ναι. Όποτε κάποιος δέχεται πράγματα από τους άλλους για να ικανοποιήσει τις εγωιστικές του επιθυμίες, μετράει.) Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν το έχεις καταλάβει καλά αυτό το θέμα. Σκέψου το εξής: Αν δεν ήσουν επικεφαλής και δεν είχες καμία θέση, θα σου το έκανε αυτό το δώρο; (Όχι.) Σίγουρα όχι. Το δώρο αυτό σού το κάνει επειδή είσαι επικεφαλής. Έχει αλλάξει η φύση του πράγματος. Αυτό δεν είναι κανονική φιλανθρωπία, κι εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Αν τον ρωτούσες: «Αν δεν ήμουν επικεφαλής, αλλά απλώς ένας συνηθισμένος αδελφός ή αδελφή, θα μου έκανες ένα τέτοιο δώρο; Αν αυτό το αντικείμενο το χρειαζόταν ένας αδελφός ή μια αδελφή, θα του το έδινες;», εκείνος θα απαντούσε: «Δεν θα μπορούσα. Δεν μπορώ να δίνω πράγματα σε όποιον να ’ναι. Το δίνω σ’ εσένα επειδή είσαι ο επικεφαλής μου. Αν δεν είχες αυτήν την ιδιαίτερη θέση, γιατί να σου δώσω ένα τέτοιο δώρο;» Βλέπεις, λοιπόν, ότι δεν έχεις καταλάβει την κατάσταση. Όταν είπε ότι δεν είχε τι να τα κάνει αυτά τα ωραία ρούχα, εσύ τον πίστεψες, αλλά σε εξαπατούσε. Ο σκοπός του είναι να σε κάνει να δεχτείς το δώρο του ώστε στο μέλλον να του φέρεσαι καλά και να του επιφυλάσσεις ειδική μεταχείριση. Αυτή η πρόθεση κρύβεται πίσω απ’ το δώρο του. Η αλήθεια είναι πως ξέρεις μέσα σου ότι αν δεν είχες καμία θέση, δεν θα σου έδινε ποτέ ένα τέτοιο δώρο, και παρ’ όλα αυτά το αποδέχεσαι. Με τη γλώσσα σου λες: «Δόξα τω Θεώ. Δέχτηκα αυτό το δώρο από τον Θεό, είναι η καλοσύνη Του απέναντί μου». Όχι μόνο απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης, αλλά απολαμβάνεις και τα πράγματα του εκλεκτού λαού του Θεού, λες και σου αναλογούν. Δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; Αν ο άνθρωπος δεν έχει αίσθημα συνείδησης και δεν ντρέπεται καθόλου, τότε αυτό είναι το πρόβλημα. Έχει απλώς να κάνει με τη συμπεριφορά; Είναι άραγε απλώς λάθος να δέχεσαι πράγματα απ’ τους άλλους και σωστό να τα αρνείσαι; Τι πρέπει να κάνετε όταν σας τυχαίνει μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να ρωτήσεις αυτόν που δίνει τα δώρα αν αυτό που κάνει συμφωνεί με τις αρχές. Πες του: «Ας αναζητήσουμε καθοδήγηση απ’ τον λόγο του Θεού ή απ’ τα διοικητικά διατάγματα της εκκλησίας για να δούμε αν αυτό που κάνεις συμφωνεί με τις αρχές. Αν δεν συμφωνεί, δεν μπορώ να δεχτώ ένα τέτοιο δώρο». Εάν οι πηγές αυτές δώσουν σ’ αυτόν που κάνει το δώρο να καταλάβει ότι η πράξη του παραβιάζει τις αρχές, αλλά εκείνος συνεχίζει να θέλει να σου δώσει το δώρο, τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές. Οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να το ξεπεράσουν αυτό. Επιθυμούν διακαώς να τους δίνουν οι άλλοι περισσότερα, ενώ θέλουν και περισσότερη ειδική μεταχείριση. Αν είσαι σωστός άνθρωπος, τότε όταν σου τύχει μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να προσευχηθείς αμέσως στον Θεό και να πεις: «Θεέ μου, σίγουρα αυτό που μου συμβαίνει σήμερα είναι σημάδι της καλής Σου θέλησης. Είναι ένα μάθημα που ετοίμασες για μένα. Είμαι πρόθυμος να αναζητήσω την αλήθεια και να ενεργήσω σύμφωνα με τις αρχές». Όσοι έχουν θέση αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλους πειρασμούς και, όταν παρουσιαστεί ένας πειρασμός, είναι πράγματι δύσκολο να τον ξεπεράσει κανείς. Χρειάζεσαι την προστασία και τη βοήθεια του Θεού· πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και πρέπει επίσης να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις συχνά αυτοκριτική. Αν τα κάνεις αυτά, θα νιώθεις προσγειωμένος και γαλήνιος. Αν, όμως, περιμένεις μέχρι να λάβεις τέτοια δώρα για να προσευχηθείς, θα συνεχίσεις να αισθάνεσαι τόσο προσγειωμένος και γαλήνιος; (Όχι πια.) Τι θα σκεφτεί τότε ο Θεός για σένα; Θα είναι ευχαριστημένος με τις πράξεις σου ή θα τις αποστρέφεται; Θα αποστρέφεται τις πράξεις σου. Το πρόβλημα είναι μόνο το αν δέχεσαι ή όχι κάτι που σου δίνουν; (Όχι.) Επομένως, πού είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα βρίσκεται στις απόψεις και στη στάση που υιοθετείς όταν σου τυχαίνει μια τέτοια κατάσταση. Αποφασίζεις μόνος σου ή αναζητάς την αλήθεια; Έχεις κάποιο πρότυπο συνείδησης; Έχεις καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά; Προσεύχεσαι στον Θεό κάθε φορά που σου τυχαίνει αυτή η κατάσταση; Πρώτα επιδιώκεις να ικανοποιήσεις τις δικές σου επιθυμίες ή πρώτα προσεύχεσαι και αναζητάς τις προθέσεις του Θεού; Σε αυτό το θέμα αποκαλύπτεσαι. Πώς πρέπει να χειρίζεσαι μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να έχεις αρχές άσκησης. Κατ’ αρχάς, εξωτερικά, πρέπει να αρνείσαι αυτές τις ειδικές υλικές ανταμοιβές, αυτούς τους πειρασμούς. Ακόμα κι όταν σου προσφέρουν κάτι που θες πάρα πολύ ή ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, και τότε πρέπει να το αρνηθείς. Τι σημαίνει υλικά πράγματα; Είναι το φαγητό, τα ρούχα, η στέγαση, αντικείμενα καθημερινής χρήσης —όλα αυτά. Πρέπει να αρνείται κανείς αυτές τις ειδικές υλικές ανταμοιβές. Και γιατί πρέπει να τις αρνείσαι; Μήπως είναι μόνο θέμα του τρόπου που ενεργείς; Όχι· είναι θέμα της συνεργατικής σου στάσης. Αν θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ικανοποιείς τον Θεό και να αποφεύγεις τους πειρασμούς, πρέπει πρώτα να έχεις αυτήν τη συνεργατική στάση. Με αυτήν τη στάση, θα μπορείς να αποφεύγεις τους πειρασμούς και θα έχεις ήρεμη τη συνείδησή σου. Αν σου προσφέρουν κάτι που θέλεις και το δεχτείς, η καρδιά σου θα νιώσει κάποιες τύψεις συνειδήσεως. Ωστόσο, καθώς θέλεις να βρίσκεις λόγους και δικαιολογίες για τον εαυτό σου, θα πεις ότι έπρεπε να σου δοθεί αυτό το πράγμα, ότι είναι δικαιωματικά δικό σου. Και τότε οι τύψεις σου θα εξασθενίσουν και θα καταλαγιάσουν. Μερικές φορές, κάποιοι λόγοι ή κάποιες σκέψεις και απόψεις μπορεί να επηρεάσουν τη συνείδησή σου, οπότε οι τύψεις σου δεν θα είναι έντονες. Είναι, λοιπόν, αξιόπιστο πρότυπο η συνείδησή σου; Δεν είναι. Αυτό είναι ένα καμπανάκι που λειτουργεί ως προειδοποίηση. Τι είδους προειδοποίηση δίνει; Ότι δεν είναι ασφαλές να βασίζεται κανείς μόνο στα συναισθήματα της συνείδησης· πρέπει και να αναζητά τις αλήθεια-αρχές. Αυτό είναι κάτι το αξιόπιστο. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια να τους συγκρατεί, μπορούν ακόμα να υποκύψουν στον πειρασμό, προτάσσοντας διάφορους λόγους και δικαιολογίες ώστε να μπορέσουν να ικανοποιήσουν την απληστία τους για τα οφέλη της θέσης. Ως επικεφαλής, λοιπόν, θα πρέπει να τηρείς στην καρδιά σου αυτήν τη μία αρχή: Πάντα θα αρνούμαι, πάντα θα αποφεύγω και θα απορρίπτω πέρα για πέρα οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση. Η απόλυτη απόρριψη είναι η προϋπόθεση για να αποφύγεις το κακό. Εάν διαθέτεις την προϋπόθεση που απαιτείται για να αποφεύγεις το κακό, τότε σε κάποιον βαθμό βρίσκεσαι ήδη υπό την προστασία του Θεού. Και αν έχεις τέτοιες αρχές στην άσκησή σου και τις τηρείς σταθερά, τότε κάνεις ήδη πράξη την αλήθεια και ικανοποιείς τον Θεό. Βαδίζεις ήδη στο ορθό μονοπάτι. Όταν βαδίζεις στο ορθό μονοπάτι και ικανοποιείς ήδη τον Θεό, χρειάζεσαι ακόμα τη δοκιμασία της συνείδησής σου; Αν ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές και κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε αυτό είναι ανώτερο απ’ τα πρότυπα της συνείδησης. Αν κάποιος είναι αποφασισμένος να είναι συνεργάσιμος και μπορεί να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές, έχει ήδη ικανοποιήσει τον Θεό. Αυτό είναι το πρότυπο που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους.

Το αν κάποιος μπορεί να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απ’ τη συνεργασία του. Η συνεργασία έχει τεράστια σημασία. Επειδή ο Ιώβ σεβόταν τον Θεό και απέφευγε το κακό, εφόσον διέθετε τέτοιο ανάστημα, αλλά και την πραγματικότητα, δεν πρέπει να φοβόταν να πέσει σε κανέναν πειρασμό. Αν καθόταν σε ένα μεγάλο φαγοπότι, δεν θα μπορούσε εύκολα να προσβάλει τον Θεό με κανέναν λόγο και καμία πράξη. Γιατί, λοιπόν, και πάλι δεν πήγαινε σε τέτοια φαγοπότια; (Δεν του άρεσαν.) Δεν του άρεσαν τέτοιες εκδηλώσεις. Αυτός είναι ένας αντικειμενικός λόγος, αλλά υπάρχει κι ένα πρακτικό ζήτημα που μπορεί να μην έχετε λάβει υπόψη σας. Ο Ιώβ είχε φόβο Θεού και απέφευγε το κακό. Έπαιρνε μέτρα και υιοθετούσε πρακτικές ώστε να λαμβάνει την προστασία του Θεού, φροντίζοντας να μην διαπράττει αμαρτίες και να μην προσβάλλει τον Θεό. Υιοθετούσε ανθρώπινες μεθόδους συνεργασίας. Αυτή είναι η μία πλευρά του ζητήματος. Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις στις οποίες ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελέγξει μόνος του τη διεφθαρμένη φύση του, οπότε ο Ιώβ δεν πήγαινε σε εκδηλώσεις όπου θα έμπαινε σε πειρασμό. Με αυτόν τον τρόπο απέφευγε τους πειρασμούς. Τώρα καταλαβαίνετε γιατί ο Ιώβ δεν πήγαινε σε τέτοια φαγοπότια; Επειδή μια τέτοια εκδήλωση θα ήταν πολύ μεγάλος πειρασμός για τον καθένα. Τι σημαίνει όταν κάτι είναι πολύ μεγάλος πειρασμός; Οι άνθρωποι μπορούν να αμαρτήσουν και να προσβάλουν τον Θεό ανά πάσα στιγμή, όπου κι αν βρίσκονται. Η θεοφοβούμενη καρδιά σου, η πίστη σου στον Θεό και η αποφασιστικότητά σου από μόνες τους δεν αρκούν για να σε κάνουν να απαλλαγείς απ’ τον πειρασμό. Δεν μπορούν να σε εμποδίσουν να προσβάλλεις τον Θεό όταν μπαίνεις σε πειρασμό. Το καταλαβαίνεις; Πρέπει να αρνείσαι κάθετα οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση σου προσφέρουν οι άλλοι. Πρέπει κάθε φορά να την αρνείσαι. Τι τρόπος δράσης είναι αυτός; Σε ποια σφαίρα των προβλημάτων του ανθρώπου απευθύνονται τέτοιες αρχές και τέτοιοι κανονισμοί; (Στοχεύουν στην άπληστη φύση του ανθρώπου.) Ο άνθρωπος, λόγω της διεφθαρμένης διάθεσής του, είναι επιρρεπής στον πειρασμό. Συνεπώς, πρέπει να υιοθετήσεις ορισμένες αρχές ή μεθόδους για να αποφεύγεις τέτοιους πειρασμούς, ώστε να μην προσβάλλεις τον Θεό. Αυτός είναι ένας ισχυρός και αποτελεσματικός τρόπος συνεργασίας. Αν δεν το κάνεις αυτό, αν κρίνεις την κατάσταση και άλλοτε αποδέχεσαι την ειδική μεταχείριση και άλλοτε την αρνείσαι, τότε έχεις καταλάβει καλά το ζήτημα; (Όχι.) Για ποιον λόγο δεν έχεις καταλάβει καλά το ζήτημα; (Επειδή ο άνθρωπος έχει σατανική φύση και δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του.) Όσοι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά δεν έχουν αρχές όταν τους τυχαίνουν τέτοιες καταστάσεις. Αποδέχονται τα πάντα και δεν απορρίπτουν ποτέ τίποτα. Αν κάποιος τους πει ότι πρόκειται για προσφορά, για κάτι αφιερωμένο στον Θεό, ακόμα και τότε δεν φοβούνται. Απλώς το βάζουν στην τσέπη τους. Τολμάνε να αρπάξουν και να οικειοποιηθούν τέτοιες προσφορές, χωρίς την παραμικρή αυτομομφή. Είναι προφανές ότι δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά, και είναι φυσικό να πέσουν σε τέτοιες καταστάσεις. Πιστεύουν καθόλου στον Θεό; Αυτή είναι η συνέπεια όταν αναζητά κανείς την άνεση και την ευκολία και απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης. Αν υποκύπτεις συχνά στον πειρασμό και δεν τον αποφεύγεις, αναπόφευκτα θα οδηγηθείς, χωρίς να το καταλάβεις, σ’ αυτό το μονοπάτι. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου τον οδηγεί στο λάθος μονοπάτι. Μπορούν να πάνε καλά τα πράγματα αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα; Γι’ αυτό, όποια προβλήματα κι αν αντιμετωπίζεις, θα πρέπει να τηρείς τις αλήθεια-αρχές, υιοθετώντας ειδικά μέσα για να αντιμετωπίσεις ειδικά προβλήματα. Η οδός δεν είναι η άκαμπτη τήρηση των κανονισμών. Όποια μέσα σού επιτρέπουν να νικήσεις τον πειρασμό είναι αποδεκτά.

Είναι πιο εύκολο να υπερνικήσει κανείς τους υλικούς πειρασμούς. Αν έχεις φαγητό να φας, ρούχα να φορέσεις και ευχαριστημένη καρδιά, μπορείς να τα καταφέρεις. Άρα, τέτοιους πειρασμούς είναι εύκολο να τους κατατροπώσει κανείς. Οι πειρασμοί της φήμης, του κέρδους και της θέσης, όμως, είναι οι δυσκολότεροι απ’ όλους για να τους υπερνικήσει κανείς. Για παράδειγμα, όταν δύο άνθρωποι συνεργάζονται, αν ο άλλος έχει χαμηλότερη θέση από τη δική σου, αν εσύ έχεις υψηλότερη θέση από τη δική του, θα είσαι χαρούμενος. Αλλά αν έχεις χαμηλότερη θέση απ’ αυτόν, θα είσαι στενοχωρημένος. Θα νιώθεις δυσφορία μέσα σου, θα νιώθεις περιορισμένος, αρνητικός και αδύναμος και δεν θα προσεύχεσαι. Λύνεται εύκολα αυτό το πρόβλημα; Δεν έχει εύκολη λύση. Οι άνθρωποι μπορούν να απορρίπτουν και να αποφεύγουν τους υλικούς πειρασμούς, καταφέρνοντας να μη μολυνθούν από αυτούς, αλλά τη θέση, το κέρδος, τη δόξα, τη ματαιοδοξία και τη φήμη τα υπερνικά κανείς πιο δύσκολα απ’ όλα. Παρόλο που δεν είναι εύκολο, η αλήθεια είναι πως υπάρχει λύση. Εφόσον μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια, να προσευχηθείς στον Θεό και να διακρίνεις τι κενά πράγματα είναι η φήμη, το κέρδος και η θέση για να εμβαθύνεις στην ουσία τους, θα έχεις αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να απορρίψεις τη φήμη, το κέρδος και τη θέση. Έτσι, δεν θα υποκύπτεις στους πειρασμούς τους. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένη φύση, η οποία τους κάνει να αποκαλύπτουν και να βιώνουν διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις. Αυτό τους οδηγεί να αντιστέκονται και να επαναστατούν εναντίον του Θεού. Αυτό που βιώνουν είναι απάνθρωπο και ασυνεπές προς την αλήθεια. Οι άνθρωποι μπορεί να είναι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, να αρνούνται να υποταχθούν στην αλήθεια, να είναι δόλιοι, ενεργώντας με διεστραμμένους σκοπούς, να είναι άπληστοι ή γεμάτοι φιλοδοξία και επιθυμία· τι είναι αυτό που γεννά όλα αυτά τα πάθη; (Η διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά.) Γεννιούνται από τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά και προκαλούνται από τη σατανική φύση που ελέγχει τον άνθρωπο. Το κυνήγι της θέσης από τον άνθρωπο είναι μία μόνο από τις εκδηλώσεις αυτής της κατάστασης. Αυτή η εκδήλωση, όπως και η αλαζονική διάθεση του ανθρώπου και η επανάσταση και η αντίστασή του απέναντι στον Θεό, προκύπτουν από τη σατανική του φύση. Με ποια μέθοδο μπορεί να λυθεί κάτι τέτοιο; Πρέπει κι εδώ να χρησιμοποιήσεις την πιο βασική μέθοδο. Εφόσον ακολουθείς την οδό του Θεού και βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, όλα αυτά τα προβλήματα λύνονται. Όταν δεν έχεις θέση, μπορείς να αναλύεις συχνά τον εαυτό σου και να φτάσεις στην αυτογνωσία. Αυτό μπορεί να ωφελήσει και τους άλλους. Όταν έχεις θέση και μπορείς ακόμα να αναλύεις και να καταλαβαίνεις συχνά τον εαυτό σου, δίνοντας στους άλλους τη δυνατότητα να δουν τα προτερήματά σου, το ότι καταλαβαίνεις την αλήθεια, ότι έχεις πρακτική εμπειρία και ότι πραγματικά αλλάζεις, δεν μπορούν να επωφεληθούν και οι άλλοι από αυτό; Είτε έχεις θέση είτε όχι, εφόσον μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να έχεις αληθινή βιωματική μαρτυρία, δίνοντας μέσα από τα βιώματά σου στους άλλους να καταλάβουν τις προθέσεις του Θεού και την αλήθεια, δεν τους ωφελείς έτσι; Τι σημαίνει, λοιπόν, για σένα η θέση; Στην πραγματικότητα, η θέση δεν είναι παρά ένα επιπλέον, επιπρόσθετο πράγμα, σαν ένα ρούχο ή ένα καπέλο. Δεν είναι παρά ένα στολίδι. Δεν έχει καμία πραγματική χρησιμότητα και η παρουσία της δεν επηρεάζει τίποτα. Είτε έχεις θέση είτε όχι, είσαι το ίδιο άτομο. Το αν μπορούν οι άνθρωποι να καταλάβουν την αλήθεια και να κερδίσουν την αλήθεια και ζωή δεν έχει καμία σχέση με τη θέση. Εφόσον δεν θεωρείς τη θέση ως κάτι πολύ σημαντικό, δεν μπορεί να σε περιορίσει. Αν αγαπάς τη θέση και της δίνεις ιδιαίτερη έμφαση, αντιμετωπίζοντάς την πάντα ως ζήτημα μεγάλης σημασίας, τότε αυτή θα σε έχει υπό τον έλεγχό της· δεν θα είσαι πρόθυμος να ανοιχτείς, να ξεγυμνωθείς, να φτάσεις στην αυτογνωσία ή να παραμερίσεις τον ηγετικό σου ρόλο για να δράσεις, να μιλήσεις και να αλληλεπιδράσεις με τους άλλους, αλλά και να εκτελέσεις το καθήκον σου. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Δεν σε περιορίζει η θέση; Ο λόγος είναι ότι μιλάς και ενεργείς αφ’ υψηλού και δεν μπορείς να κατέβεις απ’ το καλάμι. Άραγε, με αυτόν τον τρόπο κάνεις τίποτα παραπάνω απ’ το να βασανίζεις τον εαυτό σου; Αν καταλάβεις πραγματικά την αλήθεια και αν μπορέσεις να έχεις θέση χωρίς να έχεις τόσο μεγάλη έπαρση, αλλά αντίθετα μπορέσεις να επικεντρωθείς στο πώς να εκτελείς καλά τα καθήκοντά σου, να κάνεις αυτά που πρέπει και να εκπληρώνεις το καθήκον που οφείλεις, και αν δεις τον εαυτό σου ως έναν συνηθισμένο αδελφό ή αδελφή, δεν θα σταματήσει πια να σε περιορίζει η θέση; Όταν δεν θα σε περιορίζει η θέση και θα έχεις κανονική ζωή-είσοδο, θα συνεχίσεις να συγκρίνεσαι με τους άλλους; Όταν οι άλλοι έχουν υψηλότερη θέση, θα νιώθεις και τότε δυσφορία; Πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και να απελευθερωθείς από τους περιορισμούς της θέσης και τους περιορισμούς όλων των άλλων ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο απ’ το να κάνεις καλά το καθήκον σου. Μόνο τότε θα κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα.

Οι διεφθαρμένοι άνθρωποι υποφέρουν από ένα πρόβλημα κοινό σε όλους τους: Όταν δεν έχουν κύρος, δεν κοκορεύονται στις αλληλεπιδράσεις ή στις συνομιλίες τους με κάποιον ούτε υιοθετούν συγκεκριμένο ύφος και τόνο στην ομιλία τους. Είναι απλώς συνηθισμένοι και κανονικοί άνθρωποι, δεν έχουν την ανάγκη να πλασάρουν τον εαυτό τους. Δεν νιώθουν καμία ψυχολογική πίεση και μπορούν να συναναστρέφονται τους άλλους ανοιχτά και από καρδιάς. Είναι προσιτοί και δεκτικοί στην αλληλεπίδραση· οι άλλοι τους θεωρούν πολύ καλούς ανθρώπους. Τη στιγμή που αποκτούν κύρος, το παίζουν υπεράνω, αγνοούν τους απλούς ανθρώπους, κανείς δεν μπορεί να τους πλησιάσει· πιστεύουν πως είναι ευγενείς, και πως είναι φτιαγμένοι από άλλη πάστα σε σχέση με τους συνηθισμένους ανθρώπους. Περιφρονούν τους συνηθισμένους ανθρώπους, κοκορεύονται όταν μιλάνε και σταματούν να συναναστρέφονται ανοιχτά με τους άλλους. Γιατί δεν συναναστρέφονται πια ανοιχτά με τους άλλους; Νομίζουν πως έχουν πλέον κύρος και ότι είναι επικεφαλής. Νομίζουν πως οι επικεφαλής πρέπει να διατηρούν μια συγκεκριμένη εικόνα, να είναι λίγο πιο ανώτεροι απ’ τους συνηθισμένους ανθρώπους, να έχουν περισσότερο ανάστημα και να είναι πιο ικανοί να αναλαμβάνουν ευθύνες· πιστεύουν πως, σε σύγκριση με τους συνηθισμένους ανθρώπους, οι επικεφαλής πρέπει να είναι πιο υπομονετικοί, να μπορούν να υποφέρουν και να δαπανούν περισσότερο, και να μπορούν να αντιστέκονται σε κάθε πειρασμό απ’ τον Σατανά. Ακόμα κι αν πεθάνουν οι γονείς τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους, νομίζουν ότι πρέπει να διατηρήσουν τον αυτοέλεγχο για να μην κλάψουν, ή ότι πρέπει τουλάχιστον να κλάψουν κρυφά, χωρίς να τους δουν οι άλλοι, ούτως ώστε κανείς να μην μπορεί να δει τα ελαττώματα, τις ελλείψεις ή τις αδυναμίες τους. Νομίζουν, μάλιστα, πως αν οι επικεφαλής έχουν γίνει αρνητικοί, δεν πρέπει να αφήσουν κανέναν να το μάθει. Αντίθετα, πρέπει να τα κρύβουν όλα αυτά. Πιστεύουν πως έτσι πρέπει να ενεργεί κάποιος που έχει κύρος. Όταν καταπιέζουν τον εαυτό τους σε τέτοιον βαθμό, τότε άραγε το κύρος δεν έχει γίνει Θεός τους, Κύριος τους; Και εφόσον ισχύει αυτό, εξακολουθούν να έχουν κανονική ανθρώπινη φύση; Όταν έχουν αυτές τις ιδέες —όταν περιορίζουν τον εαυτό τους σε αυτόν τον βαθμό και προσποιούνται με αυτόν τον τρόπο— άραγε δεν έχουν ερωτευθεί το κύρος; Όποτε κάποιος είναι ισχυρότερος και καλύτερος απ’ αυτούς, θίγεται η βασική τους αδυναμία. Μπορούν να νικήσουν τη σάρκα; Μπορούν να συμπεριφερθούν στον άλλον όπως αρμόζει; Με τίποτα. Για να ελευθερωθείς από τον έλεγχο που έχει πάνω σου η θέση, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις; Πρέπει πρώτα να την καθαρίσεις από τις προθέσεις σου, τις σκέψεις σου και την καρδιά σου. Πώς επιτυγχάνεται αυτό; Παλιότερα, όταν δεν είχες θέση, αγνοούσες εκείνους που δεν σε έλκυαν. Τώρα που έχεις θέση, αν δεις κάποιον που δεν είναι ελκυστικός ή που έχει προβλήματα, νιώθεις ότι έχεις ευθύνη να τον βοηθήσεις κι έτσι περνάς περισσότερο χρόνο στη συναναστροφή μαζί του, προσπαθώντας να λύσεις κάποια από τα πρακτικά προβλήματα που έχει. Και πώς νιώθεις μέσα σου όταν κάνεις τέτοια πράγματα; Έχεις ένα αίσθημα χαράς και γαλήνης. Έτσι κι εσύ, λοιπόν, θα πρέπει να εκμυστηρεύεσαι τα προσωπικά σου ζητήματα στους άλλους και να τους ανοίγεσαι πιο συχνά όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες ή βιώνεις αποτυχίες, με συναναστροφή σχετικά με τα προβλήματα και τις αδυναμίες σου, σχετικά με το πώς επαναστατούσες ενάντια στον Θεό, και το πώς τελικά αναδύθηκες από αυτό και κατάφερες να ικανοποιήσεις τις προθέσεις Του. Και τι αποτέλεσμα έχει το να εκμυστηρεύεσαι τα ζητήματά σου σ’ αυτούς; Χωρίς αμφιβολία, θετικό αποτέλεσμα. Κανείς δεν πρόκειται να σε περιφρονήσει, ενώ μπορεί κάλλιστα και να ζηλέψουν την ικανότητά σου να αντέξεις αυτά τα βιώματα. Κάποιοι πάντα πιστεύουν ότι όταν οι άνθρωποι έχουν θέση, πρέπει να συμπεριφέρονται περισσότερο σαν αξιωματούχοι και να μιλάνε με συγκεκριμένο τρόπο ώστε οι άλλοι να τους παίρνουν στα σοβαρά και να τους σέβονται. Είναι σωστός αυτός ο τρόπος σκέψης; Αν μπορέσεις να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο τρόπος σκέψης είναι λάθος, τότε πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να επαναστατήσεις ενάντια στα σαρκικά πράγματα. Μην παριστάνεις τον σπουδαίο και μη βαδίζεις στο μονοπάτι της υποκρισίας. Μόλις κάνεις μια τέτοια σκέψη, να την αντιμετωπίσεις αναζητώντας την αλήθεια. Αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια, αυτή η σκέψη, αυτή η άποψη, θα πάρει μορφή και θα ριζώσει στην καρδιά σου, με αποτέλεσμα να καταλήξει να κυριαρχεί πάνω σου κι εσύ θα κρύβεσαι και θα φτιάξεις μια εικόνα τόσο ψεύτικη ώστε κανείς δεν θα μπορεί να σε διακρίνει ή να καταλάβει τις σκέψεις σου. Θα μιλάς στους άλλους σαν πίσω από μια μάσκα που τους κρύβει το αληθινό σου πρόσωπο. Πρέπει να μάθεις να δείχνεις στους άλλους την καρδιά σου, να μάθεις να τους ανοίγεις την καρδιά σου και να έρχεσαι κοντά τους. Πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια στις επιθυμίες της σάρκας και να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Αν το κάνεις, τότε η καρδιά σου θα γνωρίσει τη γαλήνη και την ευτυχία. Ό,τι κι αν σου συμβεί, σκέψου πρώτα τι προβλήματα έχει η δική σου ιδεολογία. Αν συνεχίζεις να θες να κατασκευάσεις μια εικόνα για τον εαυτό σου και να κρύβεσαι, τότε θα πρέπει αμέσως να προσευχηθείς στον Θεό: «Θεέ μου! Θέλω και πάλι να κρύψω το αληθινό μου πρόσωπο. Για άλλη μια φορά μηχανορραφώ με δόλο. Στ’ αλήθεια είμαι διάβολος! Πρέπει να με απεχθάνεσαι πραγματικά! Πλέον έχω αηδιάσει εντελώς με τον εαυτό μου. Σε ικετεύω να με επιπλήξεις, να με πειθαρχήσεις και να με τιμωρήσεις». Πρέπει να προσευχηθείς, να φέρεις τη στάση σου στο φως και να στηριχτείς στον Θεό για να την εκθέσει, να την αναλύσει και να την περιορίσει. Αν την αναλύσεις και την περιορίσεις με αυτόν τον τρόπο, οι πράξεις σου δεν πρόκειται να δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα, αφού η διεφθαρμένη σου διάθεση καταπνίγεται και δεν αποκαλύπτεται. Αυτήν τη στιγμή, τι συναισθήματα έχεις στην καρδιά σου; Τουλάχιστον, θα νιώσεις κάποια εκτόνωση. Η καρδιά σου θα είναι χαρούμενη και γαλήνια. Ο πόνος σου θα μειωθεί και δεν θα υποφέρεις από τον εξευγενισμό. Στη χειρότερη περίπτωση, θα υπάρξουν στιγμές που θα νιώσεις για μια στιγμή λίγο χαμένος και θα σκεφτείς: «Είμαι επικεφαλής, έχω θέση και κύρος· πώς γίνεται να είμαι σαν τους συνηθισμένους ανθρώπους; Πώς μπορώ να συνομιλώ με τους απλούς ανθρώπους με ειλικρίνεια, αληθινά και ανοιχτά; Κάτι τέτοιο θα με μείωνε πάρα πολύ!» Όπως βλέπεις, αυτό είναι λίγο προβληματικό. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου δεν μπορεί να αποβληθεί εντελώς με τη μία ούτε μπορεί να διορθωθεί εντελώς μέσα σε λίγο καιρό. Νόμιζες ότι θα ήταν πολύ απλό να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, ότι είναι όπως το φαντάζονται οι άνθρωποι: ότι, μόλις συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια και αναγνωρίσουν τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, θα μπορέσουν να απαλλαγούν αμέσως απ’ αυτήν. Δεν είναι κάτι τόσο απλό. Η διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος κάνει πράξη την αλήθεια είναι η διαδικασία κατά την οποία καταπολεμά τη διεφθαρμένη του διάθεση. Ο άνθρωπος δεν απαλλάσσεται πλήρως απ’ την ατομική θέληση, τη φαντασία και τις υπερβολικές επιθυμίες του επαναστατώντας εναντίον τους και υπερνικώντας τες μια για πάντα μέσω της προσευχής. Αντίθετα, μπορεί να απαλλαγεί οριστικά μόνο μετά από πολλές συνεχόμενες μάχες. Αυτή η διαδικασία θα αποδώσει πραγματικά καρπούς μόνο όταν κάποιος μπορέσει να κάνει πράξη την αλήθεια. Ειδικά στα μεγαλύτερα θέματα, η μάχη μέσα στην καρδιά σου θα είναι ακόμα πιο έντονη, με ατελείωτες εναλλαγές που μπορεί μερικές φορές να διαρκέσουν έναν ή δύο μήνες, άλλες φορές έξι μήνες ή ακόμα κι έναν χρόνο. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου είναι πολύ επίμονη. Από καμιά διεφθαρμένη διάθεση δεν απαλλάσσεται κανείς με μία ή δύο συναναστροφές πάνω στην αλήθεια. Θα σε πολεμήσει ξανά και ξανά, και πρέπει να συνεχίσεις να επιδιώκεις την αλήθεια μέχρι να κατανοήσεις καθαρά την αλήθεια, να γνωρίσεις σε βάθος τη διεφθαρμένη σου διάθεση και να αρχίσεις να μισείς τη σάρκα και να μισείς τον Σατανά. Τότε, η άσκηση της αλήθειας θα γίνει για σένα κάτι συνηθισμένο, κάτι που θα κάνεις φυσικά και αβίαστα. Αυτό σημαίνει να νικήσεις τη σάρκα και να κατατροπώσεις τον Σατανά. Κατά τη διάρκεια της μάχης, οι άνθρωποι πρέπει να προσεύχονται στον Θεό κάθε στιγμή και να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στο να διαβάζουν τα λόγια του Θεού. Δεν πρέπει ποτέ να πηγαίνουν σε άπιστους ή στους σατανάδες και τους διαβόλους για να βρουν την οδό. Πρέπει να βασίζονται στον Θεό και να προσβλέπουν σ’ Αυτόν. Πρέπει να αναζητούν την αλήθεια και να συμμετέχουν σε συναναστροφές πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Μόνο όταν καταλάβουν πραγματικά την αλήθεια μπορούν να νικήσουν τη σάρκα και να κατατροπώσουν τον Σατανά. Πώς το βλέπει αυτό ο Θεός; Ο Θεός βλέπει την καρδιά σου. Βλέπει ότι αγαπάς την αλήθεια, ότι έχεις φόβο Θεού και ότι είσαι πρόθυμος να αποβάλεις την αδικία και να αποφύγεις το κακό. Παρόλο που η διεφθαρμένη σου διάθεση έχει γεννήσει μέσα σου σκέψεις, ιδέες και προθέσεις, αυτές οι σκέψεις και προθέσεις δεν ελέγχουν τη συμπεριφορά σου, δεν γκρεμίζουν και δεν ισοπεδώνουν τη θέλησή σου. Τελικά, μπορείς να τις νικήσεις, και ο Θεός θα σε μνημονεύσει. Αν το κάνεις συχνά πράξη αυτό, τότε θα βελτιωθεί η εσωτερική σου κατάσταση. Σε ποιο σημείο μπορεί να πει κανείς ότι έχεις υπερνικήσει πλήρως αυτήν την πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσής σου, ότι έχεις αλλάξει σε αυτήν την πτυχή της διάθεσής σου και έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; Δηλαδή, παρόλο που μπορεί μερικές φορές να συνεχίζουν να μπαίνουν στο μυαλό σου κακές σκέψεις και ιδέες, και να συνεχίζουν να δημιουργούν κάποιες προθέσεις και επιθυμίες, αυτά τα πράγματα δεν κυριαρχούν πλέον στην καρδιά σου. Νιώθεις ήδη ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι σημαντικά και μπορείς να τα αναγνωρίσεις αμέσως μόλις εμφανιστούν. Δεν χρειάζεται να τα περιορίσεις τεχνητά και να επαναστατήσεις εναντίον τους, και ούτε χρειάζεται να ζητήσεις επί τούτου από τον Θεό να σε εξετάσει εξονυχιστικά, να σε πειθαρχήσει και να σε τιμωρήσει. Δεν χρειάζεσαι αυτές τις μεθόδους. Μπορείς εύκολα να τα ξεπεράσεις και να τα εγκαταλείψεις. Η καρδιά σου δεν δυσφορεί και δεν έχεις κανένα αίσθημα απώλειας. Αυτό είναι καλό. Τώρα έχεις ανάστημα και έχεις αλλάξει διάθεση. Έχετε πια κερδίσει την είσοδο σε κάποιο βαθμό; Έχετε αλλάξει κάπως; (Όχι.) Τότε έχετε πραγματικά πολύ χαμηλό ανάστημα και πρέπει ακόμα να εργαστείτε σκληρά για να επιδιώξετε την αλήθεια και να φάτε και να πιείτε τα λόγια του Θεού. Τότε, όταν σου ξανασυμβούν τέτοια πράγματα, θα ξέρεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές. Θα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου. Τότε, θα διαθέτεις στ’ αλήθεια ανάστημα. Μόνο όσοι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους μπορούν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό είναι προς το παρόν κάτι που δεν το φτάνετε. Στο στάδιο που είστε τώρα, ακόμα προχωράτε στα τυφλά. Μιλώντας για αυτές τις πραγματικές καταστάσεις, καταλαβαίνετε ότι έχετε όλα αυτά τα προβλήματα, αλλά ποτέ δεν αναζητήσατε την αλήθεια για να τα λύσετε. Σημαίνει αυτό ότι έχετε πολύ μικρό ανάστημα; Αν δεν έχετε εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, μπορείτε να αποκτήσετε τη ζωή; Δεν έχετε αποκτήσει ακόμα την αλήθεια και δεν έχετε ακόμα τη ζωή. Εάν ζείτε μόνο με τη ζωή της σάρκας και ζείτε μόνο σύμφωνα με τη σατανική σας διάθεση, τότε ζείτε υπό τη δύναμη του Σατανά. Δεν έχετε φτάσει ακόμα στη σωτηρία του Θεού. Η σωτηρία δεν είναι τόσο απλή όσο φαντάζονται οι άνθρωποι όταν νομίζουν ότι, αν μπορείς να λες λόγια και δόγματα και να τηρείς κάποιους κανονισμούς, έχεις σωθεί. Πρέπει να φτάσεις στην πραγματική αυτογνωσία, να μπορέσεις να απαλλαγείς από κάποιες διεφθαρμένες διαθέσεις, να μπορέσεις να διακρίνεις την ουσία της φήμης και της θέσης, να μπορέσεις να εγκαταλείψεις τη θέση και να μπορέσεις να υποταχθείς πραγματικά στον Θεό. Μόνο έτσι έρχεται η σωτηρία.

Η αλήθεια είναι πως η λύση στο πρόβλημα της θέσης είναι η ίδια με τη λύση σε άλλα προβλήματα. Όλα αυτά τα προβλήματα είναι εκδηλώσεις και αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων. Όλα τους είναι ανθρώπινες προτιμήσεις και επιδιώξεις. Τι εννοώ μ’ αυτό; Αν απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη σου διάθεση, η θέση δεν θα αποτελεί πρόβλημα για σένα. Οι άνθρωποι ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για τη θέση και λένε: «Μπορεί σήμερα να είσαι πάνω από μένα, αλλά αύριο θ’ ανέβω πιο ψηλά από σένα». Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Οφείλεται στη θέση και μόνο; (Όχι.) Τι το προκάλεσε; (Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου.) Σωστά. Αυτό το πρόβλημα προκύπτει απ’ τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Μόλις απαλλαγεί κανείς απ’ αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεση, όλα αυτά τα προβλήματα θα λυθούν. Τελικά, όσοι θέλουν να επιλέξουν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας πρέπει να επικεντρωθούν στην αυτοκριτική και την αυτογνωσία στα πάντα. Πρέπει, προτού μπορέσουν να ξεκινήσουν να ακολουθούν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, να απαλλαγούν απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αν δεν καταφέρουν να απαλλαγούν απ’ τη διεφθαρμένη τους διάθεση, θα προκύψουν πολλές δυσκολίες και εμπόδια. Ακόμα κι αν κάνουν τα καθήκοντά τους, θα τα κάνουν με μισή καρδιά και δεν θα φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Για να λύσεις αυτά τα προβλήματα, πρέπει να καταβάλεις κάθε δυνατή προσπάθεια προς την επιδίωξη της αλήθειας, να προσπαθήσεις όσο μπορείς να γνωρίσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση και να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για να λύσεις τα προβλήματα. Μη λες απλώς: «Αρκεί να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, να προσεύχεται περισσότερο και να διαβάζει περισσότερα λόγια του Θεού». Αυτό είναι πολύ αόριστο. Χωρίς μονοπάτι άσκησης δεν θα τα καταφέρεις. Τα συγκεκριμένα προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται με συγκεκριμένους τρόπους. Μην εφαρμόζεις απλώς κανονισμούς που ξέρεις απέξω. Η αλήθεια είναι κάτι ζωντανό, πρακτικό, και η οδός δεν είναι η πρόχειρη εφαρμογή κανονισμών. Πρέπει να λύνεις τα πρακτικά προβλήματα σύμφωνα με την αλήθεια-αρχή. Αν κάποιος δεν μπορεί να λύσει τα πρακτικά προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια, δεν είναι κατάλληλος για επικεφαλής και εργάτης. Όποιος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να λύσει τα προβλήματα δεν καταλαβαίνει την αλήθεια. Ακόμα κι αν γίνει επικεφαλής και εργάτης, δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να λύσει προβλήματα, δεν θα κατέχει την αλήθεια και θα του είναι αδύνατο να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές. Ένας τέτοιος επικεφαλής και εργάτης δεν κατέχει στο παραμικρό την αλήθεια-πραγματικότητα.

16 Φεβρουαρίου 2017