Οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου αποτελούνται εξ ολοκλήρου από παράλογα και κακά πράγματα. Το πιο σοβαρό από αυτά είναι η αλαζονική διάθεσή του και όσα αποκαλύπτονται από αυτήν: το να είναι ιδιαίτερα αυτάρεσκος και υπερόπτης, να πιστεύει ότι είναι ισχυρότερος από τους άλλους, να μην είναι διατεθειμένος να υποταχθεί στον οποιονδήποτε, να επιμένει να έχει πάντα τον τελευταίο λόγο, να κάνει συνεχώς επίδειξη, να επιδιώκει κολακείες και επαίνους με τις ενέργειές του, να θέλει συνεχώς οι άλλοι να περιστρέφονται γύρω του και να είναι πάντα εγωκεντρικός, να έχει πάντα φιλοδοξίες και επιθυμίες, να θέλει πάντα ένα στέμμα, ανταμοιβές και να ηγεμονεύει ως βασιλιάς. Όλα αυτά τα ζητήματα ανήκουν στις σοβαρές διεφθαρμένες διαθέσεις. Τα υπόλοιπα είναι κοινά προβλήματα. Για παράδειγμα, οι πιο συνηθισμένες διεφθαρμένες διαθέσεις είναι το να έχει κανείς κάποιες λανθασμένες απόψεις, να σκέφτεται παράλογα, να είναι διεστραμμένος και δόλιος, να ζηλεύει, να είναι εγωιστής και εριστικός, να ενεργεί χωρίς αρχές και ούτω καθεξής. Υπάρχουν πολλά είδη διεφθαρμένων διαθέσεων που εμπεριέχονται στη διάθεση του Σατανά, αλλά αυτή που είναι πιο έκδηλη και ξεχωρίζει περισσότερο είναι η αλαζονική διάθεση. Η αλαζονεία είναι η ρίζα της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου. Όσο πιο αλαζονικοί είναι οι άνθρωποι τόσο πιο παράλογοι είναι και όσο πιο παράλογοι είναι τόσο μεγαλύτερη είναι η τάση τους να αντιστέκονται στον Θεό. Πόσο σοβαρό είναι αυτό το πρόβλημα; Οι άνθρωποι με αλαζονική διάθεση όχι μόνο θεωρούν όλους τους άλλους κατώτερούς τους, αλλά, το χειρότερο από όλα, είναι και απαξιωτικοί απέναντι στον Θεό και δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Αν κι άνθρωποι μπορεί να φαίνεται ότι πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν, δεν Τον αντιμετωπίζουν καθόλου ως Θεό. Αισθάνονται διαρκώς ότι κατέχουν την αλήθεια και έχουν τεράστια ιδέα για τον εαυτό τους. Αυτή είναι η ουσία και η ρίζα της αλαζονικής διάθεσης και προέρχεται από τον Σατανά. Επομένως, το πρόβλημα της αλαζονείας πρέπει να επιλυθεί. Το να αισθάνεται κάποιος ότι είναι καλύτερος από τους άλλους είναι επουσιώδες θέμα. Το κρίσιμο ζήτημα είναι πως η αλαζονική του διάθεση τον εμποδίζει να υποταχθεί στον Θεό, στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις Του· ένας τέτοιος άνθρωπος έχει συνεχώς την τάση να ανταγωνίζεται τον Θεό για την εξουσία και τον έλεγχο στους άλλους. Ο άνθρωπος αυτού του είδους δεν έχει καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά ούτε, βέβαια, αγαπά τον Θεό και υποτάσσεται σε Αυτόν. Οι άνθρωποι που είναι αλαζονικοί και επηρμένοι, ιδιαίτερα όσοι είναι τόσο αλαζονικοί που έχουν χάσει τη λογική τους, δεν μπορούν να υποταχθούν στον Θεό κατά την πίστη τους σ’ Αυτόν, ενώ μάλιστα εκθειάζουν και καταθέτουν μαρτυρία για τον εαυτό τους. Αυτοί οι άνθρωποι αντιστέκονται στον Θεό περισσότερο απ’ όλους και δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Αν οι άνθρωποι επιθυμούν να φτάσουν στο σημείο να έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, τότε πρέπει να διορθώσουν πρώτα την αλαζονική διάθεσή τους. Όσο πιο σχολαστικά διορθώσεις την αλαζονική διάθεσή σου τόσο περισσότερο θεοφοβούμενη καρδιά θα έχεις και μόνο τότε μπορείς να υποταχθείς σ’ Αυτόν, να αποκτήσεις την αλήθεια και να Τον γνωρίσεις. Μόνον όσοι κερδίζουν την αλήθεια είναι πραγματικά άνθρωποι.