Ο κάθε άνθρωπος, λίγο-πολύ, έχει διαπράξει παραβάσεις. Όταν δεν γνωρίζεις ότι κάτι αποτελεί παράβαση, το σκέφτεσαι με θολωμένο μυαλό και ίσως προσκολλάσαι ακόμα στις δικές σου γνώμες, πρακτικές και τρόπους κατανόησης —αλλά μια μέρα, είτε μέσω της ανάγνωσης των λόγων του Θεού, της συναναστροφής με τους αδελφούς και τις αδελφές σου είτε μέσω της αποκάλυψης του Θεού, θα μάθεις ότι αυτό το πράγμα αποτελεί παράβαση και αδίκημα εναντίον του Θεού. Ποια θα είναι η στάση σου, τότε; Θα μετανιώσεις πραγματικά ή θα επιχειρηματολογείς και θα διαφωνείς προσκολλώμενος στις ιδέες σου, πιστεύοντας πως, μολονότι ό,τι έκανες δεν συμφωνεί με την αλήθεια, δεν είναι και τόσο μεγάλο το πρόβλημα; Αυτό αφορά τη στάση που έχεις απέναντι στον Θεό. Τι στάση είχε ο Δαυίδ απέναντι στην παράβασή του; (Μεταμέλεια.) Στάση μεταμέλειας —κάτιπου σημαίνει ότι μισούσε μέσα του τον εαυτό του και δεν θα διέπραττε ποτέ ξανά αυτήν την παράβαση. Τι έκανε, λοιπόν; Προσευχήθηκε, ζητώντας από τον Θεό να τον τιμωρήσει, και είπε: «Αν ξανακάνω αυτό το λάθος, είθε ο Θεός να με τιμωρήσει και να με οδηγήσει στον θάνατο!» Τέτοια ήταν η αποφασιστικότητά του· αυτό ήταν αληθινή μεταμέλεια. Μπορούν οι συνηθισμένοι άνθρωποι να το επιτύχουν αυτό; Για τους συνηθισμένους ανθρώπους, εάν δεν προσπαθήσουν να επιχειρηματολογήσουν ή εάν μπορέσουν να αποδεχτούν σιωπηλά το λάθος, τότε αυτό είναι ήδη πολύ καλό. Είναι αληθινή μεταμέλεια το να μη θέλει κανείς να θίξει ξανά το ζήτημα από φόβο μήπως ρεζιλευτεί; Είναι άγχος και στενοχώρια για το αν θα ρεζιλευτεί, όχι μεταμέλεια. Αληθινή μεταμέλεια είναι να μισεί κανείς τον εαυτό του επειδή έκανε κακό, να πονά και να αισθάνεται άβολα επειδή μπόρεσε να κάνει κακό, να κατηγορεί τον εαυτό του, ακόμη και να τον καταριέται. Είναι το να μπορεί να ορκιστεί μετά ότι δεν θα ξανακάνει τέτοιο κακό και να είναι πρόθυμος να αποδεχτεί την τιμωρία του Θεού και να υποστεί έναν άθλιο θάνατο αν ποτέ ξανακάνει κακό. Αυτό είναι αληθινή μεταμέλεια. Εάν κάποιος αισθάνεται πάντα μέσα του ότι δεν έχει κάνει κανένα κακό και ότι οι πράξεις του απλώς δεν συνάδουν με τις αρχές ή προκλήθηκαν από έλλειψη σύνεσης και πιστεύει ότι αν ενεργεί κρυφά, τότε τίποτα δεν θα πάει στραβά, μπορεί να νιώσει αληθινή μεταμέλεια αν σκέφτεται έτσι; Σίγουρα όχι, επειδή δεν γνωρίζει την ουσία του κακού που κάνει ο ίδιος. Ακόμη και αν απεχθάνεται λίγο τον εαυτό του, αυτό συμβαίνει μόνο επειδή δεν είναι συνετός και δεν χειρίζεται καλά την κατάσταση. Στην πραγματικότητα, δεν συνειδητοποιεί ότι ο λόγος που μπορεί να κάνει κακό οφείλεται σε πρόβλημα της φύση-ουσίας του, οφείλεται στην έλλειψη ανθρώπινης φύσης, στην κακή του διάθεση και στην ανηθικότητά του. Άνθρωποι σαν αυτόν δεν θα νιώσουν ποτέ αληθινή μεταμέλεια. Γιατί οι άνθρωποι χρειάζεται να κάνουν την αυτοκριτική τους ενώπιον του Θεού όταν έχουν κάνει κάτι λάθος ή έχουν διαπράξει παραβάσεις; Αυτό συμβαίνει επειδή το να γνωρίζει κανείς τη φύση-ουσία του δεν είναι εύκολο. Είναι εύκολο να παραδεχτεί κανείς ότι έχει κάνει λάθος και να γνωρίζει πού είναι το λάθος. Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να γνωρίζει κανείς την πηγή των λαθών του και τι ακριβώς είδους διάθεση αποκαλύφθηκε. Επομένως, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάνει κάτι λάθος, παραδέχονται μόνο ότι έκαναν λάθος, δεν νιώθουν όμως αληθινή μεταμέλεια στην καρδιά τους, ούτε μισούν τον εαυτό τους. Έτσι, τους λείπει η αληθινή μεταμέλεια. Για να επιτύχει κανείς αληθινή μεταμέλεια, πρέπει να εγκαταλείψει το κακό που έχει κάνει και να μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα το ξανακάνει ποτέ. Μόνο τότε μπορεί να επιτευχθεί αληθινή μεταμέλεια. Εάν προσεγγίζεις διαρκώς τα ζητήματα με βάση τις δικές σου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, χωρίς ποτέ να στοχάζεσαι ή να γνωρίζεις τον εαυτό σου, και απλώς κάνεις τα διαδικαστικά κατά τρόπο επιπόλαιο, τότε δεν έχεις μετανοήσει πραγματικά, ούτε έχεις αλλάξει καθόλου πραγματικά. Εάν ο Θεός θέλει να σε αποκαλύψει, πώς θα πρέπει να το προσεγγίσεις αυτό; Ποια θα είναι η στάση σου; (Θα αποδεχτώ την τιμωρία του Θεού.) Να αποδεχτείς την τιμωρία του Θεού —τέτοιου είδους στάση πρέπει να έχεις. Ταυτόχρονα, πρέπει να αποδεχτείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Είναι καλύτερα έτσι, ώστε να γνωρίσεις αληθινά τον εαυτό σου και να μετανοήσεις αληθινά. Εάν κάποιος δεν δείχνει αληθινή μεταμέλεια, θα είναι αδύνατο να σταματήσει να κάνει το κακό. Ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε, θα είναι ικανός να επιστρέψει στις παλιές του συνήθειες, να ζει σύμφωνα με τη σατανική του διάθεση, και μάλιστα να κάνει τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Έτσι, δεν είναι άτομο που έχει μετανοήσει πραγματικά. Με αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτεται πλήρως. Άρα, τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για να απελευθερωθούν εντελώς από τις παραβάσεις; Πρέπει να αναζητούν την αλήθεια για να επιλύουν προβλήματα, και πρέπει και να μπορούν να την κάνουν πράξη. Αυτή είναι η ορθή στάση των ανθρώπων απέναντι στην αλήθεια. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, οι άνθρωποι να την κάνουν πράξη; Ανεξάρτητα από τους πειρασμούς ή τις δοκιμασίες που σου τυχαίνουν, πρέπει να προσεύχεσαι πραγματικά στον Θεό μέσα σου και να υποτάσσεσαι στις ενορχηστρώσεις Του. Ορισμένες δοκιμασίες είναι και πειρασμοί —γιατί ο Θεός επιτρέπει να σου συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Δεν είναι συμπτωματικό ούτε τυχαίο που ο Θεός επιτρέπει να σου συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Ο Θεός σε δοκιμάζει και σε επιθεωρεί. Εάν δεν αποδέχεσαι αυτήν την επιθεώρηση, εάν δεν δίνεις προσοχή σε αυτό το θέμα, δεν αποκαλύπτεται εκείνη τη στιγμή η στάση σου απέναντι στον Θεό; Ποια είναι η στάση σου απέναντι στον Θεό; Εάν έχεις αδιάφορη και περιφρονητική στάση απέναντι στα περιβάλλοντα που σου παρέχει ο Θεός και τις δοκιμασίες που σου δίνει, και ούτε προσεύχεσαι ούτε αναζητάς ούτε βρίσκεις μονοπάτι άσκησης μέσα από αυτά, τούτο αποκαλύπτει ότι δεν έχεις υποτακτική στάση απέναντι στον Θεό. Πώς μπορεί ο Θεός να σώσει έναν τέτοιο άνθρωπο; Είναι δυνατόν να οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό; Αποκλείεται. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχεις υποτακτική στάση απέναντι στον Θεό και, ακόμη και αν ο Θεός ρυθμίσει ένα περιβάλλον για σένα, εσύ δεν θα το βιώσεις και δεν θα συνεργαστείς με αυτό. Τούτο δείχνει την περιφρόνησή σου για τον Θεό, ότι δεν παίρνεις το έργο Του στα σοβαρά και ότι είσαι μάλιστα σε θέση να παραμερίσεις τα λόγια και τις αλήθειες Του, κάτι που σημαίνει ότι δεν βιώνεις το έργο του Θεού. Σε αυτήν την περίπτωση, πώς μπορείς να επιτύχεις τη σωτηρία; Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια δεν μπορούν να βιώσουν το έργο του Θεού. Αποκλείεται να σωθείς ενώ πιστεύεις στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι η στάση κάποιου απέναντι στον Θεό και την αλήθεια είναι πολύ σημαντική και σχετίζεται άμεσα με το αν μπορεί να σωθεί ή όχι. Όσοι δεν δίνουν σημασία σε αυτό είναι ανόητοι και αδαείς.