Το ότι ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς αποδεικνύει ότι πραγματικά απεχθάνεται και αντιπαθεί τους δόλιους ανθρώπους. Η αντιπάθεια του Θεού για τους δόλιους ανθρώπους είναι αντιπάθεια για τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, τις διαθέσεις τους, τις προθέσεις τους και τις μεθόδους εξαπάτησης που χρησιμοποιούν· ο Θεός αντιπαθεί όλα αυτά τα πράγματα. Εάν οι δόλιοι άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχθούν την αλήθεια και να παραδεχθούν τις δόλιες διαθέσεις τους, και είναι πρόθυμοι να δεχθούν τη σωτηρία του Θεού, τότε έχουν κι αυτοί ελπίδα να σωθούν, διότι ο Θεός μεταχειρίζεται όλους τους ανθρώπους ισότιμα, όπως κάνει και η αλήθεια. Έτσι, λοιπόν, αν θέλουμε να γίνουμε άνθρωποι που ευαρεστούν τον Θεό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τις αρχές της συμπεριφοράς μας. Δεν μπορούμε πλέον να ζούμε σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες ούτε να τα βολεύουμε πια με ψέματα και εξαπάτηση. Πρέπει να απαλλαχθούμε απ’ όλα τα ψέματά μας και να γίνουμε ειλικρινείς. Τότε θα αλλάξει η άποψη του Θεού για εμάς. Παλιότερα, οι άνθρωποι στηρίζονταν πάντα στο ψέμα, την προσποίηση και την εξαπάτηση ενώ ζούσαν μεταξύ άλλων ανθρώπων, και όσον αφορά τη συμπεριφορά τους, χρησιμοποιούσαν σατανικές φιλοσοφίες ως τη βάση της ύπαρξής τους, ως τη ζωή τους και ως το θεμέλιο. Αυτό ήταν κάτι που απεχθανόταν ο Θεός. Μεταξύ των απίστων, αν μιλάς ανοιχτά, λες την αλήθεια και είσαι ειλικρινής, θα σε συκοφαντήσουν, θα σε κρίνουν και θα σε απαρνηθούν. Ακολουθείς, επομένως, τις κοσμικές τάσεις και ζεις σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες· γίνεσαι όλο και πιο επιδέξιος στο ψέμα και όλο και πιο δόλιος. Μαθαίνεις, επίσης, να χρησιμοποιείς ύπουλα μέσα για να πετυχαίνεις τους στόχους σου και να προστατεύεις τον εαυτό σου. Ευημερείς όλο και περισσότερο στον κόσμο του Σατανά, με αποτέλεσμα να πέφτεις όλο και πιο βαθιά στην αμαρτία, φτάνοντας τελικά στο σημείο που δεν μπορείς να απεγκλωβιστείς. Στον οίκο του Θεού, ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα πράγματα. Όσο περισσότερο λες ψέματα και παίζεις δόλια παιχνίδια, τόσο περισσότερο θα σε σιχαίνεται και θα σε απαρνιέται ο εκλεκτός λαός του Θεού. Αν αρνηθείς να μετανοήσεις, συνεχίσεις να προσκολλάσαι σε σατανικές φιλοσοφίες και σατανική λογική, και χρησιμοποιείς τεχνάσματα και σύνθετες σκευωρίες για να μεταμφιεστείς και να καλυφθείς, τότε είναι πολύ πιθανό να αποκαλυφθείς και να αποκλειστείς. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός απεχθάνεται τους δόλιους ανθρώπους. Μόνο οι ειλικρινείς μπορούν να ευημερήσουν στον οίκο του Θεού· οι δόλιοι εν τέλει θα εγκαταλειφθούν και θα αποκλειστούν. Όλα αυτά έχουν προκαθοριστεί από τον Θεό. Μόνο οι ειλικρινείς μπορούν να έχουν μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών. Αν δεν προσπαθήσεις να είσαι ειλικρινής, αν τα βιώματα και η άσκησή σου δεν προσανατολίζονται προς την επιδίωξη της αλήθειας, αν δεν εκθέτεις την ασχήμια σου και δεν ξεσκεπάζεις τον εαυτό σου, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να λάβεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και να κερδίσεις την έγκριση του Θεού. Ό,τι τι αν κάνεις ή όποιο καθήκον κι αν εκτελείς, πρέπει να έχεις ειλικρινή στάση. Χωρίς ειλικρινή στάση, δεν μπορείς να εκτελείς καλά το καθήκον σου. Αν πάντα εκτελείς το καθήκον σου επιπόλαια και δεν καταφέρεις να κάνεις κάτι καλά, τότε θα πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, να αποκτήσεις αυτογνωσία και να ανοιχτείς για να αναλύσεις τον εαυτό σου. Στη συνέχεια, θα πρέπει να αναζητήσεις τις αλήθεια-αρχές και, αντί να είσαι επιπόλαιος, να πασχίσεις να τα καταφέρεις καλύτερα την επόμενη φορά. Αν δεν προσπαθείς να ικανοποιήσεις τον Θεό με ειλικρινή καρδιά και κοιτάς πάντα να ικανοποιήσεις τη σάρκα σου ή την υπερηφάνειά σου, τότε θα μπορέσεις να κάνεις καλή δουλειά; Θα μπορέσεις να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου; Σίγουρα όχι. Όσοι είναι δόλιοι είναι πάντοτε επιπόλαιοι όταν εκτελούν το καθήκον τους· όποιο κι αν είναι το καθήκον τους, δεν το κάνουν καλά, και τέτοιοι άνθρωποι δυσκολεύονται να επιτύχουν τη σωτηρία. Πείτε Μου, όταν οι δόλιοι άνθρωποι κάνουν πράξη την αλήθεια, επιδίδονται σε δόλο; Το να κάνουν πράξη την αλήθεια απαιτεί να πληρώσουν ένα τίμημα, να εγκαταλείψουν τα συμφέροντά τους, να ανοιχτούν και να ξεσκεπάσουν τον εαυτό τους στους άλλους. Κρατάνε, όμως, κάτι κρυφό· όταν μιλούν, αποκαλύπτουν μόνο τα μισά, ενώ τα υπόλοιπα τα κρύβουν. Οι άλλοι αναγκάζονται πάντα να μαντεύουν τι εννοούν και να ενώνουν τις τελίτσες για να καταλάβουν τι σημαίνουν τα λόγια τους. Δίνουν πάντα στον εαυτό τους περιθώριο ελιγμών και κάποια ευελιξία κινήσεων. Όταν οι άλλοι παρατηρούν πως είναι δόλιοι, δεν θέλουν καμία σχέση μαζί τους και είναι επιφυλακτικοί απέναντί τους σε οτιδήποτε κάνουν. Λένε ψέματα και εξαπατούν, οπότε οι άλλοι δεν μπορούν να τους εμπιστευτούν, αφού δεν γνωρίζουν τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα σε αυτά που λένε ή πόσο νοθευμένα είναι τα λόγια τους. Συχνά αθετούν τον λόγο τους απέναντι στους άλλους και οι άνθρωποι δεν τους έχουν σε καμία εκτίμηση μέσα στην καρδιά τους. Και όσον αφορά την καρδιά του Θεού; Πώς τους βλέπει ο Θεός; Τους απεχθάνεται ακόμη περισσότερο, αφού ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Οι άνθρωποι μπορούν να δουν μόνο αυτό που φαίνεται, αλλά η ματιά του Θεού είναι πιο ακριβής, πιο διεισδυτική και πιο ρεαλιστική.

Όσο καιρό κι αν είσαι πιστός, όποιο κι αν είναι το καθήκον σου ή η δουλειά που κάνεις, είτε το επίπεδό σου είναι υψηλό είτε χαμηλό, είτε ο χαρακτήρας σου είναι καλός είτε κακός, εφόσον μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια και επιζητάς να γίνεις ειλικρινής, είναι βέβαιο πως θα δρέψεις τις ανταμοιβές. Κάποιοι άνθρωποι που δεν επιζητούν να γίνουν ειλικρινείς πιστεύουν πως αρκεί να κάνουν καλά το καθήκον τους. Σε αυτούς, λέω το εξής: «Δεν θα καταφέρεις ποτέ να κάνεις καλά το καθήκον σου». Άλλοι θεωρούν πως το να είναι ειλικρινείς δεν είναι και τόσο σημαντικό, πως το σημαντικότερο είναι να επιζητούν να υπηρετούν σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού και πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Εμπρός, λοιπόν, δοκίμασέ το· δες αν μπορείς να υπηρετήσεις σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού χωρίς να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος. Άλλοι δεν επιζητούν να γίνουν ειλικρινείς και αρκούνται στο να προσεύχονται καθημερινά, να πηγαίνουν εγκαίρως στις συναθροίσεις, να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και απλώς να μη ζουν όπως οι άπιστοι. Εφόσον δεν παραβιάζουν τον νόμο και δεν κάνουν κάτι κακό, αυτό είναι αρκετό. Μπορεί, όμως, να ικανοποιηθεί έτσι ο Θεός; Πώς μπορείς να ικανοποιήσεις τον Θεό αν δεν είσαι ειλικρινής; Αν δεν είσαι ειλικρινής, τότε δεν είσαι σωστός άνθρωπος. Αν δεν είσαι ειλικρινής, τότε είσαι διεστραμμένος και δόλιος. Ενεργείς επιπόλαια, αποκαλύπτεις κάθε είδους διαφθορά και δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια ακόμη κι όταν το θέλεις. Αν δεν είσαι ειλικρινής, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα καλά· δεν θα έχεις τον τρόπο να επιτύχεις υποταγή στον Θεό ή να Τον ικανοποιήσεις. Πώς μπορείς να ικανοποιήσεις τον Θεό σε οτιδήποτε κάνεις χωρίς να τηρείς μια στάση ειλικρίνειας; Πώς μπορείς να ικανοποιήσεις τον Θεό αν κάνεις το καθήκον σου χωρίς να τηρείς ειλικρινή στάση; Θα μπορείς να το κάνεις σωστά; Σκέφτεσαι διαρκώς τη σάρκα σου και τις προοπτικές σου, θέλεις μονίμως να μειώνεις τα σαρκικά σου βάσανα, να δαπανάς λιγότερο τον εαυτό σου, να θυσιάζεις λιγότερα και να πληρώνεις μικρότερο τίμημα. Μονίμως κρύβεις κάτι. Αυτή είναι δόλια στάση. Ορισμένοι άνθρωποι είναι υστερόβουλοι ακόμη και σε ό,τι αφορά το να δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό. Λένε: «Πρέπει να ζω άνετα στο μέλλον. Κι αν το έργο του Θεού δεν τελειώσει ποτέ; Δεν γίνεται να Του προσφέρω το εκατό τοις εκατό του εαυτού μου· ούτε καν ξέρω πότε θα έρθει η ημέρα του Θεού. Πρέπει να είμαι υστερόβουλος και να μεριμνήσω για την οικογενειακή μου ζωή και το μέλλον μου προτού δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό». Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ποια διάθεση δείχνει το να είναι κανείς υστερόβουλος και να καταστρώνει σχέδια έκτακτης ανάγκης για τον εαυτό του; Είναι αυτοί οι άνθρωποι αφοσιωμένοι στον Θεό; Είναι ειλικρινείς; Το να είναι κανείς υστερόβουλος και να καταστρώνει σχέδια έκτακτης ανάγκης δεν είναι σε σύμπνοια με τον Θεό. Πρόκειται για δόλια διάθεση και οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό ενεργούν με δόλο. Είναι βέβαιο πως η στάση που έχουν απέναντι στον Θεό δεν είναι ειλικρινής. Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται ότι, καθώς οι αδελφοί και οι αδελφές τους αλληλεπιδρούν ή έρχονται σε επαφή μαζί τους, θα διακρίνουν τα προβλήματά τους και θα πουν ότι έχουν χαμηλό ανάστημα ή θα τους περιφρονήσουν. Όταν, λοιπόν, μιλούν, προσπαθούν διαρκώς να δίνουν την εντύπωση ότι έχουν μεγάλο ζήλο, λαχταρούν τον Θεό και έχουν μεγάλη προθυμία να κάνουν πράξη την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, όμως, μέσα τους είναι τρομερά αδύναμοι και αρνητικοί. Προσποιούνται πως είναι δυνατοί για να μην τους καταλάβει κανείς. Και αυτό είναι δόλος. Με λίγα λόγια, σε ό,τι κι αν κάνεις, είτε στη ζωή είτε στην εκτέλεση ενός καθήκοντος, αν επιδίδεσαι σε ψέματα και υποκρισία ή δίνεις ψευδείς εντυπώσεις για να παραπλανάς ή να εξαπατάς τους άλλους και να τους κάνεις να σε εκτιμούν, να σε λατρεύουν και να μη σε περιφρονούν, όλα αυτά είναι δόλος. Ορισμένες γυναίκες λατρεύουν τους συζύγους τους, παρόλο που, στην πραγματικότητα, είναι δαίμονες και δύσπιστοι. Μια τέτοια γυναίκα θα είναι η πρώτη που θα πει: «Ο σύζυγός μου είναι δαίμονας», από φόβο μήπως οι αδελφοί και οι αδελφές της πουν πως τα συναισθήματά της είναι πολύ έντονα. Μέσα στην καρδιά της, όμως, λέει: «Ο σύζυγός μου είναι καλός άνθρωπος». Η πρώτη από τις δυο κουβέντες είναι αυτό που λένε τα χείλη της· αυτό το λέει, όμως, απλώς και μόνο για να το ακούσουν οι άλλοι και να νομίζουν πως έχει διάκριση απέναντι στον σύζυγό της. Αυτό που εννοεί πραγματικά είναι: «Μην αναδείξετε αυτό το θέμα. Θα εκφράσω πρώτη αυτήν την άποψη, ώστε να μη χρειαστεί να το αναφέρετε εσείς. Έχω ήδη εκθέσει τον σύζυγό μου ως δαίμονα, πράγμα που σημαίνει πως έχω εγκαταλείψει τα συναισθήματά μου και πως εσείς δεν θα έχετε τίποτα να πείτε πάνω σε αυτό». Δεν είναι δόλιο αυτό; Δεν είναι προσωπείο; Αν το κάνεις αυτό, τότε εξαπατάς τους ανθρώπους και τους παραπλανάς παίζοντας θέατρο. Παίζεις παιχνιδάκια και κάνεις κόλπα σε κάθε βήμα, έτσι ώστε οι άλλοι να βλέπουν την ψεύτικη εικόνα σου, όχι το αληθινό σου πρόσωπο. Αυτό είναι μοχθηρό· αυτή είναι η δολιότητα του ανθρώπου. Εφόσον έχεις αναγνωρίσει πως ο σύζυγός σου είναι δαίμονας, γιατί δεν τον χωρίζεις; Γιατί δεν απορρίπτεις αυτόν τον δαίμονα και σατανά; Λες πως ο σύζυγός σου είναι δαίμονας, αλλά συνεχίζεις να περνάς μαζί του τη ζωή σου, γεγονός που δείχνει πως σου αρέσουν οι δαίμονες. Τα χείλη σου λένε πως είναι δαίμονας, αλλά δεν το παραδέχεσαι μέσα στην καρδιά σου. Αυτό σημαίνει πως εξαπατάς και ξεγελάς τους άλλους. Δείχνει, επίσης, πως έχεις κάνει κόμμα με τους δαίμονες και τους προστατεύεις. Αν ήσουν άνθρωπος που μπορούσε να κάνει πράξη την αλήθεια, θα χώριζες τον σύζυγό σου τη στιγμή που αναγνώριζες πως ήταν δαίμονας. Τότε θα μπορούσες να καταθέσεις μαρτυρία, αποδεικνύοντας πως χαράσσεις μια σαφή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε σένα και τον διάβολο. Δυστυχώς, όμως, δεν έχεις αποτύχει απλώς να χαράξεις αυτήν τη γραμμή, αλλά περνάς τις μέρες σου με έναν δαίμονα και παραπλανάς τους αδελφούς και τις αδελφές με ψέματα και κόλπα. Αυτό αποδεικνύει πως ανήκεις στο σινάφι του διαβόλου και πως είσαι άλλος ένας δαίμονας που ψεύδεται. Λένε πως μια γυναίκα ακολουθεί τον άντρα που έχει παντρευτεί, είτε εκείνος είναι πετεινός είτε σκύλος. Εφόσον παντρεύτηκες έναν δαίμονα και δεν του γύρισες ποτέ την πλάτη, αυτό αποδεικνύει πως είσαι κι εσύ δαίμονας. Ανήκεις στον διάβολο, αλλά λες πως ο σύζυγός σου είναι δαίμονας για να αποδείξεις πως ανήκεις στον Θεό. Αυτό δεν αποτελεί τακτική ψεύδους και εξαπάτησης; Γνωρίζεις πολύ καλά την αλήθεια, αλλά εξακολουθείς να χρησιμοποιείς τέτοια μέσα για να ρίξεις στάχτη στα μάτια των άλλων. Αυτό είναι ύπουλο και δόλιο. Όλοι όσοι είναι ύπουλοι και δόλιοι είναι πέρα για πέρα δαίμονες.

Όλοι έχουν διεφθαρμένη διάθεση. Αν κάνεις αυτοκριτική, θα δεις ξεκάθαρα κάποιες καταστάσεις ή ασκήσεις στις οποίες δίνεις στους άλλους ψευδή εντύπωση ή ενεργείς με δόλο· υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες όλοι σας προσποιείστε ή είστε υποκριτές. Μερικοί άνθρωποι λένε το εξής: «Αν είναι έτσι, γιατί δεν το έχω αντιληφθεί; Είμαι άδολος άνθρωπος. Με έχουν εκφοβίσει και εξαπατήσει όσο δεν πάει άλλο σε αυτόν τον κόσμο και δεν έχω υπάρξει ούτε μία φορά δόλιος. Λέω απλώς ό,τι υπάρχει μες στην καρδιά μου». Αυτό και πάλι δεν αποδεικνύει πως είσαι ειλικρινής. Είναι πιθανό να είσαι απλώς κουτός ή όχι ιδιαίτερα μορφωμένος, ή μπορεί οι άλλοι να σε κάνουν εύκολα ό,τι θέλουν όταν βρίσκεσαι σε κάποια ομάδα, ή ίσως είσαι ανίκανος, δειλός και ενεργείς χωρίς σύνεση, διαθέτεις λιγοστές μόνο ικανότητες και ανήκεις στη χαμηλότερη κοινωνική βαθμίδα· αυτό και πάλι δεν σημαίνει πως είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Ειλικρινής είναι εκείνος που μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, όχι κάποιος αξιολύπητος, αχρείος, άχρηστος, ανόητος ή άδολος. Θα πρέπει να μπορείτε να τα διακρίνετε αυτά τα πράγματα, σωστά; Συχνά, ακούω ορισμένους ανθρώπους να λένε: «Δεν λέω ποτέ ψέματα· σε εμένα λένε πάντα ψέματα οι άλλοι. Οι άνθρωποι εκεί έξω με κάνουν μονίμως ό,τι θέλουν. Ο Θεός είπε πως ανυψώνει τους πένητες από την κοπριά, και εγώ είμαι ένας από αυτούς. Αυτή είναι η χάρη Του. Ο Θεός λυπάται τους ανθρώπους σαν εμάς, τους άδολους που δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην κοινωνία. Αυτό είναι πραγματικά το έλεός Του!» Το ότι ο Θεός λέει πως ανυψώνει τους πένητες από την κοπριά έχει όντως μια πρακτική πλευρά. Αν και το αναγνωρίζεις, αυτό δεν αποδεικνύει πως είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι άνθρωποι είναι απλώς βλάκες και χαζοί· είναι ανόητοι, δεν διαθέτουν καμία απολύτως ικανότητα, έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τους ειλικρινείς ανθρώπους για τους οποίους μιλάει ο Θεός. Ο Θεός πράγματι ανυψώνει τους πένητες από την κοπριά, αλλά αυτοί που ανυψώνονται δεν είναι οι χαζοί και οι ανόητοι. Το επίπεδό σου είναι εκ φύσεως πολύ χαμηλό και είσαι χαζός και άχρηστος· αν και γεννήθηκες σε φτωχή οικογένεια και είσαι μέλος της κατώτερης κοινωνικής τάξης, εξακολουθείς να μην αποτελείς στόχο της σωτηρίας του Θεού. Μόνο και μόνο επειδή έχεις υποφέρει πολύ, έχεις υποστεί διακρίσεις στην κοινωνία, οι πάντες σε κάνουν ό,τι θέλουν και σε εξαπατούν, μη νομίζεις πως αυτό πάει να πει πως είσαι ειλικρινής. Είσαι πολύ γελασμένος αν το πιστεύεις αυτό. Μήπως διατηρείτε τυχόν παρανοήσεις ή στρεβλές αντιλήψεις για το τι σημαίνει να είναι κανείς ειλικρινής; Έχετε αποκτήσει μια κάπως σαφέστερη εικόνα με αυτήν τη συναναστροφή; Το να είναι κανείς ειλικρινής δεν είναι όπως το νομίζουν οι άνθρωποι· δεν είναι το να μιλάει κανείς ευθέως και να αποφεύγει τις αοριστολογίες. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι εκ φύσεως πολύ ευθύς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν εξαπατά ή δεν ενεργεί με δόλο. Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις που είναι ανειλικρινείς και δόλιες. Όταν οι άνθρωποι ζουν σε αυτόν τον κόσμο και βρίσκονται υπό την επιρροή του Σατανά και την κυριαρχία και τον έλεγχο της δύναμής του, τους είναι αδύνατο να είναι ειλικρινείς. Μπορούν να γίνονται μόνο όλο και πιο δόλιοι. Εφόσον ζει κανείς μέσα στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, το να είναι ειλικρινής σίγουρα εμπεριέχει πολλές δυσκολίες. Είναι πιθανό να μας χλευάσουν, να μας διασύρουν, να μας κρίνουν, ακόμη και να μας αποκλείσουν και να μας εκδιώξουν οι άπιστοι, οι διάβολοι βασιλιάδες και οι ζωντανοί δαίμονες. Είναι, επομένως, δυνατόν να επιβιώσει κανείς ως ειλικρινής άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο; Υπάρχει χώρος για να επιβιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο; Ναι, υπάρχει. Ασφαλώς και υπάρχει χώρος για να επιβιώσουμε. Ο Θεός μάς έχει προκαθορίσει και μας έχει επιλέξει, και σίγουρα μας ανοίγει μια διέξοδο. Πιστεύουμε στον Θεό και Τον ακολουθούμε ολοκληρωτικά υπό την καθοδήγησή Του και ζούμε αποκλειστικά και μόνο χάρη στην πνοή και τη ζωή που Εκείνος δίνει. Επειδή έχουμε αποδεχθεί την αλήθεια των λόγων του Θεού, έχουμε νέους κανόνες για το πώς να ζούμε και νέους στόχους για τη ζωή μας. Τα θεμέλια της ζωής μας έχουν αλλάξει. Έχουμε υιοθετήσει έναν νέο τρόπο ζωής και έναν νέο τρόπο συμπεριφοράς, αποκλειστικά και μόνο για να αποκτήσουμε την αλήθεια και να σωθούμε. Έχουμε υιοθετήσει έναν νέο τρόπο ζωής: Ζούμε προκειμένου να εκτελούμε καλά τα καθήκοντά μας και να ικανοποιούμε τον Θεό. Αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το τι τρώμε, τι φοράμε ή πού ζούμε· είναι η πνευματική μας ανάγκη. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως είναι πολύ δύσκολο να είναι κανείς ειλικρινής. Αυτό συμβαίνει εν μέρει επειδή είναι πολύ δύσκολο να αποβάλει κανείς μια διεφθαρμένη διάθεση. Πέρα από αυτό, αν ζείτε ανάμεσα σε απίστους —και ιδιαίτερα αν εργάζεστε μαζί τους— τότε το να είστε ειλικρινείς και να λέτε την αλήθεια μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να σας κοροϊδέψουν, να σας συκοφαντήσουν, να σας κρίνουν, ακόμη και να σας περιθωριοποιήσουν ή να σας εκδιώξουν. Αυτό δημιουργεί προκλήσεις για την επιβίωσή μας. Πολλοί άνθρωποι λένε: «Δεν είναι εφικτό να είναι κανείς ειλικρινής. Θα βρεθώ σε μειονεκτική θέση αν μιλήσω ειλικρινά και δεν θα καταφέρω τίποτα αν δεν πω ψέματα». Τι είδους οπτική είναι αυτή; Είναι η οπτική και το σκεπτικό ενός δόλιου ανθρώπου. Λένε ψευδή και δόλια πράγματα αποκλειστικά και μόνο για να προστατέψουν τη θέση και τα συμφέροντά τους. Δεν είναι διατεθειμένοι να είναι ειλικρινείς και να λένε την αλήθεια, από φόβο μη χάσουν αυτά τα πράγματα. Έτσι είναι όλη η διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Όσο μορφωμένοι και αν είναι οι άνθρωποι, όσο υψηλή ή χαμηλή θέση κι αν έχουν, είτε είναι αξιωματούχοι είτε κοινοί πολίτες, είτε είναι διασημότητες είτε μέσοι άνθρωποι, όλοι ψεύδονται και εξαπατούν συνεχώς και κανείς δεν είναι αξιόπιστος. Αν δεν διορθωθούν αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις, θα συνεχίσουν να ψεύδονται και να εξαπατούν συνεχώς και να είναι πλημμυρισμένοι από μια δόλια διάθεση. Μπορούν με αυτόν τον τρόπο να επιτύχουν αληθινή υποταγή στον Θεό; Μπορούν να λάβουν την έγκριση του Θεού; Σε καμία περίπτωση.

Θεωρείτε πως είναι δύσκολο να είναι κανείς ειλικρινής; Έχετε δοκιμάσει ποτέ να το κάνετε πράξη; Από ποιες απόψεις έχετε κάνει πράξη και έχετε βιώσει το να είστε ειλικρινείς; Σε ποιες αρχές βασιζόταν η άσκησή σας; Ποιο επίπεδο εμπειρίας έχετε πάνω σε αυτό επί του παρόντος; Έχετε φτάσει στο σημείο να είστε ουσιαστικά ειλικρινείς; Αν το έχετε επιτύχει, αυτό είναι θαυμάσιο! Μέσα από τα λόγια Του, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να δούμε πως, προκειμένου να μας σώσει και να μας μεταμορφώσει ο Θεός, δεν κάνει απλώς κάποιο έργο για να δώσει μια πρώτη γεύση για όσα θα ακολουθήσουν ή για να δείξει τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον, και σταματάει εκεί. Ούτε αλλάζει την εξωτερική συμπεριφορά των ανθρώπων. Αντίθετα, θέλει να αλλάξει όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, ξεκινώντας από τα εσώτατα βάθη της καρδιάς τους, από τις διαθέσεις τους και από την ίδια τους την ουσία, και να τους μεταμορφώσει από τον πυρήνα. Εφόσον αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται ο Θεός, πώς θα πρέπει να ενεργούμε προς τον εαυτό μας; Θα πρέπει να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για ό,τι αναζητάμε, για την αλλαγή της διάθεσής μας και για τα καθήκοντα που θα πρέπει να κάνουμε. Θα πρέπει να είμαστε σοβαροί σε οτιδήποτε κάνουμε, χωρίς να αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη, και να μπορούμε να περνάμε τα πάντα από ανάλυση. Κάθε φορά που ολοκληρώνεις κάτι, ακόμη κι αν πιστεύεις πως έχει γίνει σωστά, δεν είναι απαραίτητο πως θα συνάδει με την αλήθεια. Πρέπει να γίνει, επίσης, ανάλυση, σύγκριση, επαλήθευση και διάκρισή του σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, θα φανεί ξεκάθαρα αν ήταν σωστό ή λάθος. Επιπλέον, πρέπει να αναλυθούν και τα πράγματα που πιστεύεις ότι έκανες λάθος. Αυτό απαιτεί να περάσουν περισσότερο χρόνο μαζί οι αδελφοί και οι αδελφές για να συναναστραφούν, να αναζητήσουν και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Όσο περισσότερο συναναστρέφεσαι τόσο πιο πολύ θα φωτίζεται η καρδιά σου και τόσο περισσότερο θα κατανοείς τις αλήθεια-αρχές. Αυτή είναι η ευλογία του Θεού. Αν κανείς σας δεν ανοίγει την καρδιά του και όλοι σας κρύβετε τον εαυτό σας, με την ελπίδα να κάνετε καλή εντύπωση στους άλλους, να σας έχουν σε υψηλή εκτίμηση και να μη σας χλευάζουν, τότε δεν θα βιώσετε αληθινή ανάπτυξη. Αν μεταμφιέζεσαι διαρκώς και δεν ανοίγεσαι ποτέ κατά τη διάρκεια της συναναστροφής, δεν θα λάβεις τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και δεν θα καταφέρεις να κατανοήσεις την αλήθεια. Ποιο θα είναι τότε το αποτέλεσμα; Θα ζεις παντοτινά στο σκοτάδι και δεν θα σωθείς. Αν θέλεις να αποκτήσεις την αλήθεια και να αλλάξεις τη διάθεσή σου, πρέπει να πληρώσεις ένα τίμημα για να αποκτήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια, όπως και πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου και να συναναστραφείς με άλλους. Αυτό ωφελεί τόσο τη ζωή-είσοδό σου όσο και την αλλαγή της διάθεσής σου. Το να συζητάς για την εμπειρία και την κατανόησή σου στις συναθροίσεις ωφελεί και εσένα και τους άλλους. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν κανείς σας δεν μιλάει για την αυτογνωσία, τις εμπειρίες και την κατανόησή του, αν κανείς σας δεν αναλύει τον εαυτό του και δεν ανοίγεται, αν όλοι σας διαπρέπετε στο να λέτε λόγια και δόγματα, αλλά κανείς σας δεν μοιράζεται την κατανόηση που έχει για τον εαυτό του και κανείς σας δεν έχει το θάρρος να αποκαλύψει τη λιγοστή αυτογνωσία που διαθέτει; Θα μαζεύεστε και θα ανταλλάζετε μερικές ευγένειες και φιλοφρονήσεις, θα κολακεύετε ο ένας τον άλλο, θα καυχιέστε ο ένας στον άλλον και θα λέτε ανειλικρινείς κουβέντες σαν κι αυτές: «Τα πας πολύ καλά τώρα τελευταία. Έχεις κάνει κάποιες αλλαγές!» «Έχεις δείξει πολύ μεγάλη πίστη τώρα τελευταία!» «Είσαι τόσο ενθουσιώδης!» «Έχεις δαπανήσει πολύ περισσότερα από ό,τι εγώ». «Οι συνεισφορές σου είναι μεγαλύτερες από τις δικές μου!» —κάπως έτσι διαμορφώνεται η κατάσταση. Όλοι κολακεύουν ο ένας τον άλλον και καυχιούνται ο ένας στον άλλον και κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αποκαλύψει τον αληθινό του εαυτό έτσι ώστε να αναλυθεί και να τον διακρίνουν και να τον κατανοήσουν όλοι. Μπορεί να υπάρξει αληθινή εκκλησιαστική ζωή σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Όχι, δεν μπορεί. Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Έχω ζήσει την εκκλησιαστική ζωή για αρκετά χρόνια. Πάντα ήμουν ικανοποιημένος και την απολάμβανα. Στις συναθροίσεις, σε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές αρέσει να προσεύχονται και να τραγουδούν ύμνους για να δοξάσουν τον Θεό. Οι προσευχές και οι ύμνοι συγκινούν τους πάντες μέχρι δακρύων. Μερικές φορές, η κατάσταση είναι συναισθηματικά φορτισμένη κι έτσι ζεσταινόμαστε και ιδρώνουμε. Οι αδελφοί και οι αδελφές τραγουδούν και χορεύουν, και αυτή η εκκλησιαστική ζωή είναι εξαιρετικά πλούσια, ενδιαφέρουσα και απολαυστική. Ενσαρκώνει πραγματικά το έργο του Αγίου Πνεύματος! Μετά από αυτό, τρώμε και πίνουμε τα λόγια του Θεού και νιώθουμε να μας αγγίζουν στα κατάβαθα της καρδιάς μας. Όλοι είναι πολύ ενθουσιώδεις κάθε φορά που συναναστρεφόμαστε». Όλοι βρίσκουν απολαυστικά κάποια χρόνια μιας τέτοιας εκκλησιαστικής ζωής, αλλά τι προκύπτει από αυτά; Σχεδόν κανείς δεν εισέρχεται όντως στην αλήθεια-πραγματικότητα και σχεδόν κανείς δεν μπορεί να περιγράψει τα βιώματά του για να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό. Έχουν πολλή ενέργεια για να διαβάζουν τα λόγια του Θεού, να τραγουδούν και να χορεύουν, αλλά όταν έρχεται η ώρα να συναναστραφούν σχετικά με την αλήθεια, κάποιοι άνθρωποι χάνουν το ενδιαφέρον τους. Κανείς δεν μιλάει για την εμπειρία του σχετικά με το να γίνει ειλικρινής· κανείς δεν αναλύει τον εαυτό του ούτε ξεσκεπάζει τη διεφθαρμένη διάθεσή του ώστε να τη γνωρίσουν και να τη διακρίνουν οι άλλοι, πράγμα που θα τους βοηθήσει και θα τους διαπλάσει. Κανείς δεν συναναστρέφεται πάνω στην πραγματική βιωματική του μαρτυρία για να εξυμνήσει τον Θεό. Σπαταλιούνται έτσι αρκετά χρόνια εκκλησιαστικής ζωής με τραγούδια και χορό, με αίσθημα ευτυχίας και μεγάλης απόλαυσης. Πείτε Μου: Από που πηγάζει αυτή η ευτυχία και η απόλαυση; Θα έλεγα πως ο Θεός ούτε θέλει να δει κάτι τέτοιο ούτε ικανοποιείται με κάτι τέτοιο, αφού αυτό που θέλει να δει είναι η αλλαγή στη ζωή-διάθεση των ανθρώπων και τους ανθρώπους να βιώνουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Ο Θεός θέλει να δει αυτήν την πραγματικότητα. Δεν θέλει να κρατάς σφιχτά το υμνολόγιό σου, να τραγουδάς και να χορεύεις για να Τον δοξάσεις στις συναθροίσεις ή όταν νιώθεις ενθουσιώδης· δεν θέλει να δει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, ο Θεός λυπάται, πονάει και ανησυχεί όταν το βλέπει αυτό, επειδή, ενώ έχει πει πολλές χιλιάδες λόγια, ούτε ένας άνθρωπος δεν τα έχει κάνει πράξη και δεν τα έχει βιώσει αληθινά. Αυτό ακριβώς ανησυχεί τον Θεό. Συχνά νιώθετε αρκετά ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι με τον εαυτό σας όταν παίρνετε λίγη γαλήνη και χαρά από την εκκλησιαστική ζωή. Δοξάζετε τον Θεό και αντλείτε κάποια ευχαρίστηση, μια στάλα παρηγοριάς ή κάποια πνευματική πληρότητα, και έπειτα πιστεύετε πως έχετε ασκήσει καλά την πίστη σας. Προσκολλάστε σε αυτές τις ψευδαισθήσεις, τις αντιμετωπίζετε σαν κεφάλαιο και σαν το μεγαλύτερο κέρδος από την πίστη σας στον Θεό, και τις δέχεστε αντί για την αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σας και την είσοδο στο μονοπάτι της σωτηρίας. Έτσι, θεωρείτε πως δεν υπάρχει ανάγκη να επιδιώξετε την αλήθεια ή να επιδιώξετε να γίνετε ειλικρινείς άνθρωποι. Δεν υπάρχει ανάγκη να κάνετε αυτοκριτική ή να αναλύσετε τα προβλήματά σας ούτε να κάνετε πράξη και να βιώσετε τα λόγια του Θεού. Αυτό αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο. Αν οι άνθρωποι συνεχίσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν δεν έχουν γίνει ακόμα ειλικρινείς όταν τελειώσει το έργο του Θεού ούτε έχουν καταφέρει να κάνουν αρκετά καλά το καθήκον τους, αν δεν έχουν επιτύχει αληθινή υποταγή στον Θεό και μπορούν ακόμα να παραπλανιούνται και να ελέγχονται από αντίχριστους, αν δεν έχουν ξεφύγει από την επιρροή του Σατανά και δεν έχουν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που τους έχει θέσει ο Θεός, τότε δεν είναι άνθρωποι που θα σώσει ο Θεός. Γι’ αυτό ανησυχεί ο Θεός.

Οι άνθρωποι είναι πάντα ιδιαίτερα ενθουσιώδεις όταν είναι νέοι στην πίστη. Ειδικά όταν ακούνε τον Θεό να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια, σκέφτονται: «Τώρα κατανοώ την αλήθεια. Έχω βρει την αληθινή οδό. Είμαι πολύ ευτυχισμένος!» Κάθε μέρα είναι εξίσου χαρμόσυνη με τον εορτασμό της Πρωτοχρονιάς ή ενός γάμου· κάθε μέρα περιμένουν με ανυπομονησία να φιλοξενήσει κάποιος μια συνάθροιση ή μια συναναστροφή. Λίγα χρόνια αργότερα, όμως, ορισμένοι χάνουν τη ζέση τους για την εκκλησιαστική ζωή και την πίστη στον Θεό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή έχουν μόνο επιφανειακή και θεωρητική κατανόηση των λόγων του Θεού και της αλήθειας. Δεν έχουν εισέλθει πραγματικά στα λόγια του Θεού ούτε έχουν βιώσει προσωπικά την πραγματικότητά τους. Όπως ακριβώς λέει και ο Θεός, πολλοί είναι εκείνοι που κοιτούν τα εκλεκτά εδέσματα στο δείπνο, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς έρχονται απλώς για να ρίξουν μια ματιά. Δεν παίρνουν το νόστιμο φαγητό που παρέχει ο Θεός για να το φάνε, δεν το δοκιμάζουν ούτε το χρησιμοποιούν για αναζωογονήσουν το σώμα τους. Αυτό είναι που απεχθάνεται ο Θεός και αυτό είναι που Τον ανησυχεί. Σε τέτοια κατάσταση δεν βρίσκεστε αυτήν τη στιγμή; (Ναι.) Σας συναναστρέφομαι όλους συχνά για να σας βοηθήσω. Αυτό που Με ανησυχεί περισσότερο είναι πως, αφού ακούσετε αυτά τα κηρύγματα και καλυφθούν οι πνευματικές σας ανάγκες, δεν θα κάνετε τίποτα για να τα κάνετε πράξη ούτε θα αφιερώσετε περαιτέρω σκέψη σε αυτά. Σε αυτήν την περίπτωση, όλα όσα έχω πει θα είναι μάταια. Ό,τι επίπεδο κι αν έχει κάποιος, θα είστε σε θέση να καταλάβετε αν είναι άνθρωπος που αγαπάει ή όχι την αλήθεια μετά από δύο με τρία χρόνια πίστης. Αν είναι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια, τότε αργά ή γρήγορα θα την επιδιώξει· αν δεν είναι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια, δεν θα αντέξει για πολύ, θα αποκαλυφθεί και θα αποκλειστεί. Είστε όντως άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια; Είστε διατεθειμένοι να γίνετε ειλικρινείς; Θα καταφέρετε να αλλάξετε στο μέλλον; Πόσα από αυτά θα υλοποιήσετε προσωπικά μετά από αυτήν τη συναναστροφή; Πόσα από αυτά θα επιτύχουν όντως αποτελέσματα μέσα σας; Όλα αυτά είναι άγνωστα· θα αποκαλυφθούν στο τέλος. Δεν έχουν καμία σχέση με το πόσο ένθερμος είναι κανείς ή πόση ταλαιπωρία μπορεί να υπομείνει όταν είναι νέος στην πίστη. Το βασικό είναι το αν αγαπάει ή όχι την αλήθεια και αν μπορεί ή όχι να την αποδεχθεί. Μόνο όσοι αγαπούν την αλήθεια θα τη στοχαστούν αφού ακούσουν ένα κήρυγμα. Μόνο εκείνοι θα συλλογιστούν πώς να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού, πώς να τα βιώσουν, πώς να τα εφαρμόσουν στην καθημερινή τους ζωή και πώς να βιώσουν την αλήθεια-πραγματικότητα στα λόγια Του ώστε να γίνουν άνθρωποι που υποτάσσονται αληθινά στον Θεό. Γι’ αυτό και όσοι αγαπούν την αλήθεια εν τέλει θα την κερδίσουν. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια μπορεί να αποδεχθούν την αληθινή οδό, να συναθροίζονται και να ακούν κηρύγματα καθημερινά και να μάθουν κάποια δόγματα, αλλά τη στιγμή που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή δοκιμασίες, γίνονται αρνητικοί και αδύναμοι, ενώ μπορεί ακόμη και να αποκηρύξουν την πίστη τους. Ως πιστός, το αν μπορείς να εισέλθεις ή όχι στην αλήθεια-πραγματικότητα εξαρτάται από τη στάση που έχεις απέναντι στην αλήθεια και από τον στόχο της επιδίωξής σου, δηλαδή από το αν ο στόχος σου είναι πραγματικά να κερδίσεις την αλήθεια ως τη ζωή σου ή όχι. Ορισμένοι άνθρωποι εξοπλίζονται με την αλήθεια ώστε να βοηθήσουν τους άλλους, να υπηρετήσουν τον Θεό ή να ηγηθούν καλά της εκκλησίας. Αυτό δεν είναι κακό και σημαίνει πως αυτοί οι άνθρωποι επωμίζονται κάποιο φορτίο. Μπορούν, όμως, να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα αν δεν επικεντρώνονται στη ζωή-είσοδό τους ή στην άσκηση της αλήθειας και δεν αναζητούν την αλήθεια για να επιλύσουν προβλήματα; Αυτό θα ήταν αδύνατον. Πώς μπορούν να βοηθήσουν τους άλλους αν δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα; Πώς μπορούν να υπηρετήσουν τον Θεό; Μπορούν να εκτελέσουν καλά το έργο της εκκλησίας; Και αυτό θα ήταν αδύνατον. Δεν έχει σημασία πόσα κηρύγματα έχεις ακούσει ή ποιο μονοπάτι έχεις επιλέξει. Θα μοιραστώ μαζί σας τη σωστή οπτική: Όποιο κι αν είναι το καθήκον που κάνεις, είτε είσαι επικεφαλής είτε κοινός ακόλουθος, πρέπει πρωτίστως να καταβάλεις προσπάθεια για τα λόγια του Θεού. Πρέπει να τα διαβάζεις και να τα συλλογίζεσαι σοβαρά. Πρέπει πρώτα να αποκτήσεις κατανόηση για όλες τις αλήθειες τις οποίες πρέπει να γνωρίζεις και να κάνεις πράξη· σύγκρινε τον εαυτό σου με αυτές και πραγματοποίησέ τες για σένα. Δεν έχεις κερδίσει μια αλήθεια μέχρι να την κατανοήσεις και να εισέλθεις στην πραγματικότητα. Είναι λάθος να εξηγείς διαρκώς στους άλλους τα δόγματα που κατανοείς, χωρίς να μπορείς, όμως, να τα κάνεις πράξη ή να τα βιώσεις· κάτι τέτοιο δείχνει ανοησία και άγνοια. Θα πρέπει να κάνεις πράξη και να βιώνεις τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, καταφέρνοντας σταδιακά να κατανοήσεις πολλές αλήθειες. Τότε θα αρχίσεις να πετυχαίνεις όλο και καλύτερα αποτελέσματα στο καθήκον σου και θα έχεις πολλές βιωματικές μαρτυρίες να μοιραστείς. Έτσι, τα λόγια του Θεού θα γίνουν η ζωή σου. Θα είναι βέβαιο πως θα κάνεις καλά το καθήκον σου και θα καταφέρεις να ολοκληρώσεις την ανάθεση που σου έχει δώσει ο Θεός. Αν πάντα θέλεις να βρίσκεις αντιστοιχίες ανάμεσα σε αυτά τα λόγια και τους άλλους, να τα εφαρμόζεις στους άλλους ή να τα χρησιμοποιείς ως κεφάλαιο στο έργο σου, τότε θα έχεις πρόβλημα. Αν το κάνεις αυτό, ακολουθείς ακριβώς το ίδιο μονοπάτι με τον Παύλο, χωρίς την παραμικρή διαφοροποίηση. Εφόσον αυτή είναι η οπτική σου, είναι βέβαιο πως αντιμετωπίζεις αυτά τα λόγια ως δόγμα και ως θεωρία και θέλεις να χρησιμοποιήσεις αυτές τις θεωρίες για να βγάζεις λόγους και να ολοκληρώνεις εργασίες. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο· αυτό κάνουν οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι. Αν εξετάζεις την κατάστασή σου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, κάνεις πρώτα αυτοκριτική και αποκτάς αυτογνωσία, κι έπειτα κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε θα δρέψεις τις ανταμοιβές και θα εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Τότε μόνο θα έχεις τα προσόντα και το ανάστημα να κάνεις καλά το καθήκον σου. Αν δεν έχεις πρακτική εμπειρία του έργου και των λόγων του Θεού, αν δεν διαθέτεις καθόλου ζωή-είσοδο και μπορείς μόνο να απαγγέλλεις λόγια και δόγματα, τότε, ακόμη κι αν κάνεις έργο, θα το κάνεις στα τυφλά, χωρίς να πετυχαίνεις τίποτα ουσιαστικό. Εν τέλει, θα γίνεις ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστος και θα αποκλειστείς. Αν κατανοείς μια πτυχή της αλήθειας, θα πρέπει πρώτα να βρεις αντιστοιχίες ανάμεσα σε αυτή και τον εαυτό σου και να την εφαρμόσεις στη ζωή σου, έτσι ώστε να γίνει η πραγματικότητά σου. Τότε σίγουρα θα κερδίσεις κάτι και θα αλλάξεις. Αν νιώθεις πως τα λόγια του Θεού είναι καλά, ότι είναι η αλήθεια και περιέχουν πραγματικότητα, αλλά δεν συλλογίζεσαι ούτε προσπαθείς να κατανοήσεις την αλήθεια μέσα στην καρδιά σου, δεν την κάνεις πράξη ούτε τη βιώνεις στην πρακτική σου ζωή, αλλά απλώς την καταγράφεις σε ένα σημειωματάριο χωρίς να κάνεις κάτι παραπάνω, τότε δεν θα κατανοήσεις ούτε θα κερδίσεις ποτέ σου την αλήθεια. Όταν διαβάζεις τα λόγια του Θεού ή ακούς κηρύγματα και συναναστροφές, πρέπει να τα συλλογίζεσαι και να βρίσκεις αντιστοιχίες ανάμεσα σε αυτά και τον εαυτό σου, να τα συνδέεις με τις δικές σου καταστάσεις και να τα χρησιμοποιείς για να επιλύσεις τα προβλήματά σου. Μόνο αν εφαρμόσεις έτσι αυτά τα λόγια μπορείς να αποκομίσεις αληθινά κάτι από αυτά. Αυτό κάνετε πράξη αφότου έχετε ακούσει ένα κήρυγμα; Αν όχι, τότε ούτε ο Θεός ούτε τα λόγια Του είναι στη ζωή σας και δεν έχετε καμία πραγματικότητα στην πίστη σας σε Αυτόν. Ζείτε έξω από τα λόγια του Θεού, σαν άπιστοι. Όποιος πιστεύει στον Θεό, αλλά δεν μπορεί να εφαρμόσει τα λόγια Του στην πραγματική ζωή προκειμένου να τα κάνει πράξη και να τα βιώσει, δεν πιστεύει αληθινά στον Θεό —είναι δύσπιστος. Όσοι δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια δεν είναι άνθρωποι που υποτάσσονται στον Θεό, αλλά άνθρωποι που επαναστατούν ενάντιά Του και Του αντιστέκονται. Αν κάποιος δεν φέρει τα λόγια του Θεού στην πραγματική του ζωή, δεν έχει τον τρόπο να βιώσει το έργο του Θεού. Και αν κάποιος δεν βιώνει το έργο του Θεού ή την κρίση και την παίδευση των λόγων Του στην πραγματική του ζωή, δεν έχει τον τρόπο να κερδίσει την αλήθεια. Το καταλαβαίνετε αυτό; Το καλύτερο θα ήταν να μπορέσετε να κατανοήσετε αυτά τα λόγια· όπως, όμως, κι αν τα κατανοείς και όσα κι αν καταλαβαίνεις, το σημαντικότερο είναι να φέρεις και να κάνεις πράξη στην πραγματική σου ζωή τα λόγια του Θεού και τις αλήθειες που κατανοείς. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αναπτυχθείς σε ανάστημα και να αλλάξει η διάθεσή σου.

Όταν ο Θεός εκφράζει αλήθειες ή διατυπώνει τις απαιτήσεις Του από τους ανθρώπους, πάντα τους επισημαίνει αρχές και μονοπάτια άσκησης. Πάρτε, για παράδειγμα, το να είναι κανείς ειλικρινής, το θέμα για το οποίο μόλις μιλήσαμε: Ο Θεός έχει δώσει ένα μονοπάτι στους ανθρώπους, τους έχει πει πώς να είναι ειλικρινείς και πώς να κάνουν πράξη τις αρχές του να είναι ειλικρινείς, έτσι ώστε να εισέλθουν στον σωστό δρόμο. Ο Θεός είπε: «Αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι». Η νύξη που γίνεται εδώ είναι πως ο Θεός απαιτεί να ξεσκεπάσουμε ό,τι θεωρούμε μυστικό ή προσωπικό και να το παρουσιάσουμε για να αναλυθεί. Δεν το έχετε σκεφτεί αυτό: Δεν καταλάβατε ή δεν γνωρίζατε πως ο Θεός το είπε αυτό για να σας κάνει να ασκείστε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Μερικές φορές ενεργείς με σκοπό να ξεγελάσεις και να εξαπατήσεις· επομένως, οι πράξεις και οι σκοποί σου θα πρέπει να αλλάξουν. Ίσως κανείς να μην αντιλαμβάνεται ότι η φύση των λόγων σου είναι δόλια και αποσκοπεί στην εξαπάτηση, αλλά μη συγχαίρεις τον εαυτό σου. Θα πρέπει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να εξετάσεις τον εαυτό σου· τους ανθρώπους μπορεί να τους κοροϊδέψεις, τον Θεό, όμως, όχι. Πρέπει να προσευχηθείς, να ξεσκεπάσεις και να αναλύσεις τις προθέσεις και τις μεθόδους σου, να αναλογιστείς αν αυτές οι προθέσεις σου θα ευχαριστούσαν τον Θεό ή αν θα τις απεχθανόταν, αν μπορείς να τις ξεσκεπάσεις, αν είναι δύσκολο να μιλάς γι’ αυτές και αν συνάδουν με την αλήθεια. Με μια τέτοια εξέταση και ανάλυση θα διαπιστώσεις πως, στην πραγματικότητα, αυτό το ζήτημα δεν συνάδει με την αλήθεια· μια τέτοια συμπεριφορά είναι δύσκολο να αποκαλυφθεί και ο Θεός τη βρίσκει απεχθή. Τότε, αλλάζεις αυτήν τη συμπεριφορά. Πώς σας κάνει να νιώθετε αυτή η συναναστροφή Μου; Κάποιοι από εσάς μάλλον ανησυχείτε και σκέφτεστε: «Είναι πολύ περίπλοκο το να πιστεύεις στον Θεό. Ήδη δυσκολεύτηκα να φτάσω ως εδώ, και τώρα πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή;» Η πραγματικότητα είναι πως πλέον έχει έρθει ο Θεός και έχει αρχίσει να καθοδηγεί την ανθρωπότητα ώστε να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτή είναι η αφετηρία ενός πιστού και ενός ανθρώπου. Για να κάνεις μια καλή αρχή, πρέπει να οικοδομήσεις γερά θεμέλια στην πίστη σου, να μάθεις πρώτα τις αλήθειες των οραμάτων και τη σημασία που έχει να ακολουθείς τον Θεό, και έπειτα να επικεντρωθείς στην άσκηση της αλήθειας και την καλή εκτέλεση του καθήκοντός σου. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αν επικεντρώνεσαι μόνο στο να λες λόγια και δόγματα και χτίσεις τα θεμέλιά σου πάνω σε αυτά τα πράγματα, τότε αυτό θα αποτελέσει πρόβλημα. Είναι σαν να θεμελιώνεις ένα σπίτι πάνω στην άμμο: Όσο ψηλό κι αν το χτίσεις, πάντα θα κινδυνεύει να καταρρεύσει και δεν θα μείνει όρθιο. Ωστόσο, σε αυτό το σημείο όλοι σας έχετε κάτι αξιέπαινο: Μπορείτε να κατανοήσετε τα πράγματα για τα οποία συναναστρέφομαι μαζί σας και είστε διατεθειμένοι να τα ακούσετε. Αυτό είναι καλό. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η επιδίωξη της αλήθειας και η είσοδος στην πραγματικότητα· τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα. Εφόσον το γνωρίζεις αυτό, δεν θα σου είναι δύσκολο να εισέλθεις στον σωστό δρόμο στην πίστη σου. Για να βαδίσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, πρέπει πρώτα να αποκτήσεις αυτογνωσία· πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τα ελαττώματά σου. Τότε θα καταλάβεις τη σημασία που έχει να εξοπλίζεσαι με την αλήθεια και θα είσαι σε θέση να την αναζητάς γρήγορα για να επιλύεις προβλήματα. Ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν! Μόλις αντιμετωπίσεις τα προβλήματά σου σχετικά με τη ζωή-είσοδο και κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, θα έχεις μεγαλύτερο αίσθημα εσωτερικής γαλήνης. Όσο μεγάλες κι αν είναι οι καταστροφές, δεν θα νιώθεις φόβο. Αν σπαταλήσεις αυτά τα λίγα χρόνια που απομένουν χωρίς να επιδιώξεις την αλήθεια και, όταν συμβαίνει κάτι, έχεις και πάλι την τάση να θολώνεις, συνεχίζεις να τηρείς μια παθητική στάση αναμονής και δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματά σου, αλλά εξακολουθείς να ζεις με βάση φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και διεφθαρμένες διαθέσεις, τότε αυτό θα είναι πολύ θλιβερό! Αν, όταν έρθει η ημέρα κατά την οποία οι καταστροφές είναι μεγάλες, εσύ δεν διαθέτεις ούτε ψήγμα της αλήθεια-πραγματικότητας, θα μετανιώσεις που δεν επιδίωξες την αλήθεια, δεν έκανες καλά το καθήκον σου και δεν κέρδισες ούτε λίγη από την αλήθεια. Θα ζεις σε μια μόνιμη κατάσταση άγχους. Αυτήν τη στιγμή, το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν περιμένει κανέναν. Κατά τα πρώτα λίγα χρόνια της πίστης τους, το Άγιο Πνεύμα δίνει στους ανθρώπους λίγη χάρη και λίγο έλεος και τους προσφέρει βοήθεια και θρέψη. Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ και δεν εισέρχονται ποτέ στην αλήθεια-πραγματικότητα, αλλά αρκούνται στα λόγια και τα δόγματα που γνωρίζουν, τότε διατρέχουν κίνδυνο. Έχουν ήδη χάσει το έργο του Αγίου Πνεύματος, όπως και την τελευταία ευκαιρία για τη σωτηρία και την τελείωση της ανθρωπότητας από τον Θεό. Μπορούν μόνο να εκπέσουν στις καταστροφές, να κλαίνε και να οδύρονται.