Είναι εύκολο για έναν πιστό να έχει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό; Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολη υπόθεση· αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, τότε ποτέ δεν θα μπορέσεις να την αποκτήσεις. Για παράδειγμα, κάποιοι λένε: «Ειλικρινά δεν είναι εύκολο να πιστεύεις στον Θεό· πρέπει και να κάνεις το καθήκον σου, να υποφέρεις και να πληρώνεις τίμημα». Πώς νιώθεις όταν ακούς αυτά τα λόγια; Τι πρόβλημα κρύβουν αυτά τα λόγια; Αν δεν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, τότε τι θα έλεγες; Θα έλεγες: «Έτσι ακριβώς είναι, έχω εγκαταλείψει το σπίτι μου για να κάνω το καθήκον μου εδώ και πολλά χρόνια, μου λείπουν τα παιδιά μου και η μητέρα μου, και έχω υποφέρει πολύ. Θα ήταν άδικο να μη λάβω ευλογίες!» Υπάρχει καθόλου φόβος Θεού σ’ αυτά τα λόγια; (Δεν υπάρχει.) Εάν κάποιος δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά και λέει τέτοια λόγια, τι ποιότητα έχει η συμπεριφορά του; Δεν βρίσκεται, άραγε, σε σύγκρουση με τον Θεό; Δεν διαμαρτύρεται εναντίον Του; Αν λέει λόγια που αποτελούν διαμαρτυρία κατά του Θεού, μήπως πιστεύει στ’ αλήθεια ότι ο Θεός είναι ένας δίκαιος Θεός; Αν κάποιος δεν τρέμει κατά βάθος τον Θεό, αν δεν καταφέρνει να έχει φόβο Θεού, τότε είναι εύκολο να αποφύγει το κακό; (Δεν είναι εύκολο.) Δεν θα καταφέρει να αποφύγει το κακό. Αυτός ο άνθρωπος λέει: «Θα ήταν τόσο άδικο να μη λάβω ευλογίες αφότου εγκατέλειψα την οικογένειά μου και την καριέρα μου!» Αν απαντούσες αμέσως: «Ακριβώς έτσι είναι», πώς θα σου φαινόταν αυτά τα λόγια; Αποφεύγει κανείς έτσι το κακό; Το γεγονός ότι μπορείς να πεις «ακριβώς έτσι είναι» αποδεικνύει απλώς ότι κι εσύ, σαν τον άλλο, παραπονιέσαι κατά του Θεού. Έχεις ήδη ξεστομίσει το παράπονο και αυτό έχει δημιουργήσει το κακό. Όχι μόνο δεν μπορείς να αποφύγεις το κακό, αλλά είσαι ικανός να εκφράσεις παράπονα και να κάνεις κακό. Ναι μεν είναι μικρό το κακό, αλλά δεν παύει να είναι παράπονο εναντίον του Θεού. Αν δεν διευθετηθεί το σημερινό μικρό κακό, τότε αύριο κινδυνεύεις να προδώσεις τον Θεό· τόσο τρομερή είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Το καταλαβαίνετε ξεκάθαρα αυτό το ζήτημα; Αν κάποιος δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά, τότε είτε αυτά που λέει δυνατά, είτε αυτά που σκέφτεται μέσα του, είτε αυτά που εκφράζει με φυσικό τρόπο, όλα είναι κακά. Αν δεν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, τότε ακόμα κι ένα μικρό ζήτημα μπορεί να εκθέσει πλήρως τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τον χαρακτήρα σου, τις επιδιώξεις και τις προθέσεις σου· μπορεί ακόμα και να εκθέσει τη δυσαρέσκειά σου απέναντι στον Θεό. Όσοι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά λένε ό,τι θέλουν. Λένε ό,τι έχουν στο μυαλό τους, και μόλις το πουν, αυτό γίνεται γεγονός. Έτσι όπως το βλέπει ο Θεός, ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει φόβο Θεού ούτε αποφεύγει τα κακά πράγματα· αντίθετα, όταν βλέπει κακά πράγματα, εμπλέκεται σ’ αυτά και γίνεται συνεργός με τους κακούς ανθρώπους στο έγκλημα. Αν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, αν τρέμεις τον Θεό, αν ζεις υπό την παρουσία Του, τότε πώς πρέπει να αντιδράσεις στα λόγια ενός τέτοιου ανθρώπου; Τι εννοεί με τα λόγια του; Δεν είναι πρόθυμος να εγκαταλείψει τις ευλογίες. Θέλει να αποκτήσει ευλογίες, αλλά δεν είναι διατεθειμένος να υποφέρει ούτε να πληρώσει το τίμημα. Γι’ αυτό, λέει: «Στ’ αλήθεια δεν είναι εύκολο να πιστεύει κανείς στον Θεό». Δεν νιώθει ένα παράπονο; Αυτά τα λόγια περιέχουν παράπονο· αυτός ο άνθρωπος έχει θυμώσει με τον Θεό, παραπονιέται, και πιστεύει ότι ο Θεός έχει πολύ υψηλές απαιτήσεις από τους ανθρώπους· πιστεύει ότι ο Θεός θέλει να τον κάνει να πληρώσει πολύ μεγάλο τίμημα σε σχέση με τις λίγες ευλογίες που του δίνει· πιστεύει ότι ο Θεός δεν θα έπρεπε να ενεργεί έτσι, ότι δεν αγαπάει τον άνθρωπο, ότι δεν είναι πραγματικά ελεήμων προς τον άνθρωπο, ότι τον βασανίζει· πιστεύει ότι δεν είναι εύκολο να ανταλλάξει κανείς τα βάσανα με την ευλογία· αυτό δεν υπονοεί; (Ναι.) Πώς πρέπει, λοιπόν, να του απαντήσεις; Άκου αυτήν την απάντηση, και δες αν τη θεωρείς σωστή. Πρέπει να πεις: «Πόσο είναι το ελάχιστό μας μαρτύριο; Βλέπεις πόσο πολύ έχει υποφέρει ο Θεός. Ο Θεός, για να σώσει την ανθρωπότητα, κατέβηκε απ’ τον ουρανό στη γη, ενσαρκώθηκε ταπεινά και κρυφά ανάμεσα στους ανθρώπους και ταπεινώθηκε πολύ· για να σώσει την ανθρωπότητα, θυσίασε ακόμα και τη ζωή Του. Το μαρτύριο του Θεού είναι πολύ πιο μεγάλο από το ελάχιστο μαρτύριο που τραβήξαμε εμείς. Το δικό μας μαρτύριο δεν είναι τίποτα. Επιπλέον, θα πρέπει να υποφέρουμε· δεν υποφέρουμε για να λάβουμε ευλογίες;» Πώς σου φαίνεται; Επιφανειακά, μοιάζει σωστό, και από την άποψη του δόγματος, δεν έχει λάθη· υπάρχει, όμως, μαρτυρία σ’ αυτά τα λόγια; (Όχι.) Δεν υπάρχει μαρτυρία. Είναι απλώς μια πρόχειρη διατύπωση του δόγματος για να παροτρυνθεί κάποιος. Μπορεί έτσι να λυθεί το οποιοδήποτε πρόβλημα; Αν θέλεις να λύσεις προβλήματα, πώς θα πρέπει να συναναστραφείς μ’ αυτόν τον άνθρωπο; Πώς θα ένιωθες μέσα σου αν άκουγες αυτά τα παράπονα; Θα πίστευες ότι, όσο έκανε το καθήκον του καθώς πίστευε στον Θεό, δεν υπέφερε με πάρα πολύ πρόθυμη καρδιά· μετά από λίγη σκέψη, όμως, θα σκεφτόσουν: «Δεν πειράζει που είναι απρόθυμος. Τι σχέση έχω εγώ μ’ αυτό; Αν παραπονιέται κατά του Θεού, δεν παραπονιέται εναντίον μου· αυτό δεν αφορά το δικό μου κέρδος. Πρόκειται για την προσωπική του σχέση με τον Θεό, άρα πρέπει να το χειριστεί μόνος του. Τι σχέση έχω εγώ μ’ αυτό;» Μια τέτοια συμπεριφορά απέναντί του μοιάζει με κοινή λογική, και δεν είναι λάθος· όμως, αφού είσαι άνθρωπος με θεοφοβούμενη καρδιά, όταν σου συμβεί κάτι τέτοιο, πρέπει πρώτα να σκεφτείς: «Αυτός ο άνθρωπος, παρόλο που πιστεύει στον Θεό, διαμαρτύρεται εναντίον Του και με τα λόγια του διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να αποδεχτεί την αλήθεια. Αφού η σωτηρία είναι μεγάλη υπόθεση, γίνεται να μην υποφέρει καθόλου; Εξάλλου, γιατί υποφέρουν οι άνθρωποι; Δεν φταίνε γι’ αυτό οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους; Ο Θεός επιτρέπει στους ανθρώπους να υποφέρουν, αλλά έχει καλές προθέσεις. Τους ωφελεί, τους οδηγεί στην τελείωση και τους οικοδομεί· αν οι άνθρωποι δεν υποφέρουν, δεν μπορούν να πάρουν το μάθημά τους ούτε να αποκτήσουν την αλήθεια, ούτε να εναρμονιστούν με τις προθέσεις του Θεού. Το να υποφέρεις λίγο είναι έλεος και χάρη εκ μέρους του Θεού· είναι η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα. Αυτή είναι η σωτηρία! Πώς είναι δυνατόν να μιλά με αυτόν τον τρόπο; Πρέπει να συναναστραφώ μαζί του. Δεν μπορώ να του επιτρέψω να παρανοεί και να διαμαρτύρεται εναντίον του Θεού, δεν μπορώ να του επιτρέψω να πηγαίνει παντού και να διαδίδει αυτά τα λόγια για να επηρεάζει τους άλλους. Σε αυτό το θέμα, πρέπει να μιλήσω υπέρ του Θεού. Πρέπει να τον βοηθήσω να απαλλαγεί από τις παρανοήσεις του σχετικά με τον Θεό και να τον βοηθήσω να καταλάβει σωστά την πίστη στον Θεό. Αν παρανοεί έτσι τον Θεό, τότε δεν Του φέρεται άδικα; Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη και η σωτηρία του Θεού προς τον άνθρωπο! Πώς είναι δυνατόν να έχει αυτό το σκεπτικό;» Αν έχεις αυτό το σκεπτικό, τότε αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις θεοφοβούμενη καρδιά; (Ναι.) Όσον αφορά το θέμα του φόβου του Θεού, δεν λες μόνο σωστά λόγια· αντίθετα, έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, θα καταφέρεις να υποταχθείς σ’ Αυτόν, δεν επαναστατείς ούτε παραπονιέσαι καθόλου, με αποτέλεσμα να γίνεσαι κάποιος που έχει φόβο Θεού. Όσον αφορά τον φόβο του Θεού, έχεις αποκτήσει την αλήθεια. Δεν ξεφωνίζεις απλώς ένα σύνθημα, αλλά μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό και να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου γι’ Αυτόν. Τώρα που το γνωρίζεις αυτό, τι πρέπει να πεις σ’ αυτόν τον άνθρωπο; Πρέπει να πεις: «Ο Θεός προσφέρει μεγάλη φροντίδα για να σώσει τον άνθρωπο. Εκείνοι που δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά πολλές φορές διαμαρτύρονται εναντίον Του και Του αντιστέκονται, ενώ δεν τους νοιάζουν καθόλου οι προθέσεις Του. Αν υποφέρουν λίγο ή αν δεν δουν τις ευλογίες του Θεού, τότε παραπονιούνται, η καρδιά τους επαναστατεί, πέφτουν στην αρνητικότητα και σε αντιφάσεις. Έτσι αποδεικνύεται ότι είναι φυσικό αυτοί που έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις να αντιστέκονται συχνά στον Θεό και ότι η ανθρώπινη φύση είναι εχθρική απέναντί Του. Όταν οι άνθρωποι πληρώνουν ένα μικρό τίμημα, εγκαταλείπουν λίγα πράγματα και δαπανούν λίγο τον εαυτό τους καθώς εκτελούν το καθήκον τους, με σκοπό να φτάσουν στη σωτηρία —όλα αυτά δεν τα κάνουν για τον Θεό. Υποφέρεις εξαιτίας της διεφθαρμένης διάθεσής σου. Αν θέλεις να αποκτήσεις την αλήθεια, πρέπει να υποφέρεις λίγο. Για να το πω λίγο πιο δυσάρεστα, οι άνθρωποι αξίζουν να υποφέρουν· ο Θεός δεν σου δίνει βάσανα ούτε σε κάνει να υποφέρεις. Αν έχεις επαναστατική διάθεση, μπορείς να αποφύγεις τα βάσανα; Η διεφθαρμένη σου διάθεση είναι που σε κάνει να υποφέρεις, ο Θεός δεν έχει καμία σχέση. Αν καταλάβαινες πραγματικά την αλήθεια και υποτασσόσουν στον Θεό στα πάντα, τότε θα γινόσουν και πάλι αρνητικός; Θα διαμαρτυρόσουν και πάλι κατά του Θεού; Θα πάθαινες και πάλι αυτά τα πράγματα; Όσο, λοιπόν, κι αν υποφέρουν οι άνθρωποι, αυτό είναι αποτέλεσμα των διεφθαρμένων διαθέσεών τους· δεν μπορούν να κατηγορούν τους άλλους, πόσο μάλλον τον Θεό. Ό,τι σπέρνεις θερίζεις. Αν δεν υποφέρεις, πρέπει να χαθείς· πρέπει να τιμωρηθείς. Εσύ τι θα διάλεγες; Ο Θεός δεν θέλει να υποφέρεις· θα μπορούσες, όμως, να υποταχθείς στον Θεό χωρίς να υποφέρεις; Θα μπορούσες, χωρίς να υποφέρεις, να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Θα μπορούσες, χωρίς να υποφέρεις, να ακούσεις τα λόγια του Θεού;» Μόλις πεις αυτά τα λόγια, θα καταλάβει τίποτα ο συνομιλητής σου; Πρώτα απ’ όλα, συμφωνούν αυτά τα λόγια με τις προθέσεις του Θεού; Συνάδουν με την αλήθεια; (Ναι.) Εφόσον συνάδουν με την αλήθεια, δεν πρέπει να τα λέει κάποιος που έχει φόβο Θεού; (Πρέπει.) Κάποιος που είναι ικανός να πει αυτά τα λόγια αποφεύγει το κακό. Τι πρέπει, λοιπόν, να διαθέτει κανείς για να μπορεί να αποφεύγει το κακό; (Πρέπει να έχει θεοφοβούμενη καρδιά.) Μόνο αν έχει κανείς θεοφοβούμενη καρδιά μπορεί να αποφύγει το κακό· μόνο αν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά μπορούν οι άνθρωποι να υποταχθούν στον Θεό και να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Τέτοιοι άνθρωποι θα καταφέρουν με φυσικό τρόπο να αποφύγουν το κακό.

Σε ποια κατάσταση, λοιπόν, θα λέγατε ότι ζουν συχνά οι άνθρωποι που δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά; Έχουν σχέση με τον Θεό; (Όχι, δεν έχουν.) Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν είναι έτσι. Αυτοί προσεύχονται κάθε μέρα, διαβάζουν τα λόγια του Θεού, πάνε στις συναθροίσεις στην ώρα τους και κάνουν κανονικά το καθήκον τους. Πώς είναι δυνατόν να λέτε ότι δεν έχουν σχέση με τον Θεό; Αν δεν πίστευαν στον Θεό, τότε θα μπορούσαν να τα κάνουν όλα αυτά;» Είναι σωστός αυτός ο τρόπος που μιλάνε; (Δεν είναι. Όλα αυτά δεν είναι παρά μια εξωτερική ενέργεια. Αν δεν αναζητάς την αλήθεια στις ενέργειές σου, τότε δεν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά και τίποτα απ’ αυτά που κάνεις δεν έχει σχέση με τον Θεό.) Εάν οι άνθρωποι, κατά την πίστη τους στον Θεό, δεν ζουν συχνά ενώπιον Του, τότε δεν θα μπορέσουν να έχουν κανέναν φόβο γι’ Αυτόν, και έτσι δεν θα μπορούν να αποφύγουν το κακό. Αυτά τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους. Αν βαθιά μέσα σου ζεις συχνά ενώπιον του Θεού, τότε θα είσαι υπό έλεγχο και θα έχεις τον φόβο Του σε πολλά πράγματα. Δεν θα λες τίποτα παράλογο, δεν θα το παρατραβάς ούτε θα κάνεις ακολασίες, αλλά και τίποτα που να το αποστρέφεται ο Θεός. Αν δεχτείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού και την πειθαρχία Του, τότε θα αποφύγεις να κάνεις πολλά κακά πράγματα. Δεν θα έχεις αποφύγει, λοιπόν, το κακό; Αν παρόλο που λες ότι πιστεύεις στον Θεό, πολλές φορές κατά βάθος βρίσκεσαι σε σύγχυση και δεν ξέρεις ούτε πώς εργάζεται ο Θεός για να σώσει τον άνθρωπο ούτε πώς οφείλει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια, ούτε αν αγαπάς την αλήθεια, ούτε ποια γεγονότα πρέπει να αποτελούν αφορμή για να προσευχηθείς στον Θεό· αν βρίσκεσαι κάθε μέρα σε σύγχυση, αν δεν παίρνεις τίποτα στα σοβαρά και τηρείς απλώς τους κανόνες, αν η καρδιά σου αδυνατεί να είναι γαλήνια ενώπιον του Θεού και δεν προσεύχεσαι ούτε αναζητάς την αλήθεια κάθε φορά που σου συμβαίνει κάτι, αν πολλές φορές κάνεις ό,τι θες, ζεις σύμφωνα με τη σατανική σου διάθεση και αποκαλύπτεις την αλαζονική σου διάθεση, αλλά και αν δεν δέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση ούτε την πειθαρχία του Θεού και δεν έχεις υποτακτική καρδιά, τότε βαθιά μέσα σου θα ζεις πάντα ενώπιον του Σατανά και θα σε ελέγχει ο Σατανάς και η διεφθαρμένη σου διάθεση. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν τον παραμικρό φόβο Θεού. Απλώς αδυνατούν να αποφύγουν το κακό· ακόμα κι αν δεν κάνουν κακά πράγματα, όλα όσα σκέφτονται είναι κακά, και μάλιστα αφενός δεν συνδέονται με την αλήθεια, αφετέρου αντιβαίνουν σ’ αυτήν. Μήπως, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ουσιαστικά καμία σύνδεση με τον Θεό; Παρόλο που Αυτός τους εξουσιάζει, η καρδιά τους δεν έχει έρθει ποτέ ενώπιόν Του ούτε έχουν προσευχηθεί ποτέ σ’ Αυτόν πραγματικά· δεν Του έχουν συμπεριφερθεί ποτέ ως Θεό, δεν Του έχουν συμπεριφερθεί ποτέ ως τον Δημιουργό που κυριαρχεί πάνω τους, δεν έχουν αναγνωρίσει ποτέ ότι Αυτός είναι ο Θεός και ο Κύριός τους, και δεν έχουν σκεφτεί ποτέ να Τον λατρέψουν ειλικρινά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να έχεις φόβο Θεού και νομίζουν ότι είναι δικαίωμά τους να διαπράττουν το κακό. Λένε μέσα τους: «Θα κάνω ό,τι θέλω. Θα φροντίσω εγώ για τις δικές μου υποθέσεις, δεν είναι δουλειά κανενός άλλου!» Αντιμετωπίζουν την πίστη στον Θεό ως ένα είδος μάντρα, ως μια μορφή τελετής. Αυτό δεν τους καθιστά δύσπιστους; Είναι δύσπιστοι! Στο μυαλό του Θεού, όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοποιοί. Το μόνο που σκέφτονται όλη μέρα είναι το κακό. Είναι οι έκφυλοι του οίκου του Θεού, και τέτοιους ανθρώπους ο Θεός δεν τους αναγνωρίζει ως μέλη του οίκου Του. Τι άνθρωποι είναι αυτοί που βρίσκονται στον οίκο του Θεού; Άνθρωποι που έχουν φόβο Θεού και αποφεύγουν το κακό, άνθρωποι που υποτάσσονται στο έργο Του. Ανήκουν μήπως στον οίκο του Θεού όσοι απλώς πιστεύουν στο όνομά Του, όσοι δεν Τον αποδέχονται ως Κύριο και Θεό τους; Ανήκουν μήπως στον Θεό όσοι δεν Τον αποδέχονται ως τον Δημιουργό τους, όσοι δεν αποδέχονται το γεγονός ότι Αυτός είναι η αλήθεια; Φυσικά και όχι. Μόνο όσοι αποδέχονται την αλήθεια ανήκουν στον Θεό· μόνο όσοι Του συμπεριφέρονται ως Θεό ανήκουν σ’ Αυτόν. Και πώς εκφράζονται οι άνθρωποι που είναι σε θέση να γνωρίζουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια, μπορούν να Τον αποδεχτούν ως Κύριό τους και καταλαβαίνουν ότι Αυτός είναι ο Κυρίαρχος των πάντων; Τι κατάσταση έχουν στην καρδιά τους; Πώς ασκούνται όταν τους συμβαίνει κάτι; (Αναζητούν την αλήθεια στα πάντα.) Αυτή είναι μια πτυχή. Τι άλλο; (Υποτάσσονται σε όλα τα περιβάλλοντα, τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που ορίζει ο Θεός, μπορούν και μαθαίνουν απ’ αυτά και κερδίζουν την αλήθεια.) (Δεν τολμάνε να κάνουν τίποτα που αντιτίθεται στον Θεό ή Τον προσβάλλει.) Ναι, εκφράζονται και μ’ αυτούς τους τρόπους. Το κυριότερο είναι ότι όταν τους συμβαίνει κάτι, είτε κατανοούν την αλήθεια είτε όχι, είτε μπορούν είτε δεν μπορούν να την κάνουν πράξη, πρώτα απ’ όλα τρέμουν τον Θεό· δεν ενεργούν απερίσκεπτα και όπως θέλουν, έχουν φόβο Θεού και δεν Τον προσβάλλουν. Είναι φανερό στους άλλους ότι δεν μιλούν απερίσκεπτα, ότι οι ενέργειές τους είναι ήρεμες και όχι παρορμητικές ή ακόλαστες, ότι είναι πολύ γαλήνιοι, ότι είναι υπομονετικοί, ότι στην καρδιά τους επικοινωνούν με τον Θεό και Τον αναζητούν, ότι έχουν καρδιά υποταγής στον Θεό και ότι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Οι άνθρωποι που βιώνουν αυτά τα πράγματα μπορούν να συνδέουν και να συσχετίζουν οτιδήποτε τους συμβαίνει με τα λόγια του Θεού, και έχουν κανονική σχέση μαζί Του. Κάποιοι, δηλαδή όσοι δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους, αδυνατούν να βιώσουν αυτές τις πραγματικότητες, και είναι βέβαιο ότι θα έχουν αλαζονικές, ακόλαστες και ανεξέλεγκτες διαθέσεις. Όλη μέρα γελάνε και αστειεύονται, δεν αφιερώνουν την καρδιά τους στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, λένε και κάνουν ό,τι τους κατέβει στο μυαλό, δείχνουν τα νύχια και τα δόντια τους, και κάνουν τα πάντα απερίσκεπτα και παρορμητικά. Από την πρώτη ματιά μοιάζουν με δύσπιστους. Κάποιος που έχει τέτοιες εκφάνσεις και συμπεριφορά είναι άραγε άνθρωπος που ζει ενώπιον του Θεού; Πιστεύει ειλικρινά στον Θεό; Έχει τον Θεό μέσα στην καρδιά του; Είναι απόλυτα βέβαιο ότι δεν Τον έχει. Τέτοιους ανθρώπους ο Θεός τούς καταδικάζει και τους αποστρέφεται.

Σήμερα συναναστρεφόμαστε σχετικά με ένα απ’ τα πιο σημαντικά θέματα. Τι αφορά αυτό το θέμα; (Τη σωτηρία.) Αν οι άνθρωποι θέλουν να σωθούν όταν πιστεύουν στον Θεό, το βασικό είναι αν έχουν ή δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, αν ο Θεός έχει ή δεν έχει θέση στην καρδιά τους, μπορούν ή δεν μπορούν να ζήσουν ενώπιον του Θεού και να διατηρήσουν μια κανονική σχέση μαζί Του. Το κρίσιμο είναι κατά πόσον οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να επιτύχουν την υποταγή στον Θεό. Αυτό είναι το μονοπάτι και αυτές είναι οι προϋποθέσεις για τη σωτηρία. Αν η καρδιά σου δεν είναι ικανή να ζει ενώπιον του Θεού, αν δεν προσεύχεσαι συχνά σ’ Αυτόν και δεν έχεις συναναστροφή μαζί Του, και αν χάσεις την κανονική σχέση μ’ Αυτόν, τότε δεν πρόκειται σωθείς ποτέ, γιατί έχεις μπλοκάρει το μονοπάτι προς τη σωτηρία. Αν δεν έχεις καμία σχέση με τον Θεό, έχεις φτάσει στο τέλος της γραμμής. Αν δεν έχεις τον Θεό στην καρδιά σου, τότε είναι ανώφελο να ισχυρίζεσαι ότι έχεις πίστη, να πιστεύεις στον Θεό μόνο στα λόγια. Δεν έχει σημασία πόσα λόγια και δόγματα μπορείς να πεις, πόσο έχεις υποφέρει για την πίστη σου στον Θεό ή πόσο χαρισματικός είσαι· αν ο Θεός δεν βρίσκεται στην καρδιά σου και δεν έχεις φόβο Θεού, τότε δεν έχει σημασία πώς πιστεύεις σ’ Αυτόν. Ο Θεός θα πει: «Φύγε από κοντά Μου, κακοποιέ». Θα ταξινομηθείς ως κακοποιός. Δεν θα είσαι συνδεδεμένος με τον Θεό· δεν θα είναι ο Κύριος ή ο Θεός σου. Παρόλο που αναγνωρίζεις ότι ο Θεός κυριαρχεί επί των πάντων και αναγνωρίζεις ότι είναι ο Δημιουργός, δεν Τον λατρεύεις και δεν υποτάσσεσαι στην κυριαρχία Του. Ακολουθείς τον Σατανά και τους διαβόλους· μόνο ο Σατανάς και οι διάβολοι είναι οι κύριοί σου. Αν στα πάντα εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και ακολουθείς τη θέλησή σου, αν θεωρείς ότι η μοίρα σου βρίσκεται στα δικά σου χέρια, τότε αυτός στον οποίο πιστεύεις είναι ο εαυτός σου. Παρόλο που ισχυρίζεσαι ότι πιστεύεις στον Θεό και Τον αναγνωρίζεις, Εκείνος δεν σε αναγνωρίζει. Δεν έχεις καμία σχέση με τον Θεό, και έτσι είσαι προορισμένος για την αποστροφή και την απόρριψή Του, την τιμωρία Του και τον αποκλεισμό σου απ’ Αυτόν· ο Θεός δεν σώζει ανθρώπους σαν εσένα. Οι άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό είναι εκείνοι που Τον αποδέχονται ως Σωτήρα, που αποδέχονται ότι Αυτός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Είναι ικανοί να δαπανήσουν ειλικρινά τον εαυτό τους γι’ Αυτόν και να εκτελέσουν το καθήκον του δημιουργημένου όντος· βιώνουν το έργο του Θεού, κάνουν πράξη τα λόγια Του και την αλήθεια, και βαδίζουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Είναι άνθρωποι που υποτάσσονται στην κυριαρχία και στις ρυθμίσεις του Θεού, και που ακολουθούν το θέλημά Του. Μόνο όταν έχουν τέτοια πίστη στον Θεό μπορούν να σωθούν οι άνθρωποι· ειδάλλως, θα καταδικαστούν. Είναι αποδεκτό να επιδίδονται σε ευσεβείς πόθους κατά την πίστη τους στον Θεό; Μπορούν στην πίστη τους στον Θεό να κερδίσουν την αλήθεια όταν προσκολλώνται πάντα στις δικές τους αντιλήψεις και στις ασαφείς, αφηρημένες φαντασιοκοπίες τους; Φυσικά και όχι. Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, πρέπει να αποδέχονται την αλήθεια, πρέπει να πιστεύουν σ’ Αυτόν όπως ζητά Εκείνος, πρέπει να υποτάσσονται στις ενορχηστρώσεις και στις ρυθμίσεις Του· μόνο τότε μπορούν να φτάσουν στη σωτηρία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος εκτός από αυτόν —ό,τι κι αν κάνεις, δεν πρέπει να επιδοθείς σε ευσεβείς πόθους. Η συναναστροφή γι’ αυτό το θέμα είναι πολύ σημαντική για τους ανθρώπους, έτσι δεν είναι; Αυτό αποτελεί αφύπνιση για σας.

Τώρα που έχετε ακούσει αυτά τα κηρύγματα, θα πρέπει να καταλάβετε την αλήθεια και να έχετε ξεκαθαρίσει τι συνεπάγεται η σωτηρία. Όσο για το τι αρέσει στους ανθρώπους, το τι επιδιώκουν και τι τους παθιάζει, τίποτα απ’ αυτά δεν έχει σημασία. Το πιο σημαντικό είναι να αποδέχονται την αλήθεια. Σε τελική ανάλυση, το πιο σημαντικό είναι το να μπορέσεις να αποκτήσεις την αλήθεια· αυτό που μπορεί να σου επιτρέψει να επιτύχεις τον φόβο του Θεού και την αποφυγή του κακού είναι το σωστό μονοπάτι. Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια και πάντοτε εστίαζες στην επιδίωξη πραγμάτων που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, τότε η πίστη σου δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια και ούτε με τον Θεό. Μπορεί να ισχυρίζεσαι ότι πιστεύεις στον Θεό και Τον αναγνωρίζεις, αλλά ο Θεός δεν είναι ο Κύριός σου, δεν είναι ο Θεός σου, δεν αποδέχεσαι ότι ο Αυτός κυριαρχεί στη μοίρα σου, δεν υποτάσσεσαι σε όλα όσα κανονίζει Εκείνος για σένα, δεν αναγνωρίζεις το γεγονός ότι Αυτός είναι η αλήθεια· άρα, έχουν χαθεί οι ελπίδες σου να σωθείς· αν δεν μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, τότε βαδίζεις στο μονοπάτι της καταστροφής. Αν όλα αυτά που επιδιώκεις, εκείνα στα οποία εστιάζεις, εκείνα για τα οποία προσεύχεσαι και απευθύνεις έκκληση βασίζονται στα λόγια του Θεού και σε αυτά που ζητά Εκείνος, και αν έχεις όλο και περισσότερο την αίσθηση ότι υποτάσσεσαι στον Δημιουργό και Τον λατρεύεις, και θεωρείς τον Θεό Κύριό σου και Θεό σου, αν χαίρεσαι όλο και περισσότερο να υποτάσσεσαι σε όλα όσα ενορχηστρώνει και κανονίζει Αυτός για σένα, και η σχέση σου μαζί Του γίνεται όλο και πιο στενή και όλο και πιο φυσιολογική, και αν η αγάπη σου γι’ Αυτόν είναι όλο και πιο αγνή και αληθινή, τότε τα παράπονα και οι παρανοήσεις σου γι’ Αυτόν και οι υπερβολικές επιθυμίες σου απέναντί Του θα λιγοστεύουν όλο και περισσότερο, και θα έχεις επιτύχει ολοκληρωτικά τον φόβο Θεού και την αποφυγή του κακού. Αυτό σημαίνει ότι θα έχεις ήδη πατήσει το πόδι σου στο μονοπάτι της σωτηρίας. Παρόλο που το βάδισμα στο μονοπάτι της σωτηρίας συνοδεύεται από την πειθαρχία, το κλάδεμα, την κρίση και την παίδευση του Θεού, και παρόλο που αυτά σου προκαλούν πολύ πόνο, όλο αυτό είναι η αγάπη του Θεού που έρχεται πάνω σου. Αν, όταν πιστεύεις στον Θεό, επιδιώκεις μόνο την ευλογία, αν επιδιώκεις μόνο τη θέση, το κύρος και το κέρδος, και ποτέ δεν πειθαρχείσαι, δεν κλαδεύεσαι, δεν κρίνεσαι και ούτε παιδεύεσαι, τότε, μπορεί μεν να έχεις μια εύκολη ζωή, αλλά η καρδιά σου θα απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Θεό, θα χάσεις την κανονική σχέση μαζί Του και θα είσαι και απρόθυμος να δεχτείς την εξονυχιστική εξέτασή Του· θα θέλεις να είσαι αφεντικό του εαυτού σου —και όλα αυτά αποδεικνύουν ότι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις δεν είναι το σωστό μονοπάτι. Αν έχεις βιώσει το έργο του Θεού για λίγο καιρό και καταλαβαίνεις όλο και περισσότερο πόσο βαθιά διεφθαρμένη είναι η ανθρωπότητα και πόσο επιρρεπής στο να αντιστέκεται στον Θεό, και αν ανησυχείς ότι μπορεί να έρθει η μέρα που θα κάνεις κάτι που αποτελεί αντίσταση σ’ Αυτόν, και φοβάσαι μήπως Τον προσβάλεις και σε εγκαταλείψει, και έτσι θεωρείς ότι η αντίσταση στον Θεό είναι το πιο τρομακτικό πράγμα, τότε θα έχεις θεοφοβούμενη καρδιά. Θα πιστεύεις ότι όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, δεν πρέπει να απομακρύνονται απ’ Αυτόν· αν απομακρυνθούν από τον Θεό, αν απομακρυνθούν από την πειθαρχία Του, από την κρίση και την παίδευσή Του, τότε αυτό ισοδυναμεί με το να χάσουν την προστασία, τη φροντίδα και τις ευλογίες Του· τότε, όλα τελειώνουν γι’ αυτούς. Μπορούν μόνο να εκφυλίζονται όλο και πιο πολύ· θα μοιάζουν με τους ανθρώπους της θρησκείας και μπορούν και πάλι να αντιταχθούν στον Θεό ενώ πιστεύουν σ’ Αυτόν· σ’ αυτό το ζήτημα, θα έχουν γίνει αντίχριστοι. Αν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις αυτό, τότε θα προσευχηθείς στον Θεό: «Ω, Θεέ μου! Σε παρακαλώ, κρίνε με και παίδευσέ με. Σε ό,τι κάνω, Σε ικετεύω να με εξετάσεις εξονυχιστικά. Αν κάνω κάτι που παραβιάζει την αλήθεια και αντιβαίνει στις προθέσεις Σου, ας με κρίνεις αυστηρά και ας με παιδεύσεις —δεν μπορώ χωρίς την κρίση και την παίδευσή Σου». Αυτό είναι το σωστό μονοπάτι στο οποίο πρέπει να βαδίζουν οι άνθρωποι κατά την πίστη τους στον Θεό. Υπολογίστε, λοιπόν, σύμφωνα με αυτό το πρότυπο: Τολμάτε να πείτε ότι έχετε πατήσει το πόδι σας στο μονοπάτι της σωτηρίας; Δεν τολμάτε, επειδή δεν έχετε γίνει ακόμη ένας από εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια, σε πολλά πράγματα, δεν αναζητάτε την αλήθεια και δεν μπορείτε να δεχτείτε το κλάδεμα και να υποταχθείτε σ’ αυτό, πράγμα που αποδεικνύει ότι απέχετε πολύ από το να βαδίσετε στο μονοπάτι της σωτηρίας. Μήπως είναι εύκολο να πατήσεις το πόδι σου στο μονοπάτι της σωτηρίας αν δεν είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια; Καθόλου εύκολο δεν είναι. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν βιώσει την κρίση και την παίδευση του Θεού, αν δεν έχουν βιώσει την πειθαρχία, τη συμμόρφωση και το κλάδεμά Του, τότε δεν είναι εύκολο να επιδιώκουν την αλήθεια. Άρα, είναι πολύ δύσκολο να πατήσουν το πόδι τους στο μονοπάτι της σωτηρίας. Αν, ακόμα και αφότου άκουσες αυτό το κήρυγμα, παρόλο που γνωρίζεις ότι είναι η αλήθεια, δεν έχεις ακόμη πατήσει το πόδι σου στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της επίτευξης της σωτηρίας, κι αν δεν το παίρνεις στα σοβαρά και θεωρείς ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει η μέρα που θα το κάνεις να τελειώνεις, χωρίς βιασύνη, τότε τι είδους άποψη είναι αυτή; Όταν έχεις μια τέτοια άποψη, έχεις πρόβλημα και θα δυσκολευτείς να πατήσεις το πόδι σου στο μονοπάτι της σωτηρίας. Ποια αποφασιστικότητα θα πρέπει, λοιπόν, να έχεις, για να μπορέσεις να πατήσεις το πόδι σου σ’ αυτό το μονοπάτι; Θα πρέπει να πεις: «Αυτήν τη στιγμή, δεν έχω πατήσει ακόμα το πόδι μου στο μονοπάτι της σωτηρίας —αυτό είναι πολύ επικίνδυνο! Ο Θεός λέει ότι οι άνθρωποι πρέπει ανά πάσα στιγμή να ζουν ενώπιόν Του και να προσεύχονται περισσότερο, και ότι η καρδιά τους πρέπει να είναι γαλήνια και όχι παρορμητική —οπότε θα πρέπει να αρχίσω να τα κάνω όλα αυτά πράξη τώρα αμέσως». Το να ασκείται κανείς κατ’ αυτόν τον τρόπο σημαίνει ότι μπαίνει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό· τόσο απλό είναι. Τι άνθρωποι είναι εκείνοι που ακούνε τα λόγια του Θεού και στη συνέχεια πηγαίνουν και τα κάνουν πράξη; Είναι καλοί άνθρωποι; Είναι. Είναι άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια. Τι άνθρωποι είναι αν, αφού ακούσουν τα λόγια του Θεού, παραμένουν απαθείς, αδιάφοροι, ανυποχώρητοι, δηλαδή αν αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού ελαφρά τη καρδία και κλείνουν σε αυτά τα αυτιά και τα μάτια; Δεν είναι μπερδεμένοι; Οι άνθρωποι πάντα ψάχνουν για παρακάμψεις προς τη σωτηρία όταν πιστεύουν στον Θεό. Σας λέω ότι δεν υπάρχουν, και στη συνέχεια σας λέω γι’ αυτό το απλό μονοπάτι, αλλά αφού το ακούσετε δεν το κάνετε πράξη —πράγμα που δείχνει ότι δεν καταλαβαίνετε κάτι καλό όταν το ακούτε. Είναι δυνατόν να σωθούν τέτοιοι άνθρωποι; Ακόμα κι αν έχουν κάποια ελπίδα, δεν είναι μεγάλη· η σωτηρία θα είναι πολύ δύσκολη. Μπορεί να έρθει μια μέρα που θα ξυπνήσουν από τον ύπνο τους και θα σκεφτούν μέσα τους: «Έχω γεράσει και τόσα χρόνια που πίστευα στον Θεό, δεν μεριμνούσα για τα καθήκοντα που έπρεπε να κάνω. Ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να ζουν πάντοτε ενώπιόν Του και εγώ δεν έχω ζήσει ενώπιον του Θεού. Πρέπει να βιαστώ και να προσευχηθώ». Αν έρθουν στα συγκαλά τους μέσα τους και αρχίσουν να μεριμνούν για τα καθήκοντα που πρέπει να κάνουν, τότε δεν είναι πολύ αργά. Αλλά μην το αφήσετε για πολύ αργά· αν περιμένετε μέχρι να φτάσετε τα εβδομήντα ή τα ογδόντα, και το σώμα σας έχει καταρρεύσει και δεν έχετε πλέον καθόλου ενέργεια, τότε δεν θα είναι πολύ αργά για να επιδιώξετε την αλήθεια; Αν ξοδέψετε τα καλύτερα χρόνια της ζωής σας σε ανούσια πράγματα και καταλήξετε να αναβάλετε ή χάσετε την επιδίωξη της αλήθειας, που είναι το πιο σημαντικό πράγμα απ’ όλα, δεν είναι αυτό μεγάλη ανοησία; Υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία απ’ αυτήν; Πολλοί άνθρωποι, παρόλο που γνωρίζουν πολύ καλά την αληθινή οδό, αργούν να την αποδεχτούν και να την επιδιώξουν και το αφήνουν για μετά —όλοι τους είναι ανόητοι. Δεν γνωρίζουν ότι η επιδίωξη της αλήθειας απαιτεί δεκαετίες προσπάθειας προτού μπορέσουν να κερδίσουν τη ζωή. Αν σπαταλήσουν τα καλύτερά τους χρόνια για να σωθούν, θα είναι πολύ αργά για να μετανιώσουν!

Αυτήν τη στιγμή, ποιο είναι το πιο σημαντικό θέμα που πρέπει να κάνετε πράξη; Όταν σας συμβαίνουν πράγματα, πρέπει γρήγορα να αναζητάτε την αλήθεια, να γαληνεύετε την καρδιά σας ενώπιον του Θεού, να προσεύχεστε σ’ Αυτόν και να διαβάζετε τα λόγια Του με καρδιά γεμάτη υποταγή στον Θεό. Αν το κάνετε, θα μπορέσετε να θεμελιώσετε μια κανονική σχέση μαζί Του. Αν, παρόλο που πιστεύεις στον Θεό, δεν έχεις καμία σχέση μαζί Του, αν συνεχίζεις να πιστεύεις σε έναν αόριστο Θεό, αν δεν έχεις κανονική σχέση με τον πρακτικό Θεό, τότε μπορεί ο Θεός να αναγνωρίσει ότι πιστεύεις σ’ Αυτόν; Κι αν δεν σε αναγνωρίσει ο Θεός, τότε δεν έχεις πρόβλημα; Πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να επιδιώκεις, έτσι ώστε ο Θεός να σε αναγνωρίσει ως μέλος του οίκου Του, ως έναν από τους ακολούθους Του. Μην είσαι αδιάλλακτος ούτε επαναστατικός, και μην απομακρυνθείς σε καμία περίπτωση από τον Θεό· πρέπει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να Τον αποδεχτείς ως Κύριό σου. Άρα, τι πρέπει να κάνεις στη συνέχεια; Να σπεύδεις να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού, να αποδεχτείς όλη την αλήθεια που έχει εκφράσει Εκείνος, να την κάνεις πράξη και να τη βιώσεις, και να εισέλθεις στην πραγματικότητα· αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αν πιστεύετε ότι αυτά τα λόγια που έχω συναναστραφεί είναι σημαντικά, αν μπορείτε να τα εφαρμόσετε στη ζωή σας, να τα κάνετε οδηγό στη ζωή σας και να τα μετατρέψετε στην πραγματικότητα που βιώνετε, τότε θα έχετε κερδίσει κάτι και η σημερινή Μου συναναστροφή δεν θα είναι μάταιη. Το πιο σημαντικό πράγμα για την πίστη στον Θεό είναι να Τον έχεις στην καρδιά σου, να μπορείς να ενεργείς με βάση τα λόγια Του, να Τον τιμάς στην καρδιά σου ως μέγα και να Του υποτάσσεσαι· πρέπει να θέτεις όλα όσα κάνεις ενώπιον του Θεού και να βεβαιώνεσαι ότι έχουν σχέση μ’ Αυτόν· αυτό σημαίνει ότι για να πιστέψεις στον Θεό, πρέπει να έχεις την ομοιότητα κάποιου που πιστεύει σ’ Αυτόν. Πρέπει να έχεις την πραγματικότητα της πίστης στον Θεό. Αφού ακούσεις ένα κήρυγμα, καταλαβαίνεις ποιες είναι οι προθέσεις του Θεού, και μπορείς να βασίσεις την άσκησή σου και την είσοδό σου στις απαιτήσεις Του. Μετά από λίγο καιρό, βλέπω ότι οι άνθρωποι έχουν αλλάξει, ότι τα λόγια Μου τους έχουν ωφελήσει, ότι έχουν αλλάξει την κατάστασή τους και την κατεύθυνση προς την οποία βαδίζουν. Όταν οι άνθρωποι μεταστραφούν πραγματικά, τότε δεν θεωρώ ότι όσα έχω πει έχουν πάει στράφι. Όταν σας βλέπω να βάζετε αυτά τα λόγια στην καρδιά σας και δεν μπαίνουν από το ένα αυτί και βγαίνουν από το άλλο, τότε χαίρομαι πολύ να σας βλέπω. Αν, όσα λόγια κι αν σας πω, δεν ακούτε και δεν τα παίρνετε στα σοβαρά, αν κάνετε ό,τι θέλετε και ενεργείτε όπως θέλετε, τότε όταν σας κοιτάζω, πονάω· αρχίζω να νιώθω αποστροφή για σας, και είναι μάταιο να λες όμορφα λόγια ή να παρουσιάζεις τον εαυτό σου καλύτερο εξωτερικά. Κάτι τέτοιο θα ήταν υποκρισία εκ μέρους σου, και Μου είναι δυσάρεστο να το βλέπω. Άρα, είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι να κάνουν πράξη την αλήθεια, και ακόμη πιο σημαντικό να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Όσοι έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα καταλήγουν με φυσικό τρόπο να έχουν φόβο Θεού· όσοι αποκτούν θεοφοβούμενη καρδιά μπορούν με φυσικό τρόπο να βαδίσουν στο μονοπάτι της σωτηρίας.

05 Φεβρουαρίου 2017