Παραρτημα: Μια ανάλυση της ανατολικής και της δυτικής παραδοσιακής κουλτούρας

Πείτε μου, τι είναι η αλήθεια; Δεν έχουμε συναναστραφεί στο παρελθόν πάνω σε αυτό το θέμα; (Ναι, έχουμε.) Πείτε μου, λοιπόν, με δικά σας λόγια, τι είναι η αλήθεια. (Η αλήθεια είναι η αρχή και το κριτήριο με το οποίο αξιολογούνται όλοι οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα.) Ωραία. Άλλος κανείς; Μπορούμε να το διατυπώσουμε με άλλον τρόπο; Μη σκέφτεστε ποια λόγια του δόγματος να χρησιμοποιήσετε ή ποια λόγια του Θεού να επιλέξετε για την απάντησή σας. Απλώς απαντήστε με λόγια από τη δική σας πραγματική εμπειρία και τη δική σας πραγματική κατανόηση. Δεν χρειάζεται να είναι τόσο βαθυστόχαστα τα λόγια σας. Κάποιοι λένε: «Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια». Αυτό είναι μεν σωστό, αλλά αν μπορείς μόνο να το λες και δεν κατανοείς την ουσιαστική σημασία των λέξεων, τότε για σένα δεν είναι παρά ένα δόγμα. Ας πάμε τώρα ένα βήμα παραπέρα —τι είναι η αλήθεια; Τι είναι τα λόγια του Θεού; Ποια είναι η ουσία των λόγων του Θεού; Είναι άραγε η αλήθεια το κριτήριο που δημιουργούν οι άνθρωποι μέσω της σκέψης και της μελέτης; (Όχι, δεν είναι.) Είναι μήπως η σύνοψη των βιωμάτων και των γνώσεων που έχουν αποκτήσει οι άνθρωποι, ή ένα είδος κοινωνικής κουλτούρας ή μια παραδοσιακή κουλτούρα που διαμορφώθηκε σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο; (Όχι, δεν είναι.) Τότε, μήπως η αλήθεια είναι οι αρχές που συνοψίζουν οι άνθρωποι από μόνοι τους για τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους; (Όχι, δεν είναι.) Τι ακριβώς είναι, λοιπόν; Πώς μπορούμε να προσδιορίσουμε τις αρχές που αναφέρονται εδώ, έτσι ώστε να έχουν ένα συγκεκριμένο νόημα που μόλις το ακούνε οι άνθρωποι θα γνωρίζουν ότι είναι η αλήθεια; Πώς μπορούμε να το διατυπώσουμε με περιεκτικό και σαφή τρόπο; (Όλες οι απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο είναι η αλήθεια.) Όλες οι απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο είναι η αλήθεια. Αυτό ισχύει, αλλά πώς θα μπορούσατε να το πείτε με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια; (Η αλήθεια είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων.) Αυτό παλιά το έλεγαν συχνά. Λέγαμε συχνά ότι τα λόγια του Θεού, οι απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο και η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων είναι η αλήθεια. Τι άλλο μένει να πούμε; (Η αλήθεια είναι το κριτήριο και το μονοπάτι για το πώς πρέπει να διαχειρίζονται τα ζητήματα και να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι.) Η αλήθεια είναι το κριτήριο και το μονοπάτι για το πώς πρέπει να διαχειρίζονται τα ζητήματα και να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι· κι αυτό ισχύει. Τώρα, βάλτε μαζί όλες αυτές τις πτυχές και ορίστε την αλήθεια σε μία περιεκτική πρόταση. (Ο Θεός είναι η αλήθεια.) Ο Θεός είναι η αλήθεια· αυτό είναι πολύ ευρύ, πολύ γενικό. Πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένο, ώστε όταν το ακούνε οι άνθρωποι, να το θεωρούν έναν ακριβή ορισμό, που να μην είναι κενός, αλλά αρκετά σαφής και πρακτικός, και να πιστεύουν ότι ταιριάζει. Προσπαθήστε να το συνοψίσετε ξανά. Πώς ακριβώς θα μπορούσατε να το διατυπώσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια; (Ο Άνωθεν έχει συναναστραφεί στο παρελθόν ότι η αλήθεια είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό.) Δεν είναι συνοπτική αυτή η διατύπωση; (Ναι, είναι.) Η αλήθεια είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Γιατί την ορίζουμε ως κριτήριο; Πώς θα πρέπει να κατανοήσουμε τη λέξη «κριτήριο» με την κυριολεκτική έννοια; (Ως μια συγκεκριμένη αρχή.) Ως μια συγκεκριμένη αρχή ή έναν συγκεκριμένο κανόνα. Μπορούμε επίσης να την αποκαλέσουμε κανονισμό. Άρα, σε τι αναφέρεται ένα «κριτήριο»; (Σε ένα πρότυπο.) Αναφέρεται σε ένα πρότυπο, σε έναν συγκεκριμένο κανόνα και σε μια αρχή. Αυτό αποκαλούμε κριτήριο. Το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Αν οι ορισμοί αυτοί είναι ακριβείς, τότε με τι σχετίζεται αυτό το κριτήριο; Σε τι αναφέρεται εδώ; Είναι όπως ορίστηκε προηγουμένως: το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Αυτό είναι η αλήθεια. Τώρα, όταν κάποιος διαβάζει αυτήν την πρόταση, θα μπορούσε να σκεφτεί: «Η παραδοσιακή μας κουλτούρα είναι κι αυτή η αλήθεια»; Μπορεί αυτό να ενταχθεί στην κατηγορία της αλήθειας; (Όχι, δεν μπορεί.) Δεν μπορεί. Άραγε μπορεί κανείς να πει: «Έχουμε ένα συμπέρασμα μιας επιστημονικής έρευνας που είναι η αλήθεια» ή «Ο λαός μας έχει μια κουλτούρα ή μια εμπειρία ή έναν καλό ηθικό κανόνα που είναι επίσης η αλήθεια»; Μπορεί να οριστεί η αλήθεια με αυτόν τον τρόπο; (Όχι, δεν μπορεί.) Γιατί δεν μπορούμε να ορίσουμε την αλήθεια με βάση αυτά τα πράγματα; Γιατί λέμε ότι αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια; (Δεν έχουν καμία σχέση με τη λατρεία προς τον Θεό.) Σωστά. Μπορεί να σχετίζονται με τη συμπεριφορά των ανθρώπων, αλλά δεν σχετίζονται με τη λατρεία προς τον Θεό. Σε τι αναφέρεται η συμπεριφορά για την οποία μιλούν; Ποια είναι τα πρότυπα και οι κανόνες τους; Η καλή συμπεριφορά που προέρχεται από τον Σατανά. Δεν σχετίζονται με τη λατρεία προς τον Θεό, σχετίζονται με τη λατρεία και την υπεράσπιση του Σατανά. Είναι μια σειρά αποφθεγμάτων ή παραδόσεων σχετικά με τη συμπεριφορά που έχουν συνοψιστεί από τις ανθρώπινες φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις και από ό,τι πιστεύουν οι άνθρωποι ότι είναι καλά ήθη ή καλή συμπεριφορά. Δεν αφορούν την αλήθεια ούτε τη λατρεία προς τον Θεό. Δεν έχουν καμία σχέση με τη λατρεία προς τον Θεό.

Οι Κινέζοι έχουν διαμορφώσει μια παραδοσιακή κουλτούρα που είναι κατάλληλη μόνο για τους Κινέζους και την οποία δεν μπορούν να αποδεχθούν οι Δυτικοί. Οι Δυτικοί έχουν τους δικούς τους εθνικούς ήρωες, τα δικά τους εθνικά αισθήματα ηθικής ακεραιότητας και τις δικές τους εθνικές κουλτούρες· αν, όμως, έφερναν τις κουλτούρες τους στην Ανατολή, θα τις αποδέχονταν οι άνθρωποι εκεί; (Όχι.) Ομοίως, δεν θα τις αποδέχονταν. Επομένως, όσο κι αν εκτιμούν οι άνθρωποι αυτές τις κουλτούρες και όσο ευγενείς κι αν θεωρούν αυτές τις παραδόσεις, έχουν όλα αυτά καμία σχέση με την αλήθεια; (Όχι, δεν έχουν.) Δεν έχουν καμία σχέση. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα είδος παραδοσιακής κουλτούρας στην Ανατολή που υποστηρίζει ότι οι κουκουβάγιες δεν είναι ευοίωνα ζώα. Τι λέει ο λαός; «Να φοβάσαι την κουκουβάγια που γελάει κι όχι την κουκουβάγια που κλαίει. Αν τις ακούσεις να κράζουν, θα συμβούν κακά πράγματα». Στην ανατολική παραδοσιακή κουλτούρα, οι κουκουβάγιες θεωρούνται κακός οιωνός και κακοτυχία. Επομένως, οι ανατολικοί λαοί συμπαθούν άραγε αυτό το «κακότυχο» ζώο; (Όχι, δεν το συμπαθούν.) Και πού βασίζεται αυτή η αντιπάθεια; Βασίζεται στην ανατολική παραδοσιακή κουλτούρα και σε όσα έχουν περάσει από γενιά σε γενιά, σύμφωνα με τα οποία «Αν ακούσεις μια κουκουβάγια να κράζει, είναι προάγγελος θανάτου στην οικογένεια». Αυτό μπορεί να είναι ένας νόμος που έχουν διαμορφώσει οι άνθρωποι, μια ανθρώπινη φαντασιοκοπία ή μια σύμπτωση· από εκεί κι έπειτα, πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι οι κουκουβάγιες είναι κακό πράγμα. Πιστεύουν ότι κανείς δεν θα πρέπει να τις λατρεύει ούτε να τις μεταχειρίζεται σαν να είναι ευοίωνα ζώα, καθώς και ότι, αν δουν μια κουκουβάγια, θα πρέπει να τη διώξουν γρήγορα κι όχι να την καλοδεχτούν. Δεν είναι αυτό ένα είδος κουλτούρας; (Ναι, είναι.) Είτε αυτό το είδος κουλτούρας είναι θετικό είτε αρνητικό, είναι ένα είδος λαϊκής κληρονομιάς. Προς το παρόν, ας μην αναλύσουμε αν είναι σωστή ή λάθος. Ας πούμε απλώς ότι όλοι οι άνθρωποι στην Ανατολή, και ιδιαίτερα στην Κίνα, ενστερνίζονται πλήρως την κουλτούρα αυτή. Όλοι οι άνθρωποι εκεί πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι οι κουκουβάγιες είναι κακό πράγμα, ότι δεν είναι ευοίωνα ζώα, κι έτσι αν τις δουν, σπεύδουν να τις αποφύγουν. Όμως στη Δύση, κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι κουκουβάγιες είναι ευοίωνα ζώα και έχουν για διακόσμηση αγάλματα και εικόνες κουκουβάγιας. Επίσης, ένα σωρό κεντήματα και τοτέμ έχουν σχέδια κουκουβάγιας, και οι κουκουβάγιες θεωρούνται ευοίωνα ζώα. Τι σημαίνει «ευοίωνο ζώο»; Σημαίνει ένα ζώο που μπορεί να σου φέρει καλή τύχη και ότι αν το ακούσεις ή το δεις, δεν θα σε βρει κακοτυχία. Αυτό είναι ένα είδος λαϊκής παραδοσιακής κουλτούρας στη Δύση. Δεν θα κρίνουμε ποια απ’ αυτές τις κουλτούρες είναι σωστή και ποια λάθος· δεν θα βγάλουμε κάποια ετυμηγορία σχετικά μ’ αυτό. Αλλά απ’ αυτό το ζήτημα, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι για το ίδιο ζώο που δημιουργήθηκε από τον Θεό υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις στην Ανατολή και στη Δύση, οι οποίες μάλιστα είναι εντελώς ανόμοιες. Οι ανατολικοί λαοί δεν τη θεωρούν καλό πράγμα και, είτε γελάει είτε κλαίει μια κουκουβάγια, το θεωρούν κακό, ενώ οι δυτικοί λαοί πιστεύουν ότι είτε κλαίει είτε γελάει, είναι ευοίωνο ζώο, και ότι μόνο και μόνο αν δουν μια κουκουβάγια, αυτό θα τους φέρει καλοτυχία, οπότε τις αντιμετωπίζουν ως ευοίωνα ζώα. Αυτές οι δύο οπτικές και οι τρόποι αντιμετώπισης της κουκουβάγιας προέρχονται από παραδοσιακή κουλτούρα: μία κουλτούρα που θεωρεί τις κουκουβάγιες κακότυχες και μία κουλτούρα που τις θεωρεί ευοίωνες. Αν το εξετάσουμε τώρα, ποια απ’ τις δύο κουλτούρες συμβαδίζει με την αλήθεια και ποια όχι; (Καμία από τις δύο δεν συμβαδίζει με την αλήθεια.) Σε τι βασίζετε αυτόν τον ισχυρισμό; (Καμία από τις δύο απόψεις δεν προέρχεται από τον Θεό.) Σωστά. Όταν οι άνθρωποι λένε ότι οι κουκουβάγιες δεν είναι ευοίωνα ζώα, σε τι βασίζουν αυτήν την άποψη; Τη βασίζουν στην ανατολική παραδοσιακή κουλτούρα. Αυτό που πιστεύουν ότι είναι ευοίωνο ή δυσοίωνο ή ότι φέρνει καταστροφή, κακοτυχία ή καλοτυχία το καθορίζουν σύμφωνα με βάση την παραδοσιακή κουλτούρα. Βλέπουν τα πράγματα με τρόπο που απορρέει από φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις, από τις οποίες προκύπτει η συγκεκριμένη κουλτούρα. Οι Δυτικοί πιστεύουν ότι αυτό το ζώο μπορεί να φέρει καλή τύχη στους ανθρώπους, και φυσικά αυτό είναι λίγο καλύτερο και πιο προοδευτικό από το να αντιμετωπίζεται και να θεωρείται ως κακότυχο ζώο. Δίνει στους ανθρώπους την εντύπωση ότι είναι ένα πολύ καλό ζώο και, τουλάχιστον, αν δουν μία, θα νιώσουν ήρεμοι. Αυτό είναι καλύτερο από το να νιώθουν κακότυχοι. Όμως, τι μπορείς να κερδίσεις από αυτήν την αντίληψη; Μπορούν πραγματικά οι κουκουβάγιες να σου φέρουν καλή τύχη; (Όχι, δεν μπορούν.) Αν έχεις γεννηθεί στην Κίνα, θα μπορούσαν πραγματικά οι κουκουβάγιες να καθορίσουν την τύχη σου; Και πάλι όχι. Οπότε, τι μπορείς να διαπιστώσεις από αυτό; Είτε πιστεύεις ότι αυτό το ζώο μπορεί να σου φέρει κακή είτε καλή τύχη, όλο αυτό είναι απλώς μια ανθρώπινη πεποίθηση και αντίληψη, και όχι ένα γεγονός. Τι αποδεικνύει αυτό; (Ότι η παραδοσιακή κουλτούρα δεν είναι η αλήθεια.) Σωστά. Καμία κουλτούρα δεν είναι η αλήθεια. Πώς πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίζεις τις κουκουβάγιες με τρόπο που συμβαδίζει με την αλήθεια; Αυτό σχετίζεται με το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Ποιο είναι το κριτήριο εδώ; Δηλαδή, από ποια οπτική θα πρέπει να βλέπεις αυτό το πλάσμα και πώς θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις αν εμφανιστεί μπροστά σου, είτε κλαίει είτε γελάει: αυτά τα πράγματα έχουν να κάνουν με το κριτήριο. Ποιο είναι το κριτήριο; (Η αλήθεια.) Το κριτήριο είναι η αλήθεια. Σε σχέση με το πώς να αντιμετωπίσεις μια κουκουβάγια, πού θα πρέπει να βασιστείς; (Στα λόγια του Θεού.) Και τι αναφέρουν τα λόγια του Θεού για το πώς να αντιμετωπίζεται αυτό το πλάσμα; Δεν αναφέρουν συγκεκριμένα «Πρέπει να συμπεριφέρεσαι σωστά στις κουκουβάγιες και να μην έχεις προκατάληψη σε αυτό το ζήτημα. Δεν μπορείς να λες ότι οι κουκουβάγιες είναι κακότυχες ούτε ότι θα σου φέρουν καλή τύχη. Πρέπει να αντιμετωπίζεις τις κουκουβάγιες αντικειμενικά και δίκαια». Ο Θεός δεν το είπε αυτό. Οπότε, ποια θα πρέπει να είναι η βάση σου ώστε οι απόψεις σου για τις κουκουβάγιες να συμβαδίζουν με το κριτήριο, με την αλήθεια; (Το γεγονός ότι ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα.) Η βάση σου θα πρέπει να είναι το γεγονός ότι ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα. Αυτή είναι η αλήθεια. Στα χέρια του Θεού όλα τα πράγματα έχουν τη λειτουργία τους, την αποστολή τους και την αξία ύπαρξής τους. Τι άλλο; (Όλα τα πράγματα είναι καλά από την οπτική του Θεού.) Σωστά. Όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός είναι καλά, έχουν αξία ύπαρξης και πρέπει να υπάρχουν. Εφόσον κάτι προέρχεται από τον Θεό και δημιουργήθηκε από Εκείνον, δεν θα είναι ποτέ περιττό. Τι σημαίνει «δεν θα είναι ποτέ περιττό»; Σημαίνει ότι δεν θα φέρει έτσι απλά κακοτυχία στους ανθρώπους. Είναι ποτέ δυνατόν μια μικρή κουκουβάγια να σου φέρει έτσι απλά κακοτυχία; Αυτό δεν θα σήμαινε ότι η κουκουβάγια είναι πανίσχυρη; Ποιο είναι ανώτερο; Οι άνθρωποι ή οι κουκουβάγιες; Οι άνθρωποι είναι οι επόπτες των πάντων, και είναι πιο ακριβές να πούμε ότι αυτοί ελέγχουν το πεπρωμένο των κουκουβαγιών· θα μπορούσαν να τις εξαφανίσουν όλες μεμιάς. Είναι αδύνατον οι κουκουβάγιες να αλλάξουν το πεπρωμένο του ανθρώπου. Άρα, ποιος τρόπος αντιμετώπισης αυτού του πλάσματος συμβαδίζει με την αλήθεια; Η αντιμετώπισή του σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα, όλα τα διαφορετικά πλάσματα, καθώς και τους ανθρώπους. Οι κουκουβάγιες είναι πλάσματα, οπότε θα πρέπει να τις προσεγγίζουμε με την ίδια οπτική που αντιμετωπίζουμε όλα τα δημιουργήματα. Κατ’ αρχάς, δεν μπορούμε να καταστρέφουμε επιπόλαια τους νόμους επιβίωσής τους. Για παράδειγμα, η συνήθεια και το χαρακτηριστικό των κουκουβαγιών είναι ότι κοιμούνται την ημέρα, και κυνηγούν και είναι δραστήριες τη νύχτα. Αν βρεις μια τραυματισμένη κουκουβάγια κι έχεις την καλοσύνη να τη φροντίσεις, πώς θα πρέπει να τη μεταχειριστείς; (Σύμφωνα με τις δικές της συνήθειες.) Σωστά. Πρέπει να σεβαστείς τους νόμους με τους οποίους ζει. Μη σκεφτείς να την αναγκάσεις να κοιμηθεί το βράδυ, ταΐζοντάς την υπνωτικά χάπια αν δεν κοιμάται. Αυτό είναι λάθος. Αν κάνει συνέχεια φασαρία το βράδυ και δεν σε αφήνει να ξεκουραστείς, τότε μπορείς να την πας κάπου που δεν θα σε ενοχλεί, αλλά δεν μπορείς να διαταράξεις τους νόμους με τους οποίους ζει ούτε να παραβιάσεις τον τρόπο επιβίωσής της. Αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος να την αντιμετωπίσεις; (Ναι, αυτός είναι.) Αυτή θα πρέπει να είναι η οπτική σου απέναντι σε όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Πρώτον, να έχεις σωστή οπτική. Αυτό θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα όταν κάνεις οτιδήποτε. Δεύτερον, πρέπει να χρησιμοποιείς αυτήν τη σωστή οπτική όταν κάνεις πράγματα ή διαχειρίζεσαι ζητήματα, ώστε οτιδήποτε κάνεις να συμβαδίζει με την αλήθεια. Αυτά είναι κριτήρια. Για να το θέσουμε απλά, τα κριτήρια είναι ακριβείς κανόνες και νόμοι. Για παράδειγμα, όταν μια γάτα βλέπει ένα ποντίκι, θέλει να το πιάσει. Ας πούμε ότι πιστεύεις πως τα ποντίκια είναι κι αυτά δημιουργήματα του Θεού, και θέλεις να συγκρατήσεις τη γάτα και να μην την αφήσεις να το πιάσει. Είναι λάθος αυτό; (Ναι, είναι.) Τι πιστεύετε για αυτήν την προσέγγιση; (Παραβιάζει τους νόμους.) Είναι ενάντια στους νόμους της φύσης. Κάποιοι, όταν βλέπουν ένα ψάρι στο νερό, σκέφτονται: «Όλοι λένε ότι τα ψάρια δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς νερό. Αλλά θα δοκιμάσω τα πάντα για να το βγάλω έξω από το νερό και να το κάνω να ζήσει στη στεριά». Έτσι, λίγο μετά, το ψάρι πεθαίνει. Πώς χαρακτηρίζεται αυτό; (Παράλογο.) Είναι παράλογο. Μέσα απ’ τη συζήτηση για τις κουκουβάγιες, καταλάβατε πάνω-κάτω τι είναι τα κριτήρια και σε τι βασίζονται; (Βασίζονται στα λόγια του Θεού.) Σωστά. Βασίζονται στα λόγια του Θεού. Οπότε, πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζετε τις κουκουβάγιες από δω και στο εξής; Αν ένα βράδυ ακούσεις μια κουκουβάγια να σκούζει έξω από το παράθυρό σου, πώς θα πρέπει να το διαχειριστείς; Τουλάχιστον, ξέρουμε ότι έχει το δικαίωμα να σκούζει, και θα πρέπει να της αναγνωρίσουμε αυτό το δικαίωμα. Αν κάνει πολλή φασαρία, μπορείς να τη διώξεις, αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχείς μήπως σε βρει κακοτυχία την επόμενη ημέρα. Είναι άσκοπο να το σκέφτεσαι αυτό, καθώς η μοίρα, η ζωή και ο θάνατος του ανθρώπου βρίσκονται όλα στα χέρια του Θεού και υπό την κυριαρχία Του. Οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, οπότε αποκτούν εύκολα προκαταλήψεις απέναντι στα πράγματα, και μπορεί να έχουν ακόμη και φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις ή να γίνονται κάπως προληπτικοί. Αυτό τους οδηγεί σε λανθασμένες απόψεις για πολλά πράγματα και έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές ούτε ανταποκρίνονται εξ ολοκλήρου στο κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Ποιος είναι ο λόγος; (Ότι δεν κατανοούν την αλήθεια.) Ο λόγος είναι ότι δεν κατανοούν την αλήθεια.

Κάποιοι Ανατολικοί, όταν έρχονται σε επαφή με Δυτικούς, βλέπουν τα διακριτά τους χαρακτηριστικά —την ψηλή ράχη της μύτης, τα μεγάλα μάτια, τα διάφορα χρώματα μαλλιών, και το πόσο κομψοί είναι όλοι— και ασυνείδητα αναπτύσσουν ένα αίσθημα φθόνου ή θαυμασμού για αυτούς. Κατόπιν, μέσω της συνεχιζόμενης επαφής, αποδέχονται διαρκώς τη δυτική κουλτούρα. Γιατί μπορούν να την αποδεχθούν; Λόγω του φθόνου στην καρδιά τους, και της επιθυμίας τους να είναι σαν κι αυτούς. Πιστεύουν ότι η εμφάνιση καθορίζεται από τον Θεό και δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά ότι αν μπορούσαν να υιοθετήσουν τους δυτικούς τρόπους ζωής, όπως τον τρόπο που τρώνε, που ντύνονται και τον τρόπο που χρησιμοποιούν πράγματα, καθώς και τον τρόπο ομιλίας, τον τρόπο σκέψης και την κουλτούρα τους, τότε θα αποκτούσαν αξία. Τι πιστεύετε για αυτήν την ιδέα; Την έχουν όλοι; (Ναι, την έχουν.) Ορισμένοι Ανατολικοί θέλουν να μιμούνται τους Δυτικούς, και το πρώτο πράγμα που μιμούνται είναι να πίνουν καφέ. Πιστεύουν ότι το τσάι που πίνουν οι Ανατολικοί δεν είναι εκλεπτυσμένη συνήθεια, οπότε μαθαίνουν από τους Δυτικούς να πίνουν καφέ. Συγκεκριμένα, ορισμένοι Ανατολικοί βλέπουν πολλούς Δυτικούς να πηγαίνουν βιαστικά στη δουλειά κάθε πρωί, κρατώντας στο χέρι μια κούπα καφέ, και με τον καιρό μαθαίνουν κι εκείνοι να κάνουν το ίδιο, μερικές φορές ακόμη και χωρίς να είναι στην πραγματικότητα πολυάσχολοι. Αυτό λέγεται μίμηση. Οι Ανατολικοί δεν έχουν στην πραγματικότητα αυτήν τη συνήθεια, αλλά θεωρούν τα έθιμα των Δυτικών καλά, εκλεπτυσμένα και κομψά. Πιστεύουν ότι, ακόμη κι αν δεν έχουν αυτήν τη συνήθεια, θα πρέπει να τη μάθουν και να τη μιμηθούν. Κι αν τη μάθουν κι αρχίσουν να ζουν με αυτήν, πιστεύουν ότι θα ενταχθούν σίγουρα στις τάξεις των Δυτικών και θα γίνουν και οι ίδιοι Δυτικοί. Αυτό είναι ένα είδος λατρείας για τους Δυτικούς. Αν σου αρέσει πραγματικά κάτι, τότε φυσικά να το μελετήσεις. Αλλά αν μαθαίνεις ένα τέτοιο έθιμο απλώς και μόνο ως βιτρίνα για να κάνεις επίδειξη στους άλλους, τότε είναι μίμηση. Αν κάποιος δεν κατανοεί την αλήθεια, δεν θα έχει κανένα κριτήριο σε οτιδήποτε κάνει, και θα είναι σαν ακέφαλη κότα, χωρίς σκοπό και χωρίς κατεύθυνση. Όταν βλέπει Δυτικούς, θα μελετά πώς συμπεριφέρονται οι Δυτικοί. Όταν βλέπει τι είναι της μόδας παγκοσμίως, θα μελετά αυτό. Οι άπιστοι είναι έτσι. Κι αν κάποιος που πιστεύει στον Θεό κάνει το ίδιο, τότε τι είδους άνθρωπος είναι; (Δύσπιστος.) Σωστά. Έχει κανένα πρότυπο ή καμία αρχή όταν κάνει πράγματα; (Όχι, δεν έχει.) Δεν έχει αρχές. Γιατί; Επειδή λατρεύει τις παγκόσμιες τάσεις και τη μοχθηρία. Δεν θαυμάζει τον Θεό, δεν αγαπά κατά βάθος την αλήθεια και ούτε την αποδέχεται ούτε την αναζητά. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι δύσπιστοι. Επειδή ένας τέτοιου είδους άνθρωπος έχει αυτές τις ουσίες, ακόμη κι αν είναι στην εκκλησία και διαβάζει τα λόγια του Θεού και ακούει τα κηρύγματα, δεν θα μπορέσει ποτέ να βρει το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Αυτό σημαίνει εμμέσως ότι δεν μπορεί ποτέ να αποκτήσει την αλήθεια. Έτσι δεν είναι; (Ναι, έτσι είναι.) Όταν ένας άνθρωπος μιμείται τους άλλους που πίνουν καφέ, αποκαλύπτονται οι προτιμήσεις του, το μονοπάτι που ακολουθεί και οι αρχές των πράξεών του. Πείτε μου, η αλήθεια είναι να πίνουμε τσάι ή να πίνουμε καφέ; (Κανένα από τα δύο δεν σχετίζεται με την αλήθεια.) Καλά το είπατε. Άρα, τι είναι η αλήθεια; Ορισμένοι λένε: «Οτιδήποτε προέρχεται από τον Θεό είναι η αλήθεια. Τα λόγια του Θεού που αναφέρουν ότι είναι καλό να καταναλώνεις εποχικά προϊόντα είναι η αλήθεια». Αυτό είναι σωστό. Η αλήθεια είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό. Οπότε, τι περιλαμβάνει το κριτήριο για τη συμπεριφορά; Αφορά κάθε πτυχή της αλήθειας που έχει σχέση με τη συμπεριφορά. Και το κριτήριο για τις πράξεις; Είναι ο τρόπος και τα μέσα με τα οποία διαχειρίζεσαι τα πράγματα. Όλοι γνωρίζουμε το κριτήριο για τη λατρεία προς τον Θεό, οπότε είναι περιττό να το αναφέρουμε. Αυτό το κριτήριο έχει ένα εύρος που αναφέρεται σε αυτά τα πράγματα, και όλα σχετίζονται με την αλήθεια. Ας υποθέσουμε ότι λέει κάποιος: «Πώς και δεν σου αρέσει το τσάι;» κι εσύ απαντάς: «Το γεγονός ότι δεν μου αρέσει το τσάι είναι ασύμβατο με την αλήθεια;» Κάποιος άλλος λέει: «Είσαι στη Δύση. Γιατί, λοιπόν, δεν έμαθες να πίνεις καφέ; Είναι τόσο κακόγουστο να μην πίνεις καφέ!» κι εσύ απαντάς: «Προσπαθείς να με κατακρίνεις; Είναι αμαρτία να μην πίνει κανείς καφέ; Είναι το “γούστο” η αλήθεια; Τι αξία έχει το γούστο;» Δεν έχει καμία αξία, σωστά; Αυτό που πραγματικά δεν έχει καμία αξία είναι το να μην κατανοούμε την αλήθεια! Τι θα πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι μέσα από αυτό το παράδειγμα; Θα πρέπει να καταλάβουν τι απόψεις θα πρέπει να έχουν για αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, και πώς να τα διαχειρίζονται όπως απαιτεί ο Θεός, ώστε να πληρούνται τα πρότυπα που απαιτεί Εκείνος. Τι θα πρέπει να καταλάβουν και να αναζητήσουν οι άνθρωποι από όλα αυτά; Το κριτήριο που θα πρέπει να ακολουθούν για να διαχειρίζονται τα κάθε είδους πράγματα.

Πιστεύετε ότι μια παραδοσιακή κουλτούρα ή ένα εθνικό αίσθημα αξίζει τον όρο «κριτήριο»; (Όχι.) Για παράδειγμα, είναι κριτήριο η φράση «το να είσαι άνθρωπος σημαίνει ότι πρέπει να αγαπάς την πατρίδα σου»; (Όχι, δεν είναι.) Είναι κριτήριο η φράση «Το να είσαι άνθρωπος σημαίνει ότι πρέπει να δείχνεις σεβασμό στους γονείς σου»; (Όχι, δεν είναι.) Κάποιοι λένε επίσης: «Οι γυναίκες πρέπει να είναι ενάρετες» ή «Οι γυναίκες πρέπει να ακολουθούν τις αξίες του Κομφουκιανισμού». Είναι, όμως, αυτά κριτήρια; (Όχι, δεν είναι.) «Ένας άνδρας μπορεί να έχει μόνο μία σύζυγο και πρέπει να είναι πιστός». Είναι αυτό κριτήριο; Μπορεί να χαρακτηριστεί ως η αλήθεια; (Όχι, δεν μπορεί.) Είναι μια σωστή και ηθική συμπεριφορά, και το πιο βασικό και θεμελιώδες πράγμα στην ανθρώπινη φύση, αλλά υστερεί ως προς την αλήθεια. Συμφωνεί μεν με τα πρότυπα ηθικής και συμπεριφοράς της κανονικής ανθρώπινης φύσης, αλλά μπορεί να θεωρηθεί κριτήριο; Σε τι αναφέρεται το κριτήριο; (Στην αλήθεια.) Το κριτήριο αναφέρεται στην αλήθεια, και, επομένως, οτιδήποτε υστερεί ως προς την αλήθεια δεν αποτελεί κριτήριο. Βλέπετε; Είναι μήπως απαιτήσεις του Θεού οι απαιτήσεις που υπάρχουν στην παραδοσιακή κουλτούρα από τους άνδρες και τις γυναίκες τις οποίες μόλις ανέφερα; (Όχι, δεν είναι.) Τότε, τι απαιτεί ο Θεός από τους άνδρες; Τι λέει η Βίβλος; (Ότι θα πρέπει να εργάζονται και να μοχθούν για να συντηρούν τις οικογένειές τους.) Αυτή είναι η απαίτηση του Θεού από τους άνδρες, και είναι το πιο βασικό πράγμα που θα πρέπει να μπορεί να κάνει ένας άνδρας. Ποιος είναι ο κανόνας του Θεού για τις γυναίκες; (Ότι θα πρέπει η επιθυμία τους να στρέφεται προς τους άνδρες τους.) Εφόσον αυτά αναφέρουν τα λόγια του Θεού, είναι η αλήθεια, και είναι αυτά που θα πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι. Οτιδήποτε προέρχεται από την παραδοσιακή κουλτούρα ή τις ηθικές γραφές του ανθρώπου δεν είναι η αλήθεια, όσο σωστό κι αν είναι. Γιατί λέω ότι δεν είναι η αλήθεια; (Επειδή δεν το είπε ο Θεός.) Ό,τι δεν λέει ο Θεός σίγουρα δεν είναι η αλήθεια ούτε ό,τι δεν έχει καμία σχέση με τις απαιτήσεις των λόγων Του. Ποια είναι τα πρότυπα με τα οποία ορίζουν τις γυναίκες οι Ανατολικοί; Πιστεύουν ότι οι καλές γυναίκες πρέπει κατ’ αρχάς να είναι ευγενικές και ενάρετες, καλλιεργημένες και εκλεπτυσμένες, χαριτωμένες και μικροκαμωμένες, και ότι μετά τον γάμο, πρέπει να φροντίζουν όλους τους άλλους στην οικογένεια, νέους και ηλικιωμένους, χωρίς παράπονο. Είναι μόνο για να τις ποδοπατούν. Αυτή είναι η εικόνα που έχουν δημιουργήσει οι Ανατολικοί για τις γυναίκες. Αυτά είναι τα απαιτούμενα πρότυπά τους για τις γυναίκες. Ας δούμε τώρα ποια είναι τα απαιτούμενα πρότυπα των Δυτικών για τις γυναίκες, δηλαδή τι διδάσκουν και πρεσβεύουν μέσα από τις δικές τους σκέψεις και οπτικές. Οι Δυτικοί πιστεύουν ότι οι γυναίκες θα πρέπει να είναι ανεξάρτητες, ελεύθερες και ίσες. Αυτά είναι ουσιαστικά τα δικαιώματα των γυναικών που υπερασπίζεται η Δύση. Αυτά τα δικαιώματα έχουν έναν θεμελιώδη ορισμό και μια βασική απαίτηση γι’ αυτές. Με άλλα λόγια, παρουσιάζουν μια θεμελιώδη ιδέα για τον τρόπο ζωής και την εμφάνιση μιας γυναίκας. Ποια είναι αυτή η ιδέα; Ότι οι γυναίκες δεν θα πρέπει να είναι υποτακτικές και αξιολύπητες ούτε να συμπεριφέρονται κόσμια όλη την ημέρα, σαν χαλάκια που τα ποδοπατούν. Αυτό το θεωρούν κακό, και πιστεύουν ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι ισχυρές και τολμηρές. Αυτά τα απαιτούμενα πρότυπα για τις γυναίκες έχουν στην καρδιά τους οι Δυτικοί. Θεωρούν ότι οι γυναίκες δεν χρειάζεται να είναι σαν μαριονέτες και να υποτάσσονται σιωπηρά στις αντιξοότητες σε καθημερινή βάση, περιμένοντας από τους άλλους να τις επιπλήξουν ή να τους δώσουν εντολές. Πιστεύουν ότι αυτό δεν είναι απαραίτητο. Οι Δυτικοί υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι ενεργητικές, ανεξάρτητες και να ενεργούν με θάρρος. Ασφαλώς, αυτό που καταλαβαίνουμε εμείς μπορεί να μην ταυτίζεται απόλυτα με το σκεπτικό τους, αλλά αυτή είναι κατά βάση η κύρια διαφορά μεταξύ των γυναικών στην Ανατολή και στη Δύση. Ποια από αυτές τις δύο απόψεις είναι σωστή; (Καμία από τις δύο δεν είναι σωστή.) Ουσιαστικά, δεν είναι θέμα σωστού και λάθους. Σε ένα ανατολικό κοινωνικό υπόβαθρο, στο πλαίσιο μιας τέτοιας κοινότητας, πρέπει να ζεις με αυτόν τον τρόπο. Θα μπορούσες να επαναστατήσεις αν το ήθελες; Σε μια οικογένεια, αν επαναστατήσεις, κινδυνεύεις να θανατωθείς. Στη Δύση, θα μπορούσες να ζεις όπως μια δυτική· αλλά όπως κι αν ζεις, σε όποιο κοινωνικό υπόβαθρο ή σε όποια κοινότητα κι αν ζεις, ποια άποψη συμβαδίζει με την αλήθεια; (Καμία από τις δύο δεν συμβαδίζει με την αλήθεια.) Καμία από τις δύο απόψεις δεν συμβαδίζει με την αλήθεια. Και οι δύο την παραβιάζουν. Γιατί το λέω αυτό; Οι Ανατολικοί θέλουν οι γυναίκες να συμπεριφέρονται πάντα κόσμια, να ενσαρκώνουν τις αξίες του Κομφουκιανισμού, να είναι ενάρετες και ευγενικές. Για ποιον σκοπό; Για να είναι εύκολο να τις ελέγχουν. Αυτή είναι μια κακόβουλη ιδεολογία που έχει αναπτυχθεί από την παραδοσιακή ανατολική κουλτούρα και είναι ουσιαστικά επιβλαβής για τους ανθρώπους, καθώς οδηγεί τελικά τις γυναίκες σε μια ζωή χωρίς δική τους κατεύθυνση ή δικές τους ιδέες. Αυτές οι γυναίκες δεν ξέρουν τι να κάνουν, πώς να το κάνουν ή ποιες πράξεις είναι σωστές ή λάθος. Προσφέρουν ακόμη και τη ζωή τους στις οικογένειές τους, αλλά και πάλι νιώθουν ότι δεν έχουν κάνει αρκετά. Βλάπτει αυτό τις γυναίκες; (Ναι.) Δεν αντιστέκονται καν, ακόμη κι όταν τους αφαιρούνται τα δικαιώματά τους, τα δικαιώματα που θα πρέπει να απολαμβάνουν. Γιατί δεν αντιστέκονται; Λένε: «Είναι λάθος να αντισταθώ. Δεν είναι ενάρετο. Κοίτα την τάδε και την τάδε, τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα από μένα και έχουν υποφέρει πολύ περισσότερο. Παρ’ όλα αυτά, δεν παραπονιούνται ποτέ». Γιατί σκέφτονται έτσι; (Είναι επηρεασμένες από τον τρόπο σκέψης της παραδοσιακής κουλτούρας.) Είναι αυτή η παραδοσιακή κουλτούρα που έχει ριζώσει βαθιά μέσα τους και τους έχει προκαλέσει μεγάλα βάσανα. Πώς μπορούν και ανέχονται τέτοιο μαρτύριο; Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό το μαρτύριο είναι οδυνηρό, ότι τις κάνει να αισθάνονται ανήμπορες και πληγώνει την καρδιά τους. Οπότε, πώς και το ανέχονται, παρ’ όλα αυτά; Ποιος είναι ο αντικειμενικός λόγος; Ότι αυτό είναι το κοινωνικό τους υπόβαθρο. Επομένως, δεν μπορούν να ξεφύγουν, αλλά απλώς να υποκύψουν σιωπηλά σε αυτό. Έτσι νιώθουν και υποκειμενικά. Δεν κατανοούν την αλήθεια ούτε το πώς θα έπρεπε να ζουν οι γυναίκες με αξιοπρέπεια ή ποιος είναι ο σωστός τρόπος να ζουν οι γυναίκες. Κανείς δεν τους τα έχει πει αυτά τα πράγματα. Σύμφωνα μ’ αυτά που γνωρίζουν, ποιο είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά και τις πράξεις των γυναικών; Η παραδοσιακή κουλτούρα. Πιστεύουν ότι αυτά που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά είναι σωστά, και ότι αν κάποιος τα παραβιάσει, τότε η συνείδησή του πρέπει να καταδικαστεί. Αυτό είναι το δικό τους «κριτήριο». Όμως, είναι πραγματικά σωστό αυτό το κριτήριο; Θα πρέπει να μπει σε εισαγωγικά; (Ναι, θα πρέπει.) Αυτό το κριτήριο δεν συμβαδίζει με την αλήθεια. Όσο κι αν επιδοκιμάζεται ή ευνοείται η συμπεριφορά κάποιου υπό τον έλεγχο αυτού του τρόπου σκέψης και αυτής της οπτικής, αποτελεί πράγματι κριτήριο; Όχι, αφού είναι ενάντια στην αλήθεια και την ανθρώπινη φύση. Για πολύ καιρό, οι γυναίκες στην Ανατολή έπρεπε να φροντίζουν ολόκληρη την οικογένειά τους, και ήταν υπεύθυνες για όλα τα μικρά, ασήμαντα ζητήματα. Είναι δίκαιο αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Τότε, πώς μπορούν να το ανέχονται; Επειδή είναι δέσμιες αυτού του τρόπου σκέψης και αυτής της οπτικής. Η ικανότητά τους να το ανέχονται υποδηλώνει ότι, κατά βάθος, είναι 80% σίγουροι πως αυτό είναι το σωστό, κι ότι αν απλώς το υπομείνουν, θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στα πρότυπα της παραδοσιακής κουλτούρας. Έτσι, σπεύδουν προς εκείνη την κατεύθυνση, προς αυτά τα πρότυπα. Αν πίστευαν κατά βάθος ότι ήταν λάθος και ότι δεν θα έπρεπε να το κάνουν, ότι δεν ήταν σύμφωνο με την ανθρώπινη φύση και ότι ήταν αντίθετο με την ανθρώπινη φύση και την αλήθεια, τότε θα μπορούσαν να το κάνουν; (Όχι, δεν θα μπορούσαν.) Θα αναγκάζονταν να βρουν τρόπο να ξεφύγουν από αυτούς τους ανθρώπους και όχι να είναι σκλάβες τους. Όμως, οι περισσότερες γυναίκες δεν θα τολμούσαν να το κάνουν αυτό. Τι σκέφτονται; Ότι θα μπορούσαν να επιβιώσουν χωρίς την κοινότητά τους, αλλά ότι αν έφευγαν, θα κουβαλούσαν ένα φοβερό στίγμα και θα έπρεπε να υποστούν κάποιες συνέπειες. Αφού ζυγίσουν τα πράγματα, σκέφτονται ότι αν το έκαναν, οι συνάδελφοί τους θα τις κακολογούσαν επειδή δεν ήταν ενάρετες, η κοινωνία θα τις καταδίκαζε με συγκεκριμένους τρόπους και θα είχε συγκεκριμένες απόψεις για εκείνες, και όλα αυτά θα επέφεραν σοβαρές συνέπειες. Στο τέλος, το ξανασκέφτονται και καταλήγουν στο εξής: «Καλύτερα απλώς να το ανεχτώ. Διαφορετικά, θα λυγίσω απ’ το βάρος της καταδίκης!» Έτσι είναι οι γυναίκες της Ανατολής, από γενιά σε γενιά. Τι πρέπει να υπομείνουν πίσω από όλες αυτές τις καλές πράξεις; Τη στέρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους και των δικαιωμάτων τους. Είναι αυτές οι σκέψεις και απόψεις σύμφωνες με την αλήθεια; (Όχι, δεν είναι.) Δεν είναι σύμφωνες με την αλήθεια. Έχουν στερηθεί την αξιοπρέπειά τους και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, και έχουν χάσει την ακεραιότητά τους, την ανεξάρτητη διαβίωσή τους και το περιθώριο σκέψης τους, καθώς και τα δικαιώματά τους να μιλούν και να εκφράζουν τις δικές τους επιθυμίες. Όλα όσα κάνουν τα κάνουν για αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται μαζί τους στο σπίτι. Ποιος είναι ο σκοπός τους όταν το κάνουν αυτό; Να ανταποκριθούν στα πρότυπα που απαιτεί η παραδοσιακή κουλτούρα από τη γυναίκα, και να τις επαινούν οι άλλοι, λέγοντας ότι είναι καλοί σύζυγοι και καλοί άνθρωποι. Δεν είναι αυτό ένα είδος μαρτυρίου; (Ναι, είναι.) Είναι σωστός ή στρεβλός αυτός ο τρόπος σκέψης; (Στρεβλός.) Συμβαδίζει με την αλήθεια; (Όχι.) Ο Θεός δημιούργησε την ελεύθερη βούληση για το ανθρώπινο είδος. Και τι είναι οι σκέψεις που προέρχονται από αυτήν την ελεύθερη βούληση; Είναι σύμφωνες με την ανθρώπινη φύση; Αυτές οι σκέψεις πρέπει τουλάχιστον να είναι σύμφωνες με την ανθρώπινη φύση. Πέραν αυτού, ο Θεός ήθελε επίσης οι άνθρωποι να έχουν στην πορεία της ζωής τους ακριβή εικόνα και κατανόηση για όλους τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, και κατόπιν να επιλέγουν το σωστό μονοπάτι για να ζουν και να λατρεύουν τον Θεό. Η ζωή που βιώνουν οι άνθρωποι με αυτόν τον τρόπο έχει δοθεί από τον Θεό και θα πρέπει να την απολαμβάνουν. Ωστόσο, εκείνοι περιορίζονται, και σε όλη τους τη ζωή γίνονται δέσμιοι σ’ αυτές τις υποτιθέμενες παραδοσιακές κουλτούρες και τις ηθικές γραφές, και διαστρεβλώνονται απ’ αυτές. Και σε τι μετατρέπονται στο τέλος; Σε μαριονέτες της παραδοσιακής κουλτούρας. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια; (Ναι.) Εσείς θα επιλέγατε να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι στο μέλλον; (Όχι.) Οπότε, τι πρέπει να κάνετε; Ας υποθέσουμε ότι λες: «Θα τους πολεμήσω» ή «Θα πάψω να τους υπηρετώ. Έχω ανθρώπινα δικαιώματα και έχω τη δική μου ακεραιότητα». Είναι σωστό αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Δεν είναι σωστό. Με αυτό πηγαίνεις από το ένα άκρο στο άλλο, και δεν δίνεις μαρτυρία για τον Θεό ούτε Τον εξυμνείς. Άρα, πώς θα πρέπει να ενεργείς; (Σύμφωνα με τις αρχές.) Ασφαλώς είναι σωστό να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές, και θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι σε όλους σύμφωνα με τις αρχές, να τους αντιμετωπίζεις ως αδελφούς και αδελφές αν πιστεύουν στον Θεό, και ως άπιστους αν δεν πιστεύουν. Δεν υπάρχει λόγος να αδικείς τον εαυτό σου, να διαστρεβλώνεις την ακεραιότητά σου ή να χάνεις την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά σου, θυσιάζοντας τη ζωή σου για εκείνους. Δεν το αξίζουν. Υπάρχει μόνο Ένας σε αυτόν τον κόσμο για τον οποίο αξίζει να περάσεις τη ζωή σου. Ποιος είναι; (Ο Θεός.) Γιατί; Επειδή ο Θεός είναι η αλήθεια, και τα λόγια Του είναι το κριτήριο για την ύπαρξη, τη συμπεριφορά και τις πράξεις του ανθρώπου. Όσο έχεις τον Θεό και τα λόγια Του, δεν θα παρεκκλίνεις, και θα συμπεριφέρεσαι και θα ενεργείς με ακρίβεια. Αυτή είναι η απώτερη επίδραση που επιτυγχάνουν τα λόγια του Θεού σε κάποιον μόλις σωθεί.

Το ερώτημα «Τι είναι η αλήθεια;» είναι ένα τεράστιο θέμα. Δώσαμε μόνο κάποια παραδείγματα, ένα από τα οποία ήταν πώς να αντιμετωπίζουμε τις κουκουβάγιες. Ποια ήταν τα άλλα παραδείγματα; (Οι Ανατολικοί που μιμούνται τους Δυτικούς που πίνουν καφέ.) (Τα απαιτούμενα πρότυπα των Ανατολικών και των Δυτικών για τις γυναίκες.) Αυτά είναι τα πιο προφανή παραδείγματα. Οπότε, μεταξύ της άποψης των ανατολικών και της άποψης των δυτικών λαών για διάφορα πράγματα, ποιο είναι το κριτήριο; (Καμία από τις δύο.) Καμία από τις δύο δεν σχετίζεται με την αλήθεια. Και οι δύο είναι ανθρώπινες γνώμες και απόψεις. Πιο συγκεκριμένα, είναι και οι δύο λανθασμένες οπτικές και παραλογισμοί. Δεν είναι κριτήρια. Είναι στρατηγικές, θεωρίες και φιλοσοφίες του Σατανά που βλάπτουν τους ανθρώπους. Καταλαβαίνετε λίγο περισσότερο αυτό το ζήτημα, με αυτή μας τη συναναστροφή πάνω σε αυτό; (Ναι.) Αν δεν είχα μιλήσει για αυτό, μπορεί μια μέρα να σκεφτόσασταν να μιμηθείτε τους Δυτικούς πίνοντας καφέ και τρώγοντας χάμπουργκερ, αντιγράφοντάς τους. Συμφωνεί αυτό με τις αρχές; Ακόμη κι αν τρως καθημερινά δυτικά φαγητά, αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, όλα θα είναι άσκοπα. Και πάλι δεν θα έχεις το κριτήριο για το πώς να συμπεριφέρεσαι. Το κλειδί είναι κατά πόσο μπορείς να αναζητάς την αλήθεια και να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές. Αυτό σε ωφελεί. Μέσω αυτής της συναναστροφής Μου, κατανοήσατε ως έναν βαθμό την αλήθεια και τα κριτήρια; (Ναι.) Υπάρχει αλήθεια στην παραδοσιακή κουλτούρα ή στα ηθικά κριτήρια των ανθρώπων; (Όχι, δεν υπάρχει.) Υπάρχει αλήθεια στις ηθικές γραφές; (Όχι, δεν υπάρχει.) Τώρα είστε σίγουροι ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια; (Ναι, είμαστε.) Αφού επιβεβαιώσατε ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια, πρέπει να σκεφτείτε: Τι είναι τα λόγια του Θεού; Ποιες είναι οι αρχές που απαιτούνται στα λόγια Του; Ποια είναι τα κριτήρια που έχει αναφέρει στους ανθρώπους; Πώς ακριβώς θα πρέπει να ενεργούν για να συμβαδίζουν με τα λόγια του Θεού, και ποιες είναι οι σωστές αρχές για να το κάνουν αυτό; Αυτά θα πρέπει να αναζητήσετε, αλλά προς το παρόν θα τελειώσουμε εδώ με αυτό το θέμα.