Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος δεύτερο) Έβδομο Μέρος
Όταν συναντάτε έναν αντίχριστο, πώς πρέπει να του συμπεριφέρεστε; Έχουν υπάρξει κάποιοι επικεφαλής που χαρακτηρίστηκαν ψευδοεπικεφαλής ή αντίχριστοι κι αντικαταστάθηκαν. Για έναν απ’ αυτούς, οι αδελφοί και οι αδελφές ανέφεραν λίγο μετά ότι ήταν ακόμα σε θέση να κάνει κάποιο έργο, ότι στο μεταξύ είχε μετανοήσει κι ότι τα πήγαινε καλά. Δεν είναι αρκετά σαφές αν τα πήγαινε καλά ως προς τη συμπεριφορά ή αν μιλούσε ευχάριστα ή αν είχε αποκτήσει περισσότερη πειθαρχία στον ρόλο του. Εφόσον οι αδελφοί και οι αδελφές είπαν ότι τα πήγαινε καλά, και δεδομένου ότι υπήρχε έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού για ένα μέρος του έργου, αποφασίστηκε να κάνει κάποιο έργο. Κι ως αποτέλεσμα, μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες, οι αδελφοί και οι αδελφές έκαναν μια αναφορά: «Αντικαταστήστε τον αμέσως· μας καταπιέζει αφόρητα. Αν δεν αντικατασταθεί, δεν θα μπορούμε να κάνουμε τα καθήκοντά μας». Δεν συναινούσαν σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιηθεί ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Δεν θα τον εξέλεγαν σε καμία περίπτωση ως επικεφαλής. Ήταν ο ίδιος γνωστός αχρείος —τα έλεγε ωραία, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχε αλλάξει καθόλου. Τι συνέβαινε; Η φύση του είχε φανερωθεί εντελώς. Πώς πιστεύεις ότι θα έπρεπε ν’ αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα; Το γεγονός ότι οι αδελφοί και οι αδελφές είχαν τόσο έντονη αντίδραση αποδεικνύει ότι είχαν κάποια ικανότητα διάκρισης. Κάποιοι άνθρωποι είχαν παραπλανηθεί απ’ αυτόν, κι αφού τον χειρίστηκε ο Άνωθεν, ορισμένοι πήραν το μέρος του, και αργότερα κάποιοι είπαν ότι είχε μετανοήσει. Οπότε, προήχθη άλλη μία φορά, και μετά από λίγο καιρό, αποκαλύφθηκε πλήρως. Οι αδελφοί και οι αδελφές τον είχαν πλέον διακρίνει, κι ένωσαν τις δυνάμεις τους για να τον καθαιρέσουν. Ο Άνωθεν είδε ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούσαν πλέον να διακρίνουν. Δεν είχαν ποτιστεί άσκοπα. Επομένως, αφού κανείς δεν συναινούσε να τον χρησιμοποιήσουν, ο Άνωθεν τον αντικατέστησε. Από πού προέκυψε η ικανότητα διάκρισής τους; (Από την κατανόηση της αλήθειας.) Ναι, κατανόησαν την αλήθεια. Η ικανότητα διάκρισης προέρχεται από την κατανόηση της αλήθειας. Δεν εξακολουθούσαν να βασιλεύουν εκεί η αλήθεια κι ο Θεός; (Ναι.) Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τον διέκριναν εγκαίρως: Αφού απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του, οι αδελφοί και οι αδελφές δεν υπέμεναν πλέον τον έλεγχό του. Οι άνθρωποι είχαν υποφέρει πάρα πολύ από την καταπίεσή του. Δεν είχε καθόλου ανθρώπινη φύση. Δεν έκανε τη δουλειά του, αλλά προκαλούσε αναστάτωση στην εκτέλεση των καθηκόντων των αδελφών· καθόταν στο σβέρκο τους και τους κακομεταχειριζόταν χρησιμοποιώντας τη δύναμή του. Ποιος θα συναινούσε σ’ αυτό; Μόνο ένας ανόητος· ποιος άλλος; Όταν τέτοιοι άνθρωποι αντικαθίστανται, νιώθουν κάτι μετά; Την τελευταία φορά, αυτός ο άνθρωπος είχε διωχθεί από τον Άνωθεν. Αυτήν τη φορά, καθαιρέθηκε από τους αδελφούς και τις αδελφές, τον απομάκρυναν από τη σκηνή με γιουχαΐσματα· δεν ήταν καθόλου εντυπωσιακή έξοδος! Ήθελε από την αρχή ν’ αναζητήσει μια θέση. Όπως αποδείχθηκε, δεν την απέκτησε, αλλά καταποντίστηκε μεμιάς κι επανήλθε στην αρχική του μορφή. Δεν θα έπρεπε να έχει κάνει αυτοκριτική; (Ναι.) Αν ήταν κανονικός άνθρωπος, απλώς ένας άνθρωπος με έντονα διεφθαρμένη διάθεση, δεν θα έπρεπε και πάλι να έχει κάνει αυτοκριτική; (Ναι.) Υπάρχει ένα είδος ανθρώπων που δεν κάνουν αυτοκριτική. Πιστεύουν ότι έχουν δίκιο, πως ό,τι κάνουν είναι σωστό, δεν αποδέχονται τα γεγονότα, δεν αποδέχονται τα θετικά πράγματα και δεν αποδέχονται τις αξιολογήσεις των άλλων γι’ αυτούς. Πρόκειται γι’ ανθρώπους που έχουν τη διάθεση-ουσία ενός αντίχριστου. Μόνο οι αντίχριστοι δεν ξέρουν πώς να κάνουν αυτοκριτική. Αντ’ αυτού, τι συλλογίζονται; «Πφφφ! Θα έρθει η μέρα που το άστρο μου θ’ ανατείλει ξανά. Περιμένετε να σας πιάσω στα χέρια μου· τότε θα δείτε πώς θα σας βασανίσω!» Θα έχουν την ευκαιρία να το κάνουν αυτό; (Όχι.) Τους τελείωσαν οι ευκαιρίες. Όσο οι αδελφοί και οι αδελφές κατανοούν όλο και περισσότερες αλήθειες, και μόλις είναι σε θέση να διακρίνουν όλες τις διαφορετικές καταστάσεις διαφόρων ανθρώπων, και ιδιαίτερα να διακρίνουν τους αντίχριστους, το περιθώριο που παραμένει για να κάνει κακό ένας αντίχριστος θα μικραίνει συνεχώς, και θα έχει όλο και λιγότερες ευκαιρίες να το κάνει. Δεν θα είναι εύκολο να προσπαθήσει να επανέλθει στο προσκήνιο. Οι αντίχριστοι ελπίζουν ότι ο Άνωθεν θα κηρύττει λιγότερο για την ικανότητα διάκρισης και δεν θα διακρίνει πλέον ποιοι είναι. Όταν ακούν συναναστροφές πάνω σε τέτοιες αλήθειες, ξέρουν ότι έχει έρθει το τέλος τους, και πιστεύουν ότι δεν έχει απομείνει καμία ελπίδα για την επάνοδό τους. Δεν κάνουν συλλογισμούς του τύπου: «Αυτό που εκθέτουν και διακρίνουν είναι σωστό κι αντικατοπτρίζει απόλυτα την κατάστασή μου. Πώς πρέπει ν’ αλλάξω; Αν απλώς συνεχίσω να συμπεριφέρομαι έτσι, αυτό δεν θα είναι το τέλος μου; Θα είμαι ξεγραμμένος. Τι καλό θα μπορούσε να βγει αν βαδίζω στο μονοπάτι του αρχάγγελου κι ανταγωνίζομαι τον Θεό;» Θα έκαναν τέτοιους συλλογισμούς; (Όχι.) Δεν θα συλλογιστούν, και σίγουρα δεν θα κάνουν αυτοκριτική ούτε θα προσπαθήσουν ν’ αποκτήσουν αυτογνωσία. Αντιθέτως, θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να μετανοήσουν. Αυτή είναι η φύση τους. Όσο κι αν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια, αυτό δεν πρόκειται να τους αφυπνίσει ούτε να τους κάνει να μετανοήσουν. Υπάρχει έξοδος διαφυγής χωρίς μετάνοια; (Όχι.) Δεν μετανοούν. Ακολουθούν το μονοπάτι τους μέχρι θανάτου, έως την καταστροφή που οι ίδιοι επιδίωξαν. Αυτό είναι που υπαγορεύει η φύση των αντίχριστων.
Συζητάμε όλον αυτόν τον καιρό για το θέμα της διάκρισης των αντίχριστων. Τι πιστεύετε πως νιώθουν οι αντίχριστοι όταν το ακούνε; Όταν έρχεται η στιγμή της συνάθροισης, νιώθουν ένα αφόρητο μαρτύριο κι αντιστέκονται μέσα τους. Δεν είναι αντίχριστοι; (Είναι.) Όταν ένας κανονικός άνθρωπος με διεφθαρμένη διάθεση ξέρει ότι έχει τη διάθεση ενός αντίχριστου, επιθυμεί διακαώς ν’ ακούσει και να κατανοήσει περισσότερα, γιατί μόνο μόλις κατανοήσει, θα μπορέσει να επιδιώξει την αλλαγή. Σκέφτεται ότι αν δεν κατανοήσει, θα παραστρατήσει, και ίσως έρθει μια μέρα που θα πατήσει το πόδι του στο μονοπάτι των αντίχριστων, κι εκεί θα διαπράξει μεγάλο κακό, θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου, κι έτσι θα χάσει την ευκαιρία του για σωτηρία και θα καταστραφεί. Το φοβάται αυτό. Η νοοτροπία ενός αντίχριστου είναι διαφορετική. Το μόνο που θέλει απεγνωσμένα είναι να εμποδίσει όλους τους άλλους να πουν και ν’ ακούσουν τέτοια κηρύγματα για την ικανότητα διάκρισης. Επιθυμεί διακαώς να είναι όλοι μπερδεμένοι κι ανίκανοι να διακρίνουν, και να τους παραπλανά. Αυτό θα τον χαροποιούσε. Ποια είναι η μεγαλύτερη επιθυμία ενός αντίχριστου; Ν’ αποκτήσει δύναμη. Θα θέλατε εσείς ν’ αποκτήσετε δύναμη; (Όχι.) Ίσως όχι με την καρδιά σου, αλλά μερικές φορές σου έρχεται στο μυαλό σαν κάτι που θα ήθελες, κι επομένως είναι, στην πραγματικότητα, κάτι που θα ήθελες. Μπορεί να έχεις μια υποκειμενική επιθυμία μέσα σου, μια λαχτάρα βαθιά μέσα στην καρδιά σου να μην είσαι τέτοιου είδους άνθρωπος, να μην ακολουθήσεις αυτό το μονοπάτι, αλλά όταν σου συμβεί κάτι, η διεφθαρμένη σου διάθεση σε επηρεάζει και σε καθοδηγεί. Στύβεις το μυαλό σου για να σκεφτείς πώς θα προστατεύσεις τη θέση και την επιρροή σου, πόσους ανθρώπους μπορείς να ελέγχεις, πώς να μιλάς με κύρος για να κερδίσεις την εκτίμηση των άλλων. Όταν σκέφτεσαι διαρκώς αυτά τα πράγματα, δεν ελέγχεις πλέον την καρδιά σου. Τι την ελέγχει; (Μια διεφθαρμένη διάθεση.) Ναι· βρίσκεται υπό τον έλεγχο της διεφθαρμένης διάθεσης του Σατανά. Κάποιος συλλογίζεται όλη μέρα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα σαρκικά του συμφέροντα. Παλεύει συνεχώς με τους άλλους, και καθ’ όλη αυτήν την πάλη δεν κερδίζει τίποτα και πονάει πολύ· ζει μόνο για χάρη της σάρκας και του Σατανά. Οπότε, αποφασίζει να κάνει καλά το καθήκον του και να ζει για τον Θεό, και τελικά, όταν του συμβαίνει κάτι, παλεύει ξανά για τη θέση και τα συμφέροντά του: πηγαίνει μία μπρος και μία πίσω, σε μια μάχη που τον καταβάλλει ως το κόκκαλο κι από την οποία δεν κερδίζει τίποτα. Πείτε Μου, δεν είναι εξαντλητικό να ζει κανείς έτσι; (Ναι.) Ζει έτσι τη μια μέρα μετά την άλλη, και πριν το καταλάβει, έχουν περάσει δεκαετίες. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για δέκα ή είκοσι χρόνια· πόση αλήθεια έχουν αποκτήσει; Πόσο έχει αλλάξει η διεφθαρμένη τους διάθεση; Για ποιον ζουν καθημερινά; Με τι είναι απασχολημένοι; Για ποιο πράγμα στύβουν το μυαλό τους; Όλα για τη σάρκα. Ο Θεός είπε ότι «πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας του ανθρώπου ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας». Υπάρχει κάποιο λάθος σ’ αυτά τα λόγια; Δοκιμάστε τα· γευτείτε τα. Όταν σκέφτεσαι αυτά τα λόγια, όταν τα βιώνεις, δεν φοβάσαι; Μπορεί να πεις: «Νιώθω κάποιο φόβο. Εξωτερικά, πληρώνω κάποιο τίμημα όλη μέρα, απαρνούμαι και δαπανώ τον εαυτό μου, και υποφέρω. Αυτό κάνει το σαρκικό σώμα μου. Όλες, όμως, οι σκέψεις στην καρδιά μου είναι κακές. Όλες αντιτίθενται στην αλήθεια. Σε πολλά πράγματα που κάνω, η αφετηρία μου, το κίνητρο και οι στόχοι μου είναι ξεκάθαρα να κάνω το κακό για τους δικούς μου σκοπούς». Τι προκαλείται από μια τέτοια συμπεριφορά; Κακές πράξεις. Θα τις θυμάται, λοιπόν, ο Θεός; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Πιστεύω στον Θεό εδώ και είκοσι χρόνια. Έχω εγκαταλείψει τα πάντα, κι ωστόσο, ο Θεός δεν το θυμάται». Νιώθουν θλίψη και πόνο. Τι τους πονάει; Αν ο Θεός ήταν πραγματικά αυστηρός με τον άνθρωπο, ο άνθρωπος δεν θα είχε κανέναν λόγο να καυχιέται. Όλα αυτά είναι η χάρη του Θεού, το έλεός Του —ο Θεός είναι πολύ ανεκτικός με τον άνθρωπο. Σκεφτείτε το: Ο Θεός είναι τόσο άγιος, τόσο δίκαιος, τόσο παντοδύναμος, κι απλώς βλέπει εκείνους που Τον ακολουθούν να κάνουν εξολοκλήρου κακές σκέψεις, όλη μέρα, και σκέψεις που αντιτίθενται στην αλήθεια και που αφορούν αποκλειστικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη θέση, τη φήμη και το κέρδος τους. Θ’ ανεχτεί ο Θεός να Του εναντιώνονται και να Τον προδίδουν μ’ αυτόν τον τρόπο οι ακόλουθοί Του; Σε καμία περίπτωση. Επειδή διακατέχονται απ’ αυτές τις ιδέες, τις σκέψεις, τις προθέσεις και τα κίνητρα, οι άνθρωποι κάνουν απροκάλυπτα πράγματα που επαναστατούν κι εναντιώνονται στον Θεό, ενώ ταυτόχρονα καυχιούνται ότι κάνουν το καθήκον τους και συνεργάζονται με το έργο του Θεού. Όλα αυτά τα βλέπει ο Θεός, κι όμως πρέπει να τα υπομείνει. Πώς τα υπομένει; Παρέχει την αλήθεια, ποτίζει κι εκθέτει· επίσης, διαφωτίζει και φωτίζει, δίνει καθοδήγηση και συμμορφώνει και πειθαρχεί —κι όταν αυτή η πειθαρχία είναι σοβαρή, Εκείνος πρέπει ακόμη και να καθησυχάζει. Πόσο υπομονετικός πρέπει να είναι ο Θεός για να τα κάνει όλα αυτά! Έχει τα μάτια Του στραμμένα στις διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις αυτών των ανθρώπων, στο γεγονός ότι όλες οι διαφορετικές τους αποκαλύψεις, συμπεριφορές και ιδέες είναι κακές —κι όμως, μπορεί να το υπομένει. Πείτε Μου, θα μπορούσε να το κάνει αυτό ο άνθρωπος; (Όχι.) Η υπομονή που δείχνουν οι γονείς στα παιδιά τους είναι πραγματική, αλλά και πάλι μπορεί να τα εγκαταλείψουν ή ακόμη και να διακόψουν τις σχέσεις τους μαζί τους όταν τα πράγματα γίνουν ανυπόφορα. Τι γίνεται, λοιπόν, με την υπομονή που δείχνει ο Θεός σ’ έναν άνθρωπο; Κάθε μέρα που ζεις είναι μια μέρα στην οποία ο Θεός σού δείχνει την υπομονή Του. Τόσο υπομονετικός είναι. Τι εμπεριέχει αυτή η υπομονή; (Αγάπη.) Όχι μόνο αγάπη· ο Θεός έχει μια προσδοκία από εσένα. Ποια είναι αυτή η προσδοκία; Να μπορέσει να δει ένα αποτέλεσμα και μια ανταμοιβή μέσα από το έργο που κάνει, και να δώσει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να γευτεί την αγάπη Του. Έχει ο άνθρωπος τέτοια αγάπη; Δεν έχει. Μόνο και μόνο επειδή έχει λίγη γνώση και μόρφωση ή κάποιο χάρισμα ή ταλέντο, ένας άνθρωπος πιστεύει ότι είναι ευγενέστερος από τους άλλους κι ότι οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να τον φτάσουν ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι. Αυτή είναι η αθλιότητα του ανθρώπου. Το κάνει αυτό ο Θεός; Απεναντίας: Ο Θεός σώζει τέτοιους απίστευτα μιαρούς, βαθιά διεφθαρμένους ανθρώπους. Επιπλέον, ζει μαζί τους, τους μιλάει και τους στηρίζει, κατά πρόσωπο. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να το κάνει αυτό.
Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε περαιτέρω για ένα πρόσθετο πρόβλημα. Κάποιοι άνθρωποι, όταν καταθέτουν μαρτυρία, λένε: «Όποτε μου συμβαίνει κάτι, σκέφτομαι την αγάπη του Θεού και τη χάρη Του, και συγκινούμαι. Παύω ν’ αποκαλύπτω τη διεφθαρμένη μου διάθεση όποτε σκέφτομαι αυτά τα πράγματα». Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι μια τέτοια δήλωση είναι καλή, ότι πραγματικά μπορεί να λύσει το πρόβλημα των αποκαλύψεων μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Στέκουν όντως αυτά τα λόγια; Όχι, δεν στέκουν. Το μόνο που μπορούν να καταφέρουν η αγάπη του Θεού, η παντοδυναμία Του, η ανεκτικότητά Του για τον άνθρωπο, κι όλο το έργο που κάνει στον άνθρωπο είναι να συγκινήσουν κάποιον· να συγκινήσουν, δηλαδή, την ανθρώπινη φύση του, τη συνείδηση και τον ορθολογισμό του. Ωστόσο, δεν μπορούν να διορθώσουν τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, ούτε μπορούν ν’ αλλάξουν τον στόχο και την κατεύθυνση της επιδίωξής του. Γι’ αυτό ο Θεός κάνει το έργο της κρίσεως των έσχατων ημερών: Εκφράζει και παρέχει την αλήθεια για να λύσει το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου. Ποιο είναι το πιο καίριο πράγμα που κάνει ο Θεός; Εκφράζει και παρέχει την αλήθεια, και κρίνει και παιδεύει τον άνθρωπο. Δεν θέλει να σε συγκινήσει με τις ενέργειές Του ή με τα πράγματα που κάνει ούτε θέλει ν’ αλλάξει την κατεύθυνση και τον στόχο της επιδίωξής σου. Δεν θα εργαζόταν μ’ αυτόν τον τρόπο. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός για το πόσο υπομονετικός είναι με τον άνθρωπο ή για το πώς σώζει τον άνθρωπο, με όποιο τίμημα —όπως κι αν το θέτει— το μόνο που θέλει ο Θεός είναι να κάνει τον άνθρωπο να κατανοήσει την πρόθεσή Του να σώσει τους ανθρώπους. Δεν λέει αυτά τα πράγματα για να μαλακώσει τις καρδιές των ανθρώπων και να τους κάνει ν’ αλλάξουν επειδή συγκινήθηκαν πολύ μόλις Τον άκουσαν. Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Γιατί όχι; Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου είναι η φύση-ουσία του, κι αυτή η φύση-ουσία είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο βασίζονται οι άνθρωποι για να επιβιώσουν. Δεν είναι ένα κακό χούι ή μια κακιά συνήθεια που θ’ αλλάξει με λίγη παρακίνηση. Δεν θ’ αλλάξει μόλις νιώσει χαρούμενος ένας άνθρωπος ή μόλις αποκτήσει κάποια γνώση ή διαβάσει μερικά βιβλία. Αυτό θα ήταν αδύνατο. Κανείς δεν μπορεί ν’ αλλάξει τη φύση του ανθρώπου. Κάποιος μπορεί ν’ αλλάξει μόνο αν αποδεχθεί κι αποκτήσει την αλήθεια —μόνο η αλήθεια μπορεί ν’ αλλάξει τους ανθρώπους. Αν θέλεις να πετύχεις μια αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σου, πρέπει να επιδιώξεις την αλήθεια· και για να επιδιώξεις την αλήθεια, πρέπει πρώτα να κατανοήσεις ξεκάθαρα τις διάφορες αλήθειες για τις οποίες μιλάει ο Θεός. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι αν κάποιος κατανοήσει το δόγμα, τότε έχει κατανοήσει την αλήθεια. Αυτό είναι εντελώς λάθος. Δεν ισχύει ότι αν κατανοείς το δόγμα της πίστης στον Θεό και μπορείς να μιλήσεις για κάποιες πνευματικές θεωρίες, τότε έχεις κατανοήσει την αλήθεια. Σκεφτείτε το τώρα: Σε τι ακριβώς αναφέρεται η αλήθεια; Γιατί λέω πάντα ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια; Κάνουν τις εξής υποθέσεις: «Αν μπορώ να κατανοήσω το νόημα των λόγων του Θεού, αυτό σημαίνει ότι έχω κατανοήσει την αλήθεια» και «Όλα τα λόγια του Θεού είναι σωστά, όλα μιλάνε μέσα στην καρδιά μας, και άρα είναι η κοινή μας γλώσσα». Πείτε Μου, είναι σωστή ή όχι αυτή η δήλωση; Τι σημαίνει πραγματικά να κατανοεί κανείς την αλήθεια; Γιατί λέμε ότι δεν κατανοούν την αλήθεια; Θα μιλήσουμε πρώτα λίγο για το τι είναι η αλήθεια. Η αλήθεια είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων. Πώς, λοιπόν, η πραγματικότητα αυτών των θετικών πραγμάτων σχετίζεται με τον άνθρωπο; (Όπως το καταλαβαίνω, Θεέ μου, όταν ένας άνθρωπος κατανοεί την αλήθεια, αυτό εκδηλώνεται με το γεγονός ότι έχει αρχές και ξέρει πώς ν’ αντιμετωπίσει όποιους ανθρώπους, όποια γεγονότα και πράγματα κι αν συναντήσει, κι έχει ένα μονοπάτι άσκησης· η αλήθεια μπορεί να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τις δυσκολίες του και να γίνει η πραγματικότητα στη ζωή του. Μόλις τώρα έλεγες ότι όταν ένας άνθρωπος κατανοεί το δόγμα, αυτό δεν σημαίνει ότι κατανοεί την αλήθεια· νομίζει ότι έχει κατανοήσει την αλήθεια, αλλά δεν μπορεί να ξεπεράσει κανένα από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που έχει στην πραγματική του ζωή. Δεν έχει κανένα μονοπάτι γι’ αυτό, δεν μπορεί να συσχετίσει τα πράγματα με την αλήθεια.) Αυτό σημαίνει να μην κατανοεί κανείς την αλήθεια. Ένα μέρος αυτών που μόλις ειπώθηκαν είναι απόλυτα εύστοχο: Τι είναι η αλήθεια; (Η αλήθεια μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να έχουν ένα μονοπάτι άσκησης και να ενεργούν με αρχές. Μπορεί να δώσει λύση στις δυσκολίες των ανθρώπων.) Σωστά. Να συγκρίνεται κανείς με τις αλήθεια-αρχές και ν’ ασκείται σύμφωνα με αυτές —αυτό είναι το μονοπάτι. Αυτό αποδεικνύει ότι κατανοεί την αλήθεια. Αν κατανοείς απλώς και μόνο το δόγμα, κι όταν σου συμβαίνει κάτι δεν μπορείς να το εφαρμόσεις και δεν μπορείς να βρεις τις αρχές, τότε αυτό δεν είναι κατανόηση της αλήθειας. Τι είναι η αλήθεια; Η αλήθεια είναι οι αρχές και τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία γίνονται τα πάντα. Έτσι δεν είναι; (Ναι, έτσι είναι.) Όταν λέω ότι δεν κατανοείτε την αλήθεια, εννοώ ότι όταν φεύγετε από τα κηρύγματα, ξέρετε μόνο το δόγμα. Δεν ξέρετε ποιες είναι οι αρχές και τα κριτήρια της αλήθειας που εμπεριέχει αυτό, ποια πράγματα που σας συμβαίνουν αφορούν αυτήν την πτυχή της αλήθειας ή ποιες καταστάσεις σχετίζονται μ’ αυτήν, ούτε ξέρετε πώς να εφαρμόσετε αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Δεν κατανοείτε τίποτε απ’ αυτά τα πράγματα. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι κάνατε μια ερώτηση. Το γεγονός ότι κάνατε την ερώτηση σημαίνει ότι δεν κατανοείτε τη σχετική αλήθεια. Θα την κατανοήσετε αφού συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτήν; (Ναι.) Μπορεί να την κατανοήσετε λίγο μετά τη συναναστροφή, αλλά αν δεν καταφέρετε να την κατανοήσετε όταν σας συμβεί κάτι παρόμοιο, τότε αυτό δεν είναι πραγματική κατανόηση της αλήθειας. Δεν γνωρίζεις τις αρχές και τα κριτήρια αυτής της αλήθειας. Δεν τα έχεις συλλάβει. Μπορεί να υπάρχει μια αλήθεια που νομίζεις ότι έχεις κατανοήσει. Αν, όμως, έχεις κατανοήσει αυτήν την αλήθεια ως προς τις πραγματικότητες που αφορά και τις καταστάσεις του ανθρώπου στις οποίες στοχεύει, τότε μπορείς να τη συγκρίνεις με τη δική σου κατάσταση; Αν δεν μπορείς, και δεν ξέρεις ποτέ ποια είναι η πραγματική σου κατάσταση, τότε έχεις κατανοήσει την αλήθεια; (Όχι.) Αυτό δεν είναι κατανόηση της αλήθειας. Σε σχέση με μία πτυχή της αλήθειας και των αρχών, όταν ξέρεις σε ποια ζητήματα και ποιες καταστάσεις αφορά αυτή η αλήθεια, και τι είδους άνθρωποι ή ποιες από τις δικές σου καταστάσεις σχετίζονται μ’ αυτήν την αλήθεια, και μπορείς επίσης να χρησιμοποιήσεις αυτήν την αλήθεια για να τα επιλύσεις όλα αυτά, τότε αυτό σημαίνει ότι κατανοείς την αλήθεια. Αν πιστεύεις ότι κατανοείς ένα κήρυγμα όταν το ακούς, κι ωστόσο όταν σου ζητείται να συναναστραφείς πάνω σ’ αυτό απλώς παπαγαλίζεις τα λόγια που άκουσες, και δεν μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτό και να το εξηγήσεις από πλευράς καταστάσεων και πραγματικών συνθηκών, τότε έχεις κατανοήσει την αλήθεια; Όχι, δεν είναι αυτό κατανόηση της αλήθειας. Κατανοείτε, λοιπόν, την αλήθεια τις περισσότερες φορές ή όχι; (Δεν την κατανοούμε.) Γιατί; Επειδή, όσον αφορά τις περισσότερες αλήθειες, αφού τις ακούσετε, φεύγετε κι έχετε κατανοήσει μόνο το δόγμα. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να το τηρείτε σαν να είναι κανονισμός. Δεν ξέρετε πώς να το εφαρμόσετε μ’ ευελιξία. Όταν σου συμβαίνει κάτι, μένεις εμβρόντητος. Όταν σου συμβαίνει κάτι, δεν μπορείς να αξιοποιήσεις επιτόπου αυτό το λίγο δόγμα που έχεις κατανοήσει —είναι άχρηστο. Είναι αυτό κατανόηση της αλήθειας ή δεν είναι; (Δεν είναι.) Αυτό σημαίνει να μην κατανοεί κανείς την αλήθεια. Τι γίνεται αν δεν κατανοείτε την αλήθεια; Πρέπει να προσπαθήσετε να φτάσετε πιο ψηλά και να μπείτε στον κόπο να την κατανοήσετε. Υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να έχει η ανθρώπινη φύση σου: Πρέπει να είσαι ευσυνείδητος κι επιμελής σε ό,τι μαθαίνεις και ό,τι κάνεις. Αν θέλεις να επιδιώξεις την αλήθεια αλλά δεν έχεις τη συνείδηση και τη λογική των κανονικών ανθρώπων, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να κατανοήσεις την αλήθεια, και η πίστη σου είναι μπερδεμένη. Αυτό δεν εξαρτάται από το επίπεδό σου, εξαρτάται μόνο από το κατά πόσο έχεις τέτοια ανθρώπινη φύση. Αν έχεις, τότε ακόμη κι αν το επίπεδό σου είναι μέτριο, μπορείς να κατανοήσεις τις στοιχειώδεις αλήθειες. Αυτό, τουλάχιστον, αφορά την αλήθεια. Κι αν έχεις πολύ καλό επίπεδο, τότε ίσως κατανοήσεις πράγματα στα βαθύτερα επίπεδα της αλήθειας, και σ’ αυτήν την περίπτωση θα είσαι σε θέση να εισέλθεις ακόμα πιο βαθιά σ’ αυτήν. Αυτό σχετίζεται με το επίπεδό σου. Αν, όμως, η ανθρώπινη φύση σου δεν έχει στάση ευσυνειδησίας κι επιμέλειας, και είσαι πάντοτε αόριστος κι αβέβαιος, μπερδεμένος, βρίσκεσαι μονίμως σε κατάσταση ασάφειας, είσαι συγκεχυμένος, θολωμένος, κι επιπόλαιος απέναντι σε όλα τα ζητήματα, τότε για εσένα η αλήθεια θα είναι πάντοτε κανονισμοί και δόγμα. Δεν θα μπορέσεις να την αποκτήσεις. Τώρα που Με ακούσατε να το λέω αυτό, πιστεύετε πλέον ότι η επιδίωξη της αλήθειας είναι δύσκολο πράγμα; Έχει ένα βαθμό δυσκολίας, αλλά αυτός ο βαθμός δυσκολίας μπορεί να είναι είτε μεγάλος είτε μικρός. Αν κάτσεις να σκεφτείς και κάνεις προσπάθεια, ο βαθμός δυσκολίας θα μειωθεί, και θ’ αποκτήσεις κάποιες αλήθειες. Αν δεν κάνεις καμία προσπάθεια για την αλήθεια, αλλά προσπαθείς μόνο για το δόγμα και την εξωτερική άσκηση, τότε δεν θα μπορέσεις ν’ αποκτήσεις την αλήθεια.
Έχετε διακρίνει σε γενικές γραμμές κάτι μέσα από τη συστηματική συναναστροφή Μου πάνω σ’ αυτές τις αλήθειες; Έχετε καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα; Δεν είναι γεγονός ότι οποιοδήποτε σκέλος της αλήθειας εμπεριέχει περισσότερες λεπτομέρειες από όσες περιλαμβάνει το σύνολο της γνώσης που θα βρει κανείς σε οποιοδήποτε μάθημα στο πανεπιστήμιο; (Είναι.) Υπάρχουν πάρα πολλές λεπτομέρειες. Οι άνθρωποι, εφόσον μπορούν να απομνημονεύσουν και να κατανοήσουν το υλικό που πρέπει να μάθουν, μπορούν να το συλλάβουν μετά από προσπάθεια λίγων μόνο ετών, μέσα από συνεχή άσκηση και πρακτική εμπειρία. Όταν μαθαίνει κανείς ένα ακαδημαϊκό αντικείμενο, μπορεί να τελειοποιήσει σταδιακά τη γνώση του σ’ αυτό, αν απλώς δαπανήσει χρόνο κι ενέργεια και αφιερώσει λίγη σκέψη σ’ αυτό. Αλλά για να κατανοήσεις την αλήθεια, δεν αρκεί να χρησιμοποιήσεις μόνο το μυαλό σου· πρέπει να χρησιμοποιήσεις την καρδιά σου. Αν δεν στοχάζεσαι τα λόγια του Θεού με την καρδιά σου ή δεν τα βιώνεις με την καρδιά σου, δεν θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις την αλήθεια. Μόνο οι άνθρωποι που έχουν πνευματική κατανόηση, που είναι ευσυνείδητοι και που έχουν ικανότητα κατανόησης μπορούν να φτάσουν στην αλήθεια. Όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, όσοι έχουν χαμηλό επίπεδο και στερούνται ικανότητας κατανόησης δεν θα μπορέσουν ποτέ να φτάσουν σ’ αυτήν. Είστε απρόσεκτοι ή επιμελείς; (Είμαστε απρόσεκτοι.) Δεν είναι επικίνδυνο αυτό; Μπορείτε να είστε επιμελείς; (Μπορούμε.) Αυτό είναι καλό. Μ’ αρέσει που το ακούω. Μη λέτε πάντα ότι δεν μπορείτε· πώς θα το ξέρετε αν δεν δοκιμάσετε; Θα έπρεπε να μπορείτε. Με την αποφασιστικότητα και τη στάση που έχετε τώρα στην επιδίωξή σας, υπάρχει ελπίδα να κατανοήσετε βασικές αλήθειες. Είναι εφικτό. Εφόσον ένας άνθρωπος είναι πρόθυμος ν’ αφιερώσει την καρδιά του και να πληρώσει ένα τίμημα, κι εργάζεται σκληρά για την αλήθεια βαθιά μέσα του, το Άγιο Πνεύμα θ’ αρχίσει να εργάζεται και θα τον οδηγήσει στην τελείωση. Αν δεν εργάζεται σκληρά για την αλήθεια βαθιά μέσα του, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί. Να θυμάστε: Για να μπορέσει ένας άνθρωπος να κατανοήσει την αλήθεια, πρέπει να καταβάλει προσωπική προσπάθεια και να πληρώσει ένα προσωπικό τίμημα, αλλά αυτό μπορεί να πετύχει μόνο τα μισά από τα επιθυμητά αποτελέσματα, μπορεί να πετύχει μόνο το μέρος με το οποίο οφείλουν να συνεργαστούν οι άνθρωποι. Το άλλο μισό είναι το καίριο κομμάτι της κατανόησης της αλήθειας, στο οποίο υστερούν οι άνθρωποι και πρέπει να βασιστούν στο έργο και στην τελείωση του Αγίου Πνεύματος για να το πετύχουν. Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι, παρόλο που είναι αρκετό να βασίζεστε στην προσπάθεια όταν θέλετε ν’ αποκτήσετε γνώση και να μάθετε για την επιστήμη, η κατανόηση της αλήθειας δεν λειτουργεί έτσι. Είναι άσκοπο να βασίζεται κανείς μόνο στο μυαλό —πρέπει να χρησιμοποιήσει την καρδιά του, και πρέπει να πληρώσει ένα τίμημα. Τι επιτυγχάνεται όταν πληρώνει ένα τίμημα; Το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αλλά ποιο είναι το θεμέλιο για το έργο του Αγίου Πνεύματος; Το μυαλό ενός ανθρώπου πρέπει να είναι αρκετά σχολαστικό, η καρδιά του πρέπει να είναι αρκετά ήρεμη και κατασταλαγμένη, κι αρκετά ειλικρινής, προκειμένου να εργαστεί ο Θεός. Το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι ανεπαίσθητο, κι όσοι το έχουν γευτεί ξέρουν. Οι άνθρωποι που κάνουν τακτικά προσπάθειες για την αλήθεια συχνά μπορούν να νιώσουν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, κι έτσι το μονοπάτι άσκησής τους όταν εκτελούν το καθήκον τους είναι ομαλό, και υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη διαύγεια στην καρδιά τους. Οι άνθρωποι που δεν έχουν εμπειρία δεν μπορούν να νιώσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, και δεν μπορούν ποτέ να δουν το σωστό μονοπάτι. Όλα τα ζητήματα τους φαίνονται συγκεχυμένα και θολά. Δεν ξέρουν ποια είναι η σωστή οδός. Στην πραγματικότητα, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς την αλήθεια και να δει ξεκάθαρα το μονοπάτι της άσκησης: Αν έχει αυτές τις συνθήκες στην καρδιά του, θα εργαστεί το Άγιο Πνεύμα. Αν, όμως, η καρδιά σου βγει απ’ αυτές τις συνθήκες, δεν θα μπορείς να εντοπίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό δεν είναι κάτι αόριστο ή ασαφές. Όταν είσαι σ’ αυτές τις καταστάσεις και η καρδιά σου βρίσκεται σ’ αυτές τις συνθήκες, αν αναζητάς, προσπαθείς, στοχάζεσαι και προσεύχεσαι, το Άγιο Πνεύμα θα εργαστεί σ’ εσένα. Αλλά αν είσαι αφηρημένος, θες μονίμως να επιδιώκεις τη θέση και να παλεύεις για τη φήμη και το κέρδος, θες συνεχώς να κάνεις φασαρία και να καταβάλλεις κάθε σου προσπάθεια για τους τύπους —αν πάντα υπεκφεύγεις, κρύβεσαι από τον Θεό, Τον αποφεύγεις και Τον απορρίπτεις, και δεν είσαι ειλικρινής, και η καρδιά σου δεν είναι ανοιχτή σ’ Εκείνον— το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί. Δεν θα σου δώσει καμία σημασία και ούτε καν θα σε επιπλήξει. Πόση αλήθεια μπορεί να κατανοήσει κάποιος που δεν έχει καν βιώσει την επίπληξη του Αγίου Πνεύματος; Μερικές φορές, το Άγιο Πνεύμα σε επιπλήττει για να μπορέσεις να καταλάβεις ποιος είναι ο σωστός και ποιος ο λάθος τρόπος να κάνεις κάτι. Όταν σου δίνει μια τέτοια αίσθηση, τι κερδίζεις τελικά απ’ αυτήν; Κερδίζεις την ικανότητα να διακρίνεις το σωστό από το λάθος, κι αυτό θα σου είναι αρκετά ξεκάθαρο με μία ματιά: «Αυτός ο τρόπος είναι λάθος, δεν συνάδει με τις αρχές. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό». Θα γνωρίζεις ξεκάθαρα ποιες είναι οι αρχές, ποια είναι η πρόθεση του Θεού και ποια είναι πραγματικά η αλήθεια γι’ αυτό το πράγμα, κι έτσι θα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Αλλά αν δεν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, αν δεν σου δώσει τέτοια πειθαρχία, θα είσαι για πάντα σε μια μπερδεμένη κατάσταση και δεν θα έχεις ίχνος διαύγειας σε ό,τι αφορά τέτοια πράγματα. Όταν σου συμβούν, θα μείνεις εμβρόντητος. Όταν σου συμβούν, δεν θα ξέρεις τι γίνεται, και στην καρδιά σου θα είσαι πολύ μπερδεμένος· δεν θα είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να κάνεις. Μπορεί να κοντεύεις να τρελαθείς από την ανησυχία. Γιατί, όμως, δεν αρχίζει να εργάζεται το Άγιο Πνεύμα; Ίσως κάποιες καταστάσεις μέσα σου δεν είναι σωστές, κι αντιστέκεσαι. Με τι αντιστέκεσαι; Αν είσαι προσκολλημένος σε κάποια λανθασμένη άποψη ή αντίληψη, ο Θεός δεν εργάζεται, αλλά θα περιμένει μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι αυτή η αντίληψη ή άποψη είναι λανθασμένη. Το Άγιο Πνεύμα θα εργαστεί μόνο πάνω σ’ αυτήν τη βάση. Όταν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, δεν σταματά στο να σε κάνει να γνωρίζεις συνειδητά τι είναι σωστό και τι λάθος. Αντιθέτως, σε κάνει να δεις καθαρά ποιο είναι το μονοπάτι, η κατεύθυνση και ο στόχος, και πόσο απέχει η κατανόησή σου από την αλήθεια. Σε κάνει να το δεις αυτό καθαρά. Είχατε ποτέ τέτοια βιώματα; Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό για δέκα ή είκοσι χρόνια χωρίς να έχει ζήσει τέτοια συγκεκριμένα περιστατικά ή βιώματα, τι είδους άνθρωπος είναι; Απρόσεκτος. Μπορεί να πει μόνο μερικά χιλιοειπωμένα δόγματα και κάποιες στερεοτυπικές φράσεις, και μπορεί να λύνει προβλήματα μόνο μ’ αυτές τις λίγες στρατηγικές και τις απλές τεχνικές που διαθέτει. Γι’ αυτό, είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα κάνει μόνο λίγη πρόοδο· δεν θα κατανοήσει ποτέ την αλήθεια, και το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί σ’ αυτόν. Οι απρόσεκτοι άνθρωποι, για τους οποίους η αλήθεια είναι κάτι το εντελώς άπιαστο, δεν μπορούν να την κατανοήσουν, ακόμη κι αν τους διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα. Κι έτσι, το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί σ’ αυτούς. Γιατί όχι; Κάνει διακρίσεις ο Θεός; Όχι. Τότε, ποιος είναι ο λόγος; Επειδή το επίπεδό τους είναι πολύ χαμηλό, και πρόκειται για κάτι που είναι πέρα από τις δυνατότητές τους. Δεν κατανοούν την αλήθεια, ακόμη κι αν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Αν τους έλεγε κάποιος ότι κάτι αποτελεί αρχή, θα ήταν σε θέση να το κατανοήσουν; Όχι. Οπότε, ο Θεός δεν θα το κάνει αυτό. Είχατε ποτέ τέτοια βιώματα; Η αλήθεια είναι αμερόληπτη. Όσο την επιδιώκεις, όσο εμβαθύνεις σ’ αυτήν, το Άγιο Πνεύμα θα εργάζεται, και θα την αποκτήσεις. Αν, όμως, είσαι τεμπέλης και λαχταράς την άνεση, και δεν είσαι πρόθυμος να κάνεις μια προσπάθεια για την αλήθεια, το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί, και δεν θα μπορέσεις ν’ αποκτήσεις την αλήθεια, όποιος κι αν είσαι. Καταλαβαίνεις τώρα; Επιδιώκετε αυτήν τη στιγμή την αλήθεια; Όποιος την επιδιώκει την αποκτά. Κι όσοι αποκτήσουν τελικά την αλήθεια θα γίνουν πολύτιμοι. Εκείνοι που δεν μπορούν να την αποκτήσουν θα τους ζηλεύουν, αλλά μάταιος κόπος: Αν χάσουν αυτήν την ευκαιρία, πάει τελείωσε.
Ποια είναι η καλύτερη περίοδος να επιδιώξει κανείς την αλήθεια; Αυτή η περίοδος, κατά την οποία ο Θεός εργάζεται ενσαρκωμένος, μιλάει και συναναστρέφεται μαζί σου κατά πρόσωπο, σε συμβουλεύει και σε βοηθάει. Γιατί λέω ότι αυτή είναι η καλύτερη περίοδος; Επειδή το έργο και τα λόγια του ενσαρκωμένου Θεού μπορούν να σε κάνουν να κατανοήσεις εξ ολοκλήρου τις προθέσεις του Αγίου Πνεύματος και να σε βοηθήσουν να καταλάβεις πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι σε θέση να κατανοήσει εξ ολοκλήρου τις αρχές, τα μοτίβα, τους τρόπους και τα μέσα με τα οποία εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, και σου τα λέει, ώστε να μη χρειάζεται να παιδευτείς μόνος σου να τα ψάξεις. Ακολούθησε αυτόν τον σύντομο δρόμο, και θα μπορέσεις να φτάσεις εκεί, απευθείας. Όταν ο ενσαρκωμένος Θεός πάψει να μιλάει κι έχει ολοκληρώσει το έργο Του, θα πρέπει να παιδευτείς μόνος σου. Κανείς δεν θα μπορούσε ν’ αντικαταστήσει την ενσαρκωμένη σάρκα, να σου πει ξεκάθαρα τι να κάνεις, προς τα πού να κατευθυνθείς και ποιον δρόμο ν’ ακολουθήσεις. Κανείς δεν θα μπορούσε να σου πει αυτά τα πράγματα. Όσο πνευματικός κι αν είναι κάποιος, δεν θα μπορούσε να το κάνει. Υπάρχουν παραδείγματα γι’ αυτό. Είναι όπως με τους πιστούς στον Ιησού, που πιστεύουν εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια: Κάποιοι απ’ αυτούς κάνουν τώρα ένα βήμα πίσω για να διαβάσουν την Παλαιά Διαθήκη και να τηρήσουν τον Νόμο, και κάποιοι κουβαλάνε σταυρούς, κρεμάνε τις δέκα εντολές στο δωμάτιό τους και τηρούν τους κανονισμούς και τις εντολές. Τι κέρδισαν στο τέλος; Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται, αλλά αν απουσιάζουν τα ξεκάθαρα λόγια του Θεού, οι άνθρωποι μονίμως παιδεύονται και τίποτα άλλο. Τι σημαίνει η απουσία ξεκάθαρων λόγων; Σημαίνει ότι αυτό που παιδεύονται να βρουν και το οποίο αποκτούν οι άνθρωποι είναι αμφισβητήσιμο. Δεν μπορεί κανείς να σε διαβεβαιώσει, να σου πει ότι είναι σωστό να κάνεις αυτό και λάθος να κάνεις εκείνο. Κανείς δεν μπορεί να σου το πει αυτό. Ακόμη κι αν σε διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα, και πιστεύεις ότι είναι σωστό, το εγκρίνει ο Θεός; Ούτε τότε είσαι σίγουρος, έτσι δεν είναι; (Έτσι.) Όσον αφορά αυτά τα λόγια του Κύριου Ιησού, τα οποία άφησε πίσω δύο χιλιάδες χρόνια πριν και καταγράφηκαν στη Βίβλο, τώρα, δύο χιλιάδες χρόνια μετά, οι πιστοί στον Κύριο έχουν ερμηνεύσει με κάθε τρόπο το ζήτημα της επιστροφής Του, και δεν υπάρχει κανείς που να γνωρίζει ποια πραγματικά είναι η ακριβής ερμηνεία. Επομένως, τους είναι πολύ δύσκολο ν’ αποδεχθούν αυτό το στάδιο του έργου. Τι δείχνει αυτό; Ότι όσον αφορά αυτά τα διφορούμενα λόγια που δεν δίνονται ξεκάθαρα, δέκα άνθρωποι έχουν δέκα ερμηνείες, κι εκατό άνθρωποι εκατό ερμηνείες. Όλοι έχουν τις δικές τους εξηγήσεις και τα δικά τους επιχειρήματα. Ποια ερμηνεία είναι ακριβής; Όσο ο Θεός δεν μιλάει ούτε παρέχει ένα συμπέρασμα, τίποτε από όσα λέει ο άνθρωπος δεν έχει σημασία. Όσο μεγάλο κι αν είναι το δόγμα σου, όσα μέλη κι αν έχει, έχει αυτό καμία σημασία για τον Θεό; (Όχι.) Ο Θεός δεν κοιτάζει τη δύναμή σου. Ακόμη κι αν ούτε ένας άνθρωπος στον κόσμο δεν μπορεί ν’ αποδεχθεί αυτό που κάνει ο Θεός, είναι σωστό και είναι η αλήθεια. Αυτό είναι ένα αιώνιο, αμετάβλητο γεγονός! Όλες οι θρησκείες και τα δόγματα το ερμηνεύουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, και τι γίνεται στο τέλος; Έχει η ερμηνεία σου καμία χρησιμότητα; (Όχι.) Ο Θεός την αντικρούει με μία μόνο πρόταση. Όπως κι αν προσπαθήσεις να το ερμηνεύσεις, θα σου δώσει σημασία ο Θεός; (Όχι.) Γιατί δεν θα σου δώσει σημασία ο Θεός; Ο Θεός έχει ξεκινήσει να κάνει νέο έργο, εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια. Όσο αλαζονικά κι αν διαμαρτύρονται αυτοί οι άνθρωποι, θα τους δώσει σημασία; (Όχι.) Δεν θα τους δώσει καμία σημασία. Οι θρησκευόμενοι άνθρωποι θα έλεγαν: «Αφού δεν τους δίνεις σημασία, δεν μπορούν να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι;» Στην πραγματικότητα, τα λόγια του Θεού έχουν ξεκαθαρίσει προ πολλού τα πάντα, και γίνεται αυτό που λέει Εκείνος. Όση δύναμη κι αν έχει ο θρησκευτικός κόσμος, δεν θα χρησιμεύσει σε τίποτα. Όσο μεγάλος κι αν είναι ο αριθμός των μελών του, αυτό δεν αποδεικνύει ότι κατέχει την αλήθεια. Ο Θεός κάνει αυτό που πρέπει. Όποτε πρέπει να ξεκινήσει, ξεκινάει. Όποιον πρέπει να επιλέξει, τον επιλέγει. Επηρεάζεται και περιορίζεται από τον θρησκευτικό κόσμο; (Όχι.) Ούτε στο ελάχιστο. Αυτό είναι το έργο του Θεού. Παρ’ όλα αυτά, το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος θέλει να προβάλλει επιχειρήματα στον Θεό και Του δίνει ερμηνείες όλη μέρα. Έχει αυτό την παραμικρή χρησιμότητα; Παίρνουν ακόμα και τα λόγια της Βίβλου και τα ερμηνεύουν όπως θέλουν —είναι ξεκάθαρο ότι τα απομονώνουν από τα συμφραζόμενα, και θέλουν μάλιστα να παραμείνουν προσκολλημένοι σ’ αυτά σε όλη τους τη ζωή, περιμένοντας τον Θεό να τα εκπληρώσει. Κάνουν όνειρα! Αν ένας άνθρωπος δεν αναζητά την αλήθεια στα λόγια του Θεού, και θέλει μονίμως να ζητά από τον Θεό να κάνει το ένα και το άλλο, εξακολουθεί αυτός ο άνθρωπος να έχει λογική; Τι προσπαθεί να κάνει; Θέλει να επαναστατήσει; Θέλει να τα βάλει με τον Θεό; Όταν έρθει η μεγάλη καταστροφή, όλοι θα μείνουν εμβρόντητοι. Θα κλαίνε και θα ουρλιάζουν, αλλά θα είναι μάταιο. Έτσι δεν θα γίνει; Έτσι θα γίνει.
Τώρα είναι η καλύτερη περίοδος· είναι η περίοδος κατά την οποία ο Θεός σώζει τους ανθρώπους και τους οδηγεί στην τελείωση. Μην περιμένετε μέχρι να έρθει η μέρα που θα έχετε χάσει αυτήν την περίοδο, και μετά θα συλλογίζεστε: «Τι σημαίνει αυτό που είπε ο Θεός; Έπρεπε να είχα ρωτήσει εκείνη τη στιγμή· τώρα δεν μπορώ πλέον να ρωτήσω. Απλώς θα προσευχηθώ, λοιπόν· το Άγιο Πνεύμα θα εργαστεί. Το ίδιο είναι». Θα είναι το ίδιο; (Όχι.) Αν ήταν το ίδιο, τότε οι άνθρωποι που έχουν πιστέψει στον Κύριο αυτά τα δύο χιλιάδες χρόνια δεν θα ήταν όπως είναι. Δείτε απλώς τα λόγια που έχουν καταγραφεί από τους δήθεν αγίους κατά το πρώτο μισό της δεύτερης χιλιετίας —πόσο ρηχά είναι, πόσο οικτρά! Υπάρχει πλέον ένα χοντρό βιβλίο με τους ύμνους που τραγουδούν οι άνθρωποι κάθε θρησκείας και δόγματος, κι αυτοί οι ύμνοι μιλούν μόνο για την χάρη και τις ευλογίες του Θεού —μόνο γι’ αυτά τα δύο πράγματα. Είναι αυτό γνώση του Θεού; Όχι. Εμπεριέχει έστω και λίγη αλήθεια; (Όχι.) Απλώς γνωρίζουν ότι ο Θεός αγαπά τους ανθρώπους στον κόσμο. Υπάρχει ένα ρητό που λέγεται μονίμως εκεί έξω στον κόσμο, και δεν αλλάζει ποτέ: «Ο Θεός είναι αγάπη». Αυτή είναι η μόνη πρόταση που ξέρουν. Πώς, λοιπόν, αγαπάει ο Θεός τους ανθρώπους; Ο Θεός πλέον τους εγκαταλείπει και τους αποκλείει. Εξακολουθεί, λοιπόν, να είναι αγάπη; Όπως το βλέπουν εκείνοι, όχι· όχι πια. Επομένως, Τον καταδικάζουν. Είναι πάρα πολύ θλιβερό το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν επιδιώκει την αλήθεια και δεν μπορεί να την κατανοήσει. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη ευκαιρία αυτήν τη στιγμή. Ο Θεός ενσαρκώθηκε για να εκφράσει την αλήθεια και να σώσει προσωπικά τους ανθρώπους. Θα ήταν κρίμα να μην επιδιώξεις και να μην αποκτήσεις την αλήθεια. Αν την είχες επιδιώξει, και το είχες κάνει με ζήλο, κι ωστόσο στο τέλος δεν είχες καταφέρει να την κατανοήσεις, θα είχες καθαρή συνείδηση —τουλάχιστον δεν θα είχες απογοητεύσει τον εαυτό. Έχετε ξεκινήσει πλέον την επιδίωξή σας; Η εκτέλεση ενός καθήκοντος θεωρείται επιδίωξη της αλήθειας; Θεωρείται κάποιου είδους συνεργασία, αλλά απέχει ακόμα από την επιδίωξη της αλήθειας, δεν μπορεί να θεωρηθεί επιδίωξη της αλήθειας. Είναι απλώς ένα είδος συμπεριφοράς, ένα είδος πράξης· σημαίνει ότι κατέχει κανείς στάση επιδίωξης της αλήθειας. Πώς, λοιπόν, μπορεί κάτι να θεωρηθεί επιδίωξη της αλήθειας; Πρέπει ν’ αρχίσεις από την κατανόηση της αλήθειας. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν παίρνεις τίποτε στα σοβαρά, κι απλώς κάνεις το καθήκον σου κουτσά-στραβά, και κάνεις ό,τι θέλεις, χωρίς ποτέ ν’ αναζητάς την αλήθεια ή να δίνεις βάση στις αλήθεια-αρχές, τότε θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις την αλήθεια; Αν δεν κατανοείς την αλήθεια, πώς μπορείς να την επιδιώξεις; Έτσι δεν είναι; (Ναι, έτσι είναι.) Τι είδους άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια; Είναι ηλίθιοι. Πώς, λοιπόν, επιδιώκεις την αλήθεια; Πρέπει πρώτα να την κατανοήσεις. Είναι επίπονο να κατανοήσει κανείς την αλήθεια; Όχι. Ξεκίνα από τα περιβάλλοντα με τα οποία έρχεσαι σ’ επαφή και με το καθήκον που εκτελείς, κι ασκήσου κι εκπαιδεύσου σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αν το κάνεις αυτό, δείχνει ότι έχεις αρχίσει να βαδίζεις στον δρόμο της επιδίωξης της αλήθειας. Με βάση αυτές τις αρχές, ξεκίνα πρώτα, ν’ αναζητάς, να στοχάζεσαι, να προσεύχεσαι και ν’ αποκτάς σταδιακά διαφώτιση —αυτή η διαφώτιση που θ’ αποκτήσεις είναι η αλήθεια που θα πρέπει να κατανοήσεις. Αναζήτησε πρώτα την αλήθεια από την εκτέλεση του καθήκοντός σου, κι επιδίωξε να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Όλα αυτά τα πράγματα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την πραγματική ζωή: τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που συναντάς στη ζωή, και τα ζητήματα που προκύπτουν στο πλαίσιο του καθήκοντός σου. Ξεκίνα από αυτά τα ζητήματα, και φτάσε στο σημείο να κατανοείς τις αλήθεια-αρχές· τότε θα έχεις ζωή-είσοδο.
23 Οκτωβρίου 2019
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.