B. Επιδεικνύουν τα δυνατά τους σημεία για να τους λατρεύουν οι άλλοι

Εκτός από το γεγονός ότι χρησιμοποιούν μικρές χάρες, για το οποίο μόλις μιλήσαμε, τι άλλες τεχνικές χρησιμοποιούν τακτικά ή συνήθως οι αντίχριστοι για να πάρουν με το μέρος τους τις καρδιές των ανθρώπων; Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι όλοι έχουν κακή εντύπωση για έναν επικεφαλής. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτός ο επικεφαλής δεν έχει ταλέντο, ότι μπορεί μόνο να πει λόγια και δόγματα και ότι δεν κατανοεί πραγματικά την αλήθεια. Αν αυτός ο επικεφαλής μάθει ότι οι άνθρωποι έχουν μια τέτοια εντύπωση για εκείνον, δεν θα κάνει το παν για να κρύψει αυτά τα ελαττώματα κι αυτές τις ελλείψεις; (Ναι.) Τι θα κάνει; Τι είδους πράγματα θα πει; Μία πτυχή είναι ότι θα προσποιηθεί πως ανοίγεται στους άλλους. Τι άλλο; (Θα προσπαθήσει να δικαιολογηθεί.) Το γεγονός ότι θα προσπαθήσει να δικαιολογηθεί λειτουργεί, επίσης, ως ένα μέσο συγκάλυψης. Επιπλέον, ο επικεφαλής μπορεί να χρησιμοποιήσει τα δυνατά του σημεία και ό,τι θεωρούν σπουδαίο οι άλλοι, για να κρύψει τις αδυναμίες του. Είναι κοινή τακτική αυτή; (Ναι.) Για παράδειγμα, κάποιος λέει: «Πιστεύω στον θεό μόνο εδώ και λίγο καιρό. Γιατί, λοιπόν, επιλέχθηκα ως επικεφαλής; Επειδή στα εγκόσμια διεύθυνα μια εταιρεία και το προσωπικό μας αυξήθηκε από 10 άτομα σε 200, γεγονός που δείχνει ότι έχω ηγετική ικανότητα. Παρόλο που ο οίκος του θεού δεν δίνει σημασία σε τέτοια ζητήματα, αυτή η ικανότητα είναι χρήσιμη σε κάποιες καταστάσεις, έτσι δεν είναι;» Όταν οι άλλοι το ακούνε αυτό, διαφωνούν, οπότε ο συγκεκριμένος άνθρωπος συνεχίζει την παράστασή του, λέγοντας: «Για παράδειγμα, αν μιλάς στους υπαλλήλους σου αλλά εκείνοι δεν ακούνε, τι πρέπει να κάνεις; Θα σε ακούσουν όταν πετύχεις καλά αποτελέσματα. Έχω ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά μου: Η εταιρεία μου μπήκε στο χρηματιστήριο!» Αρχικά, κάποιοι μπορεί να πουν ότι αυτό είναι ένα χάρισμα, ότι έτσι ενεργούν οι άπιστοι, αλλά οι ενέργειές του έχουν όντως μεθόδους και αποτελέσματα, οπότε, καθώς ενεργεί, κάποιοι μπορεί από εκεί που τον αμφισβητούσαν να καταλήξουν να τον εμπιστεύονται και ν’ αρχίσουν να τον λατρεύουν χωρίς να το συνειδητοποιούν, λίγο λίγο. Επιπλέον, αυτός ο άνθρωπος παραπλανά τους άλλους και αποκρύπτει τις ελλείψεις του· εξαγοράζει τις καρδιές των ανθρώπων χωρίς εκείνοι να το ξέρουν, τους παραπλανά και εκείνοι γονατίζουν μπροστά του. Δεν είναι τεχνική αυτό; (Είναι.) Ποια είναι αυτή η τεχνική; Είναι να κάνει κάποιος το παν για να επιδεικνύει τις εξειδικευμένες γνώσεις και τα χαρίσματά του και να κομπάζει για τις ικανότητες και τις δεξιότητές του. Ποιος είναι ο στόχος πίσω από αυτές τις πράξεις; Είναι επίσης να πάρει με το μέρος του τις καρδιές των άλλων. Για να πάρει με το μέρος του τις καρδιές των άλλων, εκτός από το να τους προσφέρει κάποια όμορφα αντικείμενα, πρέπει και να τους κάνει να τον εκτιμούν. Αν ήταν απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος ή ένας αμόρφωτος άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερη εκπαίδευση, ποιος θα τον εκτιμούσε; Επομένως, αυτός ο άνθρωπος επιδεικνύει σκοπίμως τα διπλώματά του, για να μάθουν οι άλλοι ότι έχει πτυχία και ακαδημαϊκές περγαμηνές προχωρημένου επιπέδου, κι έτσι παραπλανά κάποιους ανθρώπους. Κάνει το παν για να επιδεικνύει τα χαρίσματα, την ειδημοσύνη και τις ικανότητές του, ώστε να έχουν οι άλλοι καλή γνώμη και καλή εντύπωση για εκείνον ή ακόμα και να σκέφτονται συχνά ή να έχουν την παρόρμηση να ζητήσουν τη συμβουλή του όταν κάνουν κάτι. Όλα όσα κάνει για να πετύχει αυτόν τον σκοπό δεν είναι ταυτόχρονα και μια στρατηγική για να πάρει με το μέρος του τις καρδιές των ανθρώπων; Αυτές είναι δύο εκδηλώσεις των αντίχριστων για να πάρουν με το μέρος τους τις καρδιές των ανθρώπων. Η πρώτη είναι να χρησιμοποιούν μικρές χάρες. Η δεύτερη είναι να επιδεικνύουν τις ικανότητες και τα χαρίσματά τους, με άλλα λόγια τα στοιχεία που τους κάνουν ανώτερους. Χρησιμοποιούν αυτήν τη μέθοδο για να υπερτερήσουν της υπόλοιπης αγέλης, ώστε να ξεχωρίζουν από το πλήθος κι έτσι να τους εκτιμούν και να τους θαυμάζουν όλοι, να προσέρχονται πρόθυμα ενώπιόν τους για να ακολουθούν τις εντολές τους και ν’ αποδέχονται την ηγεσία τους ή ακόμη και ν’ αποδέχονται πρόθυμα όλες τις ρυθμίσεις τους και να υπακούν σε αυτές. Δεν είναι αυτό μια μορφή ψυχολογικής επίθεσης; (Είναι.) Το να παίρνει κανείς με το μέρος του τις καρδιές των ανθρώπων είναι ένα είδος ψυχολογικής επίθεσης. Τι σημαίνει «ψυχολογική επίθεση»; Είναι ένα μέσο με το οποίο ο Σατανάς καταλαμβάνει και ελέγχει τις καρδιές των ανθρώπων. Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς του ανθρώπου. Κατακτά και κερδίζει τις καρδιές των ανθρώπων. Γιατί, λοιπόν, η φράση «κερδίζει τις καρδιές των ανθρώπων» δεν χρησιμοποιείται όταν αναφέρεται κανείς στον Σατανά και τους αντίχριστους; Επειδή ο Σατανάς και οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν αντικανονικές και μοχθηρές τεχνικές για να αιχμαλωτίσουν, να παραπλανήσουν, να προσελκύσουν και να ελέγξουν τις καρδιές των ανθρώπων, έτσι ώστε εκείνοι να μην έχουν άλλη επιλογή από το να τους εκτιμούν ιδιαίτερα, να τους σέβονται βαθιά και να τους θαυμάζουν.

Μόλις συναναστραφήκαμε για δύο τακτικές με τις οποίες μπορεί να πάρει κανείς με το μέρος τους τις καρδιές των ανθρώπων. Ποιες άλλες πλέον χαρακτηριστικές τακτικές υπάρχουν; Αν δεν έχετε βιώσει τις τακτικές και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να παραπλανούν και να περιορίζουν τους ανθρώπους, ίσως μπορείτε να εξετάσετε τον εαυτό σας για να κάνετε μια σύγκριση μ’ εκείνους. Εξετάστε κατά πόσο έχετε μέσα σας αυτές τις εκδηλώσεις. Όλοι όσοι ζουν ανάμεσα σε διεφθαρμένες διαθέσεις έχουν αυτά τα πράγματα. Δεν κάνετε εσείς μικρές χάρες, δεν παραπλανάτε τους άλλους, δεν τους προσελκύετε; Δεν είναι αυτά πράγματα που κάνετε συχνά; Και επίσης δεν κάνετε συχνά το παν για να επιδεικνύετε τα χαρίσματα και τα δυνατά σας σημεία; (Ναι.) Συγκεκριμένα, όταν κάνετε κάτι που αντιτίθεται στην αλήθεια, όταν εκτίθενται οι αδυναμίες και τα ελαττώματά σας, και ακόμη και όταν κλαδεύεστε και χάνετε πραγματικά την υπόληψή σας και κάθε ίχνος κύρους, δεν χρησιμοποιείτε αυτές τις μεθόδους και τις τεχνικές για να διορθώσετε την κατάσταση και να αποκαταστήσετε τη θέση και το κύρος σας στις καρδιές των ανθρώπων; (Κάνουμε κι εμείς τέτοια πράγματα.) Όταν κάνετε αυτά τα πράγματα, έχετε καθόλου επίγνωση, νιώθετε ότι αυτό είναι το λάθος μονοπάτι και ότι δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό; Κατηγορείτε τον εαυτό σας; Σας αφήνει συχνά αδιάφορους αυτό ή μήπως κατηγορείτε τον εαυτό σας, αλλά πρέπει να κάνετε αυτά τα πράγματα ούτως ή άλλως και δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς, επειδή η φήμη και η εικόνα σας έχουν τόσο μεγάλη σημασία για εσάς; Τι από τα δύο ισχύει; (Τα κάνουμε επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.) Τα κάνετε επειδή δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς. Τότε, λοιπόν, κατηγορείτε τον εαυτό σας; Ή μήπως δεν τα βάζετε καθόλου με τον εαυτό σας, αλλά αντιμετωπίζετε με ελαφρότητα αυτά τα πράγματα μόλις τα κάνετε και πηγαίνετε να φάτε και να κοιμηθείτε όπως συνήθως; (Κατηγορούμε τον εαυτό μας.) Αν κατηγορείτε έστω και λίγο τον εαυτό σας, τότε η κατάσταση δεν είναι τόσο άσχημη. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχετε μουδιάσει εντελώς· εξακολουθείτε να έχετε επίγνωση. Οι άνθρωποι με επίγνωση έχουν ελπίδα να σωθούν· όσοι δεν έχουν επίγνωση δεν έχουν ανθρώπινη φύση, οπότε κινδυνεύουν.

Γ. Χρησιμοποιούν προσωπεία για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και να τους κάνουν να έχουν καλή γνώμη γι’ αυτούς

Τι άλλες τεχνικές χρησιμοποιούν συνήθως οι αντίχριστοι για να πάρουν με το μέρος τους τις καρδιές των ανθρώπων; Υπάρχει μια άλλη περίπτωση, όπου ό,τι κι αν κάνουν οι αντίχριστοι, δεν το κάνουν ενώπιον του Θεού, αλλά ενώπιον των ανθρώπων. Ποιος είναι ο σκοπός τους όταν το κάνουν αυτό; (Να προσελκύσουν ανθρώπους.) Είναι να προσελκύσουν τις καρδιές των ανθρώπων. Επιφανειακά, είναι περισσότερο πρόθυμοι από τους άλλους να υποφέρουν και να πληρώσουν το τίμημα· φαίνονται πιο πνευματικοί από τους άλλους, πιο αφοσιωμένοι στον Θεό και πιο σοβαροί απέναντι στο καθήκον τους. Όμως, δεν ενεργούν έτσι όταν δεν τους βλέπει κανείς. Δεν είναι η αληθινή τους πρόθεση να ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Αντιθέτως, έχουν ένα απώτερο κίνητρο. Συμπεριφέρονται έτσι μπροστά στους άλλους για να τους δείξουν πόσο σωστά ενεργούν και ότι κάνουν το καθήκον τους με πολλή αφοσίωση, όταν στην πραγματικότητα η αφοσίωση δεν είναι σε καμία περίπτωση το βαθύτερο κίνητρό τους. Ο στόχος τους είναι να πείσουν τους άλλους ότι είναι αφοσιωμένοι και υπεύθυνοι. Πείθουν απόλυτα τους άλλους πληρώνοντας ένα τίμημα μ’ αυτόν τον τρόπο. Έτσι, οι άλλοι είναι πρόθυμοι ν’ αποδεχθούν την ηγεσία τους και να τους συγχωρούν ό,τι λάθη κι αν κάνουν. Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Χρησιμοποιούν προσωπεία για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Τι σημαίνει εδώ η λέξη «προσωπεία»; Σημαίνει καλές συμπεριφορές και πράξεις που φαίνονται να συνάδουν με την αλήθεια. Χρησιμοποιούν προσωπεία που φαίνονται να συνάδουν με την αλήθεια, για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και να τους κάνουν να έχουν καλή γνώμη γι’ αυτούς —αυτό συνοψίζει τα χαρακτηριστικά αυτής της συμπεριφοράς, έτσι δεν είναι; Ο σκοπός τους είναι τελικά να κάνουν τους άλλους να έχουν καλή γνώμη γι’ αυτούς. Μόλις οι άνθρωποι αποκτήσουν καλή γνώμη για τους αντίχριστους, νιώθουν κάποιον σεβασμό γι’ αυτούς, κι έτσι, χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο, οι αντίχριστοι έχουν καταλάβει μια συγκεκριμένη θέση στην καρδιά τους. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν ένα τίμημα όταν εκτελούν το καθήκον τους, ενεργούν κυρίως με βάση την εμπειρία και σε γενικές γραμμές δεν παραβιάζουν καμία από τις κύριες αρχές. Όταν, όμως, συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στην αναζήτηση της αλήθεια-αρχών, τι λένε; «Δεν χρειάζεται να συναναστραφείς μαζί μου πάνω σ’ αυτό. Τα έχω όλα αυτά στο μυαλό μου!» Όταν αντιμετωπίζουν πραγματικά ένα πρόβλημα, όχι μόνο δεν αναζητούν, αλλά αρνούνται και ν’ ακούσουν τη συμβουλή οποιουδήποτε άλλου, πόσο μάλλον την άποψή του· κάνουν απλώς ό,τι πιστεύουν οι ίδιοι πως είναι καλό. Όταν πληρώνουν ένα τίμημα, όταν μέσα από τις πράξεις τους φαίνεται ότι είναι γρήγοροι και αποφασιστικοί και ότι έχουν κάποια εξουσία, πώς τους βλέπουν οι άλλοι μέσα τους; Έχουν καλή γνώμη γι’ αυτούς ή όχι; Από την οπτική των άλλων ανθρώπων, δεν έχουν παραβιάσει την αλήθεια με εμφανείς τρόπους και είναι πολύ επιδέξιοι στον τρόπο με τον οποίο ενεργούν. Το επίπεδο της «αφοσίωσης» και της εμπειρίας τους όταν κάνουν το καθήκον τους αρκεί για να πειστούν οι άλλοι. Οι άνθρωποι σκέφτονται: «Κοίταξέ τους: Πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια και έχουν εμπειρία σ’ αυτό το καθήκον. Είναι έμπειροι. Εμείς δεν θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό». Όταν οι άνθρωποι έχουν τόσο θετική γνώμη γι’ αυτούς, έχουν άραγε μεγάλη ή μικρή βαρύτητα στην καρδιά τους; (Μεγάλη.) Μεγάλη· έχουν βαρύτητα στην καρδιά τους. Κάποιοι δεν αναζητούν ποτέ την αλήθεια, εν μέρει επειδή δεν έχουν πνευματική κατανόηση και εν μέρει επειδή δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια και δεν την αγαπούν καθόλου ούτε κατανοούν σε καμία περίπτωση ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές. Για να κάνουν το καθήκον τους, βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στον πρόσκαιρο ενθουσιασμό τους, στις καλές προθέσεις τους και στα χρόνια εμπειρίας τους. Ωστόσο, δεν θέλουν να γνωρίζουν οι άλλοι αυτά τα πράγματα, οπότε κάνουν το παν για να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια και να πληρώσουν ένα τίμημα. Αν κάποιος ανακαλύψει ότι δεν έχουν πνευματική κατανόηση ή ότι δεν κατανοούν την αλήθεια και ότι ενεργούν χωρίς να βασίζονται σε αρχές, παρουσιάζουν γρήγορα κάποια επιτεύγματα για να τα δουν οι άλλοι. Λένε: «Δείτε και μόνοι σας αν έχω πράγματι πνευματική κατανόηση ή όχι. Ρίξτε μια ματιά· δείτε αν ενεργώ πραγματικά σύμφωνα με τις αρχές ή όχι, αν κατανοώ πραγματικά την αλήθεια ή όχι». Όταν ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο, καταφέρνουν να παραπλανήσουν αρκετούς ανθρώπους. Λένε: «Αυτοί οι άνθρωποι είναι έμπειροι στο καθήκον τους και κατανοούν τις αρχές. Εμείς είμαστε αυτοί που δεν τις κατανοούν». «Εμείς είμαστε αυτοί που δεν τις κατανοούν» —τι αποκαλύπτει αυτή η δήλωση; Αποκαλύπτει ότι κατά βάθος εγκρίνουν την εξωτερική καλή συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων. Με τι ισοδυναμεί αυτή η έγκριση; Ισοδυναμεί με το σκεπτικό ότι είναι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια, που αγαπούν τον Θεό και που λαμβάνουν την τελείωσή τους από τον Θεό. Το γεγονός ότι οι άλλοι τους αξιολογούν μ’ αυτόν τον τρόπο δεν σημαίνει ότι κατέχουν μια συγκεκριμένη θέση στην καρδιά τους; Πιο συγκεκριμένα, μπορεί να ειπωθεί ότι έχουν κάποιο κύρος. Τι τους αποφέρει, λοιπόν, αυτό το κύρος; Κάνει τους άλλους να τους θαυμάζουν, να τους εκτιμούν ή ακόμα και να εξαρτώνται από αυτούς. Πώς εξαρτώνται οι άλλοι από αυτούς; Μόλις έχουν ένα πρόβλημα, αμέσως στρέφονται σ’ αυτούς. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος λέει: «Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα και δεν το κατανοούμε. Θα πρέπει να ρωτήσουμε τον Άνωθεν, έτσι δεν είναι;» Τότε, κάποιοι θα πουν: «Δεν υπάρχει λόγος. Μπορούμε απλώς να ρωτήσουμε τον επικεφαλής μας. Ο επικεφαλής μας τα κατανοεί όλα». Όλοι έχουν στο μυαλό τους ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι τον περισσότερο καιρό απασχολημένοι με το έργο τους και δεν έχουν κάνει κακό, κι έτσι πιστεύουν ότι είναι οπωσδήποτε άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια και ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές. Πώς σας φαίνεται αυτή η αίσθηση; Αν κάποιος δεν έχει κάνει φανερά κακό, αυτό σημαίνει ότι κατανοεί την αλήθεια; Όχι απαραίτητα. Για κάθε άνθρωπο, υπάρχει ένα όριο στην κατανόηση της αλήθειας. Αν, επειδή πιστεύεις ότι οι επικεφαλής κατανοούν τα πάντα, δεν προσεύχεσαι στον Θεό, δεν αναζητάς από Εκείνον ούτε αναζητάς στα λόγια Του, όποιο πρόβλημα κι αν έχεις, αλλά πηγαίνεις κατευθείαν σε έναν επικεφαλής για να τον ρωτήσεις, δεν καθυστερεί αυτό τα πράγματα; Αν κάνεις μονίμως ό,τι λένε οι επικεφαλής κι αν τους θαυμάζεις πάντα, τότε κάποια πράγματα μπορεί να πάνε στραβά και μπορεί κάλλιστα να ζημιώσεις το έργο της εκκλησίας. Γι’ αυτό όταν λατρεύεις και θαυμάζεις άλλους ανθρώπους, αυτός είναι ο ευκολότερος τρόπος να παραστρατήσεις και να κάνεις λάθη, να ζημιώσεις την ίδια σου τη ζωή, καθώς και τον οίκο του Θεού και το έργο της εκκλησίας.

Τρεις είναι οι κύριες εκδηλώσεις των αντίχριστων για να πάρουν με το μέρος τους τις καρδιές των ανθρώπων: Η πρώτη είναι ότι προσελκύουν τους ανθρώπους με μικρές χάρες· η δεύτερη είναι ότι επιδεικνύουν τα δυνατά τους σημεία, τα χαρίσματα και τα ταλέντα τους· και η τρίτη είναι ότι χρησιμοποιούν προσωπεία για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και να τους κάνουν να έχουν καλή γνώμη γι’ αυτούς. Όλοι μπορούν να έχουν αυτές τις εκδηλώσεις. Κάποιοι άνθρωποι συχνά αποκαλύπτουν κάποια κουτσομπολιά που δεν γνωρίζουν οι άλλοι, μιλάνε για κάθε λογής θέματα ή αναφέρουν κάποιες μοναδικές απόψεις ειδικών. Πώς χαρακτηρίζεται αυτό; Υπάρχει ένα ρητό που λέει: «Η γριά φοράει κραγιόν για να την προσέξουν». Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν πάντα να επιδεικνύουν τις δεξιότητές τους και να κερδίζουν την εκτίμηση των άλλων. Ωστόσο, μερικές φορές, δεν το καταφέρνουν καλά και οι άνθρωποι βλέπουν ελαττώματα σ’ αυτούς, οπότε στη συνέχεια κάνουν ό,τι μπορούν για να διορθώσουν την κατάσταση και προσπαθούν να τη γλιτώσουν με επιχειρήματα. Ό,τι κι αν έχουν κάνει που πάει κόντρα στη συνείδησή τους και στην αλήθεια ή που δεν έχει σχέση με το καθήκον τους, δεν ξέρουν ποτέ πώς να παραδεχθούν το λάθος τους ή να κάνουν αυτοκριτική και να μετανοήσουν, ούτε συνειδητοποιούν ποτέ πόσο σοβαρό είναι το ζήτημα. Αντιθέτως, κουράζουν και στύβουν το μυαλό τους για να βρουν τρόπους να επιχειρηματολογήσουν υπέρ τους και να εξομαλύνουν τα πράγματα. Φλέγονται από ανυπομονησία να πετύχουν τους στόχους τους, σε σημείο που δεν μπορούν ούτε καν να φάνε ή να κοιμηθούν, από φόβο ότι η καλή τους εικόνα στα μάτια των άλλων μπορεί ξαφνικά να χαλάσει ολοκληρωτικά. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι γράφουν καλά, ότι είναι επιδέξιοι συγγραφείς· κάποιοι πιστεύουν ότι είναι καλοί επικεφαλής, ότι είναι οι πυλώνες που στηρίζουν την εκκλησία· άλλοι πιστεύουν ότι είναι καλοί άνθρωποι. Μόλις για τον έναν ή τον άλλο λόγο αυτοί οι άνθρωποι χάσουν την καλή εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, αφιερώνουν πολλή σκέψη και πληρώνουν ένα τίμημα για χάρη της, ενώ παράλληλα στύβουν το μυαλό τους προσπαθώντας να διορθώσουν την κατάσταση. Ωστόσο, δεν νιώθουν ποτέ ντροπή, δεν κατηγορούν τον εαυτό τους ούτε νιώθουν χρέος απέναντι στον Θεό για τα λάθος μονοπάτια που ακολούθησαν ή για τα διάφορα πράγματα που έκαναν και ήταν ενάντια στην αλήθεια. Δεν έχουν ποτέ τέτοια συναισθήματα. Χρησιμοποιούν κάθε λογής τακτικές για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και να πάρουν με το μέρος τους τις καρδιές τους. Κάνουν έτσι το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; Σε καμία περίπτωση. Είναι αυτό το έργο που θα πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής εκκλησίας; Σε καμία περίπτωση. Ζουν με βάση σατανικές διαθέσεις, κάνουν κακό και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση στο έργο του οίκου του Θεού. Κρίνοντας από τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους, από τα μονοπάτια που ακολουθούν και από τις διάφορες συμπεριφορές τους που παραπλανούν κι ελέγχουν τους ανθρώπους, δεν κάνουν το καθήκον ενός επικεφαλής, αλλά αποδομούν και διαταράσσουν το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου από τον Θεό, εμποδίζουν τους ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιον του Θεού και επιχειρούν να κρατούν τους ανθρώπους στα δικά τους χέρια, υπό τον έλεγχό τους. Δεν είναι αυτές οι πράξεις και οι συμπεριφορές ενός αντίχριστου; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι οι αντίχριστοι παίζουν τον ρόλο του Σατανά κατά γράμμα. Κρίνοντας από τη φύση των πράξεών τους, όχι μόνο αποτυγχάνουν να κάνουν καλά το καθήκον που πρέπει, αλλά αντιθέτως παίζουν τον ρόλο του Σατανά. Όλα όσα κάνουν ανταγωνίζονται απολύτως τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του. Οι αμνοί που είναι του Θεού θα πρέπει ν’ ακολουθούν τον Θεό και να κερδηθούν από Εκείνον· ωστόσο, αυτοί οι άνθρωποι εμποδίζουν τους άλλους ν’ ακολουθήσουν τον Θεό. Παίρνουν τους αμνούς του Θεού στα δικά τους χέρια και τους ελέγχουν και κάνουν τους ανθρώπους να λατρεύουν και ν’ ακολουθούν τους ίδιους. Αυτή είναι η φύση των πράξεών τους. Μπορούν να αποκαλούνται «επικεφαλής» αυτοί οι άνθρωποι; (Όχι.) Τότε, πώς θα έπρεπε να τους αποκαλούμε; (Πονηρούς υπηρέτες.) «Πονηρούς υπηρέτες»· αυτό είναι ένα ταιριαστό όνομα. «Αντίχριστους», «πονηρούς υπηρέτες», και οι δύο αυτοί χαρακτηρισμοί ταιριάζουν, έτσι δεν είναι; Αυτοί οι άνθρωποι υψώνουν το λάβαρο της εκτέλεσης του καθήκοντος ενός επικεφαλής, αλλά δεν κάνουν αυτό που οφείλει να κάνει ένας επικεφαλής. Αυτό που κάνουν δεν είναι σε καμία περίπτωση η εκτέλεση του καθήκοντος ενός επικεφαλής· παίζουν τον ρόλο ενός αντίχριστου, παίρνουν τη θέση του Σατανά για να αναστατώσουν και να καταστρέψουν το έργο του οίκου του Θεού, και παραπλανούν τον εκλεκτό λαό του Θεού για ν’ αποφύγει την αληθινή οδό και ν’ αποφύγει τον Θεό. Όλες οι πράξεις και οι συμπεριφορές τους αποκαλύπτουν τη διάθεση και τη φύση του Σατανά, με αποτέλεσμα να κάνουν τους ανθρώπους ν’ αποφεύγουν τον Θεό, ν’ απορρίπτουν την αλήθεια και τον Θεό και να λατρεύουν και ν’ ακολουθούν εκείνους. Μια μέρα, όταν θα έχουν παραπλανήσει εντελώς τους ανθρώπους και θα τους έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους, οι άνθρωποι θ’ αρχίσουν να λατρεύουν, ν’ ακολουθούν και να υπακούν εκείνους. Τότε θα έχουν πετύχει τον σκοπό τους να παγιδεύσουν τις καρδιές των ανθρώπων. Είναι επικεφαλής εκκλησίας, αλλά δεν κάνουν το έργο που τους έχει αναθέσει ο Θεός· δεν κάνουν το έργο των επικεφαλής και των εργατών. Αντιθέτως, επηρεάζουν τους εκλεκτούς του Θεού, τους παραπλανούν, τους παγιδεύουν και τους ελέγχουν, παίρνουν αμνούς που ανήκουν ξεκάθαρα στον Θεό στα δικά τους χέρια, υπό τον έλεγχό τους. Δεν είναι κλέφτες και ληστές; Έτσι όπως ανταγωνίζονται τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του, δεν υπηρετούν τον Σατανά ως τσιράκια του; Δεν είναι εχθροί του Θεού αυτοί οι αντίχριστοι; Δεν είναι εχθροί του εκλεκτού λαού Του; (Είναι.) Είναι εκατό τοις εκατό. Είναι εχθροί του Θεού και του εκλεκτού λαού Του· δεν υπάρχει ίχνος αμφιβολίας γι’ αυτό.

Στο παρελθόν, όταν μιλούσα και εργαζόμουν σε όλες τις εκκλησίες της ηπειρωτικής Κίνας, είχα κάποιον μαζί Μου που ήταν υπεύθυνος για τις ηχογραφήσεις και τις απομαγνητοφωνήσεις των κηρυγμάτων. Αυτός ο άνθρωπος ήταν κάπως χαρισματικός, είχε κοφτερό μυαλό και γρήγορες αντιδράσεις. Όμως, είχε και ένα χαρακτηριστικό: Ήταν εξαιρετικός στο να λέει ευχάριστα πράγματα που ήθελαν ν’ ακούνε οι άλλοι. Αν έλεγες ότι κάτι είναι νόστιμο, εκείνος θα έλεγε: «Έχεις δίκιο. Το έχω δοκιμάσει. Είναι καταπληκτικό». Αν έλεγες ότι κάνει ζέστη έξω, εκείνος θα έλεγε: «Πράγματι. Είμαι καταϊδρωμένος». Αν έλεγες ότι κάνει κρύο έξω, εκείνος θα έλεγε: «Κάνει πράγματι κρύο. Έχω φορέσει παπούτσια με γούνινη επένδυση». Του ήταν πολύ δύσκολο να πει κάτι αληθινό ή ειλικρινές. Έμοιαζε με κάποιον που επιδίωκε πραγματικά, αλλά όταν συνέβαινε κάτι που απαιτούσε να πληρώσει ένα τίμημα, κρυβόταν. Ήταν ύπουλος και δόλιος. Τέτοιος άνθρωπος ήταν. Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Γιατί, λοιπόν, διάλεξες έναν τέτοιο άνθρωπο;» Δεν τον διάλεξα· καθορίστηκε από τις συνθήκες εκείνης της περιόδου. Τότε, ήταν δύσκολο να βρω ακόμη και κάποιον σαν αυτόν, κι εκείνος τουλάχιστον είχε γρήγορες αντιδράσεις· πατούσε «εγγραφή» όποτε άρχιζα να μιλάω. Με ακολουθούσε παντού, ηχογραφώντας και απομαγνητοφωνώντας τα κηρύγματα· έκανε πραγματικό έργο. Όμως, ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόταν παρουσία Μου και τα πράγματα που έκανε στην εκκλησία ήταν σαν να προέρχονταν από δύο εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους. Παρουσία Μου, ήταν υπάκουος, είχε καλή συμπεριφορά και ήταν επιμελής, ευσυνείδητος και υπεύθυνος. Ήταν, όμως, έτσι όταν έκανε το καθήκον του στην εκκλησία; Εφόσον ήταν έτσι όταν ερχόταν σ’ επαφή με τον Άνωθεν, ήταν έτσι και όταν βρισκόταν ανάμεσα στους εκλεκτούς του Θεού; Θα τολμούσες να δώσεις μια σίγουρη απάντηση σ’ αυτό; Όχι, δεν θα τολμούσες. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσες να ξέρεις ποια ήταν η πραγματική του κατάσταση; Για να μπορέσεις, θα έπρεπε να έρθεις σ’ επαφή μαζί του. Αν αλληλεπιδρούσες μαζί του για λίγο καιρό, θα αναδύονταν τα πάντα στη φύση-ουσία του. Αγαπούσε ιδιαίτερα τη θέση και ήταν πολύ ματαιόδοξος· όποτε ήταν με οποιονδήποτε, του άρεσε πραγματικά να μιλάει για το κεφάλαιό του και να επιδεικνύει τα πράγματα που μπορούσε να κάνει, όσα είχε κάνει, πόσο είχε υποφέρει και πόσο σπουδαίος ήταν. Συμπεριφερόταν και μιλούσε έτσι πολύ συχνά, και ήταν εντελώς διαφορετικός άνθρωπος σε σχέση με όταν ήμουν Εγώ μπροστά. Επιπλέον, όλοι όσοι βρίσκονταν γύρω του ένιωθαν ότι περιορίζονταν και εκφοβίζονταν και δεν τολμούσαν να πουν τίποτε γι’ αυτό. Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα εδώ; Πήρε αυτό το λίγο έργο που έκανε, αυτό το μικρό καθήκον που εκτελούσε, και το αντιμετώπισε σαν κεφάλαιο για να επιδεικνύεται όπου πήγαινε. Σε ποιον βαθμό το επιδείκνυε; Όλοι τον θαύμαζαν, τον λάτρευαν και τον ζήλευαν. Στο τέλος, είπαν: «Αυτός ο άνδρας υπέφερε πολύ για χάρη του Θεού. Δείτε μόνο την πίστη του και την αγάπη που έχει για τον Θεό! Εμείς δεν μπορούμε να τον φτάσουμε ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι. Είμαστε τόσο κατώτεροι από εκείνον!» Πάντοτε τον ανέφεραν οι άλλοι, και όσοι δεν μπορούσαν να συναντήσουν Εμένα πίστευαν ότι ήταν το ίδιο να συναντήσουν εκείνον. Σ’ αυτό το επίπεδο έφτασε τελικά η επιρροή που είχε στις γνώσεις, τις σκέψεις και το μυαλό των ανθρώπων. Για να φτάσει σ’ αυτό το σημείο, πιθανότατα θα είπε και θα έκανε αρκετά πράγματα, έτσι δεν είναι; Σίγουρα δεν περιορίστηκε μόνο σε λίγα λόγια για ν’ αναφέρει τι καθήκοντα είχε κάνει. Σίγουρα αναφέρθηκε σ’ αυτά τα πράγματα εκτενώς· επιπλέον, είχε τα δικά του κίνητρα και τους δικούς του στόχους, είπε κάποια πράγματα που θα μπορούσαν να δελεάσουν και να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, να τους κάνουν να τον λατρεύουν, και στο τέλος πέτυχε τον σκοπό του. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτόν τον άνθρωπο; Το γεγονός ότι έκανε το καθήκον του στο πλευρό Μου ήταν καλό για εκείνον, είτε για να μάθει πώς να φέρεται είτε για ν’ αποκτήσει την αλήθεια. Ήταν μια ευκαιρία να οδηγηθεί νωρίς στην τελείωση. Δυστυχώς, δεν εκτίμησε αυτήν την ευκαιρία. Δεν κατάλαβε πόσο πολύτιμη και ζωτική ήταν αυτή η ευκαιρία, ούτε ότι ήταν ένα μονοπάτι, ένα θεμέλιο και μια πηγή για ν’ αποκτήσει την αλήθεια και να γνωρίσει τον Θεό. Αντιθέτως, χρησιμοποίησε αυτήν την ευκαιρία για να πετύχει τον δικό του σκοπό, δηλαδή να ξεχωρίσει από τα πλήθη και να πάρει με το μέρος του τις καρδιές των ανθρώπων. Αυτό προμήνυε μπελάδες· βάδιζε στο λάθος μονοπάτι. Πείτε Μου, αφού διέδιδε τόσο αλόγιστα πόσο είχε υποφέρει, πώς τον καθοδηγούσε, πώς του φερόταν και πόσο τον εμπιστευόταν ο Θεός, ήταν σε θέση ν’ αναγνωρίσει ότι υπήρχε προσωπική πρόθεση μέσα σ’ αυτό; (Ναι.) Θα πρέπει να ήταν σε θέση. Δεν ήταν αδύνατο να το αναγνωρίσει αυτό. Μπορούσε να το αναγνωρίσει. Γιατί, λοιπόν, δεν μπόρεσε να χαλιναγωγήσει τις κακές πράξεις του; Επειδή δεν αγαπούσε την αλήθεια· του άρεσε μόνο η επιρροή και η θέση. Όταν κάποιος που αγαπάει πραγματικά την αλήθεια αποκαλύπτει διαφθορά, όταν καταθέτει μαρτυρία για το πόσο υπέφερε, τότε κατακρίνει και κατηγορεί τον εαυτό του. Νιώθει ότι ήταν ελεεινό να το κάνει αυτό, ότι αντιστέκεται στον Θεό και ότι δεν πρέπει να το ξανακάνει. Όποτε θέλει να το ξανακάνει στο μέλλον, μπορεί να συγκρατήσει τον εαυτό του και να σταματήσει να κάνει τέτοια πράγματα. Αυτό είναι πολύ φυσιολογικό. Όμως, τέτοιες στιγμές, ακόμα κι αν τους επιπλήττει η συνείδησή τους, οι αντίχριστοι δεν μπορούν να ελέγξουν τη φιλοδοξία και την επιθυμία τους, και ακόμη κι αν κλαδευτούν, δεν αποδέχονται την αλήθεια. Γιατί διογκώνεται και επεκτείνεται ανεπανόρθωτα η φύση τους; (Επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια.) Από τη φύση τους, δεν αγαπούν την αλήθεια. Τότε, τι αγαπούν; (Αγαπούν τη θέση.) Τι θα τους αποφέρει η θέση; Θα κάνει τους ανθρώπους να τους λατρεύουν, να τους εκτιμούν και να τους ζηλεύουν. Τελικά, ο σκοπός τους είναι ν’ απολαμβάνουν την ίδια θέση και την ίδια αντιμετώπιση με τον Θεό, καθώς και την τιμή, την ευτυχία και τη χαρά που τους αποφέρει αυτή η θέση. Τώρα που ακούσατε όλα όσα μόλις είπα, δεν νιώθετε αηδιασμένοι; (Ναι.) Υπήρχε και κάτι άλλο που έκανε αυτός ο άνθρωπος, το οποίο ήταν πιο αηδιαστικό. Αργότερα, αρρώστησε και επέστρεψε στη γενέτειρά του, με αποτέλεσμα να νιώθει ακόμα περισσότερο ότι άξιζε ν’ απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης. Πώς νομίζετε ότι συμπεριφερόταν όσο τον έλεγχε αυτή η σκέψη; Απαιτούσε από τους ανθρώπους να του προσφέρουν ακόμη περισσότερα, να του φέρονται ακόμη καλύτερα, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Γιατί το απαιτούσε αυτό; Δεν θεωρούσε ότι είναι υπερβολικό ή παράλογο; Θεωρούσε ότι το άξιζε. Σκεφτόταν: «Έχω υποφέρει πολύ για χάρη του θεού και για χάρη των αδελφών μου. Το δικαιούμαι· αρρώστησα επειδή υπέφερα πολύ, οπότε οι αδελφοί και οι αδελφές μου πρέπει να με υπηρετούν». Όσο ήταν άρρωστος, δεν σήκωσε ούτε το μικρό του δαχτυλάκι· απλώς έμενε ξαπλωμένος στο κρεβάτι όλη μέρα και περίμενε από τους άλλους να τον φροντίζουν και να τον ταΐζουν. Αφού είχε μείνει ξαπλωμένος εκεί για αρκετό καιρό, άρχισε να βαριέται, οπότε ανάγκαζε τους άλλους να φέρνουν φαγητό και ποτό και να βγαίνουν έξω μαζί του για να μη νιώθει τόση βαρεμάρα. Αυτό είναι πολύ αηδιαστικό, έτσι δεν είναι; Αν ήταν πραγματικά τόσο άρρωστος, δεν θα ήταν τόσο μεγάλο ζήτημα· αν δεν ήταν τόσο άρρωστος, τότε σίγουρα η συμπεριφορά του δεν είχε καθόλου λογική, έτσι δεν είναι;

Κάποιοι άνθρωποι φαίνονται αρκετά ενθουσιώδεις στην πίστη τους στον Θεό. Τους αρέσει πολύ να φροντίζουν και να μεριμνούν για τις υποθέσεις της εκκλησίας, και πάντα προπορεύονται. Κι ωστόσο, απροσδόκητα, μόλις γίνονται επικεφαλής, απογοητεύουν τους πάντες. Δεν εστιάζουν στην επίλυση των πρακτικών προβλημάτων του εκλεκτού λαού του Θεού. Αντιθέτως, κάνουν το παν για να ενεργούν για τη δική τους φήμη και θέση. Τους αρέσει να επιδεικνύονται για να τους εκτιμούν οι άλλοι και πάντα αναφέρουν πώς δαπάνησαν τον εαυτό τους και υπέφεραν για τον Θεό, χωρίς, όμως, να καταβάλλουν προσπάθειες για να επιδιώξουν την αλήθεια και τη ζωή-είσοδό τους. Δεν προσδοκούν αυτό οι άλλοι από εκείνους. Παρόλο που είναι απασχολημένοι με το έργο τους, που επιδεικνύονται σε κάθε περίσταση, που κηρύττουν κάποια λόγια και δόγματα, που κερδίζουν την εκτίμηση και τη λατρεία κάποιων ανθρώπων, που παραπλανούν τις καρδιές των ανθρώπων και παγιώνουν τη θέση τους, τι βγαίνει από αυτό στο τέλος; Είτε αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μικρές χάρες για να δωροδοκήσουν τους άλλους, είτε επιδεικνύουν τα χαρίσματα και τις ικανότητές τους, είτε χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους κι έτσι να τους κάνουν να έχουν καλή γνώμη γι’ αυτούς, όποια μέθοδο κι αν χρησιμοποιούν για να πάρουν με το μέρος τους τις καρδιές των ανθρώπων και να καταλάβουν μια θέση σ’ αυτές, τι έχουν χάσει; Έχουν χάσει την ευκαιρία ν’ αποκτήσουν την αλήθεια όσο κάνουν τα καθήκοντα ενός επικεφαλής. Ταυτόχρονα, λόγω των διάφορων εκδηλώσεών τους, έχουν επίσης συσσωρεύσει κακές πράξεις που θα επιφέρουν την τελική τους έκβαση. Είτε χρησιμοποιούν μικρές χάρες για να δωροδοκήσουν και να παγιδεύσουν τους ανθρώπους, είτε επιδεικνύονται, είτε χρησιμοποιούν προσωπεία για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, και όσα οφέλη και όση ικανοποίηση κι αν φαίνεται εξωτερικά ότι λαμβάνουν από αυτό, εξετάζοντας τώρα το ζήτημα, είναι σωστό αυτό το μονοπάτι; Είναι το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας; Είναι ένα μονοπάτι που μπορεί να οδηγήσει στη σωτηρία κάποιου; Σίγουρα δεν είναι. Όσο έξυπνες κι αν είναι αυτές οι μέθοδοι κι αυτά τα κόλπα, δεν μπορούν να εξαπατήσουν τον Θεό και στο τέλος ο Θεός τα καταδικάζει και τ’ αποστρέφεται όλα αυτά, επειδή πίσω από τέτοιες συμπεριφορές κρύβεται η φιλοδοξία του ανθρώπου και μια στάση και ουσία ανταγωνισμού απέναντι στον Θεό. Μέσα του, ο Θεός δεν θ’ αναγνώριζε σε καμία περίπτωση αυτούς τους ανθρώπους ως ανθρώπους που κάνουν το καθήκον τους και αντιθέτως θα τους όριζε ως κακοποιούς. Ποια είναι η ετυμηγορία του Θεού όταν αντιμετωπίζει κακοποιούς; «Φύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν». Όταν ο Θεός λέει «Φύγετε απ’ εμού», πού θέλει να πάνε αυτοί οι άνθρωποι; Τους παραδίδει στον Σατανά, στα μέρη όπου κατοικούν ορδές σατανάδων. Ποια είναι η τελική συνέπεια για εκείνους; Βασανίζονται μέχρι θανάτου από κακά πνεύματα, δηλαδή τους καταβροχθίζει ο Σατανάς. Ο Θεός δεν θέλει αυτούς τους ανθρώπους, κι αυτό σημαίνει ότι δεν θα τους σώσει, δεν είναι αμνοί του Θεού, πόσο μάλλον ακόλουθοί Του, οπότε δεν συγκαταλέγονται σ’ εκείνους που θα σώσει. Έτσι ορίζει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους. Ποια ακριβώς είναι, λοιπόν, η φύση της προσπάθειας κάποιου να πάρει με το μέρος του τις καρδιές των άλλων; Είναι το να βαδίζει στο μονοπάτι ενός αντίχριστου· είναι η συμπεριφορά και η ουσία ενός αντίχριστου. Ακόμη πιο σοβαρό είναι ότι είναι η ουσία του ανταγωνισμού απέναντι στον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του· τέτοιοι άνθρωποι είναι εχθροί του Θεού. Έτσι ορίζονται και κατηγοριοποιούνται οι αντίχριστοι, κι αυτό είναι απολύτως ακριβές.

22 Ιανουαρίου 2019