Σήμερα, θα συναναστραφούμε πάνω στο ενδέκατο σημείο των διαφόρων εκδηλώσεων των αντίχριστων: «Δεν αποδέχονται το κλάδεμα ούτε έχουν στάση μετάνοιας όταν κάνουν κάποιο λάθος, μα αντίθετα διαδίδουν αντιλήψεις και κρίνουν δημόσια τον Θεό». Το συγκεκριμένο περιεχόμενο αυτού του σημείου έχει να κάνει με το πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι το κλάδεμα, δηλαδή με το τι στάση τηρούν όταν βρίσκονται αντιμέτωποι μ’ αυτό, τι κάνουν και τι εκδηλώσεις έχουν όσο τηρούν αυτήν τη στάση. Μήπως έχουμε κάνει ήδη συναναστροφή πάνω στο περιεχόμενο του πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι το κλάδεμα; (Ναι, αυτό το καλύψαμε στη συναναστροφή σχετικά με το πώς μεταχειρίζονται οι αντίχριστοι τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους.) Τι στάση τηρεί, λοιπόν, ένας αντίχριστος απέναντι στο κλάδεμα; Δεν είχαμε συναναστραφεί τότε πάνω στα πασίγνωστα ρητά που εκφέρουν οι αντίχριστοι όταν κλαδεύονται; (Ναι.) Έχουν δύο γνωστά ρητά για τέτοιες καταστάσεις. Το ένα είναι «Ο θεός είναι δίκαιος, κι εγώ πιστεύω στον θεό, όχι σε κάποιον άνθρωπο!» και το άλλο είναι «Είσαι πολύ νέος για να με κλαδέψεις. Αν δεν πίστευα στον θεό, δεν θα έδινα φράγκο για κανέναν!» Επίσης, μισούν όποιον τους κλαδεύει και, επιπλέον, μόλις κλαδευτούν, υποψιάζονται πως θα αποκλειστούν. Στο τέλος, συναναστραφήκαμε και σχετικά με το γεγονός ότι όχι μόνο αρνούνται να δεχτούν το κλάδεμα, αλλά και διαδίδουν παντού αντιλήψεις. Γι’ αυτό δεν μιλήσαμε; (Ναι.)

Οι λόγοι για τους οποίους κλαδεύονται οι αντίχριστοι

Μόλις έκανα μια μικρή σύνοψη της προηγούμενης συναναστροφής μας σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι το κλάδεμα όταν θίγει τα προσωπικά τους συμφέροντα. Σήμερα, θα συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτό και θα το αναλύσουμε από μια άλλη οπτική, ρίχνοντας μια ματιά στις συγκεκριμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν οι αντίχριστοι όταν κλαδεύονται, τη στάση που τηρούν και τις συγκεκριμένες απόψεις που έχουν, ενώ θα αναλύσουμε τη διάθεσή τους με βάση αυτές τις απόψεις. Εφόσον το ζήτημα για το οποίο μιλάμε είναι το κλάδεμα, αρχικά θα συναναστραφούμε σχετικά με τους λόγους για τους οποίους κλαδεύονται οι αντίχριστοι. Το κλάδεμα δεν γίνεται χωρίς να υπάρχει λόγος, συνεπώς σε ποιο πλαίσιο και υπό ποιες συνθήκες θα κλαδευτεί ένας αντίχριστος; Μήπως επειδή απλά είναι αντίχριστος; Κάποιοι λένε: «Όποιος έχει θέση, όποιος είναι στο επίκεντρο, στο τέλος θα κλαδευτεί». Είναι αλήθεια αυτό; (Όχι.) Τι είναι αυτό που κάνουν, λοιπόν, οι αντίχριστοι και προκαλεί το κλάδεμά τους; Μήπως, αν κάνουν ένα συνηθισμένο λάθος, θα δεχτούν αυστηρό κλάδεμα; Δεν πρέπει να συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτό; (Ναι.) Γιατί κλαδεύονται οι αντίχριστοι; Αν το δούμε θεωρητικά, οι αντίχριστοι έχουν αλαζονικές διαθέσεις, δεν υποτάσσονται στην αλήθεια, δεν αγαπάνε τα λόγια του Θεού και τα θετικά πράγματα, αποστρέφονται την αλήθεια, μισούν την αλήθεια και είναι εχθροί του Θεού. Επομένως, πρέπει να κλαδευτούν ή ακόμα και να εκτεθούν χωρίς έλεος. Είναι σωστή αυτή η δήλωση; Με βάση τις εκδηλώσεις και τις αποκαλύψεις τους μπορούν να χαρακτηριστούν αντίχριστοι, οπότε τους αξίζει να κλαδευτούν και να εκτεθούν χωρίς έλεος· όπως και να κλαδευτούν, δεν τους αξίζει λύπηση, πρέπει να απορριφθούν, και ο καθένας θα μπορούσε δικαιολογημένα να τους κλαδέψει. Έτσι έχουν τα πράγματα; (Όχι.) Είστε σίγουροι; Γιατί κλαδεύονται οι αντίχριστοι; Μόλις τώρα είπα μερικούς λόγους. Κάποιοι από σας μπορεί να μη θεωρείτε σωστούς αυτούς τους λόγους, αλλά δεν είστε σίγουροι· αυτό συμβαίνει γιατί καταλαβαίνετε μόνο δόγματα και δεν μπορείτε να διακρίνετε την ουσία του ζητήματος. Το γεγονός ότι δεν το έχετε αναγνωρίσει δείχνει ότι δεν έχετε αποκτήσει διάκριση σχετικά με το ζήτημα του γιατί κλαδεύονται οι αντίχριστοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν μόνο δόγματα ως προς αυτό το ζήτημα και κατά βάθος ξέρουν ότι ένας αντίχριστος οφείλει να κλαδεύεται και να εκτίθεται χωρίς έλεος, αλλά δεν έχουν διάκριση όσον αφορά την πραγματική συμπεριφορά ενός αντίχριστου· αυτό δείχνει ότι δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία αυτού του ζητήματος ούτε την ουσία των αντίχριστων. Όσοι δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα καταλαβαίνουν μόνο δόγματα, εφαρμόζουν στα τυφλά τους κανονισμούς κι έτσι, αν όντως υπήρχε κάποιος αντίχριστος που έκανε κάτι, δεν θα μπορούσαν να το διακρίνουν.

Γιατί κλαδεύεται ένας αντίχριστος; Πολύ απλά, εξαιτίας των διαφόρων εκδηλώσεών του και των διαφορετικών τρόπων άσκησης και συμπεριφορών που αποκαλύπτει η ουσία του. Και ποιοι είναι αυτοί οι τρόποι άσκησης, οι συμπεριφορές και οι εκδηλώσεις; Πρώτον, οι αντίχριστοι ιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια. Επειδή έχουν ουσία αντίχριστων, ανταγωνίζονται τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του και ανταγωνίζονται για επικράτηση και για την καρδιά των ανθρώπων· όλα αυτά σημαίνουν ότι ιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια. Όταν κάποιος ιδρύει το δικό του ανεξάρτητο βασίλειο, άραγε κάνει το καθήκον του; (Όχι.) Διευθύνει τη δική του επιχείρηση, διαχειρίζεται τη δική του σφαίρα επιρροής και την εξουσία του, προσπαθεί να κερδίσει τον αποκλειστικό έλεγχο της περιοχής του, να σχηματίσει τη δική του κλίκα, να παραπλανήσει τους εκλεκτούς του Θεού ώστε να Τον απορρίψουν και να ακολουθήσουν εκείνον αντί για τον Θεό. Έτσι δεν κάνει το καθήκον του, αλλά συγκρούεται κατά μέτωπο με τον Θεό. Πρέπει να κλαδευτεί ένας αντίχριστος όταν παρουσιάζει αυτές τις εκδηλώσεις και κάνει τέτοια πράγματα; (Ναι.) Είναι αυτός ένας από τους λόγους για να κλαδευτεί ένας αντίχριστος; Είναι μία από τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις του; (Είναι.) Και γιατί δεν το λέτε τόση ώρα; Δεν βρίσκονται αυτά τα λόγια και στα χείλη σας και στο μυαλό σας; (Ναι.) Μήπως αυτή η εκδήλωση αντιτίθεται στους θεωρητικούς λόγους που ανέφερα μόλις τώρα; Τι διαφορά έχουν μεταξύ τους; (Οι λόγοι εκείνοι ήταν περισσότερο γενικοί, ενώ η εκδήλωση που ανέφερες μόλις τώρα είναι αναλυτική· αποτελεί μια πρακτική εκδήλωση ενός αντίχριστου.) Οι λόγοι που ανέφερα νωρίτερα ήταν γενικοί, δεν ήταν τίποτε άλλο από δόγματα· δεν ήταν σε καμία περίπτωση οι συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους κλαδεύονται οι αντίχριστοι. Αυτή η εκδήλωση αποτελεί έναν από τους αληθινούς λόγους. Η πρώτη εκδήλωση είναι ότι προσπαθούν να ιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια. Η δεύτερη εκδήλωση είναι η ύπουλη χειραγώγηση. Αυτό έχει την ίδια φύση με το να προσπαθεί κανείς να ιδρύσει το δικό του ανεξάρτητο βασίλειο, αλλά διαφέρει ως προς τις συγκεκριμένες πρακτικές. Τι σημαίνει «ύπουλη χειραγώγηση»; Είναι θετικός ή αρνητικός αυτός ο όρος; Έχει επαινετική ή υποτιμητική χροιά; (Υποτιμητική.) Τι εννοούμε συνήθως όταν μιλάμε για ύπουλη χειραγώγηση; Τι εκδηλώσεις περιλαμβάνει; (Οι αντίχριστοι ενεργούν παρασκηνιακά με σκοπό να εδραιώσουν τη θέση τους. Για παράδειγμα, όταν έχει εκλογές η εκκλησία, ζητάνε ψήφους στο παρασκήνιο.) Ένα απ’ όσα περιλαμβάνει είναι και αυτό. Με λίγα λόγια, αυτού του είδους η εκδήλωση σημαίνει να κάνει κάποιος ορισμένα πράγματα στα κρυφά, χωρίς να τα συζητάει με τους άλλους, χωρίς να υπάρχει διαφάνεια, χειραγωγώντας διάφορες καταστάσεις χωρίς να τον καταλαβαίνει κανένας, κυρίως χωρίς να επιτρέπει στον Άνωθεν ή στους ανώτερους επικεφαλής να το μάθουν. Οι αντίχριστοι κάνουν κάποια πράγματα στα κρυφά, ενώ ξέρουν πολύ καλά ότι αυτά τα πράγματα πάνε κόντρα στις αρχές και δεν συμφωνούν με την αλήθεια, ότι βλάπτουν τον οίκο του Θεού και ότι ο Θεός τα απεχθάνεται. Επιμένουν να κάνουν αυτά τα πράγματα, με τεχνάσματα του Σατανά και με ανθρώπινες τακτικές για να χειραγωγήσουν την κατάσταση, και στη συνέχεια ενεργούν κρυφά. Τι στόχους έχουν όταν ενεργούν κρυφά; Ένας από τους στόχους τους είναι να καταλάβουν την εξουσία και ακόμα ένας είναι να κερδίσουν τα όποια συμφέροντα θέλουν. Για να πετύχουν αυτούς τους σκοπούς, κάνουν πράγματα που παραβιάζουν τις αλήθεια-αρχές, τους κανόνες της εκκλησίας, τις προθέσεις του Θεού και, ακόμα περισσότερο, τη συνείδησή τους. Δεν ενεργούν με διαφάνεια· δεν λένε τίποτα σε κανέναν ή μιλάνε μόνο σε ελάχιστους συνεργούς που έχουν στη σφαίρα επιρροής τους, έτσι ώστε να πετύχουν τον στόχο τους, ο οποίος είναι να ελέγξουν την κατάσταση, αλλά και να εξαπατήσουν τους ανώτερους επικεφαλής και τον εκλεκτό λαό του Θεού. Ύπουλη χειραγώγηση σημαίνει πως παίρνουν κάποιες αποφάσεις και ενορχηστρώνουν κάποια πράγματα, την ώρα που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα και, μόλις γίνουν αυτά τα πράγματα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν ούτε από πού προήλθαν ούτε ποιος τα ξεκίνησε ούτε τι συνέβη πραγματικά. Γιατί βρίσκονται στο σκοτάδι οι περισσότεροι άνθρωποι; Τόσο μοχθηροί και φαύλοι είναι οι αντίχριστοι. Με όσα κάνουν ξεγελούν επίτηδες τους αδελφούς και τις αδελφές, τους ανώτερους επικεφαλής και τον Άνωθεν. Όσο κι αν προσπαθήσεις να διερευνήσεις αυτά τα πράγματα και όποιον κι αν ρωτήσεις, κανείς δεν ξέρει τι κρύβεται πίσω απ’ αυτά και, κυρίως όσον αφορά πολλά πράγματα που έγιναν πριν από πολύ καιρό, οι περισσότεροι άνθρωποι ακόμα δεν έχουν ιδέα τι είχε γίνει. Αυτή είναι η ύπουλη χειραγώγηση. Πρόκειται για συνήθη τακτική των αντίχριστων· όταν θέλουν να κάνουν κάτι, μηχανορραφούν και το σχεδιάζουν μόνοι τους, χωρίς να το συζητήσουν με κανέναν άλλον. Αν δεν έχουν κάποιον που εμπιστεύονται, κάνουν τις μηχανορραφίες τους μέσα στο μυαλό τους· αν έχουν συνεργούς, τότε μηχανορραφούν και σχεδιάζουν μ’ αυτούς κρυφά, ενώ οποιοσδήποτε βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής τους μπορεί να γίνει στόχος της χειραγώγησης και των δολοπλοκιών τους. Ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό ενός τέτοιου τρόπου άσκησης; Η έλλειψη διαφάνειας: Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα να μάθουν τι συμβαίνει και βρίσκονται σε σύγχυση, ενώ οι αντίχριστοι παίζουν μαζί τους, τους χειραγωγούν και τους παραπλανούν. Γιατί οι αντίχριστοι χειραγωγούν τους άλλους ύπουλα και δεν ενεργούν ανοιχτά και με διαφάνεια ούτε δίνουν σε κανέναν το δικαίωμα να μάθει τι συμβαίνει; Επειδή ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι αυτά που κάνουν δεν συμφωνούν με τις αρχές και με τους κανόνες του οίκου του Θεού και ότι, μέσα στην απερισκεψία τους, διαπράττουν παραπτώματα. Ξέρουν ότι, αν μάθαιναν οι περισσότεροι άνθρωποι τι κάνουν, κάποιοι απ’ αυτούς θα ξεσηκώνονταν και θα τους εναντιώνονταν, ενώ αν το μάθαιναν οι ανώτεροι επικεφαλής, θα τους κλάδευαν και θα τους απάλλασσαν από τα καθήκοντά τους, οπότε θα κινδύνευε η θέση τους. Γι’ αυτό εφαρμόζουν τη μέθοδο της ύπουλης χειραγώγησης σε κάποια από αυτά που κάνουν και τα κρύβουν από τους άλλους. Όσον αφορά τις συνέπειες αυτής της ύπουλης χειραγώγησής τους, είναι ωφέλιμες για το έργο της εκκλησίας και για τον εκλεκτό λαό του Θεού; Είναι εποικοδομητικές για όλους; Όχι βέβαια. Οι περισσότεροι άνθρωποι παραπλανιούνται και εξαπατώνται —πουθενά δεν τους ωφελεί όλο αυτό. Συνάδει με τις αλήθεια-αρχές αυτή η μέθοδος της ύπουλης χειραγώγησης που εφαρμόζουν οι αντίχριστοι; Ενεργούν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού; (Όχι.) Όταν, λοιπόν, διαπιστώνονται αυτές οι εκδηλώσεις των αντίχριστων, δηλαδή η ύπουλη χειραγώγησή τους, πρέπει να κλαδευτούν; Πρέπει να εκτεθούν και να απορριφθούν; (Ναι.) Η ύπουλη χειραγώγηση είναι μια συγκεκριμένη εκδήλωση των αντίχριστων.

Ποιες άλλες εκδηλώσεις είναι συνήθεις στο έργο των αντίχριστων; (Οι αντίχριστοι καταπιέζουν και βασανίζουν τους άλλους για χάρη της θέσης τους.) Είναι πολύ συνηθισμένο οι αντίχριστοι είναι να βασανίζουν τους άλλους, κι αυτό είναι μια από τις πιο συγκεκριμένες εκδηλώσεις τους. Προκειμένου να διατηρήσουν το κύρος τους, οι αντίχριστοι απαιτούν πάντα όλοι να τους υπακούν και να τους προσέχουν. Εάν διαπιστώσουν ότι κάποιος δεν τους προσέχει ή ότι δείχνει αντιπάθεια και αντίσταση απέναντί τους, υιοθετούν μια στάση κατά την οποία καταπιέζουν και βασανίζουν αυτό το άτομο, έτσι ώστε να το καθυποτάξουν. Οι αντίχριστοι καταπιέζουν συχνά όσους έχουν απόψεις διαφορετικές από τις δικές τους. Συχνά καταπιέζουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια και κάνουν πιστά τα καθήκοντά τους ή ανθρώπους σχετικής ευπρέπειας και ακεραιότητας που δεν τους κολακεύουν ούτε τους καλοπιάνουν. Καταπιέζουν όσους δεν τα πάνε καλά μαζί τους και δεν παραδίνονται σ’ αυτούς. Οι αντίχριστοι δεν μεταχειρίζονται τους άλλους με βάση τις αλήθεια-αρχές· δεν μπορούν να τους συμπεριφερθούν δίκαια. Όταν αντιπαθήσουν κάποιον, όταν κάποιος τούς φανεί ότι δεν έχει παραδοθεί σ’ αυτούς μέσα του, βρίσκουν ευκαιρίες και δικαιολογίες, ακόμη και σκέφτεται διάφορα προσχήματα, να επιτεθούν και να βασανίσουν αυτό το άτομο, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να επικαλεστούν το λάβαρο της επιτέλεσης του εκκλησιαστικού έργου για την καταπίεσή του. Δεν υποχωρούν έως ότου οι άλλοι ενδώσουν και δεν τολμούν να τους πουν όχι· δεν υποχωρούν έως ότου οι άλλοι αναγνωρίσουν τη θέση και την εξουσία τους, και τους χαιρετούν μ’ ένα χαμόγελο, εκφράζουν την επιδοκιμασία και τη συμμόρφωσή τους προς αυτούς, και δεν τολμάνε να τους μπουν ιδέες γι’ αυτούς. Σε κάθε περίσταση, σε οποιαδήποτε ομάδα, η λέξη «δικαιοσύνη» δεν υπάρχει στη μεταχείριση των άλλων από τον αντίχριστο, ούτε και η λέξη «στοργικός» υπάρχει στον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζεται τους αδελφούς και τις αδελφές που πιστεύουν αληθινά στον Θεό. Θεωρούν αγκάθι στα μάτια τους και κεντρί στα πλευρά τους όποιον αποτελεί απειλή για τη θέση τους, και θα βρουν ευκαιρίες και προφάσεις για να τον βασανίσουν. Αν κάποιος δεν παραδοθεί σ’ αυτούς, τον βασανίζουν και δεν σταματούν μέχρι εκείνος να καθυποταχθεί. Το γεγονός ότι οι αντίχριστοι κάνουν αυτό το πράγμα είναι εντελώς αταίριαστο με τις αλήθεια-αρχές, σε πλήρη έχθρα απέναντι στην αλήθεια· άρα, θα πρέπει να κλαδεύονται; Δεν αρκεί μόνο αυτό —απαιτείται επιπλέον να εκτεθούν, να γίνει διάκριση γι’ αυτούς και να ταξινομηθούν. Ένας αντίχριστος μεταχειρίζεται τον καθένα σύμφωνα με τις προτιμήσεις, τις προθέσεις και τους στόχους του. Υπό την εξουσία του, όποιος έχει αίσθημα δικαιοσύνης, όποιος μπορεί να μιλήσει δίκαια, όποιος τολμά να πολεμήσει την αδικία, όποιος τηρεί τις αλήθεια-αρχές, όποιος είναι πραγματικά ταλαντούχος και μορφωμένος, όποιος μπορεί να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό —όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα έρθουν αντιμέτωποι με τη ζήλια του αντίχριστου και θα τους καταπιέσει, θα τους αποκλείσει και θα τους ποδοπατήσει ακόμη κάτω από την μπότα του, σε σημείο που δεν θα μπορούν να ξανασηκωθούν. Τέτοιο είναι το μίσος με το οποίο μεταχειρίζεται ο αντίχριστος τους καλούς ανθρώπους κι εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια. Μπορεί να πει κανείς ότι σχεδόν η πλειοψηφία των ανθρώπων που ζηλεύει και καταπιέζει ένας αντίχριστος είναι θετικές προσωπικότητες και καλοί άνθρωποι. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι άνθρωποι που θα σώσει ο Θεός, που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Θεός, που θα οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Εφαρμόζοντας τέτοιου είδους τακτικές καταπίεσης και αποκλεισμού εις βάρος εκείνων που θα σώσει, θα χρησιμοποιήσει και θα οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός, δεν είναι οι αντίχριστοι αντίπαλοί Του; Δεν είναι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό; Ζηλεύουν όσους επιδιώκουν έτσι την αλήθεια, τους επιτίθενται και τους αποκλείουν, και γι’ αυτό αναστατώνουν ευθέως το έργο της εκκλησίας και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Ένας τέτοιος αντίχριστος δεν πηγαίνει κόντρα μόνο στον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά και σε όσους ακολουθούν τον Θεό και σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια. Έτσι είναι ένας γνήσιος αντίχριστος. Οφείλει ο εκλεκτός λαός του Θεού να μπορεί να διακρίνει μια τέτοια εκδήλωση των αντίχριστων; Οφείλει να εκθέτει και να απορρίπτει τους αντίχριστους; Γίνεται να απαλλαγούν οι αντίχριστοι από τη διάθεσή τους μέσα από τη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια; Η διάθεσή τους τους υπαγορεύει να μισούν την αλήθεια και τον Θεό, ενώ δεν αποδέχονται επ’ ουδενί την αλήθεια ούτε υποτάσσονται σ’ αυτήν. Συνεπώς, ο μόνος τρόπος για να χειριστεί κανείς τέτοιους γνήσιους αντίχριστους είναι να εκθέσει, να διακρίνει και κατόπιν να απορρίψει τέτοιους ανθρώπους. Κάτι τέτοιο εναρμονίζεται πλήρως με τις αλήθεια-αρχές και με τις προθέσεις του Θεού. Οι αντίχριστοι που βασανίζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο τον εκλεκτό λαό του Θεού βάζουν ξεκάθαρα τον εαυτό τους σε σύγκρουση με τον Θεό και Τον ανταγωνίζονται για τον εκλεκτό λαό Του. Φθονούν και μισούν όσους δεν μπορούν να παραπλανήσουν και να ελέγξουν. Δεν μπορούν να κερδίσουν αυτούς τους ανθρώπους, αλλά ούτε και αφήνουν τον Θεό να τους κερδίσει. Δεν παίζουν έτσι, λοιπόν, τον ρόλο του Σατανά στην εκκλησία, ο οποίος ανταγωνίζεται τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του και του προκαλεί βλάβη και καταστροφή; Οι αντίχριστοι θέλουν να διατηρήσουν υπό τον έλεγχό τους τους εκλεκτούς του Θεού που επιδιώκουν την αλήθεια, εμποδίζοντας τον Θεό να τους κερδίσει, ενώ θέλουν, επίσης, να παραπλανήσουν όλους όσοι ακολουθούν τον Θεό και να τους κάνουν να ακολουθήσουν τους ίδιους, με αποτέλεσμα να χαθούν οι πιθανότητές τους να σωθούν. Μόνο τότε θα έχουν πετύχει τον στόχο τους. Οι αντίχριστοι που βλάπτουν θανάσιμα τους ανθρώπους δεν είναι οι υπ’ αριθμόν ένα εχθροί του Θεού; Θα πρέπει να μπορείτε να τους διακρίνετε.

Τι άλλες εκδηλώσεις έχουν οι αντίχριστοι; (Πάνε κόντρα στις εργασιακές ρυθμίσεις και τα κάνουν όλα όπως θέλουν.) Αυτό έχει κάποιες ομοιότητες με το να ιδρύουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο και με την ύπουλη χειραγώγηση, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια ακόμα συγκεκριμένη εκδήλωση. Πώς τα κάνουν όλα οι αντίχριστοι όπως θέλουν αυτοί; (Ο Άνωθεν ορίζει κάποιες εργασιακές ρυθμίσεις σύμφωνα με τις οποίες ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να διακρίνει τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους. Κάποιοι αντίχριστοι, ωστόσο, δεν εφαρμόζουν αυτές τις εργασιακές ρυθμίσεις, αλλά με το πρόσχημα ότι «μπορείς να διακρίνεις τους άλλους μόνο όταν μπορείς να διακρίνεις τον εαυτό σου» προσπαθούν να κάνουν τους πάντες να εστιάσουν στην αυτογνωσία και να μην αφήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να διακρίνουν τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους.) Αυτό σημαίνει ότι πάνε κόντρα στις εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν, καθώς και ότι τα κάνουν όλα όπως θέλουν αυτοί. Κάτι άλλο; (Οι αντίχριστοι έχουν τις δικές τους ιδέες όσον αφορά τις εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν. Επιφανειακά, δείχνουν ότι μπορούν να εφαρμόσουν αυτές τις ρυθμίσεις και ότι συναναστρέφονται με τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά ποτέ δεν παρακολουθούν αυτά τα πράγματα σε δεύτερο χρόνο ούτε ρωτούν σχετικά και απλώς τα αγνοούν μετά.) Το γεγονός ότι οι αντίχριστοι κάνουν τα πάντα όπως θέλουν σημαίνει κυρίως ότι, όποιο έργο κι αν κανονίζει ο Άνωθεν ή όποιο έργο κι αν απαιτεί να εφαρμόσουν οι από κάτω, οι αντίχριστοι θα το παραμερίσουν, θα το αγνοήσουν, δεν θα το μεταβιβάσουν και δεν θα το εφαρμόσουν. Έπειτα, θα κάνουν ό,τι θέλουν, ό,τι προτίθενται οι ίδιοι να κάνουν και ό,τι πρόκειται να τους αποφέρει όφελος. Για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά το ζήτημα της έκδοσης των βιβλίων των λόγων του Θεού, οι αρχές της εκκλησίας για τη διανομή των βιβλίων ορίζουν πως ο κάθε άνθρωπος που ζει κανονική εκκλησιαστική ζωή θα πάρει κι από ένα. Ένας αντίχριστος, όμως, όταν το βλέπει αυτό, σκέφτεται: «Ένα βιβλίο για τον καθένα; Δεν είναι κακή αυτή η συμφωνία για μένα; Δεν είναι δυνατόν να παίρνει ένα βιβλίο ο καθένας· πρέπει να εκτελέσω και να υλοποιήσω αυτό το έργο με βάση το τι γνώμη έχει συγκεκριμένα ο καθένας για μένα. Το σωστό δεν είναι να έχει σχέση μόνο με το ποιος ζει μια κανονική εκκλησιαστική ζωή, αλλά και με το ποιος δίνει γενικά περισσότερα σε προσφορές. Όλοι ανεξαιρέτως όσοι δεν δίνουν καθόλου προσφορές ή είναι φτωχοί δεν πρέπει να παίρνουν βιβλίο. Αν με παρακαλέσουν να τους δώσω ένα και μαζέψουν κάποια λεφτά, τότε, ανάλογα με τη συμπεριφορά τους, θα αποφασίσω αν θα τους δώσω». Ενεργεί ένας τέτοιος άνθρωπος σύμφωνα με τις αρχές; Τι κάνει; Τα κάνει όλα όπως θέλει. Το να κάνει κανείς τα πάντα όπως θέλει εκείνος σημαίνει ότι δημιουργεί τις δικές του πολιτικές πέρα από τις υπάρχουσες εργασιακές ρυθμίσεις, ότι ενεργεί στην τοπική του εκκλησία σύμφωνα με αυτές τις πολιτικές, ότι δεν εφαρμόζει καθόλου τις εργασιακές ρυθμίσεις και τις αρχές που απαιτεί ο οίκος του Θεού και ότι, αντ’ αυτού, ενεργεί με βάση τους δικούς του σκοπούς και στόχους. Κατά τα φαινόμενα, διένειμε τα βιβλία και δείχνει να έχει ολοκληρώσει το έργο αυτό. Με ποια βάση το έκανε, όμως; Δεν βασίστηκε στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού ούτε στους κανόνες της εκκλησίας, αλλά στις δικές του πολιτικές, τις δικές του προσεγγίσεις. Κάνει, λοιπόν, τα πάντα όπως θέλει εκείνος. Αυτοί οι άνθρωποι δεν υποτάσσονται καθόλου στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού· δεν μπορούν να τις εφαρμόσουν ούτε να τις εκτελέσουν αυστηρά και, αντ’ αυτού, φτιάχνουν στα κρυφά πολλούς δικούς τους κανόνες και κανονισμούς, τους οποίους κάνουν πράξη και εφαρμόζουν μέσα στην τοπική τους εκκλησία. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο ιδρύουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο, αλλά, ακόμα περισσότερο, κάνουν τα πάντα όπως θέλουν αυτοί. Με άλλα λόγια, όταν εφαρμόζουν εργασιακές ρυθμίσεις στην τοπική τους εκκλησία, κάνουν το δικό τους, δηλαδή κάτι διαφορετικό απ’ τις εργασιακές ρυθμίσεις που έχει ορίσει ο Άνωθεν και που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες εκκλησίες. Εκ πρώτης όψεως, δείχνουν ότι έχουν ενεργήσει μηχανικά, ότι έχουν λάβει τις εργασιακές ρυθμίσεις και τις έχουν διαβάσει, αλλά όσον αφορά το πώς τις εφαρμόζουν συγκεκριμένα, έχουν τις δικές τους μεθόδους. Πολύ απλά, αγνοούν τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και τις παραβιάζουν ολοφάνερα. Κάνουν, λοιπόν, τα πάντα όπως θέλουν εκείνοι. Και γιατί κάνουν οι αντίχριστοι τα πάντα όπως θέλουν αυτοί; (Θέλουν να ασκούν εξουσία μέσα στην εκκλησία και θέλουν να έχουν σε όλα τον τελευταίο λόγο.) Σωστά. Θέλουν μόνο να έχουν εξουσία· ψάχνουν και εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία για να αποκτήσουν εξουσία και να ελέγξουν τους άλλους, να κάνουν τους άλλους να τους ακούνε, να τους υπακούν και να τους φοβούνται. Θέλουν να χρησιμοποιούν τις διάφορες πρακτικές τους για να ασκούν τον έλεγχο στους άλλους, να δείξουν σε όλους ότι μόνο εκείνοι έχουν εξουσία εκεί και κανένας άλλος, ότι είναι εντελώς αδύνατον οι άλλοι να τους προσπεράσουν και να τους παρακάμψουν, αλλά κι ότι κανείς δεν μπορεί να τους ξεπεράσει. Θέλουν κατά κύριο λόγο να ασκούν έλεγχο στον εκλεκτό λαό του Θεού και να καταλάβουν την εξουσία. Είναι ξεκάθαρο ότι οι αντίχριστοι που συμπεριφέρονται έτσι δεν χειρίζονται τα πράγματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές ούτε με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Ένας επικεφαλής ή οποιοσδήποτε εκτελεί κανονικά το καθήκον του δεν πρέπει να κάνει κάτι τέτοιο. Όταν, λοιπόν, οι αντίχριστοι παρουσιάσουν αυτήν την εκδήλωση, πρέπει να κλαδευτούν; Πρέπει να εκτεθούν και να απορριφθούν; (Ναι.)

Ξέρετε καμία άλλη εκδήλωση των αντίχριστων; (Οι αντίχριστοι κλέβουν τις προσφορές, ξοδεύουν τα λεφτά του οίκου του Θεού για την προσωπική τους ευχαρίστηση και απολαμβάνουν ειδικά προνόμια.) Το ότι απολαμβάνουν ειδικά προνόμια αποτελεί μια συγκεκριμένη εκδήλωση. Μόλις ένας αντίχριστος αποκτήσει θέση, δεν υπάρχει τίποτα πια που να τον συγκρατεί· τους άλλους ανθρώπους τους θεωρεί πράγματα που μπορεί να ποδοπατά, ενώ σε καθετί που κάνει θέλει να βρεθεί στο επίκεντρο, να επωφεληθεί στο έπακρο. Πασχίζει να έχει το πάνω χέρι σε ό,τι κάνει, καθώς και όταν μιλάει. Θέλει, όπου κι αν κάθεται, η θέση του να είναι ξεχωριστή. Όποια κι αν είναι η μεταχείριση που απολαμβάνει στον οίκο του Θεού, τη θέλει καλύτερη από αυτήν που δέχεται ο οποιοσδήποτε άλλος. Θέλει να τον εκτιμούν όλοι περισσότερο και να τον έχουν σε μεγαλύτερη εκτίμηση απ’ τον καθένα. Όταν δεν έχει θέση, θέλει να την αρπάξει και, όταν αποκτήσει θέση, γίνεται τρομερά αλαζόνας. Όποιος του μιλάει πρέπει να τον κοιτάζει από χαμηλότερα, δεν μπορεί κανένας να περπατήσει δίπλα του, αλλά πρέπει να μένει ένα δυο βήματα πίσω· κανείς δεν επιτρέπεται να του μιλήσει πολύ δυνατά ή πολύ σκληρά, να χρησιμοποιήσει λάθος λόγια ή να τον στραβοκοιτάξει. Τα ψειρίζει όλα κι έχει για όλα κάτι να πει. Δεν μπορεί κανένας να τον προσβάλει ούτε να του ασκήσει κριτική, αλλά πρέπει όλοι να του δείχνουν σεβασμό, να τον καλοπιάνουν και να τον κολακεύουν. Μόλις ένας αντίχριστος αποκτήσει θέση, θα ενεργεί παντού αυθαίρετα και πεισματάρικα και θα κάνει φιγούρα ώστε οι υπόλοιποι να τον εκτιμούν. Όχι μόνο απολαμβάνει τη θέση και θεωρεί εξαιρετικά πολύτιμη την εκτίμηση των άλλων, αλλά και οι υλικές απολαύσεις είναι πολύ σημαντικές για κείνον. Θέλει να φιλοξενείται σε σπίτια που του εξασφαλίζουν την καλύτερη μεταχείριση. Όποιος κι αν είναι αυτός που τον φιλοξενεί, έχει ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά το τι θα φάει, ενώ αν το φαγητό δεν είναι όσο καλό θέλει, θα βρει την ευκαιρία να κλαδέψει τον οικοδεσπότη του. Δεν δέχεται καμία υποδεέστερη απόλαυση· πρέπει το φαγητό, τα ρούχα, η διαμονή και το μεταφορικό του μέσο να είναι όλα τους κορυφαία, δεν γίνεται σε καμία περίπτωση να είναι μέτρια. Δεν μπορεί να δεχτεί πράγματα που είναι όμοια με εκείνα που έχουν οι κανονικοί αδελφοί και αδελφές. Αν οι άλλοι ξυπνάνε στις 5 ή στις 6 το πρωί, αυτός θα ξυπνήσει στις 7 ή στις 8. Πρέπει να του κρατάνε τα καλύτερα φαγητά και πράγματα. Ακόμα και τις προσφορές των ανθρώπων πρέπει να τις περάσει πρώτα ο ίδιος από κόσκινο για να κρατήσει καθετί ωραίο ή πολύτιμο ή οτιδήποτε του τραβήξει το βλέμμα, ενώ για την εκκλησία θα αφήσει τα περισσεύματα. Και υπάρχει και ένα άλλο, εξαιρετικά αηδιαστικό πράγμα που κάνουν οι αντίχριστοι. Τι είναι αυτό; Μόλις αποκτήσουν θέση, ανοίγει η όρεξή τους, διευρύνονται οι ορίζοντές τους και μαθαίνουν να διασκεδάζουν· ύστερα, αρχίζουν να θέλουν να ξοδεύουν λεφτά και να καταναλώνουν προϊόντα, με αποτέλεσμα να θέλουν να κρατούν για τον εαυτό τους όλα τα λεφτά που χρησιμοποιεί η εκκλησία για το έργο της, να τα διαθέτουν όπως θέλουν, να τα ελέγχουν ανάλογα με τις επιθυμίες τους. Οι αντίχριστοι χαίρονται ιδιαίτερα όταν έχουν τέτοιου είδους εξουσία και τέτοιου είδους μεταχείριση και, μόλις αποκτήσουν εξουσία, θέλουν να υπογράφουν οι ίδιοι τα πάντα, όπως για παράδειγμα όλες τις επιταγές και τις διάφορες συμφωνίες. Θέλουν να απολαμβάνουν την αίσθηση του να βάζουν συνέχεια την τζίφρα τους εδώ κι εκεί και να ξοδεύουν χρήματα αλόγιστα. Όταν ένας αντίχριστος δεν έχει θέση, κανένας δεν βλέπει σ’ αυτόν τέτοιες εκδηλώσεις ούτε καταλαβαίνει ότι είναι τέτοιος άνθρωπος, ότι έχει τέτοια διάθεση, ότι θα έκανε τέτοια πράγματα. Μόλις, όμως, αποκτήσει θέση, όλα αυτά αποκαλύπτονται. Αν εκλεγεί το πρωί, μέχρι το απόγευμα έχει γίνει τρομερά αλαζόνας και ψηλομύτης, παίρνουν τα μυαλά του αέρα και δεν υπολογίζει καθόλου τους συνηθισμένους ανθρώπους. Η αλλαγή μοιάζει να έχει γίνει πολύ γρήγορα, στην πραγματικότητα, όμως, δεν άλλαξε· απλώς αποκαλύφθηκε. Είναι όλο ύφος και τουπέ —και τι έχει σκοπό να κάνει; Θέλει να ζει εις βάρος της εκκλησίας, να απολαμβάνει τα προνόμια της θέσης. Όποτε φέρει κάποιος ένα πιάτο με ωραίο φαγητό, αρχίζει να το καταβροχθίζει, ενώ ταυτόχρονα απαιτεί και συμπληρώματα διατροφής για να συντηρήσει τη βρωμερή σάρκα του. Συμβαίνει συχνά να απολαμβάνουν οι αντίχριστοι ιδιαίτερα προνόμια· απλώς υπάρχουν διαφορές ως προς τη σοβαρότητα της κατάστασης. Όποτε κάποιος άνθρωπος που μένει προσκολλημένος στις σαρκικές απολαύσεις γίνεται επικεφαλής, θέλει να απολαμβάνει ειδικά προνόμια. Τέτοια διάθεση έχουν οι αντίχριστοι. Τη στιγμή που θα αποκτήσουν θέση, αλλάζουν τελείως. Βάζουν στόχο, με αποφασιστικότητα και προσήλωση, όλες τις απολαύσεις και την ειδική μεταχείριση που συνεπάγεται η θέση και, μόλις τις αποκτήσουν, δεν εννοούν σε καμία περίπτωση να τις εγκαταλείψουν ή να αφήσουν να τους ξεφύγει έστω και η παραμικρή από αυτές. Ποια απ’ αυτές τις εκδηλώσεις, ποιος από αυτούς τους τρόπους άσκησης των αντίχριστων αποτελεί ενέργεια σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Κανένας απολύτως. Όλοι τους είναι αηδιαστικοί και απεχθείς να τους βλέπεις· οι τρόποι άσκησής τους και οι εκδηλώσεις τους όχι μόνο δεν συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές, αλλά είναι βέβαιο και πως οι ίδιοι δεν διαθέτουν ίχνος συνείδησης, λογικής και τσίπας. Οι αντίχριστοι, όταν έχουν θέση, εκτός του ότι διαπράττουν απερίσκεπτα κακές πράξεις και εργάζονται για την εξουσία και τη θέση τους, όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα που θα ωφελούσε το έργο της εκκλησίας ή τη ζωή-είσοδο των αδελφών, αλλά επιπλέον χαίρονται τα οφέλη της θέσης, τις σαρκικές απολαύσεις και τον θαυμασμό και τη λατρεία των άλλων. Κάποιοι αντίχριστοι, μάλιστα, βρίσκουν ανθρώπους για να τους υπηρετούν, βάζουν άλλους να τους φέρνουν το τσάι τους, άλλους να τους πλένουν τα ρούχα που φοράνε, μέχρι και συγκεκριμένο άτομο για να τους τρίβει την πλάτη όταν κάνουν μπάνιο έχουν, αλλά και κάποιον να τους σερβίρει όταν τρώνε. Ακόμα χειρότερα, κάποιοι έχουν μέχρι και συγκεκριμένο μενού για καθένα από τα τρία γεύματα της ημέρας κι από πάνω θέλουν να παίρνουν συμπληρώματα διατροφής και να τους φτιάχνουν οι άλλοι χίλιες δυο διαφορετικές σούπες. Έχουν καθόλου τσίπα πάνω τους οι αντίχριστοι; Όχι, δεν έχουν! Τι θα λέγατε, μήπως το απλό κλάδεμα είναι κάπως επιεικής μεταχείριση για τέτοιους ανθρώπους; Θα τους κάνει να ντραπούν το κλάδεμα; (Όχι.) Πώς μπορεί, λοιπόν, να διευθετηθεί αυτό το ζήτημα; Είναι πολύ απλό: Μόλις τους κλαδέψετε, εκθέστε τους και πείτε τους ευθέως τι άνθρωποι είναι. Είτε το παραδεχθούν είτε όχι, πρέπει να απαλλαχτούν από τα καθήκοντά τους και να τους απορρίψουν όλοι. Μόλις ανακαλύψετε έναν αντίχριστο, μπορείτε να τον απορρίψετε; Τολμάτε να ορθώσετε ανάστημα για να τον καταγγείλετε και να τον εκθέσετε; (Ναι.) Τολμάτε ή στ’ αλήθεια ή όχι; Τώρα που θα έχετε κι άλλους να σας υποστηρίξουν, θα τολμήσετε να ορθώσετε ανάστημα και να τον εκθέσετε· χωρίς υποστήριξη, όμως, θα είχατε και τότε το ίδιο θάρρος; Τώρα βρίσκεστε σε ασφαλές μέρος, εκεί όπου δεν βασιλεύει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, οπότε σκέφτεστε: «Τι έχω να φοβηθώ; Ένας απλός αντίχριστος δεν είναι; Με τον Θεό να μας στηρίζει, έχω το θάρρος να εκθέσω τον αντίχριστο και δεν φοβάμαι!» Στη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Αν εκθέσεις έναν αντίχριστο και χάσει τη θέση του, τότε θα τολμήσει να σε βασανίσει, να σε πουλήσει και να σε παραδώσει στα χέρια των αρχών. Θα τολμούσες παρ’ όλα αυτά να τον εκθέσεις; (Ίσως όχι.) Ίσως όχι. Η στάση σου θα αλλάξει αμέσως· σ’ εκείνο το περιβάλλον, δεν θα τολμούσες να τον εκθέσεις. Είναι, λοιπόν, σωστό να μην τολμάς να τον εκθέσεις; Δεν είναι σωστό, δεν διαθέτεις μαρτυρία και σημαίνει ότι δεν μπορείς να ξεπερνάς τα προβλήματα· ένας ακόλουθος του Θεού δεν πρέπει να λέει κάτι τέτοιο. Ας υποθέσουμε ότι σιωπάς, αλλά η καρδιά σου φωνάζει συνεχώς: «Αντίχριστε, διάβολε και σατανά, θα σε εκθέσω. Θα επιστρατεύσω τη σοφία μου για να σε απορρίψω και να σε απομακρύνω από την εκκλησία! Δεν είσαι άξιος να μένεις στον οίκο του Θεού, είσαι διάβολος, είσαι σατανάς! Μπορεί να μη σε εκθέτω δημοσίως με τα λόγια μου, αλλά σε απορρίπτω απ’ τα βάθη της καρδιάς μου. Θα αναζητήσω κι άλλους αδελφούς και αδελφές που καταλαβαίνουν την αλήθεια και μαζί θα σε απορρίψουμε. Δεν θα αποδεχτούμε ούτε την ηγεσία σου ούτε τη χειραγώγησή σου!» Είναι σωστό να ενεργήσεις έτσι; (Ναι.) Μπορεί το περιβάλλον να είναι αντίξοο και μπορεί να κινδυνεύσεις αν αποκαλύψεις δημοσίως έναν αντίχριστο, αλλά την ανάθεση από τον Θεό, τις αλήθεια-αρχές και το καθήκον σου δεν μπορείς να τα απαρνηθείς ούτε να τα εγκαταλείψεις. Όσο για κείνους τους αντίχριστους που απολαμβάνουν ξεχωριστά προνόμια, που απολαμβάνουν ξεδιάντροπα τα οφέλη της θέσης, αυτούς πρέπει να τους απορρίψουμε και να μην τους αφήσουμε να γίνουν παράσιτα στον οίκο του Θεού ούτε να βλάψουν ή να παραπλανήσουν άλλους αδελφούς και αδελφές. Πρέπει να τους εκκαθαρίσουμε. Οι πόροι του οίκου του Θεού δεν προορίζονται για να στηρίζουν αυτά τα παράσιτα. Αυτοί δεν είναι άξιοι να τρώνε μέσα στον οίκο του Θεού, δεν είναι άξιοι να απολαμβάνουν οτιδήποτε μέσα στον οίκο του Θεού. Και γιατί αυτό; Επειδή είναι διάβολοι και τους αξίζει να απορριφθούν. Αυτή είναι μία ακόμα εκδήλωση των αντίχριστων: το να απολαμβάνουν ειδικά προνόμια, το να απολαμβάνουν ξεδιάντροπα τα ειδικά προνόμια. Χωρίς την παραμικρή συνεισφορά, μόλις αποκτήσουν θέση επικεφαλής, αρπάζουν την εξουσία, απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης τους και αναγκάζουν τους αδελφούς και τις αδελφές να μαγειρεύουν και να τους ψωνίζουν νόστιμα φαγητά, κλέβοντας τους την περιουσία που με κόπο έφτιαξαν και αποσπώντας τους χρήματα και πράγματα. Εκείνοι αυτό το θεωρούν κάτι αυτονόητο, μια ανεκτίμητη ευκαιρία, μια ευκαιρία που δεν θα ξανάρθει. Έτσι δεν σκέφτεται ο διάβολος; Τι αναίσχυντο σκεπτικό. Άνθρωποι σαν κι αυτούς πρέπει οι αδελφοί και οι αδελφές να τους κλαδεύουν, να τους εκθέτουν και να τους απορρίπτουν.

Ποιες άλλες εκδηλώσεις έχουν οι αντίχριστοι; Η εξαπάτηση των άνωθεν και των κάτωθέν τους είναι μια συγκεκριμένη εκδήλωση; (Ναι.) Οι αντίχριστοι είναι εκ φύσεως μοχθηροί· η καρδιά τους δεν είναι ειλικρινής, δεν αγαπάει την αλήθεια ούτε τα θετικά πράγματα. Συχνά ζουν σε σκοτεινές γωνιές· δεν ενεργούν με στάση ειλικρίνειας, δεν μιλάνε με ευθύτητα, ενώ είναι μοχθηροί και δόλιοι απέναντι στους άλλους ανθρώπους και στον Θεό. Θέλουν να εξαπατούν όχι μόνο τους άλλους, αλλά και τον Θεό. Δεν δέχονται να τους επιβλέπουν άλλοι, πόσο μάλλον να τους ελέγξει εξονυχιστικά ο Θεός. Όταν βρίσκονται ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους, δεν θέλουν να μάθει ποτέ κανείς τι σκέφτονται και τι σχεδιάζουν κατά βάθος, τι είδους άνθρωποι είναι, ποια είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια και ούτω καθεξής· δεν θέλουν να μάθει κανένας τίποτε απ’ αυτά και θέλουν, επίσης, να καλοπιάνουν τον Θεό και να Τον κρατάνε στο σκοτάδι. Γι’ αυτόν τον λόγο, όταν ένας αντίχριστος δεν έχει θέση, όταν μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων δεν έχει ευκαιρίες να χειραγωγήσει την κατάσταση, τότε κανείς δεν καταλαβαίνει πραγματικά τι είναι κρυμμένο πίσω από τα λόγια και τις πράξεις του. Οι άνθρωποι θα αναρωτιούνται: «Τι σκέφτεται κάθε μέρα; Έχει συγκεκριμένους σκοπούς όταν εκτελεί τα καθήκοντά του; Αποκαλύπτει διαφθορά; Νιώθει ζήλια ή μίσος απέναντι στους άλλους; Είναι προκατειλημμένος απέναντι στους άλλους ανθρώπους; Ποιες είναι οι απόψεις του για όσα λένε οι άλλοι; Τι σκέφτεται όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάποια πράγματα;» Οι αντίχριστοι δεν δείχνουν ποτέ στους άλλους τι συμβαίνει στ’ αλήθεια μέσα τους. Ακόμα κι αν εκφράσουν λίγα λόγια σχετικά με τη γνώμη τους για ένα θέμα, θα είναι ασαφείς και αμφίσημοι, θα λένε τα ίδια και τα ίδια, ώστε οι άλλοι να μην μπορούν να αντιληφθούν το νόημα των λόγων τους και να μην ξέρουν τι θέλουν να πουν και τι προσπαθούν να εκφράσουν· όλοι θα ξύνουν το κεφάλι τους. Μόλις αποκτήσει θέση ένας τέτοιος άνθρωπος, αρχίζει να συμπεριφέρεται απέναντι στους άλλους ακόμα πιο ύπουλα. Θέλει να προστατέψει τις φιλοδοξίες του, την υπόληψή του, την εικόνα του και το όνομά του, τη θέση και την αξιοπρέπειά του και ούτω καθεξής. Γι’ αυτό δεν θέλει να είναι ξεκάθαρος σχετικά με το πώς ενεργεί ή με τι κίνητρα. Ακόμα κι όταν κάνει κάποιο λάθος, όταν αποκαλύπτει μια διεφθαρμένη διάθεση ή όταν πίσω από τις πράξεις του κρύβονται λάθος κίνητρα και σκοποί, δεν θέλει να εκφραστεί ανοιχτά και να τα μάθουν οι άλλοι, ενώ πολλές φορές δίνει την εντύπωση του αθώου και του τέλειου για να κοροϊδέψει τους αδελφούς και τις αδελφές. Και με τον Άνωθεν και με τον Θεό, μόνο ωραία λόγια λέει και πολλές φορές χρησιμοποιεί τακτικές παραπλάνησης και ψέματα για να διατηρήσει τη σχέση του με τον Άνωθεν. Όταν κάνει αναφορά στον Άνωθεν για το έργο του και όταν μιλάει στον Άνωθεν, δεν λέει ποτέ τίποτα δυσάρεστο, για να μην ανακαλύψει κανείς τα αδύνατα σημεία του. Ποτέ δεν αναφέρει τι έκανε κάτω ούτε κανένα από τα ζητήματα που έχουν παρουσιαστεί στην εκκλησία, τα προβλήματα ή τις ατέλειες στο έργο του ή ό,τι δεν καταλαβαίνει ή δεν μπορεί να διακρίνει. Ποτέ δεν ρωτάει ούτε αναζητά με τον Άνωθεν γι’ αυτά τα πράγματα, αλλά παρουσιάζει απλώς την εικόνα και την επίφαση ότι είναι ικανός στο έργο του, ότι είναι σε θέση να πάρει πάνω του όλο το έργο του. Δεν αναφέρει στον Άνωθεν κανένα από τα προβλήματα που υπάρχουν στην εκκλησία και, όσο χάος κι αν επικρατεί μέσα σ’ αυτήν, όσο μεγάλες ατέλειες κι αν έχουν παρουσιαστεί στο έργο του, ανεξάρτητα απ’ το τι ακριβώς έχει κάνει κάτω, όλα αυτά τα συγκαλύπτει κατ’ επανάληψη και προσπαθεί να μην επιτρέψει ποτέ στον Άνωθεν να πάρει μυρωδιά και να μάθει το οτιδήποτε γι’ αυτά τα πράγματα. Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να μεταθέσει σε μακρινά μέρη ανθρώπους που έχουν σχέση μ’ αυτά τα ζητήματα ή που ξέρουν την αλήθεια γι’ αυτά, με σκοπό να αποκρύψει τι ακριβώς γίνεται. Τι είδους τρόποι άσκησης είναι αυτοί; Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Τέτοιου είδους εκδήλωση οφείλει να έχει κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια; Σαφέστατα όχι. Αυτή είναι συμπεριφορά δαίμονα. Οι αντίχριστοι κάνουν τα πάντα για να αποκρύψουν, να κουκουλώσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να επηρεάσει τη θέση ή την υπόληψή τους, αποσιωπώντας αυτά τα πράγματα απ’ τους άλλους ανθρώπους και απ’ τον Θεό. Αυτό αποτελεί εξαπάτηση των άνωθεν και των κάτωθέν τους. Λένε συχνά στους κάτωθέν τους: «Ο άνωθεν με εκτιμάει πάρα πολύ και με υπολογίζει πάρα πολύ. Ο άνωθεν μου έχει αναθέσει τις τάδε δουλειές, μου έχει εμπιστευτεί πολύ σημαντικό έργο. Με φροντίζει πολύ καλά, με καθοδηγεί για το έργο μου και έχει αναλάβει στ’ αλήθεια την ευθύνη και για τη ζωή μου. Ο άνωθέν μου με κλάδεψε εξαιτίας των τάδε ζητημάτων κι εγώ το αποδέχτηκα με τον τάδε τρόπο και η κατανόησή μου γι’ αυτό είναι η τάδε. Κοίτα πόσο με αγαπάει ο θεός: Με έχει κλαδέψει αυτοπροσώπως και μου έχει δώσει προσωπική καθοδήγηση στο έργο μου». Και στον Άνωθεν δείχνουν ότι τάχα αναλαμβάνουν μεγάλη ευθύνη για το έργο τους, ότι νοιάζονται βαθύτατα για τους αδελφούς και τις αδελφές και ότι αφιερώνουν ολοκληρωτικά την καρδιά και τη δύναμή τους, όμως δεν πρόκειται ποτέ να αρθρώσουν λέξη για έναν αδελφό ή για μια αδελφή που τους λέει μια διαφορετική ιδέα ή γνώμη ή για τυχόν ατέλειες ή αποκλίσεις στο έργο τους. Κάνουν ό,τι μπορούν για να διατηρήσουν καλές σχέσεις με τους κάτωθέν τους, ενώ συγχρόνως βάζουν τα δυνατά τους για να κρατήσουν κρυφές από τον Άνωθεν διάφορες αλήθειες που τους αφορούν, αφού φοβούνται μήπως απαλλαγούν από τα καθήκοντά τους σε περίπτωση που ο Άνωθεν μάθει τι συμβαίνει στ’ αλήθεια μ’ αυτούς. Αυτό δεν είναι εξαπάτηση των άνωθεν και των κάτωθέν τους; Τη στιγμή που ένας αντίχριστος καταλαμβάνει την εξουσία, κάνει το παν για να κρατήσει κρυφά τα όσα ισχύουν για τον εαυτό του, ώστε να μην μπορεί κανείς να διακρίνει την πραγματική του κατάσταση, τις πραγματικές του συνθήκες, την πραγματική του ανθρώπινη φύση ή τις πραγματικές εργασιακές ικανότητές του. Θα χρησιμοποιήσει κάθε είδους τακτικές και μέσα για να κρύψει αυτά τα πράγματα, έτσι ώστε να εδραιωθεί γερά και να απολαμβάνει για πάντα την εξουσία του και τα οφέλη της θέσης. Η εξαπάτηση των άνωθεν και των κάτωθεν είναι μια πρακτική που μόνο οι αντίχριστοι εφαρμόζουν. Συμφωνεί, άραγε, με τις αλήθεια-αρχές; Πρέπει να εμφανίζει αυτήν την εκδήλωση κάποιος που υπηρετεί τον Θεό; Πρέπει να εμφανίζει αυτήν την εκδήλωση κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια; (Όχι.) Όταν, λοιπόν, ένας αντίχριστος έχει τέτοια εκδήλωση, τέτοια διάθεση, θα πρέπει να κλαδεύεται; (Ναι.)