Τέταρτη περίπτωση: Χρησιμοποιούν με δόλο τις προσφορές για να ξεπληρώσουν χρέη

Παλιότερα, όταν ήμουν στην ενδοχώρα της Κίνας, χρειάστηκε να βρούμε ένα μέρος που θα ήταν σχετικά ασφαλές για να συναντιούνται οι συνεργάτες μας, οπότε βρήκαμε μια οικογένεια να μας φιλοξενήσει. Η οικογένεια αυτή ήταν πρόθυμη να μας φιλοξενήσει και βοηθούσε να προστατευτεί εκείνο το μέρος. Παρ’ όλα αυτά, μετά από λίγο καιρό, η οικογένεια άρχισε να σκέφτεται: «Απ’ ό,τι φαίνεται, σχεδιάζετε να συναντιέστε εδώ για πολύ καιρό. Αφού δεν έχετε πού αλλού να συναντιέστε εκτός απ’ το σπίτι μας, πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία και να εκμεταλλευτούμε την κατάσταση. Δεν θα ήμαστε ανόητοι αν πράτταμε διαφορετικά;» Μια φορά που συναθροιστήκαμε για μια συνάντηση με συνεργάτες και δεν είχαν φτάσει ακόμα όλοι οι συμμετέχοντες, ήρθε κάποιος στο σπίτι της οικογένειας που μας φιλοξενούσε χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος, έκατσε στο σαλόνι και δεν έφευγε. Η οικογένεια που μας φιλοξενούσε είπε ότι αυτός ο άνθρωπος είχε έρθει για να εισπράξει κάποιο χρέος, και ότι είχαν δανειστεί λεφτά απ’ αυτόν πριν από αρκετά χρόνια, τα οποία δεν είχαν εξοφλήσει. Τι πιστεύετε ότι συνέβαινε εδώ; Εκείνος ο άνθρωπος θα μπορούσε να είχε έρθει νωρίτερα ή θα μπορούσε να έρθει αργότερα, αλλά έτυχε να έρθει εκείνη ακριβώς τη στιγμή για να εισπράξει το χρέος. Ήταν απλή σύμπτωση ή μήπως κάποιος το είχε σχεδιάσει σκόπιμα έτσι; Δεν είναι δυνατόν να μην το υποψιαστεί κανείς αυτό. Κάτι ύποπτο συνέβαινε. Τι συνέβαινε, λοιπόν; Μήπως η οικογένεια είχε κακές προθέσεις και είχε καλέσει επίτηδες αυτόν τον άνθρωπο; (Ναι.) Είπα: «Διώξτε τον από εδώ αμέσως». Η οικογένεια είπε: «Δεν φεύγει μέχρι να ξοφληθεί». Απάντησα: «Γιατί δεν τον ξοφλάτε;» Τα μέλη της οικογένειας μουρμούριζαν και κόμπαζαν, υπονοώντας ότι ακόμα κι αν είχαν τα λεφτά, δεν θα τον πλήρωναν· ήθελαν δωρεάν το δάνειο. Ο δανειστής περίμενε εκεί και δεν είχε φύγει ακόμα μέχρι τη στιγμή που θα έφταναν κάποιοι από τους άλλους συνεργάτες. Τι σκόπευε να κάνει η οικογένεια που μας φιλοξενούσε; Δεν ήταν προμελετημένο σχέδιο αυτό; (Ναι.) Αργότερα, είπα σε κάποιον να δώσει λεφτά στην οικογένεια και να τους αναγκάσει να ξεφορτωθούν αμέσως αυτόν τον άνθρωπο. Μόλις του έδωσαν τα λεφτά, εκείνος έφυγε μέσα σε μισή ώρα. Σύμφωνα με την κοινή λογική, ο άνθρωπος εκείνος δεν έπρεπε να ξαναγυρίσει, αλλά το θέμα δεν είχε τελειώσει ακόμα. Έναν μήνα μετά, ο άνθρωπος αυτός εμφανίστηκε και πάλι πριν από μια συνάντηση με τους συνεργάτες. Η οικογένεια που μας φιλοξενούσε είπε ότι την προηγούμενη φορά είχε εξοφληθεί μόνο ένα μέρος του χρέους, όχι όλο. Με ποιον στόχο το έλεγαν αυτό; Να κάνουν τον οίκο του Θεού να πληρώσει και πάλι το χρέος τους. Όπως και την προηγούμενη φορά, ο άνθρωπος εκείνος, μόλις του έδωσαν τα χρήματα, έφυγε. Από τότε, όποτε πηγαίναμε εκεί για να συναντηθούμε, δεν ξαναήρθε ποτέ εκείνος ο δανειστής, αφού είχαμε ήδη εξοφλήσει το χρέος της οικογένειας σε δύο δόσεις. Φοβήθηκαν ότι αν ζητούσαν τόσα λεφτά εξαρχής, δεν θα δεχόμασταν να πληρώσουμε, και γι’ αυτό μας τα ζήτησαν σε δύο δόσεις. Τι πρέπει να θεωρηθούν αυτά τα χρήματα; Τα δάνεισε ο οίκος του Θεού στην οικογένεια ή η οικογένεια χειραγώγησε τον οίκο του Θεού για να τα πάρει; (Χειραγώγησε τον οίκο του Θεού.) Στην πραγματικότητα, η οικογένεια εξαπάτησε τον οίκο του Θεού για να της δώσει τα χρήματα. Και τότε, γιατί τα έδωσε ο οίκος του Θεού; Δεν θα μπορούσαμε να μην τους δώσουμε τα χρήματα; Σε τελική ανάλυση, ήταν λογικό και νόμιμο να μην τους τα δώσουμε, αλλά αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να συναντηθούν οι συνεργάτες. Με ποια λογική τούς τα δώσαμε, λοιπόν; Εκείνη τη στιγμή, το σκεπτικό Μου ήταν να θεωρήσω αυτά τα χρήματα ενοίκιο. Αν νοικιάζαμε έναν ξενώνα ή ένα γυμναστήριο, κι αυτό χρήματα δεν θα μας κόστιζε; Σε τέτοιους χώρους δεν μπορούμε να συναντηθούμε ούτε είναι και ασφαλές. Εφόσον εδώ η οικογένεια βοηθάει να προστατευτεί αυτό το μέρος και η ασφάλειά μας είναι εγγυημένη, είναι λογικό να ξοδέψει ο οίκος του Θεού κάποια χρήματα για να εξοφλήσει τα χρέη της; (Ναι.) Το θέμα είναι ότι τα χρήματα δεν δόθηκαν με τρόπο νομότυπο. Σε ένα περιβάλλον, όμως, σαν τη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, τέτοια πράγματα πολλές φορές είναι απαραίτητο να γίνονται.

Κάποιοι άνθρωποι έχουν κακή ανθρώπινη φύση και δεν είναι και πολύ πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον της φιλοξενίας. Εφόσον τους χρησιμοποιούμε για να προστατέψουν το μέρος στο οποίο βρισκόμαστε, πρέπει να τους δώσουμε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούν σε κάποιον βαθμό την κατάσταση. Όμως, αφού την εκμεταλλευτούν, είναι δυνατόν και πάλι να αποκτήσουν τη σωτηρία; Όχι, δεν είναι δυνατόν. Δεν είναι πως δεν θα τους έσωζε ο Θεός, αλλά τέτοιου είδους άνθρωποι δεν μπορούν να φτάσουν στη σωτηρία. Εξαπατούν τους πάντες και εκμεταλλεύονται τους πάντες. Όταν κάνουν τα καθήκοντά τους και προσπαθούν να προετοιμάσουν κάποιες καλές πράξεις, πρέπει πάντα να αποσπάσουν με εξαπάτηση κάτι επιθυμητό, και με όποιον κι αν αλληλεπιδρούν, ακολουθούν την αρχή να επωφελούνται μόνο πάντοτε και ποτέ να μη βγαίνουν ζημιωμένοι. Αυτήν την αρχή ακολουθούν για να κάνουν τα καθήκοντά τους στον οίκο του Θεού. Από πού προέρχονται, λοιπόν, αυτές οι «καλές πράξεις»; Τις αγοράζει και τις πληρώνει ο οίκος του Θεού, δεν προετοιμάζουν αυτοί οι ίδιοι τις καλές πράξεις· δεν προετοιμάζουν καλές πράξεις. Προσφέρουν ένα σπίτι, ο οίκος του Θεού δαπανά χρήματα και το θεωρεί ενοίκιο. Κάτι τέτοιο δεν έχει την παραμικρή σχέση με καλές πράξεις, δεν αποτελεί δική τους καλή πράξη. Τι συμπεριφορά είναι εκείνη κατά την οποία κάποιος ανεμίζει το λάβαρο του ότι προσφέρει ένα σπίτι για τους αδελφούς και τις αδελφές για λογαριασμό του οίκου του Θεού, προκειμένου να αποκτήσει με δόλο λεφτά ή πράγματα από τον οίκο του Θεού; Τι χαρακτήρα έχει ένας τέτοιος άνθρωπος; Είναι δυνατόν να μνημονεύσει τη συμπεριφορά του ο Θεός; Πού κατατάσσεται ο χαρακτήρας του στην καρδιά των ανθρώπων και στην καρδιά του Θεού; Η προετοιμασία καλών πράξεων είναι κάτι που εσύ οφείλεις να κάνεις· τις καλές πράξεις τις προετοιμάζεις για χάρη του δικού σου προορισμού και ό,τι κάνεις το κάνεις για σένα, όχι για τους άλλους. Κάνοντας αυτό που πρέπει να κάνεις, έχεις πάρει ήδη κάποια ανταμοιβή κι έχεις αποκτήσει εκείνο που επιθυμούσες, όπως σκόπευες. Άρα, πώς σε βλέπει ο Θεός στην καρδιά Του; Κάνεις καλά πράγματα με σκοπό να κερδίσεις κάτι προς το συμφέρον σου, όχι για να κερδίσεις την αλήθεια ούτε για να κερδίσεις ζωή, πόσο μάλλον για να ικανοποιήσεις τον Θεό. Είναι δυνατόν να σώσει και πάλι τέτοιους ανθρώπους ο Θεός; Όχι, δεν είναι δυνατόν. Αυτοί απλώς προετοιμάζουν μια μικρή καλή πράξη και εκτελούν μια μικρή υποχρέωση κι ένα μικρό καθήκον, αλλά παρ’ όλα αυτά, απλώνουν το χέρι και ζητάνε να πληρωθούν από τον οίκο του Θεού, χρεώνουν τον οίκο του Θεού για το παραμικρό, σκέφτονται ό,τι τρόπο μπορούν για να ξεγελάσουν τον οίκο του Θεού και να κερδίσουν πράγματα που επιθυμούν, και φροντίζουν να μη βγουν ποτέ ζημιωμένοι, λες και κάνουν δουλειές. Έτσι, η καλή αυτή πράξη δεν αποτελεί καλή πράξη· έχει μεταβληθεί σε κακή πράξη, και ο Θεός όχι μόνο δεν θα τη μνημονεύσει, αλλά θα απαλείψει και θα στερήσει απ’ τους ανθρώπους αυτούς το δικαίωμα να σωθούν. Άραγε, εκείνη η οικογένεια που φιλοξενούσε τον οίκο του Θεού, όταν ανάγκασε τον οίκο του Θεού να εξοφλήσει το χρέος της για λογαριασμό της, είχε κάπως δόλια φύση; Αυτό κάνουν οι αντίχριστοι. Όταν θέλουν λεφτά, δεν τα επιδιώκουν με νομότυπο τρόπο· αντίθετα, τα επιδιώκουν με τρόπο που έχει δόλια φύση, αρπάζοντας την ευκαιρία να αποσπάσουν πράγματα εκβιαστικά. Σώζει, άραγε, ο Θεός αυτούς που αποσπούν εκβιαστικά τις προσφορές προς τον Θεό; (Όχι, δεν τους σώζει.) Αν αυτοί οι άνθρωποι μετανοήσουν και αποκτήσουν αληθινή πίστη, τότε θα πρέπει να σωθούν; (Όχι.) Γιατί; (Το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί μπόρεσαν και ενήργησαν με δόλο απέναντι στον οίκο του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά τους· είναι κλασικοί δύσπιστοι.) Πρόκειται να μετανοήσουν οι δύσπιστοι; Οι δύσπιστοι που είναι αντίχριστοι δεν πρόκειται να μετανοήσουν. Βάζουν τα δικά τους συμφέροντα στο επίκεντρο όλων όσα κάνουν, και δεν πρόκειται να μετανοήσουν ποτέ, ακόμα κι αν πεθάνουν. Δεν παραδέχονται ότι έχουν κάνει κάποιο λάθος ούτε παραδέχονται ότι έχουν κάνει κακό· για ποιον λόγο να μετανοήσουν, λοιπόν; Η μετάνοια είναι για όσους έχουν ανθρώπινη φύση, για όσους έχουν συνείδηση και λογική, και μπορούν να διακρίνουν καθαρά τη διαφθορά τους και να την παραδεχτούν. Εκείνη η οικογένεια που μας φιλοξενούσε, μόλις έκανε ένα μικρό καθήκον, χρειάστηκε να πάρει με εξαπάτηση κάτι επιθυμητό και δεν άφησε καν να πάει χαμένη μια τέτοια ευκαιρία. Ήταν μεγάλοι απατεώνες. Αυτή είναι η τέταρτη περίπτωση.

Πέμπτη περίπτωση: Απαιτούν μισθό επειδή εργάζονται για τον οίκο του Θεού

Στην ενδοχώρα της Κίνας, υπάρχει κάποιο έργο που έχει σχετικά μεγάλη επικινδυνότητα και ρίσκο, και για να εκτελεστεί χρειάζεται ανθρώπους που έχουν μυαλό και κάποια προσόντα. Εκείνη την περίοδο, ήταν ένας άνθρωπος που είχε αυτά τα προσόντα, οπότε ο Άνωθεν του κανόνισε να κάνει κάποιο έργο. Καθώς έκανε αυτό το έργο, ζήτησε κάτι, είπε δηλαδή ότι μόλις ξεκίνησε να κάνει αυτό το έργο, δεν μπορούσε πια να πηγαίνει καθημερινά στην κανονική του δουλειά και η οικογένειά του δυσκολευόταν λιγάκι να τα βγάλει πέρα. Ο οίκος του Θεού τού έδωσε κάποια χρήματα για τα απαραίτητα κι εκείνος χάρηκε πολύ γι’ αυτό και ανέλαβε το έργο που του ανατέθηκε· ωστόσο, οι επιδόσεις του ήταν μέτριες. Μετά από κάποιο διάστημα, η οικογένειά του τα έβγαζε πέρα μια χαρά, αλλά προέκυψε κάτι άλλο· εκείνος το ανέφερε στον οίκο του Θεού, και ο οίκος του Θεού τού έδωσε κάποια ακόμα χρήματα για τα αναγκαία έξοδα, ώστε να εξασφαλίσει ότι θα τα έβγαζε πέρα. Ναι μεν συμφώνησε απρόθυμα να συνεχίσει να κάνει το έργο του, αλλά πόσο καλά το έκανε; Τα είχε κάνει θάλασσα. Αν είχε όρεξη να κάνει κάτι, έκανε λίγα πράγματα, ενώ αν δεν είχε όρεξη να κάνει κάτι, δεν το έκανε καθόλου. Αυτό προκαλούσε καθυστέρηση στο έργο και κάποιες απώλειες στο έργο της εκκλησίας, με αποτέλεσμα να χρειάζεται να πάνε άλλοι για να το διορθώσουν. Αργότερα, ο οίκος του Θεού επικοινώνησε μαζί του για να του πει να καταβάλει προσπάθεια στο έργο του και ότι ο οίκος του Θεού θα συνέχιζε να τον βοηθάει να ξεπερνά οποιεσδήποτε δυσκολίες είχε. Δεν το είπε απευθείας στον οίκο του Θεού κατά πρόσωπο, αλλά σε κάποιους αδελφούς και αδελφές είπε ιδιαιτέρως: «Τα προς το ζην είναι αυτά που μου λείπουν; Μπορούν να λύσουν κανένα μεγάλο πρόβλημα αυτά τα λίγα χρήματα; Μ’ αυτό το έργο που κάνω, λύνω ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για τον οίκο του θεού. Πρέπει κι ο οίκος του θεού να λύσει τα δικά μου μεγάλα προβλήματα. Αυτήν τη στιγμή, ο γιος μου δεν έχει λεφτά για τα δίδακτρα, και το ζήτημα αυτό δεν έχει λυθεί. Δεν μου λείπουν αυτά τα λίγα χρήματα». Αυτά τα λόγια ήταν που σκεφτόταν πραγματικά, αλλά δεν μπόρεσε να τα πει κατά πρόσωπο στον οίκο του Θεού· αντίθετα, όταν ξέσπασε ιδιαιτέρως, αποκαλύφθηκε. Με ποιον τρόπο θα έπρεπε να διευθετηθεί αυτή η κατάσταση; Θα έπρεπε να συνεχίσει να τον χρησιμοποιεί ο οίκος του Θεού ή να βρει κάποιον άλλον; (Να βρει κάποιον άλλον.) Γιατί; Είχε ήδη αποκαλυφθεί ο χαρακτήρας του και η ουσία του. Όχι μόνο ήθελε να στηρίζει ο οίκος του Θεού την οικογένειά του οικονομικά, αλλά ήθελε και να πληρώσει ο οίκος του Θεού για τα δίδακτρα του γιου του, ενώ αργότερα είπε ότι ήταν άρρωστη η γυναίκα του και ήθελε να πληρώσει ο οίκος του Θεού για τη θεραπεία της. Δεν ζητούσε όλο και περισσότερα; Πίστευε ότι με αυτό το πραγματάκι που έκανε για τον οίκο του Θεού είχε συνεισφέρει τα μέγιστα, και ότι ο οίκος του Θεού θα έπρεπε να του εξασφαλίσει ό,τι χρειαζόταν άνευ όρων. Αν δούλευε σε μια κανονική δουλειά, θα έβγαζε όσα χρήματα χρειαζόταν για να στείλει τον γιο του στο πανεπιστήμιο; Θα μπορούσε να πληρώσει για τη θεραπεία της γυναίκας του; Όχι απαραίτητα. Γιατί, λοιπόν, όταν έκανε αυτό το λίγο έργο στον οίκο του Θεού, ζητούσε διαρκώς λεφτά από τον οίκο του Θεού; Τι σκεφτόταν; Τι άποψη είχε για το ζήτημα; Νόμιζε ότι αν δεν ήταν εκείνος, ο οίκος του Θεού δεν θα είχε κανέναν άλλον να κάνει το έργο, άρα έπρεπε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία αυτήν ψάχνοντας να βρει λόγους για να ζητήσει περισσότερα λεφτά από τον οίκο του Θεού, δεν έπρεπε για κανέναν λόγο να το προσπεράσει, κι αν έχανε αυτήν την ευκαιρία, δεν θα την ξανάβρισκε. Αυτό δεν εννοούσε; Νόμιζε ότι το να κάνει αυτό το έργο ήταν σαν να κάνει μια δουλειά και να βγάζει χρήματα, άρα έπρεπε να ξεζουμίσει τον οίκο του Θεού. Στη συνέχεια, όταν συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να ξεζουμίσει τον οίκο του Θεού, δεν έκανε το έργο του. Είναι αυτός άνθρωπος που πιστεύει πραγματικά στον Θεό; (Όχι.)

Όσοι πιστεύουν πραγματικά στον Θεό δεν φοβούνται να υπομείνουν κακουχίες την ώρα που κάνουν το καθήκον τους. Κάποιοι άνθρωποι δεν μιλάνε την ώρα που κάνουν το καθήκον τους για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η οικογένειά τους. Κάποιοι άνθρωποι που ζουν σε φτωχές περιοχές κάνουν καθήκοντα φιλοξενίας, και όποτε δεν έχουν ρύζι για να φάνε οι αδελφοί και οι αδελφές που έρχονται, βγαίνουν και δανείζονται λεφτά, αλλά δεν λένε τίποτα. Αν έλεγαν κάτι, θα μπορούσε να τους δώσει χρήματα ο οίκος του Θεού; (Ναι.) Ο οίκος του Θεού έχει να διαθέσει χρήματα για τις ανάγκες φιλοξενίας των αδελφών. Γιατί, λοιπόν, δεν λένε τίποτα; Αν τους τα πρόσφερες, θα τα αρνούνταν. Αφότου βγουν και δανειστούν τα χρήματα, τα ξοφλάνε σιγά σιγά μόνοι τους. Δεν θέλουν χρήματα από τον οίκο του Θεού. Οι αντίχριστοι κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Πριν κάνουν οποιοδήποτε έργο, βάζουν όρους, απλώνουν το χέρι και προβάλλουν απαιτήσεις. Πώς μπορούν τόσο εύκολα να απλώσουν το χέρι; Πώς μπορούν να απλώσουν τα χέρια τους με τέτοια «αυτοπεποίθηση»; Τέτοιοι άνθρωποι δεν ντρέπονται καθόλου, σωστά; Μόλις ζητήσουν κάποια χρήματα, θέλουν κι άλλα. Αν δεν πάρουν χρήματα, δεν πρόκειται να κάνουν καθόλου έργο· δεν αφήνουν το γεράκι ελεύθερο μέχρι να εμφανιστεί ο λαγός: «Θα κάνω τόσο έργο, όσο με πληρώνεις. Αν δεν με πληρώσεις, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να με βάλεις να κάνω οποιοδήποτε άλλο έργο για σένα. Αυτό το βλέπω σαν δουλειά, κι αν δεν έχω κανένα όφελος, δεν πρόκειται να το κάνω. Εφόσον διακινδυνεύω για να κάνω το καθήκον μου, πρέπει να κερδίσω κάτι αντίστοιχο με αυτό που δίνω. Δεν γίνεται να είμαι εγώ ο ριγμένος!» Οπότε, πρέπει να ζητήσουν εκείνα που θεωρούν ότι τους αξίζουν και για να τα ζητήσουν, πρέπει να ψάξουν να βρουν δικαιολογίες· πρέπει να σπάσουν το κεφάλι τους για να τα ζητήσουν και να σκεφτούν κάθε τρόπο που μπορούν για να τα ζητήσουν. Αν καταφέρουν να τα πάρουν, ακόμα καλύτερα· κι αν δεν τους τα δώσουν, τότε θα τα παρατήσουν όλα και θα φύγουν, χωρίς να έχουν υποστεί καμία απώλεια. Εκτός απ’ αυτό, πιστεύουν ότι όλο αυτό το έργο που κάνει ο οίκος του Θεού ενέχει ρίσκο, και ότι αν δεν τους δώσει ο οίκος του Θεού εκείνα που ζητάνε, θα φοβηθεί μήπως τον καταγγείλουν, καθώς και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος κατάλληλος. Επομένως, πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτούς, κι αν τους χρησιμοποιήσει, πρέπει να τους πληρώσει. Δεν είναι λίγο δόλιο αυτό απ’ τη φύση του; Δεν είναι λίγο εκμετάλλευση από τη φύση του; Αυτοί οι άνθρωποι λογίζονται ως πιστοί; Πρόκειται για δύσπιστους που δεν ανήκουν στον οίκο του Θεού —δεν είναι ούτε καν φίλοι της εκκλησίας. Οι φίλοι της εκκλησίας, όταν δουν ότι οι πιστοί είναι εξαιρετικοί άνθρωποι, τους βοηθάνε καλύπτοντάς τους και βοηθάνε με το να κάνουν κάποια πράγματα. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν κάποιες ευλογίες. Οι αντίχριστοι, ωστόσο, πιστεύουν στον Θεό αποκλειστικά και μόνο για να αποκτήσουν πράγματα που επιθυμούν. Αν δεν μπορούν να πάρουν πράγματα που επιθυμούν, τότε δεν πρόκειται να κάνουν κανένα καθήκον, δεν πρόκειται να εκπληρώσουν καμία υποχρέωση και δεν πρόκειται να δαπανήσουν καθόλου τον εαυτό τους. Όταν ο οίκος του Θεού κανονίζει να εκτελέσουν ένα καθήκον, πρώτα ρωτάνε τι επιθυμητά πράγματα θα τους προσφέρει, κι αν δεν τους προσφέρει κάτι που να επιθυμούν, τότε δεν το κάνουν. Τι διαφορά έχουν αυτοί από τους απατεώνες του κόσμου των άπιστων; Οι άνθρωποι αυτοί θέλουν και πάλι να σωθούν και να τους ευλογήσει ο Θεός. Δεν ζητάνε αδύνατα πράγματα; Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν τιποτένιο χαρακτήρα και δεν ήταν ξεδιάντροποι, τότε πώς θα ήταν ικανή η καρδιά τους να σκεφτεί τέτοιες διεστραμμένες πρακτικές; Πώς είναι δυνατόν να έχουν τέτοια στάση απέναντι στην εκτέλεση του καθήκοντός τους; Εσείς είστε ικανοί να κάνετε τέτοια πράγματα; (Ναι, κι εμείς είμαστε.) Σε ποιον βαθμό; Υπάρχει μήπως κάποιο όριο; Σε ποιο σημείο θα θεωρούσατε ότι είναι πολύ σοβαρό και ότι δεν θα μπορούσατε να συνεχίσετε πια να κάνετε αυτά τα πράγματα; (Κάποιες φορές, νιώθω κάποια μομφή στην καρδιά μου και η συνείδησή μου με κατηγορεί. Είναι επίσης φορές που φοβάμαι μήπως οι άλλοι εκθέσουν τα όσα έχω κάνει, οπότε δεν τα κάνω πια.) Ό,τι κι αν κάνουν οι άνθρωποι, ο χαρακτήρας τους έχει την ύψιστη σημασία. Κάποιος που είναι εντελώς αναίσχυντος είναι ικανός να κάνει ένα σωρό κακά πράγματα. Είναι πέρα για πέρα κακός άνθρωπος. Δεν έχει κανένα όριο σε ό,τι κι αν κάνει και δεν πράττει σύμφωνα με τη συνείδησή του. Τι σόι άνθρωποι είναι εκείνοι που η ανθρώπινη φύση τους δεν διακατέχεται από συνείδηση; Είναι θηρία και δαίμονες, και ο Θεός δεν πρόκειται να τους σώσει. Οι άνθρωποι που είναι ικανοί να αποκτήσουν με δόλο τις προσφορές του Θεού και να παίρνουν εκβιαστικά τις προσφορές για τον Θεό την ώρα που ο Θεός εκτελεί το έργο Του, και που ζητάνε να πληρωθούν από τον οίκο του Θεού, δεν είναι καλοί άνθρωποι. Νομίζουν ότι είναι εύκολο να ξεγελάσουν τον οίκο του Θεού και ότι δεν υπάρχει κανείς υπεύθυνος να προσέχει τα πράγματα στον οίκο του Θεού, αλλά και ότι σε κανέναν δεν ανήκουν τα πράγματα που βρίσκονται στον οίκο του Θεού, οπότε μπορούν να έχουν αυτά τα πράγματα στην κατοχή τους και να τα παίρνουν με δόλο κατά βούληση. Νομίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο έχουν αποκτήσει κάποιο πλεονέκτημα. Είναι όντως τόσο εύκολο να αποκτήσει κανείς αυτό το πλεονέκτημα; Απέκτησες ένα όχι και τόσο μεγάλο πλεονέκτημα, αλλά με ποια συνέπεια το απέκτησες; Να χάσεις τη ζωή σου.

Αν κάποιος έχει όντως λίγη ανθρώπινη φύση και λίγη συνείδηση, τότε άραγε θα είναι ικανός να κάνει τέτοια πράγματα; Εσύ πιστεύεις στον Θεό, κι όμως είσαι ικανός να Τον εξαπατήσεις και να αποσπάσεις εκβιαστικά τις προσφορές που γίνονται γι’ Αυτόν. Τι άνθρωπος είσαι; Είσαι καν άνθρωπος; Μόνο οι δαίμονες κάνουν τέτοια πράγματα. Τα κτήνη δεν κάνουν τέτοια πράγματα. Κοίτα απλώς έναν σκύλο. Το αφεντικό του σκύλου τον μεγάλωσε και το σκυλί προστατεύει το σπίτι για το αφεντικό του. Όταν έρχεται κάποιος κακός άνθρωπος, το σκυλί σημαίνει συναγερμό και του επιτίθεται. Κυνηγάει όποιον κλέψει τα πράγματα του αφεντικού του. Όταν φεύγουν οι κότες, οι πάπιες και οι χήνες από το σπίτι του αφεντικού του, τον βοηθάει να τις ψάξει. Όταν τσακώνονται τα γουρούνια στο σπίτι του αφεντικού του, προσπαθεί να τα χωρίσει. Ο σκύλος ξέρει ότι το αφεντικό του τον θέλει για να φυλάει τα γουρούνια, και γι’ αυτό μπορεί να εκπληρώσει αυτήν την ευθύνη. Ο σκύλος δεν προβαίνει σε επιχειρηματολογίες με το αφεντικό του και δεν λέει: «Αφού σου φύλαγα τα γουρούνια, γιατί δεν μου δίνεις κοτόπουλο ή κάτι τέτοιο να φάω;» Ποτέ δεν λέει τέτοιο πράγμα. Ακόμα κι ένας σκύλος είναι ικανός να προστατέψει το σπίτι του αφεντικού του και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στο αφεντικό του χωρίς ανταμοιβή, αλλά οι άνθρωποι αυτοί δεν συγκρίνονται ούτε καν με ζώα. Μόλις εκπληρώσουν μια μικρή υποχρέωση, νομίζουν ότι έχουν βγει ζημιωμένοι, κι αφότου εκπληρώσουν κάποιες ευθύνες και καταβάλουν κάποια προσπάθεια, δυσανασχετούν, θεωρούν πως η συμφωνία ήταν άδικη και πως τους εκμεταλλεύτηκαν, γι’ αυτό σκέφτονται κάθε λογής τρόπους για να πατσίσουν. Όταν πιστεύεις στον Θεό, ο Θεός σε προστατεύει και σε καθοδηγεί, και σου παραχωρεί πάρα πολλές αλήθειες. Πώς γίνεται να μη σκέφτεσαι να Του το ανταποδώσεις; Εσύ δεν σκέφτεσαι να Του το ανταποδώσεις, αλλά ο Θεός δεν το κυνηγάει το ζήτημα. Παρ’ όλα αυτά, όταν εκπληρώσεις μια μικρή υποχρέωση, πηγαίνεις στον Θεό και ζητάς να πατσίσεις. Όταν εκπληρώνεις μια μικρή υποχρέωση, θέλεις να αποσπάσεις εκβιαστικά κάποια πράγματα και να αποκτήσεις κάτι με δόλο· σκέφτεσαι έναν σωρό τρόπους για να αποζημιωθείς. Δεν πας γυρεύοντας να πεθάνεις; Δεν είναι πολλά αυτά που σου έδωσε ο Θεός; Τι αξίζουν οι άνθρωποι σε ό,τι αφορά τις εκδηλώσεις τους; Μήπως οι άνθρωποι έχουν αυτά που απολαμβάνουν και που κατέχουν σήμερα επειδή τα άξιζαν; Όχι. Πρόκειται για πράγματα που σου χάρισε ο Θεός και με τα οποία σε ευλόγησε. Έχεις ήδη πάρει πολλά. Ο Θεός σού παραχώρησε τη ζωή, την αλήθεια και την οδό χωρίς να ζητήσει τίποτα γι’ αυτό σε αντάλλαγμα. Εσύ πώς Του το ανταπέδωσες; Όταν κάνεις ένα μικρό μέρος των υποχρεώσεων και των καθηκόντων σου, μέσα σου πιστεύεις πως είναι δύσκολο να το δεχτείς και πως έχεις υποστεί μια απώλεια, και σκέφτεσαι έναν σωρό τρόπους για να πατσίσεις. Αν θέλεις να πατσίσεις, ο Θεός μπορεί να σου δώσει κάποιο αντάλλαγμα· μόλις, όμως, το πάρεις, άραγε θα μπορείς και πάλι να σωθείς; Θα έρθει μια μέρα που οι άνθρωποι αυτοί θα καταλάβουν ακριβώς τι είναι πιο σημαντικό και τι είναι πιο πολύτιμο. Αυτοί που έχουν την ουσία ενός αντίχριστου δεν πρόκειται να μάθουν ποτέ την αξία της αλήθειας. Όταν έρθει η μέρα που θα αποκαλυφθεί η έκβασή τους, και όταν όλα αποκαλυφθούν και γνωστοποιηθούν, τότε θα το μάθουν. Δεν θα είναι πολύ αργά μέχρι τότε; Πλησιάζει η έκβαση των πάντων, και όλα τα πράγματα θα πεθάνουν. Μόνο τα λόγια του Θεού και η αλήθεια Του θα παραμείνουν αιώνια. Εκείνοι που έχουν την αλήθεια και κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού θα παραμείνουν μαζί με τα λόγια Του και την αλήθεια Του. Αυτή είναι η αξία και η δύναμη των λόγων του Θεού. Οι αντίχριστοι, όμως, δεν πρόκειται να καταλάβουν ποτέ ξεκάθαρα αυτό το γεγονός, κι έτσι βασανίζουν το μυαλό τους, σκέφτονται έναν σωρό τρόπους και χρησιμοποιούν κάθε δυνατό μέσο για να κάνουν μηχανορραφίες προκειμένου να αποκομίσουν διάφορα οφέλη, ανεμίζοντας το λάβαρο της πίστης στον Θεό, ενώ με ακόμα πιο αδέξιο τρόπο χρησιμοποιούν δόλια μέσα για να αποκτήσουν τις προσφορές του Θεού, αλλά και να καταχραστούν και να αρπάξουν τις προσφορές Του. Κάθε πράξη και συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων καταγράφεται μέχρι κεραίας στο βιβλίο του Θεού. Όταν έρθει η μέρα που θα αποκαλυφθούν οι εκβάσεις τους, ο Θεός θα καθορίσει την έκβαση καθενός με βάση αυτό το αρχείο. Όλα αυτά τα πράγματα είναι αληθινά. Είτε το πιστεύεις είτε όχι, όλα αυτά τα πράγματα θα αποκαλυφθούν. Αυτή είναι η πέμπτη περίπτωση. Τι σόι άνθρωπος είναι ο συγκεκριμένος; Έχει ευγενή ή ευτελή χαρακτήρα; (Ευτελή.) Στα μάτια του Θεού, δεν είναι έντιμος άνθρωπος· είναι τιποτένιος. Για συντομία, ονομάζεται «ρεμάλι».