Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος τρίτο) Τέταρτο Μέρος

2. Πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι εκείνους που είναι δυνατότεροι από τους ίδιους

Οι αντίχριστοι, όσον αφορά την επιθυμία τους να προστατέψουν τη φήμη και τη θέση τους, δεν επιδεικνύουν και δεν αποκαλύπτουν τη φύση-ουσία τους μόνο όταν κλαδεύονται· οι αντίχριστοι έρχονται αντιμέτωποι και με πολλές άλλες καταστάσεις και ζητήματα. Γι’ αυτό, το δεύτερο θέμα πάνω στο οποίο θα συναναστραφούμε είναι το πώς διατηρούν οι αντίχριστοι τη θέση και τη φήμη τους μέσα σε ομάδες ανθρώπων. Όσο οι αντίχριστοι βρίσκονται μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων, άραγε τι συμπεριφορές εμφανίζουν που μπορούν να καταδείξουν ότι σε όλα όσα κάνουν, προσπαθούν να προστατέψουν τη φήμη και τη θέση τους; Είναι ή δεν είναι ξεκάθαρο αυτό το θέμα; Έχει μεγάλο ή μικρό εύρος; Είναι αντιπροσωπευτικό ή όχι; (Είναι αντιπροσωπευτικό.) Αυτό το θέμα έχει άμεση σχέση με τη φύση-ουσία των αντίχριστων. Ποιες εκδηλώσεις εμφανίζουν οι αντίχριστοι όσο ζουν μέσα σε ομάδες ανθρώπων; Με ποια στάση και ποιες πράξεις προσπαθούν να προστατέψουν τη φήμη και τη θέση τους; Καταρχάς, αν οι αντίχριστοι δεν έχουν θέση, παραμένουν και τότε αντίχριστοι; (Ναι.) Πρέπει να την καταλάβετε ξεκάθαρα αυτήν την έννοια. Μη νομίζετε ότι μόνο όσοι έχουν θέση μπορούν να έχουν την ουσία των αντίχριστων και να είναι αντίχριστοι ή ότι οι συνηθισμένοι άνθρωποι που δεν έχουν θέση δεν είναι αντίχριστοι. Στην πραγματικότητα, το εύρος είναι αρκετά μεγάλο. Οποιοσδήποτε διαθέτει την ουσία των αντίχριστων παραμένει αντίχριστος, είτε έχει είτε δεν έχει θέση, είτε είναι επικεφαλής είτε συνηθισμένος πιστός· αυτό το καθορίζει η ουσία του. Οπότε, ποιες εκδηλώσεις παρουσιάζουν οι άνθρωποι που έχουν την ουσία των αντίχριστων ενώ είναι συνηθισμένοι ακόλουθοι; Ποιες αποκαλύψεις της φύσης-ουσίας τους λειτουργούν ως επαρκή απόδειξη ότι πρόκειται, στην πραγματικότητα, για αντίχριστους; Πρώτα πρώτα, ας δούμε πώς ζουν μέσα σε ομάδες ανθρώπων, πώς φέρονται στους άλλους και ποια στάση τηρούν απέναντι στην αλήθεια. Περισσότερο πρέπει να συναναστραφούμε όχι πάνω στο τι τρώνε οι αντίχριστοι, τι φοράνε, πού μένουν ή πώς μετακινούνται, αλλά στο πώς προστατεύουν τη φήμη και τη θέση τους όσο βρίσκονται σε ομάδες. Ακόμα κι αν είναι συνηθισμένοι πιστοί, και πάλι προσπαθούν διαρκώς να προστατέψουν τη φήμη και τη θέση τους· συνέχεια αποκαλύπτουν μια τέτοια διάθεση και ουσία, και κάνουν τέτοιου είδους πράγματα. Αυτό, λοιπόν, μας επιτρέπει να κάνουμε ένα βήμα παρακάτω όσον αφορά την κατανόηση της διάθεσης και της ουσίας των αντίχριστων. Είτε οι αντίχριστοι έχουν θέση είτε όχι, και ανεξάρτητα από το χρονικό σημείο ή από τον τόπο, πάντα αποκαλύπτεται και εκδηλώνεται μέσα τους η διάθεση και η ουσία των αντίχριστων. Αυτό δεν το περιορίζει κανένας τόπος, κανένα γεωγραφικό όριο ούτε και κανένας άνθρωπος, γεγονός και πράγμα.

Οι αντίχριστοι, όταν κάνουν ένα καθήκον, όποιο κι αν είναι αυτό και σε όποια ομάδα κι αν ανήκουν, παρουσιάζουν ένα ιδιαίτερο είδος διαγωγής, δηλαδή θέλουν πάντα, σε όλα, να ξεχωρίζουν και να φαίνονται, έχουν πάντα την τάση να περιορίζουν και να ελέγχουν τους ανθρώπους, θέλουν πάντοτε να είναι επικεφαλής και να κάνουν κουμάντο, θέλουν πάντοτε να έχουν τα φώτα πάνω τους, θέλουν πάντα να τραβάνε τα βλέμματα και την προσοχή πάνω τους, και θέλουν να τους θαυμάζουν όλοι. Κάθε φορά που μπαίνουν οι αντίχριστοι σε μια ομάδα, όσοι άνθρωποι κι αν είναι σ’ αυτήν, όποια κι αν είναι τα μέλη της ομάδας και όποιο κι αν είναι το επάγγελμα ή η ταυτότητά τους, αρχικά κάνουν έναν αναγνωριστικό έλεγχο για να δουν ποιος επιβάλλεται και ξεχωρίζει, ποιος είναι ευφραδής, ποιος είναι εντυπωσιακός και ποιος έχει προσόντα ή κύρος. Αξιολογούν ποιον μπορούν να νικήσουν και ποιον όχι, καθώς επίσης και ποιος τους ξεπερνάει και ποιος είναι κατώτερος. Αυτά είναι τα πρώτα πράγματα που κοιτάζουν. Μόλις αξιολογήσουν γρήγορα την κατάσταση, αρχίζουν να αναλαμβάνουν δράση, βάζοντας, προς το παρόν, στην άκρη και αγνοώντας όσους είναι κατώτεροι απ’ αυτούς. Πηγαίνουν πρώτα σ’ αυτούς που θεωρούν ανώτερους, σ’ εκείνους που έχουν κάποιο κύρος και κάποια θέση ή σ’ εκείνους που έχουν χαρίσματα και ταλέντο. Με αυτούς συγκρίνουν πρώτα τον εαυτό τους. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές εκτιμούν κάποιους απ’ αυτούς τους ανθρώπους ή αν εκείνοι είναι πιστοί στον Θεό για πολύ καιρό και όλοι τούς έχουν σε μεγάλη υπόληψη, τότε οι αντίχριστοι τους φθονούν και φυσικά τους θεωρούν ανταγωνιστές. Έπειτα, συγκρίνουν σιωπηλά τον εαυτό τους μ’ αυτούς τους ανθρώπους που έχουν κύρος, θέση και τους οποίους θαυμάζουν οι αδελφοί και οι αδελφές. Αρχίζουν να αναλογίζονται τέτοιους ανθρώπους, εξετάζοντας τι μπορούν να κάνουν, σε τι είναι άριστοι και γιατί τους εκτιμούν κάποιοι. Μέσω της παρακολούθησης και της παρατήρησης, οι αντίχριστοι συνειδητοποιούν ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ειδικοί σε ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, καθώς και ότι όλοι τούς έχουν σε μεγάλη εκτίμηση, επειδή πιστεύουν στον Θεό για περισσότερο καιρό κι επειδή μπορούν να μοιραστούν κάποιες βιωματικές μαρτυρίες. Οι αντίχριστοι βλέπουν αυτούς τους ανθρώπους ως «λεία» και τους αναγνωρίζουν ως αντιπάλους, και στη συνέχεια καταστρώνουν ένα σχέδιο δράσης. Τι σχέδιο δράσης; Κοιτάζουν σε ποιες πτυχές δεν μπορούν να συναγωνιστούν τους αντιπάλους τους και μετά αρχίζουν να δουλεύουν πάνω σ’ αυτές τις πτυχές. Για παράδειγμα, αν δεν είναι το ίδιο καλοί μ’ εκείνους σε ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, τότε μελετούν αυτό το επάγγελμα, διαβάζουν βιβλία πιο συχνά, ψάχνουν κάθε είδους πληροφορίες πιο συχνά και ζητάνε ταπεινά από άλλους να τους δώσουν οδηγίες πιο συχνά. Συμμετέχουν σε κάθε είδους έργο που έχει σχέση μ’ αυτό το επάγγελμα, μαζεύουν σιγά σιγά εμπειρία και αναπτύσσουν τη δύναμή τους. Κι όταν πιστεύουν ότι έχουν το κεφάλαιο που χρειάζονται για να αναμετρηθούν με τους αντιπάλους τους, τότε συχνά παρουσιάζονται για να εκφράσουν τις δικές τους «ευφυείς απόψεις» και πολλές φορές διαψεύδουν και μειώνουν σκόπιμα τους αντιπάλους τους, για να τους φέρουν σε δύσκολη θέση και να πετάξουν λάσπη στο όνομά τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο υπογραμμίζουν πόσο έξυπνοι και εξαιρετικοί είναι οι ίδιοι και καταπιέζουν τους αντιπάλους τους. Όσοι είναι διορατικοί μπορούν να τα δουν όλα αυτά, μόνο οι ανόητοι και ανίδεοι που δεν έχουν διάκριση δεν τα βλέπουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν μόνο τον ενθουσιασμό που έχουν οι αντίχριστοι, την επιδίωξή τους, τα βάσανά τους, το τίμημα που πληρώνουν και την εξωτερική καλή συμπεριφορά· όμως, η πραγματική τους κατάσταση κρύβεται στα βάθη της καρδιάς τους. Ποιος είναι ο βασικός τους στόχος; Να αποκτήσουν θέση. Ο στόχος στον οποίο επικεντρώνεται όλο τους το έργο, όλος τους ο μόχθος και όλο το τίμημα που πληρώνουν είναι εκείνο που λατρεύουν περισσότερο μέσα τους: η θέση και η εξουσία.

Το πρώτο που κάνουν οι αντίχριστοι στην εκκλησία για να αποκτήσουν εξουσία και θέση είναι να προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση των υπολοίπων, ώστε να πείσουν και να αναγκάσουν περισσότερους ανθρώπους να τους θαυμάζουν και να τους λατρεύουν, κι έτσι να φτάσουν στον στόχο τους, που είναι να έχουν τον τελευταίο λόγο στην εκκλησία και να ασκούν την εξουσία. Όσον αφορά την απόκτηση εξουσίας, έχουν τεράστιες δεξιότητες στο να ανταγωνίζονται και να μάχονται τους άλλους ανθρώπους. Αυτοί που επιδιώκουν την αλήθεια, που έχουν κύρος στην εκκλησία και τους αγαπάνε οι αδελφοί και οι αδελφές, αποτελούν τον κύριο ανταγωνισμό τους. Βλέπουν ανταγωνιστικά κάθε άνθρωπο που αποτελεί απειλή για τη θέση τους. Ανταγωνίζονται εκείνους που είναι πιο δυνατοί απ’ τους ίδιους χωρίς δισταγμό· κι εκείνους που είναι πιο αδύναμοι απ’ τους ίδιους τους ανταγωνίζονται χωρίς κανέναν οίκτο. Η καρδιά τους είναι γεμάτη με φιλοπολεμικές φιλοσοφίες. Θεωρούν ότι αν οι άνθρωποι δεν ανταγωνίζονται και δεν μάχονται, τότε δεν θα μπορέσουν να κερδίσουν κανένα όφελος, και ότι μόνο μέσα από τον ανταγωνισμό και τον πόλεμο μπορούν να αποκτήσουν αυτά που θέλουν. Για να αποκτήσουν θέση και να τοποθετηθούν σε περίοπτο σημείο μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων, κάνουν τα πάντα για να ανταγωνιστούν τους άλλους και δεν χαρίζονται σε κανέναν άνθρωπο που απειλεί τη θέση τους. Με όποιον κι αν αλληλεπιδρούν, διακατέχονται από έντονη επιθυμία να πολεμήσουν, και συνεχίζουν να μάχονται ακόμα κι όταν γερνούν. Πολλές φορές λένε: «Θα μπορούσα, άραγε, να νικήσω τον τάδε αν τον ανταγωνιζόμουν;» Όποιον είναι ευφραδής και μπορεί να μιλήσει λογικά, συγκροτημένα και μεθοδικά, αυτοί τον φθονούν και τον μιμούνται. Πολύ περισσότερο, αυτός μετατρέπεται σε ανταγωνιστή τους. Όποιος επιδιώκει την αλήθεια και έχει πίστη, και μπορεί να βοηθάει και να στηρίζει συχνά τους αδελφούς και τις αδελφές, και τους δίνει τη δυνατότητα να βγουν από την αρνητικότητα και την αδυναμία, μετατρέπεται κι αυτός σε ανταγωνιστή τους, το ίδιο και όποιος είναι ειδικός σε ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, και τον εκτιμούν οι αδελφοί και οι αδελφές. Όποιος φέρνει αποτελέσματα στο έργο του και κερδίζει την αναγνώριση του Άνωθεν είναι φυσικό να αποτελεί ακόμα μεγαλύτερη πηγή ανταγωνισμού γι’ αυτούς. Ποια είναι τα συνθήματα των αντίχριστων, σε όποια ομάδα κι αν ανήκουν; Εκφράστε τις σκέψεις σας. (Το να πολεμούν με τους άλλους ανθρώπους και με τον Ουρανό αποτελεί πηγή ατελείωτης διασκέδασης.) Δεν είναι τρελό αυτό; Είναι τρελό. Έχετε άλλες σκέψεις; (Θεέ μου, μήπως δεν πιστεύουν το εξής: «Σε όλο το σύμπαν, μόνο εγώ είμαι ο υπέρτατος κυρίαρχος»; Δηλαδή, θέλουν να είναι οι ανώτεροι, και άσχετα από το με ποιον είναι μαζί, θέλουν πάντοτε να τον ξεπεράσουν.) Αυτή είναι μία από τις ιδέες τους. Άλλες; (Θεέ μου, σκέφτηκα τέσσερις λέξεις: «Ο νικητής είναι βασιλιάς». Πιστεύω πως θέλουν πάντοτε να είναι ανώτεροι απ’ τους άλλους και να ξεχωρίζουν, όπου κι αν βρίσκονται, και πασχίζουν να γίνουν οι ανώτεροι.) Τα περισσότερα από όσα αναφέρατε αποτελούν ιδέες· προσπαθήστε να τις περιγράψετε με κάποιο είδος συμπεριφοράς. Οι αντίχριστοι δεν θέλουν απαραίτητα να καταλάβουν την ανώτερη θέση, άσχετα με το πού βρίσκονται. Όποτε πηγαίνουν κάπου, έχουν μια διάθεση και μια νοοτροπία που τους υποχρεώνει να δράσουν. Ποια είναι αυτή η νοοτροπία; Είναι: «Πρέπει να ανταγωνιστώ! Να ανταγωνιστώ! Να ανταγωνιστώ!» Γιατί τρία «να ανταγωνιστώ», γιατί όχι ένα μόνο «να ανταγωνιστώ»; (Ο ανταγωνισμός έχει γίνει η ζωή τους, χάρη σε αυτόν ζουν.) Αυτή είναι η διάθεσή τους. Γεννήθηκαν με υπερβολικά αλαζονική διάθεση που είναι δύσκολο να συγκρατηθεί, δηλαδή το να βλέπουν τους εαυτούς τους καλύτερους σε όλα, και το να είναι εξαιρετικά εγωιστές. Κανείς δεν μπορεί να περιορίσει αυτήν την απίστευτα αλαζονική διάθεσή τους, ούτε και οι ίδιοι μπορούν να την ελέγξουν. Έτσι, η ζωή τους έχει να κάνει μόνο με πάλες και ανταγωνισμούς. Για ποιο πράγμα παλεύουν και ανταγωνίζονται; Μα, φυσικά, ανταγωνίζονται για τη φήμη, το κέρδος τη θέση και την υπόληψή τους, και για τα συμφέροντά τους. Ανεξάρτητα από τις μεθόδους που πρέπει να χρησιμοποιήσουν, εφόσον όλοι υποτάσσονται σ’ αυτούς κι αποκομίζουν οφέλη και κύρος για τον εαυτό τους, έχουν επιτύχει τον στόχο τους. Η βούλησή τους να ανταγωνίζονται δεν είναι μια προσωρινή διασκέδαση, είναι ένα είδος διάθεσης που προέρχεται από μια σατανική φύση. Είναι σαν τη διάθεση του μεγάλου κόκκινου δράκοντα που μάχεται με τον Ουρανό, μάχεται με τη γη, μάχεται με τους ανθρώπους. Συνεπώς, όταν οι αντίχριστοι πολεμούν και ανταγωνίζονται με άλλους στην εκκλησία, τι θέλουν; Χωρίς αμφιβολία, ανταγωνίζονται για τη φήμη και τη θέση. Εάν όμως αποκτήσουν κύρος, σε τι τους χρησιμεύει; Τι τους ωφελεί αν οι άλλοι τούς ακούν, τους θαυμάζουν και τους λατρεύουν; Ούτε καν οι ίδιοι οι αντίχριστοι δεν μπορούν να το εξηγήσουν αυτό. Στην πραγματικότητα, τους αρέσει ν’ απολαμβάνουν τη φήμη και τη θέση, να τους χαμογελούν όλοι και να τους υποδέχονται με κολακείες και δουλοπρέπεια. Έτσι, κάθε φορά που ένας αντίχριστος πηγαίνει σε μια εκκλησία, ένα πράγμα κάνει: παλεύει και ανταγωνίζεται τους άλλους. Ακόμη κι αν κερδίσει δύναμη και κύρος, το θέμα δεν τελειώνει εκεί. Για να προστατεύσει το κύρος του και να διασφαλίσει τη δύναμή του, συνεχίζει να παλεύει και ν’ ανταγωνίζεται τους άλλους. Θα το κάνει αυτό μέχρι να πεθάνει. Άρα, η φιλοσοφία των αντίχριστων είναι η εξής: «Όσο είσαι ζωντανός, μη σταματάς να παλεύεις». Εάν υπάρχει ένα κακό άτομο όπως αυτό μέσα στην εκκλησία, δεν θα προκαλέσει αναστάτωση στους αδελφούς και τις αδελφές; Για παράδειγμα, ας πούμε ότι όλοι τρώνε και πίνουν ήσυχα τα λόγια του Θεού και συναναστρέφονται την αλήθεια, και η ατμόσφαιρα είναι γαλήνια κι η διάθεση ευχάριστη. Αυτήν τη στιγμή, ένας αντίχριστος θα σιγοβράζει μέσα στη δυσφορία. Θα ζηλέψει όσους συναναστρέφονται την αλήθεια και θα τους μισήσει. Θ’ αρχίσει να τους επιτίθεται και να τους κρίνει. Δεν θ’ αναστατώσει αυτό την ειρηνική ατμόσφαιρα; Πρόκειται για κακό άτομο που έχει έλθει για ν’ αναστατώσει και ν’ αηδιάσει τους άλλους. Έτσι είναι οι αντίχριστοι. Μερικές φορές, οι αντίχριστοι δεν επιδιώκουν να καταστρέψουν ή να νικήσουν αυτούς με τους οποίους ανταγωνίζονται και τους οποίους καταπιέζουν. Εφόσον αποκτούν φήμη, θέση, υπερηφάνεια και υπόληψη, και κάνουν τους ανθρώπους να τους θαυμάζουν, έχουν επιτύχει τον στόχο τους. Την ώρα που ανταγωνίζονται, αποκαλύπτουν ένα είδος ξεκάθαρης σατανικής διάθεσης. Τι διάθεση είναι αυτή; Ότι, σε όποια εκκλησία κι αν εμφανιστούν, θέλουν πάντοτε να ανταγωνίζονται και να μάχονται τους άλλους, θέλουν συνέχεια να ανταγωνίζονται για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, και μόνο αν προκληθεί αναστάτωση και αναταραχή στην εκκλησία, όταν οι ίδιοι αποκτήσουν θέση και όλοι υποκύψουν σ’ αυτούς, θεωρούν πως έχουν πετύχει τον στόχο τους. Τέτοια φύση έχουν οι αντίχριστοι, δηλαδή, για να πετύχουν τους στόχους τους, ανταγωνίζονται και μάχονται.

Ποιο είναι το σύνθημα των αντίχριστων, σε όποια ομάδα κι αν βρίσκονται; «Πρέπει να ανταγωνίζομαι! Να ανταγωνίζομαι! Να ανταγωνίζομαι! Πρέπει να ανταγωνίζομαι για να είμαι πιο ψηλά απ’ όλους, ο πιο σπουδαίος απ’ όλους!» Αυτή είναι η διάθεση των αντίχριστων: όπου κι αν πηγαίνουν, ανταγωνίζονται και προσπαθούν να πετύχουν τους στόχους τους. Είναι οι υπηρέτες του Σατανά και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας. Η διάθεση των αντίχριστων είναι η εξής: ξεκινούν εξετάζοντας παντού στην εκκλησία για να δουν ποιος πιστεύει στον Θεό πολλά χρόνια και έχει κεφάλαιο, ποιος έχει κάποια χαρίσματα ή ταλέντα, ποιος ωφελεί τους αδελφούς και τις αδελφές ως προς τη ζωή-είσοδό τους, ποιος έχει μεγαλύτερο κύρος, ποιος έχει χρόνια στην εκκλησία, για ποιον μιλάνε καλά οι αδελφοί κι οι αδελφές, ποιος έχει τα περισσότερα θετικά γνωρίσματα. Αυτοί οι άνθρωποι θα είναι ο ανταγωνισμός τους. Εν ολίγοις, κάθε φορά που βρίσκονται αντίχριστοι σε μια ομάδα ανθρώπων, αυτό κάνουν πάντα: ανταγωνίζονται για τη θέση, ανταγωνίζονται για την καλή φήμη, ανταγωνίζονται ώστε να έχουν τον τελευταίο λόγο στα ζητήματα και το δικαίωμα να λαμβάνουν αποφάσεις στην ομάδα και, μόλις τα αποκτήσουν, αυτό τους κάνει ευτυχισμένους. Μπορούν μήπως να κάνουν πραγματικό έργο μόλις κερδίσουν αυτά τα πράγματα; Σε καμία περίπτωση, δεν ανταγωνίζονται ούτε μάχονται με σκοπό να κάνουν πραγματικό έργο· στόχο έχουν να υπερισχύσουν έναντι όλων των άλλων. «Δεν με νοιάζει αν είσαι πρόθυμος να υποκύψεις σ’ εμένα ή όχι· από άποψη κεφαλαίου, είμαι ο σπουδαιότερος, από άποψη ευφράδειας, είμαι ο καλύτερος, και από άποψη χαρισμάτων και ταλέντων, έχω τα περισσότερα». Ανεξάρτητα από τον τομέα, θέλουν πάντοτε να ανταγωνίζονται για την πρώτη θέση. Αν τους επιλέξουν οι αδελφοί και οι αδελφές για να γίνουν επόπτες, τότε θα ανταγωνιστούν με τους συνεργάτες τους για να έχουν οι ίδιοι τον τελευταίο λόγο και το δικαίωμα να παίρνουν τις αποφάσεις. Αν η εκκλησία τούς βάλει υπεύθυνους για κάποιο έργο, τότε θα επιμείνουν να έχουν αυτοί τον πρώτο λόγο για το πώς θα πραγματοποιηθεί. Θα πασχίσουν να πετύχουν και να γίνουν πραγματικότητα όλα όσα λένε και όλα όσα αποφασίζουν. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές υιοθετήσουν την ιδέα κάποιου άλλου ανθρώπου, υπάρχει άραγε περίπτωση να το ξεπεράσουν; (Όχι.) Αυτό προμηνύει προβλήματα. Αν δεν τους ακούσεις, τότε θα σου δώσουν ένα μάθημα, θα σε κάνουν να πιστέψεις ότι δεν θα μπορούσες χωρίς αυτούς και θα σου δείξουν τι επιπτώσεις θα υπάρξουν αν δεν τους υπακούσεις. Τόσο επηρμένη, απεχθής και παράλογη είναι η διάθεση των αντίχριστων. Δεν έχουν ούτε συνείδηση, ούτε λογική, ούτε καν ένα ψήγμα αλήθειας. Μπορεί κανείς να δει στις ενέργειες και τις πράξεις ενός αντίχριστου ότι αυτό που κάνει δεν έχει καθόλου τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου και, μολονότι κάποιος μπορεί να συναναστραφεί μαζί του την αλήθεια, εκείνος δεν την αποδέχεται. Όσο σωστό κι αν είναι αυτό που λες, δεν πιάνει μαζί του. Το μόνο πράγμα που του αρέσει να επιδιώκει, είναι η φήμη κι η θέση, τις οποίες λατρεύει. Εφόσον μπορεί να απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης, είναι ικανοποιημένος. Αυτή, πιστεύει, είναι η αξία της ύπαρξής του. Ανεξάρτητα από την ομάδα ανθρώπων στην οποία ανήκει, πρέπει να δείξει στους άλλους το «φως» και τη «θέρμη» που παρέχει, τα ταλέντα του, τη μοναδικότητά του. Κι επειδή ακριβώς πιστεύει ότι είναι ξεχωριστός, εύλογα θεωρεί ότι θα πρέπει να του φέρονται καλύτερα από τους συνηθισμένους ανθρώπους, ότι θα πρέπει να τυγχάνει της στήριξης και του θαυμασμού των ανθρώπων, ότι θα πρέπει να τον θαυμάζουν, να τον λατρεύουν —νομίζει ότι όλα αυτά τού τα οφείλουν. Δεν είναι θρασείς και αναίσχυντοι οι άνθρωποι αυτοί; Δεν είναι πρόβλημα να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην εκκλησία; Όταν κάτι συμβαίνει, είναι κοινή λογική ότι πρέπει οι άνθρωποι να ακούνε όποιον μιλάει σωστά, να υποτάσσονται σε οποιονδήποτε κάνει μια πρόταση που ωφελεί το έργο του οίκου του Θεού και να υιοθετούν οποιαδήποτε πρόταση είναι σύμφωνη με τις αλήθεια-αρχές. Αν οι αντίχριστοι πούνε κάτι που δεν είναι σύμφωνο με τις αρχές, τότε μπορεί όλοι οι υπόλοιποι να μην τους ακούσουν και να μην υιοθετήσουν την πρότασή τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, τι θα κάνουν οι αντίχριστοι; Θα συνεχίσουν να προσπαθούν να υπερασπιστούν και να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους, αλλά και θα ψάξουν να βρουν τρόπους να πείσουν τους άλλους, και να αναγκάσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να τους ακούσουν και να υιοθετήσουν την πρότασή τους. Δεν πρόκειται να λάβουν υπόψη τους τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στο έργο της εκκλησίας η υιοθέτηση της πρότασής τους. Αυτό δεν είναι ένα από τα πράγματα που εξετάζουν. Και ποιο είναι το μοναδικό πράγμα που θα εξετάσουν; «Αν δεν υιοθετήσουν την πρότασή μου, τότε με τι μούτρα θα εμφανιστώ; Πρέπει, λοιπόν, να ανταγωνιστώ και να παλέψω για να υιοθετήσουν την πρότασή μου». Έτσι σκέφτονται και ενεργούν κάθε φορά που συμβαίνει κάτι. Ποτέ δεν αναλογίζονται αν αυτό συμφωνεί με τις αρχές ή όχι και ποτέ δεν αποδέχονται την αλήθεια. Τέτοια διάθεση έχουν οι αντίχριστοι.

Πώς εκδηλώνουν κυρίως οι αντίχριστοι το γεγονός ότι δεν έχουν καθόλου λογική; Πιστεύουν ότι έχουν χαρίσματα, ότι είναι ικανοί, ότι έχουν καλό επίπεδο και ότι οι άλλοι οφείλουν να τους λατρεύουν και να τους υποστηρίζουν, και ο οίκος του Θεού οφείλει να τους τοποθετήσει σε σημαντικό πόστο. Επίσης, θεωρούν ότι ο οίκος του Θεού πρέπει να υιοθετεί και να προωθεί όλες τις προτάσεις και τις ιδέες που παρουσιάζουν, και αν δεν τις υιοθετήσει, τότε εξοργίζονται, εναντιώνονται στον οίκο του Θεού και ιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια. Άραγε, αυτή η αποκάλυψη της διάθεσης και της ουσίας των αντίχριστων δεν προκαλεί διατάραξη και αναστάτωση στην εκκλησία; Μπορεί να πει κανείς ότι όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι προκαλούν τεράστια διατάραξη και αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας και στη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Όταν οι αντίχριστοι ανταγωνίζονται για τις θέσεις των επικεφαλής στην εκκλησία και για το κύρος ανάμεσα στον εκλεκτό λαό του Θεού, καταφεύγουν σε κάθε μέσο που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να επιτεθούν στους άλλους και για να εξυψωθούν οι ίδιοι. Δεν λαμβάνουν υπόψη τους το πόσο σοβαρά μπορεί να βλάψουν το έργο του οίκου του Θεού και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Το μόνο που σκέφτονται είναι αν μπορούν να ικανοποιηθούν οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους και αν θα μπορέσουν να διασφαλιστούν η θέση και η φήμη τους. Στις εκκλησίες και ανάμεσα στον εκλεκτό λαό του Θεού παίζουν τον ρόλο των δαιμόνων, του κακού, είναι τσιράκια του Σατανά. Δεν είναι σε καμία περίπτωση άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό ούτε ακολουθούν τον Θεό, πόσο μάλλον άνθρωποι που αγαπούν και αποδέχονται την αλήθεια. Όταν δεν έχουν ακόμα πετύχει τις προθέσεις και τους στόχους τους, δεν κάνουν ποτέ αυτοκριτική ούτε φτάνουν σε αυτογνωσία, δεν στοχάζονται ποτέ αν οι προθέσεις και οι στόχοι τους συμφωνούν με την αλήθεια, δεν ψάχνουν ποτέ πώς να βαδίσουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας για να φτάσουν στη σωτηρία. Δεν πιστεύουν στον Θεό ούτε επιλέγουν το μονοπάτι στο οποίο οφείλουν να βαδίσουν με υποτακτική νοοτροπία. Αντιθέτως, στύβουν το μυαλό τους και σκέφτονται: «Πώς μπορώ να μπω στη θέση του επικεφαλής ή του εργάτη; Πώς μπορώ να ανταγωνιστώ τους επικεφαλής και τους εργάτες της εκκλησίας; Πώς μπορώ να παραπλανήσω και να θέσω υπό τον έλεγχό μου τον εκλεκτό λαό του θεού, και να μετατρέψω τον χριστό σε απλή διακοσμητική φιγούρα; Πώς μπορώ να διασφαλίσω μια θέση για τον εαυτό μου στην εκκλησία; Πώς μπορώ να βεβαιωθώ ότι θα έχω ένα γερό πάτημα στην εκκλησία και ότι θα αποκτήσω θέση, να εξασφαλίσω ότι θα τα καταφέρω και δεν θα αποτύχω, και τελικά να φτάσω στον στόχο μου, που είναι να θέσω υπό τον έλεγχό μου τον εκλεκτό λαό του θεού και να εγκαθιδρύσω το δικό μου βασίλειο;» Αυτά σκέφτονται όλη μέρα και όλη νύχτα οι αντίχριστοι. Τι διάθεση και τι φύση είναι αυτή; Για παράδειγμα, οι συνηθισμένοι αδελφοί και αδελφές, όταν γράφουν άρθρα μαρτυρίας, σκέφτονται τρόπους για να εκφράσουν πιστά στο κείμενό τους τι βιώνουν και τι κατανοούν. Γι’ αυτό, προσεύχονται ενώπιον του Θεού ελπίζοντας Εκείνος να τους διαφωτίσει περισσότερο όσον αφορά την αλήθεια και να τους κάνει να την κατανοήσουν πιο βαθιά. Απ’ την άλλη, οι αντίχριστοι, όταν γράφουν άρθρα, στύβουν το μυαλό τους για να σκεφτούν πώς να γράψουν με τέτοιον τρόπο, ώστε να κάνουν περισσότερους ανθρώπους να τους καταλάβουν, να τους γνωρίσουν και να τους θαυμάσουν, κι έτσι να αποκτήσουν θέση στο μυαλό περισσότερων ανθρώπων. Θέλουν μέσα απ’ αυτό το πολύ συνηθισμένο, ασήμαντο πράγμα να ενισχύσουν τη φήμη τους. Δεν μπορούν ούτε καν να αφήσουν μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Κάποιοι αντίχριστοι, όταν βλέπουν ότι οι άλλοι μπορούν να γράψουν άρθρα βιωματικής μαρτυρίας, θέλουν να γράψουν κάτι που να είναι πιο θαυμαστό από τη βιωματική μαρτυρία οποιουδήποτε άλλου, με σκοπό να τον ανταγωνιστούν για τη θέση και το κύρος. Κι έτσι, σκαρφίζονται ιστορίες και κλέβουν τις ιστορίες των άλλων. Δεν διστάζουν μάλιστα να κάνουν πράγματα, όπως να καταθέσουν ψευδείς μαρτυρίες. Οι αντίχριστοι, για να φτιάξουν όνομα, για να γίνουν γνωστοί σε περισσότερους ανθρώπους και για να διαδοθεί το όνομά τους, δεν διστάζουν να κάνουν κάθε είδους αναίσχυντα πράγματα. Δεν πρόκειται να χάσουν ούτε την παραμικρή ευκαιρία για να γίνουν γνωστοί, να αποκτήσουν θέση και να λάβουν την εκτίμηση μιας ομάδας ανθρώπων, καθώς και να αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερο σεβασμό. Και για ποιον λόγο να αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερο σεβασμό; Ποιες συνέπειες και ποιους στόχους θέλουν να πετύχουν οι αντίχριστοι; Οι αντίχριστοι θέλουν να τους βλέπουν οι άλλοι ως ξεχωριστούς, ως ανθρώπους που είναι πιο ευγενείς από οποιονδήποτε άλλον και που διαπρέπουν σε κάποιους τομείς· θέλουν να αφήσουν μια καλή εντύπωση στο μυαλό των άλλων, μια βαθύτατη εντύπωση, και μάλιστα θέλουν σιγά σιγά να κάνουν τους άλλους να τους ζηλεύουν, να τους θαυμάζουν και να τους εκτιμούν. Ενώ πασχίζουν με κάθε τρόπο να πετύχουν αυτόν τον στόχο, συνεχίζουν παράλληλα να βαδίζουν στο ίδιο μονοπάτι όπως και πριν.

Σε όποια ομάδα ανθρώπων κι αν ανήκουν οι αντίχριστοι, άσχετα με το αν υποκρίνονται ή αν μοχθούν, το μοναδικό πράγμα που κρύβεται στα βάθη της καρδιάς τους είναι η επιθυμία για τη θέση. Η ουσία που αποκαλύπτουν και εκδηλώνουν δεν είναι τίποτε παραπάνω από τον πόλεμο και τον ανταγωνισμό. Σε ό,τι κι αν κάνουν, ανταγωνίζονται τους άλλους για τη θέση, την υπόληψη και τα συμφέροντα. Η πιο κοινή εκδήλωση αυτού είναι ότι ανταγωνίζονται για να φτιάξουν καλό όνομα, να τύχουν καλής αξιολόγησης και να αποκτήσουν στο μυαλό των άλλων θέση, έτσι ώστε οι άνθρωποι να τους εκτιμούν και να τους λατρεύουν, αλλά και να περιστρέφονται και να συγκεντρώνονται γύρω απ’ αυτούς. Σ’ αυτό το μονοπάτι βαδίζουν οι αντίχριστοι· γι’ αυτό ανταγωνίζονται. Ασχέτως αν τα λόγια του Θεού καταδικάζουν και αναλύουν αυτά τα πράγματα, οι αντίχριστοι δεν πρόκειται να αποδεχτούν την αλήθεια ούτε πρόκειται να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, ούτε να παρατήσουν αυτά τα πράγματα που κρίνει και καταδικάζει ο Θεός. Κάθε άλλο, όσο περισσότερο εκθέτει ο Θεός αυτά τα πράγματα, τόσο πιο πανούργοι γίνονται οι αντίχριστοι. Υιοθετούν πιο κρυφά και πονηρά μέσα για να επιδιώξουν αυτά τα πράγματα, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μη βλέπουν τι κάνουν και να θεωρούν λανθασμένα ότι τα έχουν παρατήσει όλα αυτά. Όσο περισσότερο τα εκθέτει ο Θεός αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο οι αντίχριστοι βρίσκουν τρόπους να εφαρμόσουν πιο επιτήδειες και πιο έξυπνες μεθόδους για να τα επιδιώξουν και να τα κερδίσουν. Επίσης, για να κρύψουν τα απώτερα κίνητρά τους, λένε ωραία λόγια. Οι αντίχριστοι, με λίγα λόγια, δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια, δεν αναλογίζονται τη συμπεριφορά τους ούτε προσέρχονται ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν και να αναζητήσουν την αλήθεια. Αντίθετα, νιώθουν μέσα τους ακόμα μεγαλύτερη δυσαρέσκεια για την έκθεση και την κρίση του Θεού, σε σημείο που να υιοθετούν εχθρική στάση απέναντι σ’ αυτά τα πράγματα. Όχι μόνο δεν εγκαταλείπουν την επιδίωξη της φήμης και της θέσης, αλλά εκτιμούν ακόμα περισσότερο αυτά τα πράγματα και ψάχνουν τρόπους να κρύψουν και να συγκαλύψουν αυτήν την επιδίωξη, αλλά και να μην αφήσουν τους άλλους να τη διακρίνουν και να την εντοπίσουν. Όποια κι αν είναι η κατάσταση, οι αντίχριστοι όχι μόνο δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά όταν αποκαλύπτεται το αληθινό τους πρόσωπο, δηλαδή όταν αποκαλύψουν κατά λάθος αυτές τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, ανησυχούν περισσότερο μήπως οι άλλοι διακρίνουν την ουσία και το αληθινό τους πρόσωπο με βάση τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, οπότε προσπαθούν να το συγκαλύψουν και βάζουν τα δυνατά τους για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Με τι σκοπό το συγκαλύπτουν; Σκοπός είναι να προστατέψουν τη θέση και τη φήμη τους ώστε να μην υποστούν απώλειες και να κρατήσουν δυνάμεις για την επόμενη μάχη. Τέτοια ουσία έχουν οι αντίχριστοι. Άσχετα με το πότε ή με το ποια θα είναι η κατάσταση, δεν πρόκειται να αλλάξουν οι στόχοι και η κατεύθυνση της συμπεριφοράς τους, ούτε οι στόχοι τους στη ζωή, ούτε οι αρχές που κρύβονται πίσω από τις πράξεις τους, ούτε η επιθυμία, η φιλοδοξία και ο στόχος που κρύβουν στα βάθη της καρδιάς τους, δηλαδή να επιδιώξουν τη θέση τους. Όχι μόνο θα βάλουν τα δυνατά τους για να προσπαθήσουν να αποκτήσουν θέση, αλλά θα εντείνουν κιόλας τις προσπάθειές τους για να την αποκτήσουν. Όσο περισσότερη συναναστροφή κάνει ο οίκος του Θεού πάνω στην αλήθεια, τόσο περισσότερο αποφεύγουν με έξυπνο τρόπο να χρησιμοποιήσουν κάποιες εμφανείς συμπεριφορές και εκδηλώσεις τις οποίες μπορούν να καταλάβουν και να διακρίνουν οι άλλοι. Θα επιλέξουν μια διαφορετική μέθοδο, θα παραδέχονται κλαίγοντας γοερά τα λάθη τους και θα καταδικάζουν τον εαυτό τους· έτσι θα κερδίζουν τη συμπάθεια των άλλων, θα τους κάνουν να νομίζουν λανθασμένα ότι έχουν μετανοήσει και έχουν αλλάξει, και θα τους δυσκολεύουν έτσι να τους διακρίνουν. Τι είναι αυτή η ουσία των αντίχριστων; Δεν είναι λίγο πανούργα; (Είναι.) Όταν οι άνθρωποι είναι τόσο πανούργοι, είναι διάβολοι. Μπορούν μήπως οι διάβολοι να μετανοήσουν πραγματικά; Μπορούν να παραμερίσουν πραγματικά τη φιλοδοξία τους και την επιθυμία τους να επιδιώξουν τη θέση; Οι διάβολοι θα προτιμούσαν να πεθάνουν, παρά να παραμερίσουν αυτήν τη φιλοδοξία. Όπως κι αν συναναστραφείς μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, δεν θα έχει νόημα, δεν πρόκειται να παραμερίσουν αυτήν τη φιλοδοξία. Αν, σ’ αυτήν την κατάσταση, χάσουν τη μάχη και οι αδελφοί και οι αδελφές τούς εκθέσουν, θα συνεχίσουν να παλεύουν και να ανταγωνίζονται για τη θέση, την υπόληψη, για να έχουν τον τελευταίο λόγο και για το δικαίωμα να παίρνουν αποφάσεις όταν μετακινηθούν στην επόμενη ομάδα. Ανταγωνίζονται γι’ αυτά τα πράγματα. Σε όποιες συνθήκες και σε όποια ομάδα ανθρώπων κι αν βρίσκονται, η αρχή που τηρούν πάντα είναι ο ανταγωνισμός: «Μόνο εγώ μπορώ να καθοδηγήσω· κανένας άλλος δεν μπορεί να καθοδηγήσει εμένα!» Δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να γίνουν συνηθισμένοι ακόλουθοι ούτε να δεχτούν την καθοδήγηση ή τη βοήθεια των άλλων. Αυτήν την ουσία έχουν οι αντίχριστοι.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.