ΙΙΙ. Σιχαίνονται τα λόγια του Θεού

Σήμερα, θα συνεχίσουμε τη συναναστροφή πάνω στο δέκατο σημείο των διάφορων εκδηλώσεων των αντίχριστων, δηλαδή στο ότι σιχαίνονται την αλήθεια, στο ότι παραβιάζουν ξεδιάντροπα τις αρχές και στο ότι περιφρονούν τις διευθετήσεις του οίκου του Θεού. Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στην τρίτη ενότητα αυτού του μείζονος θέματος, δηλαδή στο ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού. Η συναναστροφή και η ανάλυση που κάναμε πάνω σε αυτήν την ενότητα χωριζόταν σε τρία επιμέρους θέματα. Ποια είναι αυτά τα επιμέρους θέματα; (Το πρώτο είναι ότι οι αντίχριστοι παραποιούν και ερμηνεύουν αυθαίρετα τα λόγια του Θεού, το δεύτερο είναι ότι οι αντίχριστοι αποποιούνται τα λόγια του Θεού όταν αυτά δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις τους και το τρίτο είναι ότι οι αντίχριστοι χώνουν τη μύτη τους για να μάθουν αν βγαίνουν αληθινά τα λόγια του Θεού.) Άραγε, μόνο αυτά τα τρία επιμέρους θέματα είναι το νόημα του ότι οι αντίχριστοι να σιχαίνονται τα λόγια του Θεού; (Πρέπει να υπάρχουν κι άλλα.) Ποιες άλλες δηλώσεις και εκδηλώσεις υπάρχουν; (Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού με ασέβεια.) Άραγε, το ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού με ασέβεια είναι μία απ’ τις εκδηλώσεις που δείχνουν πως σιχαίνονται τα λόγια του Θεού; Μήπως το ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού με ασέβεια δεν είναι μια ερμηνεία του γεγονότος ότι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού; Δεν χρειαζόμαστε ερμηνείες εδώ, παρά τις διάφορες εκδηλώσεις και πρακτικές που δείχνουν ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού κι είναι για σένα ορατές και απτές, και έχεις μάθει γι’ αυτές. Φαίνεται πως δεν κατανοείτε ιδιαίτερα τις διάφορες εκδηλώσεις που δείχνουν ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού. Μπορεί να έχετε μια κυριολεκτική κατανόηση για τα τρία στοιχεία πάνω στα οποία έχω συναναστραφεί παλιότερα, αλλά δεν μπορείτε να σκεφτείτε ποιες άλλες εκδηλώσεις μπορεί να υπάρχουν, οι οποίες να δείχνουν ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού, σωστά; Θα έπρεπε να είχατε θυμηθεί και τις τρεις εκδηλώσεις πάνω στις οποίες έχουμε ήδη συναναστραφεί. Άραγε, οι συμπεριφορές και οι εκδηλώσεις του ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού συμβαίνουν ανοιχτά και φανερά; Αυτές πρέπει να έχουν οι αξιόλογοι άνθρωποι; (Όχι.) Αυτές δεν είναι εκδηλώσεις που πρέπει να υπάρχουν στην κανονική ανθρώπινη φύση· δεν είναι θετικές, αλλά αρνητικές. Η ουσία που κρύβεται κάτω από τις λίγες αυτές συμπεριφορές υποδεικνύει ως υπαίτιο τον Σατανά, τους δαίμονες, τους εχθρούς του Θεού. Στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον Θεό οι αντίχριστοι δεν υπάρχει υποταγή, αποδοχή, βίωση, εγκατάλειψη των αντιλήψεών τους, ούτε απλή και ανοιχτή αποδοχή των λόγων του Θεού· αντίθετα, οι αντίχριστοι αναπτύσσουν ποικίλες σατανικές στάσεις απέναντι στα λόγια του Θεού. Η διάθεση που αποκαλύπτεται μέσα από αυτές τις εκδηλώσεις και συμπεριφορές των αντίχριστων είναι ακριβώς αυτά που αποκαλύπτει ο Σατανάς στο πνευματικό βασίλειο. Αυτές οι συμπεριφορές, σε κάθε κατάσταση, σε κάθε εποχή, σε κάθε ομάδα ανθρώπων, δεν είναι θετικές. Είναι μοχθηρές και αρνητικές, και δεν είναι οι εκδηλώσεις που πρέπει να έχει ένα δημιούργημα ούτε ένας κανονικός άνθρωπος. Έτσι, λοιπόν, τις χαρακτηρίζουμε εκδηλώσεις των αντίχριστων. Οι περισσότεροι άνθρωποι, αφού συναναστραφούν πάνω σε αυτά τα τρία σημεία, μπορεί να θεωρήσουν πως αυτές οι τρεις εκδηλώσεις είναι πιθανό να εμπεριέχουν όλες τις κύριες στάσεις των αντίχριστων απέναντι στα λόγια του Θεού. Έχετε παραβλέψει, ωστόσο, ένα θέμα: Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού δεν περιορίζεται ούτε κατά διάνοια σ’ αυτές τις τρεις προσεγγίσεις. Υπάρχει άλλη μία εκδήλωση και συμπεριφορά που δείχνει κι αυτή ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού. Ποια είναι αυτή η εκδήλωση; Είναι ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα. Αν κοιτάξουμε το κυριολεκτικό νόημα αυτής της φράσης, μπορεί κάποιοι να σχηματίσουν εικόνες στο μυαλό τους που θα υποδεικνύουν ορισμένα άτομα, αλλά οι συγκεκριμένες και αληθινές εκδηλώσεις της παραμένουν λίγο ασαφείς· είναι ακόμα πολύ γενικές κι αόριστες. Σήμερα, λοιπόν, θα συναναστραφούμε πάνω στο πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα.

Δ. Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα

Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα· θα έλεγε κανείς ότι και την ίδια την αλήθεια την αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι σαν εμπόρευμα. Τι σημαίνει ότι τα αντιμετωπίζουν όλα αυτά σαν εμπορεύματα; Σημαίνει ότι κάνουν μερικούς λεκτικούς ισχυρισμούς, ότι επιδεικνύονται κι έπειτα κερδίζουν με απάτη την εμπιστοσύνη των άλλων, την υποστήριξη και την έγκρισή τους, για να αποκτήσουν οι ίδιοι φήμη, κέρδος και θέση. Τα λόγια του Θεού και η αλήθεια, λοιπόν, γίνονται το σκαλοπάτι τους. Αυτή είναι η στάση των αντίχριστων απέναντι στην αλήθεια. Οι αντίχριστοι εκμεταλλεύονται την αλήθεια, παίζουν μαζί της και την τσαλαπατάνε, πράγμα που το καθορίζει η φύση-ουσία τους. Αλλά τι ακριβώς είναι τα λόγια του Θεού και η αλήθεια; Πώς θα ορίσουμε με ακρίβεια την αλήθεια; Πείτε Μου, ποια είναι η αλήθεια; (Η αλήθεια είναι το κριτήριο για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τις πράξεις του και τη λατρεία του προς τον Θεό.) Αυτός είναι ένας ακριβής και συγκεκριμένος ορισμός της αλήθειας. Πώς την κατανοείτε όλοι σας αυτήν τη δήλωση; Πώς πρέπει να εφαρμόσεις αυτήν τη δήλωση στην καθημερινή σου ζωή και όλοι στη ζωή σας ολόκληρη; Πώς πρέπει να βιώσετε αυτήν τη δήλωση; Να λέτε αμέσως αυτό που μπορείτε να σκεφτείτε και να κατανοήσετε, χωρίς φίλτρο και επεξεργασία. Στη γλώσσα της εμπειρίας σας, τι είναι η αλήθεια; Τι είναι τα λόγια του Θεού; (Η αλήθεια μπορεί να αλλάξει το πώς βλέπει ένας άνθρωπος τη ζωή και τις αξίες του, δίνοντάς του τη δυνατότητα να βιώσει την ομοιότητα ενός κανονικού ανθρώπου.) Όλα όσα είπατε μπορεί να μην είναι πλήρη, αλλά εκφράζουν μια βιωματική κατανόηση της αλήθειας· αποτελούν τη γνώση και τις εκτιμήσεις που έχετε βιώσει και συνοψίσει από την καθημερινή ζωή. Ποιος άλλος θα ήθελε να μοιραστεί κάτι; (Η αλήθεια μπορεί να εξαγνίσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να ενεργούμε βάσει αρχών και να τα κάνουμε όλα σε συμφωνία με τις προθέσεις του Θεού.) Αυτή η δήλωση είναι πολύ σωστή και καυστική. Συνέχισε, παρακαλώ. (Η αλήθεια είναι ζωή, η οδός προς την αιώνια ζωή. Μόνο αν κανείς επιδιώκει την αλήθεια και ζει με βάση την αλήθεια μπορεί να αποκτήσει τη ζωή.) (Η αλήθεια δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, να γίνουν αληθινοί άνθρωποι.) Και τα δύο αυτά θέματα αφορούν αρχές άσκησης για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Παρότι οι εξηγήσεις είναι σχετικά βαθιές και βαρύγδουπες, είναι πολύ πρακτικές. (Η αλήθεια μπορεί να εκθέσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις που υπάρχουν μέσα μας, να αλλάξει τις εσφαλμένες απόψεις μας για τα πράγματα και να μας δώσει τη δυνατότητα να βιώσουμε την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου.) Αυτές οι δηλώσεις είναι πρακτικές και αφορούν την αξία και τη σημασία της αλήθειας για τους ανθρώπους, καθώς και το πώς μπορεί να επιδράσει η αλήθεια πάνω στους ανθρώπους. Όσα αναφέρατε όλοι τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές στο παρελθόν. Παρότι ο καθένας δίνει έμφαση και σε κάτι διαφορετικό, όλα σχετίζονται με τη δήλωση ως προς την αλήθεια που έχει ήδη εξηγηθεί και οριστεί: η αλήθεια είναι το κριτήριο με το οποίο μετριούνται τα πάντα. Μπορεί να εξισωθεί η αλήθεια με τα λόγια του Θεού; (Ναι.) Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Βάσει της βιωματικής κατανόησης που μοιραστήκατε στη συναναστροφή σας, μπορούμε άραγε να πούμε πως η αλήθεια είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων; (Ναι.) Η αλήθεια είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων. Μπορεί να είναι η ζωή ενός ανθρώπου και η κατεύθυνση προς την οποία βαδίζει· μπορεί να επιτρέψει σε κάποιον να αποτινάξει τη διεφθαρμένη του διάθεση, να φτάσει σε σημείο να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό, να γίνει κάποιος που υποτάσσεται στον Θεό και ένα δημιουργημένο ον με τα απαραίτητα προσόντα, κάποιος τον οποίο ο Θεός αγαπά και βρίσκει αποδεκτό. Εφόσον η αλήθεια είναι τόσο πολύτιμη, τι στάση και τι οπτική θα πρέπει να έχει κάποιος αναφορικά με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια; Αυτό είναι πολύ προφανές: Για εκείνους που πιστεύουν αληθινά στον Θεό και έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, τα λόγια Του είναι η πηγή της ζωής τους. Οι άνθρωποι θα πρέπει να λατρεύουν τα λόγια του Θεού, να τρώνε και να πίνουν από αυτά, να τα απολαμβάνουν και να τα αποδέχονται ως τη ζωή τους, ως την κατεύθυνση προς την οποία βαδίζουν, ως την άμεση βοήθεια και παροχή τους· οι άνθρωποι θα πρέπει να ασκούνται και να βιώνουν εμπειρίες σύμφωνα με τις δηλώσεις και τις απαιτήσεις της αλήθειας, και να υποτάσσονται σε καθεμιά από τις απαιτήσεις και τις αρχές που τους αναθέτει η αλήθεια. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να κερδίσει τη ζωή. Η επιδίωξη της αλήθειας είναι κυρίως η άσκηση και η βίωση των λόγων του Θεού, και όχι η εξονυχιστική τους εξέταση, η ανάλυσή τους, οι εικασίες σχετικά με αυτά και η αμφισβήτησή τους. Καθώς η αλήθεια είναι η άμεση βοήθεια και παροχή των ανθρώπων, και μπορεί να είναι η ζωή τους, εκείνοι θα πρέπει να αντιμετωπίζουν την αλήθεια ως το πολυτιμότερο πράγμα. Αυτό γιατί πρέπει να βασίζονται στην αλήθεια για να ζήσουν, για να καταφέρουν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του Θεού, να φτάσουν στο σημείο να Τον σέβονται και να αποφεύγουν το κακό, και για να βρουν μέσα στην καθημερινότητά τους ένα μονοπάτι άσκησης και να κατανοήσουν τις αρχές της άσκησης, επιτυγχάνοντας υποταγή στον Θεό· οι άνθρωποι πρέπει, επίσης, να βασίζονται στην αλήθεια για να αποτινάξουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση, για να γίνουν κάποιοι που θα σωθούν, καθώς και δημιουργημένα όντα με τα απαραίτητα προσόντα. Από οποιαδήποτε οπτική και με οποιονδήποτε τρόπο κι αν εκφραστεί αυτό, η στάση που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να έχουν οι άνθρωποι απέναντι στην αλήθεια είναι να αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια ως προϊόν ή ακόμα και ως εμπόρευμα που κυκλοφορεί έτσι απλά στην αγορά. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε να δει ο Θεός, καθώς επίσης και το τελευταίο είδος συμπεριφοράς και εκδήλωσης που θα έπρεπε να έχει ένα δημιούργημα.

Με ποιον σκοπό και με ποια πρόθεση αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα; Τι σκοπεύουν πραγματικά και ποιο είναι το κίνητρό τους; Όταν ένας έμπορος αγοράζει εμπόρευμα, η ελπίδα του ως προς αυτό είναι ότι θα τον ωφελήσει και θα του φέρει το όχι ευκαταφρόνητο χρηματικό ποσό που επιθυμεί. Επομένως, όταν οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, τα αντιμετωπίζουν αναμφίβολα σαν υλικό αγαθό που μπορεί να ανταλλαχθεί με οφέλη και χρήματα. Δεν φυλάνε σαν κόρη οφθαλμού, δεν αποδέχονται, δεν κάνουν πράξη ούτε και βιώνουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, αλλά ούτε και θεωρούν τα λόγια του Θεού ως την οδό της ζωής που θα έπρεπε να τηρήσουν ή την αλήθεια που πρέπει να κάνουν πράξη για να απαλλαχθούν από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αντίθετα, αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα. Για έναν έμπορο, η μεγαλύτερη αξία που έχει ένα εμπόρευμα είναι η ανταλλαγή του με χρήματα, για να βγει το επιθυμητό κέρδος. Έτσι, όταν οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, έχουν, ουσιαστικά, το ίδιο κίνητρο και πρόθεση. Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, που σημαίνει πως δεν τα χρησιμοποιούν για να τρώνε, να πίνουν και να απολαμβάνουν, ούτε και για να τα βιώσουν ή να τα κάνουν πράξη, παρά τα χρησιμοποιούν ως αγαθά που τα έχουν στα χέρια τους προς ανταλλαγή με χρήμα οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή, αν τα προσφέρουν στους ανθρώπους από τους οποίους μπορούν να βγάλουν κέρδος. Αν το πάρουμε κυριολεκτικά, όταν οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, αυτό σημαίνει πως αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν αγαθά, που χρησιμοποιούνται σε συναλλαγές ως αντάλλαγμα για χρήματα· κάνουν επάγγελμα την αγοραπωλησία των λόγων του Θεού. Από μια κυριολεκτική οπτική, αυτό γίνεται αμέσως σαφές. Τέτοιες ενέργειες και συμπεριφορές των αντίχριστων είναι επαίσχυντες και προκαλούν στους ανθρώπους αηδία και αποτροπιασμό. Με ποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις, λοιπόν, αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα; Αυτό είναι το βασικό σημείο πάνω στο οποίο θα συναναστραφούμε. Οι αντίχριστοι παρουσιάζουν κάποιες πολύ προφανείς εκδηλώσεις που δείχνουν ότι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα. Για να γίνει το θέμα σαφέστερο και πιο κατανοητό για εσάς, θα τις συζητήσουμε και πάλι μία προς μία. Γιατί προσεγγίζω το θέμα με αυτόν τον τρόπο; Με βάση την πολυετή εμπειρία Μου στο να εργάζομαι και να μιλώ, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μπερδεμένες σκέψεις και στερούνται την ικανότητα να σκέφτονται αυτόνομα. Με βάση αυτό, σκέφτηκα την πιο απλή και αποτελεσματική μέθοδο, δηλαδή να εξηγώ και να διευκρινίζω κάθε πρόβλημα και κάθε θέμα, όποιο κι αν είναι, σημείο προς σημείο, για να σας βοηθήσω να το σκεφτείτε διεξοδικά και να το συλλογιστείτε. Είναι κατάλληλη αυτή η μέθοδος; (Ναι.) Λένε κάποιοι: «Τέλειο αυτό, μας βγάζει απ’ τον κόπο να σπάμε το κεφάλι μας και να σκεφτόμαστε πολύ. Είμαστε πολύ απασχολημένοι και δεν έχουμε καιρό για τέτοια! Ξοδεύουμε την ενέργεια και τις σκέψεις μας για σημαντικά ζητήματα, όχι γι’ αυτά τα ασήμαντα μικρούτσικα προβλήματα. Αν μας βάζεις να αναλογιζόμαστε αυτά τα μικροζητήματα, φαίνεται λίγο σαν να μας υποτιμάς και να αφήνεις κάπως ανεκμετάλλευτο το μεγάλο ταλέντο μας». Αυτό ισχύει; (Όχι.) Τι συμβαίνει, τότε; (Το επίπεδό μας είναι τόσο χαμηλό που κάποιες φορές δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την αλήθεια και χρειαζόμαστε να συναναστραφεί ο Θεός μαζί μας διεξοδικά, λέξη προς λέξη, πρόταση προς πρόταση, ώστε να κατανοήσουμε ένα μέρος της.) Βλέπεις, χωρίς να το συνειδητοποιήσω, περιέγραψα πώς έχουν όντως τα πράγματα και αποκάλυψα τι συμβαίνει πραγματικά με όλους σας, αλλά πρόκειται απλώς για τα γεγονότα. Και να μην τα είχα εκθέσει Εγώ, το ίδιο θα ίσχυε. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, παρά να γίνει έτσι . Αν μιλάω μόνο για τα μεγάλα θέματα απλά και με γενικολογίες, τότε θα μιλάω μάταια και θα πηγαίνουν χαμένες οι προσπάθειές Μου. Κάτι τέτοιο είναι σκέτο χάσιμο χρόνου, σωστά; Ας επιστρέψουμε στο κυρίως θέμα. Όσον αφορά το ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα, θα το χωρίσουμε σε διάφορα επιμέρους θέματα, για να εξηγήσουμε και να διευκρινίσουμε βήμα προς βήμα πώς το κάνουν αυτό οι αντίχριστοι, και ποια είναι τα συγκεκριμένα παραδείγματα και εκδηλώσεις με τα οποία αποδεικνύεται επαρκώς ότι οι αντίχριστοι σιχαίνονται τα λόγια του Θεού, καθώς επίσης να επιβεβαιώσουμε ότι οι αντίχριστοι έχουν όντως μια τέτοια ουσία. Η συναναστροφή μας πάνω σε αυτό το σημείο θα έχει δύο κύρια μέρη.

1. Αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εργαλείο για να κερδίσουν θέση, φήμη και αξιοπρέπεια

Η πρώτη πολύ σημαντική πτυχή είναι πως η πιο κοινή εκδήλωση του ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού σαν εμπόρευμα είναι ότι τα χρησιμοποιούν σαν εργαλείο για να κερδίσουν οι ίδιοι θέση, φήμη, αξιοπρέπεια και, ακόμα περισσότερο, για υλικές απολαύσεις, και ακόμα περαιτέρω για να βγάλουν χρήματα. Όταν οι αντίχριστοι έρχονται σε επαφή με τα λόγια του Θεού, σκέφτονται: «Τα λόγια του θεού είναι σπουδαία. Κάθε πρόταση είναι ορθολογική και σωστή· αυτά τα λόγια δεν μπορούν να τα πουν οι άνθρωποι και δεν τα βρίσκει κανείς στη Βίβλο». Τις δύο προηγούμενες εποχές, ο Θεός δεν τα είπε αυτά τα λόγια. Ούτε στην Παλαιά Διαθήκη ούτε στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν λόγια τόσο απλά και σαφή. Στη Βίβλο καταγράφεται μόνο ένα πολύ περιορισμένο μέρος από τα λόγια του Θεού. Αν δει κανείς όσα λέει τώρα ο Θεός, έχουν πολύ πλούσιο περιεχόμενο. Τότε, οι αντίχριστοι νιώθουν στην καρδιά τους ζήλια και φθόνο, και αρχίζουν μέσα τους να συνωμοτούν: «Αυτός ο συνηθισμένος άνθρωπος μπορεί και λέει τόσα· εγώ πότε θα μπορέσω να τα πω αυτά τα λόγια; Πότε θα μπορώ κι εγώ να λέω αδιάκοπα τα λόγια του Θεού, σαν κι αυτόν τον άνθρωπο;» Μια τέτοια παρόρμηση και επιθυμία έχουν μέσα τους. Κρίνοντας από αυτήν την παρόρμηση και επιθυμία, οι αντίχριστοι φθονούν και σέβονται μέσα τους αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός. Χρησιμοποιώ τις λέξεις «φθονούν» και «σέβονται»· ως προς τη διατύπωση αυτών των δύο όρων, αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι αντίχριστοι δεν βλέπουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια και δεν έχουν πρόθεση να τα αποδεχθούν, παρά μόνο φθονούν το πλούσιο περιεχόμενο αυτών των λόγων, τα εκτενή αποσπάσματα αλλά και το βαθύ νόημα αυτών των λόγων, που αντανακλούν ένα βάθος απρόσιτο στους ανθρώπους· κι ακόμα περισσότερο, φθονούν επειδή οι ίδιοι δεν μπορούν να πουν τέτοια λόγια. Αυτές οι πτυχές της λέξης «φθονούν» καθιστούν προφανές πως οι αντίχριστοι δεν θεωρούν αυτά τα λόγια του Θεού ως εκφράσεις θεϊκής φύσης, ως την αλήθεια ή ως τη ζωή και την αλήθεια με τις οποίες σκοπεύει ο Θεός να σώσει την ανθρωπότητα και τις οποίες σκοπεύει να δώσει στην ανθρωπότητα. Δεδομένου ότι οι αντίχριστοι φθονούν αυτά τα λόγια, είναι ξεκάθαρο πως, μέσα τους, εύχονται επίσης να φτάσουν οι ίδιοι να εκφράζουν τέτοια λόγια. Με βάση αυτό, πολλοί αντίχριστοι έχουν καταβάλει ασύλληπτη προσπάθεια στα παρασκήνια, με καθημερινή προσευχή, με καθημερινό διάβασμα αυτών των λόγων, με καταγραφή, απομνημόνευση, σύνοψη και οργάνωσή τους. Έχουν κοπιάσει πολύ γι’ αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός, έχουν κρατήσει αμέτρητες σημειώσεις και έχουν σημειώσει πλήθος πληροφοριών κατά τη διάρκεια των πνευματικών ασκήσεών τους, ενώ έχουν προσευχηθεί αμέτρητες φορές ώστε να τα θυμούνται αυτά τα λόγια. Με ποιον σκοπό τα κάνουν όλα αυτά; Τα κάνουν έτσι ώστε, μια μέρα, να τους έρθει ξαφνικά τέτοια επιφοίτηση που θα μπορούν να λένε αδιάκοπα τα λόγια που θα έλεγε ο Θεός, σαν να ανοίγει φράγμα· ελπίζουν πως τα λόγια τους θα μπορούσαν, όπως τα λόγια του Θεού, να προσφέρουν στους ανθρώπους αυτά που χρειάζονται, να δώσουν στους ανθρώπους ζωή, να ορίσουν τι θα έπρεπε να επιτυγχάνουν οι άνθρωποι και να προβάλουν απαιτήσεις από τους ανθρώπους. Κι αυτό ώστε, όπως η ενσαρκωμένη σάρκα του Θεού, να σταθούν κι εκείνοι από την οπτική και τη θέση του Θεού, και να πουν τα ίδια λόγια που λέει Εκείνος, με τον δικό Του τόνο και τρόπο ομιλίας, όπως ακριβώς το επιθυμούν. Οι αντίχριστοι έχουν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτό και δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς πως κάποιοι από αυτούς φτάνουν ακόμα και στο σημείο να βγάζουν συχνά κρυφά σημειωματάρια για να καταγράψουν αυτά που θέλουν να πουν, τα λόγια που περιμένουν να τους δώσει ο Θεός. Ό,τι κι αν κάνουν, όμως, οι αντίχριστοι, οι επιθυμίες τους παραμένουν πάντα ανεκπλήρωτες, οι ευχές τους δεν πραγματοποιούνται ποτέ. Όση προσπάθεια κι αν καταβάλλουν, όσο κι αν προσεύχονται, όσο κι αν καταγράφουν τα λόγια του Θεού, όσο κι αν τα απομνημονεύουν ή τα οργανώνουν, όλα είναι μάταια. Ο Θεός δεν λέει μέσα από αυτούς ούτε μία πρόταση, ούτε και τους επέτρεψε ποτέ να ακούσουν τη φωνή Του έστω και μία φορά. Όσο κι αν λαχταρούν, όσο κι αν ανυπομονούν, δεν μπορούν να πουν ούτε μια πρόταση από τα λόγια του Θεού. Όσο περισσότερο ανυπομονούν και ζηλεύουν, και όσο περισσότερο δεν καταφέρνουν να πετύχουν τον στόχο τους, τόσο πιο πολύ ενοχλούνται μέσα τους. Τι τους ενοχλεί και γιατί είναι τόσο ανυπόμονοι; Βλέπουν πως τα λόγια του Θεού φέρνουν όλο και περισσότερους ανθρώπους ενώπιον του Θεού προκειμένου να αποδεχθούν την κρίση και την παίδευση του Θεού, αλλά και να αποδεχθούν τα λόγια Του ως ζωή, ενώ ούτε ένας άνθρωπος δεν πέφτει στα δικά τους πόδια για να τους λατρέψει και να τους θαυμάσει, όσο είναι παρόντες. Αυτό τους προκαλεί ανυπομονησία και ενόχληση. Μέσα στην ενόχληση και την ανυπομονησία τους, αυτό που συνεχίζουν να σκέφτονται και να αναλογίζονται οι αντίχριστοι είναι το εξής: «Γιατί κάνουν το καθήκον τους αυτοί οι άνθρωποι στον οίκο του Θεού; Τι το διαφορετικό συμβαίνει όταν έρχονται στον οίκο του Θεού σε σύγκριση με τον κόσμο των μη πιστών; Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι, αφού έρθουν στον οίκο του Θεού, αρχίζουν να συμπεριφέρονται σωστά και σταδιακά βελτιώνονται; Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δαπανούν τον εαυτό τους και πληρώνουν το τίμημα στον οίκο του Θεού χωρίς αποζημίωση, και, δεν φεύγουν ακόμα κι όταν κλαδεύονται, ενώ κάποιοι δεν φεύγουν ακόμα κι αφού αποπεμφθούν ή αποβληθούν; Στο τέλος τέλος, η μόνη αιτία είναι τα λόγια του θεού, είναι η επίδραση και ο ρόλος του βιβλίου “Ο Λόγος Ενσαρκώνεται”». Όταν αντιλαμβάνονται οι αντίχριστοι αυτό το θέμα, φθονούν ακόμα περισσότερο τα λόγια του Θεού. Γι’ αυτό οι αντίχριστοι, αφού ακόμα και μετά από μεγάλη προσπάθεια δεν μπορούν να πουν τα λόγια του Θεού ούτε να γίνουν φερέφωνο του Θεού, στρέφουν το ενδιαφέρον τους στα λόγια του Θεού: «Παρότι δεν μπορώ να πω άλλα λόγια εκτός από αυτά που έχει πει ο θεός, αν μπορέσω να πω λόγια που συμφωνούν με τα λόγια του Θεού, ακόμα κι αν είναι σκέτα δόγματα ή κούφια λόγια, εφόσον ακούγονται σωστά στους ανθρώπους, εφόσον φαίνεται ότι συνάδουν μ’ αυτά τα λόγια του Θεού, τότε, άραγε δεν μπορώ να εξασφαλίσω μια θέση ανάμεσα στους ανθρώπους; Δεν μπορώ να μείνω ακλόνητος ανάμεσά τους; Ή μήπως αν κάνω συχνά κήρυγμα και εξηγώ τα λόγια του βιβλίου Ο Λόγος Ενσαρκώνεται, και χρησιμοποιώ συχνά τα λόγια αυτά για να βοηθήσω τους άλλους, και όλα όσα λέω και κηρύσσω ακούγονται σαν να προέρχονται από τα λόγια του Θεού και να είναι σωστά, τότε δεν θα γίνεται όλο και πιο σταθερή η θέση μου ανάμεσα στους ανθρώπους; Δεν θα κερδίσω, άραγε, μεγαλύτερο κύρος ανάμεσά τους;» Με αυτές τις σκέψεις, οι αντίχριστοι θεωρούν πως βρήκαν τρόπο να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους για θέση, για μεγαλύτερη φήμη και αναγνώριση, και έχουν ελπίδες ότι θα το πετύχουν. Αφού αποκτήσουν ελπίδες, οι αντίχριστοι νιώθουν μέσα τους κρυφή ικανοποίηση: «Πόσο έξυπνος είμαι; Δεν το έχει συνειδητοποιήσει αυτό κανένας άλλος· γιατί δεν γνωρίζουν οι άλλοι αυτήν τη μέθοδο; Τι ξύπνιος που είμαι! Όσο έξυπνος κι αν είμαι, όμως, δεν μπορώ να το πω σε κανέναν· αρκεί που το γνωρίζω μέσα μου». Οι αντίχριστοι, με έναν τέτοιο στόχο κι ένα τέτοιο σχέδιο στο μυαλό τους, αρχίζουν να ασχολούνται σοβαρά με τα λόγια του Θεού. Σκέφτονται: «Στο παρελθόν, έριχνα απλώς μια ματιά στα λόγια του Θεού, άκουγα χαλαρά και έλεγα ό,τι μου ερχόταν στο μυαλό. Τώρα χρειάζεται να αλλάξω στρατηγική· δεν μπορώ να το κάνω πια αυτό, είναι χάσιμο χρόνου. Όσο το έκανα στο παρελθόν μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν έφερε αποτελέσματα· θα ήταν πραγματική ανοησία να συνεχίσω έτσι!» Ανασκουμπώνονται, λοιπόν, αποφασισμένοι να καταβάλουν προσπάθεια για τα λόγια του Θεού και να κάνουν μεγάλη επίδειξη των ικανοτήτων τους. Σε ποιες ενέργειες προχωρούν οι αντίχριστοι για να κάνουν μεγάλη επίδειξη των ικανοτήτων τους; Εξετάζουν εξονυχιστικά τον τρόπο και τον τόνο της ομιλίας Του, και, επίσης, εξετάζουν εξονυχιστικά το συγκεκριμένο περιεχόμενο των λόγων του Θεού σε κάθε φάση και περίοδο. Ταυτόχρονα, προετοιμάζονται για το πώς θα εξηγήσουν αυτά τα λόγια του Θεού και πώς, όταν θα κηρύξουν τα λόγια του Θεού, θα τα πουν και θα τα εξηγήσουν έτσι ώστε οι άνθρωποι να τους θαυμάσουν και να τους έχουν ως είδωλα. Κι έτσι, λίγο λίγο, οι αντίχριστοι έχουν πράγματι καταβάλει πολλή προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού. Ένα πράγμα, ωστόσο, είναι σίγουρο: Επειδή πίσω από αυτήν τους την προσπάθεια έχουν λανθασμένα κίνητρα και κακές προθέσεις, τα λόγια που λένε, όπως κι αν τα ακούνε οι άλλοι, δεν είναι παρά σκέτο δόγμα, δεν είναι παρά λέξεις και φράσεις που έχουν αντιγράψει από τον λόγο του Θεού. Όση προσπάθεια κι αν καταβάλλουν, λοιπόν, οι αντίχριστοι, όσον αφορά τα λόγια του Θεού, στην πραγματικότητα οι ίδιοι δεν έχουν κανένα προσωπικό κέρδος. Τι σημαίνει να μην έχει κάποιος κανένα κέρδος; Σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζει τα λόγια του Θεού σαν να ήταν η αλήθεια. Δεν ασκείται, κάνει μόνο κήρυγμα, κι έτσι κανείς δεν βλέπει σ’ αυτόν καμία αλλαγή. Οι εσφαλμένες σκέψεις και απόψεις του δεν αλλάζουν, η λανθασμένη οπτική του για τη ζωή δεν αλλάζει, δεν έχει απολύτως καμία κατανόηση για τις δικές του διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ αποτυγχάνει πλήρως να συγκρίνει τον εαυτό του με τις διάφορες καταστάσεις του ανθρώπου όπως τις περιέγραψε ο Θεός. Γι’ αυτό και, όσο κι αν οι αντίχριστοι εξετάσουν εξονυχιστικά τα λόγια του Θεού, μόνο δύο εκβάσεις βλέπει κανείς μέσα τους: Πρώτον, παρότι τα λόγια του Θεού που αναφέρουν είναι σωστά, κι ακόμα και οι επεξηγήσεις τους γι’ αυτά τα λόγια δεν είναι εσφαλμένες, δεν βλέπεις μέσα τους καμία αλλαγή. Δεύτερον, όσο δραστήρια κι αν προωθούν και κηρύσσουν τα λόγια του Θεού, δεν έχουν απολύτως καμία αυτογνωσία. Αυτό μπορεί να το παρατηρήσει κανείς ξεκάθαρα. Ο λόγος για τον οποίο οι αντίχριστοι παρουσιάζουν τέτοια συμπεριφορά είναι πως, παρότι συχνά προωθούν και κηρύσσουν τον λόγο του Θεού στους άλλους, οι ίδιοι δεν αποδέχονται ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Οι ίδιοι δεν τα έχουν αποδεχθεί αυτά τα λόγια· θέλουν μόνο να τα χρησιμοποιήσουν για να πετύχουν τους απώτερους σκοπούς τους. Ελπίζουν πως, κηρύσσοντας τα λόγια του Θεού, θα κερδίσουν τη θέση και τα οφέλη που επιθυμούν, ενώ το ιδανικό θα ήταν οι άνθρωποι να τους συμπεριφέρονταν και να τους λάτρευαν σαν να ήταν ο θεός. Κάθε αντίχριστος, παρότι δεν μπορεί ακόμα να επιτύχει αυτόν τον σκοπό ή αυτό το αποτέλεσμα, αυτόν έχει ως απώτατο στόχο.

Οι αντίχριστοι έχουν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού· κάποιοι, όταν το ακούσουν αυτό, ίσως το παρεξηγήσουν και ρωτήσουν: «Αυτό σημαίνει πως όποιος καταβάλλει προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού είναι και αντίχριστος;» Αν το ερμηνεύεις έτσι, τότε δεν έχεις πνευματική κατανόηση. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην προσπάθεια που καταβάλλουν οι αντίχριστοι όσον αφορά τα λόγια του Θεού και στην προσπάθεια όσων επιδιώκουν την αλήθεια; (Διαφέρουν ως προς την πρόθεση και τον σκοπό. Οι αντίχριστοι καταβάλλουν προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού για το δικό τους όφελος και τη δική τους θέση, για να εκπληρώσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες.) Τι προσπάθεια καταβάλλουν οι αντίχριστοι όσον αφορά τα λόγια του Θεού; Απομνημονεύουν τμήματα από τα λόγια του Θεού που συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις τους, μαθαίνουν να εξηγούν τα λόγια του Θεού σε ανθρώπινη γλώσσα, καθώς και να γράφουν μερικές πνευματικές σημειώσεις και εμβαθύνσεις. Επίσης αποστάζουν, συνοψίζουν και οργανώνουν τις διάφορες δηλώσεις του Θεού, όπως αυτές που οι άνθρωποι θεωρούν ότι συμβαδίζουν κάπως με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, αυτές στις οποίες γίνεται εύκολα αντιληπτός ο τόνος ομιλίας του Θεού, κάποια λόγια για τα μυστήρια, καθώς και μερικά λόγια του Θεού που είναι δημοφιλή και κηρύσσονται συχνά στην εκκλησία για ένα διάστημα. Εκτός του ότι απομνημονεύουν, οργανώνουν, συνοψίζουν και γράφουν εμβαθύνσεις, φυσικά, κάνουν κι άλλα, μεταξύ των οποίων και κάποιες ιδιαίτερες δραστηριότητες. Οι αντίχριστοι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν οποιοδήποτε τίμημα για να κερδίσουν θέση και να ικανοποιήσουν τη φιλοδοξία τους, καθώς και να πετύχουν τον στόχο τους να ελέγχουν την εκκλησία και να γίνουν θεοί. Συχνά εργάζονται μέχρι αργά τη νύχτα και ξυπνούν ξημερώματα, ξενυχτώντας πάνω στη δουλειά και κάνοντας πρόβες για τα κηρύγματά τους τις πρώτες πρωινές ώρες, ενώ σημειώνουν και τα ευφυέστατα πράγματα που έχει πει κάποιος άλλος, και όλα αυτά προκειμένου να εξοπλιστούν με το δόγμα που χρειάζονται για να εκφωνήσουν υψηλά κηρύγματα. Συλλογίζονται κάθε μέρα πώς να κάνουν αυτά τα βαρύγδουπα κηρύγματα, αναλογιζόμενοι ποια από τα λόγια του Θεού θα είναι τα πιο χρήσιμα για να διαλέξουν, καθώς και ποια θα εμπνεύσουν θαυμασμό και έπαινο στον εκλεκτό λαό του Θεού, και στη συνέχεια μαθαίνουν αυτά τα λόγια απ’ έξω. Έπειτα, σκέφτονται πώς να ερμηνεύσουν αυτά τα λόγια με τρόπο που να αποδεικνύει την οξυδέρκεια και την ευφυία τους. Με σκοπό να εντυπώσουν στ’ αλήθεια τον λόγο του Θεού μέσα τους, πασχίζουν να ακούσουν τον λόγο Του πολύ περισσότερες φορές. Όλα αυτά τα κάνουν προσπαθώντας όσο και οι φοιτητές που διεκδικούν μια θέση στο κολέγιο. Όταν κάποιος εκφωνήσει ένα καλό κήρυγμα ή ένα κήρυγμα που παρέχει κάποια φώτιση, ή ένα κήρυγμα που παρέχει κάποια θεωρία, ένας αντίχριστος θα το πάρει, θα το συνθέσει και θα το κάνει δικό του κήρυγμα. Καμιά προσπάθεια δεν είναι υπερβολικά μεγάλη για έναν αντίχριστο. Ποιο είναι, λοιπόν, το κίνητρο και η πρόθεση πίσω από αυτήν την προσπάθειά του; Είναι το να μπορεί να κηρύττει τα λόγια του Θεού, να τα λέει καθαρά και με ευκολία, να τα κατέχει με ευχέρεια, ώστε οι άλλοι να δουν ότι ο αντίχριστος είναι πιο πνευματικός από αυτούς, ότι έχει μεγαλύτερη εκτίμηση στα λόγια του Θεού, ότι αγαπάει περισσότερο τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, ένας αντίχριστος μπορεί να κερδίσει τον θαυμασμό και τη λατρεία κάποιων ανθρώπων γύρω του. Ένας αντίχριστος αισθάνεται ότι αυτό είναι κάτι που αξίζει τον κόπο και κάθε προσπάθεια, τίμημα ή δυσκολία. Αφού καταβάλουν αυτές τις προσπάθειες επί δύο, τρία, πέντε χρόνια, οι αντίχριστοι εξοικειώνονται όλο και περισσότερο με τον τρόπο ομιλίας του Θεού, καθώς και με το περιεχόμενο των λόγων του και με τον τόνο που χρησιμοποιεί· κάποιοι αντίχριστοι, μάλιστα, μπορούν ακόμα και να μιμηθούν τα λόγια του Θεού ή να απαγγείλουν μερικές προτάσεις από αυτά κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους. Φυσικά, για εκείνους δεν είναι αυτό το σημαντικότερο. Και ποιο είναι το σημαντικότερο; Καθώς έχουν τη δυνατότητα να μιμούνται και να απαγγέλλουν τα λόγια του Θεού κατά βούληση, ο τρόπος ομιλίας τους, ο τόνος τους, ακόμα και ο επιτονισμός τους, μοιάζουν όλο και περισσότερο με του θεού, μοιάζουν όλο και περισσότερο με του χριστού. Οι αντίχριστοι αγαλλιάζουν κρυφά μέσα τους γι’ αυτό. Για ποιο πράγμα αγαλλιάζουν; Νιώθουν όλο και περισσότερο πόσο υπέροχο θα ήταν να γίνουν εκείνοι ο θεός, με τόσους ανθρώπους να τους έχουν ως είδωλα και να τους περιβάλλουν· τι δόξα θα ήταν αυτή! Όλα αυτά τα επιτεύγματα τα αποδίδουν στα λόγια του Θεού. Πιστεύουν πως τα λόγια του Θεού τούς έδωσαν την ευκαιρία, πως τους ενέπνευσαν, και ακόμα περισσότερο πως χάρη στα λόγια του Θεού έμαθαν να μιμούνται τον τρόπο ομιλίας και τον τόνο του Θεού. Στο τέλος, αυτό τους κάνει να αισθάνονται όλο και περισσότερο σαν τον θεό, και πλησιάζουν όλο και περισσότερο την ταυτότητα και τη θέση του θεού. Ακόμα περισσότερο, τους κάνει να αισθάνονται πως η ικανότητα να μιμείται κανείς τον τρόπο ομιλίας και τον τόνο του Θεού, να μιλάει και να ζει κανείς με τον τρόπο ομιλίας και τον επιτονισμό του Θεού, είναι κάτι εντελώς υπέροχο και αποτελεί τις πιο ευχάριστες στιγμές τους. Σε αυτό το σημείο έχουν φτάσει οι αντίχριστοι· θα λέγατε πως είναι επικίνδυνο; (Ναι.) Πού εντοπίζεται ο κίνδυνος; (Θέλουν να γίνουν θεοί.) Είναι επικίνδυνο να θέλει κανείς να γίνει θεός, όπως ακριβώς ο Παύλος, που είπε πως, για εκείνον, το ζην είναι ο χριστός. Μόλις πει κανείς αυτές τις λέξεις, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να λυτρωθεί. Οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού ως το μονοπάτι που θα ακολουθήσουν για να γίνουν θεοί. Μέσα σ’ αυτήν τη διαδικασία, τι έχουν κάνει οι αντίχριστοι; Έχουν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια, έχουν αφιερώσει πολλή ενέργεια και χρόνο στα λόγια του Θεού. Κατά την περίοδο αυτή, εξέταζαν εξονυχιστικά και ανέλυαν τα λόγια του Θεού· τα διάβαζαν, τα απομνημόνευαν και τα οργάνωναν, επανειλημμένα. Μιμούνταν ακόμα και τον τρόπο ομιλίας και τον τόνο του Θεού όταν διάβαζαν τα λόγια Του, ειδικά τις ευρέως διαδεδομένες φράσεις που υπάρχουν στον λόγο του Θεού. Ποια είναι η ουσία όλων αυτών των ενεργειών; Εδώ, την περιγράφω ως την ουσία ενός εμπόρου που αγοράζει αγαθά σε τιμές χονδρικής· οι αντίχριστοι, δηλαδή, χρησιμοποιούν τον φθηνότερο τρόπο για να μετατρέψουν τα λόγια του Θεού σε ένα υλικό αγαθό που τους ανήκει. Όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού, δεν τα αποδέχονται ως την αλήθεια ούτε ως το μονοπάτι που θα έπρεπε να ακολουθήσουν οι άνθρωποι και να τα θεωρήσουν έτσι. Αντίθετα, προσπαθούν με κάθε τρόπο να απομνημονεύσουν αυτά τα λόγια, αυτόν τον τρόπο και τον τόνο ομιλίας, σε μια προσπάθεια να γίνουν οι ίδιοι αυτοί που εκφράζουν τέτοια λόγια. Όταν οι αντίχριστοι αποκτήσουν την ικανότητα να μιμούνται τον τόνο και τον τρόπο ομιλίας του Θεού, καθώς και να χρησιμοποιούν πλήρως αυτόν τον τρόπο και τόνο ομιλίας στον λόγο και τις ενέργειές τους, ενώ ζουν ανάμεσα στους ανθρώπους, σκοπός τους δεν είναι να κάνουν με αφοσίωση το καθήκον τους ούτε να τα κάνουν όλα με αρχές ή να είναι αφοσιωμένοι στον Θεό. Αντίθετα, με το να μιμούνται τον τόνο και τρόπο ομιλίας του Θεού και με το να κηρύσσουν αυτά τα λόγια του Θεού, θέλουν να εισέλθουν βαθιά στις καρδιές των ανθρώπων και να γίνουν το αντικείμενο της λατρείας των άλλων. Φιλοδοξούν να ανέβουν στον θρόνο που βρίσκεται στις καρδιές των ανθρώπων και να βασιλέψουν εκεί, καθώς και να χειραγωγήσουν τις σκέψεις και τις συμπεριφορές των ανθρώπων, κι έτσι να πετύχουν τον σκοπό τους, που είναι να ελέγξουν τους άλλους.

Αν τους αντίχριστους που καταβάλλουν προσπάθεια όσον αφορά τα λόγια του Θεού τους περιγράψουμε ως εμπόρους που αγοράζουν φτηνά τα λόγια του Θεού ως εμπορεύματα, τότε, το γεγονός οι αντίχριστοι μιμούνται την ομιλία του Θεού και χρησιμοποιούν τον τρόπο και τον τόνο της ομιλίας Του για να κηρύξουν τα λόγια Του, δεν είναι το ίδιο με το να πουλάνε τον λόγο του Θεού σαν εμπόρευμα; (Ναι.) Κανένας έμπορος δεν αγοράζει αγαθά χωρίς να τα πουλήσει αργότερα. Αποκτά αυτά τα αγαθά και τα κρατάει στην κατοχή του με σκοπό να εξασφαλίσει μεγαλύτερα κέρδη από αυτά τα αντικείμενα, να τα ανταλλάξει για περισσότερα χρήματα. Έτσι, η έντονη προσπάθεια που καταβάλλουν οι αντίχριστοι όσον αφορά τα λόγια του Θεού και η στάση τους απέναντι σ’ αυτά δεν είναι τίποτα παραπάνω από όσα θα έκανε ένας έμπορος για να τα αποκτήσει χρησιμοποιώντας τα πιο φτηνά, τα πιο οικονομικά και τα πιο αποτελεσματικά μέσα ώστε να τα κάνει κτήμα του, και έπειτα να τα πουλήσει σε υψηλή τιμή για να κερδίσει τα οφέλη που επιθυμεί. Και ποια είναι αυτά τα οφέλη; Το να τους έχουν σε μεγάλη υπόληψη, να τους αντιμετωπίζουν σαν είδωλα, να τους θαυμάζουν και ειδικά να τους ακολουθούν. Γι’ αυτό και είναι κοινό φαινόμενο στην εκκλησία κάποιος που ουσιαστικά δεν κάνει πράξη τα λόγια του Θεού και δεν έχει αυτογνωσία να έχει πολλούς ακόλουθους, πολλούς ανθρώπους που βασίζονται πάνω του και τον θεωρούν είδωλο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή αυτός ο άνθρωπος έχει ευγλωττία και ευφράδεια λόγου, και παραπλανά εύκολα τους άλλους. Δεν κάνει πράξη τα λόγια του Θεού ούτε χειρίζεται τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές, και επίσης δεν καταφέρνει να εφαρμόσει το έργο και τις διευθετήσεις τις εκκλησίας που προέρχονται από τον Άνωθεν. Γιατί, όμως, συνεχίζει να κάνει καλή εντύπωση σε κάποιους ανθρώπους; Γιατί, όταν πράγματι του συμβεί κάτι, σπεύδουν πολλοί άνθρωποι να τον καλύψουν και να τον προστατέψουν; Γιατί κάποιοι άνθρωποι τον υπερασπίζονται όταν εκείνος είναι επικεφαλής; Γιατί κάποιοι άνθρωποι εναντιώνονται στην απομάκρυνσή του και δημιουργούν κωλύματα; Ο μοναδικός λόγος για τον οποίον ένας άνθρωπος γεμάτος ελαττώματα, που είναι γεμάτος από τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά και δεν κάνει ποτέ πράξη την αλήθεια, μπορεί ακόμα να λαμβάνει τέτοια αντιμετώπιση στην εκκλησία είναι ότι αυτός ο άνθρωπος είναι υπερβολικά ικανός ομιλητής, υπερβολικά καλός στην προσποίηση και υπερβολικά επιδέξιος στο να παραπλανά τους άλλους· τέτοιοι άνθρωποι ακριβώς είναι οι αντίχριστοι. Μπορούμε να πούμε, λοιπόν, πως άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι αντίχριστοι; Ναι, άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι οπωσδήποτε αντίχριστοι. Διαβάζουν συχνά τα λόγια του Θεού, κάθε τόσο τα απομνημονεύουν και τα βάζουν στο κήρυγμά τους, χρησιμοποιούν συχνά τα λόγια του Θεού για να επιπλήξουν και να κλαδέψουν τους άλλους, κι επίσης υιοθετούν την οπτική και τη στάση του Θεού για να επιπλήξουν τους ανθρώπους, κάνοντάς τους έτσι πλήρως υπάκουους και συνεργάσιμους απέναντί τους, κι αφήνοντάς τους άφωνους μόλις ακούσουν τα μεγαλειώδη δόγματα που λένε. Κι όμως, άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν αποκτούν ποτέ τους αυτογνωσία ούτε χειρίζονται τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές. Αν είναι επικεφαλής, οι ανώτεροί τους επικεφαλής καταλήγουν αναποτελεσματικοί. Υπό την ηγεσία τους, γίνεται αδύνατο να κατανοήσει κανείς την κατάσταση στην εκκλησία. Όταν είναι παρόντες, δεν γίνεται να εφαρμοστούν ούτε οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, ούτε γίνεται να εφαρμοστούν οι αρχές και οι απαιτήσεις που ορίζονται από τον οίκο του Θεού. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν είναι αντίχριστοι; Αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια; (Όχι.) Έχουν καταβάλει προσπάθεια για να διαβάσουν τα λόγια του Θεού και μπορούν να απαγγείλουν κάποια από αυτά. Κατά τη διάρκεια της συναναστροφής στις συναθροίσεις, αναφέρουν συχνά τα λόγια του Θεού, ενώ στον ελεύθερο χρόνο τους ακούνε ηχογραφημένες απαγγελίες των λόγων του Θεού. Όταν μιλάνε στους άλλους, μιμούνται μόνο τα λόγια του Θεού χωρίς να λένε τίποτα άλλο. Όλα τα λόγια και τα κηρύγματά τους είναι άψογα. Ένας τέτοιος άνθρωπος, που φαίνεται τόσο τέλειος εξωτερικά, ένας δήθεν «σωστός άνθρωπος», βάζει φρένο στις εργασιακές ρυθμίσεις, στις απαιτήσεις και στις αρχές του οίκου του Θεού μόλις τις συναντήσει. Οι υφιστάμενοί του δεν αναγνωρίζουν κανέναν άλλον εκτός από αυτόν. Οι υφιστάμενοί του σέβονται μόνο αυτόν και τον αόριστο θεό που βρίσκεται στους ουρανούς· εκτός από αυτούς, δεν ακούνε κανέναν άλλον και αγνοούν τους πάντες. Δεν είναι αντίχριστος αυτός ο άνθρωπος; Ποια μέσα χρησιμοποίησε για να τα πετύχει όλα αυτά; Εκμεταλλεύτηκε τα λόγια του Θεού. Όσοι είναι μπερδεμένοι στην πίστη τους, όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, όσοι είναι αδαείς, όσοι έχουν μπερδεμένη σκέψη, καθώς και όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, οι δύσπιστοι και όσοι παρασύρονται σαν φτερά στον άνεμο θεωρούν τον αντίχριστο πνευματικό άνθρωπο. Παίρνουν τα λόγια και δόγματα που κηρύττει ο αντίχριστος σαν να ήταν η αλήθεια-πραγματικότητα και βλέπουν τον αντίχριστο ως κάποιον που πρέπει να ακολουθήσουν. Καθώς ακολουθούν τον αντίχριστο, θεωρούν πως ακολουθούν τον Θεό. Ακολουθούν τον αντίχριστο αντί να ακολουθούν τον Θεό. Κάποιοι λένε ακόμα και τα εξής: «Ο επικεφαλής μας δεν έχει μιλήσει ούτε έχει συναναστραφεί ακόμα· και να διαβάσουμε τα λόγια του Θεού, δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε από μόνοι μας». «Ο επικεφαλής μας δεν είναι εδώ, προσευχόμαστε για κάτι στον Θεό, αλλά δεν μπορούμε να αποκτήσουμε το φως· διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, αλλά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το μονοπάτι. Πρέπει να περιμένουμε να επιστρέψει ο επικεφαλής μας». «Ο επικεφαλής μας είναι απασχολημένος αυτές τις μέρες και δεν έχει χρόνο να επιλύσει τα θέματά μας». Χωρίς τον αφέντη τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν να προσευχηθούν ούτε να φάνε και να πιουν τα λόγια του Θεού· δεν μαθαίνουν να αναζητούν τον Θεό και να βασίζονται πάνω Του ούτε να βρίσκουν μόνοι τους το μονοπάτι της άσκησης στα λόγια του Θεού. Χωρίς τον αφέντη τους, είναι σαν τους τυφλούς, σαν κάποιος να τους είχε ξεριζώσει την καρδιά. Ο αφέντης τους είναι τα μάτια, η καρδιά και οι πνεύμονές τους. Πιστεύουν πως ο αφέντης τους ξέρει να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού καλύτερα από τον καθέναν. Αν ο αφέντης τους δεν είναι παρών, δεν ενδιαφέρονται να φάνε και να πιουν μόνοι τους τα λόγια του Θεού· πρέπει να περιμένουν να γυρίσει ο αφέντης τους, να προσευχηθεί διαβάζοντας και να τους ερμηνεύσει τα λόγια του Θεού προκειμένου να κατανοήσουν. Κατά βάθος, αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν πως ο αφέντης τους είναι ο αγγελιοφόρος που θα τους βοηθήσει να προσέλθουν ενώπιον του Θεού. Οι αντίχριστοι θεωρούν πως η επιτυχία τους να δημιουργήσουν ένα τέτοιο «εφέ» είναι κάτι για το οποίο αξίζει πραγματικά να χαίρονται στα βάθη της καρδιάς τους: «Τόσα χρόνια προσπάθειας απέδωσαν, επιτέλους, καρπούς· τελικά, ο χρόνος που ξόδεψα δεν πήγε στράφι. Είναι αλήθεια πως η επίμονη προσπάθεια ανταμείβεται· με αρκετή επιμονή, ακόμα και ο λοστός μπορεί να γίνει βελόνα. Άξιζε τον κόπο η προσπάθεια!» Όταν ακούνε οι αντίχριστοι πως οι ακόλουθοί τους δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτούς, δεν νιώθουν βαθιά μέσα τους καμία ενοχή. Αντίθετα, χαίρονται στα κρυφά και σκέφτονται: «Είναι σπουδαία τα λόγια του θεού. Η απόφαση που πήρα τότε ήταν σωστή· η προσπάθεια που κατέβαλλα όλα αυτά τα χρόνια ήταν σωστή, και η προσέγγιση που ακολουθούσα όλα αυτά τα χρόνια επιβεβαιώθηκε και απέδωσε καρπούς». Νιώθουν κρυφή ικανοποίηση. Όχι μόνο δεν νιώθουν ενοχές, τύψεις ή μίσος για τις κακές πράξεις τους, αλλά πείθονται και βεβαιώνονται ακόμα περισσότερο ότι η προσέγγισή τους είναι σωστή. Γι’ αυτό και, στο μέλλον, στη μελλοντική τους ζωή, έχουν σκοπό να μελετούν τον τρόπο και τον τόνο ομιλίας του Θεού όπως έκαναν και πριν, και μάλιστα με μεγαλύτερη επιμέλεια απ’ ό,τι προηγουμένως, και να μιμούνται τον τρόπο ομιλίας και το λεξιλόγιο του Θεού ακόμα πιο εντατικά και πιο βαθιά.