Παράρτημα: Δώρα

Πριν περάσω στο κύριο θέμα αυτής της συναναστροφής, θα σας πω μια ιστορία. Τι είδους ιστορία να πω; Αν δεν έχει καμία επίδραση στους ανθρώπους και δεν διαπαιδαγωγεί ούτε ωφελεί όσους πιστεύουν στον Θεό σε σχέση με τη ζωή-είσοδο και τη γνώση τους για τον Θεό, τότε δεν έχει κανένα νόημα να την πω. Αν είναι να πω μια ιστορία, θα πρέπει να είναι από μόνη της έστω και λίγο εποικοδομητική· θα πρέπει να έχει αξία και νόημα. Ακούστε, λοιπόν, σήμερα αυτήν την ιστορία για να δείτε αν μπορεί να σας διαπαιδαγωγήσει ή να σας βοηθήσει σε κάτι. Κάποιες ιστορίες είναι αληθινές, ενώ άλλες είναι μυθεύματα που δανείζονται στοιχεία από αληθινά γεγονότα· δεν είναι αληθινές, αλλά απαντώνται συχνά στη ζωή, οπότε δεν είναι αποκομμένες από την πραγματικότητα. Είτε είναι μυθεύματα είτε έχουν συμβεί στην πραγματικότητα, σχετίζονται όλες στενά με τη ζωή των ανθρώπων. Γιατί, λοιπόν, σας λέω τέτοιες ιστορίες; (Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την αλήθεια.) Σωστά: Για να μπορέσετε μέσα από αυτές να κατανοήσετε την αλήθεια· κάποιες αλήθειες που οι άνθρωποι δυσκολεύονται να μάθουν στην πραγματική ζωή. Ας χρησιμοποιήσουμε την αφήγηση ιστοριών ώστε να φέρουμε πιο κοντά στην πραγματικότητα τη γνώση των ανθρώπων για την αλήθεια και τον Θεό, και έτσι να τους είναι ευκολότερο να κατανοήσουν την αλήθεια και τον Θεό.

Όταν έχω πολλές επαφές με ανθρώπους για μεγάλο διάστημα, είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν ορισμένα περίεργα και διασκεδαστικά περιστατικά. Το συγκεκριμένο περιστατικό συνέβη τη φετινή άνοιξη. Καθώς τελείωνε ο χειμώνας και πλησίαζε η άνοιξη, ο καιρός γινόταν όλο και πιο ήπιος και είχαν αρχίσει να φυτρώνουν κάθε λογής φυτά, τα οποία μεγάλωναν μέρα με τη μέρα με ήλιο και βροχή. Κάποια από αυτά τα φυτά ήταν άγρια, ενώ κάποια άλλα είχαν καλλιεργηθεί· υπήρχαν εκείνα που προορίζονταν για τα ζώα, εκείνα που προορίζονταν για τους ανθρώπους και εκείνα που μπορούσαν να καταναλωθούν και από τα ζώα και από τους ανθρώπους. Το σκηνικό ήταν ανοιξιάτικο: ένα πράσινο και ζωντανό τοπίο. Και εδώ ξεκινάει η ιστορία. Μια μέρα, προς έκπληξή Μου, έλαβα ένα ιδιαίτερο δώρο. Τι είδους δώρο; Μια σακούλα με άγρια χόρτα. Ο άνθρωπος που Μου τα έδωσε είπε: «Αυτό είναι αγριοκαρδαμούδα· είναι βρώσιμο και καλό για την υγεία Σου. Μπορείς να το φας ανακατεμένο με αυγά». Έχει καλώς. Μετά, το σύγκρινα με την αγριοκαρδαμούδα που είχα αγοράσει το προηγούμενο διάστημα και, μόλις το έκανα αυτό, διαπίστωσα ότι υπήρχε πρόβλημα. Μπορείτε να μαντέψετε ποιο ήταν το πρόβλημα; Βρέθηκα μπροστά σ’ ένα «μυστήριο». Τι μυστήριο; Η αγριοκαρδαμούδα του εξωτερικού φαίνεται διαφορετική από την αγριοκαρδαμούδα της Κίνας. Μήπως κάτι δεν πάει καλά εδώ; (Ναι.) Αν ήταν το ίδιο πράγμα, τότε θα έπρεπε να έχει την ίδια εμφάνιση. Επομένως, ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα σκεφτόταν κάποιος μόλις ανακάλυπτε ότι έχει διαφορετική εμφάνιση; Είναι ή δεν είναι αγριοκαρδαμούδα; Δεν μπορούσα να το πω με σιγουριά. Δεν έπρεπε να ρωτήσω αυτόν τον άνθρωπο τι συνέβαινε; Αργότερα, λοιπόν, πήγα και τον ρώτησα: «Είσαι σίγουρος ότι αυτό είναι αγριοκαρδαμούδα;» Το συλλογίστηκε και απάντησε: «Αχ, δεν είμαι σίγουρος αν είναι αγριοκαρδαμούδα». Αν δεν ήταν σίγουρος, πώς μπόρεσε να Μου το κάνει δώρο; Γιατί τόλμησε να Μου το δώσει; Ευτυχώς που δεν το έφαγα. Δύο μέρες μετά, είχα πλέον βεβαιωθεί ότι όντως δεν ήταν αγριοκαρδαμούδα. Τι είπε αυτός ο άνθρωπος; Είπε: «Πώς το κατάλαβες ότι δεν ήταν αγριοκαρδαμούδα; Εγώ δεν είμαι σίγουρος, αλλά ξέχνα το· μην το φας». Μπορεί κανείς να φάει κάτι τέτοιο; (Δεν μπορεί.) Δεν μπορεί να το φάει. Θα ήταν σωστό να πω: «Ακόμη κι αν δεν είσαι σίγουρος, θα διακινδυνεύσω να το φάω, αφού είσαι τόσο ευγενικός»; (Όχι.) Ποια είναι η φύση μιας τέτοιας συμπεριφοράς; Θα ήταν μήπως ανόητο; (Ναι.) Ναι, αυτό είναι ανοησία. Ευτυχώς, δεν το έφαγα· ούτε ερεύνησα περισσότερο το ζήτημα, οπότε έληξε εκεί.

Μετά από ένα διάστημα, άρχισαν να φυτρώνουν στα χωράφια κάθε λογής άγρια φυτά: ψηλά και κοντά, με άνθη ή χωρίς, σε κάθε απόχρωση και σχήμα. Αυξάνονταν σε αριθμό, πύκνωναν και έπαιρναν όλο και πιο καλό σχήμα. Μια μέρα έλαβα άλλο ένα δώρο, αλλά αυτήν τη φορά δεν ήταν μια σακούλα με αγριοκαρδαμούδα. Η σακούλα περιείχε κινεζική αρτεμισία που προερχόταν από τον ίδιο άνθρωπο. Ήταν τόσο ευγενικός που έστειλε άλλη μια σακούλα, μαζί με τις εξής οδηγίες: «Δοκίμασε αυτό. Είναι κινεζική αρτεμισία: Διώχνει το κρύωμα, ενώ μπορείς επίσης να το φας ανακατεμένο με αυγά». Το κοίταξα: Δεν ήταν άραγε ετήσια αρτεμισία; Η κινεζική αρτεμισία υπάρχει σε πολλά μέρη της Κίνας και τα φύλλα της έχουν ένα ιδιαίτερο άρωμα, αλλά δεν είχε στείλει κάτι τέτοιο αυτός ο άνδρας· πώς θα μπορούσε αυτό να είναι κινεζική αρτεμισία; Τα φύλλα έμοιαζαν λίγο, αλλά ήταν ή δεν ήταν κινεζική αρτεμισία; Ρώτησα τον άνδρα που Μου την έδωσε, αλλά είπε ότι δεν ήξερε· και μ’ αυτήν την απάντηση απέφυγε εντελώς την ευθύνη. Μάλιστα ρώτησε: «Γιατί δεν έχεις φάει ακόμη καθόλου; Δεν είμαι σίγουρος τι είναι, αλλά πρέπει να φας λίγο. Εγώ έχω φάει και είναι πολύ νόστιμο». Δεν ήταν σίγουρος, κι ωστόσο Με παρότρυνε να το φάω. Τι πιστεύετε όλοι σας ότι θα έπρεπε να κάνω; Θα έπρεπε να το φάω με το ζόρι; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να το φάω, αφού ο άνθρωπος που το έστειλε δεν ήξερε καν τι είναι. Αν είχα ρισκάρει και το είχα φάει για να δοκιμάσω κάτι καινούργιο, μπορεί να μην είχε συμβεί τίποτα, αφού αυτός που το είχε φάει είπε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα. Τι θα γινόταν, όμως, αν νόμιζα ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και το έτρωγα χωρίς να έχω ιδέα; Αυτό δεν θα σήμαινε ότι ενεργώ στα τυφλά; Τι είδους άνθρωπος ενεργεί στα τυφλά; Μόνο κάποιος άξεστος και απερίσκεπτος θα το έκανε αυτό· κάποιος που πιστεύει ότι «Έτσι κι αλλιώς, δεν έχει σημασία· λίγο πολύ είναι μια χαρά». Πιστεύετε ότι θα έπρεπε να το κάνω; (Όχι.) Γιατί όχι; Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορεί να φάει κανείς. Γιατί να ρισκάρει να φάει ένα άγνωστο φυτό; Σε περιόδους πείνας, όταν πραγματικά δεν έχει απομείνει καθόλου φαγητό, μπορείς να μαζέψεις διάφορα άγρια χόρτα και να δοκιμάσεις να τα φας· μπορείς να πάρεις κάποιο ρίσκο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα μπορούσες να φας ένα άγνωστο φυτό. Είναι, όμως, τώρα μια τέτοια περίπτωση; (Δεν είναι.) Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορείς να φας. Γιατί, λοιπόν, να πας να μαζέψεις άγρια χόρτα; Είναι απαραίτητο να πάρεις ένα ρίσκο απλώς και μόνο για κάποιο μικρό όφελος που είναι αόρατο, άυλο και προϊόν φαντασίας; (Δεν είναι.) Αποφάσισα, λοιπόν, να μην το φάω. Ευτυχώς, δεν το έφαγα· ούτε ερεύνησα περισσότερο το ζήτημα, οπότε έληξε κι αυτό εκεί.

Λίγο καιρό αργότερα, αυτός ο άνδρας Μού έδωσε ακόμα ένα δώρο. Αυτή ήταν η τρίτη φορά. Αυτήν τη φορά, το δώρο ήταν πολύ ιδιαίτερο: Δεν είχε φυτρώσει στο χώμα ούτε είχε καρποφορήσει σε κάποιο δέντρο. Τι ήταν; Δύο αυγά πτηνών, τυλιγμένα προσεκτικά σε μια χάρτινη σακούλα που έγραφε πάνω «Αυγά πτηνών για τον Θεό». Δεν είναι αστείο; Όταν άνοιξα τη χάρτινη σακούλα, είδα ότι τα κελύφη των δύο αυγών είχαν όμορφο χρώμα. Δεν είχα δει ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο, οπότε δεν μπορούσα να καταλάβω από τι είδους πτηνό προέρχονταν. Σκέφτηκα να ψάξω για πληροφορίες στο διαδίκτυο, αλλά δεν μπορούσα να βρω στοιχεία, επειδή υπήρχαν πολλά αυγά με ίδιο σχήμα και χρώμα και επομένως δεν υπήρχε τρόπος να τ’ αναγνωρίσω με βάση το μέγεθος και το χρώμα τους. Πιστεύει κανείς από εσάς ότι θα είχε κανένα νόημα να ρωτήσω τον άνδρα τι είδους αυγά πτηνών ήταν; (Όχι.) Γιατί όχι; (Δεν θα ήξερε ούτε αυτός.) Το βρήκατε· δεν θα ήξερε ούτε αυτός. Οπότε, δεν τον ρώτησα. Αν τον είχα ρωτήσει, θα είχα πληγώσει τα αισθήματά του και θα σκεφτόταν: «Παρόλο που έχω τόσο καλές προθέσεις και νοιάζομαι, Εσύ με αμφισβητείς. Γιατί πρέπει να το ψάξεις στο διαδίκτυο; Αφού Σου τα δίνω για να τα φας, απλώς φάτα!» Πιστεύετε ότι θα έπρεπε να έχω φάει τα αυγά ή όχι; (Δεν θα έπρεπε, όχι.) Αν τα είχε δώσει σ’ εσάς, θα τα είχατε φάει; (Όχι.) Ούτε εγώ. Αυτά τα αυγά προορίζονται για την επώαση και την αναπαραγωγή των πτηνών. Δεν θα ήταν άκαρδο να τα φάω; (Ναι, θα ήταν.) Δεν μπορούσα να το κάνω αυτό, οπότε το ζήτημα με τα αυγά των πτηνών έληξε, αλλά συνέχισαν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα.

Μια μέρα, είδα ένα είδος ετήσιας αρτεμισίας, που έμοιαζε με την κινεζική αρτεμισία, να στεγνώνει πάνω σε κάτι κάγκελα, οπότε ρώτησα μια αδελφή σε τι χρησίμευε. Εκείνη απάντησε: «Δεν είναι το ίδιο είδος αρτεμισίας που Σου έδωσε την προηγούμενη φορά εκείνος ο άνδρας;» «Η κινεζική αρτεμισία απομακρύνει την υγρασία και διώχνει το κρύωμα. Εσύ δεν έχεις ευαισθησία στο κρύωμα; Ο άνδρας είπε ότι, μόλις ξεραθεί, θα τη φυλάξει για να τη χρησιμοποιήσεις σε ζεστό ποδόλουτρο, ώστε να καταπολεμήσεις το κρύωμα». Ποια πιστεύετε όλοι σας ότι ήταν η αντίδρασή Μου, μόλις το άκουσα αυτό; Μία λέξη. (Άναυδος.) Σωστά· έμεινα άναυδος. Στις δεδομένες συνθήκες, δεν θα έπρεπε να έχω σκεφτεί πόσο νοιαζόταν αυτός ο άνθρωπος και σε πόσο κόπο είχε μπει; Πώς γίνεται να έμεινα άναυδος; Απλώς, αυτός ο άνθρωπος δεν είχε αντιληφθεί αυτά τα ζητήματα αρκετές φορές στο παρελθόν και έπειτα άλλαξε προσέγγιση σαν να έλεγε: «Σου έδωσα χόρτα και αυγά για να φας, αλλά Εσύ δεν τα έφαγες. Αποξήρανα, λοιπόν, λίγη κινεζική αρτεμισία για να κάνεις ένα ζεστό ποδόλουτρο, ώστε οι προσπάθειές μου να μην πάνε στράφι». Μπροστά σ’ αυτό το θέαμα, πραγματικά έμεινα άναυδος. Αργότερα, έλεγα σε κάποιον άλλο ότι πολλά φαρμακεία διαθέτουν πλέον κινεζική αρτεμισία. Μπορείς ν’ αγοράσεις όσο θέλεις: Κυκλοφορεί σε διάφορες συσκευασίες, παράγεται σε διάφορες χώρες και υποβάλλεται σε επεξεργασία σύμφωνα με τους κανονισμούς υγιεινής. Είναι πολύ καλύτερη από αυτήν που Μου είχε στείλει εκείνος ο άνδρας. Δεν είναι, λοιπόν, χαμένος κόπος να τη μαζεύει κανείς από την άκρη του δρόμου κι έπειτα να τη βάζει σε κάγκελα για να ξεραθεί στον ήλιο; Αν την αποξηράνει και Μου τη δώσει, πιστεύεις ότι τη θέλω; (Όχι, δεν τη θέλεις.) Δεν τη θέλω. Όσο περνούσε ο καιρός, έπαψα να βλέπω πλέον αρτεμισία πάνω στα κάγκελα, επειδή είχε φτάσει στ’ αυτιά του αυτό που είπα και σταμάτησε να στέλνει. Αργότερα που υπήρχαν όλο και περισσότερα άγρια χόρτα στο χωράφι, μάλλον δεν θεωρούνταν πλέον σπάνια, οπότε κανείς δεν Μου έστελνε πλέον άλλα. Και υποθέτω ότι στο μεταξύ τα αυγά των πτηνών εκκολάφθηκαν και δεν μπορούσε πλέον να τα μαζέψει κανείς, οπότε έως τώρα δεν έχω λάβει άλλα αυγά πτηνών ή άγρια χόρτα. Εδώ τελειώνει η ιστορία Μου.

Συνολικά, υπήρχαν τέσσερα περιστατικά στην ιστορία και είχαν όλα να κάνουν με πράγματα που Μου έστειλε κάποιος: Σε δύο περιστατικά Μού έστειλε άγρια χόρτα, σε ένα περιστατικό Μού έστειλε αυγά πτηνών και το άλλο περιστατικό ήταν εκείνο με το αποξηραμένο «παραδοσιακό κινεζικό φάρμακο». Μπορεί ν’ ακούγεται λίγο γελοίο να μιλάμε για τέτοια πράγματα, αλλά τι εντύπωση αποκομίσατε από τα ίδια τα περιστατικά όταν τ’ ακούσατε, αν, δηλαδή, αποκομίσατε κάποια; Θα πρέπει, μήπως, να κατανοήσετε ή να αντλήσετε κάτι από αυτά, να πάρετε κάποια διδάγματα; Τι σκεφτόσασταν όλοι σας όσο ακούγατε; Τα γεγονότα που ανέφερα απευθύνονταν σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο; Ασφαλώς και όχι. Αφού, όμως, δεν απευθύνονταν σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, γιατί τα αναφέρω; Έχει, άραγε, κάποιο νόημα αυτό; Ή μήπως είναι απλώς άσκοπη φλυαρία; (Δεν είναι.) Αφού δεν θεωρείτε πως είναι άσκοπη φλυαρία, ξέρετε γιατί τα αναφέρω; Γιατί έκανε αυτός ο άνδρας τέτοια πράγματα; Ποια ήταν η φύση της συμπεριφοράς του; Ποιο ήταν το κίνητρό του; Ποια προβλήματα υπάρχουν εδώ; Πρέπει να τα εξετάσει κανείς εντός του συγκεκριμένου πλαισίου; Αν διακρίνετε τους ανθρώπους και τη φύση των ίδιων των περιστατικών εντός του συγκεκριμένου πλαισίου, θα μπορέσετε να κατανοήσετε την αλήθεια. Πιστεύετε ότι ο άνδρας που έκανε αυτά τα πράγματα είχε καλές ή κακές προθέσεις; (Καλές προθέσεις.) Κατ’ αρχάς, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Οι προθέσεις του ήταν καλές. Ποιο ήταν το λάθος στις καλές του προθέσεις; Όταν κάνεις κάτι με καλές προθέσεις, σημαίνει αυτό ότι νοιάζεσαι; (Όχι απαραίτητα.) Αν οι καλές προθέσεις αποτελούν κίνητρο για κάποιον, σημαίνει αυτό απαραιτήτως ότι οι πράξεις του δεν έχουν νοθευτεί από μια διεφθαρμένη διάθεση; Όχι. Ρωτάω, λοιπόν, τον καθένα από εσάς το εξής: Αν δείχνεις σεβασμό και υπακοή στους γονείς σου, γιατί να μην τους στείλεις να φάνε αυτά τα πράγματα; Ή αν συμπαθείς τα αφεντικά σου και τους επικεφαλής σου και τους νοιάζεσαι, γιατί να μην τους δώσεις να φάνε τέτοια πράγματα; Γιατί δεν θα τολμούσες να το κάνεις; Επειδή φοβάσαι μην τυχόν πάει κάτι στραβά. Φοβάσαι μήπως βλάψεις τους γονείς σου, τους επικεφαλής σου και τα αφεντικά σου· δεν φοβάσαι, λοιπόν, μήπως βλάψεις τον Θεό; Ποιες είναι οι προθέσεις σου; Από πού πηγάζει η καλοσύνη σου; Μήπως προσπαθείς να εξαπατήσεις τον Θεό; Μήπως προσπαθείς να παίξεις μαζί Του; Θα τολμούσες να κάνεις κάτι τέτοιο αν ο Θεός ήταν πνευματικό ον; Επειδή βλέπεις ότι ο Θεός έχει τη σάρκα της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τολμάς να κάνεις αυτά τα πράγματα, αντί να Τον φοβάσαι. Έχεις, λοιπόν, θεοφοβούμενη καρδιά; Αν δεν είχες θεοφοβούμενη καρδιά, τότε θα έκανες αυτά τα πράγματα επειδή νοιάζεσαι πραγματικά; Αυτό δεν δείχνει νοιάξιμο: Δείχνει ότι εξαπατάς τον Θεό, παίζεις μαζί Του και έχεις μεγάλο θράσος! Αν είσαι πραγματικά υπεύθυνος άνθρωπος, γιατί να μη φας και να μη δοκιμάσεις κάτι πρώτα εσύ ο ίδιος, για να βεβαιωθείς ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, προτού το φέρεις στον Θεό; Αν το φέρεις απευθείας στον Θεό χωρίς να το φας και να το δοκιμάσεις εσύ ο ίδιος, δεν δείχνει αυτό ότι παίζεις με τον Θεό; Δεν νιώθεις ότι προσβάλεις τη διάθεση του Θεού όταν το κάνεις αυτό; Θα το ξεχάσει αυτό ο Θεός; Ακόμη κι αν το ξεχάσεις εσύ, ο Θεός δεν πρόκειται να το ξεχάσει. Τι περνάει από το μυαλό σου, όταν κάνεις κάτι τέτοιο; Δεν το δοκίμασες και δεν έχεις καμία επιστημονική απόδειξη, κι ωστόσο τολμάς να το δώσεις στον Θεό. Είναι αυτό υπεύθυνη συμπεριφορά; Αν έβλαπτες τον Θεό, ποια ευθύνη θα αναλάμβανες; Ακόμη κι αν δεν αντιμετώπιζες τις συνέπειες του νόμου, ο Θεός θα σε τιμωρούσε αιώνια. Δεν θα πίστευες καν ότι αξίζει τον κόπο να δώσεις αυτά τα σκουπίδια στους άπιστους επικεφαλής και αξιωματούχους, και θα το θεωρούσες αναξιοπρεπές· ποιες ήταν, λοιπόν, οι προθέσεις σου όταν τα έδωσες στον Θεό; Τόσο λίγη είναι η αξία Μου; Αν έδινες στο αφεντικό σου μια σακούλα με άγρια χόρτα, τι θα σκεφτόταν; «Μόνο αυτό αξίζω; Άλλοι μου δίνουν χρήματα και επώνυμα αντικείμενα, κι εσύ μου δίνεις μια χούφτα χόρτα;» Θα τολμούσες να το κάνεις αυτό; Ασφαλώς και όχι. Αν, όμως, το έκανες, για ποιο πράγμα θ’ ανησυχούσες; Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείς είναι το εξής: «Τι αρέσει στο αφεντικό; Το χρειάζεται αυτό το πράγμα; Αν του το δώσω, παρόλο που δεν το χρειάζεται, θα μου κάνει τη ζωή δύσκολη; Θα μ’ εκφοβίζει και θα με βασανίζει στη δουλειά; Αν σοβαρέψουν τα πράγματα, θα ψάξει να βρει μια πρόφαση και θα με ξεμπροστιάσει προκειμένου να με απολύσει;» Σκέφτεσαι τίποτε από αυτά; (Ναι.) Αν θέλεις να κάνεις χαρούμενο το αφεντικό σου, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να του δώσεις; (Κάτι που του αρέσει.) Δεν αρκεί να του δώσεις απλώς κάτι που του αρέσει. Αν, για παράδειγμα, χρειάζεται αυτήν τη στιγμή ένα φλιτζάνι, μπορείς να ξοδέψεις 10 ή 20 γουάν για ν’ αγοράσεις ένα και να του το δώσεις; (Όχι.) Πρέπει να του δώσεις κάτι χρυσό, κάτι ασημένιο, κάτι ευπαρουσίαστο. Γιατί να του δώσεις κάτι που δεν θα αγόραζες πρόθυμα για τον εαυτό σου; (Για να τον χαροποιήσω.) Για ποιον σκοπό να τον χαροποιήσεις; Κατ’ αρχάς, το λιγότερο που μπορεί να κάνει είναι να σε πάρει υπό την προστασία του και, με την εξουσία που ασκεί, να σε υπερασπίζεται και να διασφαλίσει ότι θα έχεις σταθερή και σίγουρη δουλειά και μισθό. Αν μη τι άλλο, δεν θα σου κάνει τη ζωή δύσκολη. Δεν θα του δώσεις, λοιπόν, ποτέ για δώρο μια χούφτα άγρια χόρτα που δεν ξέρεις τι είναι. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό ούτε καν στο αφεντικό σου. Γιατί, λοιπόν, το έκανε σ’ Εμένα ο άνδρας που Μου έδωσε τα χόρτα; Σκέφτηκε τις συνέπειες; Σε καμία περίπτωση. Γιατί όχι; Κάποιοι θα έλεγαν: «Επειδή Εσύ δεν πρόκειται να μας βασανίσεις». Είναι τόσο απλό; Επειδή δεν πρόκειται να του κάνω τη ζωή δύσκολη; Αυτό είναι; Πώς τόλμησε να δίνει πράγματα έτσι απλά; (Νόμιζε ότι είχε καλές προθέσεις.) Αυτό είναι σωστό· έκρυψε όλη την ασχήμια και τη μοχθηρία του πίσω από τις καλές προθέσεις, σαν να έλεγε: «Εγώ έχω καλές προθέσεις απέναντί Σου, αλλά οι άλλοι δεν έχουν! Κοίτα όλα αυτά τα άγρια χόρτα. Ποιος τα μάζεψε για Σένα; Εγώ δεν τα μάζεψα;» Τι είδους στάση είναι αυτή; Τι είδους νοοτροπία είναι αυτή; Συμβαδίζουν αυτές οι καλές προθέσεις με την ανθρώπινη φύση; Αν δεν συμβαδίζουν καν με την ανθρώπινη φύση, είναι δυνατόν να συμβαδίζουν με την αλήθεια; (Όχι.) Απέχουν πάρα πολύ από την αλήθεια! Τι είναι αυτές οι καλές προθέσεις; Είναι όντως καλές προθέσεις; (Όχι, δεν είναι.) Τότε με τι είδους στάση σχετίζονται; Τι είδους ακαθαρσίες και ουσίες περιέχουν; Ακόμη κι εσείς οι νέοι άνθρωποι που δεν έχετε δει πολλά στον κόσμο αυτόν, κατανοείτε ότι δεν μπορείτε έτσι απλά να δίνετε δώρα στο αφεντικό σας· πρέπει να σκεφτείτε τις συνέπειες. Αν, λοιπόν, ένας ιδιαίτερα έμπειρος άνδρας στα σαράντα ή στα πενήντα του Μου δίνει τέτοια πράγματα, τι φύση έχει αυτό κατά την άποψή σας; Αξίζει τον κόπο να το συζητάμε εδώ; (Ναι.) Σε τελευταία ανάλυση, λοιπόν, τι φύση έχει αυτό; Ο άνδρας Μού έδωσε απερίσκεπτα μερικά άγρια χόρτα και Μου ζήτησε να τα φάω χωρίς να ξέρει ούτε ο ίδιος τι ήταν. Όταν είπα ότι δεν έμοιαζαν με τα άγρια χόρτα του συγκεκριμένου είδους, Μου είπε χωρίς δισταγμό να μην τα φάω· και όχι μόνο αυτό. Μου έστειλε να φάω άγρια χόρτα άλλου είδους. Δεν τα έφαγα, κι εκείνος είπε: «Φάε μερικά, είναι πεντανόστιμα. Τα έχω δοκιμάσει». Τι είδους στάση είναι αυτή; (Είναι ασεβής και ανεύθυνη.) Σωστά. Αντιλαμβάνεστε όλοι αυτήν τη στάση; (Ναι.) Είναι καλοπροαίρετη; Δεν υπάρχει τίποτα το καλοπροαίρετο εδώ! Πήρε κάτι τυχαία, χωρίς καν να του κοστίσει τίποτα, κι έπειτα το έβαλε σε μια πλαστική σακούλα και Μου το έδωσε, ζητώντας Μου να το φάω. Ακόμα κι αν μαζεύατε άγρια χόρτα για να ταΐσετε τα πρόβατα και τα κουνέλια, και πάλι θα έπρεπε να συλλογιστείτε το εξής: «Υπάρχει περίπτωση να δηλητηριαστούν τα ζώα, αν το φάνε αυτό;» Δεν θα έπρεπε να το εξετάσεις αυτό; Αν δεν θα ήσουν πρόθυμος να πάρεις το ρίσκο όταν ταΐζεις τα ζώα, τότε πώς είναι δυνατόν απλώς να μαζέψεις ένα μάτσο άγρια χόρτα και να Μου τα δώσεις να τα φάω; Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Ποια είναι η φύση αυτού του προβλήματος; Καταλαβαίνετε; Αν ένας τέτοιος άνθρωπος φέρεται έτσι σ’ Εμένα, πώς πιστεύετε ότι θα φερόταν στους κατώτερούς του ή σε κάποιον που θεωρεί συνηθισμένο άνθρωπο; Αυτό είναι σκέτη κοροϊδία. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι μοχθηρή και κακόβουλη. Μπορεί να θεωρηθεί καλός άνθρωπος; (Όχι, δεν μπορεί.) Δεν θεωρείται καλός άνθρωπος. Είναι όντως περίεργο το γεγονός ότι δεν παίρνει στα σοβαρά το σώμα και τη ζωή των άλλων, ότι τα παίζει στα ζάρια κι έπειτα δεν νιώθει τίποτα, και ότι στην πραγματικότητα δεν έχει καθόλου τύψεις συνείδησης, αλλά μπορεί να κάνει το ίδιο ξανά και ξανά.

Στην αρχή της ιστορίας, είπα κάτι στο οποίο μπορεί να μη δώσατε πολλή σημασία. Είπα ότι κάποια από αυτά τα άγρια χόρτα προορίζονταν για τους ανθρώπους, κάποια προορίζονταν για τα ζώα και κάποια μπορούσαν να καταναλωθούν και από τους ανθρώπους και από τα ζώα. Αυτό είναι ένα «πασίγνωστο ρητό» που από κάπου προέρχεται. Ξέρετε από πού προέρχεται; Είναι μια έμμεση αναφορά σε μια ιστορία. Προέρχεται από τον άνδρα που έδωσε αυτά τα δώρα σ’ αυτήν την ιστορία. Αυτός ο άνδρας ήταν υπεύθυνος για το φύτεμα και είχε φυτέψει τρία είδη καλαμποκιού. Ποια τρία είδη; Το είδος που τρώνε οι άνθρωποι, το είδος που τρώνε τα ζώα και το είδος που τρώνε και οι άνθρωποι και τα ζώα· αυτά τα τρία. Αυτά τα τρία είδη καλαμποκιού έχουν πολύ ενδιαφέρον. Τα έχετε ξανακούσει ποτέ; Όχι, και ήταν η πρώτη φορά που τα άκουσα κι Εγώ, επειδή σπανίζουν. Στο τέλος, επειδή οι άνθρωποι που τα φύτεψαν ήταν πολύ ανεύθυνοι, τα τρία είδη καλαμποκιού μπερδεύτηκαν μεταξύ τους: Οι άνθρωποι έφαγαν τα είδη καλαμποκιού που προορίζονταν για τα ζώα, ενώ τα ζώα έφαγαν τα είδη που προορίζονταν για τους ανθρώπους. Όταν έφαγαν το καλαμπόκι, παραπονέθηκαν όλοι ότι δεν τρωγόταν ευχάριστα, ότι δεν έμοιαζε με δημητριακό στη γεύση και ότι μύριζε λίγο σαν χορτάρι. Τι έκαναν οι άνθρωποι που φύτεψαν το καλαμπόκι; Επειδή έκαναν το καθήκον τους με ανευθυνότητα, μπέρδεψαν το καλαμπόκι που προοριζόταν για τους ανθρώπους με το καλαμπόκι που προοριζόταν για τα ζώα, σε σημείο που κανείς δεν μπορούσε να τα ξεχωρίσει μεταξύ τους, κι έτσι αναγκάστηκαν ν’ αγοράσουν κι άλλους σπόρους και να τους φυτέψουν πάλι από την αρχή. Πώς πιστεύετε όλοι σας ότι πραγματοποιήθηκε αυτή η εργασία; Μήπως ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές αυτού του είδους οι άνθρωποι; (Όχι.) Αναζητούν την αλήθεια όταν ενεργούν; (Όχι.) Εφόσον έχουν αυτήν τη στάση στον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, είναι δηλαδή τόσο ασεβείς και ανεύθυνοι απέναντι σε όλους, ποια είναι η γνώμη τους για την πίστη στον Θεό; Ποια είναι η προσέγγισή τους απέναντι στην αλήθεια; Πόση βαρύτητα έχει η αλήθεια βαθιά μέσα τους; Πόσο σημαντική είναι η ταυτότητα του Θεού; Γνωρίζουν; (Όχι.) Δεν θα έπρεπε να έχουν γνώση για τέτοια σοβαρά ζητήματα; Γιατί, λοιπόν, δεν έχουν; Αυτό έχει να κάνει με τη διάθεσή τους. Τι διάθεση είναι αυτή; (Είναι μοχθηρία.) Είναι μοχθηρία και αποστροφή για την αλήθεια. Δεν συνειδητοποιούν τη φύση όσων κάνουν και δεν προσπαθούν ποτέ να συλλογιστούν ή ν’ αναζητήσουν, ούτε εξετάζουν τον εαυτό τους αφού κάνουν κάτι. Αντιθέτως, κάνουν ό,τι θέλουν και σκέφτονται ότι, εφόσον έχουν καλές και σωστές προθέσεις, δεν χρειάζεται να τους επιβλέπει ή να τους επικρίνει κάποιος· πιστεύουν ότι έχουν εκπληρώσει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Έτσι είναι; Ορισμένοι λένε: «Κατανοούμε την ιστορία που μας είπες, αλλά και πάλι δεν κατανοούμε αυτό που μας απασχολεί περισσότερο, δηλαδή: Ποια είναι η δική Σου στάση όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο; Ποια είναι η δική Σου στάση απέναντι σ’ έναν άνθρωπο που κάνει κάτι τέτοιο; Είναι θυμός, αποστροφή και απόρριψη, απέχθεια; Ή μήπως συμπαθείς τέτοιους ανθρώπους;» (Είναι αποστροφή.) Δεν είναι λογικό να προκαλεί αποστροφή κάτι τέτοιο; (Είναι.) Τι θα σκεφτόσασταν εσείς αν σας συνέβαινε κάτι τέτοιο; Ας υποθέσουμε ότι ένας καλοσυνάτος άνθρωπος σου έδινε μερικά άγνωστα αγαθά ξανά και ξανά και έκανε μεγάλη προσπάθεια να σε πείσει, λέγοντας: «Φάτα, είναι καλά για την υγεία σου· φάτα, θα σε βοηθήσουν να διατηρήσεις τη φυσική σου κατάσταση· φάτα, θα βελτιώσουν την εμφάνισή σου και θα σε αναζωογονήσουν. Καλό είναι να μ’ ακούσεις!» Τι θα σκεφτόσασταν αν, αφού το επαληθεύατε, αποδεικνυόταν ότι αυτά τα αγαθά δεν είχαν καμία αξία; (Εγώ προσωπικά, πιθανότατα δεν θα ήθελα ν’ ασχοληθώ ξανά με αυτόν τον άνθρωπο· θα με εκνεύριζε και θα με άφηνε άναυδο. Τέτοιου είδους συναισθήματα θα είχα.) Τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να σας προκαλούν απέχθεια και αποστροφή. Τι άλλο; Θα έπρεπε να νιώσει κανείς θυμό, λύπη ή πόνο; (Δεν έχει κανένα νόημα αυτό.) Δεν έχει κανένα νόημα, έτσι δεν είναι; Μήπως δεν υπάρχουν άνθρωποι που λένε: «Αυτός ο άνθρωπος πιθανότατα έπραξε έτσι επειδή δεν κατανοεί την αλήθεια»; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια. Πόσοι, όμως, από αυτούς είναι ικανοί να κάνουν τέτοια πράγματα; Δεν διαφέρουν οι άνθρωποι μεταξύ τους; (Ναι.) Οι άνθρωποι διαφέρουν. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων: Όταν γίνεται ανταλλαγή υλικών αγαθών, κάποιοι αναζητούν δικαιοσύνη και μια εύλογη συμφωνία. Ακόμη κι αν αφήσουν την άλλη πλευρά να τους εκμεταλλευτεί λίγο, δεν τους νοιάζει και, μ’ αυτόν τον τρόπο, η σχέση τους έχει διάρκεια· έχουν ανθρώπινη φύση και πιστεύουν ότι δεν θα ταλαιπωρηθούν και τόσο πολύ αν βρεθούν σε λίγο μειονεκτική θέση. Άλλοι δεν έχουν ανθρώπινη φύση και θέλουν πάντα να εκμεταλλεύονται τους άλλους: Οι αλληλεπιδράσεις τους με τους άλλους γίνονται καθαρά και μόνο για να τους εκμεταλλευτούν και ν’ αποκομίσουν κέρδος εις βάρος τους. Αν μπορούν να επωφεληθούν από σένα με κάποιον τρόπο, θα προσπαθήσουν να σε ικανοποιήσουν και να διατηρήσουν σχέσεις μαζί σου. Αν, όμως, δεν μπορούν, τότε θα σε ξεφορτωθούν. Δεν δείχνουν ειλικρίνεια απέναντί σου· τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ανθρώπινη φύση.

Τι πιστεύετε για τους ανθρώπους που δίνουν δώρα, όπως ο άνθρωπος στην ιστορία που είπα σήμερα; Γιατί κάνουν δώρα αυτοί οι άνθρωποι; Είναι σύμπτωση; Αν είχε συμβεί μία φορά σε διάστημα πολλών ετών, ίσως να ήταν σύμπτωση. Μπορεί, όμως, να θεωρηθεί σύμπτωση αν το ίδιο πράγμα συμβαίνει τέσσερις φορές σε μια συγκεκριμένη περίοδο; (Όχι.) Αυτή η συμπεριφορά του δεν ήταν τυχαία, ούτε μπορεί μια τέτοια διάθεση να χαρακτηριστεί στιγμιαία αποκάλυψη και έκφραση διαφθοράς. Ποια ήταν, λοιπόν, η φύση της συμπεριφοράς του; Όπως είπαμε νωρίτερα, η συμπεριφορά του ήταν ασεβής, ανεύθυνη, απερίσκεπτη, επιπόλαιη και παρορμητική, ενώ έδειχνε απολίτιστη διάθεση. Επομένως, γιατί το έκανε; Γιατί έδωσε αυτά τα πράγματα μόνο σ’ Εμένα και σε κανέναν άλλο; Εγώ δικαιούμουν να λάβω αυτά τα δώρα λόγω της διαφορετικής ταυτότητας και θέσης Μου. Φανερώνεται έτσι η πρόθεση του άνδρα που Μου έδωσε τα δώρα και η φύση αυτού που έκανε; Ποιος ήταν ο στόχος του; (Να κερδίσει την εύνοιά Μου.) Σωστά. Ποια λέξη μπορεί να περιγράψει με μεγαλύτερη ακρίβεια το γεγονός ότι ήθελε να κερδίσει την εύνοιά Μου; Είναι ένα φτηνό κόλπο: κολακεία και καιροσκοπισμός. Είναι ένας έξυπνος τρόπος να κερδίσει την εύνοιά σου, να σε παρασύρει στον λάκκο που έχει σκάψει για σένα χωρίς να το συνειδητοποιήσεις και να σε κάνει να έχεις θετικά συναισθήματα γι’ αυτόν, όταν στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε στο ελάχιστο ειλικρινής· θέλει να πετύχει τους δικούς του στόχους χωρίς να πληρώσει κανένα τίμημα. Το έκανε αυτό χωρίς να σκεφτεί καλά τις συνέπειες και απλώς σου έδωσε κάτι που μάζεψε δωρεάν, για να σε κάνει να πιστέψεις ότι νοιάζεται και να σε παρασύρει σε μια κατάσταση ευφορίας. Τι πραγματικά σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι, χωρίς να ξοδέψει ούτε δεκάρα, σε έχει κάνει να πιστέψεις ότι έχεις αποκομίσει μεγάλο όφελος εις βάρος του, και αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι σε περνάει για ανόητο. Αυτό δεν σημαίνει; Σκέφτεται: «Δεν ξοδεύω ούτε δεκάρα και δεν μπαίνω σε κανέναν κόπο· δεν είμαι καθόλου ειλικρινής απέναντί Σου. Θα Σου δώσω απλώς κάτι για να με θυμάσαι, κι έτσι να πιστεύεις ότι είμαι καλοσυνάτος και αφοσιωμένος, ότι νοιάζομαι και ότι έχω αγάπη για Σένα στην καρδιά μου». Το γεγονός ότι σε κάνει να πιστέψεις λανθασμένα ότι είναι τέτοιος άνθρωπος είναι ένα φτηνό κόλπο και είναι, επίσης, καιροσκοπισμός. Είναι φτηνό κόλπο να χρησιμοποιεί κανείς την πιο ευτελή δήθεν καλοσύνη για να αποκομίσει το μεγαλύτερο όφελος και το μεγαλύτερο πλεονέκτημα, χωρίς να πληρώσει κανένα τίμημα και χωρίς να έχει ίχνος ειλικρίνειας. Θα το έκανε κανείς σας αυτό; Όλοι το κάνουν· απλώς εσείς δεν κάνατε το ίδιο πράγμα μ’ εκείνον, αλλά θα το κάνατε αν είχατε την ευκαιρία. Αυτό είναι το πρώτο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα μέσα από τις αλληλεπιδράσεις Μου με τέτοιους ανθρώπους: ότι είναι πολύ καλοί στα φτηνά κόλπα. Δεν πιστεύουν στον Θεό. Ακολουθούν κάποιον που πιστεύουν ότι θα τους ωφελήσει, ότι θα τους ευλογήσει και ότι αξίζει τον κόπο ν’ ακολουθούν. Αυτό το περιστατικό εξέθεσε πλήρως την πίστη αυτού του είδους ανθρώπου και την αλήθεια για το ποιος πραγματικά είναι. Ο τρόπος με τον οποίο κατανοούν την αγάπη, την αφοσίωση και την υποταγή στον Θεό αυτοί οι άνθρωποι είναι υπεραπλουστευμένος και θέλουν με τη μέθοδο ενός φτηνού κόλπου να κερδίσουν την έγκριση του Θεού και να λάβουν ευλογίες. Είναι ειλικρινείς απέναντι στον Θεό; Είναι θεοφοβούμενοι από οποιαδήποτε άποψη; (Όχι, δεν είναι.) Τότε δεν τίθεται καν ζήτημα για άλλα πράγματα. Αυτό είναι το πρώτο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα. Έχω δίκιο, κατά τη γνώμη σας; (Ναι.) Τον χαρακτηρίζω άδικα; Κάνω την τρίχα τριχιά; Σε καμία περίπτωση. Ως προς την ουσία του ανθρώπου αυτού, το ζήτημα είναι πολύ πιο σοβαρό. Στην καλύτερη περίπτωση, εξαπατά τον Θεό και παίζει μαζί Του.

Το δεύτερο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα είναι τι μπορεί να δει κανείς στους ανθρώπους αυτού του είδους. Η ανθρώπινη καρδιά είναι φρικτή! Πείτε Μου, για τι είδους φρίκη πρόκειται; Γιατί λέω ότι η ανθρώπινη καρδιά είναι φρικτή; (Αυτός ο άνθρωπος θέλει να κερδίσει την εύνοια του Θεού, προκειμένου να ικανοποιήσει την πρόθεση και την επιθυμία του να λάβει ευλογίες. Επίσης, είναι ανεύθυνος και δεν σκέφτεται τι θα συμβεί στο σώμα του Θεού αν φάει αυτά τα πράγματα ούτε ποιες θα είναι οι συνέπειες. Προτού δώσει οτιδήποτε φαγώσιμο στη δική του οικογένεια, σκέφτεται πάντα τι συνέπειες θα έχει αυτό, αλλά όταν δίνει κάτι στον Θεό, δεν σκέφτεται καθόλου τις συνέπειες. Το κάνει αυτό αποκλειστικά και μόνο για να πετύχει τους δικούς του σκοπούς, κερδίζοντας την εύνοια του Θεού με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα· μπορεί να καταλάβει κανείς ότι είναι πολύ εγωιστής και ποταπός, ότι ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά του και ότι δεν αντιμετωπίζει τον Θεό σαν Θεό.) Έμμεσα, δεν σημαίνει αυτό ότι δεν Μου φέρεται όπως θα φερόταν σε ένα ανθρώπινο ον; Θα μπορούσαμε να το θέσουμε έτσι; (Ναι.) Πόσο φρικτές προθέσεις! (Ναι, δεν θα εξαπατούσε τον Θεό, ακόμη κι αν Του φερόταν σαν να είναι συγγενής του.) Αυτό είναι πραγματικά φρικτό. Αν κάποιος ήταν φίλος σου, θα σου φερόταν έτσι; Όχι. Θα σου έλεγε τι είναι καλό να φας, και σε περίπτωση που μια τροφή είχε παρενέργειες, θα επέμενε να μην τη φας· ακόμη κι ένας φίλος θα ήταν σε θέση να κάνει κάτι τέτοιο. Μπορεί, όμως, να το κάνει αυτό ο συγκεκριμένος άνθρωπος; Όχι. Αφού έκανε κάτι τέτοιο σ’ Εμένα, σίγουρα θα το έκανε και σ’ εσάς. Τι άλλα φρικτά στοιχεία έχει; (Είναι πολύ υστερόβουλος. Το καλύπτει με μια επιφανειακή εγκαρδιότητα, αλλά μέσα του κάνει μηχανορραφίες προσπαθώντας ν’ αποσπάσει το μεγαλύτερο δυνατό όφελος από το φθηνότερο πράγμα, και αυτό είναι φρικτό.) Είναι καλό που το βλέπετε έτσι. Προηγουμένως, αναφερθήκατε στην εγωιστική πλευρά του, ενώ τώρα αναφέρεστε στις δολοπλοκίες του. Με βάση όλα αυτά που είπατε και μόνο, από πού προέρχονται όσα έχει βαθιά μέσα του ένας άνθρωπος, όσα αποκαλύπτει η ανθρώπινη φύση του, όσα μπορεί ή δεν μπορεί να αγγίξει και όσα μπορούν ή δεν μπορούν να δουν ή να ερμηνεύσουν οι άλλοι; Του τα διδάσκουν μήπως οι γονείς του; Τα διδάσκεται στο σχολείο; Ή μήπως καλλιεργούνται από την κοινωνία; Πώς προκύπτουν; Ένα πράγμα είναι βέβαιο: Είναι έμφυτα στοιχεία. Γιατί το λέω αυτό; Με τι σχετίζονται τα έμφυτα στοιχεία; Σχετίζονται με τη φύση-ουσία κάποιου. Ήταν, λοιπόν, προμελετημένο από καιρό το σκεπτικό αυτού του ανθρώπου ή μήπως ήταν ένα ξαφνικό καπρίτσιο; Μήπως εμπνεύστηκε από κάτι που είδε να κάνει κάποιος άλλος ή αναγκάστηκε να το κάνει υπό συγκεκριμένες συνθήκες; Ή μήπως Εγώ του έδωσα την εντολή να το κάνει; Τίποτε από αυτά. Παρόλο που αυτά τα μικροπράγματα μπορεί να φαίνονται συνηθισμένα με την πρώτη ματιά, η φύση που κρύβεται πίσω από το καθένα τους είναι ασυνήθιστη. Ο άνθρωπος που έκανε αυτά τα πράγματα ήταν, άραγε, σε θέση να συνειδητοποιήσει τις συνέπειές τους; Όχι. Γιατί όχι; Ας υποθέσουμε ότι αγοράζεις κάτι φτηνό από τον πάγκο ενός μικροπωλητή για να το δώσεις στο αφεντικό σου. Πριν το δώσεις, δεν πρέπει ν’ αξιολογήσεις την κατάσταση και ν’ αναρωτηθείς: «Μπορεί το αφεντικό μου να βρει αυτό το αντικείμενο στον πάγκο αυτού του μικροπωλητή; Μπορεί να μπει στο διαδίκτυο και να βρει πόσο κοστίζει; Μπορεί να του αποκαλύψει κάποιος πόσο κοστίζει; Τι θα σκεφτεί για μένα μόλις το δει;» Δεν θα έπρεπε να τα αξιολογήσεις όλα αυτά; Πρώτα θα τ’ αξιολογούσες και μετά θα έκανες την αγορά. Αν, αφού τ’ αξιολογούσες, καταλάβαινες ότι ένα τέτοιο δώρο θα είχε δυσμενείς συνέπειες, θα το έδινες ούτως ή άλλως; Σε καμία περίπτωση. Αν πίστευες ότι θα ήταν ανέξοδο να δώσεις αυτό το αντικείμενο στο αφεντικό σου και ότι θα το έκανε χαρούμενο, τότε σίγουρα θα του το έδινες. Όμως, ο άνθρωπος της ιστορίας μας δεν αξιολόγησε κανένα από αυτά τα πράγματα. Τι σκεφτόταν, λοιπόν; Το μόνο που σκεφτόταν ήταν ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να πετύχει τις προθέσεις του. Τώρα που το αναλύουμε, αναδεικνύεται η φύση αυτού του ζητήματος. Και τι καταλαβαίνουμε από τη φύση αυτού του ζητήματος; Το δεύτερο συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει μέσα από την επαφή Μου με τους ανθρώπους είναι ότι η καρδιά τους είναι φρικτή. Μπορεί να καταλήξει κανείς σε κάποιο συμπέρασμα για τη διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτουν οι άνθρωποι, είτε το κάνουν σκόπιμα είτε ακούσια; Σε τι οφείλεται το γεγονός ότι η ανθρώπινη καρδιά είναι τόσο φρικτή; Μήπως είναι πολύ αναίσθητη; Αναίσθητος είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει αντίληψη. Θα ήταν ακριβές να τους περιγράψουμε ως αναίσθητους; (Όχι.) Μήπως οφείλεται στην άγνοια; (Όχι.) Τότε πού πρέπει τελικά ν’ αποδοθεί η αιτία; Πρέπει ν’ αποδοθεί στις μοχθηρές διαθέσεις των ανθρώπων. Πρέπει να σας πω πού έγκειται η φρικαλεότητα των ανθρώπων: Στο γεγονός ότι κατοικούν στην καρδιά τους δαίμονες. Πώς νιώθετε όλοι σας γι’ αυτό; Γιατί λέω ότι κατοικούν δαίμονες στην καρδιά των ανθρώπων; Πώς το καταλαβαίνετε αυτό; Δεν πιστεύετε ότι αυτή είναι μια φρικτή δήλωση; Δεν φοβάστε όταν την ακούτε; Προηγουμένως, δεν πιστεύατε ότι κατοικούν δαίμονες στην καρδιά σας· νομίζατε απλώς ότι είχατε διεφθαρμένη διάθεση, αλλά δεν ξέρατε ότι κατοικούσαν μέσα σας δαίμονες. Τώρα το ξέρετε. Δεν είναι σοβαρό πρόβλημα αυτό; Πιστεύετε ότι τα λέω σωστά; (Ναι.) Δεν φτάνει αυτό στη ρίζα του προβλήματος; (Ναι.) Συλλογιστείτε γιατί είπα ότι κατοικούν δαίμονες στην καρδιά των ανθρώπων. Σκεφτείτε το: Θα εξαπατούσε τον Θεό μ’ αυτόν τον τρόπο ένας άνθρωπος που έχει συνείδηση και λογική; Είναι αυτό υποταγή στον Θεό; Αυτό δείχνει ότι κάποιος αντιστέκεται στον Θεό άκρως συνειδητά και ότι δεν Τον αντιμετωπίζει σε καμία περίπτωση ως Θεό. Τώρα που ο Θεός ήρθε στη γη για να σώσει την ανθρωπότητα, ποια είναι η σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και στον Θεό; Είναι σχέση ανωτέρου και υφιστάμενου; Είναι μήπως φιλία; Συγγένεια; Τι είδους σχέση είναι στην πραγματικότητα; Πώς χειρίζεσαι και προσεγγίζεις αυτήν τη σχέση; Τι είδους νοοτροπία πρέπει να έχεις όταν αλληλεπιδράς με τον Θεό και για να τα πηγαίνεις καλά μαζί Του; Τι πρέπει να έχεις μέσα στην καρδιά σου για να συνυπάρχεις με τον Θεό; (Φόβο.) Ο φόβος δεν μοιάζει ρεαλιστικός για όλους. (Φρίκη.) Η φρίκη δεν μπορεί να επιτευχθεί. Αν Μου φέρεσαι όπως θα φερόσουν σ’ έναν συνηθισμένο άνθρωπο —σαν να ήμασταν απλώς γνωστοί που δεν καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο πολύ καλά ούτε αρκετά για να γίνουν κιόλας φίλοι— τότε πώς μπορεί να είναι αρμονική και φιλική η μεταξύ μας σχέση; Ένας άνθρωπος με αίσθημα συνείδησης πρέπει να ξέρει πώς να χειρίζεται σωστά τέτοια πράγματα. (Πρέπει να υπάρχει σεβασμός.) Αυτό είναι το ελάχιστο που θα έπρεπε να έχετε. Ας υποθέσουμε ότι γνωρίζονται δύο άνθρωποι: Δεν έχουν ακόμα οικειότητα μεταξύ τους και δεν ξέρουν ο ένας το όνομα του άλλου. Αν ο ένας καταλάβει ότι ο άλλος είναι άδολος και θελήσει να τον ξεγελάσει, δεν σημαίνει αυτό ότι κάνει τον νταή; Αν δεν υπάρχει ούτε ελάχιστος σεβασμός, τότε έχει απομείνει ίχνος ανθρώπινης φύσης; Για να συνυπάρχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους, ό,τι διαφωνίες ή συγκρούσεις κι αν προκύψουν, πρέπει τουλάχιστον να σέβονται ο ένας τον άλλο. Ο σεβασμός είναι η στοιχειώδης κοινή λογική της ανθρώπινης ύπαρξης, και υπάρχει ελάχιστος σεβασμός ανάμεσα σε όλα τα ανθρώπινα όντα. Υπάρχει, λοιπόν, αυτός ο σεβασμός όταν οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με τον Θεό; Αν δεν μπορείς καν να φτάσεις σ’ αυτό το σημείο, τότε ποια είναι στην πραγματικότητα η σχέση σου με τον Θεό μέσα στο μυαλό σου; Σ’ αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει καμία απολύτως σχέση —ούτε καν η σχέση ενός ξένου. Άρα, ο άνθρωπος που έδωσε τα δώρα ήταν σε θέση να φερθεί με αυτόν τον τρόπο στον Θεό: Όχι μόνο δεν σεβόταν τον Θεό, αλλά ήθελε και να Τον εξαπατήσει. Βαθιά μέσα του, δεν ένιωθε ότι πρέπει να σέβεται τον Θεό ούτε ότι πρέπει να σκεφτεί καλά και προσεκτικά την υγεία του Θεού και τι συνέπειες θα είχε το να φάει τα δώρα του· δεν έκανε τέτοιες σκέψεις. Του αρκούσε απλώς να χρησιμοποιεί κόλπα για να κοροϊδέψει τον Θεό, ώστε να κερδίσει την εύνοιά Του· το καλύτερο για τον ίδιο ήταν να καταφέρει να εξαπατήσει τον Θεό. Τέτοια καρδιά είχε. Δεν είναι τρομερό να έχει ο άνθρωπος τέτοια καρδιά; Είναι φρικτό!