Ποια είναι η κύρια εκδήλωση της μοχθηρίας ενός αντίχριστου; Είναι ότι γνωρίζει σαφώς τι είναι σωστό και τι συνάδει με την αλήθεια, αλλά όταν πρόκειται να κάνει κάτι, θα επιλέξει πάντα μόνο αυτό που παραβιάζει τις αρχές κι αντιτίθεται στην αλήθεια, κι αυτό που ικανοποιεί τα δικά του συμφέροντα και τη θέση του. Αυτή είναι η κύρια εκδήλωση της μοχθηρής διάθεσης ενός αντίχριστου. Όσα λόγια και δόγματα κι αν κατανοεί, όσο ευχάριστη γλώσσα κι αν χρησιμοποιεί στα κηρύγματα, ή όσο κι αν φαίνεται στους άλλους ανθρώπους ότι έχει πνευματική κατανόηση, όταν ενεργεί, επιλέγει μόνο μία αρχή και μία μέθοδο: να αντιτεθεί στην αλήθεια, να προστατεύσει τα δικά του συμφέροντα και να αντισταθεί στην αλήθεια ως το τέλος, εκατό τοις εκατό. Αυτή είναι η αρχή και η μέθοδος με την οποία επιλέγει να ενεργεί. Εκτός αυτού, ποιος ακριβώς είναι ο θεός και ποια η αλήθεια που φαντάζεται βαθιά μέσα του; Η στάση του απέναντι στην αλήθεια είναι απλώς η στάση εκείνου που θέλει να μπορεί να μιλάει και να κηρύττει για την αλήθεια, κι όχι να την κάνει πράξη. Απλώς μιλάει γι’ αυτήν, θέλοντας να τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση ο εκλεκτός λαός του Θεού κι έπειτα να το χρησιμοποιήσει αυτό για να αρπάξει τη θέση του επικεφαλής της εκκλησίας και να πετύχει τον στόχο του, δηλαδή να αποκτήσει έλεγχο πάνω στον εκλεκτό λαό του Θεού. Κηρύττει δόγματα για να πετύχει τους στόχους του. Δεν δείχνει αυτό ότι περιφρονεί την αλήθεια, παίζει με την αλήθεια και την ποδοπατά; Δεν προσβάλλει τη διάθεση του Θεού όταν αντιμετωπίζει την αλήθεια με αυτόν τον τρόπο; Απλώς χρησιμοποιεί την αλήθεια. Βαθιά μέσα του, η αλήθεια είναι ένα σλόγκαν, μερικά μεγαλόπνοα λόγια· μεγαλόπνοα λόγια που μπορεί να χρησιμοποιεί για να παραπλανά τους ανθρώπους και να τους παίρνει με το μέρος του, που μπορούν να ικανοποιήσουν τη δίψα των ανθρώπων για υπέροχα πράγματα. Πιστεύει ότι δεν υπάρχει κανείς σε αυτόν τον κόσμο που μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια ή να βιώνει την αλήθεια, ότι αυτό απλώς δεν γίνεται, ότι είναι αδύνατον, κι ότι η αλήθεια είναι μόνο αυτό που αναγνωρίζουν όλοι και είναι εφικτό. Παρ’ όλο που μιλάει για την αλήθεια, βαθιά μέσα του δεν αναγνωρίζει ότι είναι η αλήθεια. Πώς το επαληθεύουμε αυτό; (Δεν κάνει πράξη την αλήθεια.) Ποτέ δεν κάνει πράξη την αλήθεια. Αυτή είναι μία πτυχή. Και ποια είναι μια άλλη σημαντική πτυχή; Όταν αντιμετωπίζει πράγματα στην πραγματική ζωή, το δόγμα που κατανοεί δεν είναι ποτέ εφικτό. Φαίνεται σαν να έχει πραγματικά πνευματική κατανόηση, κηρύττει το ένα δόγμα μετά το άλλο, αλλά όταν αντιμετωπίζει ζητήματα, οι μέθοδοί του είναι στρεβλές. Αν και δεν είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια, αυτό που κάνει πρέπει τουλάχιστον να συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, να εναρμονίζεται με τα ανθρώπινα κριτήρια και γούστα, και πρέπει τουλάχιστον να θεωρείται ικανοποιητικό από τους άλλους. Με αυτόν τον τρόπο, η θέση του θα διατηρείται σταθερή. Ωστόσο, στην πραγματική ζωή, αυτά που κάνει είναι απίστευτα στρεβλά, κι αρκεί μία ματιά για να διαπιστώσει κανείς ότι δεν κατανοεί την αλήθεια. Γιατί δεν κατανοεί την αλήθεια; Βαθιά μέσα του, αποστρέφεται την αλήθεια, δεν την αναγνωρίζει, του αρέσει να ενεργεί σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες, θέλει πάντοτε να χειρίζεται τα ζητήματα με ανθρώπινους τρόπους, κι αν μπορεί να πείσει τους άλλους και να αποκτήσει κύρος με τον τρόπο που χειρίζεται αυτά τα ζητήματα, τότε του είναι αρκετό. Αν ένας αντίχριστος ακούσει κάποιον να κηρύττει κενές θεωρίες όταν πηγαίνει σε έναν χώρο, ενθουσιάζεται πολύ. Αν, όμως, είναι κάποιος εκεί που κηρύττει την αλήθεια-πραγματικότητα κι εμβαθύνει σε λεπτομέρειες όπως οι διάφορες καταστάσεις των ανθρώπων, νιώθει πάντα ότι ο ομιλητής τον επικρίνει και τρυπάει την καρδιά του, κι έτσι νιώθει απέχθεια και δεν θέλει να την ακούσει. Αν του ζητηθεί να συναναστραφεί για το πώς ήταν η κατάστασή του πρόσφατα, κατά πόσο έκανε κάποια πρόοδο, και κατά πόσο αντιμετώπισε δυσκολίες στην εκτέλεση του καθήκοντός του, δεν έχει τίποτε να πει. Αν συνεχίσεις να συναναστρέφεσαι πάνω σε αυτήν την πτυχή της αλήθειας, τον παίρνει ο ύπνος. Δεν του αρέσει να ακούει γι’ αυτό. Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που σκύβουν μπροστά όταν πιάνεις κουβεντούλα μαζί τους, αλλά τη στιγμή που ακούν κάποιον να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια, πηγαίνουν να κρυφτούν στη γωνία και να πάρουν έναν υπνάκο. Δεν αγαπούν σε καμία περίπτωση την αλήθεια. Σε ποιον βαθμό δεν αγαπούν την αλήθεια; Σε ήπιο βαθμό· δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια και τους αρκεί να είναι απλοί δουλευτές. Σε μεγάλο βαθμό, αποστρέφονται την αλήθεια, νιώθουν μεγάλη απέχθεια γι’ αυτήν, και δεν μπορούν να την αποδεχθούν. Αν ένας τέτοιος άνθρωπος είναι επικεφαλής, τότε είναι αντίχριστος. Αν είναι ένας κοινός πιστός, τότε και πάλι βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων και είναι ο διάδοχος του αντίχριστου. Εξωτερικά, φαίνεται έξυπνος και χαρισματικός, με κάποια καλή προοπτική, αλλά η φύση-ουσία του είναι εκείνη ενός αντίχριστου. Έτσι έχουν τα πράγματα. Σε τι βασίζονται αυτές οι κρίσεις; Βασίζονται όλες στη στάση αυτών των ανθρώπων απέναντι στην αλήθεια και στη στάση τους απέναντι στα θετικά πράγματα. Αυτή είναι η πτυχή που σχετίζεται με την προσέγγιση των ανθρώπων απέναντι στην αλήθεια. Η άλλη πτυχή είναι ότι, πολλές φορές, οι άνθρωποι δεν αντιμετωπίζουν ευθέως την αλήθεια. Κάποια πράγματα δεν αφορούν την αλήθεια, οι άνθρωποι δεν μπορούν να σκεφτούν ποια πτυχή της αλήθειας εμπλέκεται, και άρα, ποιον αντιμετωπίζουν ευθέως; Αντιμετωπίζουν ευθέως τον Θεό. Και πώς φέρονται αυτοί οι άνθρωποι στον Θεό; Με ποιες εκδηλώσεις δείχνουν τις μοχθηρές τους διαθέσεις; Προσεύχονται αληθινά κι έχουν πραγματική επικοινωνία με τον Θεό; Έχουν ειλικρινή στάση; Έχουν πραγματική πίστη; (Όχι.) Βασίζονται πραγματικά στον Θεό κι εμπιστεύονται πραγματικά τον εαυτό τους στον Θεό; Έχουν πραγματικά φόβο Θεού; (Όχι.) Όλα αυτά είναι πρακτικά ζητήματα και δεν είναι σε καμία περίπτωση κενές τυπικότητες ή κοινοτοπίες. Αν δεν καταλαβαίνεις ότι αυτά τα λόγια είναι πρακτικά, τότε δεν έχεις πνευματική κατανόηση. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα των εκδηλώσεων τέτοιων ανθρώπων. Κάποιοι άνθρωποι σφίγγουν τις γροθιές τους και δίνουν όρκους στις συναθροίσεις, λέγοντας: «Δεν πρόκειται να παντρευτώ όσο ζω. Θα παραιτηθώ από τη δουλειά μου, θα παρατήσω τα πάντα και θα ακολουθήσω τον Θεό ως το τέλος!» Όταν σταματούν να κραυγάζουν και είναι έτοιμοι να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό, συλλογίζονται: «Πώς μπορώ να λάβω περισσότερες ευλογίες από τον Θεό; Πρέπει να κάνω κάτι για να το δει ο Θεός». Ωστόσο, ακούν τον Θεό να λέει ότι δεν αγαπά ανθρώπους όπως εκείνοι, και σκέφτονται: «Τι να κάνω τώρα; Θα απομακρυνθώ από τον Θεό ώστε να μην μπορεί να με δει». Τι είδους κατάσταση είναι αυτή; (Επιφυλακτικότητα.) Αποφεύγουν τον Θεό για να προφυλαχθούν από Αυτόν. Και ποια διάθεση υπάρχει μέσα στην επιφυλακτικότητά τους; Η μοχθηρία. Προφυλάσσονται πάντα από τον Θεό όταν ενεργούν, φοβούνται ότι ο Θεός θα τους διακρίνει, και δεν αποδέχονται την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Είναι αυτό πίστη στον Θεό; Δεν δείχνει αυτό ότι αντιστέκονται στον Θεό; Αυτή η κατάσταση είναι πολύ αρνητική, δεν είναι φυσιολογική. Παρ’ όλο που μπορούν να συνεχίζουν να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού, τη στιγμή που ακούν λόγια του Θεού τα οποία κρίνουν κι εκθέτουν τους ανθρώπους, τρέπονται σε φυγή ή βρίσκουν βιαστικά ένα πρόσχημα κι έναν τρόπο να συμβιβαστούν για να καλυφθούν. Προσπαθούν πολύ να κρυφτούν, και κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να υπεκφεύγουν και να προφυλάσσονται, ενώ ταυτόχρονα πολεμούν διαρκώς τον Θεό βαθιά μέσα τους. Δεν αναζητούν τις προθέσεις του Θεού, ούτε την αλήθεια, σε ό,τι κάνουν. Αντιθέτως, θέλουν να δείξουν ακόμη περισσότερο ότι μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό χωρίς παράπονο, προσπαθώντας να κερδίσουν την επιδοκιμασία όλων μέσω της προσποίησης και της ψευτιάς. Όσο για το τι λέει ο Θεός, τι απαιτεί από τέτοιους ανθρώπους, και πώς τους αξιολογεί και τους ορίζει, δεν τους ενδιαφέρουν τέτοια πράγματα και δεν θέλουν να ξέρουν. Βαθιά μέσα τους, δεν έχουν ξεκαθαρίσει πραγματικά ποιος ακριβώς είναι ο Θεός, αλλά αντιθέτως όλα είναι φαντασία και κρίση. Όταν ο Θεός κάνει κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις δικές τους αντιλήψεις, το καταδικάζουν βαθιά μέσα τους. Παρ’ όλο που λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, η καρδιά τους είναι γεμάτη αμφιβολία. Αυτή είναι η μοχθηρή διάθεση των ανθρώπων.

Κάποιοι αντίχριστοι συχνά προσπαθούν να δοκιμάσουν τον Θεό. Κάνουν ένα βήμα μπροστά, βολιδοσκοπούν την κατάσταση, κι έπειτα κάνουν ένα ακόμη βήμα. Με απλά λόγια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχουν μια στάση του «βλέποντας και κάνοντας». Τι σημαίνει «βλέποντας και κάνοντας»; Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι κάποιος παραιτείται από τη δουλειά του κι έπειτα προσεύχεται ενώπιον του Θεού, λέγοντας: «Θεέ μου, δεν έχω πια δουλειά. Ελπίζω να με στηρίξεις στο μέλλον. Εμπιστεύομαι τα πάντα στα χέρια σου. Σου αφιερώνω τη ζωή μου». Όταν τελειώσει την προσευχή, περιμένει να δει αν ο Θεός θα του παρέχει οποιεσδήποτε ευλογίες, αν θα του δώσει κάποια υπερφυσική αποκάλυψη ή μεγαλύτερη χάρη, αν τουλάχιστον θα αποκτήσει και θα απολαμβάνει περισσότερα από όσα όταν εργαζόταν στον κόσμο. Με αυτόν τον τρόπο δοκιμάζει τον Θεό. Τι είναι αυτή η προσευχή κι αυτή η αφοσίωση; (Είναι μια συναλλαγή.) Δεν υπάρχει μοχθηρή διάθεση σε αυτήν τη συναλλαγή; (Ναι, υπάρχει.) Η προσέγγισή του είναι να ξεκινήσει προσφέροντας ένα μικρό δέλεαρ ώστε να προσελκύσει μια πιο πολύτιμη εισφορά, όπως να ζητήσει χάρη κι ευλογίες από τον Θεό. Αυτός είναι ο στόχος του. Κάποιος λέει: «Η κατάσταση στην Κίνα είναι τόσο φρικτή. Η κατάσταση με τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα που συλλαμβάνει ανθρώπους χειροτερεύει συνεχώς. Είναι επικίνδυνο ακόμη και να συναθροίζονται δύο άνθρωποι, ακόμη και να συναθροίζονται τα μέλη μιας τετραμελούς οικογένειας. Με αυτήν την κατάσταση, είναι πολύ επικίνδυνο να πιστεύει κανείς στον θεό στην Κίνα. Αν κάτι πήγαινε πραγματικά στραβά, θα σωζόμασταν; Δεν θα πιστεύαμε μάταια;» Αρχίζει να σκέφτεται: «Πρέπει να βρω έναν τρόπο να φύγω από τη χώρα. Όταν η κατάσταση ήταν καλή στο παρελθόν, επιζητούσα την ευκολία και την άνεση και δεν ήθελα να φύγω από την Κίνα. Ήταν τόσο ωραία να βρισκόμαστε μαζί με την οικογένειά μου, και μπορούσα επίσης να πιστεύω στον θεό και να λαμβάνω ευλογίες. Από αυτήν την κατάσταση θα έβγαινα έτσι ή αλλιώς κερδισμένος. Τώρα τα πράγματα είναι άσχημα, έχουν έρθει οι καταστροφές, και πρέπει να βιαστώ να φύγω από την Κίνα. Μπορώ να συνεχίσω να κάνω το καθήκον μου μόλις φύγω από τη χώρα, και κάνοντας το καθήκον μου θα έχω την ευκαιρία να λάβω ευλογίες». Στο τέλος, εγκαταλείπει τη χώρα. Τι είναι αυτό; Αυτό είναι καιροσκοπία. Όλοι μπορούν να είναι υστερόβουλοι, κι όλοι έχουν συναλλακτική νοοτροπία. Δεν είναι μοχθηρό αυτό; Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσά σας; Βαθιά μέσα τους λένε: «Αν δεχθώ εκφοβισμό εκεί έξω, οι γονείς μου και η οικογένειά μου μπορούν να με προστατεύσουν. Αν με συλλάβουν επειδή πιστεύω στον θεό, θα με κρατήσει ασφαλή ο θεός; Φαίνεται ότι είναι δύσκολο να το ξέρω με σιγουριά. Οπότε, τι να κάνω, αφού δεν μπορώ να το ξέρω με σιγουριά; Είναι βέβαιο ότι οι γονείς μου δεν θα μπορέσουν να με προστατεύσουν. Όταν κάποιος συλλαμβάνεται επειδή πιστεύει στον θεό, οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να τον σώσουν, κι αν δεν μπορέσω να αντέξω τα σκληρά βασανιστήρια και μαρτύρια στα χέρια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και γίνω Ιούδας, δεν θα καταστραφεί η ασήμαντη ζωή μου; Καλύτερα να φύγω από τη χώρα και να πάω στο εξωτερικό να πιστεύω στον θεό». Υπάρχει κανείς που σκέφτεται έτσι; Θα πρέπει να υπάρχει, έτσι δεν είναι; Υπάρχει, λοιπόν, κανείς που λέει: «Μας κακολογείς· δεν έχουμε σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο»; Τέτοιοι άνθρωποι σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μειονότητα, και με τον καιρό θα το δεις και θα το καταλάβεις.

Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της μοχθηρίας των αντίχριστων; Το πρώτο είναι ότι δεν παραδέχονται τα θετικά πράγματα, δεν παραδέχονται ότι υπάρχει αλήθεια, και πιστεύουν ότι οι αιρετικές πλάνες τους και τα μοχθηρά αρνητικά τους πράγματα είναι η αλήθεια. Αυτή είναι μία εκδήλωση της μοχθηρίας των αντίχριστων. Για παράδειγμα, κάποιοι λένε: «Η ευτυχία καθενός βρίσκεται στα δικά του χέρια» και «Μόνο με τη δύναμη μπορεί να έχει κανείς τα πάντα». Αυτή είναι η λογική των αντίχριστων. Πιστεύουν ότι με τη δύναμη αποκτούν ανθρώπους που τους καλοπιάνουν και τους κολακεύουν, ανθρώπους που τους κάνουν δώρα και τους γλείφουν, καθώς και κάθε λογής οφέλη λόγω θέσης και κάθε λογής απολαύσεις. Πιστεύουν ότι δεν είναι πλέον αναγκασμένοι να δέχονται εκφοβισμό ή καθοδήγηση από κανέναν, κι ότι μπορούν εκείνοι να καθοδηγούν τους άλλους. Αυτή είναι η κορυφαία προτεραιότητά τους. Τι πιστεύετε για αυτές τις υστερόβουλες σκέψεις τους; Δεν είναι μοχθηρές; (Ναι, είναι.) Οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν τη σατανική λογική τους και τις αιρετικές τους πλάνες αντί για την αλήθεια. Αυτή είναι μία πτυχή της μοχθηρίας τους. Κατ’ αρχάς, δεν παραδέχονται την αλήθεια, δεν παραδέχονται ότι υπάρχουν θετικά πράγματα, ούτε παραδέχονται την ορθότητα των θετικών πραγμάτων. Επιπλέον, παρ’ όλο που κάποιοι άνθρωποι όντως παραδέχονται ότι υπάρχουν θετικά κι αρνητικά πράγματα σε αυτόν τον κόσμο, πώς προσεγγίζουν τα θετικά πράγματα και την ύπαρξη της αλήθειας; Εξακολουθούν να μην τα αγαπούν, η ζωή που επιλέγουν και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν όσο πιστεύουν στον Θεό παραμένουν αρνητικά κι έρχονται σε αντίθεση με την αλήθεια. Προστατεύουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα. Είτε κάτι είναι θετικό είτε αρνητικό, εφόσον μπορεί να προστατεύσει τα δικά τους συμφέροντα, τότε είναι εντάξει, είναι υπέρτατο. Δεν είναι αυτή μοχθηρή διάθεση; Υπάρχει και μια άλλη πτυχή. Τέτοιοι άνθρωποι που κατέχουν μοχθηρή ουσία περιφρονούν εκ φύσεως την ταπεινότητα και την απόκρυψη του Θεού, την αφοσίωση και την καλοσύνη Του. Περιφρονούν εκ φύσεως αυτά τα θετικά πράγματα. Για παράδειγμα, δείτε Εμένα: Δεν είμαι πολύ συνηθισμένος άνθρωπος; Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Γιατί δεν τολμάτε να το πείτε; Εγώ ο ίδιος αναγνωρίζω ότι είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι είμαι αξιοθαύμαστος ή σπουδαίος. Είμαι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Πάντοτε αναγνώριζα αυτό το γεγονός και τολμώ να το αντιμετωπίσω. Δεν θέλω να είμαι υπεράνθρωπος ή σπουδαίος άνθρωπος. Πόσο εξαντλητικό θα ήταν αυτό! Κάποιοι άνθρωποι απαξιώνουν το γεγονός ότι είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος και τρέφουν πάντοτε αντιλήψεις για Μένα. Όταν εκείνοι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό προσέρχονται ενώπιόν Μου, προσέρχονται με κάποια ευλάβεια, ανεξάρτητα από την εξωτερική μου εμφάνιση. Υπάρχουν, όμως, κι εκείνοι που, αν και Μου μιλάνε πολύ ευγενικά, βαθιά μέσα τους τρέφουν περιφρονητική στάση απέναντί Μου, και μπορώ να το αντιληφθώ αυτό από τον τόνο της φωνής τους κι από τη γλώσσα του σώματός τους. Παρ’ όλο που μερικές φορές φαίνονται γεμάτοι σεβασμό, ό,τι κι αν τους πω απαντούν πάντα αρνητικά, αρνούνται πάντα αυτό που λέω. Για παράδειγμα, λέω ότι κάνει πολλή ζέστη σήμερα, κι εκείνοι λένε: «Όχι, δεν κάνει. Χτες έκανε πάρα πολλή ζέστη». Αρνούνται αυτό που λέω, έτσι δεν είναι; Ό,τι κι αν τους πεις, απαντούν πάντα αρνητικά. Δεν υπάρχουν γύρω μας τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι, υπάρχουν.) Λέω Εγώ: «Το φαγητό σήμερα είναι αλμυρό. Έχει πολύ αλάτι ή πολλή σάλτσα σόγιας;» Κι εκείνοι λένε: «Κανένα από τα δύο. Έχει πολλή ζάχαρη». Ό,τι κι αν πω, εκείνοι το αρνούνται. Οπότε, δεν λέω τίποτε άλλο, δεν συνεννοούμαστε, και μιλάμε διαφορετικές γλώσσες. Υπάρχουν και κάποιοι που, όταν Με ακούνε να μιλάω για την πίστη στον Θεό, λένε: «Είσαι ειδικός σε αυτό το θέμα, οπότε θα ακούσω». Αν μιλήσω λίγο για οτιδήποτε εξωτερικό, δεν θέλουν πλέον να ακούσουν, λες και δεν ξέρω τίποτε για εξωτερικά πράγματα. Δεν πειράζει που δεν Μου δίνουν καμία προσοχή, θέλω να είμαι αθόρυβος. Δεν χρειάζομαι κανέναν να Μου δίνει προσοχή, κάνω απλώς αυτό που οφείλω να κάνω. Έχω τις αρμοδιότητές Μου κι έχω τον δικό Μου τρόπο ζωής. Πείτε Μου, τι δείχνουν αυτές οι στάσεις που έχουν οι άνθρωποι; Βλέπουν ότι δεν φαίνομαι σπουδαίος ή ικανός, κι ότι μιλάω και συμπεριφέρομαι σαν ένας συνηθισμένος άνθρωπος, κι έτσι σκέφτονται: «Πώς και δεν είσαι όπως ο θεός; Κοίτα εμένα. Αν ήμουν θεός, θα ήμουν σαν αυτόν». Δεν έχει σημασία αν είναι κανείς σαν τον Θεό ή όχι. Εσύ απαιτείς να είμαι σαν τον Θεό. Ποτέ δεν είπα ότι είμαι σαν Εκείνον, και ποτέ δεν θέλησα να είμαι σαν Εκείνον. Απλώς κάνω αυτό που οφείλω να κάνω. Αν πάω κάπου και κάποιοι άνθρωποι δεν Με αναγνωρίζουν, τότε αυτό είναι υπέροχο, καθώς Με γλιτώνει από φασαρίες. Βλέπεις, ο Κύριος Ιησούς μιλούσε κι εργαζόταν πολύ τότε στην Ιουδαία, κι όποιες διεφθαρμένες διαθέσεις κι αν είχαν οι μαθητές που Τον ακολουθούσαν, η στάση τους απέναντί Του ήταν όπως η στάση του ανθρώπου απέναντι στον Θεό. Ήταν μια κανονική σχέση. Ωστόσο, υπήρχαν κάποιοι που είπαν για τον Κύριο Ιησού: «Δεν είναι γιος ξυλουργού;» κι ακόμη και κάποιοι που Τον ακολουθούσαν για πολύ καιρό έτρεφαν συνεχώς αυτήν τη στάση. Αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζει συχνά ο ενσαρκωμένος Θεός όταν γίνεται ένα συνηθισμένο, κανονικό ανθρώπινο ον, και είναι κοινό φαινόμενο. Κάποιοι είναι πολύ ενθουσιώδεις όταν Με γνωρίζουν για πρώτη φορά, κι όταν φεύγω πέφτουν κάτω και κλαίνε γοερά, αλλά αυτό δεν βοηθάει κατά τη διάρκεια μιας πραγματικής αλληλεπίδρασης, και πολλές φορές πρέπει να το υπομείνω. Γιατί πρέπει να το υπομείνω; Επειδή κάποιοι άνθρωποι είναι ανόητοι, κάποιοι δεν μπορούν να καλλιεργηθούν, κάποιοι χρειάζονται ως πάροχοι υπηρεσιών, και κάποιοι δεν ακούν καμία λογική. Γι’ αυτό πρέπει να το υπομείνω κάποιες φορές, και μερικές φορές δεν μπορώ να επιτρέψω σε κάποιους ανθρώπους να Με πλησιάσουν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ αποκρουστικοί κι έχουν ανταγωνιστική διάθεση. Πώς έχουν ανταγωνιστική διάθεση; Για παράδειγμα, βλέπω ένα σκυλάκι που φαίνεται πολύ αξιαγάπητο, και λέω: «Ας το πούμε Χουαμάο». Και ποια στάση έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι απέναντι σε αυτό το όνομα; Είναι απλώς ένα όνομα. Κι αφού εγώ το σκέφτηκα πρώτη, έτσι θα πρέπει να ονομάσουμε τον σκύλο. Τι πιο φυσιολογικό. Κάποιοι άνθρωποι με ανταγωνιστική διάθεση δεν θέλουν αυτό το όνομα, και λένε: «Τι είδους όνομα είναι το Χουαμάο; Δεν έχω ακούσει ποτέ σκύλο να τον λένε Χουαμάο. Ας μην τον πούμε έτσι. Πρέπει να του δώσουμε ένα αγγλικό όνομα». Εγώ λέω: «Δεν μου έρχονται εύκολα στο μυαλό αγγλικά ονόματα, όποτε πείτε τον έτσι όπως θέλετε εσείς κι εγώ θα υποκύψω στη δική σας απόφαση». Γιατί υποκύπτω στη δική τους απόφαση; Πρόκειται για ένα ασήμαντο ζήτημα. Οπότε, γιατί να έρθω σε αντιπαράθεση; Κάποιοι δεν υποκύπτουν κι αντιθέτως πρέπει να έρθουν σε αντιπαράθεση για τέτοια πράγματα. Επειδή υπέκυψα, δεν σημαίνει ότι πιστεύω πως έκανα λάθος. Απλώς αυτή είναι η αρχή με την οποία συμπεριφέρομαι κι ενεργώ. Μόνο και μόνο επειδή δεν έρχομαι σε αντιπαράθεση μαζί σου, δεν σημαίνει ότι σε φοβάμαι. Δεν έρχομαι σε αντιπαράθεση, αλλά ξέρω βαθιά μέσα Μου ότι είσαι δύσπιστος, και θα προτιμούσα να έχω αλληλεπιδράσεις με έναν σκύλο παρά με τους ομοίους σου. Εκτός από τους λίγους ανθρώπους με τους οποίους πρέπει να αλληλεπιδρώ στη ζωή Μου, οι άνθρωποι με τους οποίους θα έχω αλληλεπιδράσεις είναι οι αδελφοί και αδελφές, οι άνθρωποι του οίκου του Θεού. Αυτή είναι η αρχή Μου. Δεν αλληλεπιδρώ ούτε με έναν άπιστο. Δεν έχω την ανάγκη να το κάνω αυτό. Ωστόσο, αν υπάρχουν δύσπιστοι στον οίκο του Θεού που είναι φιλικοί προς τον οίκο Του, τότε μπορούν να είναι φίλοι της εκκλησίας. Είτε βοηθούν την εκκλησία είτε καταβάλλουν κάποια προσπάθεια και χειρίζονται κάποια ζητήματα για την εκκλησία, η εκκλησία μπορεί να τους φιλοξενήσει, αλλά εγώ δεν θα έχω αλληλεπιδράσεις μαζί τους όπως έχω με τους αδελφούς και τις αδελφές. Είμαι πολύ απασχολημένος με το έργο Μου και δεν έχω χρόνο να ασχολούμαι με τέτοια ζητήματα. Κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια θα πρέπει να έχουν κάποια ιδέα για το έργο του Θεού, τον ενσαρκωμένο Θεό και τη σωτηρία των ανθρώπων από τον Θεό. Ωστόσο, δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Είναι ακριβώς ίδιοι με τους άπιστους και δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Πείτε Μου, τι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Είναι γεννημένοι διάβολοι, οι εχθροί του Θεού. Όταν βαθαίνει η σχέση κάποιου με σατανικούς, διαβολικούς ανθρώπους, όλα καταλήγουν σε συμφορά και καταστροφή.

Μπορείτε όλοι σας να αντιληφθείτε από την καθημερινότητά σας ότι, σε όποια ομάδα ανθρώπων κι αν ενταχθείς, πάντα θα υπάρχει κάποιος που δεν σε συμπαθεί, κι ακόμη κι αν δεν τον προκαλέσεις ή δεν τον δυσαρεστήσεις, εκείνος θα λέει κακά πράγματα για σένα, θα σε κρίνει και θα σε συκοφαντεί. Δεν έχεις ιδέα τι έχει συμβεί, κι ωστόσο σε αντιπαθεί, δεν τα πηγαίνει καλά μαζί σου και θέλει να σε εκφοβίζει. Ποιο είναι το ζήτημα εδώ; Δεν έχεις ιδέα τι έχεις κάνει για να τον δυσαρεστήσεις, αλλά για κάποιον άγνωστο λόγο δέχεσαι εκφοβισμό από εκείνον. Υπάρχουν τέτοιοι κακοί άνθρωποι; (Ναι, υπάρχουν.) Είναι αντίπαλοί σου και μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η συμπεριφορά τους. Πριν καν αλληλεπιδράσεις μαζί τους, σε αντιπαθούν από την πρώτη στιγμή και σκέφτονται πώς μπορούν να σε βλάψουν. Δεν είναι πικρόχολοι αντίπαλοί σου; (Ναι, είναι.) Μπορείς να τα πηγαίνεις καλά με έναν πικρόχολο αντίπαλο; Μπορείς να βαδίσεις στο ίδιο μονοπάτι με εκείνον; Ασφαλώς όχι. Άρα, θα συγκρουστείς και θα έρθεις σε αντιπαράθεση με τέτοιους ανθρώπους; (Όχι, δεν θα έρθω σε αντιπαράθεση μαζί τους.) Γιατί όχι; Επειδή δεν ακούν καμία λογική. Κάποιοι άνθρωποι αποστρέφονται κι απεχθάνονται εκ φύσεως τα θετικά πράγματα, τα σωστά πράγματα, τα πράγματα που είναι συγκριτικά καλά ανάμεσα στους ανθρώπους, δηλαδή τα θετικά πράγματα που οι άνθρωποι μάλλον λαχταρούν κι επιθυμούν. Μια ξεκάθαρη διάθεση που έχουν τέτοιοι άνθρωποι είναι η μοχθηρία. Είναι μοχθηροί άνθρωποι. Για παράδειγμα, ένας άνδρας ψάχνει να βρει φιλενάδα, και σκέφτεται: «Είτε είναι άσχημη είτε όμορφη, αν είναι ενάρετη και καλή, και μπορούμε να συμβαδίσουμε στη ζωή, τότε μου αρκεί. Ειδικά αν πρόκειται για γυναίκα με ανθρώπινη φύση και πίστη, είτε είμαι πλούσιος είτε φτωχός, είτε άσχημος είτε όμορφος, ή ακόμη κι αν αρρωστήσω, θα είναι απόλυτα αφοσιωμένη σ’ εμένα». Οι τίμιοι άνθρωποι συνήθως έχουν αυτήν την άποψη. Τι είδους άνθρωποι δεν συμπαθούν ή δεν εγκρίνουν αυτήν την άποψη; (Οι μοχθηροί άνθρωποι.) Πείτε Μου, λοιπόν, τι άποψη έχουν οι μοχθηροί άνθρωποι; Πώς αντιδρούν όταν ακούνε αυτά τα λόγια; Σε χλευάζουν, λέγοντας: «Ηλίθιε! Σε ποια εποχή ζούμε; Και ψάχνεις μια τέτοια γυναίκα; Θα πρέπει να βρεις μια πλούσια κι όμορφη γυναίκα!» Οι συνηθισμένοι άνδρες παντρεύονται τίμιες κι ενάρετες γυναίκες και ζουν μια ταιριαστή και σωστή ζωή, μαζί με μια ενωμένη κι ευτυχισμένη οικογένεια. Συμπεριφέρονται με καθαρότητα στη ζωή. Σκέφτονται έτσι οι μοχθηροί άνθρωποι; (Όχι.) Λένε: «Στον σημερινό κόσμο, μπορεί ένας άνδρας να εξακολουθεί να αποκαλείται άνδρας αν δεν είχε καμιά δεκαριά φιλενάδες και πολλές συζύγους; Αν δεν είχε, τότε έχει χαραμίσει τη ζωή του!» Όλοι έχουν αυτήν την άποψη. Τους λες: «Βρες μια τίμια, ενάρετη και καλή γυναίκα, ειδικά κάποια με ανθρώπινη φύση και πίστη», αλλά το δέχονται; (Όχι.) Σε χλευάζουν και λένε: «Είσαι τόσο ηλίθιος! Κανείς δεν ασχολείται στον σημερινό κόσμο με τα ζητήματα των άλλων. Όλοι ζουν απελευθερωμένα και χωρίς περιορισμούς. Ειδικά αν φύγεις από την Κίνα και πας στη Δύση, υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη ελευθερία και κανείς δεν σου κάθεται στον σβέρκο. Γιατί είσαι τόσο σκληρός με τον εαυτό σου; Είσαι τόσο ανόητος!» Αυτήν την άποψη έχουν. Πώς νιώθουν, λοιπόν, όταν τους μιλάς για θετικά πράγματα, για τα πιο υπέροχα θετικά πράγματα του ανθρώπου που σχετίζονται με την αλήθεια και τη δικαιοσύνη; Νιώθουν απέχθεια και σε καταριούνται βαθιά μέσα τους. Μόλις καταλάβουν ότι είσαι τέτοιου είδους άνθρωπος, θα είναι επιφυλακτικοί απέναντί σου και θα σε αποφεύγουν. Οι άνθρωποι που δεν είναι ίδιας λογικής, δεν ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι. Ξέρουν ότι νιώθεις απέχθεια απέναντι σε ανθρώπους όπως εκείνοι, και βαθιά μέσα τους απαξιώνουν ανθρώπους όπως εσύ. Δεν θέλουν να σου μιλήσουν για το πόσο ωραία ντύνονται και πώς χαζολογούν με άλλους ανθρώπους. Φοβούνται ότι θα συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια και θα προσπαθήσεις να τους πείσεις να ακολουθήσουν το σωστό μονοπάτι, και νιώθουν απόλυτη αποστροφή. Με άλλα λόγια, στα μύχια της καρδιάς τους, απαξιώνουν όλα τα θετικά πράγματα. Επομένως, αν συναντήσετε τέτοιους ανθρώπους όταν κηρύττετε το ευαγγέλιο, τότε δεν μπορείτε να το κηρύξετε σε αυτούς. Ακόμη κι αν το κάνετε κι αρχίσουν να πιστεύουν, εξακολουθούν να είναι αντίχριστοι και δεν μπορούν να σωθούν. Γιατί εσείς μπορείτε να κάθεστε εδώ και να ακούτε το κήρυγμά Μου; Δεν είναι επειδή έχετε μια καρδιά που αγαπά την αλήθεια έστω και λίγο; Εφόσον το Άγιο Πνεύμα εργάζεται πάνω σου όσο σας μιλάω, θα νιώθεις συγκίνηση κι ενθάρρυνση στην καρδιά σου, και θα επιθυμείς να αφιερωθείς, να υποφέρεις και να δαπανήσεις τον εαυτό σου για να επιδιώξεις τη δικαιοσύνη, την αλήθεια και τη σωτηρία. Τη στιγμή που αυτοί οι μοχθηροί άνθρωποι ακούν κάποιον να λέει ότι θα δαπανήσει τον εαυτό του για τη δικαιοσύνη, την αλήθεια και τον Θεό, νιώθουν ότι αυτά τα λόγια είναι κενά, ότι είναι σλόγκαν, ότι είναι ακατανόητα, και κάνουν διακρίσεις κατά τέτοιων ανθρώπων. Επομένως, όταν συναντάτε τέτοιους μοχθηρούς ανθρώπους, μη συναναστρέφεστε μαζί τους για τίποτα. Δεν είστε ίδιοι με εκείνους, οπότε απλώς κρατήστε αποστάσεις. Όταν συναντώ τέτοιους ανθρώπους και βλέπω ότι έχουν αυτήν τη στάση απέναντί Μου και μιλάνε με αυτόν τον τόνο, θα πρέπει να τους κλαδέψω και να τους κάνω διάλεξη; (Όχι, δεν είναι απαραίτητο.) Δεν είναι απαραίτητο. Δεν χρειάζεται να τους δώσω σημασία, δεν χρειάζεται να τους απαντήσω. Μπορείς να τους αλλάξεις αν τους απαντήσεις; Δεν μπορείς να τους αλλάξεις. Τους κάνεις απλώς στην άκρη και δεν ασχολείσαι άλλο. Η πίστη τέτοιων ανθρώπων στον Θεό δεν θα διαρκέσει πολύ. Πρώτον, δεν αγαπούν την αλήθεια. Δεύτερον, απεχθάνονται τα θετικά πράγματα. Τρίτον, κάνουν διάκριση εναντίον του Θεού, έχουν τη χαμηλότερη εκτίμηση και τη μεγαλύτερη περιφρόνηση για τη διάθεση του Θεού κι όλα τα αξιαγάπητα πράγματα σε σχέση με τον Θεό. Από αυτά καθορίζεται ότι δεν θα σωθούν ποτέ από τον Θεό. Όπου κι αν βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι, είτε είναι άδολοι είτε ύπουλοι, το γεγονός ότι έχουν αυτές τις εκδηλώσεις δείχνει ότι υπάρχει οπωσδήποτε κάποια μοχθηρία στις διαθέσεις τους.

Όπου επικρατεί ένας αντίχριστος, η ζωή της εκκλησίας και τα αποτελέσματα που επιτυγχάνει ο εκλεκτός λαός του Θεού κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του δεν θα είναι καλά, και το έργο του οίκου του Θεού θα παρεμποδίζεται. Επομένως, αν οι αντίχριστοι δεν διαχωριστούν και δεν αποβληθούν, το έργο της εκκλησίας θα υποστεί μεγάλη απώλεια και πολλοί από τον εκλεκτό λαό του Θεού θα ζημιωθούν! Οι ψευδο-επικεφαλής κυρίως δεν μπορούν να εκτελέσουν πραγματικό έργο, κι όταν χειρίζονται κάποια γενικά θέματα, έχουν αργή πρόοδο και είναι αναποτελεσματικοί. Επιπλέον, δεν ξέρουν πώς να καλλιεργούν και να αξιοποιούν καλούς ανθρώπους καλού επιπέδου που επιδιώκουν την αλήθεια. Και τι γίνεται με τους αντίχριστους; Όταν επικρατεί ένας αντίχριστος, ενεργεί μόνο για τη δική του φήμη, το δικό του κέρδος και τη δική του θέση. Δεν κάνει κανένα πραγματικό έργο, και διαταράσσει και αναστατώνει ευθέως το έργο της εκκλησίας. Οι αντίχριστοι ειδικά επιδίδονται στην καταστροφή και δεν διαφέρουν καθόλου από τον Σατανά. Αν ένας αντίχριστος δει κάποιους ανθρώπους που αγαπούν κι επιδιώκουν την αλήθεια, νιώθει δυσφορία. Από πού προέρχεται αυτή η δυσφορία; Προέρχεται από τη μοχθηρή του διάθεση· στη φύση του, δηλαδή, υπάρχει μια μοχθηρή διάθεση που μισεί τη δικαιοσύνη, μισεί τα θετικά πράγματα, μισεί την αλήθεια κι εναντιώνεται στον Θεό. Γι’ αυτό όταν δει κάποιον που επιδιώκει την αλήθεια, λέει: «Δεν είσαι πολύ μορφωμένος κι ούτε πολύ εμφανίσιμος, αλλά εξακολουθείς να επιδιώκεις πραγματικά την αλήθεια». Τι στάση δείχνει αυτό; Αυτό είναι περιφρόνηση. Για παράδειγμα, κάποιοι αδελφοί και κάποιες αδελφές έχουν ένα χάρισμα ή μια ιδιαίτερη δεξιότητα και θέλουν να εκτελούν ένα σχετικό καθήκον. Στην πραγματικότητα, αν ληφθούν υπόψη οι διάφορες συνθήκες τους αυτό είναι το κατάλληλο, αλλά πώς συμπεριφέρονται οι αντίχριστοι σε τέτοιους αδελφούς και τέτοιες αδελφές; Βαθιά μέσα τους, σκέφτονται: «Αν θέλεις να εκτελείς αυτό το καθήκον, πρώτα πρέπει να κερδίσεις την εύνοιά μου και να γίνεις μέλος της συμμορίας μου, και μόνο τότε θα σου επιτρέψω να εκτελείς αυτό το καθήκον. Διαφορετικά, κάνε όνειρα!» Έτσι δεν συμπεριφέρονται οι αντίχριστοι; Γιατί οι αντίχριστοι απεχθάνονται τόσο εκείνους που πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό, έχουν κάποιο αίσθημα δικαιοσύνης και κάποια ανθρώπινη φύση, και κάνουν κάποια προσπάθεια να επιδιώκουν την αλήθεια; Γιατί έρχονται πάντα σε αντιπαράθεση με τέτοιους ανθρώπους; Όταν βλέπουν ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια και συμπεριφέρονται καλά, ανθρώπους που δεν είναι ποτέ αρνητικοί και έχουν ευγενικές προθέσεις, νιώθουν δυσφορία. Όταν οι αντίχριστοι βλέπουν ανθρώπους που συμπεριφέρονται αμερόληπτα, ανθρώπους που μπορούν να εκτελούν το καθήκον τους σύμφωνα με τις αρχές, και να κάνουν πράξη την αλήθεια μόλις την κατανοήσουν, θυμώνουν πραγματικά, στύβουν το μυαλό τους προσπαθώντας να σκεφτούν έναν τρόπο να βασανίσουν αυτούς τους ανθρώπους, και προσπαθούν να τους κάνουν τη ζωή δύσκολη. Αν κάποιος διακρίνει τη φύση-ουσία ενός αντίχριστου, διακρίνει την υπουλότητα και τη μοχθηρία του αντίχριστου κι επιθυμεί να τον ξεσκεπάσει και να τον καταγγείλει, τι θα κάνει ο αντίχριστος; Ο αντίχριστος θα σκεφτεί όποιον τρόπο μπορεί για να απαλλαγεί από αυτό το κακό σπυρί και να βγάλει αυτό το αγκάθι από τη σάρκα του και θα υποκινήσει τους αδελφούς και τις αδελφές να απορρίψουν αυτόν τον άνθρωπο. Ένας συνηθισμένος αδελφός ή μια συνηθισμένη αδελφή δεν έχει κανένα κύρος και καμία θέση στην εκκλησία. Απλώς διακρίνουν κάπως αυτόν τον αντίχριστο και δεν αποτελούν απειλή για εκείνον. Τότε, γιατί ο αντίχριστος τους αντιπαθεί πάντα και τους φέρεται σαν να είναι κακό σπυρί κι αγκάθι στη σάρκα του; Πώς είναι εμπόδιο στον δρόμο του αντίχριστου αυτοί οι άνθρωποι; Γιατί ο αντίχριστος δεν μπορεί να δεχθεί τέτοιους ανθρώπους; Επειδή ο αντίχριστος έχει μοχθηρή διάθεση μέσα του. Δεν μπορεί να ανεχτεί ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια ή ακολουθούν το σωστό μονοπάτι. Εναντιώνεται σε οποιονδήποτε θέλει να ακολουθήσει το σωστό μονοπάτι, και σου δυσκολεύει σκοπίμως τη ζωή, και στύβει το μυαλό του προσπαθώντας να σκεφτεί έναν τρόπο να σε ξεφορτωθεί· αλλιώς, σε καταπιέζει για να γίνεις αρνητικός κι αδύναμος ή βρίσκει κάτι εναντίον σου και το διαδίδει για να σε απορρίψουν οι άλλοι. Τότε είναι χαρούμενος. Αν δεν τον ακούσεις ή δεν ακολουθήσεις αυτό που λέει, και συνεχίσεις να επιδιώκεις την αλήθεια, να ακολουθείς το σωστό μονοπάτι, και να είσαι καλός άνθρωπος, νιώθει άβολα μέσα του, κι αισθάνεται ταραχή και δυσφορία όταν σε βλέπει να εκτελείς το καθήκον σου. Τι έχει συμβεί; Τον έχεις δυσαρεστήσει; Όχι. Γιατί σου φέρεται έτσι όταν δεν του έχεις κάνει τίποτε ούτε έχεις βλάψει τα συμφέροντά του με οποιονδήποτε τρόπο; Αυτό δείχνει μόνο ότι η φύση αυτού του πράγματος —των αντίχριστων —είναι μοχθηρή, κι ότι εναντιώνονται έμφυτα στη δικαιοσύνη, στα θετικά πράγματα και στην αλήθεια. Αν τους ρωτήσεις τι ακριβώς συμβαίνει, δεν ξέρουν καν. Απλώς σου δυσκολεύουν σκοπίμως τη ζωή. Αν πεις να γίνει κάτι με έναν τρόπο, εκείνοι πρέπει να το κάνουν με άλλο τρόπο. Αν πεις ότι ο τάδε δεν είναι και πολύ ικανός, εκείνοι λένε ότι είναι καταπληκτικός. Αν πεις ότι αυτός είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να διαδοθεί το ευαγγέλιο, εκείνοι λένε ότι είναι κακός τρόπος. Αν πεις ότι μια αδελφή που πιστεύει στον Θεό μόνο εδώ κι ένα ή δύο χρόνια έχει γίνει αρνητική κι αδύναμη και χρειάζεται υποστήριξη, εκείνοι λένε: «Δεν είναι απαραίτητο. Είναι πιο δυνατή από σένα». Με λίγα λόγια, έρχονται πάντα σε αντιπαράθεση μαζί σου κι ενεργούν σκοπίμως αντίθετα με εσένα. Με βάση ποια αρχή έρχονται σε αντιπαράθεση μαζί σου; Με την αρχή πως ό,τι λες πως είναι σωστό, εκείνοι λένε πως είναι λάθος, κι ό,τι λες πως είναι λάθος, εκείνοι λένε πως είναι σωστό. Υπάρχουν αλήθεια-αρχές στις πράξεις τους; Καμία απολύτως. Απλώς θέλουν να γελοιοποιηθείς, να σε φέρουν σε δύσκολη θέση, να σε λυγίσουν, να σε τσακίσουν, ώστε να μην μπορείς να κρατάς ψηλά το κεφάλι, να μην επιδιώκεις πλέον την αλήθεια, να γίνεις αδύναμος, και να μην πιστεύεις πια· τότε έχουν πετύχει τον σκοπό τους, και νιώθουν χαρά βαθιά μέσα τους. Τι συμβαίνει εδώ; Αυτή είναι η μοχθηρή ουσία των ανθρώπων που είναι αντίχριστοι. Αν δουν αδελφούς και αδελφές που δοξάζουν τον Θεό και καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό και δεν τους δίνουν καμία σημασία, είναι χαρούμενοι; Όχι, δεν είναι. Πώς νιώθουν; Νιώθουν ζήλια. Συνήθως, όταν οι άνθρωποι ακούνε κάποιον να επαινεί κάποιον άλλο, η φυσιολογική αντίδρασή τους είναι: «Κι εγώ είμαι πολύ καλός. Γιατί δεν επαινείς κι εμένα;» Έχουν αυτήν τη μικρή ιδέα, αλλά όταν ακούνε κάποιον να καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό, σκέφτονται: «Έχει τέτοια εμπειρία και καταθέτει τέτοια μαρτυρία, κι όλοι τον εγκρίνουν. Έχει αυτήν την κατανόηση. Γιατί εγώ δεν έχω αυτήν την κατανόηση;» Φθονούν και θαυμάζουν αυτόν τον άνθρωπο. Οι αντίχριστοι έχουν ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό: Όταν ακούνε κάποιον να καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό, λέγοντας: «Αυτό είναι έργο Θεού, αυτή είναι η πειθαρχία του Θεού, αυτές είναι οι πράξεις, οι ρυθμίσεις του Θεού, κι είμαι πρόθυμος να υποταχθώ», οι αντίχριστοι δυσαρεστούνται και σκέφτονται: «Λες ότι όλα είναι έργο θεού. Έχεις δει πώς κυβερνά τα πάντα ο θεός; Έχεις νιώσει πώς ρυθμίζει τα πάντα ο θεός; Πώς γίνεται εγώ να μην ξέρω τίποτε γι’ αυτό;» Μία πτυχή είναι ότι είναι ίδιοι με τον Σατανά όσον αφορά τον τρόπο που αντιμετώπισε την έγκριση του Ιώβ από τον Θεό. Οι αντίχριστοι έχουν την ίδια νοοτροπία με τον Σατανά όταν ο Θεός κερδίζει έναν άνθρωπο. Έχουν τη διάθεση του Σατανά. Μια άλλη πτυχή είναι ότι, αν κάποιος κατανοεί την αλήθεια και διακρίνει τους αντίχριστους, και δεν τους ακολουθεί αλλά αντιθέτως τους απορρίπτει, τότε οι αντίχριστοι παθαίνουν παροξυσμό, και σκέφτονται: «Δεν μπορώ να κερδίσω καθόλου αυτόν τον άνθρωπο, οπότε θα τον εξοντώσω!» Γι’ αυτό, όταν ο Ιώβ αντιμετώπισε δοκιμασίες, ο Θεός είπε στον Σατανά: «Αυτός εις την χείρα σου· μόνον την ζωήν αυτού φύλαξον». Αν ο Θεός δεν το είχε πει αυτό, θα είχε δείξει έλεος ο Σατανάς; (Όχι.) Αυτό είναι βέβαιο. Δεν θα είχε δείξει έλεος σε καμία περίπτωση.

Τι στάση κρατούν οι αντίχριστοι απέναντι στους αδελφούς και στις αδελφές που επιδιώκουν κι αγαπούν την αλήθεια, απέναντι στους ανθρώπους που έχουν κάποια πίστη και εκτελούν το καθήκον τους με κάποια αφοσίωση; Και τι στάση κρατούν απέναντι σε κάποιους ανθρώπους που μιλούν για εμπειρίες ζωής ώστε να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό και συναναστρέφονται συχνά με τους αδελφούς και τις αδελφές πάνω στην αλήθεια; (Νιώθουν ζήλια και μίσος.) Σε τι βασίζεται η στάση τους; Βασίζεται στη μοχθηρή τους διάθεση. Επομένως, όταν τους βλέπεις συχνά να καταπιέζουν κάποιον, να μισούν κάποιον, και να κάνουν κάποιους ανθρώπους να υποφέρουν χωρίς καμία εξήγηση, τότε ξέρεις ότι κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τη μοχθηρή διάθεση ενός αντίχριστου, κι ότι είναι βαθιά ριζωμένη κι έμφυτη. Από αυτό το επιχείρημα, είναι σαφές ότι οι άνθρωποι που είναι αντίχριστοι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να σωθούν. Δεν επιτρέπουν στους αδελφούς και στις αδελφές να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό. Άρα, μπορούν οι ίδιοι να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό; (Όχι.) Δεν τους αρέσει καθόλου όταν άλλοι άνθρωποι καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό· φτάνουν μάλιστα στο σημείο να τρίζουν τα δόντια τους. Πείτε Μου, λοιπόν, μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό; Είναι εντελώς ανίκανοι να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό. Κάποιοι λένε: «Δεν ισχύει αυτό. Κάποιοι αντίχριστοι καταθέτουν πολύ καλή μαρτυρία για τον Θεό, και οι αδελφοί και οι αδελφές κλαίνε γοερά όταν την ακούνε». Τι είδους μαρτυρία είναι αυτή; Πρέπει να ακούσετε αυτήν τη «μαρτυρία» για να κρίνετε αν είναι πραγματική μαρτυρία ή όχι. Ας πούμε ότι κάποιος έχει καλή δουλειά και καλή οικογένεια και, επειδή τον συγκινεί ο Θεός, εγκαταλείπει αυτήν την καλή δουλειά και την οικογένειά του και δαπανά τον εαυτό του, σώμα και πνεύμα, για τον Θεό. Παρ’ όλο που νιώθει θλίψη στην καρδιά του, τα εγκαταλείπει όλα. Οι αδελφοί και οι αδελφές τού λένε: «Δεν νιώθεις ούτε λίγο αδύναμος;» Εκείνος απαντάει: «Ναι, λίγο, αλλά το γεγονός ότι μπόρεσα να εγκαταλείψω την οικογένειά μου και τη δουλειά μου, δεν είναι εξολοκλήρου έργο θεού; Κέρδιζα δύο ή τρεις χιλιάδες την ημέρα, και δεκάδες χιλιάδες τον μήνα, και είχα πολλά περιουσιακά στοιχεία. Όταν άρχισα να πιστεύω στον θεό, για να εκτελέσω το καθήκον μου, παρέδωσα σε κάποιον άλλο τα περιουσιακά μου στοιχεία για να τα φροντίζει». Οι άλλοι ρωτάνε: «Δεν έχεις διαχειριστεί καθόλου τα περιουσιακά σου στοιχεία από τότε που τα παρέδωσες σε κάποιον άλλο; Δεν σου ανήκει πλέον κανένα μέρος τους; Πώς παρέδωσες τα περιουσιακά σου στοιχεία;» Εκείνος απαντάει: «Ήταν έργο θεού». Δεν είναι πολύ διφορούμενο αυτό; (Ναι, είναι.) Είναι μόνο κενά λόγια. Επιπλέον, δεν κομπάζει απλώς όταν λέει πόσο μεγάλα ήταν τα κέρδη του; Γιατί το λέει αυτό; Καταθέτει μαρτυρία για το πόσα πράγματα εγκατέλειψε. Καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό; Καταθέτει μαρτυρία για τη λίγο «ένδοξη» ιστορία του, για το τίμημα που πλήρωσε κι ό,τι δαπάνησε στο παρελθόν, για το πόσα αφιέρωσε, και για το γεγονός ότι δεν έχει παράπονα από τον Θεό. Καταθέτει τίποτε από όλα αυτά μαρτυρία για τον Θεό; Δεν έχετε δει τι έχει κάνει ο Θεός σε όλα αυτά τα πράγματα, έτσι δεν είναι; Δεν είναι αλήθεια ότι καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό. Είναι ξεκάθαρο ότι καταθέτει μαρτυρία για τον εαυτό του, αν και λέει ότι καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό! Δεν είναι εξαπάτηση αυτό; Προσποιείται ότι καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό προκειμένου να καταθέσει μαρτυρία για τον εαυτό του. Δεν είναι αυτό υποκρισία; Τότε, γιατί κάποιοι άνθρωποι συγκινούνται πολύ και κλαίνε ασταμάτητα όταν ακούνε τη μαρτυρία; Υπάρχουν κάθε λογής ανόητοι γύρω μας! Όταν κάποιος αναφέρει ότι καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό, οι αντίχριστοι πρέπει να μιλήσουν για κάποια μικροπράγματα που έχουν κάνει, μικροπράγματα που έχουν αφιερώσει, και τον λίγο χρόνο που έχουν περάσει δαπανώντας τον εαυτό τους· κι όσο περνάει ο καιρός, οι άνθρωποι σταματούν να δίνουν προσοχή, κι έτσι εκείνοι σκαρφίζονται νέα πράγματα να πουν, και με αυτόν τον τρόπο καταθέτουν μαρτυρία για τον εαυτό τους. Αν κάποιος είναι καλύτερος από εκείνους και μπορεί να συναναστρέφεται καλύτερα από εκείνους, φέρνοντας στο φως ένα μέρος της αλήθειας, νιώθουν άβολα. Νιώθουν άβολα επειδή οι προσπάθειές τους να γνωρίσουν την αλήθεια είναι κατώτερες σε σύγκριση με των άλλων και θέλουν πολύ να τους ξεπεράσουν; Όχι. Δεν επιτρέπουν σε κανέναν να είναι καλύτερος από εκείνους, δεν μπορούν να αντέξουν ότι υπάρχουν άλλοι που είναι καλύτεροι από εκείνους, και είναι χαρούμενοι μόνο όταν είναι εκείνοι καλύτεροι από τους άλλους. Δεν είναι μοχθηρό αυτό; Αν κάποιος άλλος είναι καλύτερος από σένα και κατανοεί την αλήθεια περισσότερο από σένα, τότε θα πρέπει να μάθεις από εκείνον. Δεν είναι αυτό καλό πράγμα; Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να τους χαροποιεί όλους. Πάρτε για παράδειγμα τον Ιώβ, αυτόν τον άνθρωπο που έζησε ανάμεσα στους πιστούς του Θεού στην ανθρώπινη ιστορία. Ήταν αυτό κάτι θαυμάσιο που συνέβη στα έξι χιλιάδες χρόνια του έργου διαχείρισης του Θεού, ή ήταν κάτι ελεεινό; (Ήταν κάτι θαυμάσιο.) Ήταν κάτι θαυμάσιο. Τι στάση θα έπρεπε να υιοθετήσετε απέναντι σε αυτό το ζήτημα; Ποια οπτική θα έπρεπε να έχετε; Θα έπρεπε να χαίρεστε για τον Θεό και να Τον εξυμνείτε, να εξυμνείτε τη δύναμη του Θεού, να εξυμνείτε το γεγονός ότι δοξάστηκε ο Θεός. Αυτό ήταν καλό πράγμα. Ήταν τόσο καλό πράγμα, κι όμως κάποιοι άνθρωποι νιώθουν μάλιστα απέχθεια κι αποστροφή γι’ αυτό. Δεν δείχνει αυτό ότι είναι μοχθηροί; Για να είμαστε ειλικρινείς, δείχνει ότι είναι μοχθηροί, κι αυτό είναι αποτέλεσμα της μοχθηρής τους διάθεσης.