Ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό των ψευδο-επικεφαλής που παριστάνουν τους πνευματικούς ανθρώπους; Το γεγονός ότι είναι καλοί στα κηρύγματα. Αυτά τα «κηρύγματα» δεν είναι πραγματικά κηρύγματα. Δεν είναι κηρύγματα συναναστροφής πάνω στην αλήθεια ούτε είναι κηρύγματα που έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Αντιθέτως, είναι κηρύγματα λόγων και δογμάτων· είναι δήθεν πνευματικά κηρύγματα, κηρύγματα των Φαρισαίων. Οι ψευδο-επικεφαλής είναι πολύ καλοί στην επιλογή λέξεων και φράσεων από τα λόγια του Θεού, δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στο να κηρύττουν λόγια και δόγματα, κι ωστόσο δεν αναζητούν ποτέ την αλήθεια στα λόγια του Θεού και δεν στοχάζονται ποτέ πώς θα πρέπει να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Τους ικανοποιεί απλώς και μόνο να μπορούν να κηρύττουν λόγια και δόγματα· μόλις κηρύξουν το δόγμα με σαφήνεια και λογική, νομίζουν ότι αυτό αρκεί και ότι έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα, ότι μπορούν να στέκονται μπροστά στους άλλους και να το παίζουν αφεντικά, κάνοντας διάλεξη από το βάθρο τους. Επιφανειακά, αυτά που λένε και κάνουν φαίνονται να έχουν κάποια σχέση με την αλήθεια, δεν μοιάζουν να προκαλούν διαταράξεις και αναστατώσεις ούτε φαίνονται να υποστηρίζουν λανθασμένα ρητά ή να ενθαρρύνουν λανθασμένες πρακτικές. Κι ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα: δεν μπορούν να επωμιστούν αληθινό έργο ούτε να εκπληρώσουν στο ελάχιστο την ευθύνη τους, κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν τελικά να εντοπίσουν κανένα πρόβλημα στο έργο. Εργάζονται σαν να είναι τυφλοί που προσπαθούν ψηλαφιστά να βρουν τον δρόμο τους: Ακολουθούν πάντα τα συναισθήματά τους και τις φαντασιοκοπίες τους για να εφαρμόσουν στα τυφλά κανονισμούς στα διάφορα ζητήματα, είναι εντελώς ανίκανοι να δουν καθαρά την ουσία των προβλημάτων, κι ωστόσο ξεστομίζουν ανοησίες γι’ αυτά· δεν μπορούν να λύσουν κανένα αληθινό πρόβλημα. Αν ένας ψευδο-επικεφαλής κατανοούσε πραγματικά την αλήθεια, ασφαλώς θα ήταν σε θέση να εντοπίσει προβλήματα και ν’ αναζητήσει την αλήθεια για να τα λύσει. Όμως, είναι ξεκάθαρο ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν την αλήθεια, κι ωστόσο προσποιούνται ότι είναι πνευματικοί, νομίζουν ότι είναι ικανοί να κάνουν το εκκλησιαστικό έργο και τολμούν χωρίς κανέναν δισταγμό ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης τους. Δεν είναι αποκρουστικό αυτό; Νομίζουν ότι έχουν μια αληθινή δεξιότητα· ότι μπορούν να κηρύττουν. Κι ωστόσο, πολύ απλά δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο. Τα λόγια και τα δόγματα που γνωρίζουν και κηρύττουν οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να τους βοηθήσουν να κάνουν καλά το έργο τους ούτε μπορούν να τους βοηθήσουν να εντοπίσουν προβλήματα στο έργο, πόσο μάλλον να λύσουν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Αφού εργαστούν για κάποιο διάστημα, δεν μπορούν να μιλήσουν για καμία βιωματική μαρτυρία. Ανταποκρίνονται άραγε στα πρότυπα αυτοί οι επικεφαλής ή εργάτες; Είναι αρκετά προφανές ότι δεν ανταποκρίνονται. Και πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται οι ψευδο-επικεφαλής που δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα; Όχι μόνο θα πρέπει ν’ απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους και ν’ αποκλείονται, αλλά αν δεν μετανοούν, τότε δεν μπορούν να επιλέγονται ξανά για να υπηρετήσουν ως επικεφαλής ή εργάτες όταν πραγματοποιούνται εκλογές. Αν κάποιος εκλέξει έναν ψευδο-επικεφαλής ή έναν ψευδο-εργάτη που έχει αποκλειστεί, τότε αναστατώνει και βλάπτει συνειδητά το έργο της εκκλησίας και αυτό δείχνει ότι ο συγκεκριμένος ψηφοφόρος είναι λάτρης και ακόλουθος αυτού του ψευδο-επικεφαλής και όχι κάποιος που πιστεύει πραγματικά στον Θεό. Έχετε εκλέξει ποτέ έναν δήθεν πνευματικό ψευδο-επικεφαλής; (Ναι.) Υποθέτω ότι έχετε εκλέξει αρκετούς τέτοιους. Νομίζετε ότι όποιος πιστεύει στον Θεό πολλά χρόνια, όποιος έχει διαβάσει πολλά από τα λόγια του Θεού και έχει ακούσει πολλά κηρύγματα, όποιος έχει άφθονη εμπειρία στα κηρύγματα και στο έργο, όποιος μπορεί να κηρύττει για πολλές ώρες κάθε φορά, είναι σίγουρα ικανός να κάνει έργο. Τότε, αφού τον εκλέξετε ως επικεφαλής, διαπιστώνετε ένα σοβαρό πρόβλημα: Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα, οι αδελφοί και οι αδελφές δεν μπορούν να τον δουν ούτε να τον βρουν ποτέ. Κανείς δεν ξέρει πού κρύβεται· κρύβεται κάπου και δεν επιτρέπει σε κανέναν να τον ενοχλήσει. Αυτό είναι πρόβλημα. Παίζει μονίμως κρυφτό στις κρίσιμες στιγμές του έργου και οι αδελφοί και οι αδελφές δεν μπορούν ποτέ να τον βρουν όταν τον χρειάζονται για να λύσουν ένα πρόβλημα· δεν παραμελεί έτσι τα καθήκοντα που οφείλει να κάνει; Γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν τολμούν ν’ αντικρίσουν τους αδελφούς και τις αδελφές μόλις γίνουν επικεφαλής; Γιατί δεν μπορεί να τους βρει κανείς πουθενά; Τι ακριβώς τους κρατά απασχολημένους; Γιατί δεν λύνουν αληθινά προβλήματα; Με ό,τι κι αν απασχολούνται, μπορείτε να είστε σίγουροι για το εξής: Αν δεν κάνουν αληθινό έργο για ένα διάστημα, τότε είναι ψευδο-επικεφαλής και θα πρέπει γρήγορα ν’ απαλλαγούν από τα καθήκοντά τους και να εκλεγεί κάποιος άλλος. Θα εκλέγατε έναν τέτοιο ψευδο-επικεφαλής στο μέλλον; (Όχι.) Γιατί όχι; Ποια πιστεύετε ότι είναι η συνέπεια όταν επιλέγετε έναν τυφλό ως οδηγό σας; Αυτός ο άνθρωπος είναι ο ίδιος τυφλός· μπορεί, λοιπόν, να οδηγήσει τους άλλους στο σωστό μονοπάτι; Είναι ακριβώς όπως λένε τα λόγια του Θεού στη Βίβλο: «Τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει» (Κατά Ματθαίον 15:14). Ένας τυφλός περπατάει χωρίς κατεύθυνση ή στόχο· πώς μπορεί να οδηγήσει άλλους; Αν κάποιος επιλέξει έναν τυφλό ως οδηγό του, τότε είναι ακόμη πιο τυφλός. Οι άπιστοι έχουν ένα ρητό: «Ζητάς από έναν τυφλό να σου δείξει τον δρόμο». Όταν εκλέγει κανείς έναν ψευδο-επικεφαλής για να υπηρετήσει ως επικεφαλής εκκλησίας είναι σαν να ζητάει από έναν τυφλό να του δείξει τον δρόμο. Δεν είναι παράλογο αυτό; Όλοι όσοι ψηφίζουν έναν ψευδο-επικεφαλής είναι τυφλοί που επιλέγουν τον τυφλό και κανείς τους δεν κατανοεί την αλήθεια.

Όταν κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν έναν δήθεν πνευματικό άνθρωπο ως επικεφαλής, νιώθουν πολύ χαρούμενοι και σκέφτονται: «Έχουμε πλέον έναν εξαιρετικό επικεφαλής. Ο επικεφαλής μας είναι πολύ καλός στα κηρύγματα. Κηρύττει με πολύ λογικό και δομημένο τρόπο και τα κηρύγματά του βγάζουν πολύ νόημα». Κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν ικανότητα διάκρισης συγκινούνται μέχρι δακρύων, νιώθουν μεγάλο δέσιμο μ’ αυτόν τον επικεφαλής και δεν θέλουν καν να πάνε να κάνουν τα καθήκοντά τους. Κατανοούν τα πράγματα αρκετά ξεκάθαρα όταν ακούνε τη συναναστροφή, αλλά όταν διαπιστώνουν προβλήματα ενώ κάνουν τα καθήκοντά τους, δεν ξέρουν πώς να τα λύσουν, νιώθουν μπερδεμένοι και σκέφτονται: «Φαίνεται να κατανοώ τα πάντα όταν ακούω τον επικεφαλής να συναναστρέφεται· πώς γίνεται, λοιπόν, να μην μπορώ να λύσω τις δυσκολίες που συναντώ στο έργο μου;» Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Όλα όσα κηρύττει ένας τέτοιος ψευδο-επικεφαλής είναι λόγια και δόγματα, είναι φράσεις, συνθήματα και ανοησίες χωρίς περιεχόμενο. Αυτά που κηρύττει δεν λύνουν τα αληθινά σου προβλήματα· σε πιάνει κορόιδο. Σε ταΐζει ψευδαισθήσεις, λέγοντας μερικά συνθήματα για να σε κάνει να πιστεύεις λανθασμένα ότι τα προβλήματα έχουν λυθεί, όταν στην πραγματικότητα δεν συναναστρέφεται πάνω στις αλήθεια-αρχές που αφορούν τα προβλήματά σου. Πώς μπορούν να λυθούν τα προβλήματα μέσα από μια τέτοια συναναστροφή; Τα δόγματα που κηρύττει δεν έχουν καμία σχέση με τ’ αληθινά προβλήματα· απλώς αποφεύγει την ουσία όλων των προβλημάτων και αναφέρει θεωρίες με ανούσιο τρόπο. Κηρύττει μόνο λόγια και δόγματα και πνευματικές θεωρίες. Δεν έχει ιδέα τι είναι η αλήθεια-πραγματικότητα και, όταν προκύπτουν προβλήματα, σαστίζει. Τα κηρύγματα που κάνει δεν μπορούν να λύσουν αληθινά προβλήματα, είναι απλώς ένα είδος θεωρίας, ένα είδος γνώσης και δόγματος. Αυτός ο ψευδο-επικεφαλής κηρύττει τα λόγια του Θεού και την αλήθεια σαν να είναι λόγια και δόγματα και συνθήματα. Αποφεύγει όλα τα αληθινά προβλήματα και κηρύττει μόνο λόγια που είναι κούφια και δεν είναι πρακτικά. Και τι γίνεται στο τέλος; Για όσο καιρό κι αν κηρύττει, στην καλύτερη περίπτωση τα κηρύγματά του θα έχουν ως αποτέλεσμα να ενθαρρύνουν και να παροτρύνουν τους ανθρώπους, να τους κάνουν λίγο πιο ενθουσιώδεις και να τους δώσουν ένα κύμα ενέργειας, αλλά δεν μπορούν να λύσουν κανένα άλλο ζήτημα. Η αλήθεια δεν είναι αποκομμένη από την πραγματικότητα, αλλά αντιθέτως είναι συνδεδεμένη με την πραγματικότητα και με τα κάθε λογής ζητήματα που υφίστανται πραγματικά. Θα είστε, λοιπόν, πλέον σε θέση να διακρίνετε τους δήθεν πνευματικούς ψευδο-επικεφαλής την επόμενη φορά που θα τους συναντήσετε; Αν όχι, τότε όταν θέλετε να ψηφίσετε κάποιον ως επικεφαλής, πρώτα να του δώσετε να λύσει μερικά ζητήματα. Αν τα λύσει σύμφωνα με τις αρχές και αν πετύχει αρκετά καλά αποτελέσματα και λύσει τα ζητήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε μπορείτε να τον ψηφίσετε· αν, όμως, το αποφεύγει και δεν αναφέρεται στην ουσία των προβλημάτων και στην αληθινή κατάσταση και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κηρύττει δόγμα με κενό τρόπο, να φωνάζει συνθήματα και να παραμένει προσκολλημένος στους κανονισμούς, τότε δεν μπορείτε να τον ψηφίσετε. Γιατί δεν μπορείτε να τον ψηφίσετε; (Επειδή δεν είναι σε θέση να λύσει αληθινά προβλήματα.) Και τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που δεν μπορεί να λύσει αληθινά προβλήματα; Είναι άνθρωπος που μπορεί μόνο να κηρύττει λόγια και δόγματα· είναι ένας υποκριτής, ένας δήθεν πνευματικός Φαρισαίος. Δεν διαθέτει το απαραίτητο επίπεδο για να κατανοήσει την αλήθεια, δεν έχει την ικανότητα να λύνει ζητήματα, δεν μπορεί να λύσει προβλήματα, κι έτσι, αν τον επιλέξεις ως επικεφαλής, τότε σίγουρα θα γίνει ψευδο-επικεφαλής. Δεν είναι ικανός να κάνει το έργο ενός επικεφαλής ούτε να εκπληρώσει τις ευθύνες ενός επικεφαλής. Δεν θα τον έβλαπτες, λοιπόν, αν τον ψήφιζες; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Πώς θα τον βλάπταμε; Έχουμε καλές προθέσεις όταν τον ψηφίζουμε. Έχει κάποιο επίπεδο και, αν τον εκλέξουμε, δεν θα έχουμε τότε κάποιον που μπορεί ν’ αναλάβει την ευθύνη για το έργο;» Ασφαλώς είναι καλό πράγμα να έχεις κάποιον ν’ αναλάβει την ευθύνη, αλλά ένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί ν’ αναλάβει την ευθύνη. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι ν’ αναφέρει θεωρίες με ανούσιο τρόπο, δεν λαμβάνει υπόψη την αληθινή κατάσταση και δεν μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση προβλημάτων· όταν, λοιπόν, τον ψηφίζεις, δεν του δίνεις τη δυνατότητα να κάνει κακό; Δεν τον αναγκάζεις να βαδίσει στο μονοπάτι ενός ψευδο-επικεφαλής; Επομένως, δεν πρέπει να επιλέγεις τέτοιους ανθρώπους ως επικεφαλής.

Είστε σε θέση να διακρίνετε ποιοι ανάμεσα στους ανθρώπους γύρω σας —με τους οποίους έρχεστε συχνά σ’ επαφή και τους οποίους γνωρίζετε αρκετά— μπορούν μόνο ν’ αναφέρουν δόγματα με ανούσιο τρόπο και δεν μπορούν να λύσουν αληθινά προβλήματα; Ποιοι κηρύττουν μονίμως μεγαλόπνοες θεωρίες και προτείνουν πρωτοποριακά και μοναδικά σχέδια που δεν έχει ακούσει κανείς ποτέ στο παρελθόν, αλλά βρίσκονται σε σύγχυση και μένουν άναυδοι όταν τους ρωτάει κάποιος πώς να κάνει πράξη και να υλοποιήσει τα συγκεκριμένα σχέδια λειτουργίας και τους ζητάει συγκεκριμένες λεπτομέρειες; Αυτά που λένε είναι πολύ ανούσια και καθόλου ρεαλιστικά, δεν σχετίζονται ούτε συνάδουν με την αληθινή κατάσταση, το πραγματικό περιβάλλον, αυτό που μπορούν όντως να πετύχουν οι άνθρωποι, το ανάστημα των ανθρώπων και το επίπεδο των επαγγελματικών τους δεξιοτήτων. Και ακόμη περισσότερο, αυτά που λένε δεν εναρμονίζονται με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού· απλώς λένε ανοησίες, ενδίδουν σε φαντασιώσεις και λένε παρορμητικά ό,τι τους έρχεται στο μυαλό. Πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται ν’ αναλάβουν την ευθύνη για ό,τι λένε, ακόμη κι όταν κομπάζουν και καυχιούνται. Μ’ αυτήν τη στάση, εκφράζουν τις απόψεις τους και διατυπώνουν τις ιδέες τους· δεν είναι δήθεν πνευματικοί άνθρωποι; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ούτως ή άλλως κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά τους κομπασμούς, την καυχησιά ή τις βαρύγδουπες ιδέες, και ότι καταφέρνουν να δείξουν πόσο ικανοί είναι. Νομίζουν ότι αν κάνουν κάτι λάθος, δεν χρειάζεται ν’ αναλάβουν την ευθύνη γι’ αυτό και ότι αν κάνουν κάτι σωστά, τότε όλοι θα τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση, κι έτσι λένε ό,τι θέλουν και κάνουν τα πάντα να φαίνονται πολύ εύκολα. Έχουν πολλές ιδέες, αλλά ούτε μία από αυτές δεν συνοδεύεται από ένα συγκεκριμένο σχέδιο άσκησης, ούτε μία δεν μπορεί να υλοποιηθεί σωστά. Δεν παίρνουν στα σοβαρά καμία από τις απόψεις που εκφράζουν, είτε είναι ανόθευτη είτε στρεβλή. Άλλα λένε τη μία μέρα κι άλλα την επόμενη και, παρόλο που οι απόψεις, οι θεωρίες και οι βάσεις που αναφέρουν είναι όλες πολύ μεγαλόπνοες, είναι όλες τους κούφιες και ανέφικτες. Κατά καιρούς, αναφέρουν κάποιο σχέδιο που δεν είναι ανούσιο ή στρεβλό, αλλά όταν τους ρωτάνε πώς συγκεκριμένα θα εφαρμοστεί στην πράξη αυτό το σχέδιο, δεν μπορούν ν’ απαντήσουν. Όταν φωνάζουν συνθήματα, λένε μεγαλόπνοα λόγια και εκφράζουν απόψεις, είναι πολύ ενθουσιώδεις και ενεργητικοί. Όμως, σε ό,τι έχει να κάνει με την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου και με την υλοποίηση συγκεκριμένων σχεδίων, εξαφανίζονται χωρίς ν’ αφήσουν ίχνη, κρύβονται και δεν έχουν πλέον καμία άποψη. Μπορούν άραγε τέτοιοι άνθρωποι να είναι επικεφαλής; (Όχι.) Ποιες, λοιπόν, θα είναι οι συνέπειες αν τέτοιοι άνθρωποι γίνουν επικεφαλής; Δεν θα βλάψουν και τον εαυτό τους και τους άλλους; Θα προκαλέσουν καθυστερήσεις στο εκκλησιαστικό έργο και, επιπλέον, θα βλάψουν σοβαρά τον εαυτό τους. Τα δόγματα που κηρύττουν είναι απλώς κάποια περιορισμένα πράγματα και, όταν τελειώνουν το κήρυγμα, δεν έχουν τίποτε άλλο να πουν, οπότε θα πρέπει μονίμως να κρύβονται και «να απομονώνονται για να εστιάσουν στην καλλιέργεια του εαυτού τους». Άραγε, αυτό δεν θα δυσκολέψει τα πράγματα για εκείνους; Μόλις γίνουν επικεφαλής, θα αισθάνονται σαν να πιέζουν το κεφάλι τους τρία μεγάλα βουνά, θα νιώθουν κάθε μέρα εξαντλημένοι και πολύ πιεσμένοι· σε τι ωφελεί να υποφέρουν έτσι; Δεν έχουν το επίπεδο για να γίνουν επικεφαλής και, όταν συναντούν προβλήματα, απλώς εφαρμόζουν τυχαία κανονισμούς σύμφωνα με τις δικές τους φαντασιοκοπίες και δεν μπορούν να λύσουν αληθινά προβλήματα· τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να γίνουν επικεφαλής. Δεν είναι ικανοί να κάνουν αληθινό έργο, οπότε θα είναι ψευδο-επικεφαλής και θα νομίζουν και πάλι ότι είναι καταπληκτικοί, ακόμη κι όταν προκαλούν καθυστερήσεις στη ζωή-είσοδο των αδελφών. Αν μπορούσατε να εντοπίσετε και να αντιληφθείτε το επίπεδο και τον χαρακτήρα αυτών των δήθεν πνευματικών ανθρώπων, θα τους ψηφίζατε και πάλι για επικεφαλής; Αν εσύ ο ίδιος είσαι τέτοιος άνθρωπος και κάποιος ήθελε να σε ψηφίσει, τι θα έκανες; (Θα είχα κάποια αυτεπίγνωση και θα δήλωνα ότι δεν είμαι κατάλληλος για επικεφαλής.) Και αν, αφού κάνεις αυτήν τη δήλωση, όλοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είσαι καλός και επιμένουν να σε ψηφίσουν, τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να τους πεις: «Δεν μπορώ να κάνω ηγετικό έργο· δεν μπορώ να επωμιστώ αυτό το έργο. Επιφανειακά, φαίνεται ότι έχω κάποιο επίπεδο και μερικές φορές έχω κάποιες καλές ιδέες και παρέχω λίγο φως, αλλά τις περισσότερες φορές απλώς κηρύττω λόγια και δόγματα. Πραγματικά δεν μπορώ να γίνω επικεφαλής ή εργάτης. Δεν είμαι καλύτερος από εσάς. Σας παρακαλώ να μη με ψηφίσετε σε καμία περίπτωση. Ακόμη κι αν λάβω τις περισσότερες ψήφους, και πάλι δεν μπορώ να γίνω επικεφαλής. Δεν μπορώ να βλάψω κανέναν! Έχω υπηρετήσει στο παρελθόν ως επικεφαλής, και κάθε φορά αποτύγχανα και με απάλλασσαν από τα καθήκοντά μου. Κάθε φορά που με απάλλασσαν από τα καθήκοντά μου, ο λόγος ήταν ότι είχα χαμηλό επίπεδο, δεν είχα εργασιακή ικανότητα και δεν μπορούσα να κάνω αληθινό έργο. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κηρύττω λόγια και δόγματα και, εκτός αυτού, δεν ήμουν σε θέση να εκτελέσω καλά ή να εκπληρώσω ούτε μία από τις ευθύνες που οφείλουν να εκπληρώνουν οι επικεφαλής. Ήμουν ένας ψευδο-επικεφαλής». Αυτό είναι αυτεπίγνωση, όχι να λέει απλώς με δυο λόγια ότι δεν είναι κατάλληλος για επικεφαλής και τέλος. Κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται: «Εκτελώ το καθήκον μου σ’ αυτήν την ομάδα εδώ και πολλά χρόνια και σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να θεωρούμαι ανώτερο μέλος του προσωπικού λόγω παλαιότητας. Ακόμη κι αν δεν έχω συνεισφέρει ποτέ με κανέναν τρόπο, έχω εργαστεί σκληρά· πώς γίνεται, λοιπόν, να μην έχει ανακαλύψει κανείς τα προτερήματά μου; Επιπλέον, είμαι πλασμένος για επικεφαλής. Συχνά, μου έρχονται σκέψεις, ιδέες και προτάσεις που είναι ιδιαίτερα πολύτιμες και έχουν πρακτική χρήση. Είτε οι επικεφαλής τις υιοθετούν είτε όχι, σε κάθε περίπτωση, είμαι άνθρωπος με στάσεις, ιδέες και απόψεις. Γιατί δεν με ψηφίζει κανείς;» Αν σκέφτεσαι έτσι, τότε μπορείς ν’ αξιολογήσεις τον εαυτό σου ως εξής: Αυτές οι σκέψεις, οι ιδέες και οι προτάσεις που έχεις είναι απλώς δηλώσεις ή έχουν πράγματι κάποια πρακτική χρήση; Είσαι σε θέση να εντοπίζεις και να λύνεις τις κάθε λογής δυσκολίες που απαντώνται κατά το έργο; Είναι αξιοποιήσιμες οι σκέψεις και οι ιδέες σου; Μπορείς να επωμιστείς το έργο; Αν οι σκέψεις και οι απόψεις σου παραμένουν στο επίπεδο των λόγων και των δογμάτων, αν πολύ απλά δεν έχουν καμία πρακτική χρήση και, το πιο σημαντικό, αν πολύ απλά δεν συμφωνούν με τις εργασιακές αρχές του οίκου του Θεού, τότε πώς ακριβώς είναι το επίπεδό σου; Όταν επιλεγείς ως επικεφαλής, θα μπορείς τότε να εκπληρώσεις τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Θέλεις να είσαι επικεφαλής από φιλοδοξία ή επειδή έχεις αίσθημα φορτίου; Αν πραγματικά διαθέτεις εργασιακή ικανότητα και την ικανότητα να λύνεις ζητήματα, και όταν βλέπεις κάποιους επικεφαλής και εργάτες να εκτελούν έργο πολύ ανεπαρκώς και να μην είναι σε θέση να λύσουν προβλήματα, αυτό σου προκαλεί ανησυχία και τους κάνεις προτάσεις, αλλά εκείνοι δεν ακούνε και δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα, ούτε, όμως, τ’ αναφέρουν στον Άνωθεν, με αποτέλεσμα εσύ να ανησυχείς και να αγχώνεσαι για το έργο του οίκου του Θεού και αισθάνεσαι αφόρητη αναστάτωση βλέποντας ψευδο-επικεφαλής να προκαλούν καθυστερήσεις στο εκκλησιαστικό έργο, αυτό δείχνει ότι έχεις αίσθημα φορτίου. Ωστόσο, αν θέλεις να έχεις την έγκριση όλων, να βρεις μεγαλύτερο ακροατήριο και να κάνεις περισσότερους ανθρώπους να σε ακούνε να κηρύττεις και να μιλάς με πομπώδες ύφος, απλώς και μόνο επειδή έχεις κάποιες ιδέες, θέλοντας παράλληλα να ξεχωρίζεις από το πλήθος, τότε αυτό δεν είναι αίσθημα φορτίου· αυτό είναι φιλοδοξία. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι φιλόδοξοι άνθρωποι είναι να κηρύττουν λόγια και δόγματα, ενώ ό,τι ιδέες κι αν έχουν είναι επίσης απλώς κενά λόγια και δόγματα. Όταν τέτοιοι άνθρωποι γίνονται επικεφαλής, είναι σίγουρο ότι θα είναι ψευδο-επικεφαλής και, αν είναι κακοί άνθρωποι, τότε είναι αντίχριστοι. Αν οι ιδέες σου παραμένουν στο επίπεδο των κενών λόγων, τότε μόλις γίνεις επικεφαλής, σίγουρα δεν θα διαφέρεις σε τίποτα από κάθε δήθεν πνευματικό ψευδο-επικεφαλής. Θα πηγαίνεις μονίμως «ν’ απομονωθείς για να εστιάσεις στην καλλιέργεια του εαυτού σου», διαφορετικά, θα νιώθεις πως διέρχεσαι κάπου είδους κρίση και δεν θα έχεις τίποτα να κηρύξεις. Αν είσαι ολόιδιος μ’ αυτούς και ενώ κηρύττεις από το βάθρο σου, δεν είσαι σε θέση να εντοπίσεις οποιαδήποτε προβλήματα απαντώνται κατά το έργο και, ασφαλώς, είσαι επίσης ανίκανος να λύσεις οποιαδήποτε προβλήματα, τότε σίγουρα θα γίνεις ψευδο-επικεφαλής. Και τι συμβαίνει στο τέλος στους ψευδο-επικεφαλής; Απομακρύνονται από το πόστο τους επειδή δεν είναι σε θέση να κάνουν αληθινό έργο· είναι σίγουρο ότι θα βαδίσουν σ’ αυτό το μονοπάτι.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μονίμως νιώθουν μέσα τους αγανακτισμένοι και έτοιμοι να κάνουν μια κίνηση και, όποτε έρχεται η στιγμή να επιλεγεί ένας επικεφαλής ή ένας επιβλέπων, θέλουν πάντα να επιλεγούν οι ίδιοι. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν ότι πιστεύουν στον Θεό για περισσότερα χρόνια απ’ όλους, ότι έχουν υπομείνει τις περισσότερες κακουχίες, έχουν εκτελέσει το καθήκον τους για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και με τη μεγαλύτερη αφοσίωση και είναι οι πλέον κατάλληλοι για επικεφαλής, οπότε θέλουν να τους επιλέξουν οι άλλοι. Τι θα μπορέσεις να κάνεις αν σ’ επιλέξουν οι άλλοι; Θα μπορέσεις άραγε ν’ αποφύγεις να σου κολλήσουν τον τίτλο του ψευδο-επικεφαλής; Θα είσαι σε θέση να εκπληρώσεις τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Όλα αυτά είναι αληθινά προβλήματα, αλλά κανείς δεν λαμβάνει υπόψη τέτοια πράγματα. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους, κάποιοι έχουν επαρκές επίπεδο. Μπορούν ν’ αναζητήσουν την αλήθεια όταν υπάρχουν προβλήματα στο καθήκον τους και, όταν κατανοήσουν την αλήθεια και είναι σε θέση να χειριστούν τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, μπορούν ν’ ανταποκρίνονται στα πρότυπα. Εφόσον αυτοί οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια, αγαπούν την αλήθεια και μπορούν να την επιδιώξουν, και επιπλέον έχουν σχετικά καλή ανθρώπινη φύση, τότε δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να γίνουν επικεφαλής και εργάτες που ανταποκρίνονται στα πρότυπα· κάτι τέτοιο δεν θα τους είναι πολύ δύσκολο. Κάποιοι άνθρωποι παραπονιούνται συνεχώς ότι το έργο που κάνουν είναι δύσκολο, δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν μια προσπάθεια ή να πληρώσουν το τίμημα σε ό,τι έχει να κάνει με την αλήθεια και γκρινιάζουν όταν κλαδεύονται. Άραγε, μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να γίνουν επικεφαλής και εργάτες που ανταποκρίνονται στα πρότυπα; Πολύ απλά, η πρόθεση και η στάση τους είναι λανθασμένες· δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια και, ό,τι κι αν απαιτεί ο Θεός από αυτούς, εκείνοι διατηρούν μια αρνητική στάση. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν να είναι επικεφαλής ή εργάτες. Δεν έχουν μέσα τους αίσθημα φορτίου και, με όση σαφήνεια ή διαύγεια κι αν διατυπώνονται οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, εκείνοι και πάλι δεν είναι πρόθυμοι να εργαστούν σκληρά για να κάνουν καλά το έργο. Στην πραγματικότητα, δεν είναι δύσκολο να κάνει κάποιος καλά το έργο. Γιατί δεν είναι δύσκολο; Πρώτον, ο οίκος του Θεού έχει συγκεκριμένες εργασιακές ρυθμίσεις για όλο το έργο της εκκλησίας και ο Άνωθεν έχει ορίσει συγκεκριμένες διατάξεις γι’ αυτό, οπότε δεν χρειάζεται ούτε να καινοτομήσετε σε οποιοδήποτε αντικείμενο του έργου ούτε να το ολοκληρώσετε αυτόνομα. Ο Άνωθεν σας έχει δώσει ένα πεδίο και μια κατεύθυνση, καθώς και αρχές και ελάχιστα πρότυπα· όταν κάνετε το έργο σας, δεν είναι σαν να κάνετε μια τρύπα στο νερό ούτε σας λείπει η κατεύθυνση. Δεύτερον, για όποιο αντικείμενο του έργου κι αν πρόκειται, όποιος κι αν είναι ο επιβλέπων και είτε το έργο εστιάζει εκτός είτε εντός της χώρας, το πιο σημαντικό είναι ότι ο Άνωθεν αδελφός παρακολουθεί, καθοδηγεί, επιβλέπει, επιθεωρεί και ελέγχει συγκεκριμένα το έργο και κάνει τακτικά ερωτήσεις. Πόσο συγκεκριμένες είναι αυτές οι ενέργειες; Ο Άνωθεν αδελφός εμπλέκεται προσωπικά και παρακολουθεί κάθε σενάριο, κάθε ταινία, κάθε πρόγραμμα, κάθε ύμνο και ούτω καθεξής. Σε ορισμένες περιπτώσεις, κι Εγώ ο ίδιος εμπλέκομαι στο έργο, παρέχοντάς σας μια γενική κατεύθυνση και πλαίσιο. Τρίτον, για οποιαδήποτε πτυχή του έργου που έχει να κάνει με τις αλήθεια-αρχές κι αν πρόκειται, ο Άνωθεν συναναστρέφεται επίσης τακτικά μαζί σας πάνω στις αλήθεια-αρχές και καθοδηγεί το έργο σας· επιπλέον, ο Άνωθεν σας κλαδεύει, πραγματοποιεί ελέγχους για σας και ανά πάσα στιγμή διορθώνει τις στρεβλώσεις σας. Τέταρτον, σε ό,τι αφορά το σημαντικό προσωπικό και το διοικητικό έργο, ο Άνωθεν σας βοηθάει προσωπικά πραγματοποιώντας ελέγχους και λαμβάνοντας τις αποφάσεις. Είναι γεγονός ότι όποιο έργο κι αν κάνετε, δεν το ολοκληρώνετε αυτόνομα· ο Άνωθεν ρυθμίζει, καθοδηγεί, διευθύνει και ελέγχει τα πάντα. Εσείς τι κάνετε, λοιπόν; Απλώς απολαμβάνετε πράγματα που είναι ήδη έτοιμα· είστε τόσο ευλογημένοι! Δεν χρειάζεται ν’ ανησυχείτε για τίποτα· αρκεί απλώς να κουνήσετε λίγο τα χέρια και τα πόδια σας για να κάνετε λίγη δουλειά. Αυτό είναι το έργο που σας αναλογεί. Έχετε πληρώσει ποτέ κάποιο επιπλέον τίμημα; (Όχι.) Ο Άνωθεν έχει κάνει όλο αυτό το κύριο, σημαντικό έργο· επομένως, όλο το έργο που κάνετε εσείς είναι πολύ εύκολο και δεν υπάρχει καμία μεγάλη δυσκολία. Υπό αυτές τις συνθήκες, αν οι άνθρωποι και πάλι δεν κάνουν καλά το έργο τους, τότε αυτό είναι αδικαιολόγητο και αποδεικνύει ότι πολύ απλά δεν το κάνουν με την καρδιά τους και δεν καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για το έργο τους ή για να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Μα ποιος δεν έχει καθόλου ελαττώματα όταν κάνει έργο; Απαγορεύεται να έχουν προβλήματα οι άνθρωποι;» Δεν απαιτείται να πετύχετε την τελειότητα στο έργο σας· απλώς απαιτείται να περνάτε τη βάση και τότε θα θεωρείται ότι έχετε εκπληρώσει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Είναι μήπως αυτό πολύ απαιτητικό; (Όχι.) Είναι εύκολο να περάσει κάποιος τη βάση αν στηρίζεται στην κατεύθυνση και τον έλεγχο του Άνωθεν· απλώς εξαρτάται από το κατά πόσο οι άνθρωποι επιδιώκουν ειλικρινά την αλήθεια. Αν δεν καταβάλλουν καμία προσπάθεια σε ό,τι έχει να κάνει με την αλήθεια και θέλουν μονίμως να είναι επιπόλαιοι, και αν αρκούνται απλώς στο ν’ ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες όταν εργάζονται, χωρίς να κάνουν τίποτε κακό, χωρίς να προκαλούν αναστατώσεις ή διαταράξεις και χωρίς καμία ενόχληση στη συνείδησή τους, τότε δεν μπορούν να περάσουν τη βάση. Οι περισσότεροι επικεφαλής και εργάτες έχουν μια τέτοια στάση όταν εργάζονται· κάνουν λίγο έργο, αλλά δεν θέλουν να εξαντληθούν, τους ικανοποιεί να είναι απλώς μέτριοι και όσο για το πώς είναι τα αποτελέσματα του έργου τους, θεωρούν ότι αυτό είναι δουλειά του Θεού και ότι δεν έχει καμία σχέση με τους ίδιους. Άραγε, είναι αποδεκτή αυτή η στάση; Αν έχεις μια τέτοια στάση, τότε το έργο που μπορείς να κάνεις είναι πολύ περιορισμένο και δεν το κάνεις με όλες σου τις δυνάμεις· αυτό υποδηλώνει ότι είτε δεν είσαι ικανός να κάνεις αληθινό έργο είτε δεν κάνεις αληθινό έργο, κι έτσι θα πρέπει να χαρακτηριστείς ψευδο-επικεφαλής. Αυτό είναι απολύτως ενδεδειγμένο και καθόλου άδικο. Κάποιοι άνθρωποι λένε μονίμως: «Οι απαιτήσεις που έχεις από εμάς είναι πολύ υψηλές. Αν δεν κάνουμε αυτό το έργο, τότε είμαστε ψευδο-επικεφαλής, και αν δεν πληρούμε αυτήν την απαίτηση, τότε και πάλι είμαστε ψευδο-επικεφαλής. Τι νομίζεις ότι είμαστε; Δεν είμαστε ρομπότ, δεν είμαστε τέλειοι. Είμαστε απλώς συνηθισμένοι άνθρωποι, είμαστε απλώς θνητοί. Μας λες να είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι, κανονικοί άνθρωποι· γιατί, λοιπόν, έχεις τόσο υψηλές απαιτήσεις από εμάς τους επικεφαλής;» Στην πραγματικότητα, οι απαιτήσεις που έχω από εσάς δεν είναι υψηλές. Απλώς σου ζητάω να εκπληρώνεις τις ευθύνες που οφείλει να εκπληρώνει ένα ανθρώπινο ον. Αυτό είναι κάτι που οφείλεις και πρέπει να κάνεις, καθώς και κάτι που μπορείς να πετύχεις ως επικεφαλής και εργάτης. Αν, ωστόσο, δεν εργάζεσαι σκληρά πασχίζοντας για την αλήθεια, αν φοβάσαι μονίμως να υποφέρεις κακουχίες και λαχταράς συνεχώς τις ανέσεις, τότε όποιους λόγους και όποιες δικαιολογίες κι αν έχεις, σίγουρα θα γίνεις ψευδο-επικεφαλής. Είναι σαν τα πράγματα που πρέπει να επιτυγχάνουν οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση και τα πράγματα που πρέπει να φροντίζουν μόνοι τους οι ενήλικες, όπως τι ώρα θα πρέπει να σηκωθεί το πρωί ένας ενήλικας, πόσα γεύματα θα πρέπει να τρώει και πόσες ώρες θα πρέπει να εργάζεται την ημέρα και πότε θα πρέπει να πλένει τα άπλυτα ρούχα του· πρέπει να φροντίζεις γι’ αυτά τα πράγματα μόνος σου και δεν χρειάζεται να ρωτήσεις κανέναν άλλον γι’ αυτά. Αν ρωτάς άλλους ανθρώπους για τα πάντα και δεν καταλαβαίνεις τίποτε, τότε δεν σημαίνει αυτό ότι έχεις ανεπαρκή νοημοσύνη και ότι είσαι κουτορνίθι; Δεν σημαίνει αυτό ότι δεν μπορείς να φροντίσεις τον εαυτό σου; Άραγε, μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να είναι επικεφαλής; Δεν είναι ψευδο-επικεφαλής; Τέτοιοι άνθρωποι θα πρέπει ν’ απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν ακόμη να παραμένουν γαντζωμένοι στη θέση τους και δεν την εγκαταλείπουν, και θέλουν ακόμη να είναι επικεφαλής! Κάποιοι ψευδο-επικεφαλής, αφού απαλλαγούν από τα καθήκοντά τους, αισθάνονται αδικημένοι και κλαίνε χωρίς σταματημό. Κλαίνε μέχρι που πρήζονται τα μάτια τους. Γιατί κλαίνε; Δεν ξέρουν τι σόι πράγμα είναι. Όταν λέω ότι οι απαιτήσεις Μου από τους ανθρώπους δεν είναι υψηλές, αυτό που εννοώ είναι ότι σου ζητείται να κάνεις αυτό που μπορείς να πετύχεις· ο δρόμος είναι ήδη στρωμένος για σένα και το πεδίο έχει οριστεί, οι αποφάσεις έχουν ληφθεί κι εσύ πρέπει απλώς ν’ αναλάβεις δράση. Είναι σαν το φαγητό: Τα σιτηρά, τα λαχανικά, τα κάθε είδους καρυκεύματα, οι κατσαρόλες και οι φούρνοι έχουν ετοιμαστεί για σένα και το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να μάθεις πώς να μαγειρεύεις· αυτό οφείλει να κάνει και να πετύχει ένας ενήλικας. Αν δεν μπορείς να το πετύχεις αυτό, τότε είσαι κουτορνίθι και δεν μπορείς να συγκαταλέγεσαι στο εύρος της νοημοσύνης των κανονικών ενηλίκων. Κάποιοι επικεφαλής δεν είναι ικανοί να κάνουν αυτό το αληθινό έργο, κι έτσι πρέπει ν’ απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους. Πώς, λοιπόν, μπορούμε να ορίσουμε και να προσδιορίσουμε κατά πόσο κάποιος είναι ικανός να κάνει το έργο αυτού του είδους; Αν διαθέτεις τη νοημοσύνη και το επίπεδο ενός ενήλικα και διαθέτεις την ευσυνειδησία και το αίσθημα ευθύνης που οφείλει να έχει ένας ενήλικας, τότε θα πρέπει να μπορείς να κάνεις το έργο αυτού του είδους. Αν δεν μπορείς ή αν δεν το κάνεις, τότε είσαι ψευδο-επικεφαλής. Έτσι προσδιορίζεται, και είναι ακριβές να προσδιορίζεται μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν καταδικάζουμε ούτε κρίνουμε έναν άνθρωπο· είναι, λοιπόν, σκληρό; Όλα τα δεδομένα έχουν παρουσιαστεί και δεν είναι καθόλου σκληρό.