Σημείο τρίτο: Να συναναστρέφονται σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να γίνουν κατανοητές, ώστε να εκτελείται σωστά το κάθε καθήκον (Μέρος πρώτο)

Οι ψευδο-επικεφαλής μπορούν μόνο ν’ αναφέρουν λόγια και δόγματα για να προτρέψουν τους ανθρώπους

Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω στην τρίτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών: να συναναστρέφονται σχετικά με τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να γίνουν κατανοητές, ώστε να εκτελείται σωστά το κάθε καθήκον. Αυτό είναι σημαντικό και θεμελιώδες έργο των επικεφαλής και των εργατών, κι εμείς θα συναναστραφούμε πάνω στις εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής με βάση αυτήν την ευθύνη και θα τις αναλύσουμε. Η ικανότητα ενός επικεφαλής ή εργάτη να συναναστρέφεται με σαφήνεια πάνω στις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να κατανοούν οι άνθρωποι για να κάνουν καλά τα καθήκοντά τους είναι η καλύτερη ένδειξη του κατά πόσο διαθέτει την αλήθεια-πραγματικότητα και είναι ο κύριος παράγοντας που καθορίζει κατά πόσο μπορεί να κάνει καλά αληθινό έργο. Ας δούμε, λοιπόν, πώς χειρίζονται οι ψευδο-επικεφαλής αυτό το έργο. Ένα χαρακτηριστικό των ψευδοεπικεφαλής είναι η ανικανότητά τους να εξηγήσουν ή να διευκρινίσουν σε βάθος τυχόν ζητήματα που αφορούν τις αλήθεια-αρχές. Εάν κάποιος αναζητήσει από αυτούς, το μόνο που μπορούν να κάνουν εκείνοι είναι να του πουν μερικά κούφια λόγια και δόγματα. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με προβλήματα που χρειάζονται λύση, συχνά αποκρίνονται με δηλώσεις του τύπου: «Είστε όλοι ειδικοί στο να κάνετε αυτό το καθήκον. Εάν έχετε προβλήματα, θα πρέπει να τα λύσετε μόνοι σας. Μη ρωτάτε εμένα· εγώ δεν είμαι ειδικός και δεν καταλαβαίνω. Βρείτε τη λύση μόνοι σας». Μερικοί άνθρωποι μπορεί να ανταπαντήσουν: «Ρωτάμε εσένα επειδή εμείς δεν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα· δεν θα σε ρωτούσαμε αν μπορούσαμε. Δεν κατανοούμε αυτό το πρόβλημα που αφορά τις αλήθεια-αρχές». Ο ψευδοεπικεφαλής απαντά: «Δεν σου έχω πει ήδη ποιες είναι αρχές; Να κάνεις καλά τα καθήκοντά σου και να μην προκαλείς αναστάτωση ή διατάραξη. Γιατί συνεχίζεις να ρωτάς; Κάνε ό,τι νομίζεις πως χρειάζεται! Τα λόγια του Θεού έχουν ήδη ειπωθεί: Να βάζεις ως προτεραιότητα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού». Αυτό μπερδεύει τελείως τους ανθρώπους αυτούς, οι οποίοι σκέφτονται: «Δεν θα λυθεί έτσι το πρόβλημα!» Έτσι αντιμετωπίζουν οι ψευδοεπικεφαλής το έργο: Απλώς το επιθεωρούν, διεκπεραιώνουν τυπικά τα καθήκοντά τους και ποτέ δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα. Ό,τι ζητήματα κι αν θέτουν οι άνθρωποι, οι ψευδοεπικεφαλής τούς λένε να αναζητήσουν την αλήθεια μόνοι τους. Συχνά ρωτάνε τους ανθρώπους: «Έχετε τυχόν προβλήματα; Πώς είναι η ζωή-είσοδός σας; Κάνετε τα καθήκοντά σας επιπόλαια;» Εκείνοι οι άνθρωποι αποκρίνονται λέγοντας: «Περιστασιακά, πιάνω τον εαυτό μου σε κατάσταση επιπολαιότητας, και μέσω της προσευχής, το αντιμετωπίζω και αλλάζω, αλλά ακόμη δεν κατανοώ τις αλήθεια-αρχές της εκτέλεσης του καθήκοντός μου». Οι ψευδοεπικεφαλής λένε: «Δεν συναναστράφηκα μαζί σου πάνω στις συγκεκριμένες αρχές στην τελευταία συνάθροιση; Σου παρέθεσα μάλιστα και πολλά χωρία με τα λόγια του Θεού. Δεν θα έπρεπε ήδη να καταλαβαίνεις;» Στην πραγματικότητα, καταλαβαίνουν όλα τα δόγματα, αλλά παραμένουν ανίκανοι να λύσουν τα προβλήματά τους. Οι ψευδοεπικεφαλής φτάνουν μέχρι και να αραδιάζουν μεγαλόστομα λόγια: «Γιατί δεν μπορείς να το λύσεις; Πολύ απλά δεν έχεις διαβάσει αρκετά διεξοδικά τα λόγια του Θεού. Εάν προσεύχεσαι περισσότερο και διαβάσεις περισσότερο τα λόγια του Θεού, τότε όλα σου τα προβλήματα θα λυθούν. Αυτό που χρειάζεται να κάνετε είναι να μάθετε να συζητάτε και να βρίσκετε μαζί τη λύση, και τότε τα προβλήματά σας επιτέλους θα λυθούν. Κι όσο για τα επαγγελματικά ζητήματα, μη ρωτάτε εμένα· η αρμοδιότητά μου είναι να επιτηρώ το έργο. Έχω ολοκληρώσει τη δουλειά μου, και τα υπόλοιπα αφορούν επαγγελματικά ζητήματα, τα οποία δεν καταλαβαίνω». Οι ψευδοεπικεφαλής συχνά χρησιμοποιούν λόγους και δικαιολογίες του τύπου «Δεν καταλαβαίνω, δεν το έμαθα ποτέ, δεν είμαι ειδικός» για να ξεφορτωθούν τους ανθρώπους και να αποφύγουν τις ερωτήσεις. Μπορεί να μοιάζουν αρκετά ταπεινοί· αυτό, όμως, φανερώνει ένα σοβαρό πρόβλημα που έχουν οι ψευδοεπικεφαλής: Δεν κατανοούν καθόλου τα προβλήματα που σχετίζονται με την επαγγελματική γνώση σε συγκεκριμένα έργα, αισθάνονται αδύναμοι και δείχνουν να νιώθουν εντελώς αμήχανα και άβολα. Τι κάνουν τότε; Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να συγκεντρώσουν αρκετά χωρία με τα λόγια του Θεού για να συναναστραφούν με όλους στις συναθροίσεις, μιλώντας για κάποια δόγματα με σκοπό να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους. Οι επικεφαλής που χαρακτηρίζονται από λίγη καλοσύνη μπορεί να δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους και να τους ρωτούν πότε πότε: «Έχετε αντιμετωπίσει τυχόν δυσκολίες στη ζωή σας τελευταία; Έχετε αρκετά ρούχα να φορέσετε; Μήπως υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά σας που δεν συμπεριφέρονται σωστά;» Εάν όλοι πουν ότι δεν έχουν τέτοια προβλήματα, εκείνοι απαντούν: «Τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Συνεχίστε το έργο σας· εγώ έχω άλλα πράγματα να φροντίσω». Φεύγουν, λοιπόν, βιαστικά, από φόβο μην τυχόν και θέσει κανείς ερωτήματα και τους ζητήσει να τα απαντήσουν, φέρνοντάς τους σε δύσκολη θέση. Έτσι εργάζονται οι ψευδοεπικεφαλής: δεν μπορούν να λύσουν τα πραγματικά προβλήματα. Πώς να μπορούν να εκτελέσουν αποτελεσματικά το έργο της εκκλησίας; Κατά συνέπεια, η συσσώρευση ανεπίλυτων ζητημάτων παρεμποδίζει τελικά το έργο της εκκλησίας. Αυτό είναι ένα εμφανές χαρακτηριστικό και μια εμφανής εκδήλωση του πώς εργάζονται οι ψευδοεπικεφαλής.

Οι ψευδο-επικεφαλής, σε ό,τι αφορά το έργο τους, είναι ενθουσιώδεις μόνο όταν κηρύττουν, και τους αρέσει περισσότερο ν’ αναφέρουν λόγια και δόγματα, και να μιλάνε για να παροτρύνουν και να παρηγορήσουν τους ανθρώπους, θεωρώντας ότι, εφόσον κάνουν τους ανθρώπους να δραστηριοποιούνται και ν’ απασχολούνται με την εκτέλεση των καθηκόντων τους, είναι σαν να έχουν κάνει καλή δουλειά. Επιπλέον, οι ψευδο-επικεφαλής νοιάζονται με πάθος για την κατάσταση του καθενός στην καθημερινότητά του. Ρωτούν τακτικά τους ανθρώπους αν αντιμετωπίζουν δυσκολίες από αυτήν την άποψη και, αν κάποιος αντιμετωπίζει πραγματικά δυσκολίες, είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν στην επίλυση αυτών των δυσκολιών. Απασχολούνται πραγματικά μ’ αυτές τις γενικές υποθέσεις, μερικές φορές καθυστερώντας ακόμη και να φάνε ή συχνά μένοντας ξάγρυπνοι ως αργά και ξυπνώντας νωρίς το πρωί. Αφού είναι τόσο απασχολημένοι και εργάζονται σκληρά, τότε γιατί παραμένουν άλυτα τα προβλήματα που υπάρχουν στο έργο της εκκλησίας και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο εκλεκτός λαός του Θεού όταν κάνει τα καθήκοντά του; Αυτό συμβαίνει επειδή οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν ποτέ να εξηγήσουν ξεκάθαρα τις αλήθεια-αρχές που σχετίζονται με την εκτέλεση των καθηκόντων. Τα λόγια και δόγματα που αναφέρουν, καθώς και οι προτροπές, δεν έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα και δεν μπορούν να λύσουν καθόλου τα αληθινά προβλήματα. Όσα κι αν λένε, ή όσο απασχολημένοι ή εξαντλημένοι κι αν είναι, το έργο της εκκλησίας δεν σημειώνει ποτέ πρόοδο. Παρόλο που όλοι οι ψευδο-επικεφαλής εξωτερικά φαίνεται ότι κάνουν τα καθήκοντά τους, δεν πετυχαίνουν πολλά πραγματικά αποτελέσματα, επειδή δεν είναι σε θέση να συναναστραφούν πάνω στις αλήθεια-αρχές που σχετίζονται με την εκτέλεση των καθηκόντων ούτε να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να λύσουν αληθινά προβλήματα. Επομένως, δεν είναι σε θέση να λύσουν πολλά προβλήματα που υπάρχουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων. Για παράδειγμα, κάποια στιγμή, ο οίκος του Θεού χρειάστηκε να τυπώσει βιβλία με τα λόγια του Θεού και ένας επικεφαλής έπρεπε να επιλέξει δύο ανθρώπους για ν’ αναλάβουν αυτήν την εργασία. Με βάση ποια πρότυπα γίνεται η επιλογή ανθρώπων; Θα πρέπει να έχουν σχετικά καλή ανθρώπινη φύση, θα πρέπει να είναι αξιόπιστοι και θα πρέπει να μπορούν να διακινδυνέψουν. Αφού έγινε η επιλογή των ανθρώπων, αυτός ο επικεφαλής τούς είπε: «Σήμερα, κάλεσα εσάς τους δύο για να σας αναθέσω ένα ζήτημα: Ο οίκος του Θεού έχει ένα βιβλίο που πρέπει να τυπωθεί, και θέλω να βρείτε ένα τυπογραφείο και, αφού τυπωθούν όλα τα αντίτυπα, πρέπει να τα διανείμετε αμέσως στον εκλεκτό λαό του Θεού, ώστε να φάει και να πιει τα λόγια του Θεού χωρίς καθυστέρηση. Είστε αποφασισμένοι να φέρετε σε πέρας αυτήν την εργασία; Είστε πρόθυμοι ν’ αναλάβετε αυτό το φορτίο και αυτόν τον κίνδυνο;» Οι δύο άνθρωποι πίστεψαν ότι έτσι τους εξύψωνε ο Θεός, οπότε απάντησαν καταφατικά. Τότε, ο επικεφαλής τούς ρώτησε: «Έχετε την αποφασιστικότητα να εκπληρώσετε την ανάθεση από τον Θεό; Είστε πρόθυμοι να δώσετε όρκο;» Τότε, οι δύο άνθρωποι έδωσαν όρκο, λέγοντας: «Αν δεν μπορέσουμε να εκπληρώσουμε την ανάθεση από τον Θεό και τα κάνουμε θάλασσα, προκαλώντας απώλειες στο έργο του οίκου του Θεού, τότε να πέσει κεραυνός να μας κάψει. Αμήν!» Ο επικεφαλής είπε: «Επίσης, πρέπει να συναναστραφούμε πάνω στην αλήθεια. Κάνοντας τώρα αυτό το έργο, μήπως ασχολείστε με τη δική σας επιχείρηση; Μήπως σας ζητείται να εργαστείτε ως υπάλληλοι;» Οι δύο άνθρωποι απάντησαν: «Όχι, είναι το καθήκον μας». Ο επικεφαλής είπε: «Αφού είναι το καθήκον σας, πρέπει ν’ ανταποδώσετε την αγάπη του Θεού. Δεν γίνεται ν’ αναστατώσετε τον Θεό ούτε να Τον κάνετε ν’ ανησυχεί. Δεν αρκεί να είστε πρόθυμοι ν’ αναλάβετε τους κινδύνους· πρέπει να κάνετε το καθήκον σας με αφοσίωση. Όταν αντιμετωπίζετε προβλήματα, πρέπει να προσεύχεστε περισσότερο και να συμβουλεύεστε ο ένας τον άλλον. Να μην είστε ισχυρογνώμονες ούτε να κάνετε ό,τι θέλετε. Γιατί έβαλα εσάς τους δύο να συνεργαστείτε; Για να συζητάτε όταν προκύπτουν ζητήματα, κι έτσι να είναι εύκολο ν’ αναλάβετε δράση. Αν δεν μπορείτε να καταλήξετε σε συμφωνία, τότε προσευχηθείτε. Ο καθένας σας θα πρέπει ν’ αφήσει κατά μέρος τις δικές του απόψεις και να ενεργείτε μόνο όταν έχετε συμφωνήσει. Ελπίζω εσείς οι δύο να μπορέσετε να ολοκληρώσετε αυτό το έργο με επιτυχία!» Στο τέλος, αυτός ο επικεφαλής βρήκε ένα απόσπασμα των λόγων του Θεού για το πώς να κάνει κάποιος καλά το καθήκον του, και οι τρεις τους προσευχήθηκαν διαβάζοντάς το πολλές φορές. Μετά απ’ αυτό, θεωρήθηκε ότι τους ανατέθηκε το ζήτημα και ότι ο επικεφαλής είχε εκπληρώσει την ευθύνη του. Πώς ήταν η εκτέλεση του έργου από τον επικεφαλής; Ο επικεφαλής ένιωθε αρκετά ικανοποιημένος, όπως και αυτοί οι δύο άνθρωποι. Οι παρευρισκόμενοι σχολίασαν: «Αυτός ο επικεφαλής ξέρει όντως κάποια πράγματα για τη διεκπεραίωση ενός έργου· η ομιλία του είναι καλά δομημένη και τεκμηριωμένη, και προχωράει βήμα-βήμα. Αρχικά, ανέθεσε την εργασία σ’ αυτούς τους δύο, έπειτα έλυσε τα ζητήματά τους σε σχέση με τις σκέψεις και τις απόψεις τους, και, στο τέλος, τους μίλησε αυστηρά, και τους έβαλε να πάρουν όρκο και ν’ αναλάβουν μια δέσμευση. Πράγματι, το έκανε μεθοδικά αυτό το έργο και του αξίζει όντως ο τίτλος του επικεφαλής· είναι έμπειρος και κουβαλάει φορτίο». Στο τέλος, ο επικεφαλής τούς είπε: «Να θυμάστε αυτό: Το τύπωμα βιβλίων δεν είναι εύκολο πράγμα· δεν είναι κάτι που μπορεί ν’ αναλάβει ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Αυτό το έργο δεν σας ανατέθηκε από εμένα ούτε από τον οίκο του Θεού· είναι μια ανάθεση από τον Θεό. Δεν πρέπει να Τον απογοητεύσετε. Αν ολοκληρώσετε καλά αυτό το έργο, η ζωή σας θα προχωρήσει και θα έχετε πραγματικότητα». Θεωρητικά, δεν υπήρχαν ζητήματα αρχής σ’ αυτά τα λόγια· θα μπορούσαν λίγο-πολύ να θεωρηθούν σωστά. Ας αναλύσουμε, λοιπόν, αυτό το ζήτημα και ας δούμε πού εκδηλώθηκε το «ψευδές» σ’ αυτόν τον ψευδο-επικεφαλής. Άραγε, έδωσε ο επικεφαλής οδηγίες για διάφορα λεπτομερή ζητήματα, όπως είναι οι επαγγελματικές και οι τεχνικές πτυχές που σχετίζονται μ’ αυτήν την εργασία; Συναναστράφηκε πάνω σε συγκεκριμένες αλήθεια-αρχές ή πάνω στα απαιτούμενα πρότυπα; (Όχι.) Απλώς ξεστόμισε κάποια κενά και ανούσια λόγια· λόγια που λένε συχνά οι περισσότεροι άνθρωποι, λόγια που δεν έχουν καμία βαρύτητα. Επειδή ο επικεφαλής μίλησε και έδωσε προσωπικά οδηγίες, οι άνθρωποι θεώρησαν ότι αυτά τα λόγια είχαν μεγαλύτερη βαρύτητα από την κανονική, αλλά, στην πραγματικότητα, ήταν κάποιες άσχετες κουβέντες και δεν είχαν καμία επίδραση στην επίλυση αληθινών ζητημάτων που σχετίζονται με το τύπωμα βιβλίων. Ποια είναι, λοιπόν, κάποια από τα συγκεκριμένα ζητήματα που σχετίζονται με το τύπωμα βιβλίων; Θα πρέπει να τα συζητήσουμε και να δούμε αν το έργο που έκανε αυτός ο επικεφαλής ήταν τελικά έργο ενός ψευδο-επικεφαλής.

Κατ’ αρχάς, για να τυπωθεί ένα βιβλίο, πρέπει να γίνει στοιχειοθεσία και έπειτα να γίνει επιμέλεια του κειμένου, να διαμορφωθεί ο πίνακας περιεχομένων και να μορφοποιηθεί το κυρίως κείμενο, καθώς και να επιλεγεί το βάρος, το χρώμα και η ποιότητα του χαρτιού. Είναι και το υλικό του εξωφύλλου, δηλαδή αν θα πρέπει να είναι μαλακό ή σκληρό, καθώς και το σχέδιο, το χρώμα, το μοτίβο και η γραμματοσειρά του εξωφύλλου. Τέλος, είναι και η βιβλιοδεσία, δηλαδή αν θα γίνει με κόλλα ή με συρραφή. Όλα αυτά τα ζητήματα εμπίπτουν στο αντικείμενο του τυπώματος ενός βιβλίου. Μήπως συζήτησε ο επικεφαλής τίποτε από αυτά; (Όχι.) Ένα ακόμα ζήτημα είναι η αναζήτηση τυπογραφείου: κατά πόσο τα μηχανήματα εκτύπωσης και βιβλιοδεσίας είναι τελευταίας τεχνολογίας, ποια είναι η ποιότητα του τυπώματος και της βιβλιοδεσίας, καθώς και η τιμή· δεν θα έπρεπε να τους έχουν δοθεί οδηγίες για όλα αυτά τα πράγματα, καθώς και οι αρχές και τα πλαίσια; Αν ο επικεφαλής είχε πει: «Δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα· ψάξτε να βρείτε ό,τι να ’ναι», άραγε θα ήταν ένας χρήσιμος επικεφαλής; Μήπως μπορούν τ’ άσχετα λόγια που είπε ν’ αντικαταστήσουν τα διάφορα λεπτομερή ζητήματα που σχετίζονται με το τύπωμα βιβλίων; (Όχι.) Κι ωστόσο, αυτός ο ψευδο-επικεφαλής πίστευε ότι μπορούσαν. Σκέφτηκε το εξής: «Έχω ήδη συναναστραφεί πάνω σε τόσες αλήθειες και τους έχω αναφέρει όλες τις αρχές. Θα πρέπει να καταλαβαίνουν αυτά τα πράγματα!» Αυτό το «θα πρέπει» είναι η συλλογιστική και η μέθοδος επίλυσης προβλημάτων που ακολουθεί αυτός ο ψευδοεπικεφαλής. Στο τέλος, όταν τυπώθηκαν τα βιβλία, επειδή το χαρτί ήταν τόσο κακής ποιότητας και ήταν πολύ λεπτό, φαινόταν το κείμενο και από τις δύο πλευρές των σελίδων, κι έτσι ήταν πολύ κοπιαστικό και δύσκολο για τους πιο ηλικιωμένους και όσους είχαν προβλήματα όρασης να διαβάσουν τα βιβλία. Επίσης, υπήρχε και το ζήτημα του τελευταίου βήματος, της βιβλιοδεσίας· το κατά πόσο η βιβλιοδεσία ανταποκρίνεται στα πρότυπα επηρεάζει τη συνολική ποιότητα και διάρκεια ζωής ενός βιβλίου. Επειδή ο επικεφαλής δεν είχε δώσει οδηγίες και εκείνοι που ανέλαβαν αυτό το έργο δεν γνώριζαν τις αρχές, δεν είχαν εμπειρία και επιδόθηκαν σε ανεύθυνα παζάρια, το τυπογραφείο έκανε προχειροδουλειά και χρησιμοποίησε κατώτερης ποιότητας υλικά για ν’ αντισταθμίσει την απώλεια κέρδους και τελικά, όταν τα βιβλία διανεμήθηκαν στους αδελφούς και στις αδελφές, άρχισαν να διαλύονται μέσα σε δύο μήνες. Άρχισαν να βγαίνουν τα εξώφυλλα και να ξεκολλάνε οι σελίδες και η όλη εργασία είχε πάει στράφι. Ποιος είχε την ευθύνη γι’ αυτό; Αν κάποιος έπρεπε να βρεθεί υπόλογος, οι δύο άνθρωποι που ανέλαβαν το τύπωμα των βιβλίων είχαν την άμεση ευθύνη, ενώ ο ψευδο-επικεφαλής είχε την έμμεση ευθύνη. Μάλιστα, ο ψευδο-επικεφαλής είχε και δικαιολογία, λέγοντας: «Δεν μπορείτε να κατηγορήσετε εμένα επειδή δεν έγινε καλά αυτή η εργασία. Ούτε εγώ τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα! Ούτε έχω τυπώσει ποτέ βιβλία ούτε έχω τυπογραφείο. Πώς είναι δυνατόν να ξέρω από αυτά τα πράγματα;» Άραγε, στέκει αυτή η δικαιολογία; Αφού είσαι επικεφαλής, αυτό το έργο εμπίπτει στο εύρος των ευθυνών σου. Είτε είναι ένα έργο που σχετίζεται με ένα επάγγελμα, με μια δεξιότητα, με ένα είδος γνώσης, είτε είναι ένα έργο που σχετίζεται με την αλήθεια, δεν χρειάζεται να κατανοείς κάθε μέρος του. Έκανες, όμως, κάποια προσπάθεια να μάθεις όσα δεν ξέρεις; Εκπλήρωσες τις ευθύνες σου με σοβαρότητα και ευσυνειδησία; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Θέλω να εκπληρώσω τις ευθύνες μου, αλλά ούτε εγώ τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα. Όσο σκληρά κι αν προσπαθώ να μάθω, απλώς δεν τα καταλαβαίνω!» Αυτό σημαίνει ότι δεν ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα ως επικεφαλής· ότι είσαι πέρα ως πέρα ψευδο-επικεφαλής. Οι αδελφοί και οι αδελφές ένιωσαν κάπως απογοητευμένοι από την κακή ποιότητα των βιβλίων και είπαν: «Παρόλο που αυτά τα βιβλία δεν μας κοστίζουν χρήματα, η ποιότητά τους είναι πολύ κακή! Πώς έκανε τη δουλειά του αυτός ο επικεφαλής; Πώς έφερε σε πέρας αυτό το έργο;» Όταν ο επικεφαλής το άκουσε αυτό, απάντησε: «Εγώ φταίω; Δεν είναι δικό μου το τυπογραφείο και δεν έχω εγώ τον τελευταίο λόγο. Επιπλέον, δεν εξοικονομούνται έτσι χρήματα για τον οίκο του Θεού; Είναι λάθος να εξοικονομούνται χρήματα για τον οίκο του Θεού;» Τα λόγια του επικεφαλής ήταν σωστά, δεν ήταν λάθος. Δεν χρειαζόταν ν’ αναλάβει ο επικεφαλής τη νομική ευθύνη. Ωστόσο, υπήρχε ένα πρόβλημα· τα χρήματα που είχαν δαπανηθεί για το τύπωμα των βιβλίων ουσιαστικά είχαν χαραμιστεί. Τα βιβλία που είχαν διανεμηθεί στους αδελφούς και στις αδελφές άρχισαν να διαλύονται και να χάνουν σελίδες σε διάστημα δύο μηνών. Ποιος θα έπρεπε να υποστεί τις συνέπειες; Δεν ήταν αυτό ευθύνη του επικεφαλής; Συνέβη εντός του πεδίου του έργου σου, το διάστημα που υπηρετούσες ως επικεφαλής. Δεν θα έπρεπε, λοιπόν, ν’ αναλάβεις την ευθύνη; Δικό σου είναι το φταίξιμο· δεν μπορείς ν’ αρνηθείς ότι είναι δική σου η ευθύνη! Μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι μπορεί ν’ αρχίσουν να παραλογίζονται, λέγοντας: «Δεν έχω ξανακάνει ποτέ αυτήν τη δουλειά. Δεν μου επιτρέπεται να κάνω λάθη σε μια δουλειά που δεν έχω κάνει ποτέ;» Με βάση αυτήν τη δήλωση και μόνο, δεν είσαι κατάλληλος για τη δουλειά σου και πρέπει ν’ απαλλαχθείς από τα καθήκοντά σου. Δεν είσαι φτιαγμένος για επικεφαλής· είσαι πραγματικός ψευδο-επικεφαλής. Η πιο εμφανής εκδήλωση ενός ψευδο-επικεφαλής είναι ότι λέει ένα σωρό ευχάριστα λόγια, αλλά δεν κάνει αληθινό έργο.

Κάποιοι ψευδο-επικεφαλής δεν είναι σε θέση να κάνουν σωστά και συγκεκριμένα κάθε πτυχή αληθινού έργου, πατώντας σταθερά τα πόδια τους στο έδαφος. Μπορούν μόνο να χειρίζονται κάποιες γενικές υποθέσεις, κι έπειτα πιστεύουν ότι ανταποκρίνονται στα πρότυπα ως επικεφαλής, ότι είναι καταπληκτικοί, ενώ συχνά κομπάζουν, λέγοντας: «Πρέπει ν’ ανησυχώ για τα πάντα στην εκκλησία και πρέπει να χειρίζομαι κάθε πρόβλημα. Άραγε, μπορεί να τα καταφέρει η εκκλησία χωρίς εμένα; Αν δεν έκανα συναθροίσεις για εσάς, δεν θα καταλήγατε ένας σωρός ασύνδετης άμμου; Αν δεν επιτηρούσα το έργο της παραγωγής ταινιών και δεν συνέβαλλα στη διατήρησή του, δεν θα υπήρχαν διαρκώς άνθρωποι που το αναστατώνουν; Θα μπορούσε το έργο της παραγωγής ταινιών να προχωρήσει ομαλά; Παρόλο που είμαι ανίδεος σε ό,τι αφορά το έργο της ομάδας ύμνων, αν δεν ερχόμουν τακτικά να επιθεωρήσω το έργο σας, να σας υποστηρίξω και να οργανώσω συναθροίσεις για εσάς, θα μπορούσατε να δημιουργήσετε αυτούς τους ύμνους; Πόσο καιρό θα σας έπαιρνε να βγάλετε μια άκρη;» Αυτές οι δηλώσεις μπορεί να φαίνονται λογικές και σωστές· αν, όμως, κοιτάξεις προσεκτικά, πώς προχωράνε οι διάφορες πτυχές του επαγγελματικού έργου που επιβλέπουν αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής; Άραγε, μπορούν να συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω στις αλήθεια-αρχές; (Όχι.) Μια φορά, μια ομάδα παραγωγής ταινιών προβληματιζόταν για το ζήτημα του χρώματος των κοστουμιών. Τράβηξε πολλές σταθερές λήψεις, κάθε λήψη είχε διαφορετικό φόντο και διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά τα χρώματα των κοστουμιών ανήκαν κατά βάση σε μία χρωματική παλέτα· ήταν όλα σε γήινους τόνους του γκρι και του κίτρινου. Ρώτησα: «Τι συμβαίνει; Γιατί φοράνε αυτά τα χρώματα;» Η απάντηση ήταν ότι επίτηδες επιλέχθηκαν αυτά τα χρώματα, ότι τα ξετρύπωσαν σε μια αγορά με μεγάλο κόπο και προσπάθεια. Είπα: «Γιατί επιλέξατε αυτά τα χρώματα; Μήπως σας έδωσε σχετικές οδηγίες ο Άνωθεν; Δεν σας ζήτησε ο Άνωθεν να χρησιμοποιήσετε ποικιλία χρωμάτων και χρώματα που είναι αξιοπρεπή και κόσμια; Πώς προέκυψε αυτό το αποτέλεσμα;» Στο τέλος, μετά από αλλεπάλληλα ερωτήματα, κάποιοι άνθρωποι είπαν: «Τα άλλα χρώματα δεν φαίνονται αρκετά αξιοπρεπή και κόσμια ούτε μοιάζουν μ’ εκείνα που φορούν οι πιστοί στον Θεό ή οι άγιοι. Μόνο αυτή η χρωματική παλέτα ταιριάζει περισσότερο μ’ αυτό που θα έπρεπε να φοράνε οι πιστοί. Έτσι, όλοι συμφώνησαν ότι τα ρούχα αυτών των χρωμάτων δοξάζουν περισσότερο τον Θεό και αντιπροσωπεύουν καλύτερα την εικόνα του οίκου του Θεού». Απάντησα: «Δεν είπα ποτέ σε όλους εσάς να φοράτε ρούχα μ’ αυτά τα χρώματα. Υπάρχουν πολλά αξιοπρεπή και κόσμια χρώματα. Σκεφτείτε πόσο όμορφο είναι το ουράνιο τόξο που δημιούργησε ο Θεός ως σημάδι της συμφωνίας Του με το ανθρώπινο γένος. Έχει κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, ιώδες, βιολετί· αντιπροσωπεύεται κάθε χρώμα, εκτός από αυτά που φοράτε. Γιατί επιλέξατε αυτά τα χρώματα;» Άραγε, ανέλαβε ο επικεφαλής τους το συγκεκριμένο έργο της πραγματοποίησης εξονυχιστικών ελέγχων σε ό,τι αφορά αυτά τα ζητήματα; Τολμώ να πω ότι δεν το έκανε σε καμία περίπτωση. Αν ο επικεφαλής είχε ξεκάθαρη κατανόηση και κατανοούσε πραγματικά την αλήθεια και τις απαιτήσεις του Θεού, τότε τα μέλη της ομάδας παραγωγής ταινιών δεν θα είχαν επιλέξει τέτοια κοστούμια και θα είχαν συμβουλευτεί τον Άνωθεν γι’ αυτά. Το ζήτημα των κοστουμιών θα μπορούσε να έχει λυθεί σε χαμηλότερο επίπεδο, αλλά ο ψευδο-επικεφαλής ήταν ανίκανος να το αντιμετωπίσει. Αντιθέτως, ρώτησε ξεδιάντροπα τον Άνωθεν γι’ αυτό το θέμα. Δεν θα έπρεπε να κλαδευτεί ένας τέτοιος άνθρωπος; Αυτός ο ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούσε καν να λύσει αυτό το απλούστατο πρόβλημα· σε τι είναι χρήσιμος; Είσαι απλώς ένα σκουπίδι! Σου ζητήθηκε να δοξάσεις τον Θεό και να καταθέσεις μαρτυρία σε Αυτόν, αλλά κατέληξες να ντροπιάσεις τον Θεό. Πολλά δεν καταλαβαίνεις; Πολλές γνώσεις και δόγματα δεν μπορείς να διατυπώσεις; Τότε γιατί όλα αυτά τα δόγματα και όλες αυτές οι γνώσεις δεν έχουν αποτέλεσμα σ’ αυτήν την περίπτωση; Πώς ήταν δυνατόν να μην μπορείς να λύσεις ούτε το ζήτημα των κοστουμιών και να πραγματοποιήσεις τους σχετικούς εξονυχιστικούς ελέγχους; Άραγε, πέτυχες το αποτέλεσμα που όφειλες ως επικεφαλής; Εκπλήρωσες τις ευθύνες που όφειλες ως επικεφαλής; Αυτή είναι μια εκδήλωση ενός ψευδο-επικεφαλής. Σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη εργασία, οι ψευδο-επικεφαλής δεν κατανοούν τις αρχές. Είναι ανίκανοι να διορθώσουν εγκαίρως και να λύσουν οποιαδήποτε ζητήματα στρεβλής κατανόησης της αλήθειας, καθώς και να δώσουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να βρουν μια κατεύθυνση και ένα μονοπάτι μέσα από αυτό. Οι ψευδο-επικεφαλής απλώς ξεστομίζουν λόγια και δόγματα, και φωνάζουν συνθήματα· είναι ανίκανοι να κάνουν οποιοδήποτε συγκεκριμένο έργο.