Όλο το έργο που επιτελείται καθ’ όλη τη διάρκεια των έξι χιλιάδων ετών του σχεδίου διαχείρισης έχει μόλις ολοκληρωθεί. Μόνο αφότου όλο αυτό το έργο αποκαλυφθεί στον άνθρωπο και επιτελεστεί μεταξύ των ανθρώπων θα γνωρίζει η ανθρωπότητα όλη τη διάθεση του Θεού και αυτό που Εκείνος έχει και είναι. Όταν το έργο αυτού του σταδίου ολοκληρωθεί τελείως, όλα τα μυστήρια που δεν έχει κατανοήσει ο άνθρωπος θα έχουν αποκαλυφθεί, όλες οι αλήθειες που δεν είχαν κατανοηθεί προηγουμένως θα έχουν αποσαφηνιστεί και η ανθρώπινη φυλή θα έχει μάθει το μελλοντικό της μονοπάτι και τον μελλοντικό της προορισμό. Αυτό είναι όλο το έργο που πρόκειται να επιτελεστεί στο παρόν στάδιο. Παρόλο που το μονοπάτι στο οποίο πορεύεται ο άνθρωπος σήμερα είναι επίσης το μονοπάτι του σταυρού και το μονοπάτι των βασάνων, αυτά που κάνει πράξη, που τρώει, πίνει και απολαμβάνει ο άνθρωπος σήμερα διαφέρουν κατά πολύ από αυτά που έτυχαν στον άνθρωπο υπό τον νόμο και κατά την Εποχή της Χάριτος. Αυτό που ζητείται από τον άνθρωπο σήμερα διαφέρει από αυτό που του ζητήθηκε στο παρελθόν και διαφέρει ακόμη περισσότερο από αυτό που ζητήθηκε από τον άνθρωπο την Εποχή του Νόμου. Και τι ζητήθηκε από τον άνθρωπο υπό τον νόμο όταν ο Θεός επιτελούσε το έργο Του στο Ισραήλ; Του ζητήθηκε απλώς να τηρεί το Σάββατο και τους νόμους του Ιεχωβά. Κανείς δεν επιτρεπόταν να εργάζεται το Σάββατο ή να παραβαίνει τους νόμους του Ιεχωβά. Αλλά αυτό δεν ισχύει τώρα. Το Σάββατο, ο άνθρωπος εργάζεται, συναθροίζεται και προσεύχεται ως συνήθως, και δεν του επιβάλλεται κανένας περιορισμός. Οι άνθρωποι της Εποχής της Χάριτος έπρεπε να βαφτιστούν και επιπλέον, καλούνταν να νηστεύουν, να κόβουν τον άρτο, να πίνουν κρασί, να καλύπτουν την κεφαλή τους και να πλένουν τα πόδια των άλλων. Τώρα, αυτοί οι κανόνες έχουν μεν καταργηθεί, αλλά έχουν τεθεί μεγαλύτερες απαιτήσεις στον άνθρωπο, διότι το έργο του Θεού βαθαίνει συνεχώς και η είσοδος του ανθρώπου φτάνει σε όλο και υψηλότερα επίπεδα. Στο παρελθόν, ο Ιησούς επέθετε τα χέρια Του πάνω στον άνθρωπο και προσευχόταν, αλλά τώρα που έχουν ειπωθεί τα πάντα, τι νόημα έχει η χειροθεσία; Τα λόγια από μόνα τους μπορούν να επιτύχουν αποτελέσματα. Όταν επέθετε τα χέρια Του πάνω στον άνθρωπο στο παρελθόν, το έκανε για να ευλογήσει τον άνθρωπο και να τον θεραπεύσει από τις ασθένειές του. Έτσι εργαζόταν το Άγιο Πνεύμα εκείνη την εποχή, αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον. Τώρα, το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί λόγια για να εργαστεί και να επιτύχει αποτελέσματα. Τα λόγια Του σας έχουν διατυπωθεί ξεκάθαρα, κι εσείς θα πρέπει να τα κάνετε πράξη όπως ακριβώς σας έχουν πει. Τα λόγια Του είναι το θέλημά Του· αποτελούν το έργο που Εκείνος επιθυμεί να επιτελέσει. Μέσω των λόγων Του, θα κατανοήσεις το θέλημά Του και αυτό που σου ζητά να επιτύχεις, και μπορείς να κάνεις τα λόγια Του πράξη απευθείας, χωρίς να χρειάζεται η χειροθεσία. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Επίθεσε τα χέρια Σου επάνω μου! Επίθεσε τα χέρια Σου επάνω μου, ώστε να μπορέσω να λάβω την ευλογία Σου και να Σε μεταλάβω». Όλα αυτά αποτελούν παρωχημένες πρακτικές του παρελθόντος, οι οποίες είναι πλέον απαρχαιωμένες, διότι η εποχή έχει αλλάξει. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται σύμφωνα με την εποχή· δεν εργάζεται ούτε τυχαία ούτε σύμφωνα με καθορισμένους κανόνες. Η εποχή έχει αλλάξει, και μια νέα εποχή φέρνει, απαραιτήτως, και νέο έργο. Αυτό ισχύει για κάθε στάδιο του έργου, οπότε το έργο Του δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς επιτέλεσε εύλογο έργο αυτού του είδους· για παράδειγμα, θεράπευε ασθένειες, εξέβαλλε τα δαιμόνια, επέθετε τα χέρια Του πάνω στον άνθρωπο για να προσευχηθεί γι’ αυτόν και ευλογούσε τον άνθρωπο. Ωστόσο, θα ήταν ανώφελο αν τα ξαναέκανε αυτά τη σήμερον ημέρα. Έτσι εργαζόταν το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό, διότι τότε ήταν η Εποχή της Χάριτος, και υπήρχε επαρκής χάρη για να απολαύσει ο άνθρωπος. Δεν του ζητήθηκε να πληρώσει κανενός είδους τίμημα και, εφόσον είχε πίστη, θα λάμβανε χάρη. Όλοι τύγχαναν μεγάλης χάρης. Τώρα η εποχή έχει αλλάξει και το έργο του Θεού έχει προχωρήσει περαιτέρω· η παρακοή του ανθρώπου και τα ακάθαρτα στοιχεία που υπάρχουν μέσα του θα απομακρυνθούν μέσω της παίδευσης και της κρίσης. Εφόσον εκείνο το στάδιο ήταν το στάδιο της λύτρωσης, ήταν αναγκαίο να εργαστεί ο Θεός κατ’ αυτόν τον τρόπο, δείχνοντας αρκετή χάρη ώστε να την απολαύσει ο άνθρωπος, προκειμένου να μπορέσει ο άνθρωπος να λυτρωθεί από την αμαρτία και, μέσω της χάρης, να συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του. Αυτό το τρέχον στάδιο έχει σκοπό να εκθέσει την αδικία που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο μέσω της παίδευσης, της κρίσης, της πάταξης των λόγων, καθώς και της πειθαρχίας και της αποκάλυψης των λόγων, έτσι ώστε η ανθρωπότητα να μπορέσει στη συνέχεια να σωθεί. Πρόκειται για έργο που είναι πιο εμπεριστατωμένο από τη λύτρωση. Η χάρη κατά την Εποχή της Χάριτος επαρκούσε για την ευχαρίστηση του ανθρώπου· τώρα που ο άνθρωπος έχει ήδη βιώσει αυτήν τη χάρη, δεν πρέπει πλέον να την απολαμβάνει. Αυτό το έργο ανήκει πλέον στο παρελθόν και δεν πρέπει να επιτελείται άλλο πια. Τώρα ο άνθρωπος θα σώζεται μέσω της κρίσης του λόγου. Αφότου ο άνθρωπος κριθεί, παιδευτεί και εξευγενιστεί, η διάθεσή του αλλάζει. Δεν οφείλεται όλο αυτό στα λόγια που εξέφερα; Κάθε στάδιο του έργου επιτελείται σύμφωνα με την ανάπτυξη ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής και σύμφωνα με την εποχή. Όλο το έργο είναι σημαντικό και όλο επιτελείται για χάρη της τελικής σωτηρίας, ώστε να έχει η ανθρωπότητα έναν καλό προορισμό στο μέλλον και ώστε, στο τέλος, να ταξινομηθεί η ανθρωπότητα κατά είδος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)